Wat gebeurt er met de soldaten die zijn omgekomen in de oorlog in Oekraïne?

 

Geascendeerde Meester Elohim Astrea, 8 april 2023, Pasen – Het Christendom en jezelf van het kruis halen

IK BEN de Geascendeerde Meester Elohim Astrea. Ik heb besloten van de gelegenheid gebruik te maken om je wat inzicht te geven in hoe de Karmische Raad situaties op aarde beoordeelt en mensen probeert te helpen, inclusief hoe ik mensen probeer los te snijden zodat ze, nadat ze hun lichaam verlaten, naar de hoogst mogelijke plaats kunnen gaan die hen zal helpen om vooruit te komen op hun persoonlijke pad.

Geascendeerde meesters willen alle mensen helpen groeien
Ik zal me concentreren op de oorlog in Oekraïne en ik zal me, in ieder geval om te beginnen, concentreren op wat er gebeurt met soldaten die hun lichaam verlaten. Allereerst moet je begrijpen dat wij, de geascendeerde meesters, niet dezelfde kijk hebben op situaties op aarde als mensen. Ik zeg dit niet om mensen iets kwalijk te nemen. Wanneer je in een fysiek lichaam zit, is het normaal dat je een bepaalde achtergrond hebt en op een specifieke manier naar situaties kijkt. Wij zijn natuurlijk al die menselijke vooroordelen en standpunten ontstegen, dus bekijken wij het vanuit het perspectief van de Christusgeest. De Christusgeest ziet natuurlijk dat alle uitdrukkingen van Gods bewustzijn één zijn, want zonder Hem werd niets gemaakt dat gemaakt werd, dus Gods bewustzijn zit in alles en iedereen.

We zien dat alle mensen zonen en dochters van God zijn, of in ieder geval zo zijn begonnen, en sindsdien zijn veel mensen naar een lager identiteitsgevoel afgedaald. Het is onze taak als geascendeerde meesters om alle mensen te helpen vooruitgang te boeken op weg naar het punt waarop ze kunnen begrijpen wat hun oorsprong, hun identiteit, is en dat doen ze natuurlijk door verder te kijken dan de uiterlijke verschillen die mensen verdelen en met elkaar op aarde in conflict brengen. Ik bedoel hiermee dat we er geen menselijk oordeel over hebben wanneer we naar een situatie zoals de oorlog in Oekraïne kijken. We oordelen niet dat dit verkeerd is, dat dit goed is, hoewel wij natuurlijk ook duidelijk zien dat wat Rusland als natie in Oekraïne doet, een schending is van de Wet van Vrije Wil. Niettemin richt ik me nu specifiek op hoe we de individuele mensen proberen te helpen en vooral de soldaten, de burgers die als gevolg van deze oorlog hun lichaam hebben verloren. Voor ons zit er geen verschil tussen onze wens om zowel Oekraïners als Russen te helpen, maar er zitten wel enkele verschillen in hoe we dit kunnen aanpakken. Maar de verschillen in hoe we de mensen proberen te helpen, komen niet van ons of ons bewustzijn. Dat komt omdat de mensen aan beide kanten verschillende benaderingen hebben, verschillende gemoedstoestanden.

Laat ik beginnen met de Russische soldaten. Veel van jullie die buiten Rusland wonen, hebben bestudeerd wat er is gebeurd. Jullie weten dat er vele duizenden, tienduizenden Russische soldaten zijn omgekomen. Jullie weten ook dat er gruweldaden zijn gepleegd, oorlogsmisdaden, door Russische soldaten tegen burgers en natuurlijk tegen Oekraïense soldaten. Jullie weten dat ze in de geneeskunde een principe hebben dat triage wordt genoemd. Als ze een groot aantal slachtoffers hebben, dan rangschikken ze die in drie verschillende categorieën: of ze kunnen worden geholpen en hoe ze dan het beste kunnen worden geholpen. In zekere zin hebben wij een vergelijkbare beoordeling wanneer we naar Russische soldaten kijken, en dan moeten we kijken naar hun bewustzijnsstaat: de bewustzijnsstaat die ze hadden voordat ze de oorlog ingingen, wat er met hen is gebeurd tijdens de oorlog en natuurlijk de bewustzijnsstaat die ze nu hebben nadat ze hun lichaam hebben verlaten.

Russische soldaten die niet geholpen kunnen worden
Er zijn Russische soldaten die we niet kunnen helpen. Dit geldt met name voor degenen die de ergste gruweldaden of oorlogsmisdaden hebben gepleegd. Degenen die burgers hebben gedood, vrouwen hebben verkracht, civiele gebouwen en de infrastructuur hebben vernield, zelfs als ze dit met raketten op afstand hebben gedaan. Zij zitten vaak zo verankerd in een bepaalde denkwijze, en die denkwijze komt in wezen op het volgende neer: op een dieper niveau van hun wezen weten ze dat wat ze doen een schending van de vrije wil is, maar op oppervlakkig niveau zullen ze dat niet toegeven, ze kunnen het niet verdragen om dat toe te geven. Vooral bij de beroepsmilitairen die door de Wagnergroep worden ingezet, vallen er veel in deze categorie. Met andere woorden, we moeten kijken naar: kunnen we mensen überhaupt helpen? En als hun geest volledig afgesloten is, als ze helemaal niet bereid zijn om op een hoger perspectief na te denken over wat ze doen, kunnen wij hen niet helpen. Wat ik hier uitleg, is dat je, als je in het algemeen naar mensen kijkt, ziet dat een mens wanneer hij zijn fysieke lichaam verlaat, een unieke kans heeft om naar zijn leven en zijn bewustzijnsstaat te kijken, bij wijze van spreken van buitenaf daarnaar te kijken vanuit een hoger perspectief. Als hij zich echter in een erg gesloten gemoedstoestand bevond voordat hij zijn lichaam verliet, is hij niet in staat of bereid om dit te doen. Hij wil niet naar zijn leven te kijken omdat hij het niet kan verdragen om vanuit een neutraal perspectief te zien wat hij eigenlijk heeft gedaan, welk effect dit op andere mensen heeft gehad en welk effect het in de toekomst op hen zal hebben. Je zou ook kunnen zeggen dat hij het niet kan verdragen om te begrijpen welk karma hij heeft gemaakt.

Deze mensen kunnen wij niet helpen. Waar gaan ze dan heen wanneer ze hun lichaam verlaten? Ze gaan naar verschillende niveaus van wat we het astrale vlak hebben genoemd, het lagere emotionele rijk waar mensen met een gesloten geest naartoe gaan. Sommigen zijn daar al een hele tijd omdat ze in zo’n lage staat verkeren dat ze niet meer kunnen incarneren. Er zijn gebieden op het astrale vlak die lijken op de hel die veel mensen zich voorstellen. In feite had de dichter Dante die de negen cirkels van de hel zag een visioen van sommige niveaus, niet allemaal, maar wel een paar. Er zijn niveaus van het astrale vlak die er bepaald hels uitzien en de zeer bekrompen soldaten gaan daarheen. En daar worden ze blootgesteld aan mensen of levensstromen met hetzelfde bewustzijnsniveau. En ze worden zelfs blootgesteld aan dezelfde dynamiek waaraan zij werden blootgesteld in het Russische leger of in de Wagnergroep, waar ze superieuren hebben die erg gewelddadig zijn, die niets om hen geven, die op verschillende manieren misbruik van hen zullen maken en daardoor in conflict komen met anderen. Omdat ze in conflict waren toen ze leefden, krijgen ze ook conflicten nadat ze hun lichaam hebben verlaten.

Hier valt niet veel meer over te zeggen. De specifieke omstandigheden op het astrale vlak zijn niet bijzonder belangrijk, behalve dat mensen zich natuurlijk aangetrokken voelen tot een specifiek niveau dat overeenkomt met hun eigen bewustzijnsniveau, waardoor ze worden geconfronteerd met wezens die hen aandoen wat zij anderen in hun laatste incarnatie, vooral tijdens de oorlog, hebben aangedaan. Met andere woorden, ze ervaren dat ze aan de ontvangende kant staan van wat ze anderen hebben aangedaan, zodat ze kunnen ervaren hoe het is om aan zichzelf te worden blootgesteld. Hoe was het om aan de ontvangende kant te zijn van wat ze in de oorlog hebben gedaan? Omdat dit, en we kijken nu naar een lange geschiedenis van werken met mensen, soms de enige manier is waarop een levensstroom kan worden veranderd, zich kan omkeren, kan gaan inzien: “Ik wil dit niet langer ervaren, en dat betekent dat ik zelf moet veranderen. Dit werkt niet bij allemaal, maar bij sommigen wel. De specifieke omstandigheden die ze ervaren zijn niet zo belangrijk.

Russische soldaten die in de war zijn
Nu is er ook een andere categorie levensstromen, soldaten, en dit zijn de mensen die op een of andere manier in de denkwijze achter de Russische invasie hebben geloofd. In het leger en bij de bevolking heerst een bepaalde mentaliteit die het idee van Russische superioriteit, het Russische imperium, hebben overgenomen dat Rusland om verschillende redenen het recht heeft om Oekraïne binnen te vallen. Met andere woorden, ze zijn de oorlog ingegaan met een bepaalde, wat we zouden kunnen noemen, ideologische manier van denken, ook al is die niet wat je traditioneel een ideologie zou noemen zoals het communisme. Maar het is wel een ideologische manier van denken omdat ze het verhaal geloven dat Poetin en de Russische machtselite hebben bedacht rond de oorlog over de grootsheid van Rusland en het Russische rijk, en de noodzaak om het Russische rijk te herstellen en Rusland te beschermen tegen de NAVO of zelfs het Oekraïense volk van de nazi’s in Kiev te bevrijden.

Wat voor excuses er ook zijn in de Russische propagandaruimte, we zouden kunnen zeggen dat ze erin zijn getrapt. Ze hebben dat geloofd, maar ze hebben ervaren dat de oorlog helemaal niet ging zoals ze hadden verwacht, dus als ze hun lichaam verlaten, zijn ze enigszins in de war. En die verwarring betekent dat hun geest open staat. Er is in ieder geval wat openheid in hun geest. En dit betekent dat wij nu de kans krijgen om met zulke mensen te werken. En dan wordt de ziel of de levensstroom naar een plek gebracht die aangenaam is voor de levensstroom. Dit betekent niet dat ze zeventig maagden in de hemel krijgen, zoals de moslims zich voorstellen, maar ze worden naar een plaats van vrede en rust gebracht, waar ze genezing kunnen ontvangen op psychologisch niveau. En dan, geleidelijk als ze kalmeren, terwijl ze wat rust en genezing voelen, bieden we hen de mogelijkheid om naar hun leven te kijken, naar hun manier van denken, de manier van denken waarmee ze zijn opgegroeid, de manier van denken die ze hadden tijdens de oorlog, en kijken daar naar vanuit een neutraal perspectief. En als ze die kans aangrijpen, kunnen sommigen geholpen worden, anderen niet. Degenen die niet kunnen worden geholpen, met andere woorden, degenen die niet bereid zijn te accepteren wat ze vanuit een neutraal perspectief zien, vallen terug in dezelfde denkwijze die ze hadden toen ze geïncarneerd waren en weigerden die te onderzoeken. Er zijn er ook die niet eens van de gelegenheid gebruik maken om er neutraal naar te kijken. Zij willen die manier van denken houden. In dat geval kunnen wij ze wederom niet helpen. We moeten ze loslaten en zij zullen ook worden aangetrokken tot een bepaald niveau van het astrale vlak.

Russische soldaten die een verandering kunnen maken
Maar degenen die van de gelegenheid gebruik maken, degenen die bereid zijn om vanuit een neutraal perspectief naar hun manier van denken te kijken, zelfs naar hun daden te kijken en zelfs te kijken naar de grotere context, Rusland en waarom Rusland deze oorlog is aangegaan, zullen heel geleidelijk worden geholpen, maar dit gebeurt niet allemaal tegelijk, het gebeurt heel geleidelijk, om steeds meer bepaalde elementen van hun denkwijze en hun acties te kunnen begrijpen en Rusland vanuit een neutraal perspectief te bekijken. Dit betekent dat ze een soort verandering zullen ondergaan. Hoe groot die verandering is die ze kunnen of willen maken, is een individuele zaak. Maar sommigen ondergaan op zijn minst een verandering, anderen stoppen bij een bepaald punt. Ze willen wel een verandering ondergaan, maar ze zijn niet bereid om verder te gaan. Ze gaan vervolgens naar een niveau van het astrale vlak dat hoger is dan de mensen met een volledig gesloten geest. Ze worden niet helemaal aan precies hetzelfde blootgesteld, maar ze worden blootgesteld aan iets wat overeenkomt met het bewustzijnsniveau dat ze niet wilden transcenderen, waar ze niet naar wilden kijken.

Er zijn ook anderen die wel willen kijken en geleidelijk hogerop komen omdat ze kunnen zien dat ze zichzelf hadden toegestaan toen ze opgroeiden, toen ze werden opgeroepen voor de oorlog, toen ze de oorlog ingingen, om te gaan geloven in een totale illusie, een compleet verzinsel. De hele Russische manier van denken, de rechtvaardiging, het propaganda-apparaat rond de oorlog, is totaal irreëel, complete fictie. Het is een complete leugen. En sommige soldaten die in de oorlog zijn omgekomen, kunnen op het niveau komen waarop ze dit uiteindelijk kunnen begrijpen. En dat betekent dat ze dan naar een hoger niveau kunnen.

Ze gaan zelfs niet naar het emotionele rijk. Ze gaan naar het mentale rijk waar ze dan hulp kunnen krijgen om hun begrip van de wereld enorm te vergroten, over hoe de wereld werkt en hoe ze de illusies kunnen doorzien die ze niet konden doorzien toen ze geïncarneerd waren. Er zijn speciale niveaus van het mentale rijk die zijn opgezet om hier rechtstreeks bij te helpen. Ze lijken enigszins op de retraiteverblijven van de geascendeerde meesters, maar het zijn natuurlijk geen retraiteverblijven van de geascendeerde meesters omdat die alleen in het hogere identiteitsrijk te vinden zijn. Maar je zou kunnen zeggen dat ze specifiek een combinatie zijn van een school en een genezingscentrum waar mensen hulp kunnen krijgen om hun begrip van hoe de wereld werkt te vergroten, hoe ze kunnen voorkomen dat ze in hun volgende incarnatie meegesleurd worden in een soortgelijke complete fictie. Dat hoeft niet in Rusland te zijn, dat kan ook ergens anders zijn.

Russische soldaten die de officiële propaganda geloofden
Dan is er een derde categorie en dat zijn de mensen die, voordat de oorlog begon, niet echt in de Russische propaganda geloofden. Ze konden begrijpen dat het niet goed was om een oorlog tegen het buurland te beginnen en sommigen van hen konden dit zien omdat ze opgroeiden in een christelijke omgeving en ondanks alles wat de patriarch van de Russisch-Orthodoxe Kerk zei, dat God de oorlog goedkeurde, konden ze begrijpen dat je als christen nooit andere mensen mag doden.

Sommigen van hen hadden zich toch vrijwillig in het leger gemeld omdat ze hun thuisland wilden verdedigen, maar ze begrepen ook wel dat je als je een ander land aanvalt, eigenlijk niet je eigen land verdedigt. Er waren anderen die gewoon niet geloofden wat hen werd verteld, die hun eigen mening hadden toen ze opgroeiden en veel mensen hadden zich niet vrijwillig voor het leger aangemeld, maar werden opgeroepen voor het leger. Deze categorie mensen stond al open om de illusies te doorzien voordat ze hun lichaam verlieten en die gedroegen zich in de oorlog vaak op zo’n manier dat ze geen oorlogsmisdaden of wreedheden begingen, en die probeerden naar beste vermogen te voorkomen dat ze iemand doodden. Wanneer deze soldaten hun lichaam verlaten, zijn ze al klaar om onze hulp te ontvangen, zodat ze heel snel de hele situatie vanuit een neutraal perspectief kunnen bekijken en daardoor snel naar het niveau in het mentale rijk kunnen stijgen waar ze verder onderwijs en genezing kunnen ontvangen.

De straf van je eigen gemoedstoestand
Hoewel we de laagste categorie soldaten niet kunnen helpen, wil ik toch een paar opmerkingen maken over wat er feitelijk met hen gebeurt. Ze gaan naar een niveau van het astrale vlak waarop ze worden blootgesteld aan exact dezelfde denkwijze, exact dezelfde ongevoeligheid voor het leven, exact dezelfde wreedheid, die zij ook hadden. Maar nu in plaats van daders die slachtoffers hadden, zoals ongewapende burgers, zijn zij het slachtoffer en zijn anderen ongevoelig voor hen, wreed tegen hen, en stellen hen bloot aan alle dingen die zij hebben gedaan. De vraag is nu hoelang ze in deze omgeving blijven. En dat hangt heel erg af van hoe gesloten hun geest is en hoe gesloten hun geest is, hangt heel erg af van wat ze feitelijk hebben gedaan toen ze nog geïncarneerd waren; hoeveel mensen ze vermoord of gemarteld of verkracht hadden, of wat ook maar. Want hoe meer daden je pleegt waarvan je op een dieper niveau weet dat ze niet juist zijn, hoe geslotener je geest wordt. Je kunt een bepaalde overweging maken maar dat is niet echt iets dat wij als geascendeerde meesters hoeven te doen, maar ik wil je er bewust van maken omdat het je kan helpen de situatie te begrijpen.

Je hebt natuurlijk de traditionele leringen over karma en veel mensen beschouwen karma als een vorm van straf. Je doet iets verkeerd, zoals andere mensen doden, en je wordt naar dit niveau van het astrale gebied gestuurd in deze helse omgeving, waar je wordt blootgesteld aan deze marteling als vorm van straf. Veel mensen noemen dit slecht karma. Maar dit is natuurlijk niet hoe wij, de geascendeerde meesters, het zien. Maar niettemin, me de traditionele kijk op karma zou je zeggen dat hoe meer een bepaalde soldaat mensen in de oorlog doodt, hoe ernstiger karma hij maakt en hoe langer hij in deze helse omgeving moet blijven voordat hij voldoende gestraft was. Daarom was het vanuit dit perspectief eigenlijk beter dat hij werd vermoord, want als hij geïncarneerd was gebleven, had hij meer mensen kunnen doden en daardoor ook meer karma kunnen maken.

Zoals ik al zei, is karma geen straf vanuit het geascendeerde perspectief. Maar wat is straf, ook al doet niemand dit iemand aan, de geascendeerde meesters leggen geen straf op, de straf is je eigen gemoedstoestand, zoals ik dus al zei, hoe meer mensen je doodt, hoe meer je vast komt te zitten in jouw gemoedsgesteldheid, de gemoedstoestand die je in staat stelt mensen te doden en dat te rechtvaardigen, of het te blijven doen, zelfs als je het niet hoeft te rechtvaardigen. Hoe meer jij verstrikt raakt in je gemoedstoestand, en daarom is het in zekere zin gemakkelijker voor de mensen die al snel werden gedood dan degenen die langer geïncarneerd bleven en meer mensen doodden. Je kunt begrijpen dat je kunt zeggen, zoals veel mensen van het Russische volk deden: “O, het was zo triest dat onze soldaten werden gedood.” Maar in sommige gevallen was het eigenlijk een genade dat ze werden gedood, omdat ze veel slechter af zouden zijn geweest als ze geïncarneerd waren gebleven en meer mensen hadden gedood.

Dit betekent natuurlijk niet dat wij, de geascendeerde meesters, graag willen dat mensen sterven of niet meer incarneren. Ik geef je gewoon deze overweging omdat ik je nu een ander perspectief probeer te geven op situaties als deze. Wat kunnen we nu zeggen? We kunnen zeggen dat we vanuit het geascendeerde perspectief maar één zorg hebben en die is: Hoe kunnen we mensen helpen groeien? Hoe kunnen we iedereen laten groeien? En zoals ik al zei, sommige mensen kunnen we niet rechtstreeks helpen, ze moeten gewoon op de Harde Leerschool blijven, vaak al levens lang, om die lage bewustzijnsstaat te bereiken waarin ze kunnen doen wat ze hebben gedaan.

Maar er zijn een paar die we kunnen helpen en we proberen hen te helpen en ons doel is altijd om hen te helpen groeien. En wanneer iemand niet meer geïncarneerd is, is het de bedoeling dat we hem helpen genezen en groeien naar het punt waarop hij in zijn volgende incarnatie in een hogere situatie kan komen dan hij in zijn laatste incarnatie was. Degenen die we niet kunnen helpen, die naar de helse niveaus gaan, blijven daar bepaalde tijd en dan zullen in ieder geval enkelen op een gegeven moment weer incarneren, maar ze zullen niet terugkomen in een betere situatie dan in hun vorige leven. Misschien komen ze zelfs in een slechtere situatie terug. En sommigen van hen zullen weer in Rusland incarneren, sommigen zullen in Noord-Korea incarneren, sommigen zullen in China incarneren, maar veel van hen zullen in Afrika incarneren in gebieden met een stammenoorlog.

Degenen die we kunnen helpen en die hun bewustzijnsniveau verhogen, zullen in gunstiger situaties incarneren die heilzaam zijn voor hun groei. Sommigen van hen zullen weer in Rusland incarneren, maar met een hoger bewustzijnsniveau en natuurlijk zal Rusland veranderen, maar anderen zullen in andere landen incarneren, sommigen zelfs in een westerse democratie. Natuurlijk zal een aanzienlijk deel van de Russische soldaten die in Oekraïne sterft en bereid is geholpen te worden, in hun volgende leven in Oekraïne incarneren. Dat gebeurt in veel gevallen waarin er oorlog is geweest tussen naties. Zoals we al vaker hebben gezegd, zijn veel van de nazi-soldaten en functionarissen uit de Tweede Wereldoorlog in Israël geïncarneerd.

De verandering komt eraan in Rusland
Een andere overweging die ik hier onder jullie aandacht wil brengen, is dat sommigen van jullie naar Rusland kijken en denken: “Nou, er is niet veel veranderd. De meeste mensen staan nog steeds positief tegenover de oorlog, de economie doet het zo slecht nog niet, wanneer zal dat ooit veranderen?” Welnu, zoals Moeder Maria in een antwoord tijdens de laatste webinar heeft gezegd, als je zou kunnen zien wat er gebeurt op het identiteits-, mentale en emotionele niveau, zie je dat er verandering aankomt in Rusland, en Rusland zal de komende jaren veranderen. Hoelang de oorlog ook duurt, Rusland zal veranderen. Die verandering is al ingezet. Die is al onomkeerbaar geworden. En je kunt dit in de buitenwereld zien aan het feit dat de autoriteiten iedereen die kritiek heeft op de oorlog steeds hectischer aanpakken. Een paar tieners zijn gearresteerd omdat ze alleen maar het verboden woord op sociale media noemden. En wat voor natie doet dat behalve een natie die wanhopig is? Het is een teken van wanhoop. In feite pleegt elke natie die haar eigen burgers doodt of gevangenzet duidelijk een wanhoopsdaad. En die wanhoop komt voort uit de wetenschap dat het hen uit de handen glipt, hoewel ze dit niet bewust toegeven. Dit kunnen ze niet eindeloos volhouden.

De aantrekkingskracht op het collectieve bewustzijn van Rusland
Maar waar ik het hier over wilde hebben, is dat ze, wanneer je kijkt naar deze soldaten die hun lichaam hebben verlaten als gevolg van de oorlog, geen fysiek lichaam meer hebben. Je moet echter niet denken dat dit betekent dat ze volledig losgekoppeld zijn van Rusland. Zoals we hebben uitgelegd, heeft iedere natie een collectief bewustzijn. Dat heeft een emotionele, een mentale en een identiteitscomponent. En de Russische soldaten die in Oekraïne zijn omgekomen, zijn nog steeds verbonden met dat collectieve bewustzijn op het emotionele, mentale en identiteitsniveau. Zelfs de soldaten die naar deze helse rijken zijn gegaan, zijn verbonden met het Russische bewustzijn. Ze trekken aan het Russische bewustzijn. De soldaten die onze hulp hebben gekregen, onze hulp hebben aanvaard en naar hogere bewustzijnsniveaus zijn gestegen, trekken het collectieve bewustzijn omhoog. Maar de soldaten die naar het astrale vlak zijn gegaan, trekken het collectieve bewustzijn naar beneden. En dit betekent dat de besluitvormers, vanaf Poetin tot helemaal naar beneden, de andere soldaten in het leger die in deze zeer gesloten gemoedstoestand verkeren, naar beneden trekken. Dit betekent dat ze aan hen trekken om steeds extremer te worden, steeds extremere maatregelen te nemen, wat je al ziet, maar steeds meer zult zien, afhankelijk van hoelang de oorlog duurt. En de bedoeling, als er al een bedoeling was, is natuurlijk de vrije wil openbaren, maar het potentiële positieve resultaat dat hieruit kan voortkomen, is dat het zo extreem kan worden dat degenen die nog geïncarneerd zijn dit beginnen te zien, begin te erkennen dat dit te veel is, dit is te extreem.

Waarom doen ze me dit aan?
Veel soldaten die nog steeds in Oekraïne zijn en die niet zijn gedood, en veel soldaten die gewond zijn geraakt en naar Rusland zijn gegaan of nog steeds in Oekraïne zijn, beginnen dit te begrijpen. Je hebt bijvoorbeeld een soldaat die de hele Russische propaganda-poging heeft geloofd dat hij er is om voor zijn land te vechten en iets belangrijks voor zijn land te doen, zijn leven te riskeren om iets belangrijks voor zijn land te doen. Hij komt in Oekraïne. Hij krijgt in de eerste plaats geen training, geen goede uitrusting, misschien zelfs geen goed eten, een tent of een slaapzak. Hij wordt daar bij een groep mensen gezet. Ze hebben niet de juiste wapens. Ze hebben niet de juiste ondersteuning. Misschien hebben ze niet eens de juiste leiders of is er geen goed leiderschap. En dan krijgt hij te horen dat hij over een open veld moet rennen naar Oekraïense soldaten die in versterkte posities in loopgraven zitten. En hij mag dan een geweer hebben, maar zij hebben machinegeweren. En iedereen met een klein beetje intelligentie kan zien dat dit zelfmoord is. En iedereen kan zien dat jij je land op deze manier niet dient. Je helpt je land niet, als je wordt neergeschoten en geen kans krijgt om de vijand neer te schieten.

Wat zou hier ooit de bedoeling van kunnen zijn? Als je deze situatie overleeft, dan zet die wel een denkproces in gang. Het kan niet anders dan dat er een denkproces op gang komt dat zegt: “Waarom? Waarom willen ze dat ik doodga zonder zelfs maar de kans te krijgen om te vechten? Waarom sturen ze me eropuit om te sterven? Waarom kan het ze niet schelen dat we geen training en uitrusting hebben gekregen? Waarom hebben ze geen goede leiders? Wat is de bedoeling van deze oorlog? Waarom doen we dit?” Al dit soort vragen. En misschien willen ze er niet over praten. Ze willen er misschien niet eens echt bewust over nadenken, maar die vragen sijpelen door in hun onderbewustzijn. Dit kan niet anders, want je kunt de dood niet onder ogen zien zonder dat er een vraag in je opkomt: “Waarom? Waarom overkomt mij dit?” En wanneer je ziet dat je land je in die situatie dwingt, vraag jij je af: “Waarom doen ze me dit aan? Ze zeggen dat Rusland een belangrijk land is. Daarom ben ik belangrijk als Rus en het is belangrijk dat ik mijn land dien. Maar toen hebben ze me in een situatie gebracht waarin ik mijn land niet diende. Ik ging gewoon dood, voor niets. Waarom doen ze me dit aan?”

Grote opschudding
En je zult zien, als je zou kunnen zien wat wij vanuit het geascendeerde rijk zien, dat al deze vragen rondwervelen in het mentale lichaam van de Russen, van Rusland als natie. Ze komen in een stroomversnelling. Het begon met de soldaten aan het front en met de bewustere mensen, maar het sijpelt door steeds bredere kringen van de bevolking, afhankelijk van hun bewustzijnsniveau. De mensen op het hoogste niveau zien dit als eerste. De mensen op de lagere niveaus zullen de laatsten zijn die het zien, maar het beweegt door het bewustzijn. Dan heb je natuurlijk het emotionele niveau: Hoe kun je op machinegeweren worden afgestuurd zonder de juiste uitrusting, zonder gevoelens te hebben? Hoe kun je voelen dat je ternauwernood aan de dood ontsnapt zonder daar sterke gevoelens bij te hebben? Dat kan niet, behalve als je een psychopaat of narcist bent die volledig verdoofd is. Maar normale mensen zullen zeer sterke gevoelens hebben.

Je bent misschien een Russische moeder die patriottisch is en dan ben je trots als je zoon ten oorlog trekt. Maar wanneer hij gewond terugkomt of dood wordt gemeld, of als vermist wordt opgegeven, of wanneer je geen informatie ontvangt over waar hij is en of hij leeft of niet, dan kan je niet anders dan sterke gevoelens hebben. Hetzelfde geldt voor elk familielid. Als je het Russische collectieve emotionele lichaam zou kunnen zien, zou je grote opschudding zien. Je zou zien dat er zich vortexen vormen die elke dag steeds meer mensen erin trekken. Op het identiteitsniveau zie je dat er opnieuw vragen rijzen over de Russische nationale identiteit. En dit begon eigenlijk al toen de oorlog begon, omdat veel mensen met het hoogste bewustzijnsniveau, vertrokken. Maar je denkt misschien dat ze buiten Rusland zijn, maar ze zijn natuurlijk nog steeds verbonden met het emotionele, mentale en identiteitslichaam, en ze trekken er ook aan.

De onomkeerbare cyclus van verandering in Rusland
Na het uitbreken van de oorlog begonnen veel mensen in Rusland stilletjes de nationale identiteit in twijfel te trekken: “Moeten we onszelf echt als een imperium zien? Moeten we echt naar superioriteit zoeken? En vooral, moeten we dat met geweld doen? Waar leidt dit allemaal toe? Welnu, dit leidt tot de overweging dat Poetin toen hij en de mensen om hem heen de beslissing namen om Oekraïne binnen te vallen, een onomkeerbare cyclus in gang zette die verandering in Rusland zal brengen. Het was niet zo dat er in Rusland nog geen verandering gaande was, voornamelijk vanwege de vele spirituele mensen in Rusland, of ze nu bij deze dispensatie zijn of andere spirituele leringen. Er was groei in Rusland en zoals we al eerder hebben gezegd, was het ideale scenario dat dit geleidelijk doorging. Maar Poetin bracht Rusland in een spiraal waarin de geleidelijke verandering werd opgeschort en in plaats daarvan zullen er dramatischer veranderingen plaatsvinden. Er zal een dramatischer gebeurtenis moeten plaatsvinden die de meerderheid van de Russische bevolking sneller wakker schudt dan anders het geval zou zijn geweest. En dit is onomkeerbaar. Dit kan niet worden gestopt.

Natuurlijk hadden we vanuit het geascendeerde perspectief de voorkeur gegeven aan een vreedzame, geleidelijke groei van zowel Oekraïne als Rusland. Maar nogmaals, alles is onderworpen aan de Wet van Vrije Wil en het Russische volk is natuurlijk ook verantwoordelijk voor de machtselite die doet wat ze hebben gedaan en daarom zal het Russische volk ook worden beïnvloed en veel sneller en op een veel abruptere manier dan anders. Zelfs in Oekraïne, waarover we voor de oorlog over de verdeeldheid hebben gesproken, komt nu sneller op het punt waarop Oekraïne een nationale identiteit moet ontwikkelen die er voorheen niet was.

De situatie van overleden Oekraïense soldaten
Hoe zit het met Oekraïense soldaten? Daar gelden grotendeels dezelfde overwegingen, in die zin dat er een klein aantal Oekraïense soldaten in een zeer lage staat van bewustzijn is. Ze doden zonder enige empathie of berouw te voelen. En die zullen natuurlijk, als ze niet bereid zijn te veranderen, ook naar die niveaus van het astrale vlak gaan. Maar de overgrote meerderheid van de Oekraïense soldaten die hun lichaam hebben verlaten, bevonden zich in een categorie waarin ze onmiddellijk onze hulp wilden ontvangen, omdat ze niet dezelfde mentaliteit hadden als de Russische soldaten. Ze hebben gezien dat ze worden aangevallen en ze verdedigden hun eigen land, hun eigen familie, tegen de aanvallers. Het is niet zo dat ze niet kunnen zien dat het doden van mensen verkeerd is. Ze weten dit. Ze hebben gewoon het gevoel dat ze geen andere keuze hadden dan zichzelf verdedigen.

Het genezingsproces en het gevoel van broederschap
Wanneer ze hun lichaam verlaten, staan ze over het algemeen opener voor om hun gemoedstoestand en daden vanuit een neutraal perspectief te bekijken, zodat veel meer daadwerkelijk geholpen kunnen worden en naar de niveaus van het mentale rijk kunnen gaan. En in de retraiteverblijven in het mentale rijk is het niet zo dat we er een hebben voor Russische soldaten en een voor Oekraïense soldaten. Ze worden bij elkaar gezet. En gaan ze met elkaar om en kijken naar de situatie met een gemeenschappelijk begrip. Ze vergeven elkaar vaak en daardoor krijgen ze meer een gevoel van broederschap en eenheid.

Er begint een bepaald genezingsproces dat de komende jaren beide naties kan beïnvloeden en hen hopelijk kan helpen sneller verder te gaan dan anders. Want zodra deze soldaten hun lichaam verlaten, hebben de Russische soldaten die geholpen kunnen worden, niet het verlangen dat Rusland wint en dat Oekraïne wordt veroverd of vernietigd. En de Oekraïense soldaten die hun lichaam verlaten, haten de Russen niet. Ze willen niet dat Rusland wordt vernietigd, maar ze willen natuurlijk dat Oekraïne een aparte natie blijft. En de meeste Russische soldaten komen tot dezelfde conclusie. Ze zien dat dit gewoon een totaal fictieve zet was. De rechtvaardiging van de oorlog was complete fictie omdat Russen en Oekraïners in vrede zouden moeten kunnen samenleven en elkaar als broeder zouden moeten zien. En ze willen dit veel liever dan dat Oekraïne wordt veroverd en Rusland een groot rijk wordt. Deze soldaten kunnen tot overeenstemming komen. Er zijn voorbeelden van een Russische soldaat die een Oekraïense soldaat doodde en dat de Russische soldaat later werd gedood of zelfs andersom. En ze ontmoeten elkaar in dit retraiteverblijf en kunnen zich verzoenen. Ze kunnen elkaar vergeven. Ze kunnen beseffen dat dit niet persoonlijk was, dat dit iets was waar ze door omstandigheden toe gedwongen werden. Er komt een genezingsproces op gang bij de soldaten van beide kanten die onze hulp hebben aanvaard en op een hoger niveau zijn gekomen.

Alle gehechtheden en omstandigheden op aarde ontstijgen
Dit zijn enkele van de overwegingen die we jullie wilden geven om jullie er een ander perspectief op te geven. Je begrijpt dat wanneer je als mens geïncarneerd bent vaak een specifieke uitkomst van situaties wilt zien. En zelfs wanneer we vanuit het geascendeerde perspectief naar de situatie kijken, willen we dat het Oekraïense volk zijn eigen aparte natie heeft en dat het Russische volk hierdoor zoveel mogelijk groeit. Of ze Rusland als collectieve natie stand kunnen houden, staat nog niet vast. Het is op dit moment onzeker wat er met Rusland zal gebeuren als gevolg van deze oorlog. Maar afgezien van dergelijke zorgen, en je kunt zeggen dat zelfs deze zorgen berusten op de wens om zoveel mogelijk mensen te helpen groeien, is onze algemene zorg mensen te helpen groeien. We zijn daar niet aan gehecht of gefocust op een specifiek resultaat. We richten ons altijd op het helpen van mensen om te groeien en dan is het werkelijke resultaat op het fysieke vlak van secundair belang, omdat de manier waarop wij naar de wereld kijken, is dat alles een kans is om te groeien.

En wat heeft Jezus vandaag in zijn eerste dictaat over het paasverhaal gezegd? Het doel van elk verhaal is dat het positieve impact heeft op de mensen die het verhaal ontvangen. Welnu, alles op aarde is een verhaal, dus we beschouwen alle omstandigheden slechts als een verhaal dat tot doel heeft mensen de kans te geven om te groeien. En we proberen altijd elke groep mensen te helpen groeien en gebruiken daarom elk verhaal dat ze geloven om hen te helpen groeien. En daarom zijn de werkelijke fysieke omstandigheden, de fysieke uitkomsten, voor ons een middel om een doel te bereiken.

Natuurlijk kun je in de menselijke geschiedenis zien dat mensen, wanneer ze in het dualiteitsbewustzijn komen, wanneer ze de illusie dat ze gescheiden zijn, geloven, de omstandigheden op de wereld niet kunnen zien als een middel om een doel te bereiken. Die worden een doel op zich. En daarom raken ze zo gehecht aan een specifieke uitkomst dat ze bereid zijn te doden of oorlog te voeren om die te manifesteren. Je kunt zo gehecht raken aan je droom om een groot imperium te vormen dat je bereid bent extreme maatregelen te nemen om die te verwezenlijken. Maar wanneer je dit doet, stuit je natuurlijk ook op extreme tegenstand en daarom vernietig je meestal jezelf en vaak ook het rijk dat je probeerde te scheppen, zoals je duidelijk zag bij Hitler en zijn verlangen om een nazi-imperium te vorm dat de hele aarde omvatte.

Als er één les uit de geschiedenis is, dan is dit er zeker één: Wanneer je gehecht raakt aan een uitkomst, die uitkomst op een gegeven moment moet worden vernietigd voordat jij je kunt bevrijden van jouw gehechtheid. En daarom is het als spirituele student zo belangrijk om naar je gehechtheden te kijken. Ben je gehecht aan een bepaalde uitkomst? Begin die dan te onderzoeken. Maar dat heeft Jezus natuurlijk al uitgelegd, dus ik zal er niet verder op ingaan, ook al is het natuurlijk mijn rol als de Elohim van de Vierde Straal om spirituele mensen los te snijden van hun gehechtheden, van het collectieve bewustzijn, van het astrale vlak, van het mentale rijk, van het identiteitsrijk.

Ik dank jullie voor jullie aandacht. Ik dank jullie voor jullie bereidheid om met deze situaties te worstelen. En ik hoop dat degenen onder jullie die uit Rusland en Oekraïne komen, verder kunnen kijken dan dit conflict en zien dat jullie niet in de eerste plaats Oekraïner of Rus zijn. Jullie zijn in de eerste plaats spirituele mensen en jullie zijn allemaal uit dezelfde bron voortgekomen en jullie zijn allemaal op weg om naar die bron terug te keren door alle gehechtheden, omstandigheden en identiteitsgevoelens op aarde te ontstijgen. Ik zal jullie graag helpen om dit te bereiken als je mij roept om jou te bevrijden. IK BEN Astrea.