Levensstromen die voor de beëindiging kiezen

ONDERWERPEN: levensstromen kunnen spiritueel blind worden door het dualiteitsbewustzijn – zij denken dat ze met alles kunnen wegkomen – slechts de allergrootste ontkenning leidt tot de tweede dood

Vraag: Ik begrijp helemaal niet hoe een ziel er eigenlijk voor kan kiezen om niet te bestaan en alleen maar door ‘poef’ te worden alsof hij nooit heeft bestaan. Wat gebeurt er met het residu van de energie van die ziel en het geheugen ervan? Ik moet toegeven dat het boek Urantia er een interessante kijk op heeft … als er zielen zijn die voor hun eigen beëindiging kiezen … weer door de Universele Geest worden geabsorbeerd.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Jouw punt ‘Ik begrijp helemaal niet hoe een ziel er eigenlijk voor kan kiezen om niet te bestaan’ heb je goed begrepen. Een levensstroom kiest echter niet voor vernietiging in die zin dat hij niet echt toegeeft wat die keuze inhoudt. Daarom zei ik: “Vergeef hen Vader, want wij weten niet wat zij doen.”

De verklaring is dat de levensstroom spiritueel blind is geworden, omdat hij zich met zijn ego heeft vereenzelvigd, dat alleen de dualistische logica van de geest van de antichrist kan gebruiken. Die geest kan alles goedkeuren en zorgt voor spirituele hoogmoed. Wanneer een wezen door die hoogmoed wordt verteerd, gelooft hij dat hij nooit ongelijk heeft en dat hij het beter weet dan een ander, inclusief God. Daardoor gelooft hij dat hij met alles kan wegkomen en Gods wet en kan omzeilen of ‘het systeem verslaan’.

Ik kan je ervan verzekeren dat geen enkele levensstroom ooit naar de tweede dood is gegaan door ‘gewone’ fouten te maken. Een levensstroom komt alleen maar bij dat moment wanneer hij betrapt wordt op extreme spirituele hoogmoed, omdat hij denkt dat hij zijn eigen wetten kan maken en doen wat hij wil zonder te letten op wat dat met anderen doet. Hij gelooft echt dat hij slimmer en machtiger is dan God.

Voor een levensstroom de tweede dood onder ogen ziet, hebben wij, de geascendeerde meesters, er alles aan gedaan om hem te helpen de fout in zijn manier van denken te laten inzien. Ik ben persoonlijk naar de hel afgedaald om de levensstromen daar te onderrichten. En wanneer een levensstroom voor het laatste oordeel staat, worden hem de consequenties van zijn keuzes met de grootst mogelijke helderheid getoond.

Maar door de aard van de dualistische geest – die alles kan rechtvaardigen – hebben wij maar beperkte opties om door de sluier van spirituele blindheid heen te reiken. Wanneer een levensstroom op spirituele hoogmoed wordt betrapt, maakt hij zijn eigen systeem van goed en fout en dan kan hij altijd een argument vinden dat het laat lijken alsof het goed is. Hij zal gewoon ontkennen dat wat wij zeggen en aantonen, echt is. Hij klampt zich vast aan wat hij wil geloven ondanks alle bewijs van het tegendeel – net zoals veel mensen op aarde zich vastklampen aan bepaalde overtuigingen, hoewel het ervoor zorgt dat ze fysiek sterven of hen veroordeelt tot een leven van constant lijden.

Dat maakt zo iemand onbereikbaar en zelfs de wijste leraar kan hem niets vertellen. En omdat wij nooit de Wet van Vrije Wil schenden, moeten wij ons soms buigen voor de wet en een levensstroom zijn allerlaatste vernietiging laten meemaken. En hoewel dit een plechtige gebeurtenis voor ons is, weten wij dat wij de keuze niet mogen maken, dus mogen wij totaal niet gehecht zijn aan de uitkomst.