Waarom Jezus in het Midden-Oosten is geïncarneerd

Geascendeerde Meester Surya, 25 oktober 2009 in Jeruzalem

Dit begint wanneer jij erkent dat Godbestuur niet alleen uit het mannelijke aspect kan voortkomen, maar moet ontspringen aan een staat van evenwicht tussen het mannelijke en het vrouwelijke. En dus kan dat niet gebaseerd worden op haat voor de vrouw, haat voor de Moeder, maar enkel op respect voor de Moeder.

De leugen die uit de epische drama’s ontstaat, is dat een regering een materieel doel veilig moet stellen, zoals je hier bijvoorbeeld bij de Knesset, het Israëlische parlement, ziet dat zo gericht is op het materiële doel, namelijk de staat Israël en haar bestaansrecht, veilig te stellen. Wordt het inderdaad door God verordend dat een staat ten koste van alles moet bestaan? Nee, dat is niet zo, zo is het ook nooit geweest en kan het ook nooit zijn. Is dit niet de les die het Israëlische volk, het joodse volk, had moeten leren uit de geschiedenis? Kunnen ze niet terugkijken en zien dat de reden dat ze overwonnen werden, de reden dat ze verbannen werden, inderdaad een projectie van hun eigen bewustzijn was, omdat zij wilden worden gezien als het door God uitverkoren volk, degenen die door iedereen benijd moesten worden die niet hun achtergrond hebben.

Als je de extreme behoefte voelt om boven anderen verheven te worden, dan heb je anderen nodig die willen spelen dat ze jaloers op je zijn, doen alsof ze je haten, alsof ze boos op je zijn, alsof ze je willen bedreigen. Zie je dat dit gewoon nodig is, geboren uit het drama om je Gods uitverkoren volk te willen voelen? Je moet dat drama dan op anderen projecteren en dan zegt de kosmische spiegel: “Welnu, we zullen je omgeven met mensen die in een ander drama vastzitten en ook iemand nodig hebben om te haten, iemand om boos op te zijn, iemand die de schuld moet krijgen van hun situatie.”

En zo zie je dat hetzelfde altijd hetzelfde aantrekt in die zin dat degenen die elkaar overlappende drama’s hebben, zich aangetrokken voelen om in dat zelfde geografische gebied te incarneren, waardoor er dus spanning, voortdurend, nooit eindigende, tot in eeuwigheid durende, spanning tussen hen bestaat. Je ziet hier een voorbeeld van dat bewustzijn, omdat de leiders van de staat Israël zijn, het beleid voeren dat ze het recht hebben om zich te verdedigen met alle mogelijke middelen. Is dit niet gewoon een versie van het bewustzijn dat het doel de middelen heiligt? Wel, natuurlijk wel voor degenen die ogen hebben om te zien.

Want wat moet er gebeuren? Als je naar een psychiatrisch ziekenhuis gaat en daar een patiënt aantreft met extreme paranoia, zal die persoon zich door bijna alles bedreigd voelen. Betekent dit dat iemand echt bedreigd wordt of houdt dit in dat iemand zich alleen bedreigd voelt vanwege de manier waarop hij of zij vanuit dat bepaalde mentale kader de wereld bekijkt? Begrijpen jullie dan niet dat de Israëlische regering en het Israëlische volk ook een mentaal kader hebben gecreëerd? En dat het mentale kader een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal wordt, omdat zij zich steeds meer bedreigd voelen, omdat zij hun mentale beelden op hun buren projecteren.

Begrijpen jullie niet – zoals we eerder al zeiden – dat er een reden was dat Jezus hier incarneerde. Niet omdat dit land heiliger was dan elke andere stapel stenen in elke andere woestijn op de wereld, maar dat het bewustzijn hier zo laag was dat het noodzakelijk werd om hier een soort evenwicht te brengen. En dit kwam Jezus brengen toen hij zei: “Heb uw naaste lief als uzelf.” Maar wat zei hij daarvoor? “Houd van God met geheel je hart, geest en ziel.” Tenzij je eerst van God houdt, kun je niet beseffen dat alles in het materiële universum een uitdrukkingsvorm is van de Levende God. En wanneer je weet dat jij een uitdrukkingsvorm bent van de Levende God, en jouw naaste is ook een uitdrukkingsvorm is van de Levende God, pas dan kun jij van je naaste houden zoals van jezelf, omdat je ziet dat jouw naaste jou IS, een verlengstuk is van dat grotere zelf, het onverdeelde, ondeelbare zelf van de Schepper zelf.

Daarom kwam Jezus hier naar toe – om dat bewustzijn van oorlogvoering, haat, boosheid te veranderen. Kwam hij niet tonen dat niemand natuurlijk het uitverkoren volk van God kan zijn, omdat iedereen het uitverkoren volk is? Zei Paulus niet dat er geen jood of heiden in Christus is, want iedereen wordt herboren en wordt een nieuw mens, nieuwe Wezen in Christus. Stel je eens voor dat de mensen uit deze streek deze waarheid hadden begrepen en geaccepteerd, zodat er zich een nieuw universeel bewustzijn had kunnen verspreiden.

Ik zeg niet dat de Joden of de Arabieren christen hadden moeten worden. Wat ik zeg, is dat Jezus als een universele leraar had kunnen worden beschouwd, die een lering voortbracht die niet geclassificeerd kan worden of in een rigide religie veranderd. Als dit bewustzijn omarmd was, hadden de Joden zich niet meer als het enige uitverkoren volk beschouwd. Het christendom zou zich dan niet tot een sektarische, rigide religie ontwikkeld hebben. Misschien was de islam niet eens nodig geweest, of zou het in ieder geval niet de dualistische religie zijn die het vanaf het begin al was. Alles had anders kunnen zijn als er maar genoeg mensen waren geweest die bereid waren de universaliteit van Christus te omarmen. Maar ze waren hier niet; hun bewustzijn was niet hoog genoeg, want ze waren zo overweldigd door de neerwaartse spiraal, de neerwaartse spiraal van haat voor de Moeder.

Die spiraal is vandaag beteugeld, hij is tegengehouden! Het beest is verteerd, terwijl ik deze woorden spreek. Dat betekent dat de mensen in het Midden-Oosten nu een nieuwe kans krijgen om opnieuw na te denken over hun benadering van het leven, zonder de magnetische aantrekkingskracht van dit zwarte gat, deze neerwaartse spiraal, deze bodemloze put van boosheid en haat en zelfhaat en boosheid op zichzelf, boosheid op God. Boosheid op de Moeder, maar zelfs boosheid op God de Vader, want men wil niet erkennen dat de ware God de Vader boven alle vorm is verheven en daardoor niet de stamgod kan zijn – de stamgod op steroïden, bij wijze van spreken – die je in de Thora, in het Oude Testament ziet.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.