Laat het Volk van Estland hun Aanwezigheid delen

ONDERWERPEN: Een revolutie door liederen – De wet van onderdrukking en oordeel – De mensen in Estland denken dat ze niets te bieden hebben – Denken Russen dat ze iedereen voor de gek kunnen houden behalve zichzelf? – Liefde wendt niets voor – Deel jullie liederen

Geascendeerde Meester Lady Master Venus, 30 oktober 2011 – Onderweg in een auto naar Talinn, Estland

Lady Master Venus, BEN IK, en IK BEN hier om een speciale vlam in het land Estland te verankeren. Het volk van Estland ligt mij en Sanat Kumara na aan het hart.

Er zijn geruchten en mythen die zeggen dat het volk van Estland een oeroud volk is en, heel ver terug in de tijd, van verre uit het oosten is gekomen, zelfs vanuit het gebied rondom de Gobiwoestijn. En hoewel je voorzichtig moet zijn om mythes al te letterlijk te nemen, schuilt er inderdaad waarheid in dat veel van de mensen in Estland bij de 144.000 hoorden die zo heel lang geleden met Sanat Kumara van Venus kwamen.

Natuurlijk zijn degenen onder de 144.000 die niet geascendeerd zin, overal op aarde verspreid en wonen in vele landen. Maar gezien haar grootte heeft Estland er meer dan de meeste andere landen. En daarom is het meer dan duidelijk dat van de drie Baltische landen als drievoudige vlam, Estland de roze pluim van liefde is.

Wanneer je naar de Estse natie kijkt, kun je dit ook zien aan haar geschiedenis, haar literatuur, haar creatieve expressie. Je kunt het zelfs zien aan het verschil in architectuur in Estland in vergelijking tot de omliggende landen, waaronder de buurman in het zuiden. Omdat er een subtiel verschil zit in de architectuur, die weerspiegelt dat het Estse volk van schoonheid houdt.

Een revolutie door liederen
Dit is natuurlijk één van de verklaringen waarom de sovjetbezetting zo moeilijk voor het Estse volk was. Want de onderdrukking door de Sovjets probeerde natuurlijk creatieve expressie, en ook schoonheid, te vernietigen. Hoe is het zelfs mogelijk dat enkele van de gebouwen die in de sovjettijd zijn gebouwd zo lelijk kunnen zijn vergeleken met het gevoel voor schoonheid van de meeste mensen? En dan begrijp je ook waarom een volk dat zo gevoelig is voor schoonheid het zo moeilijk vond om een regime te verdragen dat zo weinig respect had voor juist die ene eigenschap die zij zo zeer waarderen.

Wanneer je naar de recente geschiedenis van het Estse volk kijkt, zie je dat zij na vijftig jaar van brute onderdrukking de kans hebben aangegrepen om vrij te zijn, toen ze zagen dat die zich voordeed. Ze dachten zelfs niet aan een gewelddadige opstand tegen de Sovjet-Unie, gedeeltelijk veroorzaakt door de wrede onderdrukking van de sovjets, die iedereen duidelijk maakte dat dergelijke opstanden nutteloos waren.

Niettemin had het volk van Estland de liefde en het geduld om te wachten tot de rol van het sovjetregime was uitgespeeld. En daarna, toen ze de kans zagen, sprongen ze er bovenop naar beste kunnen. En wat heeft het volk van Estland gedaan om de Sovjet-Unie te vertellen dat genoeg, genoeg was en dat ze onafhankelijk wilden worden? Kwamen ze gewelddadig in opstand, begonnen ze een burgeroorlog, gingen ze zelfs de straat op om auto’s en winkels te vernietigen?

Nee, ze gingen wel de straat op, maar om te zingen. Ze zongen de longen uit hun lijf. En door hun Aanwezigheid te delen, hun liefdesvlam, hun liefde voor schoonheid, door de schoonheid van hun liederen, stuurden ze een vredige boodschap die in de verdedigingswallen doordrongen die de vertegenwoordigers van de Sovjet-Unie hadden opgebouwd. En daardoor beseften die dat dit volk niet meer onderdrukt kon worden. En dit is nog maar één les die de wereld zou kunnen leren van de Estse natie en natuurlijk de drie Baltische naties.

De wet van onderdrukking en oordeel
Want we willen natuurlijk wel de prachtige gebeurtenis bij het volk in de Baltische naties erkennen dat zij de handen ineen geslagen hebben om een ketting van mensen te vormen die zich heel ver door de Baltische landen heen uitstrekte. Waarachtig een voorbeeld van een vreedzaam protest, maar eigenlijk zelfs geen protest, maar een signaal dat duidelijk boven de dualiteit stond en daarom duidelijk een teken gaf dat wanneer mensen bereid zijn om de dualistische strijd te transcenderen, degenen die de rol van de dualistische onderdrukker hebben gespeeld, zich moeten terugtrekken.

Want dit is de wet, mijn geliefden. Als zij zich niet terugtrekken, dan is die weigering om zich terug te trekken daadwerkelijk het oordeel. Zie je niet dat Jezus de wereld heel veel jaren geleden heeft verteld dat je de andere wang moet toekeren. En dit heeft het Estse volk gedaan. Maar Jezus heeft natuurlijk niet gezegd dat jij je stil moet houden terwijl je de andere wang toekeert. Dus is zingen daadwerkelijk in de ware geest van Christus.

Daardoor zou de wereld kunnen leren van en geïnspireerd worden door het Estse volk, niet alleen maar door hoe zij zich tegen de Sovjet-Unie keerden door te zingen, maar hoe ze deze traditie bleven houden. Want ik kan je verzekeren dat wij op de planeet Venus eonen lang met tien- en honderdduizenden levensstromen bij elkaar kwamen en we door te zingen en te dansen samen eenzijn hebben gevoeld. Dit zijn trouwens krachtige middelen om mensen een ervaring van eenzijn te geven die de grenzen die het ego heeft opgebouwd, transcendeert.

De mensen in Estland denken dat ze niets te bieden hebben
En dit zou nog een bron van inspiratie voor de wereld kunnen zijn. Er zijn natuurlijk mensen die, zoals we in het dictaat in Denemarken hebben gezegd, bang zijn om te gaan staan en te zeggen: “Wij hebben iets te bieden.” Het is geen toeval dat Denemarken en Estland twee van die naties zijn. Het zijn beide kleine landen, ze hebben beide hun agressiviteit onverwonnen. En daarom hebben ze soms de neiging om te denken dat, omdat ze zich niet zo agressief opstellen als andere grotere landen, het moet komen omdat het niemand eigenlijk wat kan schelen en – misschien, omdat zij niets te bieden hebben.

Maar let op het feit dat er een oude link tussen Estland en Denemarken is, doordat er gezegd wordt dat de Deense vlag uit de lucht viel, toen de Deense koning in een strijd verwikkeld was in het Estse territorium. Let op het feit dat we twee boodschappers hebben, één uit Estland, één uit Denemarken. En leer hier dus van dat zelfs kleine landen iets te bieden hebben, wanneer ze besluiten naar zichzelf te kijken, niet met kritiek die hun eigen verdiensten kleineert en het enigszins valse gevoel van nederigheid wat ze meestal hebben. Maar met het realisme dat voortkomt uit ware liefde, onvoorwaardelijke liefde. Want liefde is niet blind; ware liefde is niet blind.

De op het ego gebaseerde liefde is blind, maar ware liefde ziet alles. En daarom ziet ware liefde niet alleen jouw tekortkomingen, maar ook jouw kracht, wat jij te bieden hebt. En als je het geschenk niet geeft dat je aan de wereld zou kunnen geven, ben je de ware liefde nog niet meester. Je hebt je in plaats daarvan laten overhalen door de kromme logica van de gevallen wezens die zegt dat jij niet mag opscheppen, jij mag niet een stap naar voren doen, jij mag daar alleen maar zitten en proberen je onzichtbaar te maken en de andere agressieve naties laten doen wat die willen. Je moet altijd denken dat het initiatief ergens anders vandaan moet komen, van degenen die groter zijn of meer middelen en agressiviteit hebben.

Denken Russen dat ze iedereen voor de gek houden behalve zichzelf?
Maar ik zeg je dat de kleinere naties overal ter wereld veel te bieden hebben. Want hoe vaak heb je gezien dat oorlogen en conflicten door de grote naties begonnen werden. Let eens op wat er op zee gebeurt.

Is een kleine boot niet gemakkelijker te besturen? En dus kan die gemakkelijk van koers veranderen, wanneer de omstandigheden op zee veranderen. Maar let dan eens op een grote olietanker: als die eenmaal koers heeft gezet, duurt het lang voor die kan wenden. En dat geldt ook voor een grote natie: die heeft veel tijd nodig om van koers te veranderen. Zelfs wanneer er gevaarlijke rotsen aankomen, kunnen die niet altijd omzeild worden.

Daardoor zie je bijvoorbeeld dat de Estse natie veel meer vooruitgang heeft geboekt in de twintig jaar sinds de vernietiging van de Sovjet-Unie dan Rusland zelf, hoewel Rusland duidelijk meer middelen heeft. En hoe kan dat dan? Dat komt omdat de mensen in kleinere landen niet zo vastzitten aan hun manier van doen, want ze hebben niet de arrogantie die je in veel grotere landen ziet, omdat die niet naar hun verleden willen kijken, hun fouten niet willen toegeven. Want die denken dat ze het altijd perfect doen en daardoor proberen ze altijd, wat er ook gebeurt, iets te interpreteren als in principe oké.

En ze zijn zelfs bereid om de geschiedenis te herschrijven om de façade die ze hebben opgebouwd te handhaven, maar waar niemand in gelooft behalve zij zelf. Gelooft het Russische volk nu echt dat zij de mensen in de voormalige sovjetrepublieken voor de gek kunnen houden? Geloven ze echt dat zij degenen die jarenlang onder de wrede bezetting door de sovjets hebben geleden voor de gek kunnen houden door te denken dat Rusland gelijk aan andere naties kan worden zonder net als Duitsland eerlijk over zichzelf na te denken en zichzelf te observeren bij haar pogingen om de Tweede Wereldoorlog te transcenderen.

Alleen degenen van het Russische volk die niet bereid zijn naar zichzelf te kijken, worden voor de gek gehouden. Is het, mijn geliefde Esten, ware liefde om niets te zeggen tegen de mensen die bij jullie wonen die zichzelf nog steeds als Russen beschouwen in plaats van Esten? Is het ware liefde om niets te zeggen over wat jullie hebben meegemaakt door de zware hand van de sovjetonderdrukkers? Nee, dat is geen liefde; dat is geen ware liefde. Dat is verkeerde liefde, die overgehaald is te denken dat als wij net doen alsof er niets gebeurd is, er dan ook niets gebeurd is.

Maar ik zeg je dat er wel iets gebeurd is in Estland en andere bezette gebieden. En jullie kunnen maar beter die stem laten horen, anders glijdt het Russische volk meteen weer terug door te denken dat jullie in principe verloren gegaan Russisch grondgebied zijn. En dat jullie op een dag, of vrijwillig, of met een beetje hulp uit het oosten wel in de schaapskooi terugkomen.

Want jullie horen niet in de schaapskooi, jullie horen niet bij Rusland. Dat is ook nooit zo geweest, want het is de bedoeling dat jullie onderdeel vormen van de grotere Europese natie waar Rusland ook een onderdeel van moet gaan vormen. Maar zoals door Lanto is uitgelegd, is dit iets wat ontspoord is en er is tijd voor nodig om het grote schip ‘Rusland’ van koers te laten veranderen. En ze zullen hulp nodig hebben van de kleine vuurtorens die hun baken van licht over de donkere zee stralen, zodat ze kunnen zien dat er iets voor hen ligt waar ze misschien op moeten letten.

Want je denkt misschien aan de oude grap over een groot slagschip dat over de donkere zee vaart en een licht voor zich ziet en een teken aan het licht geeft: “Draai je om. Ik ben een slagschip. Ik heb voorrang.” En het licht zendt terug: “Je kunt je maar beter omkeren, want ik ben een vuurtoren en de rotsen waar ik op sta, zijn geen partij voor jouw wapenrusting.”

En zo zie je dat de Russische natie die lichtbakens nodig heeft. Want anders zullen ze hun schip niet rechttrekken, voor dat op de rotsen van de realiteit vergaat. En wie hebben er meer recht op dat te zeggen dan de naties die de absoluut onmenselijke onderdrukking van het sovjetregime hebben meegemaakt?

Natuurlijk onderdrukte dat regime het Russische volk op net zo’n wrede manier, maar het Russische volk is zich nog niet bewust van dit feit. En ze denken dat zij, omdat de Russen dit de Russen aandeden, moeten accepteren wat er gebeurd is en net doen alsof het niet zo erg was, of net doen of het nooit gebeurd is.

Liefde wendt niets voor
Welnu, de Esten zijn geen goede huichelaars, want liefde wendt niets voor; Liefde drukt de waarheid uit. En maak dus gebruik van je geschiedenis, vertel jullie verhalen, spreek erover, eis rechtvaardigheid. Overweeg zelfs de ongehoorde stap om economische compensatie te vragen bij de internationale gerechtshoven voor de schade die de sovjetbezetting heeft aangericht. Ik zeg niet dat het realistisch is dat je het krijgt, maar dat is het punt niet.

Het punt is dat je een statement maakt dat er iets gebeurd is wat niet goed was, dat de natie die tegenwoordig Rusland heet, iets heeft begaan. En dat Rusland de kans verdient om verantwoordelijk gesteld te worden door de internationale gemeenschap in plaats van dat de internationale gemeenschap op hun tenen om de slapende beer heen loopt in de hoop dat hij niet wakker wordt en naar hen gromt.

Maar de beer moet wakker worden en beseffen dat hij een beer is. En zijn geschiedenis toegeven voor hij zich kan vestigen en in een goedwillende beer kan transformeren, een beer die met de andere dieren meespeelt. In plaats van te denken dat hij de koning van het bos is, omdat hij het grootste is en schijnbaar de meest onkwetsbare – maar toch, in werkelijkheid, veel kwetsbaarder is dan de meeste andere dieren, juist omdat hij zich niet zo snel beweegt en zich daardoor niet aan veranderingen kan aanpassen.

Maar heel weinig naties hebben meer de bereidheid getoond dan de Estse natie en het Estse volk om zich aan te passen. En dit is ook een functie van de liefdesvlam die door zo velen belichaamd wordt. Echt, maar weinig naties zouden in staat geweest zijn om te verdragen wat deze natie heeft meegemaakt en nog steeds het gevoel van continuïteit als natie en volk te behouden. Dit is weer een natuurlijke functie van liefde, want waar houd je van? Houd je van iets tastbaars, iets materieels, of houd je van iets onaantastbaars?

Wanneer honderdduizend mensen bij elkaar komen in de verzengende zomerhitte en dansen en zingen, doen zij dat dan om fysieke redenen? Nee, omdat zij van iets houden wat onaantastbaar is. En wanneer alles afgepeld is, is waar zij van houden eenzijn. En dat eenzijn is zowel horizontaal eenzijn onder het volk als het verticale eenzijn van houden van iets wat boven het materiële ligt, wat wij gewoonlijk spiritueel noemen.

En daardoor is het trouwens fijn om te zien dat een paar spirituele mensen in Estland zijn gaan erkennen dat er twee boodschappers van de geascendeerde meesters op hun grondgebied wonen en hen zijn begonnen uit te nodigen en naar hen te luisteren. Want hoewel die twee boodschappers geen enkele wens hebben om een organisatie aan te sturen of mensen te zeggen wat ze moeten doen, zijn ze wel bereid hun Aanwezigheid te delen, als de Estse natie aan haar hoogste potentieel in de Baltische regio en op wereldschaal wil voldoen, dan is het enige wat de mensen hoeven te doen hun Aanwezigheid delen.

Deel jullie liederen
Waarom zouden jullie niet je liederen delen, de prachtige melodieën delen, jullie dansen delen? Reis naar het buitenland! Denken jullie nu echt dat niemand wil zien wat jullie hebben? Worden jullie zo door jezelf in beslag genomen als klein landje dat je niet kunt zien dat jullie iets te delen hebben? Veel meer dan alleen maar een lied en dans, maar dit is het begin. Vertaal die liederen, zodat de melodieën misschien worden gehoord.

Want zoals jullie wel weten en beseffen, zal de wereld niet de Estse taal leren, realiseer je dan dat de Aanwezigheid van het Estse volk – terwijl het prachtig in de Estse taal wordt uitgedrukt – welnu dan transcendeert de Aanwezigheid de taal zelf en kan het gemakkelijk in het Engels worden uitgedrukt. En de Aanwezigheid moet gedeeld worden, geen woorden, niet de taal – ondanks het feit dat de taal op zich een prachtig ritme en een prachtige cadans heeft.

Wees desondanks bereid om verder te kijken dan jullie schelpje hier, jullie oesterschelp, en besef dat jullie, hoewel jullie het kleinste land in de Baltische regio zijn, veel te delen, veel te geven hebben. En jullie hebben het vermogen om het onvoorwaardelijk te geven, zonder iets te eisen, zonder er iets voor terug te verwachten. Maar jullie hebben ook het vermogen om in je hart te weten dat echt geven altijd door Boven beloond wordt, zelfs als er geen beloning op horizontaal niveau komt. Dus doe waar jullie goed in zijn.

Geef echt wat je bent. Deel de Aanwezigheid die je met je meedraagt van zo lang geleden, die liefdevolle Aanwezigheid, die de mensen op aarde eraan kan herinneren dat er een betere manier is. Er is een hogere manier, er is een hogere aanpak – en dat veel van de mensen van Terra zich dan misschien bewust worden van wat zij van de planeet en de mensen van Venus kunnen leren.

Zodoende is mijn vlam verankerd; niet op een bepaalde locatie maar in het hart van degenen van het Estse volk die zich herinneren waar ze vandaan gekomen zijn. Lady Master Venus BEN IK en ik ben één met Sanat Kumara. En wij erkennen daadwerkelijk de talenten van het Estse volk en we zeggen: “Vermenigvuldig ze nu!”