Vrouwen, democratie, basale en essentiële menselijkheid

 

In spirituele, religieuze of politieke groeperingen bestaat soms de tendens om te denken dat zij de enigen zijn die openstaan voor een intellectuele leer. Ze zijn dus de enigen die de wereld redden of de Gouden Eeuw brengen of wat ze ook maar in gedachten hebben, maar de waarheid is dat er over de hele wereld in veel verschillende contexten mensen zijn, volwassen wezens, die vrijwillig hebben aangeboden om in veel verschillende situaties op de wereld te incarneren om iets nieuws naar buiten te brengen, om een bijdrage te leveren aan de voorwaartse vooruitgang van de mensheid als geheel.

In veel gevallen is dit misschien niet iets heel geavanceerds. Neem bijvoorbeeld de hele beweging waarin vrouwen protesteerden tegen het feit dat ze zelfs in democratische landen geen stemrecht hadden. Er waren mensen die deze beweging begonnen en leidden omdat ze een zekere mate van afstemming hadden op het hogere bewustzijn. Daardoor konden ze universele ideeën ontvangen. Die beweging werd gedreven door de vele duizenden vrouwen in democratieën (die nog geen moderne democratieën waren, maar wel tot de eerste democratieën behoorden). Die vrouwen waren niet per se afgestemd op het hogere bewustzijn en de ideeën die daaruit voortkwamen, maar ze waren op iets anders afgestemd. Die afstemming stelde hen in staat om in hun innerlijk, in hun hart, intuïtief aan te voelen, intuïtief te weten, dat het gewoon niet juist was dat vrouwen in een democratische natie geen stemrecht hadden of zich verkiesbaar konden stellen. Ze wisten dit gewoon en hoe kwam dat? Omdat ze iets hadden wat normaal gesproken de Moedervlam wordt genoemd, of het Moederbewustzijn.

In het normale proces van moederschap gebeurt er iets diepgaands in de psyche van een vrouw. Wanneer je fysiek begint te voelen dat er een kind in je baarmoeder groeit, realiseer jij je dat het niet langer alleen om jou gaat. Je leven leef je niet alleen voor jezelf, je denkt niet meer dat jij alleen bent, dat je alleen maar verantwoordelijk voor jezelf bent. Je realiseert je dat je verantwoordelijk bent voor een ander wezen dat jij niet bent, en je voelt intuïtief dat dit kind bepaalde rechten heeft. Je zou kunnen zeggen dat dit de stuwkracht is voor iets wat we basale menselijkheid kunnen noemen. De basale menselijkheid is eigenlijk de basis van het mens zijn, te voelen dat je een mens bent. Wat is het fundament om te voelen dat je een mens bent? Dit gaat niet over de laagste, of de kleinste gemene deler, maar om het erkennen dat je een mens bent. Het fundament is dat je erkent dat je niet de enige mens op deze wereld bent. Jij bent niet alleen. Niemand is een eiland. Geen enkele vrouw is een eiland.

Nu kunnen mannen dit natuurlijk ook hebben, maar vrouwen die moeder worden, worden zich hiervan meestal veel duidelijker bewust dan de meeste mannen. Natuurlijk zijn er mannen die dat gevoel van basale menselijkheid ook hebben; vaak omdat ze in vorige levens vrouw zijn geweest, waarin ze ook moeder zijn geworden. Het is niet zo dat moeder worden de enige manier is om daar bij te komen, maar wel de meest gebruikelijke. Bij de beweging voor het vrouwenkiesrecht, de beweging die bepleitte dat vrouwen stemrecht kregen, zaten veel vrouwen bij wie vanwege hun moederschap het gevoel van basale menselijkheid was gewekt.

Als we een zeer geconcentreerde beschrijving willen geven van basale menselijkheid (geen volledige beschrijving), dan kunnen we zeggen dat het de vermaning openbaart die door Jezus werd gegeven: “Behandel anderen zoals je wilt dat ze jou behandelen.” Dit vind je in veel religies terug en dit is basale menselijkheid. Wanneer je in contact bent met je eigen basale menselijkheid, weet je van binnenuit dat andere mensen jou bepaalde dingen niet zouden mogen aandoen en je zou niet zomaar accepteren dat ze dit deden. Je kunt hier onvrijwillig aan worden blootgesteld in een oorlogssituatie omdat iemand je wil vermoorden, maar je zou dit hier niet vrijwillig ondergaan. Je weet dat het niet goed is – in de ogen van de meeste mensen, je denkt nog steeds in termen van goed en fout. Toch weet je dat dit niet mag gebeuren. Wanneer jij je ervan bewust bent dat jou bepaalde dingen niet moet worden aangedaan, dan is het Omega-aspect dat jij je ook realiseert dat jij andere mensen bepaalde dingen niet aandoet. We kunnen zeggen dat basale menselijkheid gewoon een innerlijk weten is, een innerlijk besef en de innerlijke acceptatie, dat jij anderen bepaalde dingen niet aandoet. Dit is basale menselijkheid.

In zekere zin heeft dit niets te maken met wat voor spirituele leer ook. We hebben het er niet eens over of het leven een bedoeling heeft, of dat je een soort pad volgt, of dat er een doel is in de samenleving, of een doel in de geschiedenis, of iets dergelijks. We zeggen gewoon dat dit een innerlijk gevoel is, een innerlijk weten. Bepaalde dingen doe je mensen niet aan. Bij een moeder komt dit besef door het feit dat ze zich realiseert dat ze haar kind bepaalde dingen niet aandoet, maar het gaat nog verder; het is ook het besef dat jij andere mensen niets aandoet.

Het hogere bewustzijn voorziet en dat is iets waar de bewustere mensen aan kunnen werken in het komende decennium, dat men zich bewust wordt van die basale menselijkheid, eerst de vrouwen en daarna de mannen. Men erkent wereldwijd en men wordt zich er meer van gewaar dat je mensen bepaalde dingen niet aandoet. Niet alleen individueel, maar ook in de samenleving kan daarover worden gesproken.

Wat is de volgende stap voor de moderne democratieën? Waarom zitten ze in zekere zin vast op een bepaald niveau? Waarom kunnen ze bepaalde problemen niet oplossen? Omdat ze niet hebben erkend dat je, als je in een moderne democratie leeft, misschien wel een grondwet hebt die gebaseerd is op het geven van bepaalde rechten aan de mensen, maar dat je nog steeds niet zover bent dat je bespreekt waarom je die hebt, waarom mensen rechten zouden moeten hebben, waarom de samenleving haar eigen burgers bepaalde dingen niet mag aandoen. Dat komt door de basale menselijkheid. Of je het nu basale menselijkheid noemt of iets anders, er moet in moderne democratieën een open discussie komen over waarom we überhaupt het concept mensenrechten hebben. We moeten erkennen dat een mens niet alleen een mens is, een mens is niet alleen een geëvolueerd dier, een mens is niet alleen een biologische machine.

Een mens heeft zelfbewustzijn. Een aspect van zelfbewustzijn is dat je kunt lijden. Er zijn enkele redenen waarom je kunt lijden, maar dat hoeft eigenlijk niet besproken te worden. Moderne democratieën moeten erkennen dat mensen het vermogen hebben om te lijden omdat ze zelfbewustzijn hebben. Ze zijn zich ervan gewaar dat ze leven, ze zijn bewust, ze zijn zich gewaar van hun uiterlijke omstandigheden, ze zijn zich bewust van hun reactie op uiterlijke omstandigheden. Ze zijn in staat om te weten, te bepalen dat bepaalde dingen niet menselijk zijn om anderen aan te doen. Dit doe je anderen niet aan. Dit zou kunnen leiden tot de erkenning dat mensen strikt genomen geen materiële wezens kunnen zijn, want als je het product zou zijn van een evolutieproces, gebaseerd op het gezegde ‘nature, red in tooth and claw’ en ‘survival of the fittest’, dan zou je niet het vermogen hebben om te begrijpen dat we andere mensen bepaalde dingen niet aandoen. Dit zou je gewoon niet hebben. Je zou doen wat je nodig achtte om je eigen overleving veilig te stellen. Zo simpel is het.

Het primaire doel van het hogere bewustzijn is dat mensen erkennen dat er een bepaalde basale menselijkheid bestaat. Als je dit begrijpt, dan begrijp je dat dit moderne democratieën in staat heeft gesteld om het niveau te bereiken waarop ze zich bevinden. Het is omdat we een bepaald begrip van basale menselijkheid hebben gekregen. We hebben niet duidelijk begrepen wat het was, maar we hebben innerlijk het gevoel dat de staat haar eigen burgers bepaalde dingen niet kan aandoen, en die een groep mensen een andere groep mensen niet kan aandoen. Dit is de basis voor wat het betekent om mens te zijn. Dan kun je bewust en publiekelijk erkennen dat de meerderheid van de bevolking in deze landen het innerlijke besef heeft ontwikkeld van wat ze wel en niet kunnen doen. Ze weten dat bepaalde dingen hen niet mogen worden aangedaan. Ze weten bijvoorbeeld dat de staat niet lukraak mensen mag arresteren en gevangenzetten omdat ze demonstreren tegen politiegeweld, dit zou een democratische staat niet mogen doen.

Zodra we begrijpen dat mensen bepaalde dingen niet mogen worden aangedaan, dat wij onszelf en andere burgers in ons land niet mogen aandoen, kunnen we de volgende stap zetten. Dan stap je uit je persoonlijke vlam van het moederschap stapt en stem jij je af op iets wat we de Kosmische Moeder zouden kunnen noemen, de Planetaire Moeder. Dan begrijp je dat geen mens op aarde iets zou mogen worden aangedaan als jou, of jouw naaste familie, of de mensen in jouw land iets niet zou mogen worden aangedaan. Dan kunnen de moderne democratieën op iets langere termijn bewuster tot de erkenning komen dat het motto van een moderne democratie niet zou moeten zijn ‘leven en laten leven’, wat in werkelijkheid betekent ‘leven en laten lijden’. Je leeft je eigen leven als moderne democratie en je laat de mensen in andere landen lijden. In plaats daarvan zou het motto moeten zijn: “Leef en help andere mensen leven. Help andere mensen om hun lijden te overwinnen zoals jij jouw lijden hebt overwonnen.”

Dit is iets wat op iets langere termijn tenminste in enkele moderne democratieën kan gebeuren. Het eerst bij de vrouwen, omdat vrouwen solidariteit kunnen opbouwen met vrouwen in andere landen die minder geluk hebben dan zij en daardoor kunnen zeggen: “De dingen die we onze eigen kinderen nooit zouden aandoen, mogen alle kinderen waar dan ook niet worden aangedaan. De dingen die we elkaar als vrouw nooit zouden aandoen, mogen vrouwen waar dan ook niet worden aangedaan. De dingen die we vrouwen nooit zouden aandoen, mogen mannen, of de samenleving, vrouwen waar dan ook niet aandoen.” Dit is basale menselijkheid en het is een concept, een hele filosofie die al naar de identiteits-, mentale en emotionele niveaus is doorgedrongen, dus klaar om wereldwijd door te breken naar het fysieke vlak. Jullie kunnen het instrument zijn om dit te bewerkstelligen; om het door te laten breken op het fysieke vlak.

Een aspect van wat we de Moedervlam zouden kunnen noemen, is dat jij je inleeft. Je voelt wat andere mensen voelen. Jij ervaart wat zij ervaren. Als je kind lijdt, dan lijd jij. Wanneer je dit uitbreidt, realiseer jij je dat jij lijdt wanneer kinderen ergens lijden; dat jij lijdt wanneer vrouwen ergens lijden; dat jij lijdt wanneer mensen ergens lijden. Het is niet de hoogste manifestatie dat je lijdt wanneer andere mensen lijden. Toch kan dit gebeuren bij de brede bevolking, bij de meeste vrouwen. Ze kunnen beginnen te begrijpen dat één aspect van de Moedervlam van basale menselijkheid is dat je niet zomaar kunt negeren wat er gebeurt met mensen in andere landen, met kinderen en vrouwen in andere landen. Daar kun je als moderne, bewuste vrouw niet zomaar omheen. Dit wil niet zeggen dat vrouwen moeten lijden, maar dat vrouwen kunnen erkennen: “Andere mensen hebben niet zoveel geluk als ik maar ik kan mijn vrijheid en welvaart en mijn kansen gebruiken om anderen te helpen in plaats van me alleen maar te concentreren op een goed leven in materieel opzicht waarin het in werkelijkheid ontbreekt aan een gevoel van zingeving.”

Het gevoel van zingeving dat veel vrouwen beginnen te begrijpen, ontstaat door het helpen van anderen, ontstaat door het opvoeden van de samenleving om de basale menselijkheid te erkennen. Ook moderne democratieën te laten beseffen dat ze een verantwoordelijkheid hebben om mensen in andere landen te helpen die niet zo veel geluk hebben als wij. Het gaat er niet om dat je een leger vormt dat je eropuit stuurt om een dictator omver te werpen en daarna de grote multinationals toe te staan daar te komen en de markt voor luiers en babyvoeding te monopoliseren, zoals je in sommige landen ziet. Het gaat hier om democratieën die met democratische middelen de levensomstandigheden van mensen in andere landen verbeteren. Dit is een veelzijdige, zeer complexe verhouding waarvoor heel veel mensen nodig zijn. Veel mensen doen dat werk al, maar ze moeten steeds meer steun krijgen, steeds meer momentum. Het begint ermee dat de bewustere mensen het werk doen, de visie voor ogen hebben, hun ideeën op een universele manier delen en dan kan het zich als ringen in het water verspreiden.

Het volgende waar we naar moeten kijken, is essentiële, wezenlijke, menselijkheid. Er bestaat onderscheid tussen basale menselijkheid en essentiële menselijkheid. Essentiële menselijkheid is dat jij je realiseert dat je meer bent dan een fysiek wezen, dat je een spiritueel wezen bent dat is geïncarneerd om je bewustzijn te verhogen, om in bewustzijn te groeien, om het pad naar het hogere bewustzijn te volgen. Dit zijn echter geen ideeën die de meeste vrouwen willen begrijpen en omarmen. Ze zijn eraan toe om de leringen op de niveaus van behoeften van Abraham Maslow te begrijpen en dat er een moment komt waarop er aan jouw lagere behoeften is voldaan en dat het tijd is om je hogere behoeften, je behoefte aan zelfactualisatie, te omarmen.

Veel vrouwen in de moderne democratieën zijn bereid te begrijpen dat de meeste mensen in deze landen aan de lagere behoeften is voldaan, de behoeften waar het hen aan heeft ontbroken, de behoeften die op angst berusten en bereid zijn om de hogere behoeften te omarmen. Dit betekent niet dat vrouwen openlijk een spirituele leer moeten ontdekken en aanhangen. Het betekent niet dat de landen één spirituele leer moeten erkennen. Het betekent al helemaal niet dat die landen of die mensen één bepaalde spirituele leer moeten begrijpen. Dit is een beperking geweest van spirituele bewegingen, alle spirituele bewegingen tot nu toe. Ze hebben altijd geprobeerd één bepaalde leer te bevorderen in plaats van universele ideeën. Dit is gewoon geen realistische benadering meer, vooral niet in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn.

De meerderheid van de vrouwen moet tot het besef komen dat een goede materiële levensstijl, een carrière, een gezin, een mooi groot huis, niet genoeg voor hen is. Ze willen meer, ze hebben zelfs iets meer nodig omdat ze de behoefte voelen aan zelfactualisatie. Maslow was niet aangesloten bij een bepaalde beweging of organisatie, het is gewoon een universele leer. Veel mensen willen wel erkennen dat ze een hoger gevoel van zingeving nodig hebben, het gevoel dat het leven een doel heeft, een richting opgaat, het gevoel dat ze zich daadwerkelijk bewust kunnen verbeteren. Het gaat niet meer alleen om het verbeteren van je situatie, je materiële leefsituatie, je baan, de manier waarop je in de maatschappij of op je werk wordt behandeld. Het gaat erom hoe jij jezelf behandelt, hoe jij naar jezelf kijkt, hoe je met jezelf omgaat, hoe jij over jezelf denkt, wat jij over jezelf gelooft. Dit alles is je essentiële menselijkheid.

Waarom? Omdat je als mens het vermogen hebt om deze behoefte te voelen. Deze behoefte zal worden overschaduwd door de lagere behoeften, wanneer je op een bepaald bewustzijnsniveau bent, maar veel mensen in de moderne democratieën bevinden zich nu op een niveau waarop dit niet langer wordt overschaduwd door de lagere behoeften. Dit is de dominante behoefte die ze hebben, ze zijn zich er niet bewust van geweest, ze hebben er geen woorden aan kunnen geven, maar dit is de belangrijkste behoefte die mensen hebben. Over het algemeen zijn heel veel mensen bereid om dit te begrijpen, vooral vrouwen. Hoeveel vrouwen zie je in spirituele bewegingen? Hoeveel vrouwen zie je yoga beoefenen, mindfulness, meditatie, coaching, verschillende vormen van psychologische therapieën?

Zijn vrouwen zich niet veel bewuster van het verbeteren van hun gezondheid, het verbeteren van hun lichaam, het verbeteren van hun dieet, en dergelijke? Je ziet dat vrouwen in staat zijn om veranderingen te brengen, althans in de moderne democratieën, omdat ze zoveel bevrijd zijn dat ze die willen omarmen. Ze zijn klaar om naar voren te treden en te zeggen: “Het wordt tijd dat onze samenlevingen op een hoger niveau komen en niet alleen naar materieel welzijn streven, maar ook naar psychologisch welzijn.” Dit is heel universeel, niet gelieerd aan een bepaalde religie of organisatie of spirituele leer. Het is niet iets waar iemand patent op heeft, er zit geen copyright op, er is geen monopolie op deze ideeën. Het hogere bewustzijn geeft ze graag aan iedereen en jij kunt hetzelfde doen.

Kom niet in dezelfde gemoedstoestand als veel spirituele mensen die denken dat het doel is dat ze mensen in hun spirituele organisatie moeten krijgen. Verspreid gewoon de ideeën zonder van mensen te eisen dat ze in een bepaalde organisatie of leer geloven. Plak geen label op de ideeën en dat ze daar vandaan komen of dat ze daar horen, verspreid gewoon de ideeën en laat de ideeën vanzelf groeien.

Een ander aspect van wezenlijke menselijkheid is dat de natuur geen vooroordelen kent. Je kunt zelfs de uitspraak in de Bijbel vinden ‘het regent op de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen’, de zon schijnt op iedereen en de natuur heeft geen menselijke vooroordelen. Mensen wel, neem bijvoorbeeld fundamentalistische christenen in de Verenigde Staten. Als je de logische consequenties van hun overtuigingen zou nemen, dan zou je denken dat een boer, die een fundamentalistische christen is en naast hem woont een boer die een atheïst is, wil denken dat de natuur het niet laat regenen op de boerderij van de atheïst. De natuur zou de regen tegenhouden zodat zijn oogst zou mislukken en hij gedwongen zou worden te erkennen dat het christelijke geloofssysteem superieur is. Zo denken zij in wezen. Je weet natuurlijk dat de natuur niet zo werkt. De natuur doet wat de natuur doet. Het regent op de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen; de zon komt op en schijnt op iedereen. Er komen natuurlijk ook natuurrampen voor die sommige groepen meer lijken te treffen dan andere, maar toch houdt de natuur geen rekening met menselijke vooroordelen. Waarom zouden mensen dan rekening moeten houden met menselijke vooroordelen?

Wat is een moderne democratie? Is dit geen land dat op zijn minst enkele vormen van menselijk vooroordeel heeft getranscendeerd? Zegt democratie niet dat we mensen niet verschillend moeten behandelen vanwege het feit dat ze man of vrouw zijn, welke huidskleur ze hebben dat ze tot een bepaalde etnische groep behoren? Alle mensen in ons land zouden gelijke rechten moeten hebben. Is het geen erkenning van het feit dat je wilt leven op een wereld waar veel menselijke vooroordelen bestaan? Maar dit menselijke vooroordeel klopt niet, bestaat alleen in het hoofd van mensen. Niet in de natuur. Het staat niet in de natuurwetten, ook al zullen sommige mensen zowel religieuze geschriften als het wetenschappelijk materialisme als de evolutie gebruiken om te beweren dat sommigen meer voordeel hebben dan anderen.

Op die overtuiging berust een moderne democratie niet. Als dat zo was, zou je geen rechten hebben die voor alle mensen gelden. Je zou selectieve rechten hebben en je zou proberen samenlevingen te vormen zoals in het verleden en zoals je op veel plaatsen op aarde ziet waar een bevoorrechte elite is. Democratie is in wezen een anti-elitaire filosofie en anti-elitair systeem, waarin je idealiter zou moeten voorkomen dat een elite de meerderheid van de bevolking tot slaaf maakt. Dit komt omdat de democratie erkent dat rechten voor alle mensen gelden, niet alleen voor bepaalde groepen. Er zijn bepaalde dingen die je anderen niet aandoet, en waarom niet? Omdat alle mensen zelfbewustzijn hebben, kunnen ze allemaal lijden, hebben ze allemaal het potentieel om zichzelf te veranderen, zichzelf te verbeteren, zichzelf te verheffen.

Wat zou het hogere bewustzijn idealiter voor mensen willen? Je kunt naar een bepaalde situatie kijken. Laten we als voorbeeld vrouwen in Arabische moslimlanden nemen die gedwongen worden hun lichaam te bedekken, geen rijbewijs kunnen krijgen, die zich niet zelfstandig kunnen verplaatsen zonder chaperonne en andere beperkingen die vrouwen hebben.

Het hogere bewustzijn zou deze vrouwen graag willen bevrijden van uiterlijke beperkingen. Maar hoe stelt het hogere bewustzijn zich voor dat dit gedaan kan worden? Er zijn, bijvoorbeeld in Amerika, fundamentalistische christenen die geloven dat het christendom de enig ware religie is. De islam is een religie van de duivel en moet daarom worden uitgeroeid. Ze kunnen zeggen, ook al zijn ze niet bijzonder feministisch in hun manier van denken: “Vrouwen in Arabische landen moeten worden bevrijd van de beperkingen die de islam hen oplegt. De Verenigde Staten en westerse naties moeten een leger vormen en de islamitische regeringen omverwerpen en een vrije democratische regering in deze landen vormen.”

Het hogere bewustzijn denkt daar niet zo over. Dit is een vervorming door de manipulatoren. Het hogere bewustzijn kijkt niet alleen naar een politieke verandering, een wettelijke verandering, waardoor deze vrouwen worden bevrijd uit die omstandigheden. Het gaat om een collectieve bewustwording in die landen, zodat de vrouwen zelf hun bewustzijn beginnen te verhogen en zich realiseren; “Ik ben meer dan de rol waarin ik ben opgevoed om mezelf als vrouw te accepteren. Ik ben meer. Ik bezit de basale menselijkheid die zegt dat ik niet op deze manier behandeld mag worden. Ik bezit ook essentiële menselijkheid die zegt: “Ik ben meer dan de rol die mijn ouders, mijn familie, mijn samenleving, de leiders van mijn samenleving, de leiders van mijn religie voor mij hebben weggelegd. Ik ben meer en ik heb het recht om me in gedachten te bevrijden van dit zelfbeeld. Ik heb het recht om het te laten sterven, om een hoger zelfbeeld te krijgen.”

Hoe hebben vrouwen in de moderne democratieën stemrecht gekregen? Je kunt tegenwoordig niet begrijpen wat voor proces dat is geweest, omdat jij je niet meer kunt herinneren of je zelfs maar voorstellen hoe dat was, maar als je teruggaat naar het einde van de negentiende eeuw, toen was het geenszins een gegeven dat vrouwen stemrecht zouden krijgen, omdat heel veel mannen, vooral de leidende elite van de moderne democratieën van tegenwoordig, de overtuiging hadden dat vrouwen inferieur waren en niet mochten stemmen, omdat het zou leiden tot chaos en de ondergang van de beschaving. De manier van denken van de mannen van slechts iets meer dan honderd jaar geleden in de westerse wereld, verschilt niet zoveel van de mentaliteit die je tegenwoordig ziet bij de leiders van islamitische landen. Er waren verschillen in details, maar de denkwijze was hetzelfde. Ze hadden een vaststaande houding ten opzichte van vrouwen. Ze geloofden dat die nooit verbeterd kon worden, wat betekende dat ze in een fanatieke gemoedstoestand verkeerden en volledig gesloten waren voor ideeën die deze denkwijze aanvochten.

Hoe werd die mentaliteit aangevochten? Kwamen vrouwen in opstand en vormden ze een leger en trokken ze ten strijde tegen de mannen? Nee, ze verhoogden hun eigen zelfbewustzijn; of ze zich hiervan bewust waren of niet, maar ze kwamen tot het besef; “Ik ben niet het wezen waarmee ik ben opgevoed als vrouw in deze samenleving, ik ben meer. Daarom ben ik in staat om te weten te komen wat er in de samenleving gebeurt, ben ik in staat om de politiek te begrijpen, ben ik in staat om een verantwoorde stem uit te brengen. Het is belangrijk voor mij dat ik dat doe en het is belangrijk voor mijn samenleving dat ik dat doen.” De verhoging van het zelfbewustzijn van vrouwen heeft geleidelijk deze verandering gebracht.

Wat kan verandering brengen in islamitische landen en veel andere landen over de hele wereld waar vrouwen worden onderdrukt, zonder geweld, zonder dwang? Dat is precies hetzelfde proces: vrouwen in moslimlanden moeten hun zelfbewustzijn verhogen, begrijpen dat ze meer zijn, een manier moeten vinden om bij elkaar te komen, met de mannen om hen heen te praten en de mannen te laten luisteren. Veel mannen in Arabische landen zijn opgevoed om de rol van man te spelen, maar zij voelen zich net zo beperkt door die rol als de vrouwen door de rol van vrouw. Er zijn veel mannen die erkennen dat ze beperkt worden door het feit dat hun vrouw zo beperkt is en ze willen die beperkingen loslaten. Ze willen vrij zijn, maar de mannen weten niet hoe ze dat moeten doen.

De vrouwen kunnen geleidelijk een hoger bewustzijn krijgen dat veel mannen willen steunen en geleidelijk komt dit dan in een stroomversnelling. Geleidelijk aan, omdat sommige vrouwen hun mening geven, zoals sommige vrouwen al hebben gedaan, boeken schreven over dat ze een auto bestuurden, dat ze werden opgesloten voor het besturen van een auto, ook al was dit niet strikt illegaal in Saoedi-Arabië. En hoewel het tot intense vervolgingen heeft geleid, leverde het ook een wezenlijke bijdrage aan de bewustzijnsverandering, niet alleen in Saoedi-Arabië maar aan moslimlanden in het algemeen, in het westen en de houding van mensen ten aanzien van moslimlanden.

Een van de grootste kansen om een ommezwaai te krijgen, niet alleen in moslimlanden, maar ook in andere landen over de hele wereld, is dat vrouwen in de moderne democratieën solidariteit ontwikkelen met hun zusters in andere landen en zeggen: “Als we in onze landen niet accepteren dat vrouwen op die manier behandeld mogen worden, kunnen we ook niet accepteren dat vrouwen in andere landen op die manier worden behandeld. Wat kunnen wij als democratische naties dan doen om de omstandigheden van vrouwen in andere landen te verbeteren? Hoe kunnen we onze democratische middelen inzetten om vrouwen in die landen te bevrijden? Wat voor soort druk kunnen we, indien nodig, op deze naties uitoefenen? Welke dialoog kunnen we aangaan? Hoe kunnen we hen helpen om de transitie te maken die wij als onvermijdelijk beschouwen en veel mensen in die landen ook, maar veel leiders nog niet hebben begrepen dat die onvermijdelijk is?”

Als dit besef doorbreekt, zul je zien dat veel mannen in bijvoorbeeld moslimlanden bereid zijn om dingen te veranderen, omdat ze zien dat de wereld een bepaalde richting uitgaat en bepaalde dingen buiten de boot moeten vallen om groei te bewerkstelligen. Er zijn zelfs leiders in moslimlanden die veranderingen willen, maar niet weten hoe ze dat moeten bewerkstelligen omdat de religieuze autoriteiten er zo op tegen zijn. De mensen zijn zo gehypnotiseerd door de religieuze autoriteiten dat de seculiere heersers niet kunnen zien hoe ze de verhoudingen kunnen veranderen zonder een soort revolutie of opstand te veroorzaken. Als ze echter zouden zien dat er draagvlak voor was onder de mensen, dan zouden ze wel bereid zijn om in actie te komen. Dit zijn enkele dingen waaraan je kunt zien dat het niet gaat om het verspreiden van een bepaalde spirituele lering. Maar bepaalde universele ideeën zullen iets in het collectieve bewustzijn verschuiven.

In de negentiende eeuw gaf het hogere bewustzijn bijvoorbeeld steun aan de spiritistische beweging. Dit was een beweging waarin mensen bij elkaar kwamen, in een donkere kamer zaten, meestal rond een ronde tafel en verschillende rituelen uitvoerden. Ze probeerden te communiceren met de overleden voorouders van sommige mensen in de kamer. Iemand met een ouder of een geliefde die onlangs was overleden, probeerde een bericht van die geliefde te krijgen. Tegenwoordig moedigt het hogere bewustzijn de bewustere mensen niet aan om deel te nemen aan dit soort activiteiten. Maar in de negentiende eeuw stond de westerse wereld op het punt om volledig materialistisch te worden, elke vorm van religie te ontkennen, het als bijgeloof te zien en volledig tot een materialistisch paradigma te vervallen.

De spiritistische beweging was één van de factoren die de verhoudingen veranderde en verhinderde dat samenlevingen volledig materialistisch werden, omdat een bepaald aantal mensen, zelfs mensen uit de intellectuele elite van de samenleving, deelnam aan spiritistische seances en zij ervoeren iets wat de rationele geest niet helemaal kon verklaren. Door die directe ervaring kregen ze een referentiekader dat hen ervan weerhield volledig gehypnotiseerd te raken door de materialistische beweging.

Het hogere bewustzijn sponsorde de spiritistische beweging om van de spiritistische beweging een dominante factor in de samenleving te maken, of om mensen zich loyaal aan deze beweging te laten voelen. Maar de spiritistische beweging speelde een belangrijke rol om bepaalde universele ideeën in het collectieve bewustzijn te brengen. Dit had tot gevolg dat werd voorkomen dat de westerse wereld volledig materialistisch werd.

Dit was geen ideale situatie, het was als het ware een noodmaatregel. Maar het doel is niet dat een bepaalde leer, of een boodschapper, of een goeroe, of een beweging dominant moet worden in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn. Het hogere bewustzijn heeft niet de wens dat een spirituele organisatie zo dominant wordt in de Gouden Eeuw als het christendom bijvoorbeeld in de vorige tweeduizend jaar. Want als dat zou gebeuren, dan kun je er absoluut zeker van zijn dat die beweging geïnfiltreerd zou worden door de manipulatoren, beïnvloed zou worden door het collectieve bewustzijn en daardoor net zo ver verwijderd zal raken van de ware leringen van het hogere bewustzijn als de katholieke kerk van de ware leringen die het hogere bewustzijn door Jezus gaf. Anders zou die beweging niet zo populair worden.

Wat er kan gebeuren, is dat een reeks universele ideeën door veel mensen algemeen wordt aanvaard. Naarmate we verder in het Tijdperk van Het hogere bewustzijn komen, kan men wereldwijd het hogere bewustzijn erkennen en begrijpen dat die het vermogen heeft om ideeën en uitvindingen te brengen. Maar ook dan zal niet één bepaalde beweging centraal staan. Het is gewoon niet realistisch om dit te geloven; om dit beeld in je achterhoofd te hebben.

Naarmate meer ideeën naar het collectieve bewustzijn worden uitgezonden, beginnen ze een spiraal te vormen die geleidelijk aan momentum zal krijgen, die versterkt zal worden door het werk van de bewustere mensen en hopelijk veel vrouwen die sommige ideeën beginnen te omarmen, die erover praten, die ze naar buiten brengen. Vrouwen kunnen dan tot het besef komen dat je een enorme kracht hebt als je met het hogere bewustzijn samenwerkt. Maar alle vrouwen die alleen maar over deze ideeën praten, daarover nadenken, dragen ook bij aan het opbouwen en versterken van die opwaartse spiraal, dat opwaartse momentum dat uiteindelijk een verschuiving zal brengen.

Er zal een verschuiving komen, er zullen verschillende verschuivingen komen gedurende dit decennium in de jaren 2020. Er zullen over de hele wereld verschillende verschuivingen komen in de manier waarop naar vrouwen wordt gekeken, hoe vrouwen worden behandeld en er zullen de komende tien jaar concrete, fysieke, meetbare, verbeteringen komen in de situatie van vrouwen.