Waarom de Christus weigert in een mentaal kader te passen

 

Wat is de belangrijkste boodschap van Christus? Wat is het belangrijkste mysterie van Christus? Dat is iets wat de overgrote meerderheid van de mensen die zichzelf christen noem, niet heeft begrepen. Het is iets dat de overgrote meerderheid van de mensen die zichzelf een christelijke leider noemen, of zichzelf zelfs de vertegenwoordiger van Christus noemen, niet hebben begrepen. Misschien kunnen we deze onmogelijke zoektocht om het onmogelijke uit te leggen beginnen door te kijken naar de uitdrukking dat iemand beweert dat hij Christus op aarde vertegenwoordigt of misschien wel beweert dat hij het instituut Christus op aarde vertegenwoordigt. Kan iemand Christus op aarde vertegenwoordigen? Heeft Christus een vertegenwoordiger op aarde nodig? Nee. Wat is de belangrijkste boodschap van Christus? Het koninkrijk van God zit binnenin jou, dat wil zeggen in ieder menselijk wezen.

Ieder mens heeft het potentieel om een hoger bewustzijn rechtstreeks in zichzelf, in zijn hart, in zijn geest te voelen. Dat is de belangrijkste boodschap van Christus. Als ieder mens het potentieel heeft om de aanwezigheid van Christus, het wezen van Christus, de geest van Christus in zichzelf, te voelen waarom hebben ze dan een vertegenwoordiger van Christus nodig die zogenaamd tussen hen en Christus in staat, die de mensen op een of andere manier brengt wat de mensen niet krijgen? Waarom is dit nodig als de belangrijkste boodschap van Christus is dat je niets of niemand of een instituut nodig hebt tussen jou en het hogere bewustzijn? Je kunt rechtstreeks in contact komen met het hogere bewustzijn in jou.

Er is geen enkel instituut nodig die beweert Christus te vertegenwoordigen voor de mensen die niet rechtstreeks met Christus in contact kunnen komen. Als jij beweert dat je Christus vertegenwoordigt, als een instituut dit beweert, wat wordt er dan beweert? Dat zij de aanwezigheid van Christus niet voelen. Want als ze het zouden voelen, dan zouden ze weten dat Christus wil dat alle mensen die ervaring krijgen en dan zouden ze de mensen leren hoe ze die ervaring kunnen krijgen in plaats van te beweren dat ze Christus vertegenwoordigen en dat het hun rol is om de mensen te vertellen wat Christus wil dat de mensen doen. De waarheid is dat Christus, de geest van Christus, de aanwezigheid van Christus, het hogere bewustzijn, perfect in staat is om iedereen te vertellen wat hij niet moet doen, maar een referentiekader te geven dat er iets bestaat naast iemands huidige bewustzijnsniveau.

Wat is de belangrijkste boodschap van Christus? Die is: Er is iets naast je huidige bewustzijnsniveau. Het maakt niet uit wie je bent. Het maakt niet uit waar je zit op de schaal van de honderdvierenveertig bewustzijnsniveaus. De boodschap van Christus is altijd dat er iets buiten je huidige bewustzijnsniveau om is. Hoe dichter je bij het honderdvierenveertigste bewustzijnsniveau komt, hoe duidelijker je beseft dat er iets naast is en dat op een hoger bewustzijnsniveau is dan op aarde mogelijk is.

Kijk nu terug op de afgelopen tweeduizend jaar, misschien kijk je terug op de tijd dat Jezus op aarde rondliep en dan zou je kunnen zeggen: “Jezus, waarom heb je ons dit niet tweeduizend jaar geleden verteld? Waarom heb je die boodschap toen niet gegeven?” Het antwoord zit in de belangrijkste boodschap van Christus. Er is iets buiten je huidige bewustzijnsniveau om. Het bewustzijnsniveau dat mensen hadden, het niveau van het collectieve bewustzijn van tweeduizend jaar geleden, was aanzienlijk lager dan nu. Wat Jezus tweeduizend jaar geleden vertelde, was wat hij kon vertellen op grond van het collectieve bewustzijn. Het zou zinloos zijn om destijds de boodschap te geven die het hogere bewustzijn vandaag de dag geeft, omdat mensen die niet zouden kunnen snappen. Ze konden het niet bevatten. Ze hadden geen manier om er in hun gedachten mee om te gaan wat een heel belangrijk aspect van het begrijpen van het belangrijkste mysterie van Christus.

Er is geen vaste leer van Christus. Het is niet mogelijk om op enig moment een vaste leer te geven en te zeggen dat dit vanaf nu de absolute leer van Christus is. Dit is de allerlaatste leer van Christus. Dit is de absolute waarheid van Christus. De waarheid van Christus is altijd: Er is iets dat je huidige bewustzijnsniveau te boven gaat, wat dat bewustzijnsniveau ook is. Maar wat de meeste mensen niet hebben begrepen, omdat ze er niet eens op deze manier over hebben nagedacht, is de moeilijkheid voor de Christusgeest, voor het hogere bewustzijn, om te doen waarvoor hij hier is.

Denk er eens over na dat jij je in de positie bevond waarin Jezus zich bevond. Je overweegt hoe je de mensen op aarde kunt helpen. Hoe kun je hen een boodschap geven die hen zal helpen groeien? De realiteit is dat het collectieve bewustzijn, zowel nu als tweeduizend jaar geleden, op zo’n niveau is dat het totaal onmogelijk is om een hogere waarheid in woorden uit te drukken. Die moet worden ervaren.

Wat is de bedoeling van onderwijs geven in woorden? De mensen iets geven wat hen zal aanmoedigen en hen zal helpen om iets te voelen wat hun huidige bewustzijnsniveau te boven gaat. Hoe kun je dit doen? Je moet een lering geven in woorden die is aangepast aan het huidige bewustzijnsniveau van de mensen, zodat ze het kunnen begrijpen. Als ze totaal niet begrijpen wat er wordt gezegd, kan de lering hen niet helpen. Daarom moet je een lering geven die is aangepast aan hun bewustzijnsniveau. Is het niet duidelijk dat die leer niet de allerhoogste waarheid kan zijn?

Hieraan zie je hoe zinloos het is dat miljarden christenen over de hele wereld de Bijbel nog steeds als het woord van God beschouwen, of de laatste openbaring die Jezus Christus op aarde wilde brengen. En ze kijken naar dit boek alsof dit al hun vragen zou moeten kunnen beantwoorden; alle vragen die ze hebben in de moderne wereld van tweeduizend jaar later. Ze zouden antwoorden moeten kunnen vinden in dit boek, maar dit boek, deze geschriften, zijn niet gegeven voor het bewustzijnsniveau dat mensen tegenwoordig hebben. Ze werden gegeven voor het bewustzijnsniveau dat mensen tweeduizend jaar geleden hadden.

Wat gebeurt er als jij je bewustzijnsniveau verhoogt? Hoe meer ik weet, hoe meer ik besef dat ik het niet weet. Hoe meer je weet, hoe meer jij je bewustzijn verhoogt, hoe meer vragen je kunt bedenken, dus kijk naar jezelf als bewustere mensen. Kijk op internet. Kijk naar alle vragen die mensen tegenwoordig hebben over het leven, over spiritualiteit, over God, over van alles. Veel vragen hadden mensen tweeduizend jaar geleden niet eens kunnen bedenken. Dus hoe kan een tekst die tweeduizend jaar geleden is gegeven, het antwoord geven op de vragen die mensen tegenwoordig hebben? Dit slaat nergens op.

Je kunt natuurlijk zeggen: ‘Wat heeft het voor zin om dit te vertellen? Wat heeft het voor zin om dit aan mensen te vertellen, want wat hebben logica en rede daarmee te maken?” Wat is het belangrijkste probleem voor Christus, voor het hogere bewustzijn, op aarde? Dat mensen gevangenzitten in een lagere bewustzijnsstaat. Maar mensen begrijpen niet, zien niet, snappen niet dat ze in de val zitten. Het lijkt alsof mensen een gekleurde bril op hebben die hun zicht vervormt, maar niet weten dat ze die bril op hebben, dus denken ze dat wat ze zien, juist is. Zo ziet de wereld er echt uit. Zo is de wereld echt. En dan komt Christus en Christus draagt geen gekleurde bril en Christus weet dat wat de mensen zien, vervormd is en al hun lijden veroorzaakt, maar hoe kan Christus hen vertellen dat wat ze zien, vervormd is? Willen ze luisteren? Willen ze begrijpen wat Christus probeert te zeggen? Christus probeert in wezen te zeggen dat je de bril moet afzetten en de wereld moet zien zoals die werkelijk is, maar mensen kunnen die boodschap niet bevatten. Misschien wel intellectueel, maar begrijpen ze die echt? Zelfs de bewustere mensen zouden baat kunnen hebben als ze zichzelf de vraag te stellen: “Begrijp ik echt wat Christus mij probeert te vertellen? Heb ik het wel helemaal begrepen?”

We kunnen zeggen dat mensen zich niet helemaal hebben gerealiseerd hoe moeilijk het is op de planeet waarop ze leven, hoe moeilijk planeet aarde is. Waarom is de aarde moeilijk? Eigenlijk is de aarde niet moeilijk, niet de planeet zelf is moeilijk, maar het collectieve bewustzijn dat gedurende duizenden jaren door mensen is gecreëerd. Mensen hebben niet begrepen in wat voor omgeving ze leven en hoe die omgeving hun visie, de manier waarop ze naar alles kijken, op de wereld vervormt. Het hogere bewustzijn heeft veel leringen gegeven over het dualiteitsbewustzijn, het gevoel van gescheidenheid, maar mensen hebben het niet begrepen. Ze begrepen het tweeduizend jaar geleden niet. De meeste mensen begrijpen het tegenwoordig niet en dat komt omdat het best moeilijk is. Het is best moeilijk, maar waarom is het moeilijk?

Welnu, als je kijkt naar de dingen die op aarde gebeuren, dan zie je dat dit een tumultueuze planeet is, een chaotische planeet, een onveilige planeet. Er gebeuren zoveel dingen. Er kunnen zoveel dingen gebeuren, van natuurrampen tot rampen die door de mens veroorzaakt zijn. Hoe kun jij je ooit veilig voelen op een planeet als deze? De waarheid is dat de omgeving, de fysieke omgeving, waarin mensen worden geboren, onveilig is zodat mensen er psychologisch niet mee om kunnen gaan. Je kunt psychologisch niet echt leven op een planeet als de aarde. Je kunt psychologisch niet goed functioneren. Natuurlijk kijk je naar mensen en zeg je: “Deze persoon doet het best goed. Met die persoon gaat het goed.” Maar luister goed. Je kunt psychologisch niet goed functioneren omdat het onveilig is. Dus wat moet je doen? Je moet een kijk op de wereld creëren die je het gevoel geeft dat jij controle hebt over je leven, een zekere mate van controle over je leven, en wanneer je het gevoel hebt dat je een zekere mate van controle hebt over je leven, kun je psychologisch wel goed functioneren.

In de Middeleeuwen leefden de meeste mensen in armoede. De meeste mensen waren boeren die weinig kans hadden om hun leven te verbeteren. Hun dagelijks leven was ronduit miserabel in vergelijking met wat de meeste mensen op de moderne wereld tegenkomen, dus hoe functioneerden mensen psychologisch? Veel mensen hadden het christendom, de officiële christelijke doctrines, gebruikt om een wereldbeeld te creëren waardoor ze zeiden: “O, het maakt niet uit wat we hier op aarde tegenkomen, want over een paar decennia worden we beloond door Jezus die ons naar de hemel brengt.” Ze konden alle ontberingen die ze fysiek tegenkwamen, verdragen omdat ze dachten dat het alleen belangrijk is wat er gebeurt als ik naar de hemel ga. Dit was een wereldbeeld dat de mensen in het leven hadden geroepen om hen te helpen psychologisch te functioneren in een fysieke omgeving waarin ze eigenlijk niet op een normale, natuurlijke manier konden functioneren. Ze bedekten hun angst, hun onzekerheid, hun gevoel van paniek, met het gevoel: “Mijn wereldbeeld geeft me enige controle, want wat er ook op aarde gebeurt, Jezus zal me naar de hemel brengen wanneer ik een goede christen ben.”

Wat zou er gebeurd zijn als deze mensen hun wereldbeeld hadden betwijfeld? Hun gevoel van veiligheid, hun gevoel van controle, zou zijn vernietigd. Ze zouden in paniek zijn geraakt en om dit te voorkomen, zouden ze absoluut geweigerd hebben om hun wereldbeeld te onderzoeken. Als iemand hun wereldbeeld zou bedreigen, zouden ze weigeren te luisteren, of zouden iemand die hun wereldbeeld bedreigde zelfs vermoorden. Daarom zie je dat christenen in de middeleeuwen bereid waren anderen te doden, zelfs leden van de christelijke gemeenschap, die de partijlijn van de katholieke kerk niet aanhingen. Dit is de belangrijkste uitdaging voor Christus. Om psychologisch te kunnen functioneren en een normaal leven op aarde te leiden, zoals zij het noemen (ook al zou het eigenlijk geen normaal leven mogen heten), hebben mensen een wereldbeeld gecreëerd. De prijs die ze betalen, waarvan ze zich niet realiseren dat ze die betalen, is dat dit wereldbeeld, dit mentale kader dat ze in gedachten hebben gecreëerd, een gevangenis is die hen gevangenhoudt.

Dan komt Christus en Christus wil maar één ding, hen bevrijden uit hun zelfgemaakte mentale gevangenis, maar hoe kan Christus dit doen zonder hen te vertellen, hen te laten zien dat er meer is dan hun mentale gevangenis hen laat zien? Hoe zullen ze dat in die gevangenis ervaren? Ze zullen zich bedreigd voelen. Dus wat doen ze dan? Ze proberen Christus te negeren. Wat doen ze als ze hem niet kunnen negeren omdat hij erop staat Jeruzalem binnen te marcheren, rijdend op een ezel? Ze vermoorden hem. En als ze Christus hebben gedood, wat is dan de ultieme manier om Christus te doden? Ze verdraaien zijn leringen. Ze vormden de katholieke kerk die vanaf het begin de leringen van Christus onherkenbaar verdraaide; daardoor werd er een mentaal kader geschapen dat nog geslotener was dan het mentale kader dat de joden hadden toen Christus fysiek verscheen. Nogmaals, wanneer ze zich in dat mentale kader bevinden, voelen ze zich veilig. Ze kunnen het leven op aarde aan.

Wat betekent het om Christus werkelijk te volgen? Wat betekent dat? Laten we ons voorstellen dat je door een labyrint loopt, een doolhof. Er zijn muren om je heen, er zitten bochten in, je kunt niet zien wat er achter een bocht is. Er zijn veel hoeken. Je weet niet welke je moet omslaan. Er kunnen spinnenwebben naar beneden hangen, maar dan hoor je ineens een zwak geluid. Je ziet de spinnenwebben bewegen alsof de wind er doorheen waait, maar je kunt niet zien wat het is. Je kunt niet zien wat er beweegt. Hoe reageer je dan? Die beweging, de sliert van het ongeziene, het onzichtbare, is Christus die je laat zien welke kant je op moet in het labyrint, maar hoe reageer je daarop? Wil je iets volgen wat je niet helemaal kunt zien, wat je niet snapt? Of blijf je staan en sta je erop dat Christus zich toont in een vorm die overeenkomt met jouw huidige mentale kader, omdat je hem anders niet wilt volgen. Dit is de twijfelende Thomas: “Laat me de wond in je zij zien, dan weet ik dat jij het bent.”

Nogmaals, dit is de belangrijkste uitdaging. Christus komt hier om mensen te helpen een stap omhoog te doen uit hun huidige mentale kader. Om dit te kunnen doen, moet hij hen laten zien dat er iets achter zit, maar kunnen en willen ze dat zien? Daardoor krijg je de situatie die is beschreven in het evangelie van Matteüs, waarin Jezus aan zijn discipelen vroeg: “Wie zeggen de mensen dat ik ben?” Ze geven hun antwoorden en Jezus zegt: “Wel, wie zeg jij dat ik ben?” Petrus zegt: “Jij bent de Christus, de Zoon van de levende God”, en Jezus zegt: “Jij bent gezegend, want dit is jou niet door vlees en bloed geopenbaard en op deze rots zal ik mijn kerk bouwen.” Daar baseert de katholieke kerk haar bestaan op, namelijk dat Jezus tegen Petrus zei: “Jij, Petrus, bent de rots waarop ik mijn kerk zal bouwen.” Wat heeft het voor zin dat één persoon de rots is, wanneer je alles als een symbool moet opvatten? De persoon Petrus was niet de rots van Christus, maar het vermogen dat alle mensen hebben om verder te reiken dan vlees en bloed, dat wil zeggen hun huidige mentale blokkades, hun huidige bewustzijnsniveau.

Alle mensen hebben het potentieel om Christus in hun wezen te ervaren, omdat alle mensen de Bewuste Jij hebben die uit zuiver bewustzijn bestaat en die uit jouw huidige identiteitsgevoel, jouw huidige mentale kader, kan stappen. Alle mensen hebben het vermogen om stil te worden, in een neutrale gemoedstoestand te komen en daardoor de aanwezigheid van Christus, het hogere bewustzijn, te ervaren. Dit betekent niet dat ze de aanwezigheid van Christus volledig kunnen voelen, maar ze kunnen de aanwezigheid van Christus voelen die één stap hoger is dan hun huidige bewustzijnsniveau en daardoor voelen ze dat er meer is en kunnen ze ervoor kiezen om dat te volgen totdat ze dat hogere bewustzijnsniveau krijgen. Vervolgens kunnen ze dit proces herhalen en doorgaan totdat ze weer een hoger bewustzijn bereiken. Dit vermogen is de rots van Christus waarop Christus zijn kerk zal bouwen, en dus niet de persoon Petrus.

Hoe kun je dit zien? Hoe kunnen christenen dit zien? Lees dan de volgende verzen die de katholieke kerk gewoonlijk negeert waarin Jezus zijn discipelen begint te vertellen dat hij naar Jeruzalem moet gaan en vervolgd en geëxecuteerd zal worden door de autoriteiten en Petrus zegt: “Het zij verre van de Heer, dit gaat niet gebeuren.” En wat zegt Jezus tegen Petrus? “Ga achter mij, Satan.” En waarom zegt hij dit? Omdat het bewustzijn van Satan er juist uit bestaat dat je, nadat je een openbaring hebt gehad, een ervaring van de aanwezigheid van Christus, die ervaring niet gebruikt om je huidige mentale kader te transcenderen. Je probeert Christus in je huidige mentale kader te trekken, zodat Christus zich aanpast aan dat mentale kader en daardoor het mentale kader zal erkennen. Dit heeft de katholieke kerk gedaan vanaf het jaar 381 en nog steeds zeventien eeuwen later doet. Daarom kan Christus alleen maar tegen de paus, tegen de katholieke kerk, tegen de protestantse kerken en hun predikanten die beweren Christus te vertegenwoordigen, zeggen: “Ga achter mij, Satan, want je bent een belediging voor mij. Je bent niet geïnteresseerd in het kennen van de aanwezigheid van Christus. Je bent geïnteresseerd in het gezag van Christus overnemen en dat in je huidige mentale kader trekken en Christus gebruiken om je mentale kader goed te keuren.” Dat is het bewustzijn van Satan zoals Jezus tweeduizend jaar geleden het woord Satan gebruikte. Het is het bewustzijn van antichrist.

Christus heeft geen vertegenwoordigers op aarde nodig. Wie heeft er wel vertegenwoordigers op aarde nodig? De antichrist en dus vertegenwoordigt ieder die beweert dat hij Christus vertegenwoordigt, in werkelijkheid de antichrist. Je kunt Christus kan niet vertegenwoordigen, de Christus kan niet vertegenwoordigd worden op aarde, omdat de Christus geen vertegenwoordiger, geen vertegenwoordiging nodig heeft. Je kunt de Christus niet leren kennen door een vertegenwoordiger. Je kunt de Christus alleen leren kennen door een directe, innerlijke, persoonlijke ervaring en alle mensen kunnen die krijgen. Dit staat open voor alle mensen, maar wat hebben de krachten van antichrist, wat heeft Satan gedaan? Hij heeft een christelijke kerk gesticht die er alles aan doet om te voorkomen dat mensen rechtstreeks een innerlijke ervaring van Christus krijgen, maar genoegen nemen met een vertegenwoordiging, een vertegenwoordiger van Christus, in plaats van de werkelijk levende aanwezigheid van Christus.

Dit heeft men niet begrepen, dit heeft men niet kunnen bevatten.

Het hogere bewustzijn begrijpt hoe moeilijk het is om op planeet aarde te leven en psychologisch goed te functioneren op een planeet die zo onveilig is. Die begrijpt dat volledig, maar weet ook dat de huidige chaos en onveiligheid en de schijnbare bedreigingen op de planeet worden veroorzaakt omdat de overgrote meerderheid van de mensheid vastzit in dit satanische, dualistische, gescheiden, bewustzijnsgevoel en dat de omstandigheden pas zullen verbeteren wanneer steeds meer mensen die bewustzijnsstaat beginnen te ontstijgen.

Wat is daarvoor nodig? Dat jij je huidige mentale kader wilt onderzoeken. Je moet bereid zijn te erkennen: “Er is iets buiten mijn huidige mentale kader om; iets wat ik niet heb gezien.” Daarna moet je zeggen: “Hoe ga ik wel iets zien wat ik niet kan zien? Daarbij heb ik de geest van Christus nodig, het hogere bewustzijn.” Het christendom heeft van Christus een heel beladen woord gemaakt, maar eigenlijk is dit een neutraal woord. Je kunt andere woorden gebruiken als mensen dat nodig hebben, maar de waarheid is dat je gevangenzit in een gemoedstoestand dit jou beperkt. Om eruit te komen, moet je ervaren dat er iets buiten je mentale kader is en dat is een universele gemoedstoestand. Noem het Christus, noem het de boeddhische geest, noem het hoger bewustzijn, hoe je het ook wilt noemen.

Wat zit er gevangen in jouw huidige mentale kader? Wat is die jij? Wanneer je naar de situatie van een mens kijkt, als je naar jezelf en je eigen gedachten kijkt, kun jij je afvragen: “Wat maakt me zelfbewust? Wat maakt mij ervan bewust dat ik als individu besta? Wat is het?”

Het zijn twee dingen. Ten eerste heb je een wereldlijk zelf. Dit zelf heeft drie hogere aspecten, het emotionele, het mentale, het identiteitsniveau. Er is een wereldlijk zelf dat wordt gevormd als reactie op jouw wereldlijke situatie. Je wordt geboren in een bepaald land en bij een bepaalde etnische groep, een bepaald ras. Je hebt een bepaald geslacht. Je bent opgevoed om jezelf te identificeren met die wereldlijke omstandigheden, de situaties op de wereld. Dit is je uiterlijke zelf. Dit uiterlijke zelf vormt iets wat we je mentale kader kunnen noemen, je mentale gevangenis.

Het uiterlijke zelf stelt je in staat om te voelen: Ik ben dit, ik ben dat, ik ben zus of zo, maar wat stelt je dan in staat om gewoon ‘IK BEN’ te zeggen in plaats van ik ben dit, als je verder gaat? Er moet een kern in je wezen zijn die je het gevoel geeft dat IK BEN; dat ik besta. Dit is juist de kern van je wezen die niet gevangen zit in jouw mentale kader, niet gevangen in je uiterlijke zelf. Als jij je aandacht volledig richt op het uiterlijke zelf, dan zit de kern van jouw wezen, de IK BEN binnenin jou, gevangen, maar de IK BEN heeft het potentieel om zichzelf te bevrijden van het uiterlijke zelf en iets te ervaren wat verder gaat dan het uiterlijke identiteitsgevoel van het zelf. Dat is de rots van Christus die je in staat stelt Christus te herkennen, dat er nog iets meer is.

Om echt een volgeling van Christus te zijn, of een christen, of hoe je het ook wilt noemen, een spiritueel persoon, moet je bereid zijn om je uiterlijke geest bewust het zwijgen op te leggen. Vind een manier om naar binnen te gaan en bewust te besluiten: “Ik ga alles waar mijn uiterlijke identiteitsgevoel uit bestaat, al mijn meningen, al mijn gevoelens over hoe het leven is of zou moeten zijn, opzijzetten omdat ik bereid ben me open te stellen voor een hogere ervaring.” Als je dit kunt doen en in een neutrale gemoedstoestand komt, zul je een hogere geest ervaren, een hoger perspectief.

Sommigen noemen dit een mystieke ervaring. Eigenlijk is dit een heel natuurlijke ervaring. Je hoeft alleen maar bereid te zijn om je aandacht weg te halen uit je gedachten en open te staan om iets te ervaren wat je niet via je dagelijkse gedachten kunt ervaren. Wanneer je die ervaring hebt gehad, is de volgende stap dat je ervoor zorgt dat jij je uiterlijke geest (je gedachten) niet toestaat om de ervaring te interpreteren, om de ervaring in je mentale kader te trekken en die in overeenstemming te brengen met jouw mentale kader. Je houdt je aandacht gericht op de ervaring dat er iets meer was en dan gebruik je dit om jezelf omhoog te trekken. Dit betekent niet dat je hele wereldbeeld door één ervaring wordt vernietigd, hoewel sommige mensen een dramatischer ervaring kunnen krijgen; dat ze bekeerd worden. Het betekent dat je een stap omhoog zet naar een niveau van hoger bewustzijn en dat je mentale kader wordt uitgebreid.

Als je bereid bent je mentale kader voortdurend uit te breiden, dan zul je blijven groeien totdat je van de aarde kunt ascenderen. Dit is het belangrijkste mysterie van Christus. Daarmee krijg je een perspectief waardoor jij je realiseert dat alle ideologieën, alle religies, alle filosofieën en theorieën die mensen door de eeuwen heen hebben bedacht, allemaal dezelfde bedoeling hadden: Een wereldbeeld creëren dat mensen het gevoel geeft dat ze hun leven enigszins onder controle hebben en daardoor psychologisch kunnen omgaan met omstandigheden op aarde die anders ondraaglijk zouden zijn.

Allemaal hebben ze die bedoeling. Het communisme, het kapitalisme, de katholieke kerk, alle formeel georganiseerde religies, hebben allemaal hetzelfde doel. Voor sommige mensen met een bepaald bewustzijnsniveau is dit alles wat ze aankunnen. Alle mensen hebben de mogelijkheid om Christus te ervaren, wat hoger bewustzijn betekent, maar veel mensen willen dat niet. Ze zijn er niet aan toe. Maar dit is niet de zorg van het hogere bewustzijn. Die helpt de mensen die bereid zijn om de belangrijkste boodschap van Christus te begrijpen, te bevatten. Zij zorgen voor de voortgang door de eeuwen heen, de verhoging van het collectieve bewustzijn; zij worden de voorlopers, de mensen die bereid zijn hun dagelijkse gedachten het zwijgen op te leggen en die een glimp van de aanwezigheid van Christus willen ervaren. In plaats van te eisen dat het hogere bewustzijn zich aanpast aan hun mentale kader, zijn ze bereid die glimp te volgen, ook al kunnen ze die niet duidelijk zien, ze kunnen niet precies zien wat die glimp is. Ze willen hem blijven volgen. Ze zullen de volgende hoek in het labyrint omslaan en dan iets zien wat ze eerder niet konden zien. Daarna nemen ze even de tijd om zich op hun gemak te gaan voelen in dat nieuwe deel van het labyrint. Uiteindelijk willen ze opnieuw stil worden. Ze zien nog een sliert. De spinnenwebben bewegen en ze beseffen: “Dat is de volgende bocht voor mij”, en ze volgen die, gaan die bocht om. Dan zien ze iets anders. Hun mentale kader groter geworden. Ze krijgen een hogere visie.

Terwijl je dit blijft doen, terwijl je dit pad van hoger bewustzijn bewandelt door het labyrint van het menselijke bewustzijn, krijg je steeds meer duidelijkheid, steeds meer waardering en kun je op het punt komen waarop je Christus niet langer als een bedreiging ziet. Je bent op het punt gekomen dat in werkelijkheid het punt is waarop je christen wordt, een volgeling van Christus omdat je Christus niet meer vreest, omdat je niet bang bent dat je huidige mentale kader, je huidige overtuigingen, je huidige gevoel van veiligheid worden uitgedaagd. Je verzet je niet tegen Christus omdat je bang bent het gevoel van controle, het gevoel van veiligheid, te verliezen. Je bent op het punt gekomen waarop je begrijpt dat er geen veiligheid bestaat in het menselijk bewustzijn.

Er is alleen veiligheid in Christus, in het hogere bewustzijn. Er is in feite alleen leven in Christus en jij wilt het leven van Christus! Je wilt de allergrootste veiligheid door één te zijn en in toenemende mate één te worden met het hogere bewustzijn en daarom verzet jij je er niet tegen. Je kunt je ontdoen van alle zelven die zich verzetten tegen het blootleggen van je overtuigingen waarvan je dacht dat het geen overtuigingen waren, maar de waarheid. Daardoor kun je op het punt komen dat Jezus beschreef toen hij zei: “Wie probeert zijn leven te redden, zal het verliezen.” Als je probeert je mentale kader, je uiterlijke identiteit, je uiterlijke zelf, te redden, zul je het verliezen. Het zal vroeg of laat kapotgaan. Je mentale gevangenis biedt je veiligheid en als je Christus niet uit die mentale gevangenis wilt volgen, dan is je enige kans om vrij te worden dat de mentale gevangenis tegen de rotsen wordt geslagen en vernietigd. Dit is een heel zware ervaring omdat de mensen dan niet weten wie ze zijn en sommige mensen worden er gek van.

Het alternatief is dat je het pad van het hogere bewustzijn volgt, waardoor je één stap tegelijk doet. Daardoor ben je bereid om je leven te verliezen omwille van Christus; je bent bereid om niet je fysieke leven, maar geleidelijk aan je uiterlijke zelf te verliezen. “Ik sterf dagelijks”, zoals Paulus zei. Iedere dag laat je een deel van dat uiterlijke zelf sterven en word je steeds meer één met het hogere bewustzijn. Dat is de allerhoogste veiligheid.

Er komt een moment waarop je de ommezwaai maakt en je niet langer een wereldbeeld nodig hebt om je veiligheid te geven. Je laat geleidelijk jouw hele wereldlijke persoonlijkheid, het uiterlijke zelf, los en toegegeven, veel mensen die dit pad hebben gevolgd (en er zijn door de eeuwen heen mystici geweest die dat hebben gedaan), kunnen op een punt komen waarop ze niet meer weten wie ze zijn, omdat jij je uiterlijke zelf niet meer bent. In feite ben je dan geen menselijk wezen meer zoals de mensen dat momenteel op aarde zien. Je komt op het punt waarop je die uiterlijke zelven hebt laten sterven, heel veel uiterlijke zelven wilde verliezen omwille van Christus.

Maar er blijft wel een uiterlijk zelf over dat op een of andere manier wil bepalen dat jij net zo bent als de mensen op de wereld, want wanneer je naar de wereld kijkt die je ziet, dan definiëren mensen zichzelf op veel verschillende manieren. Ze hebben veel verschillende rollen gecreëerd, veel verschillende kaders die zeggen: “Dit is wat het betekent om een moslim te zijn, dit is wat het betekent om een christen te zijn, dit is wat het betekent om een Arabier te zijn, dit is wat het betekent om zus of zo te zijn.” Er zijn heel veel kaders gemaakt en er komt een moment dat je al wat kaders hebt weggedaan, maar er is nog steeds een zelf dat wanhopig graag wil dat jij in een soort kader past.

Maar aangezien er niets in jouw identiteitslichaam is dat in een van de traditionele kaders past, verkeert dit zelf in een staat van verwarring: “Waar pas ik in? Wie ben ik? Wat voor wezen ben ik?” Op dat moment kun je naar dat zelf kijken en zien: “O, het is gewoon weer een zelf dat mij in een hokje wil stoppen. Waarom zou ik dat zelf helpen? Waarom zou ik proberen een kader van mezelf als spiritueel persoon te vormen? Waarom zou ik niet gewoon naar dat zelf kijken en zeggen: “Ik wil niet meer doen wat jij tegen me zegt en ik wil niet dat jij probeert mij in een bestaand hokje te plaatsen of een ander hokje voor mij te maken. Ik laat je gewoon sterven, want ik hoef geen menselijk wezen te zijn. Ik hoef niet in een van de kaders te passen die mensen hebben gemaakt. Ik zal zijn wie ik op een bepaald moment wil zijn, omdat ik meega met de impulsen van mijn hogere zelf.” Dan bereik je hoger bewustzijn. Je vertegenwoordigt Christus niet als de levende Christus. Je demonstreert Christus aan degenen die ervoor openstaan. Dit is de weg die voor iedereen openstaat.

Veel bewustere mensen zijn op het punt gekomen waarop ze profijt zouden kunnen hebben van het besef dat er een zelf is dat je wil labelen, dat je in een hokje wil stoppen en jij je hele leven door dat zelf hebt laten sturen om je als zus te identificeren, je als zo te identificeren. Je hebt heel veel levens geleefd met dat zelf dat jou wil definiëren, want de manipulatoren hebben natuurlijk die mentale kaders gemaakt. Ze willen mensen in dat mentale kader zetten zodat de manipulatoren macht over hen kunnen uitoefenen, maar jij kunt zover komen dat jij dat zelf ziet, dat jou wil labelen, dat jou in een hokje wil stoppen en zegt: “Nee! Ik speel jouw spelletje niet meer mee. Ik probeer niet het probleem op te lossen van in welk hokje ik pas. Ik zal niet eens een mentaal kader creëren.”

Alle mentale kaders die zijn gemaakt, moeten verdwijnen. Alle mentale kaders die je zou kunnen maken, moet je allemaal transcenderen. Je kunt ze net zo goed niet maken. Je kunt zover komen dat je een zelf herkent. Ik zie dat dit een zelf is. Ik zie dat ik het zelf niet ben, dit is niet wie ik ben, want ik ben de Bewuste Jij, ik ben het zuivere gewaarzijn dat ik heb ervaren. Ik hoef niet naar dat zelf te luisteren en omdat ik niet het zelf ben en het zelf niet mij is, betekent dit dat ik het zelf kan laten sterven maar dat ik er nog steeds zal zijn; ik zal nog steeds bestaan. Ik heb dat zelf niet nodig bij mijn ervaring van het leven, ik heb het niet nodig om te overleven, dus ik kan ernaar kijken en zeggen: “Ik wil jou niet meer in mijn ervaring van het leven. Daarom laat ik je sterven. Ik weiger jou mijn energie en aandacht te geven. Ik laat je sterven.”

Misschien lukt dit niet meteen, maar dan kun je het hogere bewustzijn vragen om jou te helpen dat zelf te zien, te zien dat dit zelf op een of andere manier een overtuiging heeft die jou het gevoel geeft dat je in een soort mentaal kader moet passen dat op aarde kan worden gedefinieerd. Maar waarom zou je? De Christus past er niet in, het hogere bewustzijn past er niet in. Het hogere bewustzijn past niet in een van de mentale kaders die ooit door mensen of manipulatoren zijn, of ooit zouden kunnen worden, gemaakt. De Christus weigert in een mentaal kader te passen! Daarom kan de Christus jou helpen ontsnappen aan elk mentaal kader wanneer je de Christus volgt in plaats van te proberen de Christus in je mentale kader te trekken, wat natuurlijk nooit lukt, je kunt nooit het hogere bewustzijn in jouw mentale kader trekken.

Maar wat kun je wel? Je kunt een mentaal beeld van Christus maken dat berust op je mentale kader en dan zal dat beeld van Christus natuurlijk wel in je mentale kader terechtkomen. Dat deed de katholieke kerk in 381 ook. Dat heeft de overgrote meerderheid van de christenen gedaan en doet dat tot op de dag van vandaag nog steeds en dan zal de Levende Christus opnieuw zeggen: “Ga achter mij, Satan.”