Hoe onderbewuste zelven je waarneming beïnvloeden

 

We hebben gezien dat perceptie een proces is dat wordt beïnvloed door onze onderbewuste zelven, maar hoe werkt dit precies? Een manier om dit te illustreren is het te koppelen aan ons wereldbeeld. We nemen twee mensen als voorbeeld. De ene heeft een wereldbeeld dat berust op de het doorsnee christendom, de ander is atheïst met een wereldbeeld dat berust op het wetenschappelijk materialisme.

We hebben gezien dat je wereldbeeld berust op een fundamentele menselijke behoefte. De wereld is zo vol onzekerheden dat we psychologisch niet goed kunnen functioneren. Om onszelf te dwingen om goed te functioneren, scheppen we een wereldbeeld dat ons een gevoel van veiligheid geeft. We gaan nu kijken naar het verband tussen je wereldbeeld en je onderbewuste zelven.

Om redenen die later zullen worden uitgelegd, worden onderbewuste zelven niet in hun eentje gemaakt, maar altijd in paren. Twee zelven vormen een polariteit en zijn in veel opzichten tegengesteld aan elkaar. Bijvoorbeeld:

• Op een bepaald moment in het verleden keek je bewuste zelf naar de complexiteit en onzekerheid van de wereld en besloot: ik kan hier niet mee leven, ik kan hier niet bestaan. Dit heeft ertoe geleid dat je een zelf in het leven hebt geroepen dat zich overweldigd voelt en voortdurend in paniek is. Dit zelf kan alleen maar van problemen zien hoe ernstig en gevaarlijk ze zijn. We zouden dit zelf de probleemschepper kunnen noemen.
• Omdat je niet weg kon komen van de wereld of uit je fysieke lichaam, moest je bewuste zelf een manier vinden om het psychologisch te overleven. Hij deed dit door een zelf te scheppen dat geloofde dat er een manier is om met de onveiligheid op de wereld om te gaan. Het is mogelijk om een superieur wereldbeeld te ontwikkelen of te geloven dat jij je eigen lot kunt bepalen. Dit zelf is de probleemoplosser.

Zodra je bewuste zelf de probleemoplosser heeft gevormd, stapt hij erin, alsof je een virtual reality-bril opzet. Zolang het bewuste zelf de wereld waarneemt via het probleemoplossende zelf, kan hij de probleemschepper vergeten. Dit betekent niet dat dit zelf verdwijnt, maar het bewuste zelf kan in ieder geval tijdelijk onbewust zijn van de probleemschepper (totdat die weer een probleem schept dat je niet kunt negeren).

De conclusie is dat de probleemoplosser zelf eigenlijk niet wordt gemaakt om problemen op te lossen, ondanks de naam. Hij is gemaakt om het het bewuste zelf mogelijk te maken problemen te negeren die door de probleemschepper zelf zijn gedefinieerd. (Zoals we later zullen zien, bestaan de problemen die door de probleemschepper zelf worden gedefinieerd, eigenlijk niet echt.)

Dit betekent in werkelijkheid dat beide zelven niet over de echte wereld gaan. Ze gaan alleen over hoe het bewuste zelf de echte wereld waarneemt. Zoals we eerder hebben besproken, zijn we psychologische wezens, wat betekent dat alles gaat om hoe we het leven ervaren, en onze Ervaring van het Leven wordt bepaald door hoe wij de wereld waarnemen:

• De probleemschepper ziet de wereld als een fundamenteel probleem, wat betekent dat er geen oplossing voor is. Hij ziet ook veel specifieke problemen.
• De probleemoplosser ziet de wereld als een probleem waarmee kan worden omgegaan.

De probleemoplosser zelf gaat op drie manieren met problemen om:

• Problemen kunnen worden opgelost, meestal ergens in de toekomst.
• Problemen kunnen worden genegeerd omdat ze niet op jou van toepassing zijn (althans niet op dit moment).
• Het bestaan, de realiteit of de ernst van problemen kan worden ontkend en weggeredeneerd.

Alle drie manieren om met problemen om te gaan berusten op jouw waarneming die berust op jouw wereldbeeld. Dit betekent dat je wereldbeeld je de mogelijkheid geeft om psychologisch goed te functioneren in een onzekere wereld. Je wereldbeeld geeft je een gevoel van veiligheid, het gevoel dat je een beetje controle hebt over je lot, wat in werkelijkheid jouw Ervaring van het Leven is.

Als je wereldbeeld zou afbrokkelen, zou het bewuste zelf regelrecht teruggeworpen worden in de paniek die veroorzaakt wordt door de probleemschepper. Daarom zijn er uit de probleemoplosser een aantal zelven gecreëerd die geprogrammeerd zijn om met elke bedreiging van je wereldbeeld om te gaan, waardoor de probleemschepper zelf koste wat kost inactief blijft.

Dit zijn géén passieve zelven. Ze sluimeren niet gewoon totdat een dreiging werkelijkheid wordt. Dit zijn zeer agressieve zelven die iets naar buiten projecteren. Waarneming kent dus twee kanten:

• De passieve kant van waarneming is dat je zintuigen en je geest impulsen verwerken die van buiten je geest op jou afkomen.
• De actieve kant van waarneming is dat je onderbewuste zelf een mentaal beeld naar buiten projecteert, een beeld dat berust op jouw wereldbeeld.

Jouw wereldbeeld wordt altijd bedreigd
Laten we nu eens kijken naar de ironie van de wereld. Elk wereldbeeld berust op bepaalde uitspraken of theorieën die in woorden worden uitgedrukt. Wanneer we naar de menselijke geschiedenis kijken, zien we dat elke verklaring die in woorden in twijfel kan worden getrokken of ontkend. Als de een ja zegt, kan een ander nee zeggen.

Elk wereldbeeld dat ooit door mensen is geformuleerd, heeft een tegenovergesteld beeld gehad dat dit in twijfel trok of ontkende. Sommige mensen waren ervan overtuigd dat hun standpunt juist was, terwijl anderen net zo overtuigd waren dat het onjuist was. Daardoor kon geen van hen ooit het gevoel hebben dat hun wereldbeeld niet werd bedreigd.

De conclusie is dat je gevoel van veiligheid baseren op een wereldbeeld nóóit tot innerlijke vrede kan leiden. Dit kan je nooit ultieme zekerheid geven, omdat geen enkel wereldbeeld niet bedreigd kan worden.

Dit is natuurlijk een beangstigende conclusie en de probleemschepper zal onmiddellijk zeggen dat dit betekent dat er geen manier is om innerlijke vrede te krijgen. Toch is dit niet correct en de Psychologie van het Hogere Bewustzijn zal je geleidelijk laten zien hoe jij echt innerlijke vrede kunt bereiken. Maar op dit moment moeten we het probleem nader bekijken met een wereldbeeld.

Laten we eens kijken naar de christen en de materialist. Allebei hebben ze een bepaald wereldbeeld geaccepteerd en die twee opvattingen zijn in veel opzichten onverenigbaar. Allebei hebben ze het gevoel dat hun wereldbeeld wordt bedreigd en het resultaat is dat ze allebei de behoefte voelen om andere mensen ervan te overtuigen dat hun wereldbeeld juist is. Daarom evangeliseren ze allebei.

Het mechanisme is simpel. De probleemoplosser realiseert zich dat zijn wereldbeeld wordt bedreigd, maar alleen omdat andere mensen andere opvattingen hebben. Als alle andere mensen zich dus zouden kunnen bekeren tot het enige ware wereldbeeld, dan zou die dreiging verdwijnen. Of de probleemoplosser redeneert zo met zijn beperkte redeneervermogen.

Laten we eens kijken hoe die twee wereldbeelden omgaan met het fundamentele probleem van de onveiligheid van de wereld:

• Het christelijke wereldbeeld zegt dat de wereld is geschapen door een goede God, maar om onverklaarbare redenen staat deze almachtige God het bestaan toe van een duivel die God tegenwerkt en dit verklaart al het kwaad op de wereld. Als je echter een goed christen bent, kun je God ertoe brengen dat hij je speciale gunsten verleent die je beschermen tegen de onveiligheid van de wereld. Lukt dit niet, dan weet je in ieder geval dat je na dit leven voor altijd in een hemel zult zijn waar deze onzekerheid niet bestaat.
• Het materialistische wereldbeeld kijkt naar de willekeur van hoe God slechte dingen laat gebeuren met goede mensen en de slechte mensen ongestraft laat. In plaats daarvan redeneren ze dat er geen persoonlijke God is en dat de wereld in plaats daarvan wordt geschapen door natuurwetten. Deze wetten werken voor alle mensen hetzelfde, maar omdat onveranderlijke wetten een voorspelbare wereld zouden moeten opleveren, wordt de onveiligheid van de wereld verklaard door willekeurige gebeurtenissen. Zelfs ons bestaan is het product van willekeurige gebeurtenissen.

In deze context doet het er wel toe of die wereldbeelden waar zijn. Het gaat erom dat beide wereldbeelden sommige mensen in staat hebben gesteld om de onzekerheid over het leven te overwinnen zodat ze psychologisch goed kunnen functioneren in hun dagelijks leven.

Beide groepen mensen zijn er natuurlijk ook van overtuigd dat hun wereldbeeld geen wereldbeeld is, maar de absolute realiteit, en juist daardoor kunnen ze zich beschermd voelen tegen de onzekerheid. Maar als hun wereldbeeld zou worden bedreigd, dan worden ze regelrecht weer in de onzekerheid gegooid en dit moet worden voorkomen.

Waarom veel mensen nieuwe ideeën niet eens kunnen zien
Deze website gaat over helpen om je bewuster te worden van je psyche en hoe jij je leven kunt veranderen. Zoals eerder uitgelegd, is je huidige situatie het resultaat van je huidige niveau van bewustzijn. De enige manier om je bewustzijnsniveau te verhogen is verder kijken dan je huidige overtuigingen. Als je er dus niet voor openstaat om je huidige wereldbeeld in twijfel te trekken, kun je eenvoudigweg niet verder komen dan een bepaald bewustzijnsniveau.

We kunnen nu zien dat elke keer – élke kéér – dat mensen niet naar een nieuw idee willen kijken, dit komt door de onderbewuste zelven die geprogrammeerd zijn om koste wat kost hun huidige wereldbeeld te beschermen.

Laten we op basis hiervan eens kijken hoe de christen en de materialist omgaan met nieuwe ideeën. De onderliggende reactie is dat elk nieuw idee hun huidige wereldbeeld en hun gevoel van veiligheid niet mag bedreigen. Als iets het wereldbeeld lijkt te bedreigen zijn er drie manieren om ermee om te gaan:

• Je kunt bewijzen dat het niet klopt, vaak door te verwijzen naar een onbetwistbaar deel van jouw eigen wereldbeeld.
• Je kunt redeneren dat je het idee mag negeren omdat het niet op jou van toepassing is.
• Je kunt de waarde van het idee of de noodzaak voor jou om er neutraal over na te denken, ontkennen.

Veel mensen hebben een standaardbenadering van nieuwe ideeën, waardoor ze automatisch elk idee negeren of ontkennen dat niet past in hun bestaande wereldbeeld. Hun bewuste zelf vindt het idee eenvoudigweg niet waardevol, nuttig of interessant. Maar hoe werkt dit precies?

Laten we naar een concreet voorbeeld kijken. De Psychologie van het Hogere Bewustzijn berust op het idee dat de wereld is gemaakt van een continuüm van vibraties, variërend van lager naar hoger. Er zijn trillingen die de wereld vormen die onze zintuigen kunnen waarnemen. Er zijn trillingen boven dat niveau en zij vormen de drie andere rijken van de materiële wereld: het emotionele, mentale en identiteitsniveau. Er zijn zelfs nog hogere vibraties die het rijk van het hogere bewustzijn vormen. Hoe zullen een christen en een materialist naar dit idee kijken?

Eerst kijken ze of het idee past bij hun bestaande wereldbeeld:

• Een christen zou kunnen zeggen dat een rijk van hoger bewustzijn een beetje lijkt op de hemel die in de Bijbel wordt beschreven. Maar als er geen God in dat rijk is, zoals de God uit de Bijbel, dan is het waarschijnlijk niet hetzelfde. En het idee dat er vier niveaus van de materiële wereld zijn, staat beslist niet in de Bijbel.
• Een materialist zal zeggen dat alles wat verder gaat dan wat door onze zintuigen en wetenschappelijke instrumenten kan worden waargenomen, niet echt kan zijn en daarom is het idee onverenigbaar met het materialisme. Sommigen zullen misschien zeggen dat het kan worden geïnterpreteerd als een parallel universum of een rijk van donkere materie of donkere energie. Maar over het algemeen zouden materialisten zeggen dat het niet verenigbaar is met hun wereldbeeld.

Vervolgens zullen ze kijken naar de reden waarom ze het idee kunnen negeren:

• Een christen zou kunnen zeggen dat, aangezien het idee niet verenigbaar is met hun Bijbel, het niet relevant is voor christenen en daarom genegeerd kan worden. Een christen zou misschien zeggen dat het niet nodig is om je bewustzijn te ontwikkelen, aangezien de Bijbel je belooft dat je automatisch naar de hemel gaat als je in Jezus gelooft.
• Een materialist zou kunnen zeggen dat het idee klinkt als een new age versie van religie en dat het daarom gerust genegeerd kan worden. Het kan per definitie net zomin waar zijn als elk ander religieus bijgeloof.

Het volgende niveau is ontkenning:

• De christen zou kunnen zeggen dat het idee van de duivel moet komen en dit is niet gewenst. Het is gevaarlijk om er zelfs maar over na te denken en dat houdt in dat het actief moet worden ontkend.
• De materialist zou kunnen redeneren dat het idee, aangezien het idee niet wetenschappelijk is, ertoe kan leiden dat iemand door religieus bijgeloof wordt verleid en dat het daarom moet worden genegeerd.

Het gaat erom aan te tonen dat hoewel de christen en de materialist verschillende redenen hebben om het idee te verwerpen, ze dit allebei doen op grond van exact hetzelfde psychologische mechanisme. Het gaat erom dat ze hun gevoel van veiligheid in stand houden en elk idee dat dit lijkt te bedreigen, weg te duwen. En voor allebei geldt dat elk idee dat niet overeenkomt met hun superieure wereldbeeld, automatisch als een bedreiging wordt gezien.

Deze reactie kan natuurlijk niet tot groei leiden. Vanzelfsprekend leest iemand die deze reactie heeft, deze website niet. Toch vragen veel lezers zich misschien af of de Psychologie van het Hogere Bewustzijn zegt dat er geen hogere waarheid is.

Wat is de waarheid?
Wat is het effect van het langdurige conflict tussen christendom en materialisme? Dat de discussie is gepolariseerd. Als je alleen kijkt naar de argumenten die beide kanten aanvoeren, denk je misschien dat de enige reactie die mogelijk is, dat je een van beide kanten moet kiezen.

Met andere woorden, de vraag wat de waarheid is, kan worden herleid tot een keuze tussen twee opties. Het ene moet waar zijn en het andere onwaar.

Zoals eerder is gesuggereerd en zoals later uitgebreid zal worden uitgelegd, berust de Psychologie van het Hogere Bewustzijn op het bestaan van een alternatief voor deze benadering. Het alternatief is dat mensen het potentieel hebben om hun bewustzijn stapsgewijs op hogere niveaus te brengen.

Zowel de christen als de materialist bevinden zich op hetzelfde bewustzijnsniveau. Op dit niveau hebben mensen zo’n sterke behoefte aan veiligheid dat ze geen enkele bedreiging van hun wereldbeeld aankunnen. Daardoor zijn ze geneigd om juist de ideeën te verwerpen die hen in staat stellen om naar een hoger bewustzijnsniveau te stijgen.

Voor mensen die boven dit niveau staan, wordt het mogelijk om te zien dat wat jij als de waarheid ziet, een kwestie is van jouw bewustzijnsniveau. We hebben eerder de analogie van een uitkijktoren gebruikt. Als je naar de hogere niveaus van de toren klimt, kun je meer zien dan je op lagere niveaus.

Je kunt dus redeneren dat het op lagere niveaus eigenlijk zinloos is om te praten over de absolute of superieure waarheid. Zo’n waarheid kun je niet in woorden uiten en mensen op een lager niveau begrijpen dat niet. Alleen als je op de hogere bewustzijnsniveaus komt, zul je een glimp opvangen van een waarheid die niet op het niveau is waarop er een tegenhanger voor is.

De echte vergelijking is hoe je naar hogere niveaus kunt stijgen. Vanzelfsprekend heb je nog steeds een gevoel van veiligheid nodig, dus je hebt nog steeds een wereldbeeld nodig. Er is niets mis met het wereldbeeld dat je nu hebt.

Zolang jij je wereldbeeld niet als gesloten beschouwt, wat inhoudt dat het nooit uitgebreid kan worden, is je huidige kijk gewoon de basis voor je groei. Als jij je geest openhoudt voor nieuwe ideeën, zul je geleidelijk groeien en meer gaan zien dan nu.

De essentiële sleutel is dat je de reactie voorkomt waardoor je onderbewuste zelven je ervan weerhouden het idee te accepteren of er zelfs maar over na te denken dat je in staat zal stellen om naar het volgende niveau te stijgen. Om te voorkomen dat jij je groei stopt, moet jij je ervan bewust worden dat je onderbewuste zelven een waarnemingsfilter vormen. Ze kunnen letterlijk bepaalde ideeën eruit filteren, zodat je bewuste geest ze niet eens kan zien.

Je onderbewuste zelven vormen een waarnemingsfilter