Geen enkel Zelf kan je in de geascendeerde Staat brengen

 

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 10 april 2023, Pasen – Het christendom en jezelf van het kruis halen.

IK BEN de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha. Wat heeft de Boeddha te maken met het kruis en iemand van het kruis halen? Je gelooft toch niet dat de mensen niet in hun gedachten gekruisigd waren voordat Jezus op aarde verscheen? De symbolen die we tijdens deze conferentie hebben uitgelegd over de diepere betekenis van het kruis, waren natuurlijk ook al van toepassing in de tijd voor Jezus. Die zijn al van toepassing zolang mensen op aarde in de dualiteit zijn gekomen.

Gautama daalt af van het kruis
Toen ik mijn missie als de Boeddha aan het voorbereiden was, mijn missie om les te geven, moest ik mezelf vaak van het kruis halen. Ik ben opgegroeid in een zeer beschermde omgeving, in een paleis. Ik was in heel specifieke omstandigheden, zag nooit alle zieke mensen, had alle materiële goederen en genoegens die ik me maar kon wensen. Ik werd gekruisigd door die zeer wereldlijke, plezierige, comfortabele levensstijl. Ik moest mezelf verschillende malen van het kruis halen voordat ik echt klaar was om dat paleis te verlaten en het bos in te gaan en te leven als een asceet; te mediteren en mezelf bijna uit te hongeren. En terwijl ik daar zat te mediteren, was ik natuurlijk mijn eigen gedachten aan het onderzoeken en ik overwon weer bepaalde illusies en bedoelingen zodat ik mezelf van een ander kruis haalde omdat er, zoals we hebben uitgelegd, op een bepaalde manier op elk van de honderdvierenveertig bewustzijnsniveaus een illusie jou aan het kruis houdt.

Ik kwam op het punt waarop ik mezelf van een groot kruis, uit een grote illusie, kon halen en besefte dat de ascetische levensstijl te extreem was en daarom niet de allerbeste manier was. Toen ontdekte ik de Middenweg, maar zelfs toen moest ik nog door een proces heen dat niet echt is vastgelegd in de boeddhistische geschriften, waarin ik mezelf kwalificeerde om aan mijn missie om les te geven te beginnen en dat haalde mij opnieuw van een reeks kruisen. Maar toen begon ik aan mijn missie van lesgeven en de boeddhisten, de meeste boeddhisten, zouden willen dat ik tegen die tijd dacht dat ik natuurlijk een volmaakt wezen was. Veel boeddhisten willen denken dat ik vanaf het begin een vervolmaakt wezen was, zodat ik niet door een proces heen hoefde te gaan, maar dit kan niet worden gesteund door een fundamenteel onderzoek van mijn levensverhaal.

Zelfs nadat ik begon met lesgeven, moest ik nog steeds illusies overwinnen, om de eenvoudige reden dat ik geen fysiek lichaam had kunnen vasthouden als ik alle illusies had overwonnen. Ik moest nog steeds dingen bij mezelf zien, gescheiden zelven overwinnen, mezelf van deze kruisen halen. Ik zeg hier eenvoudig dat ik het proces van het afdalen van het kruis heb doorlopen en daarom gekwalificeerd ben om over dat onderwerp te spreken.

Medescheppen vanuit een staat van eenheid
Wat kunnen we zeggen dat een andere manier is om naar het kruis te kijken? Welnu, zoals de anderen al hebben gezegd, zijn er vier niveaus van materie, vier armen of uiteinden van het kruis, de vier punten van het kruis en dus ben je gekruisigd in de materie. Maar wat is materie? Je kunt zeggen dat materie vorm is. Je leeft in een wereld van vorm. Je leeft in een wereld van vorm die je niet persoonlijk hebt geschapen.

We hebben uitgelegd dat je een medeschepper bent, wanneer je voor het eerst afdaalt en incarneert in een niet-geascendeerde sfeer. Je ziet jezelf als een verbonden wezen en je ziet dat jij je in een omgeving bevindt die is geschapen door wezens met een hoger bewustzijnsniveau dan jij. Je gebruikt je verbinding om iets mede te scheppen en je weet dat je niet op eigen kracht iets schept. In die situatie, omdat je niet in de dualiteit bent gegaan, word je niet gekruisigd door de materie omdat je weet dat je meer bent dan de vorm. Je bent zelfs meer dan het zelf dat je hebt aangenomen in deze niet-geascendeerde sfeer.

Zelfs wanneer je voor de eerste keer incarneert, heb je vier lagere lichamen. Je hebt een identiteits-, mentaal, emotioneel en fysiek lichaam en om te kunnen beginnen met medescheppen, vorm je structuren in die emotionele, mentale en identiteitslichamen. Dit gebeurt terwijl jij, vanaf het niveau van je IK BEN Aanwezigheid, afdaalt naar het honderdvierenveertigste niveau, het honderddrieënveertigste en verder naar beneden naar het achtenveertigste niveau in jouw specifieke sfeer. In zekere zin neem je deze illusies aan, maar aangezien jij jezelf nog steeds als een verbonden wezen beschouwt, word je niet gekruisigd door je eigen gedachten en wanneer je een of andere fysieke situatie schept, ben je dus niet geïdentificeerd met wat jij geschapen hebt. Daarom ben je niet geïdentificeerd met de materiële schepping die je naar buiten hebt gebracht en voel jij je gewoon niet geïdentificeerd met jouw fysieke lichaam.

De illusie dat de materie ertoe doet
Pas wanneer je beneden het achtenveertigste niveau komt, het rijk van gescheidenheid binnengaat, word je gekruisigd. Maar heb ik net niet gezegd dat je op elk van de niveaus, zelfs boven het achtenveertigste, een illusie moet overwinnen en dat je dan in zekere zin wordt gekruisigd door die illusie? Zeg ik nu niet het tegenovergestelde? Nee, want ik heb het niet over dezelfde situatie. Toen je voor de eerste keer afdaalde, kwam je niet op een planeet waar dualiteit was. Zelfs de oorspronkelijke bewoners van de aarde incarneerden daar voor het eerst toen nog niemand op aarde de dualiteit was ingegaan, maar wanneer je incarneert op een planeet zoals de aarde waar het bewustzijn zo doordrenkt is met dualiteit, kun je zeggen dat je gekruisigd wordt door alle illusies, want pas op het honderdvierenveertigste niveau heb je ze volledig het gevoel overwonnen dat ‘de materie ertoe doet’.

Niet alleen fysiek, emotioneel of mentaal zit je in de val zit, of word je gekruisigd of zit je vast, maar je hebt nog steeds het gevoel dat de omstandigheden in de materie ertoe doen. Je hoeft er niet totaal mee geïdentificeerd te zijn, want naarmate je boven het zesennegentigste niveau begint te komen, stop jij je te identificeren met de materie, maar je denkt nog wel dat iets ertoe doet op aarde, dat er iets is wat je graag veranderd zou willen zien op een planeet zo dicht als de aarde en dat blijf je doen tot het einde. Je zag dat Jezus aan het kruis hangend nog steeds de wens had om iets op aarde te doen, zijn missie voort te zetten en daarom wilde hij dat God hem van het kruis zou redden opdat hij zijn missie kon voortzetten en dat was nog steeds het gevoel dat iets in de materie ertoe deed.

Je kunt, ook al staat dit niet in de geschriften, kijken naar mijn missie om les te geven. Ik identificeerde me niet met mijn lichaam, ik identificeerde me niet met de materie, maar ik had wel het gevoel dat iets in de materie ertoe deed, daarom bleef ik op aarde lesgeven. Ik voelde dat dit het verschil kon maken. Ik zeg niet dat dit verkeerd was. Ik leg je alleen uit dat je op een planeet zo dicht als de aarde, pas echt de laatste illusie overwint, die het laat lijken alsof de omstandigheden op de materiële wereld er echt toe doen, wanneer je ascendeert.

De (on)wil om de vorm die je hebt opgebouwd op te geven
Wanneer je naar het grotere geheel kijkt, verder dan de aarde kijkt, kunnen we zeggen dat de Schepper van jouw wereld van vorm de allereerste sfeer uit zijn eigen wezen heeft geschapen, zelfbewuste wezens uit zijn eigen wezen schept, ze naar die sfeer zendt om als medeschepper te handelen en het is de bedoeling dat ze in bewustzijn gaan groeien. De eerste sfeer ascendeert, de tweede sfeer wordt geschapen, die ascendeert ook. Daarna de derde en de vierde sfeer en elke sfeer is een beetje dichter dan de volgende en dan komt er dus een moment in de vierde sfeer waarop er wezens weigeren om met die sfeer te ascenderen zodat ze naar de vijfde sfeer vallen, enzovoort. Wat we over de eerste drie sferen kunnen zeggen, is dat de medescheppers die deze sferen op het ascensiepunt brachten, zich nooit hebben geïdentificeerd met de vorm, en wat betekent dat? Dit betekent dat het niet uitmaakt hoe geavanceerd een beschaving bijvoorbeeld is die ze op een planeet hebben geschapen, maar dat ze zich nooit hebben geïdentificeerd met de vorm die ze hebben geschapen.

We hebben het nu niet alleen over je identificeren met je fysieke lichaam, we hebben het over wezens die heel erg lang in die bepaalde sfeer waren en zich gedroegen als medescheppers die begonnen met een heel beperkt zelfgevoel en beperkte creatieve vermogens, maar die geleidelijk aan gedurende een zeer lange periode hun medescheppende vermogens geleidelijk zo hebben uitgebreid dat ze in staat waren om heel erg geavanceerde vormen, planeten, beschavingen op planeten, te scheppen, maar ondanks het feit dat ze zeer geavanceerde, zeer ingewikkelde vormen schiepen, raakten ze daar nooit mee vereenzelvigd. Ze zijn nooit verdwaald in de vorm die ze hadden geschapen.

Maar dan kom je bij de vierde sfeer, waar ook wezens zijn die heel lang bezig zijn geweest hun medescheppende vermogens uit te breiden, maar wanneer het tijd wordt dat de sfeer ascendeert, zijn ze niet bereid hun schepping op te geven. Degenen die in de voorgaande sferen ascendeerden, kwamen op een punt waarop ze al die verfijnde vormen die ze hadden voortgebracht, wilden opgeven. Maar de wezens in de vierde sfeer, sommige wezens in de vierde sfeer, wilden dit niet. Ze bewonderden hun eigen schepping zozeer, zij waren zo verliefd op hun eigen schepping en op hun eigen gedachten die deze verfijnde schepping hadden voortgebracht, dat ze die niet wilden opgeven. Met andere woorden, ze hadden zich geïdentificeerd met de vorm die ze hadden geschapen.

De leringen die we jullie hebben gegeven over de Bewuste Jij, gaan er natuurlijk juist over dat de Bewuste Jij nooit de vorm kan worden die hij schept. Hij kan, wanneer hij zijn medescheppende vermogens vergroot, zeer uitgebreide vormen maken, maar hij kan nooit die vorm worden. Hoe komt dit? Hoe schep je iets mede? Je schept iets mede als je een zelf vormt in het identiteits-, mentale, emotionele en fysieke rijk en iets mede schept met dat zelf. We hebben het nu niet over een gescheiden zelf. Je kunt jezelf zien als een verbonden wezen, maar je schept wel een zelf, en de wijsheid hiervan is dat de Bewuste Jij niet wordt veranderd tijdens dit hele proces waar hij doorheen gaat. Hij wordt niet veranderd! Hij zelf wordt geleidelijk aan geavanceerder.

Wanneer je sfeer klaar is om te ascenderen, moet je dat zelf opgeven. Je moet het spook opgeven. En dat wilden de gevallen wezens niet omdat ze er zo verliefd op waren, ze hadden zich zo vereenzelvigd met het zelf dat ze hadden geschapen en de uiterlijke vorm dat ze hun leven niet wilden verliezen omwille van mij, zoals de universele Christus het heeft uitgedrukt. Ze waren niet bereid hun leven te verliezen om Christus te volgen om naar een hogere staat van leven te gaan, het eeuwige leven. Ze mochten deze ervaring krijgen, maar ze konden hun schepping in de vierde sfeer natuurlijk niet in stand houden, dus vielen ze, samen met het gescheiden zelf dat ze hadden gevormd, naar de vijfde sfeer, waar ze vervolgens in dit geavanceerde zelf konden gebruiken om iets te gaan scheppen in de vijfde sfeer, wat natuurlijk geavanceerder was dan de nieuwe medescheppers in die sfeer konden scheppen.

Hoe het bewustzijn van de gevallen wezens spirituele leringen beïnvloedt
Hoe relevant is dit voor jou, die nu geïncarneerd is in de zevende sfeer op een onnatuurlijke zeer dichte planeet genaamd Aarde? De hele bedoeling van de wereld van vorm is dat de wereld die vorm heeft, gewoon een omgeving is waarin van zichzelf bewuste medescheppers hun medescheppende vermogens kunnen vergroten, hun bewustzijn kunnen uitbreiden. In een niet-geascendeerde sfeer vindt deze uitbreiding van bewustzijn niet plaats in de vier lagere lichamen, niet op het niveau van de Bewuste Jij, maar op het niveau van de IK BEN Aanwezigheid en het causale lichaam. En de bedoeling hiervan is dat zelfs als je ervoor kiest om te vallen, om verloren te gaan in je eigen schepping, jouw IK BEN Aanwezigheid nooit verloren kan gaan en daarom kunnen jouw ervaringen als medeschepper nooit verloren gaan.

En wat betekent dit? Het betekent dat je als student op het spirituele pad, op het pad naar Christusschap, het pad naar Boeddhaschap, het pad naar de ascensie, moet begrijpen dat elk aspect van het leven op aarde is beïnvloed door het bewustzijn van de gevallen wezens, zelfs elk aspect van religie en spiritualiteit. Ongeacht de beweringen die elke willekeurige religie of spirituele filosofie of spirituele groep ook doet, is elke spirituele leer beïnvloed door het gevallen bewustzijn in die zin dat als die zich niet op een of andere manier aanpast aan het gevallen bewustzijn, de mensen niet in staat zouden zijn om die te begrijpen, want het gevallen bewustzijn is zo doordringend en zo overtuigend op aarde.

Zelfs de leringen van de geascendeerde meesters worden aangepast aan het gevallen bewustzijn, anders zou niemand die kunnen bevatten. Daarom hebben we het gehad over tweedehands autoverkopers die een lokkertje gebruiken en dat je de lering daarom moet gebruiken om op een hoger niveau te komen waarop je een lering kunt ontvangen die niet wordt beïnvloed door het gevallen bewustzijn. Een van de manieren waarop religies bijvoorbeeld worden beïnvloed door het gevallen bewustzijn is het idee dat je een ziel hebt die door God is geschapen en die daarom in het koninkrijk der hemelen kan komen, maar zoals we hebben uitgelegd, bestaat de ziel uit afzonderlijke zelven of de zelven in je vier lagere lichamen, uiteindelijk ook het ego en ze kunnen nooit in de hemel komen. De ziel kan zich niet kwalificeren voor de ascensie. Alleen “Hij die uit de hemel is neergedaald, kan weer opstijgen naar de hemel” en dat is de Bewuste Jij. Dit is een lering die de overgrote meerderheid van de mensen op aarde in verwarring zou brengen als ze die werkelijk zouden kunnen begrijpen. Deze lering was verontrustend voor enkele studenten van geascendeerde meesters uit eerdere dispensaties en werd door hen verworpen. Maar waar komt deze leer, dit idee, vandaan? Waar komt het idee vandaan dat iets wat zich duidelijk in dit rijk bevindt, in een fysiek lichaam, maar meer is dan het fysieke lichaam, op een of andere manier kan worden geperfectioneerd of zo geavanceerd kan worden dat het in de hemel of het spirituele rijk kan komen? Waar komt dit idee vandaan?

Het zelf perfectioneren versus het zelf loslaten
Dat komt van de gevallen wezens omdat hun droom, in ieder geval van sommigen van hen, sinds ze vielen, is dat ze dit zelf verder kunnen opbouwen dat ze hadden geschapen in de sfeer waarin ze vielen en hem beter te maken en geavanceerder totdat God hem op een dag wel in de hemel zou moeten toelaten, of liever, de geascendeerde meesters zullen hem dan in de hemel moeten toelaten. Dit is in principe de droom van enkele gevallen wezens.

Anderen zitten gevangen in de droom dat ze willen bewijzen dat God ongelijk heeft, onder andere willen bewijzen dat het verkeerd was om mensen vrije wil te geven. Veel gevallen wezens zitten echter vast in de droom dat ze een zelf kunnen vormen dat zo ontwikkeld is dat hij het eeuwige leven kan krijgen. Met andere woorden, ze kunnen dat in stand houden in plaats van naar dichtere sferen te vallen totdat ze uiteindelijk de tweede dood onder ogen moeten zien; ze kunnen de tweede dood voorkomen als ze zo ontwikkeld zijn dat ze ervoor in aanmerking komen. Dat zit achter de overgrote meerderheid van religieuze en spirituele leringen op de planeet en dit kon je heel moeilijk aan mensen uitleggen zolang we nog in het Vissentijdperk waren.

Dit was heel moeilijk aan mensen uit te leggen in de dispensaties van de geascendeerde meesters die begonnen in het Vissentijdperk. Er werd op gezinspeeld, maar weinig mensen begrepen het. Sommigen wel, sommigen zullen het begrijpen. Maar in het Aquariustijdperk is het mogelijk dat veel meer mensen dit gaan inzien. Ze zullen gaan begrijpen dat je om te kunnen ascenderen het laatste spook moet laten sterven. Je moet het laatste spook, het laatste element van het gescheiden zelf, opgeven want die zal daar nooit voor in aanmerking komen. Hij zal nooit in aanmerking komen voor verlossing, toegang tot de hemel, Nirvana of de ascensie. Hoe je iets ook wilt noemen wat buiten de vier niveaus van het materiële rijk ligt; het zelf dat werd geschapen in de wereld van vorm kan zich niet kwalificeren. Hij kan er niet komen. Dit moet jij je in wezen realiseren voordat jij je voor je ascensie kwalificeert.

Dit betekent niet dat er geen mensen zijn geascendeerd vóór de huidige tijd. Jezus, ikzelf, Moeder Maria natuurlijk en anderen, maar er zijn ook mensen uit diverse religieuze of spirituele tradities, mystieke tradities, die zich hebben gekwalificeerd voor hun ascensie. Maar dat hebben ze allemaal gedaan doordat ze tot het besef zijn gekomen dat het er niet om ging dat ze zichzelf perfectioneerden, maar dat ze iets loslieten, transcendeerden, lieten sterven, hoe ze het ook bekeken, hoe ze het ook verwoordden. Ze zijn allemaal tot dat besef gekomen en het is in diverse religies en mystieke leringen onderricht. Je kunt er restanten van vinden. Je kunt het zelfs vinden in de boeddhistische religie of leringen als je ernaar zoekt. Je kunt leringen vinden over de Zee van Samsara wat hetzelfde is als Nirvana, dat je op een punt komt waarop je ziet dat er geen verschil bestaat tussen die twee en ook in andere leringen die maar weinig mensen hebben begrepen, maar sommigen wel.

In deze dispensatie leggen we dit op een duidelijker manier uit dan voorheen om het mensen gemakkelijker te maken om dit te begrijpen en toe te passen. Je zou kunnen zeggen dat dit de ultieme uitdaging is voor de gevallen wezens, de allergrootste nachtmerrie van de gevallen wezens, omdat dit rechtstreeks de droom dat het gescheiden zelf onsterfelijk kan worden, dat de vorm kan blijven bestaan, de droom dat iets wat in de wereld van vorm is geschapen, permanent kan blijven bestaan zonder dat je door het ascensieproces heen hoeft te gaan.

De bedoeling van de niet-geascendeerde sfeer
En je zou kunnen zeggen, zoals sommigen inderdaad door de eeuwen heen hebben gedacht: waarom is dit zo? Waarom kun je deze niet-geascendeerde sfeer hebben? Er zijn al deze miljarden en miljarden en miljarden medescheppers, ze scheppen iets alleen of samen naarmate ze in bewustzijn stijgen, waardoor ze uitgebreide beschavingen op deze zeer mooie planeten creëren. En dat ze het dan, na een lange tijd waarin ze van alles hebben geschapen, gewoon allemaal opgeven en loslaten zodat ze kunnen ascenderen en hun hele sfeer kan ascenderen. Maar tijdens het ascensieproces wordt alles wat ze hadden geschapen, opgelost, het gaat verloren, het wordt uitgewist, hoe je het ook wilt omschrijven. Het is een vernietigingsproces.

Waarom gaat het op die manier? Waarom zou je niet gewoon op sommige planeten iets kunnen scheppen dat zo geavanceerd is dat dit ook kan ascenderen wanneer de sfeer ascendeert? Welnu, we hebben jullie de verklaring gegeven, namelijk dat vrije wil de manier is waarop mensen groeien, dat wezens groeien en dat de vrije wil zichzelf moet kunnen openbaren en dat daardoor altijd de mogelijkheid bestaat dat mensen weigeren iets te transcenderen, eraan vast willen houden en om te voorkomen dat dit permanent wordt, moet de sfeer ascenderen. Maar je kunt nog steeds zeggen: “Ja, we kunnen begrijpen dat de planeten, waarop wezens zijn die niet willen loslaten en die daardoor uiteindelijk vallen, worden ontbonden, maar waarom moeten ze allemaal worden ontbonden?”

Welnu, om echt te kunnen ascenderen moet je laten zien dat je niet gehecht bent aan vorm, niet gehecht bent aan de vormen die je hebt gemaakt, niet gehecht bent aan het zelf waarmee je die vormen hebt geschapen. En dat kun je alleen als je iets opgeeft en erop vertrouwt dat de ervaringen die je tijdens je reis in de niet-geascendeerde sfeer hebt opgedaan, bewaard blijven in je IK BEN Aanwezigheid en causale lichaam en dus niet verloren gaan.

Wat betekent dit? Dat alle ervaringen die zijn verzameld in het causale lichaam van de wezens die ascenderen, er nog steeds zijn nadat een sfeer is geascendeerd. En nadat de sfeer is geascendeerd, wordt de energie gezuiverd, wat betekent dat ze niet zo dicht zijn als in de niet-geascendeerde sfeer en dat betekent dat het dan veel gemakkelijker is om iets te scheppen in de geascendeerde sfeer, wat betekent dat al die IK BEN Aanwezigheden die dan geascendeerde meesters zijn geworden, een keuze hebben. Wat zullen ze in de geascendeerde sfeer scheppen? Wat zullen ze medescheppen in de geascendeerde sfeer? Maar nu hebben ze de volledige vrijheid om te beslissen wat ze zullen scheppen en hoe.

Vóór het ascensiepunt had je een zelf waarmee je iets had geschapen waarvan je dacht dat het goed en verfijnd was. Maar toen had je dat zelven nog. En dat betekent wat? Dat jij, hoewel jij je schepping steeds geavanceerder maakte, dat nog steeds deed door dat zelf, door de parameters van dat zelf. Wat jij samen met dat zelf hebt geschapen, werd beïnvloed en bepaald door iets wat je daarvoor samen had geschapen. Maar nu je bent geascendeerd en dat zelf hebt opgegeven, heb je de volledige vrijheid wat betreft jij in de geascendeerde sfeer wilt medescheppen. Je kunt heel snel iets opnieuw scheppen wat lijkt op iets wat je in de niet-geascendeerde sfeer hebt geschapen als je dat besluit te doen. Maar eigenlijk wil de overgrote meerderheid van geascendeerde wezens, wanneer een sfeer ascendeert, iets anders scheppen dan ze samen in de niet-geascendeerde sfeer hadden geschapen, omdat ze nu een grotere visie hebben dan voorheen.

Het proces waarin jij je zelfgevoel uitbreidt
Het vormt eigenlijk een onderdeel van het hele proces waarin een individuele medeschepper begint met een zeer beperkt zelfgevoel en geleidelijk zijn zelfgevoel uitbreidt tot hij uiteindelijk het volledige Schepperbewustzijn bereikt. Maar hoe vergroot jij je zelfgevoel? Welnu, er is een geleidelijk proces van uitbreiding van het zelf en dan komen er revolutionaire verschuivingen in je zelfgevoel en een daarvan is wanneer de sfeer ascendeert waarin jij aan je medescheppende pogingen begon.

Er zijn nog andere verschuivingen. Laten we zeggen dat je ascendeert in je huidige sfeer. Welnu, ten eerste kun jij je zelfgevoel uitbreiden in het geascendeerde rijk van deze zevende sfeer, zelfs als de sfeer nog niet werkelijk is geascendeerd. Maar wanneer je dat hebt gedaan – jezelf zoveel mogelijk hebt uitgebreid, kun je ascenderen naar de zesde sfeer – daar je zelfgevoel uitbreiden en dan omhoog blijven gaan tot je het Schepperbewustzijn bereikt. Maar om naar de volgende sfeer te kunnen ascenderen, is er een revolutionaire verschuiving nodig en zul je het zelfgevoel moeten opgeven dat jij in de vorige sfeer had, zelfs nadat je in de geascendeerde sferen bent gekomen.

Het boeddhisme als pragmatische filosofie
Je begrijpt dat dit een zeer complex proces is. En waarom is het zo complex? Omdat het Scheppersbewustzijn bijna oneindig veel verder is dan jij op aarde kunt bevatten. Waarom heb ik het er dan überhaupt over? Je begrijpt wel dat ik vijfentwintighonderd jaar geleden een heel andere benadering had dan wij, als geascendeerde meesters, tegenwoordig hebben. Er waren in die tijd natuurlijk veel religies, waaronder de religie van de hindoes, die spraken over de rijken van de goden en de hemelse werelden en dergelijke. En dit gaat terug tot de oude Veda’s, die natuurlijk tienduizend jaar geleden werden gegeven, toen het bewustzijn lager was dan nu, ook al zijn er nog steeds hindoes die denken dat dit de hoogste leer was die ooit op aarde gegeven kan worden.

Wat was het geval toen ik incarneerde als de Boeddha? De hindoeïstische religie had brahmanen en die pasten perfect in de beschrijving die Jezus eerder vandaag gaf van de Schriftgeleerden en farizeeërs van de joodse religie. Ze hadden de ware parameters van de Veda’s, zoals zij die zagen, intellectueel geïnterpreteerd en bleven er steeds verfijndere interpretaties, mentale beelden, van vormen en ze dachten dat dit de absolute waarheid was.

En de mensen die hierin geloofden, die destijds hindoe waren, gewone mensen, de overgrote meerderheid van de mensen, kon zich niet losmaken van de invloed van deze brahmanen. Ze konden hen niet doorzien en zien dat dit mentale beelden, illusies, waren. Ze hadden niet het bewustzijn en de vermogens en de kennis van de wereld om dit te doorzien en daarom had ik een zeer pragmatische benadering en zei: “Het boeddhisme is geen religie zoals het hindoeïsme. Het boeddhisme is geen religie die je kennis verschaft over de goden en de rijken van de goden, omdat de meeste mensen de rijken van de goden niet kunnen bevatten, dus zullen ze vast komen te zitten in de doctrines en interpretaties. Laten we in plaats daarvan een pragmatische filosofie maken die erop gericht is om het bewustzijn van de mensen vanaf het punt waarop ze nu zijn te verhogen en hen te helpen om in ieder geval enkele illusies van Maya te overwinnen. En naarmate ze hun bewustzijn verder verhogen, zullen ze meer kunnen bevatten. Ze zullen hun intuïtieve vermogens uitbreiden en van binnenuit weten wat echt is, wat onecht is.”

Met andere woorden, ik voorkwam dat er tijdens mijn incarnatie als de Boeddha een andere religie ontstond die beweerde superieur te zijn aan de religies van de brahmanen, omdat ik dan in een strijd terecht zou komen met de brahmanen en die zouden me hebben aangevallen en gedaan hebben wat ze ook met Jezus probeerden te doen. Dit was een beoordeling die berustte op de geascendeerde meesters die destijds de aarde leidden, in het besef dat de mensen hier klaar voor waren, in ieder geval in dat deel van de wereld.

Progressievere openbaringen
In de vijfhonderd jaar tussen de tijd van de Boeddha en de tijd van Jezus ging het collectieve bewustzijn vooruit. En die vooruitgang werd voor een groot deel veroorzaakt door de vele mensen die het boeddhisme omarmden en oprecht probeerden hun gemoedstoestand te veranderen, om de illusies van Maya te overwinnen door het Achtvoudige Pad te bewandelen, dat, zoals ik eerder heb uitgelegd, erop gericht is om mensen te helpen hun illusies te overwinnen. Tegen de tijd van Jezus werd door de geascendeerde meesters besloten dat we via Jezus voor een andere benadering konden kiezen en over een God en het spirituele rijk en het ascensieproces konden praten, omdat toen meer mensen klaar waren om bewust te begrijpen dat het mogelijk is om te ascenderen.

We wisten natuurlijk dat er beperkingen waren vanwege het collectieve bewustzijn. Het potentieel dat de christelijke religie zou kunnen worden wat ze ook is geworden, een religie die wordt beheerst door de gevallen wezens, was heel reëel. Maar toch was het een andere benadering omdat Jezus openlijk sprak over de Vader, maar ook, zoals je zult zien, betrekkelijk weinig details gaf over het spirituele rijk en hoe het daar is. Jezus sprak er in feite minder over dan het Oude Testament en hij sprak er heel veel minder over dan de brahmanen van het hindoeïsme. Hij pakte het in zekere zin ook pragmatisch aan.

Sinds de tijd van Jezus is het collectieve bewustzijn in de eerste plaats natuurlijk meer verhoogd als resultaat van zowel Jezus’ leringen als de boeddhistische leringen, maar dan besluit Saint Germain de wetenschappelijke methode te geven en dit verhoogt het bewustzijn nog meer. Het vergroot het wereldbeeld van de mensen. Het geeft hen begrip van bepaalde algemene concepten die we in de afgelopen eeuw of zo hebben gebruikt om via verschillende organisaties en boodschappers progressieve openbaringen te geven.

We zijn nu op een punt gekomen waarop we ons weer vrijer voelen om te praten over de omstandigheden in het spirituele rijk, maar je ziet dat wij ons er nog steeds erg op richten om jullie te laten zien hoe jij je bewustzijn kunt transcenderen. In zekere zin doen we hetzelfde als in de boeddhistische religie of boeddhistische filosofie; mensen vertellen hoe ze hun bewustzijn kunnen verhogen, zodat ze van binnenuit te weten kunnen komen wat echt en onecht is, zodat ze niet hoeven te vertrouwen op een externe autoriteit, zelfs de externe leer die de geascendeerde meesters geven, maar iets van binnenuit te weten. En dit is natuurlijk de enige manier waarop je bevrijd kunt zijn van de illusies van Maya, de leugens van de gevallen wezens.

De vibratie voelen als de ultieme manier om aan het kruis te ontsnappen
Veel hindoeïstische brahmanen waren gevallen wezens. Ze hebben het vermogen om de mensen in verwarring te brengen en bijna te hypnotiseren die dat innerlijke contact met de Christusgeest niet hebben gekregen. Maar zodra je dat innerlijke contact begint te krijgen, raak je in staat om de illusies van de gevallen wezens te doorzien. Je kunt dit gedeeltelijk doen via je gedachten, omdat je beoordeelt dat ze niet consistent zijn, dat ze nergens op slaan, dat ze niet overeenkomen met andere leringen die jij betrouwbaar vindt, maar op den duur begin je dit te doen door simpelweg de vibratie te voelen. Je kunt op het punt komen dat je de vibratie voelt, je leest een bepaalde lering en nadat je een paar zinnen hebt gelezen, voel je dat de vibratie niet van de Christusgeest komt. En dit is natuurlijk het punt waar we jullie allemaal naartoe hebben geleid door jullie deze leringen en hulpmiddelen te geven om de zelven te overwinnen, omdat de zelven voorkomen dat je contact met de Christusgeest krijgt en de Christusgeest gebruikt als referentiekader om de vibratie van alles in de wereld van vorm te voelen.

Dit is in zekere zin de allerbeste manier om aan het kruis te ontsnappen, de vibratie voelen. Je kunt het bovenzintuiglijke waarneming noemen, helderziendheid, wat je maar wilt, maar het heeft niet te maken met je fysieke zintuigen. Met andere woorden, veel spirituele mensen dromen ervan dat ze aura’s kunnen zien door hun derde oog te laten openen. Maar dit ligt nog steeds gewoon in het verlengde van je gezichtsvermogen. Maar vibraties voelen overstijgt de vijf zintuigen. Je kunt dit een zesde of een zevende zintuig noemen of hoe je het ook wilt noemen, maar dit is het vermogen om vibraties te voelen.

Hoe komt het dat je vibraties kunt voelen? Wat heb ik vijfentwintighonderd jaar geleden gezegd? Alles is de Boeddhanatuur. Wat wordt er gezegd over het Christusbewustzijn? Dat is het Woord, de Logos, de Eniggeboren Zoon, en zonder Hem is niets gemaakt dat gemaakt is. Alles in de wereld van vorm komt voort uit het Christusbewustzijn, de Boeddhanatuur, hoe je het ook noemt, en alles heeft een bepaalde vibratie. Maar het Christusbewustzijn, de Boeddhanatuur, in pure vorm komt nooit beneden een bepaalde vibratie wanneer het verbonden is. Maar omdat de vrije wil de kans moet krijgen om zichzelf te openbaren, kun je de vibratie van de energie verlagen om de illusie te scheppen dat je gescheiden bent en gescheiden bent van je bron. Zoals we hebben gezegd, is zelfs de vibratie van de materie op aarde verlaagd tot onder het oorspronkelijke niveau en daarom lijkt het heel plausibel dat je in een aparte wereld leeft en dat zelfs als er een God is, hij ver boven in de hemel is.

De Boeddha-natuur versus de illusies van Maya
Er is een duidelijk verschil in vibratie tussen het zuivere bewustzijn van Christus, de zuivere Boeddhanatuur, en iets wat nog wel de Boeddhanatuur is maar verduisterd is door de illusies van Maya, omdat het Christusbewustzijn verborgen is door de illusies van antichrist. Maar het is natuurlijk alleen verborgen wanneer je naar de vorm kijkt door de afzonderlijke zelven die de vorm hebben gemaakt. Dan kun je niet zien dat het Christusbewustzijn, hoewel het dan een lagere vibratie heeft dan het zuivere Christusbewustzijn, nog steeds het Christusbewustzijn is. In feite is het een illusie die bestaat uit lagere vibraties. Die kan nooit permanent zijn, die kan nooit permanent worden, die kan nooit het eeuwige leven ontvangen en wanneer je vibraties begint te voelen, kun je meteen voelen wat een lagere vibratie is en wat de vibratie van de Christus of de Boeddhanatuur is.

En dit is de allerbeste manier om te voorkomen dat je voor de gek wordt gehouden door de gevallen wezens, de illusies van Maya, de demonen van Mara, en dat is de allerbeste manier om aan het kruis te ontsnappen, want zolang je niet kunt zien dat bepaalde vibraties niet zuiver van aard zijn, maar slechts tijdelijke illusies, denk je dat die verschijnselen permanent kunnen zijn en macht over je hebben en zelfs kunnen bepalen wie jij bent. Je zou je met hen kunnen identificeren; je zou zelfs verliefd kunnen zijn op wat jij of iemand anders, een gevallen wezen, heeft geschapen als een ogenschijnlijk geavanceerde structuur. En die lijkt misschien geavanceerd vanuit een bepaald gezichtspunt, maar die kan nooit permanent worden, want het eeuwige leven kun je alleen krijgen door Christus, alleen door je te herenigen met de Boeddhanatuur, en alle illusies te overwinnen dat alle vormen ooit gescheiden zouden kunnen zijn van de Boeddhanatuur en iets anders kunnen zijn dan de Boeddhanatuur.

Dit is de basisillusie waar we het over hebben gehad bij het dualiteitsbewustzijn. De basisillusie is dat er een Boeddhanatuur is, dat je Christus hebt en dat er nog iets anders is wat niet de Boeddhanatuur; het is iets anders dan de Boeddhanatuur, gescheiden van de Boeddhanatuur. Dit is de basisillusie van de dualiteit, dat de wereld in tweeën kan worden gedeeld, maar die tweedeling kan niet echt zijn. De Boeddhanatuur kan niet in tweeën worden gedeeld. Alleen in de illusies van Maya kun je de schijn wekken dat er twee zijn. Daarom is het idee dat er een god en een duivel is een illusie, en de god die je vanuit deze bewustzijnsstaat ziet, is niet de echte God, niet de vormloze God. We zeggen vormloos omdat je geen woorden kunt geven aan Gods bewustzijn. God staat volledig boven de vormen die je vanuit een niet-geascendeerde sfeer kunt zien.

De mensen motiveren om het pad te bewandelen
De wereld is niet in tweeën, die is niet verdeeld, die is één. Die was altijd al één, maar wat kan een wezen dat gevangenzit in de illusies van Maya motiveren om ernaar te streven de illusies van Maya te overwinnen? Waarom sprak ik, als de Boeddha, over Nirvana? Omdat je mensen moet motiveren om het pad te bewandelen waarop je alle zelven overwint die ze hebben gebaseerd op illusies. Die mensen lijden natuurlijk en ze willen aan het lijden ontsnappen, maar wanneer je gevangenzit in het bewustzijn dat lijden veroorzaakt, kun je niet zien hoe je aan lijden kunt ontsnappen. Je denkt dat je misschien de omstandigheden kunt vernietigen die lijden veroorzaken. Misschien kun je vanuit het bewustzijn van gescheidenheid betere omstandigheden scheppen, maar dat kan niet.

Je kunt nooit aan het lijden ontsnappen door het bewustzijn van gescheidenheid, maar je kunt ook niet echt bevatten wat het betekent om niet in het bewustzijn van gescheidenheid te zijn. Daarom moeten wij, als spirituele leraren, de mensen een beetje motiveren om te beginnen aan het pad waarop je aan gescheidenheid ontsnapt, het pad dat ze kunnen begrijpen en dat hen aanspreekt zolang ze nog gescheiden zijn. Daarom heb ik de Eerste Edele Waarheid geformuleerd. Het leven is lijden, maar er is een uitweg uit het lijden en dat is het Achtvoudige Pad. Maar wat zou mensen motiveren? Ja, het kan je motiveren om het lijden los te laten, maar waar begin je aan? Mensen zullen vragen, en mensen hebben gevraagd: “Wat is het einddoel wanneer ik het Achtvoudige Pad bewandel? Wat levert het uiteindelijk op?”

Daarom heb ik het concept Nirvana geformuleerd als alternatief voor het lijden, de Zee van Samsara. Niet dat ik dit concept in gedachten had, maar wat deden de mensen echter toen ze van dit concept hoorden? Ze projecteerden een mentaal beeld op het Nirvana dat berustte op de illusies van gescheidenheid en toen dachten ze dat het doel van het bewandelen van het Achtvoudige Pad was dat je dit dualistische beeld van Nirvana kreeg. Dat is de reden waarom er in de boeddhistische geschriften wordt geleerd dat je op een punt komt waarop jij je realiseert dat Nirvana en Samsara in wezen hetzelfde zijn, uit dezelfde substantie bestaan omdat ze allebei uit de illusie van gescheidenheid voortkomen. En daarom moeten ze allebei worden vernietigd voordat je vrij bent, voordat je wordt bevrijd. En dit is de misvatting van veel religies op aarde, inclusief de christelijke religie, de joodse religie, de joods-christelijke traditie.

Nogmaals, zoals we hebben gezegd, ga je, wanneer je de dualiteit ingaat, een god scheppen naar het beeld en de gelijkenis van het gescheiden zelf, zelfs van de gevallen wezens. Je gebruikt de situaties in de vorm in een niet-geascendeerde sfeer op een onnatuurlijke planeet om te projecteren hoe het is in het spirituele rijk en daardoor kun je niet weten hoe het in het spirituele rijk is. Wij zijn geascendeerde meesters, we zijn in het spirituele rijk, we kunnen jullie nooit een lering geven over bepaalde omstandigheden in het spirituele rijk, maar we proberen je op geen enkele manier een volledig beeld hiervan te geven omdat we weten dat het niet te bevatten is en het heeft geen zin dat je zelfs maar weet hoe het is in het spirituele rijk. Want, zoals we ook hebben uitgelegd, wat doe je als je de lineaire gescheiden geest krijgt? Je ziet jezelf als een subject dat een object op afstand bestudeert. En dit geldt ook voor het geascendeerde rijk. Als je in een niet-geascendeerde sfeer bent, als je niet-geascendeerd bent, bestudeer je het geascendeerde rijk als een apart object.

Dit kan nodig zijn om een bepaald inzicht te krijgen in de werking van het ascensieproces en daarom zeggen we dit, maar je moet begrijpen dat het niet uitmaakt hoe geavanceerd het inzicht is dat je denkt te hebben van het geascendeerde rijk, jij bent niet in het geascendeerde rijk en dit zal je daar niet brengen. Je komt er alleen wanneer je het mentale beeld, de gescheiden zelven, loslaat. En als je daar bent, ervaar je het geascendeerde rijk, tenminste op het bewustzijnsniveau dat je hebt als je ascendeert. Je ervaart dat niet volledig, zoals ik al zei, omdat er veel niveaus tot aan de Schepper zijn.

Nogmaals, ik heb jullie heel wat informatie gegeven, veel om over na te denken, maar ik weet dat sommigen van jullie het zullen begrijpen, sommigen van jullie zullen erover willen nadenken en de leringen die we hebben gegeven, gebruiken om jezelf van het kruis van je eerdere begrip van het spirituele pad te halen. Geen enkele beschrijving van het pad kan je in de geascendeerde staat brengen. Alleen als je alle uiterlijke beschrijvingen transcendeert, kun je ascenderen.

En zodoende verzegel ik deze conferentie. Wij zijn dankbaar dat je hier deel van hebt uitgemaakt, dat je deze leringen wilde ontvangen en ze via je aura’s en chakra’s op het collectieve bewustzijn te laten projecteren, om deze oproepen en invocaties te doen die diepgaand effect hebben op dit specifieke moment omdat heel veel christenen zich richten op de gekruisigde Christus in plaats van de opgestane Christus.

Hiermee, met onze diepe dankbaarheid, verzegel ik jullie in de oneindige, onvoorwaardelijke, onbeschrijfelijke, vrede van de Boeddha.