Er is geen democratie zonder hoger bewustzijn

 

Je kunt geen democratie hebben zonder een bepaald niveau van hoger bewustzijn, een minimaal niveau van onderscheidingsvermogen. Misschien noem je het niet hoger bewustzijn, misschien benoem je het niet eens iets, omdat je niet begrijpt wat het is. Maar wanneer je naar de geschiedenis kijkt, zie je dat een land geen democratie kan worden tenzij er een bepaald niveau van bewustzijn is bij de top tien procent en zelfs een bepaald niveau van de meerderheid van de bevolking.

Je ziet misschien landen die hebben geprobeerd een democratie te worden voordat ze op dat niveau van bewustzijn kwamen, omdat het mogelijk is om te zeggen: “Andere landen hebben een democratische regeringsvorm, wij willen dat ook, we gaan het ook implementeren.” Als je echter niet het benodigde bewustzijnsniveau hebt, zal het experiment in democratie niet slagen.

Samenlevingen gedomineerd door egoïsme
Welk bewustzijnsniveau is daarvoor nodig? Wanneer je naar de wereldgeschiedenis kijkt, kan iedereen patronen waarnemen. Je kunt bijvoorbeeld zien dat er altijd spanning, strijd, tussen een kleine elite en een meerderheid van de bevolking is, en is geweest. In een elitaire samenleving concentreren mensen zich duidelijk op zichzelf en hun eigen belangen zoals zij die kunnen begrijpen en bepalen met het bewustzijnsniveau van dat moment. Met andere woorden, een elitaire samenleving wordt gedomineerd door egoïsme, egocentrisme, een focus op zichzelf door de manier waarop ze zichzelf zien. En wanneer je in die lagere bewustzijnsstaat bent, denk je dat je gescheiden bent van, in tegenstelling staat tot, moet concurreren met, andere mensen. In gedachten maak je een heel duidelijk onderscheid tussen jou en jouw soort mensen en alle andere mensen. Misschien heb je zelfs wel een zondebok die het echte probleem vormt en verhindert dat jij krijgt waar je echt recht op denkt te hebben.

We zien dat men zich concentreert op zichzelf als gescheiden wezen. In de elites die je door de geschiedenis heen ziet, zie je duidelijk dat die op zichzelf gericht waren, geen enkele empathie hadden, geen enkel omzien naar, geen aandacht voor, de gewone bevolking en hun lijden. Het baarde hen geen enkele zorg dat ze negenennegentig procent van de bevolking tot slaaf maakten om zelf een bevoorrechte levensstijl te kunnen leiden.

Wat probeerde Jezus tweeduizend jaar geleden te doen? Hij probeerde de basis te leggen voor de vooruitgang die er in de komende tijd misschien zou kunnen plaatsvinden. Het hoogtepunt, het uiteindelijke resultaat van dit tijdperk, zou de opkomst van democratie zijn en de verspreiding van democratie opdat dit een belangrijke factor op wereldschaal zou worden.

Behandel anderen zoals je wilt dat zij jou behandelen
He hogere bewustzijn werkte door Jezus om de basis te leggen voor democratie, die wordt samengevat en die in essentie wordt uitgedrukt in de woorden: “Behandel anderen zoals je wilt dat ze jou behandelen.” Of, om de negatieve uitspraak te citeren: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.” Deze denkwijze, dit credo, is de basis, niet de enige maar wel het fundament voor democratie, want wat is daarvoor nodig? Een bepaald niveau van menselijkheid, basale menselijkheid en dat is het gewoon. Je realiseert je: “Ik heb bepaalde gevoelens, ik heb bepaalde gedachten, ik heb een innerlijk leven in mijn psyche. Ik word beïnvloed, mijn innerlijke leven wordt beïnvloed, door wat er buiten mij gebeurt, inclusief wat andere mensen mij aandoen.”

Nu komt een cruciaal onderscheid. Er komt een moment in de evolutie van een bepaalde ziel waarop ze gewoon begint te zien dat andere mensen boos worden als je ze kwetst en op een gegeven moment zouden ze jou op hun beurt pijn kunnen doen. Als je tegen andere mensen schreeuwt, kunnen ze op hun beurt ook tegen jou schreeuwen of kan iemand anders tegen je schreeuwen. Je begint te observeren dat er altijd patronen zijn geweest tussen mensen. Mensen maken ruzie, ze vechten, ze doen elkaar pijn. De een doet de ander pijn, de ander, of diens familie, neemt wraak en zoals je in het Midden-Oosten ziet, nemen de mensen daar al heel lang wraak. Soms zozeer dat ze zich niet meer kunnen herinneren wanneer deze cyclus is begonnen. Zelfs in het Midden-Oosten zijn mensen die dit hebben waargenomen en ze hebben gemerkt dat als ik anderen iets aandoe, iemand waarschijnlijk hetzelfde met mij zal doen.

Hoe doorbreken we deze spiraal? Hoe kunnen we stoppen met deze samenleving die wordt beheerst door dit conflicten, kleine onenigheden? Iemand moet daarmee beginnen. Iemand moet mensen anders gaan behandelen dan andere mensen hen behandelen. Iemand moet die spiraal doorbreken door anderen niet aan te doen wat ze jou aandoen, maar wat je wilt dat ze jou aandoen. Of anderen niet aandoen, wat jij niet wilt dat ze jou aandoen. Dit is het fundament voor democratie, want een democratie kan alleen maar werken als er vrijwillig wordt afgesproken dat we elkaar bepaalde dingen niet aandoen.

Je zegt misschien: “Maar onze democratie berust op mensenrechten. We zetten in onze grondwet dat bepaalde mensen bepaalde rechten hebben, recht op leven, vrijheid, streven naar geluk, wat je er ook in zet.” Je zou kunnen zeggen: “We zetten in onze wetten dat je het recht hebt om een eigendom te bezitten zonder dat iemand anders het van je afpakt en als ze dat wel doen, dan zal de wet hen vervolgen.” En dit klopt allemaal, maar een democratie zou dit nooit met geweld kunnen afdwingen met een wet, door een politiemacht, want als een democratie dit met geweld moet afdwingen, zou die een dictatuur zijn, zou die een dictatuur worden. Er zou zoveel politie, zoveel toezicht, moeten komen dat het geen democratie meer is.

Basale menselijkheid – de basis voor democratie
Het fundament voor democratie is dat de meerderheid van de bevolking (mogelijk onuitgesproken), de overeenkomst hebben: We doen elkaar bepaalde dingen niet aan, want als we dat niet doen, functioneert onze samenleving zoals we willen dat ze functioneert. We kunnen leven zonder dat we door andere mensen tot iets gedwongen worden of gedood worden. We kunnen een vreedzaam leven leiden, waardoor we een toekomst kunnen opbouwen in het vertrouwen dat we kunnen behouden wat we verwerven, we kunnen oogsten wat we hebben gezaaid, en onze kinderen kunnen oogsten wat we hebben gezaaid. Dit is de basale overeenkomst: anderen niets aandoen, en daardoor is dit juist het fundament ervoor.

Er zijn landen waar de overgrote meerderheid van de mensen dit niveau van basale menselijkheid heeft bereikt. Je ziet in veel moderne democratische naties dat de samenleving zo functioneert dat mensen elkaar geen kwaad doen. In alle landen is nog steeds een klein percentage criminelen die de rechten van anderen schenden door hun eigendom af te pakken, ze soms zelfs te doden, maar het niveau van criminaliteit is heel erg laag in veel moderne democratieën. De moderne democratieën zijn geen politiestaten; er is geen hardhandige alomtegenwoordige politiemacht. Ze straffen hun criminelen niet zo streng als in veel andere naties. Ze hakken bijvoorbeeld geen hand af van de mensen die stelen. Je kunt zien dat de reden dat er weinig criminaliteit is, niet te wijten is aan hardhandige handhaving. Het komt echt door de overeenkomst tussen de meerderheid van de mensen; dat het gewoon ondenkbaar is dat je anderen iets aandoet.

De talenten vermenigvuldigen
Je ziet in deze landen ook een zeer hoog niveau van welvaart, de mensen hebben een hoog loon, ze kunnen het zich veroorloven om een huis en een auto te kopen; ze hebben goede arbeidsomstandigheden, korte werkweken, ze hebben goede sociale voorzieningen. Als ze ziek worden, kunnen ze naar de dokter of naar het ziekenhuis zonder failliet te gaan, enzovoort. Wanneer je dit observeert, kun je zien dat een natie welvaart heeft en de mensen hebben welvaart als dat niveau van menselijkheid er is. En hoe komt dat? Dat komt door een ander fundament dat tweeduizend jaar geleden door Jezus werd gelegd, namelijk de gelijkenis van de dienaren die verschillende talenten ontvingen van hun meester die vervolgens op reis ging. En toen hij terugkwam, eiste hij dat ze rekenschap gaven van wat ze met hun talenten hadden gedaan. Twee van de dienaren hadden ze vermenigvuldigd en ze kregen meer talenten, maar één dienaar had ze niet vermenigvuldigd en kreeg minder; hem werd afgenomen wat hem was gegeven omdat hij niet had voldaan aan de wet om te vermenigvuldigen wat je ontvangt.

Wat is dat voor wet? Dat je de talenten vermenigvuldigt wanneer je anderen aandoet wat je wilt dat ze jou aandoen, en wanneer je de talenten vermenigvuldigt door andere mensen goed te behandelen, dan zal het universum, de natuurwetten, het hogere bewustzijn of hoe je het ook wilt noemen, vermenigvuldigen wat jij geeft en dan krijg je meer. Hij die heeft, zal meer gegeven worden. Dit zijn eenvoudig principes die aan het begin van de vorige eeuw werden gebruikt en de basis hebben gelegd voor de moderne democratieën.

Veel mensen zullen dit niet herkennen omdat de moderne democratieën ook seculiere samenlevingen zijn, maar toch is het zo. De waarheid is dat sommige moderne democratieën misschien wel het laagste aantal kerkbezoekers hebben in elk land met een christelijke kerk, maar hun daden zijn christelijker dan in sommige landen waar men regelmatig naar de kerk gaat en mensen alle dingen doet die de kerk van hen eist en andere mensen niet behandelen zoals Jezus zei dat je elkaar moet behandelen. De reden is dat de leer die Jezus gaf universeel was. Het was een universele leer; net zo universeel als de wet van de zwaartekracht. Als je van een klif springt, val je naar beneden. Als je anderen goed behandelt, ontvang je meer van het universum. Dit zijn universele wetten.

Het was de bedoeling dat het christendom zou lijken op het boeddhisme zoals die door sommige mensen wordt beschouwd; niet een religie met doctrines en rituelen en instituten, maar een filosofie. Het christendom moest een filosofie zijn voor een constructief leven. Als dat zo was gebleven, dan waren de moderne democratieën niet seculier geworden, omdat samenlevingen dan in de eerste plaats niet religieus zouden zijn geworden. Natuurlijk zag je met de stichting van de rooms-katholieke kerk dat samenlevingen in Europa religieuze samenlevingen werden en dat waren elitaire samenlevingen.

Het christendom als universele, niet-elitaire filosofie
Toen Jezus op aarde rondliep, toen deze leer door hem werd verkondigd, was er tegenstand. Dat zie je terug in de Bijbel. Je kunt zien dat niet alleen de Schriftgeleerden en farizeeërs maar ook het sanhedrin, de seculiere heersers van de Joodse samenleving, de Romeinen, hier enorm op tegen waren. En de christenen begrepen in het algemeen niet waarom.

Vanuit een globaal perspectief, wilden de manipulatoren die het bewustzijn van antichrist hadden, natuurlijk niet dat iemand het bewustzijn van Christus demonstreerde, maar er was zelfs nog een andere laag die erop tegen was. Jezus onderwees eigenlijk een niet-elitaire filosofie. De joodse samenleving was destijds een elitaire samenleving. Er was een machtselite, niet alleen de seculiere koning maar ook de religieuze autoriteiten, Schriftgeleerden, farizeeërs, het sanhedrin, en die hadden een stevige greep op de Joodse bevolking.

Dan komt er een prediker met lang haar en baard, vaak bedekt met het stof op de weg en die verkondigt dat iedereen toegang heeft tot een hoger bewustzijn in zijn of haar hart en dat hoeft niet via de religieuze autoriteiten te lopen. Wat een godslastering! Wat een verontwaardiging! Dit mag je niet toestaan! Laten we hem grijpen en hem aan een stuk hout spijkeren en hem op alle mogelijke manieren de mond snoeren! Dit begrijpen de christenen vandaag de dag niet. Waarom niet? Omdat ze zeventien eeuwen lang door de katholieke kerk zijn geprogrammeerd die zeventien eeuwen lang het christendom heeft afgeschilderd als een elitaire religie. Constantijn wilde geen populistische universele religie waarmee de mensen zelf toegang konden krijgen tot het hogere bewustzijn. Hij wilde een staatsreligie waardoor de mensen alleen toegang tot God konden krijgen en gered konden worden door een instituut dat hij in zijn macht had.

Kijk maar naar de geschiedenis, zoals de concilies van Nicea, dan zie je dit heel duidelijk als je ogen hebt om te zien. Na drie eeuwen christelijke filosofie die het collectieve bewustzijn opschudde, werd die veranderd in weer een elitaire religie die mensen onderdrukte en de donkere middeleeuwen inluidde, die een seculiere elite vormde met goddelijke rechten voor koningen en edelen met blauw bloed die fundamenteel anders waren, anders waren geschapen dan de mensen en geschapen om de mensen te regeren.

De rooms-katholieke kerk was de basis van een nieuwe elitaire religie
Waar staat dat in de Bijbel? Waar staat dat in de woorden van Jezus? Hij zei inderdaad: “Geef aan Caesar wat van Caesar is en aan God wat van God is”, maar in de rooms-katholieke kerk geven ze God niet wat van God is, want ze hebben het hogere bewustzijn vervangen door het bewustzijn van Petrus die drie keer ontkende dat hij Christus kende en ze hebben Christus driemiljard keer verloochend sinds 325 na Christus of 381 na Christus, met welk jaartal je het begin van de rooms-katholieke kerk ook stelt. Als dit niet was gebeurd, zou het christendom niet de grote, machtige religie zijn geworden, maar hadden we ook de kruistochten, de inquisitie, de heksenjachten en dergelijke onzin beter kunnen voorkomen en dat zou toch helemaal niet zo erg zijn geweest. En als dit niet was gebeurd, als we de onfeilbare doctrines van de katholieke kerk niet hadden gehad waartegen de vroege wetenschappers het opnamen, dan hadden moderne democratieën geen seculiere naties hoeven te worden, omdat ze een filosofie zouden hebben die door de mensen werd omarmd; niet door een bepaald instituut en niet door een staat.

Betekent dit dat er eerder democratie had kunnen zijn? Jazeker, waarom niet? Wat heeft de democratie vertraagd? De katholieke kerk meer dan welke andere factor ook. Is de katholieke kerk een democratisch instituut? Stemt de gemeente? Kiezen ze hun plaatselijke priester, de bisschop, de paus? Er zit geen greintje democratie in de katholieke kerk. Als het institutionaliseren van het christendom, een elite maken van het christendom, er niet was geweest, dan hadden democratieën natuurlijk eerder kunnen ontstaan. Dat had in Europa kunnen gebeuren omdat je dan misschien geen koningen had gehad die geloofden dat zij het goddelijke recht hadden gekregen om te regeren. Dan had je misschien geen manipulatoren gehad die oorlog tegen elkaar voerden om te rechtvaardigen dat ze hun volk tegen elkaar opzetten. Als ze naar zichzelf hadden gekeken op basis van het christelijke wereldbeeld, de christelijke kijk op mensen, hoe hadden de Fransen en de Britten en de Duitsers dan vijanden kunnen zijn? Ja, als een manipulator de koning was in Frankrijk en in Engeland, dan hadden ze vijanden kunnen zijn. Maar waarom zouden de mensen vijanden zijn? Als ze allemaal christen waren en het christelijke ethos aanhingen om anderen hetzelfde te behandelen zoals zij behandeld wilden worden, hoe zou er dan vijandigheid kunnen ontstaan? Hoe kan er dan oorlog zijn?

Het Satanbewustzijn van uitdagen
Dit is in zekere zin het meest basale niveau van Christusschap, van hoger bewustzijn. Dit wordt natuurlijk weer niet begrepen, niet erkend door de christelijke religie. Waarom niet? Omdat het een elitaire, exclusieve, religie werd die zei dat alleen de paus en de kerkelijke hiërarchie toegang hebben tot het hogere bewustzijn. Niemand buiten die hiërarchie zou in zijn eentje tegen de Geest moeten durven praten. En als ze dat wel doen, dan worden ze bestempeld als heks of als ketter en op de brandstapel verbrand of op andere manieren gemarteld.

Het hogere bewustzijn erkent dat andere mensen dezelfde rechten hebben als jij, maar het belangrijkste is dat je erkent dat het in jouw eigen belang is om andere mensen te behandelen zoals jij behandeld wilt worden. En waarom? Waarom is dit het niveau van Christusonderscheid? Wat is Christusonderscheid? Neem de situatie in de Bijbel waarin Jezus zijn discipelen begint te vertellen dat hij naar Jeruzalem moet gaan en veel zal lijden door de ouderlingen. Petrus zegt: “Laat het ver van U Heer zijn, dat gaat gewoon niet gebeuren.” En Jezus zegt tegen hem: “Ga achter mij, Satan” want op dat moment vertegenwoordigde Petrus, het Petrusbewustzijn, de Satan. Wat is de Satan? Dat is de prins van deze wereld, het bewustzijn van deze wereld, dat zegt: “Alles op deze wereld zou zich moeten aanpassen aan het dominante bewustzijn op deze wereld.” Met andere woorden, het is je niet toegestaan om de Christus te zijn, om een hoger bewustzijn te hebben op deze wereld. Je mag alleen een lager bewustzijn hebben.

Wat is de Christus? De Christus is het hogere bewustzijn dat de prins van deze wereld komt uitdagen, dat het Satanbewustzijn, het lagere bewustzijn, aanvecht; de denkwijze aanvecht waarin de meeste mensen zich bevinden, het niveau van onwetendheid, het niveau van spirituele blindheid, het niveau van egoïsme omdat ze niet begrijpen wat in hun eigen belang is. Christusschap komt dit bewustzijn, het bewustzijn van egoïsme, egocentrisme, uitdagen. En wat is ervoor nodig om de Christus te herkennen? Een bepaald niveau van hoger bewustzijn.

Het basisniveau van hoger bewustzijn
Christus of het hogere bewustzijn zegt: “Als je anderen goed behandelt, zal je leven beter worden.” Waarom zou iemand vanuit een logisch, rationeel, menselijk perspectief geloven wat de Christus zegt? Omdat je kunt zien: “Hé, ik heb die persoon goed behandeld, maar hij heeft mij niet goed behandeld, dus waarom zou ik geloven wat de Christus zegt?” Wat zegt Christus? Zegt het hogere bewustzijn dat je de garantie krijgt dat ze jou ook goed zullen behandelen, dat de persoon die je naar de overkant van de straat helpt, ook aardig tegen jou zal zijn als jij andere mensen goed behandelt?

Nee, dat zegt het hogere bewustzijn niet, omdat de Christus begrijpt dat mensen mensen zijn en mensen hebben een vrije wil en op verschillende niveaus van bewustzijn zijn, verschillende niveaus van egoïsme. Het hogere bewustzijn zegt gewoon: “Als je mensen behandelt zoals je zelf behandeld wilt worden, dan zal dit bij je terugkomen. Niet specifiek van die persoon, maar vanuit het universum en via andere mensen. En hoe meer mensen in de samenleving elkaar op die manier behandelen, hoe meer er bij hen terugkomt. Hoe meer ze hun talenten vermenigvuldigen, hoe meer ze hun welvaart vergroten en plotseling zal er genoeg zijn voor iedereen, of in ieder geval de meesten.”

Het hogere bewustzijn zegt niet dat er één-op-één op menselijk niveau gebeurt wat jij anderen aandoet en wat anderen jou aandoen. Het hogere bewustzijn zegt dat er een tussenpersoon is; er is iets groters dan het menselijke niveau, er is iets groters dan deze wereld, dan de prins van deze wereld, en die hogere autoriteit zal het je teruggeven, in verhouding tot wat jij aan anderen geeft. Je vermenigvuldigt je talenten; het hogere bewustzijn zal je daarna meer geven. Dit kun je niet geloven als je op een menselijke manier redeneert en menselijke argumenten aanvoert. Je kunt het alleen accepteren als je een bepaald niveau van innerlijk weten, intuïtie, onderscheidingsvermogen hebt en dit is Christusonderscheid of hoger bewustzijn, de beginfasen van het hogere bewustzijn. Het allereerste beginstadium van hoger bewustzijn is dat je herkent dat er een realiteit boven deze wereld bestaat.

Tweeduizend jaar geleden konden mensen dit niet goed bevatten met het hoogst mogelijke inzicht dat ze konden hebben, omdat ze geen kennis bezaten over de menselijke psyche en geest. Ze moesten het beeld hebben dat er een God is. Er is een God in de hemel en die God zal hen belonen voor wat ze anderen aandoen. En degenen die dit geloofden, demonstreerden het basisniveau van hoger bewustzijn; zij geloofden echt dat er een gezag buiten de aarde om is. Over gezag gesproken, daardoor geloof je eigenlijk dat er een gezag is dat boven een aards gezag staat. Of het nu de koning is, of de priester, of de bisschop, of de paus, of de dictator, of de prins van deze wereld, er is een gezag dat alles overstijgt op menselijk niveau, en jij volgt dat hogere niveau. Daarom zei Jezus: “Geef de keizer wat van de keizer is en God wat van God is” omdat het soms geen zin heeft om weerstand te bieden aan de wereldse heerser van die tijd. In plaats daarvan concentreer jij je op het verhogen van je bewustzijn en dan zal dit geleidelijk aan bij je terugkomen van een hoger gezag in plaats van een dualistisch gevecht aan te gaan met de manipulatoren. Dit is het basisniveau van hoger bewustzijn. Er is iets wat echt naast het menselijke niveau bestaat. Maar met de huidige kennis van de psyche kunnen we nu veel verder gaan.

Waarom mensen het nergens over eens kunnen worden
Als je een man uit het stenen tijdperk zou vertellen wat lezen is, zou hij het niet kunnen bevatten. Als je iemand tweeduizend jaar geleden zou vertellen wat de psyche, de geest, het ego, het oplossen van je psychologische problemen is, zou hij het totaal niet kunnen bevatten. Het collectieve bewustzijn is enorm verhoogd in de afgelopen tweeduizend jaar. Onder andere door de leringen die door Jezus werden gegeven, maar niet alleen daardoor. Maar het collectieve bewustzijn werd verhoogd zodat mensen vandaag de dag bepaalde dingen kunnen begrijpen die ze toen niet konden begrijpen.

Veel mensen kunnen tegenwoordig begrijpen dat de menselijke geest een bepaalde dynamiek heeft, bepaalde mechanieken heeft om te kunnen werken en er zijn tegenwoordig heel veel mensen op de wereld die hebben gekeken waarom mensen het nergens over eens kunnen worden. Ze hebben verschillende standpunten, verschillende meningen. Ze kunnen zien dat ze in de geschiedenis niet alleen verschillende religies hadden die met elkaar in botsing zijn gekomen en dat mensen hebben gevochten vanwege hun religie; er zijn politieke ideologieën geweest, theorieën, het wetenschappelijk materialisme versus religie, kapitalisme versus communisme, dit versus dat. En al deze vijandelijkheden tussen mensen ontstaan door het feit dat ze verschillende opvattingen, verschillende meningen, hebben.

Tegenwoordig zijn veel mensen die bereid om een kleine verandering door te voeren door de vraag: Hoe komt dat? Hoe komt het dat mensen het nergens over eens kunnen worden? Omdat ze verschillende standpunten hebben, ja, maar waarom? Wat gaat er om in het hoofd van de mensen? Waarom is een christen er absoluut van overtuigd dat zijn geloof de enig ware is en dat hij gegarandeerd naar de hemel gaat? Een moslim is er absoluut van overtuigd dat zijn geloof de enig ware is en dat het christelijke geloof helemaal vals is, net zoals een christen ervan overtuigd is dat het geloof van de moslim vals is. Waarom zijn er materialisten die er absoluut van overtuigd zijn dat hun geloof, het wetenschappelijk materialisme, het enig ware is en dat alle andere niet echt zijn en dat zij, de materialisten, gegarandeerd naar de materialistische hemel gaan waar niets is, terwijl alle religieuze mensen gegarandeerd zullen branden in een hel waarvan ze niet echt kunnen uitleggen waar die is?

Hoe komt dat? Veel mensen zijn eraan toe om te erkennen dat dit komt omdat de menselijke geest het vermogen heeft om een zichzelf vervullend, een zelfbevestigend, een naar zichzelf refererend systeem te worden. En het mechanisme is heel eenvoudig. Je gelooft dat een bepaald idee buiten kijf staat. Dat heeft óf onfeilbaar gezag omdat het door God zelf is gegeven, óf omdat de wetenschap berust op wetenschappelijke ontdekkingen van deze universele natuurwet. Of berust op historische noodzaak, hoe je het ook wilt noemen. Maar veel mensen zijn bereid om in te zien dat er een aantal voorbeelden zijn van mensen die iets hebben veredeld door te zeggen: “Dit mag je niet in twijfel trekken, dit is vanzelfsprekend, dit is waar, zo is het absoluut en daarom moet alles wat dit in twijfel trekt wel verkeerd zijn.”

Wanneer mensen in deze gemoedstoestand komen, zeggen ze, niet bewust maar onbewust, dat ze in gedachten alleen zoeken naar iets, en iets geloven, wat hun onfeilbare overtuiging bevestigt en dat ze alles negeren of afwijzen of weerleggen wat daarbuiten valt, of in twijfel trekken. Met andere woorden, mensen zijn op zoek naar bevestiging en vanwege het menselijk intellect, dat voor of tegen elk punt argumenten kan vinden, kunnen ze zichzelf er altijd van overtuigen dat ze gelijk hebben en dat alles wat het tegenovergestelde is, fout is. Met andere woorden, de gedachten van deze mensen worden een gesloten systeem dat zichzelf bevestigt, omdat het alleen maar kijkt naar iets en iets accepteert wat dat bevestigt en alles negeert wat dat niet doet.

Veel mensen zijn bereid in te zien dat dit de oorzaak is van de ondergang van beschavingen en vele rampen. Maar het heeft ook veel individueel ongeluk veroorzaakt, omdat het mensen niet in staat stelt om zich aan te passen aan veranderingen, zowel in hun persoonlijke leven als samenlevingen die zich niet kunnen aanpassen aan veranderingen op planetaire schaal. Slechts een kleine verandering in de gedachten van mensen waardoor ze zullen beseffen: Mijn geest heeft dit vermogen. Hoe kunnen we dit vermijden? Hoe kunnen we verder komen? Hoe kunnen we onszelf bevrijden van bekrompenheid? We moeten verder reiken dan onze eigen gedachten. We moeten iets vinden dat ons verstand te boven gaat.

Het kan niet iets zijn wat op aarde is bepaald, omdat we zien dat veel mensen dachten dat ze een religieuze doctrine hadden die hun verstand te boven ging en dat die het allerhoogste gezag had. Of ze hadden een politieke doctrine die hun verstand te boven ging, of een wetenschappelijke doctrine die hun verstand te boven ging. Er moest iets anders zijn. Als er niets anders is, zijn we gedoemd. Het menselijk ras is ten dode opgeschreven. We zullen blijven worstelen en tegen elkaar vechten totdat we elkaar vernietigen zoals veel mensen vrezen.

Het alternatief voor de gesloten menselijke geest
Is er een alternatief? Er zijn mensen, veel mensen, die willen erkennen dat die er wel is. Ze zijn er nog niet aan toe om dit op theoretisch niveau te begrijpen. Ze zijn eraan toe om dit op ervaringsniveau te begrijpen omdat ze ervaren dat er een aspect van hun eigen geest is dat hun gevoelens, hun gedachten en zelfs hun identiteitsgevoel te boven gaat. Ze hebben een ervaring van puur bewustzijn zou je kunnen zeggen; iets buiten hun geest om, buiten hun identiteitsgevoel, hun denkpatronen, hun overtuigingen, hun emotionele patronen om; een innerlijke stilte, een innerlijke expansie, iets wat je niet kunt relativeren, waar je niet tegenin kunt gaan, wat je niet kunt gebruiken om iets op deze wereld te bewijzen. En dat is de essentie van Christusschap of hoger bewustzijn. Je ervaart iets buiten je eigen gedachten om zoals die nu zijn.

Toen Petrus Jezus voor het eerst ontmoette, kreeg hij dezelfde ervaring als iedereen die Jezus volgde. Hij voelde dat er iets aan Jezus was dat verder ging dan hij zelf had. Hij voelde dat er een energie door Jezus stroomde die verder ging dan zijn geest. Hij herkende dit. Die erkenning is de essentie van hoger bewustzijn.

De eerste en tweede uitdaging van hoger bewustzijn
De eerste uitdaging voor het hogere bewustzijn is dat je begrijpt dat er meer is dan jouw eigen geest. De tweede uitdaging is dat je blijft zoeken naar die ervaring en je gedachten die ervaring niet mee laat slepen naar jouw wereldbeeld en waarnemingsfilter. Met andere woorden, toen Jezus zijn discipelen vertelde dat hij naar Jeruzalem moest gaan, paste Petrus zijn eigen waarnemingsfilter, zijn eigen geloofssysteem, zijn eigen wereldbeeld, toe op Jezus en zei: “Nee, nee, er zal jou niets overkomen wat niet overeenkomt met mijn wereldbeeld.” En dit is natuurlijk het Satanbewustzijn dat wil dat het hogere bewustzijn, dat boven de menselijke geest staat, de denkwijze krijgt, het wereldbeeld aanneemt dat de menselijke geest, het gesloten systeem, vormt. Die wil dat het hogere bewustzijn (dat je komt redden uit het gesloten systeem; je uit het gesloten systeem te trekken om je een alternatief voor het gesloten systeem te geven) jou in dat systeem brengt want dan heb je een excuus. Ook al heb je het hogere bewustzijn herkend, je hoeft nog steeds niet alle illusies in je gesloten systeem te ontrafelen.

Zonder respect als basis kan democratie niet functioneren
Begrijpen dat het in je eigen belang is om anderen goed te behandelen, is geen intellectuele redenering. Het gaat niet om argumenten. Het kan alleen voortkomen uit deze ervaring: “Er is iets wat echt is, iets wat verder gaat dan alles, elk idee, elk geloof dat we op aarde kunnen definiëren. Er is iets wat buiten mijn eigen geest omgaat. Ik heb iets als wezen dat buiten mijn gedachten omgaat.” En wanneer je dit van jezelf begrijpt, begrijp je ook dat anderen dit hebben en dan zie je de basale menselijkheid die de basis vormt om andere mensen te respecteren. Je zou kunnen zeggen dat je het respect dat je voor jezelf hebt, overdraagt op anderen en dat is de basis voor democratie. Hoe kun je democratie hebben zonder dat fundament? Denk hier eens over na; als er geen fundamenteel respect is voor andere mensen, hoe kun je dan een democratie hebben? De gebeurtenissen hebben dit bewezen, je kunt een land niet dwingen om democratisch te worden.

George W. Bush trok in 2003 Irak binnen om Saddam Hoessein af te zetten in de verwachting dat hij Irak zou kunnen dwingen om een democratische natie te worden. Hij had eigenlijk niet verwacht dat hij dat zou forceren. Hij dacht dat de mensen zodra Saddam was afgezet, hun kans zouden grijpen om een democratie te worden. Maar de geschiedenis heeft bewezen dat het niet is gebeurd, want hoe kan een democratie functioneren als er geen respect is? Waarom hadden ze in 2003 in Irak een dictator die zoveel misbruik maakte, althans van sommige mensen? Omdat er geen wederzijds respect was, de mensen waren verdeeld, sjiieten en soennieten, Koerden en anderen.

Ze keken niet verder dan de definities, de wereldse definities: “O, dat zijn soennieten. Ik hoef hen niet te respecteren. Die respecteren mij niet. Waarom zou ik hen dan respecteren?” Er was niet de erkenning: “Als ik anderen respecteer, zelfs als ze mij niet respecteren, dan zal ik door God of het universum worden beloond omdat ik het wel doe, wat andere mensen ook doen en blijven doen.”

Dat is het hele idee achter de andere wang toekeren en de andere wang blijven toekeren. Dit was er niet en omdat het er niet was, hadden ze een dictator die de mensen niet respecteerde. En hoe kwam dat? Omdat de mensen elkaar niet respecteerden en waarom niet? Omdat ze zichzelf niet respecteerden. En waarom respecteerden ze zichzelf niet? Omdat ze niet hadden gevoeld dat ze meer waren dan een mens. Ze zaten vast in het Satanbewustzijn net als Petrus, maar ze hadden ook niet zoals Petrus wel, ergens het hogere bewustzijn herkend, ze hadden geen waarde gehecht aan het hogere bewustzijn. Ze beschouwden alleen de koran als het gezag op de wereld, niet als een innerlijk gezag, wat eigenlijk wel mogelijk is, zoals de soefi’s hebben laten zien.

Het onafscheidelijke verband tussen hoger bewustzijn en democratie
Waar leidt dit allemaal toe? Wanneer jij je realiseert dat hoger bewustzijn een universele term is, bestaat er onlosmakelijk verband tussen hoger bewustzijn en democratie. Je kunt geen democratie hebben zonder hoger bewustzijn. Je kunt een hoger bewustzijn hebben zonder democratie, maar je kunt geen democratie hebben zonder een hoger bewustzijn, althans niet een duurzame democratie.

Heel veel mensen begrijpen met hun gedachten niet wat hoger bewustzijn is, maar ze kunnen wel bepaalde ideeën bevatten. Wanneer deze ideeën in het collectieve bewustzijn zitten, kunnen mensen ze oppikken en ernaar gaan handelen. De bewustere mensen kunnen helpen om deze ideeën naar het collectieve bewustzijn te projecteren.

De antidemocratische alliantie van de manipulatoren
Je leeft in een tijd waarin de democratie wordt uitgedaagd omdat bepaalde naties die geen democratische regeringsvorm hebben, niet van plan zijn of de bedoeling hebben om hun naties democratischer te maken, en zich daardoor bedreigd voelen door democratische naties. Waarom voelen ze zich bedreigd? Waarom voelen Vladimir Poetin en Xi Jinping zich bedreigd door de aanwezigheid van democratische naties? Omdat ze weten dat het in deze tijd met veel communicatie heel moeilijk is om te voorkomen dat hun eigen volk beseft dat mensen in democratische landen een heel ander leven leiden dan de mensen in Rusland of China. Er is vrijheid, je hoeft niet bang te zijn voor je eigen regering, je kunt zeggen wat je wilt, schrijven wat je wilt, op internet posten wat je maar wilt. Er is ook economische vrijheid, je kunt je eigen bedrijf opstarten, houden wat je verdient. En er is natuurlijk een welvarende materialistische levensstijl omdat de gemiddelde persoon in West-Europa bijvoorbeeld een veel hogere levensstijl heeft dan de gemiddelde persoon in Rusland of China.

In zekere zin weten ze in Rusland en China dat er een groeiend besef is: “We niet hebben wat mensen in de democratische landen hebben.” Ze voelen zich hierdoor bedreigd omdat ze weten dat er een moment kan komen dat een cruciaal aantal mensen in hun natie zich gaat afvragen: “Waarom hebben wij niet wat mensen in de democratische naties hebben? Komt dat omdat we geen democratische regeringsvorm hebben?” Ze doen er alles aan om te voorkomen dat mensen die vraag stellen, maar ze weten dat ze dit niet tot in het oneindige kunnen voorkomen, dus voelen ze zich bedreigd door democratie. Ze hebben zelfs met z’n tweeën besloten om bepaalde dingen te doen om de democratie een beetje naar beneden te halen, democratieën af te kraken, als onbekwaam af te schilderen en op diverse manieren aan te vechten.

Er zijn natuurlijk ook fundamentele aspecten die je terugziet bij de manipulatoren. Kijk naar het Oude Testament, daar staan bepaalde verhalen in die een bepaalde waarde hebben, bijvoorbeeld het verhaal van Kaïn en Abel. Waarom doodde Kaïn Abel? Waarom was Kaïn jaloers op Abel? Omdat Abel geen egoïst was, maar Kaïn wel. Abel had iets wat Kaïn niet had, namelijk hoger bewustzijn. Het was niet zo dat Kaïn dat niet kon krijgen, maar alleen als hij het lagere bewustzijn op zou geven en aangezien hij dat niet wilde, kon hij geen hoger bewustzijn krijgen. Toen hij zag dat Abel het wel had, werd hij er voortdurend aan herinnerd dat hij het niet had en dat wilde hij niet, dus wilde hij Abel vermoorden om niet geconfronteerd te worden met het feit dat er iets was wat hij niet had.

Twee leiders van twee grote naties hebben dat Kaïnbewustzijn. Ze zijn jaloers op wat ze niet hebben. Ze willen niet veranderen, dus weten ze dat ze het niet kunnen krijgen. Maar als ze op een of andere manier zouden kunnen neerhalen wat de mensen in de democratische naties hebben, zouden ze zich beter over zichzelf kunnen voelen omdat zij het niet hebben. Omdat een eigenaardig aspect van het lagere bewustzijn is dat als niemand het heeft, het ook niet zo erg is dat ik het niet heb, maar als iemand het wel heeft, en ik niet, dan is dat onaanvaardbaar, ondraaglijk, voor hen.

Er zijn inderdaad krachten op de fysieke wereld, er zijn mensen, er zijn naties die er alles aan doen om de democratie aan te vechten. Er zijn zelfs krachten buiten het materiële rijk die ook de democratie willen uitdagen. Ze zullen natuurlijk niet zegevieren. Ze kunnen misschien tijdelijk succes hebben, zoals ze zullen zeggen, maar ze zegevieren niet. Waarom niet? Hoe daag je de democratie uit? Een democratie is een samenleving, een regeringsvorm, die niet op geweld is gebaseerd. Hoe daag je een democratie uit? Alleen door geweld te gebruiken. Wie de democratie wil uitdagen, kan natuurlijk alleen maar denken in termen van geweld.

Nogmaals, kijk naar de geschiedenis. Zie hoeveel wereldrijken er zijn geweest die op geweld berustten. Ze hadden misschien een tijdje succes. Maar waar zijn ze gebleven? In de vuilnisbak van de geschiedenis. Het Rusland van Vladimir Poetin, het China van Xi Jinping, zijn op weg naar die vuilnisbak. Het is een kwestie van tijd. Poetin heeft het proces enorm versneld door Oekraïne binnen te vallen. Als Xi Jinping zou besluiten om Taiwan binnen te vallen, zou hij hetzelfde doen voor China.

Je hebt een basisniveau van hoger bewustzijn nodig om een democratie te vormen, maar je hebt een hoger niveau van bewustzijn nodig om een democratie in stand te houden.

Volgende: Democratie moet een hoger niveau van onderscheidingsvermogen krijgen