De stroom van jouw Ik Ben Aanwezigheid en vrije wil

Vraag: Wanneer ik in de stroom ben, lijkt het of alles in en om mij heen wordt getimed en begeleid, maar niet door mij. Als eerste wordt alles wat ik hoor, heilig qua timing. Daarna komen de woorden als vanzelf zonder dat ik nadenk over wat ik zeg. Ik geef informatie door die ik nog nooit op die manier heb gesproken en als laatste wordt mijn fysieke lichaam letterlijk bewogen door iets anders. Voor alles wordt gezorgd en ik voel mij meer mezelf dan ooit tevoren. Maar dan komt dit gevoel dat ik de controle moet opgeven en overdragen. Dat kan het gevoel geven dat ik beslissingen en wat van mijn vrijheid opgeef; ik kan altijd besluiten om niet te doen wat ik doe als ik leiding ontvang, maar is het zo dat ik mijn vrije wil uiteindelijk opgeef?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus, 2019 – Nederland:

Ik houd er in het algemeen van om subtiele vragen te krijgen met een diepgaander perspectief. Geef je jouw vrije wil op als je met je IK BEN Aanwezigheid verbonden bent? Dat hangt af van wat het centrum is van je vrije wil. Zit dat in de Bewuste Jij of in je gescheiden zelf? Met andere woorden, wij hebben over het ego gezegd dat het een conglomeraat is van gescheiden zelven. En het ego, als die verbonden is, in de stroom zit, zal vinden dat hij zijn vrije wil opgeeft.

Maar de wil van jouw ego is in werkelijkheid niet vrij. We zouden kunnen zeggen dat het ego of een specifiek gescheiden zelf het gevoel kan hebben dat hij vrije wil bezit. Daarom zou je kunnen zeggen dat zelfs gevallen wezens denken dat zij vrije wil bezitten, maar in werkelijkheid geen wil bezitten die vrij is. Zij hebben wel een wil, maar die is niet vrij. Het ego denkt dat vrije wil betekent dat je alles kunt doen zonder je druk te maken over de consequenties – en zeker niet de consequenties voor anderen – je moet kunnen doen wat jij wilt zonder de consequenties te aanvaarden en anders is je vrije wil niet echt vrij. Daarom voelt het ego hetzelfde als de gevallen wezens. Dat zullen de gevallen wezens zelfs beweren en in veel gevallen hebben ze geroepen dat je alleen vrije wil bezit als je tegen God rebelleert, zoals bepaalde gevallen wezens hebben gezegd. Je realiseert je natuurlijk wel dat je ego en het gescheiden zelf zich nooit in die stroom kunnen bevinden.

Jij, als gescheiden zelf, kunt in de stroom zijn, wanneer je die neutrale gemoedstoestand krijgt die wij zuiver gewaarzijn hebben genoemd, maar misschien is het beter om te zeggen dat je een neutrale gemoedstoestand krijgt, omdat je niet met je gescheiden zelf iets doet, je merkt niet eens iets op met je gescheiden zelf, je doet niet iets via die wonden en meningen van de gescheiden zelven. En dan voel je dat je in de stroom zit. En in wat voor stroom ben je dan? De stroom van jouw IK BEN Aanwezigheid, wat wij de Rivier van Leven hebben genoemd.

De Bewuste Jij denkt niet dat jij je vrije wil opgeeft wanneer je die neutrale gemoedstoestand hebt. Je eist in werkelijkheid de ware vrijheid van jouw wil op, omdat je beseft dat je één bent met jouw IK BEN Aanwezigheid. En daarom is de wil van jouw IK BEN Aanwezigheid niet extern. Hoe kun je dan je wil opgeven om in de stroom te komen? Je kiest ervoor om in de stroom te zijn, omdat je ervaart dat het leven je een rijkere ervaring geeft en dat de dingen op de wereld beter gaan. Je kunt jezelf niet dwingen om in de stroom te zijn, maar je hebt nog wel restanten van je ego en de gescheiden zelven over die het gevoel hebben dat jij jezelf dwingt; je geeft je vrije wil op, hun versie van de vrije wil om in die stroom te zijn.

Daarom hebben we gezegd: “Ikzelf kan niets doen; de vader in mij doet het werk.” Ik had destijds niet het concept IK BEN Aanwezigheid en kon dat niet vertellen. Ik gebruikte andere woorden, maar de betekenis is hetzelfde. Ik had ook vaak het gevoel dat ik in de stroom zat en dat ik van situatie naar situatie werd geleid die op een of andere manier vanzelf opdoemde. En ik nam geen beslissingen met mijn gedachten, omdat ik in die neutrale gemoedstoestand was. Wanneer ik een bepaalde situatie tegenkwam, beoordeelde en analyseerde ik die niet, ik dacht niet na over de consequenties van verschillende beslissingen die ik nam; het volgde spontaan een koers waarin ik deed wat ik moest doen – een visie, een gevoel, dat ik dit wilde doen.

En dan accepteerde ik de consequentie van wat er gebeuren moest. En daardoor kon ik in die stroom blijven. Er waren momenten waarop ik uit de stroom ging en gefrustreerd raakte, zoals je in de Bijbel kunt lezen. Maar dat gebeurde veel vaker dan in de Bijbel staat; zelfs veel vaker dan in het boek ‘Mijn Levens met’ staat. Maar desondanks was ik heel vaak in de stroom en had er helemaal vrede mee om gehoor te geven aan de innerlijke leiding die ik kreeg en vond het vanzelfsprekend. Dit is wat ik zal doen. Niet wat ik zou moeten doen en maakte mij geen over de consequenties. Zo ga ik het doen.