Waarom het Ego probeert een vierkante Pen in een rond Gat te krijgen

Je hebt misschien de uitdrukking gehoord dat iemand probeert een vierkante pen in een rond gat te krijgen. Het beschrijft wat het ego voortdurend wil doen totdat je hem laat sterven. Het ronde gat staat symbool voor de letter ‘O’ die voor Oneness (= Eenzijn) staat. De vierkante pen staat symbool voor de 4 kwadranten van het materiële universum, dat het ego als de enige weg naar het eeuwige leven ziet.

In werkelijkheid is de énige weg naar verlossing, de ascensie of het eeuwige leven het Pad van Eenzijn, waarbij je terugkeert naar het juiste identiteitsgevoel als medeschepper met je God. Je zult Gods koninkrijk alléén binnengaan door een gevoel van eenzijn met God te krijgen, waarbij je kunt zeggen zoals ik dat deed: “Ik en mijn vader zijn één!” Het ego werd geboren, toen je besloot je van het Pad van Eenzijn af te wenden en in plaats daarvan het pad van scheiding op te gaan. Daardoor kan het ego NOOIT één met God worden. Je schiep het ego, omdat jij je van God afscheidde en wanneer je terugkomt naar dat eenzijn, is het ego daardoor niet langer meer nodig en zou hem mogelijk gemaakt moeten worden te sterven.

Uiteraard zal het ego dit feit nooit erkennen en daardoor probeert hij voortdurend het verkeerde beeld op te bouwen dat je gered kunt worden zonder het ego te overwinnen, zonder hem te laten sterven. Het ego tracht de schijn te wekken dat je gered kunt worden door aan bepaalde vereisten op deze wereld te voldoen. Met andere woorden, het ego probeert iets uit de vier niveaus van de materie te gebruiken in een poging zich met geweld een weg naar het koninkrijk van eenzijn te banen. Daarom zal alles wat door het ego gecreëerd is een vierkante pen zijn, die NOOIT in het ronde gat van het koninkrijk van Eenzijn past. Daarom gaf ik de volgende gelijkenis:

1 Daarop vertelde Jezus hun opnieuw een gelijkenis.
2 Het is met het koninkrijk van de hemel als met een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon.
3 Hij stuurde zijn dienaren erop uit om de bruiloftsgasten uit te nodigen, maar die wilden niet komen

8 Vervolgens zei hij tegen zijn dienaren: “Alles staat klaar voor het bruiloftsfeest, maar de gasten waren het niet waard genodigd te worden.
9 Ga daarom naar de toegangswegen van de stad en nodig voor de bruiloft iedereen uit die je tegenkomt.”

11 Toen de koning binnenkwam om te zien wie er allemaal aanlagen, zag hij iemand die zich niet in bruiloftskleren gestoken had,
12 en hij vroeg hem: “Vriend, hoe ben je hier binnengekomen terwijl je niet eens een bruiloftskleed aanhebt?” De man wist niets te zeggen.
13 Daarop zei de koning tegen zijn hofdienaars: “Bind zijn handen en voeten vast en gooi hem eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt. 14 Velen zijn geroepen, maar slechts weinigen uitverkoren. (Matteüs 22)

In werkelijkheid symboliseert het bruiloftskleed het Christusbewustzijn, dat de ENIGE manier is om eenzijn met God te bereiken. Zoals ik in de vorige verhandeling uitlegde, wordt het ego uit de scheiding van God geboren en daardoor komt alles wat het ego gelooft, elke mentaal plaatje dat hij creëert met de geest van de antichrist – uit de geest van scheiding voort. Deze denkbeelden kunnen daarom nooit het bruiloftskleed vormen dat toegang tot het koninkrijk geeft en het ego zal altijd in de buitenste duisternis blijven die hij zelf gemaakt heeft. Zolang jij je met het ego identificeert, zul je ook in de bewustzijnsstaat blijven waar men jammert en knarsetandt.

Wat is de jij die aan het ego kan ontsnappen?
Natuurlijk hoef je niet altijd door het ego gevangen te blijven. De innerlijke boodschap van elke ware spirituele lering – vaak als metaforen of mythische verhalen vermomd – is dat je de draak van het ego kunt verslaan, door de ridder op het witte paard van het Christus Zelf gered te worden en het koninkrijk van God te erven. Maar wat is de ‘jij’ die dit kan doen? In haar baanbrekende boek ‘Master Keys to the Abundant Life’, noemt Moeder Maria het ‘ de Bewuste jij’. Je zou het ook de ‘Bewuste Ik’ of het ‘Bewuste Zelf’ kunnen noemen.

Deze Bewuste Jij is de kern van je lagere wezen. Het is een individualisatie van je spirituele zelf, je IK BEN Aanwezigheid. Het werd bedacht om in het materiële universum af te dalen om zowel dit rijk te ervaren als het licht van je IK BEN Aanwezigheid – je Godvlam – naar deze wereld te brengen en te helpen haar tot het koninkrijk van God te maken. De Bewuste jij is wat je ervan gewaar maakt dat je bestaat en het is ook het deel van je dat bewuste besluiten neemt.

Zoals Moeder Maria in haar boek uitlegt, is het de bedoeling dat de Bewuste jij de meester over je lagere wezen is, wat zij het vat van het zelf noemt. Het is de bedoeling dat je de meeste beslissingen op het niveau van de Bewuste jij maakt, onder leiding van je IK BEN Aanwezigheid en je spirituele leraar. Toen jij je van je spirituele leraar afwendde, verloor je die goddelijke leiding en daardoor moest je alleen besluiten nemen. Dit werd voor veel medescheppers pijnlijk en dat is de reden waarom ze het hun ego mogelijk maakten steeds meer beslissingen voor hen te nemen.

We zouden kunnen zeggen dat het probleem waar de meeste mensen voor staan, is dat ze hun bewuste zelf in slaap gesust hebben en hun ego hebben toegestaan hun leven te leiden. Daarom worden veel van hun besluiten niet op het niveau van de bewuste geest gemaakt, maar door een onbewust proces dat het ego bestuurt. We kunnen het ego met een computer vergelijken die in feite niet kan denken, maar waar de programmatuur ver genoeg van ontwikkeld is om het te laten voorkomen dat het wel kan denken.

Deze analogie past bij mijn vorige analogie van het bos en de bomen. Het ego heeft een groot aantal relativistische, dualistische illusies gecreëerd die zich als individuele computerprogramma’s gedragen. Je zou ze met de bomen in het bos kunnen vergelijken en elk programma wordt bedacht om specifieke situaties in het leven af te handelen. Dus, wanneer je met een bepaald soort situatie geconfronteerd wordt, treedt een van deze programma’s in werking en neemt je reacties betreffende die situatie over. Je maakt geen bewuste keuzes meer ten aanzien van de beste manier om met de situatie om te gaan; het wordt allemaal door de computer van het ego gedaan.

Je weet waarschijnlijk wel dat een computer een aantal specifieke programma’s heeft die alle binnen het raamwerk opereren van wat het besturingssysteem genoemd wordt. Dit geeft de computer zijn identiteit als Windows, Macintosh of UNIX computer. Het besturingssysteem is het ego zelf en het is vergelijkbaar met het bos in de vorige verhandeling. Dit besturingssysteem is de diepste kern van het ego en hij werd geboren uit de beslissing je van je leraar af te wenden. Met andere woorden, de specifieke redenering die de Bewuste jij gebruikte om te rechtvaardigen dat je bij de leraar wegging, werd de diepste kern van je ego. Dit is belangrijk, want als je beseft dat het ego uit deze beslissing werd geboren, zie je dat het ego nóóit de deugdelijkheid van dat besluit in twijfel zal trekken. Het ego is als een computer die nooit zijn besturingssysteem in twijfel kan trekken, maar altijd volgens zijn programmering blijft functioneren.

Het ego leeft en sterft letterlijk door de oorspronkelijke beslissing om je van God af te keren. Als de Bewuste jij ooit naar dat besluit kijkt, besefte dat het geen constructieve keuze was en het door een betere beslissing verving – door het leven boven de dood te verkiezen – zou het ego sterven. Daardoor kan de Bewuste jij nu beginnen te begrijpen dat het ego alles zal doen wat in zijn macht ligt om te voorkomen dat je die oorspronkelijke beslissing die het ego creëerde, blootlegt en opnieuw evalueert. Om terug te keren naar de analogie van de computer, je weet dat een afzonderlijk programma het besturingssysteem niet kan veranderen – het moet binnen het raamwerk opereren dat door het systeem wordt bepaald. Daardoor probeert het ego de Bewuste jij zich zo te laten concentreren op zijn individuele overtuigingen – de bomen – dat je nooit de onderliggende overtuiging – het bos – ziet dat het ego schiep.

Zelfs veel oprechte spirituele zoekers zijn door deze truc voor de gek gehouden. Ze weten dat er een entiteit is – of zij hem het ego of iets anders noemen – die hun spirituele groei tegenhoudt. En ze beseffen dat het noodzakelijk is enkele van de bomen in het bos om te kappen om de sluier van illusies weg te nemen die hen van God scheidt. Toch hebben ze nog niet gezien dat er zich achter de bomen iets verschuilt. Hoewel veel zoekers oprecht aan aspecten van hun ego twijfelen, hebben ze daardoor nog niet achter de sluier gekeken om aan het ego zelf te twijfelen. Uiteraard is een beginnende zoeker er nog niet klaar voor om dit te doen, maar veel mensen die al decennia – of zelfs al vele levens lang – op het pad zijn, zouden enorm veel baat bij de leringen die ik geef, kunnen hebben. Ze zijn klaar om de fundamentele illusies van het ego te gaan onderzoeken.

Je bent meer dan jouw ego
De eerste stap om het ego te overwinnen, is te beseffen dat er meer aan ‘jou’ is dan het ego en zijn individuele illusies. Je moet beseffen dat je meer bent dan een hoog ontwikkeld dier, dat je meer bent dan de computerprogramma’s van het ego. Wanneer je naar de wereld kijkt, zie je veel mensen die nog niet dat besef gekregen hebben. Deze zijn wat de Bijbel de ‘grote massa’ noemt en je hebt gezien dat ik in gelijkenissen tegen hen sprak en mijn discipelen een meer ontwikkelde lering gaf.

Mijn discipelen hadden beseft dat ze meer dan hun ego waren, maar ze waren dat ego nog niet echt gaan zien. Dit is vergelijkbaar met de situatie van veel spirituele zoekers van tegenwoordig. In de wereld van vandaag zijn miljoenen mensen op hetzelfde of een hoger niveau van spirituele volwassenheid dan mijn discipelen 2000 jaar geleden. Dus, als jij je bewust gewaar bent van het spirituele pad, dan weet je al dat er meer in ‘jou’ zit dan het ego, dat er meer realiteit in de materiële wereld zit. Maar om de volgende stap te zetten, moet je een meer ontwikkeld begrip van de ‘jij’ te krijgen die meer dan het ego is.

Het cruciale inzicht dat de meeste spirituele zoekers missen, is het besef dat de Bewuste jij bedacht werd om besluiten te nemen en dat het die besluiten neemt, gebaseerd op zijn identiteitsgevoel. Zoals Moeder Maria gedetailleerder uitlegt, IS de Bewuste jij een individualisatie van God, maar in tijd en ruimte is de Bewuste jij wie het denkt dat het is, hoe het zichzelf als wezen ziet. De Bewuste jij heeft het vermogen zich met absoluut alles te vereenzelvigen wat het zich kan voorstellen en wat het als werkelijkheid kan aannemen. Daardoor kan de Bewuste jij zich als een hoog ontwikkeld dier zien en dan zal het beslissingen nemen als dier. Als de Bewuste jij zich als een sterfelijke zondaar ziet, zal het beslissingen als zondaar nemen en het zal het als godslastering beschouwen zichzelf als zoon of dochter van God te zien.

Met andere woorden, de Bewuste jij wordt bedacht om medeschepper in het materiële universum te zijn en het geeft uitdrukking aan zijn scheppende vermogens door het filter van zijn identiteitsgevoel. Ieder besluit dat de Bewuste jij neemt, wordt gekleurd door het identiteitsgevoel dat je aangenomen hebt, gebaseerd op je opvoeding in dit leven en je ervaringen uit vorige levens. Het cruciale punt is echter dat de Bewuste jij NOOIT beperkt is tot of permanent gevangen zit in zijn huidig identiteitsgevoel. De Bewuste jij heeft het vermogen zich in gedachten overal te projecteren waar het maar wil, wat betekent dat het zijn gevoel van zelf ook buiten zijn huidige identiteit kan projecteren – de identiteit die op deze wereld is opgebouwd.

Het is juist dit vermogen om je van je huidige identiteitsgevoel te scheiden en te beseffen dat er meer in het leven is, dat de sleutel tot alle menselijke vooruitgang is, hetzij materiële dan wel spirituele vooruitgang. Als jij je enkel door het filter van je huidige identiteitsgevoel zou kunnen zien, dan zou je nooit boven die identiteit kunnen uitstijgen. En daardoor zouden mensen nooit naar eenzijn kunnen terugkeren, nadat ze in het bewustzijn van scheiding waren afgedaald.

De essentiële sleutel is dat de Bewuste jij op elk moment buiten zijn huidige identiteitsgevoel kan stappen. NIETS bindt de Bewuste jij aan je huidige identiteitsgevoel – uitgezonderd het geloof dat er niets buiten is, of dat je niet aan je huidig identiteitsgevoel kunt ontsnappen. De kneep zit hem hierin dat de meeste mensen zichzelf zo met hun ego hebben vereenzelvigd dat ze niet kunnen waarnemen en geloven dat zij op elk moment aan dat ego kunnen ontsnappen. In zekere zin is deze overtuiging juist, omdat je niet zomaar uit het bos van het ego kunt weglopen. Je moet systematisch de bomen – de illusies – van het ego neerhalen voordat jij je ware identiteit kunt zien. Maar zelfs hoewel deze illusies verwijderd moeten worden, kan de Bewuste jij op elk moment besluiten op te houden zich met het ego te vereenzelvigen en dit zal het veel gemakkelijker voor je maken om het ego los te laten. Dit proces beschreef ik in de volgende quote:

3 Jezus zei: “Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.”
4 “Hoe kan iemand geboren worden als hij al oud is?” vroeg Nikodemus. “Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot ingaan en weer geboren worden?”
5 Jezus antwoordde: “Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest.” (Johannes 3)

Uit de Geest geboren worden, betekent – naast andere deugdelijke interpretaties – dat je beseft dat de Bewuste jij uit de mentale gevangenis van het ego kan lopen en opnieuw zijn ware identiteit als medeschepper met God kan opeisen. Je kunt beseffen dat je huidige identiteitsgevoel door de illusies van je ego en de illusies van het collectieve bewustzijn van de mensheid sterk wordt beïnvloed. Het wordt op het gevoel van scheiding van God gebaseerd en dus is het sterfelijk, omdat alles wat zich buiten het koninkrijk van eenzijn bevindt, geen eeuwig leven kan hebben. Je sterfelijke identiteitsgevoel is onecht en kan nooit het eeuwige leven erven. Daarom zei ik:

Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. (Matteüs 16:25)

Als je probeert je identiteitsgevoel – leven – dat door het ego is opgebouwd vast te houden, zul je het eeuwige leven niet vinden. Maar als je bereid bent dat gevoel van leven te verliezen om het Christusbewustzijn te winnen en terug naar eenzijn te komen, dan zul je zeker het eeuwige leven vinden.

Beginnen je leven te verliezen
Hoe begin je – de Bewuste jij – aan het proces om je van het ego te scheiden? Dit is een tweevoudig proces en het eerste deel is – zoals ik zei – dat je opnieuw enig contact met je hogere wezen, je IK BEN Aanwezigheid tot stand moet brengen. Alleen wanneer die verbinding er is – door je Christus Zelf – zul je weten dat jij niet zult sterven wanneer het ego sterft. En alleen wanneer je dit weet, kun jij je volledig toeleggen op het pad dat naar de dood van het ego leidt. De Bewuste jij kan het niet verdragen om geen identiteitsgevoel te hebben, dus voordat je de identiteit die op scheiding gebaseerd wordt, kunt opgeven, moet je beginnen je opnieuw met je echte identiteitsgevoel te verbinden.

De tweede stap is je inzicht uitbreiden over het feit dat het ego bestaat en dan te leren zijn illusies te doorzien. De belangrijkste illusie die je moet zien, is dat het ego op een onmogelijke zoektocht is, zoals ik in de vorige verhandeling uiteengezet heb. De prins van deze wereld weet dat de Bewuste jij nooit helemaal volledig zijn oorsprong kan vergeten. Daardoor is het voor de machten van deze wereld, waaronder je ego, in principe onmogelijk je ervan te weerhouden na te denken over de behoefte aan wat de meeste religieuze mensen verlossing noemen.

Hoewel je in een cultuur leeft waarin veel mensen de godsdienst openlijk veroordeeld hebben, kunnen de meeste mensen nog steeds hun spirituele vragen niet loslaten. Het ego zou liever hebben dat jij je spirituele groei blijft ontkennen of er onverschillig tegenover staat. Maar als hij dit niet voor elkaar kan krijgen, zal hij op plan B overgaan, wat een verkeerd pad naar verlossing bedenken is en je er helemaal van te overtuigen dat je door het volgen van dit pad gered zult worden – hoe je verlossing ook maar wilt definiëren. Daardoor hebben de prins van deze wereld en het ego een bijna oneindig aantal van dergelijke verkeerde paden gecreëerd, in de betekenis van een spiritueel of religieus systeem dat belooft je verlossing te brengen, maar deze belofte nooit waar kan maken, omdat het je niet boven de identiteit laat staan die door het ego is opgebouwd. Spreuken beschrijft het op de volgende manier:

Soms schijnt een weg iemand recht, maar het einde daarvan voert naar de dood. (Spreuken 14:12)

Ik beschreef het als volgt:

13 Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang.
14 Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden. (Matteüs 7)

Veel oprechte religieuze en spirituele mensen zijn door hun ego in de val gelokt om een dergelijk verkeerd pad naar verlossing te volgen, terwijl ze er vast van overtuigd zijn dat ze tot de enige ware kerk behoren en – omdat ze aan bepaalde uiterlijke vereisten voldoen – hun verlossing gegarandeerd wordt. Let er op dat deze overtuiging heel geruststellend kan zijn en daardoor op de lagere niveaus van het pad noodzakelijk kan zijn. Veel mensen kunnen de angst van niet gered worden niet verdragen, dus geloven dat hun verlossing gegarandeerd wordt, kan hen geleidelijk aan helpen boven de verlamming uit te groeien die door uitzonderlijke angst veroorzaakt is.

Het probleem is dat deze overtuiging zo gemakkelijk door het ego gebruikt kan worden om je op een doodlopende weg te brengen waarop je gelooft dat door lid te zijn van deze uiterlijke kerk en aan haar voorwaarden te voldoen, je niet echt jezelf hoeft te veranderen, je niet mijn bevel hoeft op te volgen:

3 Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder of zuster, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt?
4 Hoe kun je tegen hen zeggen: “Laat mij de splinter uit je oog verwijderen” zolang je nog een balk in je eigen oog hebt?
5 Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter uit het oog van je broeder of zuster te verwijderen. (Matteüs 7)

De balk in je eigen oog is het ego en zijn valse identiteitsgevoel dat de Bewuste jij gevangen houdt in het bewustzijn van scheiding – wat je buiten het koninkrijk van eenzijn zal houden totdat jij je van het gevoel van scheiding losmaakt en één met je God wordt. Daardoor MOET een meer volwassen spirituele zoeker het geloof in een uiterlijke verlossing – het uiterlijke pad – achter zich laten en het ware innerlijke Pad naar Eenzijn ontdekken. Alleen dan zul je de smalle weg en nauwe poort vinden die naar het koninkrijk van God in jezelf leiden.

Mijn punt is dat als je eenmaal gaat beseffen dat de belangrijkste bedoeling van het ego is je van het ontdekken en volgen van het ware Pad naar Eenzijn af te houden – door je te laten geloven dat je een uiterlijk pad naar verlossing kunt volgen – je de specifieke illusies kunt gaan doorzien die je ego gebruikt om je gevangen te houden. Het zal dan veel gemakkelijker voor je zijn deze illusies te onderkennen en het gevoel te vermijden dat je er op de een of andere manier in moet geloven. In de volgende verhandelingen zullen we naar een aantal van deze illusies kijken en hoe het ego er een meester in is je te laten voelen dat je er op de een of andere wijze niet zomaar van kunt weglopen.

Onthoudt dat de Bewuste jij is wat het denkt dat het is en dat je op elk moment kunt veranderen wie je denkt te zijn. Het ego en de prins van deze wereld zullen proberen je te laten geloven dat jij niet van gedachten kunt veranderen, maar dat is eenvoudig niet het geval. God wil dat je naar huis komt en daardoor wil God dat jij van gedachten verandert, zodat je de illusies van het ego kunt overwinnen. Het ego wil je in een beperkt identiteitsgevoel gevangen blijven houden en daardoor wil hij je laten geloven dat jij niet van gedachten kunt of zou moeten veranderen. Hij wil je laten denken dat als je eenmaal van de verboden vrucht gegeten hebt, je niet aan die beslissing kunt ontsnappen. Je zit voor altijd vast.

In het materiële universum bestaat niets voor altijd. Alles wordt door een keus gecreëerd en het zal blijven bestaan zolang je die keuze blijft bevestigen. Dat is de reden dat de belangrijkste uitdaging is voor het leven te kiezen in plaats van de dood te blijven kiezen.