De oorlog tussen de wetenschap en religie

De gespannen relatie tussen religie (vooral het christendom) en de wetenschap (vooral het wetenschappelijk materialisme) is een voorbeeld volgens het boekje (als er boekjes waren over de gevallen wezens) van hoe de gevallen wezens de samenleving beïnvloeden.

Het begon allemaal bij het christendom, dat werd overgenomen door de gevallen wezens nadat zij de katholieke kerk hadden gevormd. De katholieke kerk werd een van de meest efficiënte mind control apparaten die de gevallen wezens ooit hebben geschapen, en dat is bijna duizend jaar zo gebleven.

Omdat die zo lang heeft gedomineerd, heeft de katholieke kerk de westerse benadering van religie bepaald. Veel mensen geloven dat je alleen maar naar religie kunt kijken op de manier die de katholieke kerk heeft gedefinieerd. Die manier heeft een aantal kenmerken:

• Er kan maar één ware religie zijn. Alle andere moeten wel vals zijn. Het is alles of niets.
• Er kan maar één benadering van religie zijn, namelijk dat je lid bent van een kerk, in haar doctrines gelooft zonder daar vraagtekens bij te zetten en haar priesterschap gehoorzaamt. Je bent lid of niet. Het is alles of niets.
• De doctrines van de religie zijn absoluut waar, omdat de leiders van die religie onfeilbare informatie van God ontvangen. Als werd bewezen dat één doctrine onjuist is, zou de hele bewering dat de leer onfeilbaar is, omvallen. Het is alles of niets.
• De doctrines zijn onfeilbaar, wat betekent dat ze niet kunnen veranderen door de tijd heen. Een religie blijft constant en verandert niet wanneer de tijd en de behoeften van de mensen veranderen. Het is alles of niets.

Het effect van deze benadering van religie is dat er een gesloten systeem ontstaat. Zoals bij alle gesloten systemen zitten daar interne tegenstellingen in die op den duur tot het falen daarvan leiden. Er wordt algemeen aangenomen dat de katholieke kerk haar macht verloor door de opkomst van de wetenschap. In werkelijkheid verloor de kerk haar macht over de mensen, omdat ze ‘onfeilbare’ doctrines had gemaakt die de vragen van de mensen niet konden beantwoorden. In een poging om uit te leggen wat doctrines niet konden verklaren, schiep de kerk steeds meer tegenstellingen en de mensen begonnen die te onderzoeken. De wetenschap heeft in dat proces geholpen, maar het begon met de interne tegenspraken van het gesloten systeem dat zich niet kon aanpassen aan de behoefte van de mensen.

De meest bedrieglijke uitkomst van de mind control die de katholieke kerk heeft uitgeoefend, is dat tot op de dag van vandaag de meeste mensen denken dat de katholieke kerk een religie is en dat zij bepaalt wat een religie is. Niets is minder waar.

In werkelijkheid werd de katholieke kerk door de gevallen wezens gemaakt als een mind control apparaat. Daarom zou je kunnen zeggen dat de kerk geen religie is maar een politiek apparaat. Ze heeft niets van doen met de relatie van de mensen tot God of dat zij naar een andere wereld gaan na dit leven. De enige bedoeling ervan is de gedachten en daden van de mensen op deze wereld in haar macht krijgen.

De katholieke kerk is een perfect voorbeeld van hoe er een gevestigde machtselite wordt gevormd. Zodra ze zichzelf had gevestigd, deed ze alles wat in haar macht lag (waaronder ongelooflijk agressieve maatregelen nemen zoals de inquisitie en de heksenjachten) om de macht over de samenleving te krijgen. Gebaseerd op wat er elders wordt uitgelegd, wordt de vraag nu of de opkomst van de wetenschap als tegenwicht voor de katholieke kerk een echte bevrijding voor de geest van de mensen was of dat de wetenschap werd overgenomen door een opkomende elite.

Van wetenschap naar wetenschappelijk materialisme
Wanneer de katholieke kerk een officiële doctrine publiceerde, mocht niemand daar vraagtekens bij zetten, wat betekent dat niemand doctrines met de werkelijkheid mocht vergelijken. Toen de kerk zei dat de aarde het centrum van het universum was, mocht niemand naar de sterren kijken om te zien of dit wel klopte met wat men waarnam.

De essentie van wetenschap is de wetenschappelijke methode, die juist wordt gebaseerd op het principe dat er geen absolute, onfeilbare of nooit veranderende uitspraken, principes of doctrines bestaan. Alles kan en zou onderzocht moeten worden, wat inhoudt dat het moet worden vergeleken met de directe waarneming van de wereld.

Dit was een revolutionaire aanpak van kennis vergeleken met de benadering van de katholieke kerk. Wat men in het algemeen ook over het hoofd ziet, is dat dit ook een revolutionaire benadering van kennis is vergeleken met die van het wetenschappelijk materialisme van tegenwoordig.

We kunnen neutraal observeren dat de wetenschap in de jaren van 1600 tot 1900 veranderde van een proces met een open einde (waarin de wetenschappers alles konden betwijfelen en onderzoeken) in een gesloten systeem met een gecentraliseerde doctrine die niemand mag betwijfelen. In die doctrine staat dat wij in een totaal materialistisch universum leven en dat alle waarneembare fenomenen een zuiver materialistische verklaring móéten hebben. Er kan níéts buiten het materiële universum bestaan en álle niet-materiële zaken zijn simpelweg een illusie.

Je kunt deze verschuiving niet ontkennen als je ook niet de historische feiten ontkent, dus de vraag wordt nu hoe dit kon gebeuren. De officiële bewering is natuurlijk dat het materialisme geen interpretatie is, maar wordt gebaseerd op de overduidelijke waarheid. Maar hoe kan de kern van de bewering dat ze onfeilbaar is, anders zijn dan de bewering die de katholieke kerk doet?

De echte vraag is waarom mensen die aanspraak nodig hebben dat iets onfeilbaar is, vooral op het terrein van de wetenschap. Als de wetenschappelijke methode berust op het vergelijken van theorie met observaties, waarom is het dan nodig om een doctrine te maken waaraan je niet mag twijfelen (probeer maar eens om het materialisme een vraag te stellen en kijk dan eens naar de ongelooflijk vijandige reactie die je krijgt van de denkpolitie of het wetenschappelijk establishment). De volgende vraag wordt dan welke mensen zo’n doctrine nodig hebben waar de bevolking geen vragen over mag stellen. O ja, alleen de mensen die macht over de bevolking willen, hebben een doctrine nodig die de mensen niet mogen betwijfelen. Natuurlijk hebben alleen gevallen wezens dit nodig om macht over de bevolking te hebben.

Wat er echt gebeurde, was dat de wetenschap als eerste werd ontwikkeld door mensen die een benadering van kennis hadden die een open einde had. Zij wilden de menselijke kennis vooruitbrengen en hadden geen politieke motieven. Maar nadat de wetenschap een uitdaging werd voor de katholieke kerk, realiseerde een opkomende elite zich al snel dat zij de wetenschap konden gebruiken – niet om de mensen te bevrijden – maar om zich in de machtsposities te plaatsen die de katholieke kerk tot dusver bezette. De opkomende machtselite had er geen belang bij om de geest van de mensen te bevrijden. Zij wilden dezelfde macht als de gevestigde machtselite, en om die macht in handen te krijgen, moest je de geest van de mensen in je macht hebben. De geest van de mensen in je macht hebben, betekent (onder andere) doctrines maken die mensen niet durven onderzoeken.

Die opkomende machtselite begon nu een politieke superstructuur bovenop de zuivere wetenschap te bouwen en de wetenschap en de wetenschappers werden gegijzeld door hun politieke spel – en worden tot op heden gegijzeld. Het wetenschappelijk materialisme heeft weinig van doen met wetenschap die een open einde heeft, net zoals de katholieke kerk niets te maken heeft met de benadering van spiritualiteit met een open einde die door Jezus werd beoefend. Het wetenschappelijk materialisme heeft eigenschappen die eigenaardig veel lijken op die van de katholieke kerk die hierboven worden genoemd:

• Er kan maar één wetenschappelijke waarheid zijn en dat is het materialisme. Alle andere zijn vals. Het is alles of niets.
• Er kan maar één benadering van kennis zijn, namelijk dat je lid bent van de wetenschappelijke gemeenschap, gelooft in haar materialistische doctrines zonder er vraagtekens bij te zetten en haar priesterschap te gehoorzamen. Het is alles of niets.
• De doctrines van het materialisme zijn absoluut waar, omdat de leiders van het wetenschappelijke establishment een onfeilbare interpretatie hebben van wetenschappelijk onderzoek. Als werd bewezen dat het materialisme ongelijk had, zou de hele bewering dat ze onfeilbaar is, instorten. Het is alles of niets.
• Het materialisme is onfeilbaar, wat betekent dat, hoewel er individuele theorieën ontwikkeld kunnen worden, het materialisme door de tijd heen niet kan veranderen. Het materialisme blijft constant en verandert niet wanneer de tijd en de behoeften van mensen veranderen. Het is alles of niets.

Het simpele feit dat het wetenschappelijk materialisme een mind control apparaat is geworden, en hoewel zij niet zoveel macht heeft als de katholieke kerk, heeft ze nog steeds een heel grote invloed op de moderne samenleving en de geest van de moderne mensen. Het is algemeen bekend onder wetenschappers dat er limieten zijn en dat het wetenschappelijk onderzoek niet verder kan komen. Als een wetenschapper een onderzoeksvoorstel doet dat het materialisme aanvalt, kan hij of zij er al snel achter komen dat zijn onderzoeksmiddelen opdrogen. Als iemand voorstelt om het materialisme uit te dagen, zal zijn professionele reputatie er al snel onder lijden. Het is bijna onmogelijk om iets gepubliceerd te krijgen in officiële wetenschappelijke tijdschriften wat het materialisme uitdaagt. We hebben zelfs de opkomst gezien van wat een groep wetenschappers en schrijvers (populair ‘militante atheïsten genoemd van wie één persoon zichzelf ‘Darwins Rottweiler’ noemt) die altijd proberen om alle religies belachelijk te maken, maar vooral ieder die vraagtekens zet bij het materialisme.

He ware probleem met het wetenschappelijk materialisme is dat ze het wetenschappelijk onderzoek en wetenschappelijke gesprekken heeft beperkt, wat inhoudt dat dit op een aantal terreinen de wetenschappelijke methode met een open einde heeft afgebroken. Dit heeft de wetenschappelijke vooruitgang ernstig beperkt en ook de publieke gesprekken hierover beperkt. Nogmaals, wie is bang voor nieuwe kennis? Alleen de gevestigde wetenschappelijke machtselite. Wetenschappelijke materialisten zijn nu de gevestigde machtselite. Wij moeten het materialisme onderzoeken zonder toe te laten dat er een machtselite opkomt die van de situatie profiteert.

Waarom de katholieke kerk en het materialisme hetzelfde zijn
De katholieke kerk en het wetenschappelijk materialisme zijn hetzelfde in die zin dat het beide gesloten systemen zijn. Gesloten systemen worden altijd door de gevallen wezens geschapen om de macht over de mensen te krijgen en zich in posities te plaatsen waarin zij macht en privileges hebben. Kijk maar eens hoeveel materialistische mensen machtige en bevoorrechte posities hebben in het wetenschappelijk establishment. In veel gevallen kunnen zij het politieke proces beïnvloeden zonder er ooit rekenschap van hoeven af te leggen. Zij zitten ongeveer in dezelfde positie als de middeleeuwse katholieke geestelijken.

Het ware probleem is dat men in het algemeen nog niet begrijpt dat de katholieke kerk ons beeld van religie heeft verwrongen en dat het materialisme ons beeld van wetenschap heeft verwrongen. Geen van beide hoeven gesloten systemen te zijn.

In werkelijkheid is religie (of moeten we misschien ‘spiritualiteit’ zeggen) een proces met een open einde. Als je naar het algemene kennisniveau en bewustzijn kijkt dat de mensen 2000 jaar geleden hadden, is het duidelijk dat het op vele manieren lager was dan tegenwoordig. Het is ook duidelijk dat de spirituele behoeften van de mensen zijn veranderd in die tijd.

Wat zijn de spirituele noden van de mensen? Onder andere dat wij er behoefte aan hebben om te begrijpen wie wij zijn, hoe de wereld werkt en hoe wij in de wereld passen. Het is duidelijk dat de mensen hier tegenwoordig een beter fundament voor hebben dan 2000 jaar geleden. Dus wat voor zin heeft het om onze benadering van spiritualiteit te baseren op een serie geschriften die 2000 jaar geleden werd geschreven in een heel andere tijd en cultuur? Hoe zal het interpreteren van zulke geschriften ons helpen met de veel complexere behoeften op de wereld van tegenwoordig?

De katholieke kerk heeft op een agressieve manier iedere beweging verdelgd die een andere benadering van religie had. Daarom is het in het westen nog steeds niet algemeen bekend dat er een alternatieve benadering is met een open einde. Deze vorm van spiritualiteit heeft geen onfeilbare doctrines nodig en een kerk die beweert dat ze de verlossing van mensen garandeert. Je zou het een mystieke benadering kunnen noemen, maar eigenlijk kun je het geen naam geven. Het is een benadering van spiritualiteit met een open einde en niet het tegenovergestelde van een benadering van de wetenschap met een open einde.

Het wetenschappelijk materialisme is ook een gesloten systeem. Men neemt in het algemeen aan dat de zogenaamde militante atheïsten bezig zijn het materialisme te beschermen tegen de aanvallen van het fundamentalistische christendom. In werkelijkheid zijn de militante atheïsten bezig het materialisme te beschermen tegen het laatste wetenschappelijk onderzoek, dat aan het materialisme begint te twijfelen.

Als het wetenschappelijke establishment met een neutrale blik zou kijken naar de laatste ontdekkingen van de kwantumfysica en biologie, dan zou ze het materialisme al lang achter zich hebben gelaten. Waarom is dit nog niet achtergelaten? Omdat dit niet over wetenschap gaat of het uitbreiden van menselijke kennis. Het gaat om macht en politiek. Het gaat erom dat een gevestigde machtselite de macht over de samenleving behoudt.

Een van de onfeilbare doctrines van het materialisme is dat de wetenschap slechts een neutrale waarnemer is die niet de uitkomst van een wetenschappelijk onderzoek beïnvloedt. Daarom beweren de materialisten dat elke conclusie die niet materialistisch is, subjectief bijgeloof is.

Al in de jaren na 1920 bewezen fysici dat de neutraal waarnemer een mythe is. Zij bewezen dat een wetenschapper op het meest fundamentele niveau van de materie, namelijk subatomaire deeltjes, niet neutraal kan blijven. De wetenschapper observeert namelijk niet, maar neemt deel aan het experiment. De uitkomst van het experiment wordt geleverd door de interactie van de subatomaire deeltjes, de deeltjesversneller én het bewustzijn van de wetenschapper. De wetenschapper schept mede het gevolg van het experiment, observeert niet alleen zonder tussenbeide te komen.

Door deze revolutionaire ontdekking zou de materialisme doctrine dat het bewustzijn buiten wetenschappelijk onderzoek staat, zijn gevallen. Waarom is dat niet gebeurd? Er is maar één goede verklaring voor. Het wetenschappelijk materialisme is weer een wapen dat de gevallen wezens hebben geschapen om de mensen in hun macht te houden. De gevallen wezens zijn meer dan iets anders bang dat de gewone bevolking begint te begrijpen dat het potentieel bestaat om het menselijke bewustzijn op een hoger niveau te brengen.

Zoals elders is uitgelegd, zijn de gevallen wezens erin geslaagd om de meeste mensen vast te houden in een bewustzijnsstaat waarin zij gemakkelijk onder de duim kunnen worden gehouden. De enige manier om hier uit te komen, is dat wij systematisch en bewust ons bewustzijn zowel individueel als collectief verhogen.

Dit proberen de gevallen wezens voornamelijk te voorkomen. Meer dan duizend jaar hebben de gevallen wezens de katholieke kerk gebruikt om de benadering van spiritualiteit die Jezus had, te verdelgen, namelijk dat wij allemaal ons bewustzijn kunnen verhogen naar het niveau dat hij heeft gedemonstreerd. De katholieke kerk heeft systematisch alle mystieke spiritualiteit verdelgd. Toen de katholieke kerk haar macht begon te verliezen over de geest van de mensen, raakten de gevallen wezens erg verontrust. Zij hebben toen het wetenschappelijk materialisme geschapen, en de loot ervan dat het marxisme is, om opnieuw de mystieke benadering van spiritualiteit te verdelgen.

Het historische proces kun je als een strijd beschouwen waarin de gevallen wezens er alles aan zullen doen om te voorkomen dat de bevolking weet dat zij hun macht kunnen gebruiken om het bewustzijn te verhogen naar een veel hoger niveau, een niveau waarop de mensen niet meer in de macht van de gevallen wezens worden gehouden. Dit is het best bewaarde geheim in de geschiedenis en als je dit eenmaal weet, krijg je een heel nieuwe manier om de geschiedenis te begrijpen.

Ineens wordt duidelijk wat een kleine elite ertoe heeft gedreven om de totale macht over de bevolking te krijgen, een poging die ook heden ten dage nog heel erg leeft. Hoewel die enigszins wordt ingeperkt door de democratie, doen de gevallen wezens er alles aan om het democratische proces te ondermijnen om de macht terug te krijgen. Het materialisme is gewoon hun laatste uitvinding om ons gevoel te vervormen over wie wij zijn (alleen maar materiële wezens) en wat wij kunnen doen en vooral wat wij niet kunnen.

Volgende pagina: De gevallen wezens en vrouwen