Vraag: Zou je kunnen uitleggen hoe je tijd opwekt, versnelt of vertraagt? Is dat überhaupt mogelijk?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha – webinar Pasen 2023:

Tja, wat is tijd? Het hangt allemaal af van hoe je tijd definieert.

Dat is een groter onderwerp waar ik hier niet dieper op in wil gaan, maar de waarheid is dat tijd een constructie van de geest is. Die berust gedeeltelijk op de illusie van gescheidenheid en gedeeltelijk op de lineaire gedachten.

Je kunt zeggen, zoals veel mensen geloven, veel spirituele mensen geloven, dat je een bepaalde tijd, wat we je natuurlijke levensduur hebben genoemd, hebt wanneer je geboren wordt. Dat betekent dat je misschien leeft tot je zeventig bent en daarna doodgaat. We hebben echter ook uitgelegd dat je, als je misbruik maakt van de vrije wil van andere mensen, bepaalde daden pleegt, de tijd eigenlijk kunt versnellen in die zin dat je eerder doodgaat. En als je oprecht probeert jezelf te transcenderen en je patronen te overwinnen, kun je de tijd verlengen zodat je langer leeft. In zekere zin zou je kunnen zeggen dat je als spirituele student gedeeltelijk in staat bent om de tijd te verlengen, in die zin dat je misschien langer geïncarneerd kunt blijven dan de natuurlijke levensduur van je lichaam. Maar tegelijkertijd versnel je ook de tijd zodat je sneller hogere bewustzijnsniveaus zult bereiken dan anders als je geen spiritueel pad zou volgen.

Met betrekking tot het vertragen van de tijd zou je kunnen denken dat ik je vraag niet beantwoord heb, maar dat komt omdat het bewustzijn van gescheidenheid en de lineaire geest projecteren dat tijd een objectieve realiteit is – dat tijd objectief bestaat. Maar dit is niet het geval, het is een subjectieve ervaring die je geest produceert. De overgrote meerderheid van de mensen die op aarde zijn geïncarneerd, heeft toevallig dezelfde visie op tijd op planeet aarde geaccepteerd: ze denken dat die iets van buitenaf is, ze denken dat die lineair is – dat die één richting op kan gaan en voortdurend vooruitgaat. Als je in een staat van diepe meditatie bent, als je Bewuste Jij uit je dagelijkse gedachten stapt en zuiver gewaarzijn voelt, dan stopt de tijd voor jou. Je weet ook wel dat je soms het gevoel hebt dat de tijd langzaam gaat: “Wanneer is de werkdag voorbij?” Andere keren kijk je terug en denk je: “Tjonge, hoe heeft er zoveel kunnen gebeuren op één dag.” Op het spirituele pad is het gebruikelijk dat je op tien, twintig, dertig jaar geleden terugkijkt, vanaf het moment dat je aan het spirituele pad begon en het gevoel hebt dat je zoveel veranderingen hebt doorgemaakt, zoveel groei, dat het voelt alsof je meerdere levens hebt gehad. Het spirituele pad bewandelen is de beste manier om de tijd te vertragen/versnellen.

Maar als je voelt dat dit belangrijk voor je is, kun je natuurlijk op het mysterie van de tijd mediteren, de leringen bekijken die we hierover hebben gegeven en jezelf bevrijden, of in ieder geval beginnen jezelf te bevrijden, van deze lineaire manier van denken. Als je bedenkt wat de wetenschap je zegt: dat er ruimte is; dat de aarde om zichzelf heen draait; die draait om de zon. Hier denken de meeste mensen over na. Je weet dat je heel snel door de ruimte beweegt wanneer je op het aardoppervlak bent, want terwijl de aarde draait, beweeg jij mee, je lichaam beweegt door de ruimte mee en terwijl de aarde rond de zon draait, ben jij je op een andere manier door de ruimte aan het bewegen. Wanneer je goed naar je lichaam kijkt met betrekking tot absolute ruimte, dan volg je een spiraal, terwijl de aarde rond de zon draait en zich beweegt. Maar veel mensen denken er niet over na dat het zonnestelsel zich ook door de ruimte beweegt. Het zonnestelsel beweegt zich ten opzichte van andere zonnestelsels, beweegt zich ten opzichte van de hele Melkweg en de Melkweg beweegt zich ten opzichte van andere sterrenstelsels in een grote kosmische dans. Als je echt zou kunnen zeggen: “Dit is een absolute ruimte en nu volg ik de baan van mijn lichaam door deze ruimte”, zou dat een heel ingewikkeld spiraalvormig patroon zijn. Dit zou wel wiskundig beschreven kunnen worden. Wiskundigen hebben de basale vergelijking ontdekt die nodig is, ze hebben die alleen niet toegepast.

Ik zeg dus dat tijd een functie is van ruimte en beweging. De beweging door de ruimte geeft de illusie dat tijd bestaat. En daar kun je over nadenken. Je kunt nadenken over de noodzaak om je gedachten te bevrijden van de obsessief-compulsieve behoefte van de lineaire geest om alles in termen van een lineaire beweging te zien: de tijd kan maar in één richting gaan, de tijd moet de hele tijd bewegen, en een oorzaak en een gevolg hebben, enzovoort. En je kunt tot het besef komen dat de aarde of jijzelf, door de ruimte beweegt, in een zeer complexe beweging, maar geen lineaire beweging, het is niet één rechte lijn. Je beweegt je in een zeer complexe kosmische dans die ik de onderling afhankelijke oorsprongen heb genoemd, en die wij ook wel de Rivier van Leven noemen. En als je hierover nadenkt, kun je op het punt komen waarop je dit begint te ervaren. En dan zul je ervaren dat de tijd niet meer belangrijk is, dat tijd niet bestaat.