Hoe je beoordeelt of iemand geschikt is voor een openbaar ambt

Vraag: We krijgen spoedig een nieuwe rechter aan het Supreme Court die door drie vrouwen is beschuldigd van seksueel misbruik onder invloed van alcohol toen hij jong was. Mijn vraag gaat over het Christusbewustzijn en vergeving. Aan de ene kant begrijp ik dat het mijn plicht is om dingen uit het verleden aan te kaarten over gedrag uit het verleden dat misschien de beslissing om deze rechter aan te stellen zou kunnen beïnvloeden die generaties ver kan reiken, omdat hij de hoogste positie in dit land krijgt. Aan de andere kant zou mijn Christusonderscheid me kunnen zeggen dat dit onjuiste gedrag in het verleden is gebeurd, of dat nu wel of niet gebeurd is, maar dat mijn positie is dat ik dit moet vergeven en loslaten. Dus ik probeer te bepalen wat een vrouw met Christusonderscheid zou moeten doen. Wat is je plicht naar het geheel toe en wanneer is het juist om te vergeven en los te laten.

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2018 – Albuquerque (USA):

Een belangrijke vraag, mijn geliefde. Je beoordeling is geen kwestie van iemand iets vergeven wat hij in het verleden heeft gedaan, zoals we al heel vaak hebben gezegd, maar of iemand iets deed omdat hij een bepaalde bewustzijnsstaat had.

Heeft die persoon die bewustzijnsstaat nu getranscendeerd? In dat geval is het niet echt een kwestie van vergeven, maar accepteren dat iemand verder is gekomen; die persoon is niet meer de persoon die hij eerst was. Maar als die persoon niet verder is gekomen, dan is het ook geen kwestie van vergeven. Dan moet je accepteren dat iemand niet geschikt is voor die functie. Je moet toegeven dat de mensen in het huidige Amerika, en dit sluit aan bij mijn vorige antwoord dat mensen niet met een doel zijn opgevoed, geen idee hebben van de gevolgen op lange termijn en geen spiritueel pad hebben dat ze kunnen volgen. In de huidige situatie moet je één simpel feit accepteren: Als je alleen mensen zou kiezen voor een openbare functie die nooit iets doms hebben gedaan in het verleden, dan zouden de Senaat en het Congres en het Witte Huis leeg zijn. Dit is de waarheid en daarom moet je kijken naar wat wij jullie hebben verteld over jezelf – jezelf niet veroordelen voor iets wat je in het verleden hebt gedaan, maar naar jezelf willen kijken en uit die bewustzijnsstaat komen. Maar dat bewustzijn is er natuurlijk in het algemeen niet in de Verenigde Staten, dus jullie hebben geen cultuur waarin mensen naar hun fouten in het verleden kijken en proberen dat bewustzijn te ontstijgen. In plaats daarvan hebben jullie veel mensen die hun fouten in het verleden willen verdoezelen, zoals je hebt gezien bij het probleem met de regisseurs in Hollywood. Zij willen het verbergen en wanneer ze bekend worden, willen ze dat blijven verdoezelen en als dat lukt dan wordt dit voor sommige mensen natuurlijk steeds moeilijker en willen ze de indruk wekken dat zij zijn veranderd, dat dit achter hen ligt.

Iets zeggen maakt nog niet geschikt voor de hoogste functies in het land, zoals je duidelijk ziet, zowel bij de laatste verkiezing als bij andere; het verhindert niet dat je wordt gekozen voor een bepaald ambt. Dit is dus een van de dilemma’s waar Amerika als natie nu voor staat. Het kan alleen maar worden opgelost als je jouw Christusonderscheid verhoogt – en dit is natuurlijk niet iets wat je helpt bij de keuze van deze rechter aan het aan het Supreme Court of de mid-termverkiezingen, want je kunt niet verwachten dat het Amerikaanse volk deze sprong maakt, maar zelf kun je jezelf trainen om naar iemand te kijken, verder te kijken dan de uiterlijke schijn en de vibratie van die persoon te voelen. Heeft die persoon werkelijk die bewustzijnsstaat losgelaten, die dezelfde overtredingen in het verleden heeft veroorzaakt? Je kunt die vibratie voelen. Als dat het geval is, dan moet je natuurlijk niet verhinderen dat iemand de baan krijgt die deze mensen helpt door in een openbare functie mensen te dienen, omdat dat zij ook gewone mensen zijn en ook weten waar gewone mensen doorheen gaan en daardoor de mensen begrijpen.

Het oude systeem bestaande uit een regerende elite die al geboren werd in een elitaire positie en nooit onder de gewone mensen is geweest en die is natuurlijk niet in staat om een democratische natie op de ideale manier te leiden. Je kunt dit dus niet toepassen, zoals je soms bij de christenen in Amerika ziet die een heel zwart-witoordeel hebben, dat iedereen die een zonde heeft begaan in het verleden automatisch wordt uitgesloten van een ambt. De ironie is natuurlijk dat er veel christelijke dominees zijn van wie aan het licht is gekomen dat zij ongepaste dingen hebben gedaan, niet alleen katholieke pastoors, maar ook een paar op de vooraanstaande protestantse dominees die zich hebben beziggehouden met ongepast seksueel gedrag of andere vormen van ongepast gedrag.

Elke christelijke dominee die een kerk heeft gesticht en zichzelf verrijkt heeft en miljonair is geworden, heeft zich beziggehouden met ongepast gedrag. Als je naar de leiders kijkt van die megakerken en ziet dat Jezus zijn discipelen niet aanspoorde om dat te doen, dan is het grotere plaatje dat er op korte termijn geen oplossing voor is. De enige oplossing is, nogmaals, doe wat jij kunt om je Christusonderscheid te vergroten en het collectieve bewustzijn op te trekken. Er zal natuurlijk een moment komen waarop het proces om iemand te kiezen voor die hoge functies heel erg anders zal worden, omdat dit wordt gedaan door mensen die echt Christusonderscheid bezitten.

In de verkiezingscomités zitten mensen die meestal ook ongepast gedrag in een bepaalde vorm vertonen en zij proberen dat te verbergen door dit bij iemand anders aan de kaak te stellen, dus we hebben het over een stel hypocrieten die in de meeste gevallen een andere hypocriet beoordelen die zijn gedrag probeert te verbergen. Er is geen oplossing op korte termijn voor, maar op de lange termijn kun je het oplossen door het verhogen van het bewustzijn, maar dat komt niet van bovenaf – je kunt niet verwachten dat de leiders dit gaan doen. Het collectieve bewustzijn moet hogerop komen, doordat voldoende mensen, het cruciale aantal mensen waar wij altijd over spreken, een hogere vorm van leiderschap eisen. Tegelijkertijd eisen ze dit niet alleen, zij hebben ook het Christusonderscheid om te beoordelen of zij het krijgen en wanneer dit niet zo is.