Vrouwen moeten zich bewust worden van hun rechtmatige rol in de economie

 

Een van de kwesties die het afgelopen jaar (2020) erg prominent is geworden, is de situatie van vrouwen. Veel mensen zijn zich ervan bewust dat de situatie van vrouwen veel zwaarder is geworden. Er zijn zelfs mensen die zeggen dat de vooruitgang die de afgelopen vijfentwintig jaar is geboekt op het gebied van gelijkheid in veel landen in één jaar tijd teniet is gedaan door de pandemie, omdat vrouwen vaak als eersten hun baan hebben verloren, voor het gezin moesten zorgen, voor de mensen die ziek waren, voor andere mensen moesten zorgen die niet per se naar buiten konden zoals anders, of het nu ouderen of zieke familieleden waren.

In veel opzichten is de situatie van vrouwen het afgelopen jaar veel slechter geworden. Het hogere bewustzijn maakt zich er zorgen over of dit een trend is die zo snel mogelijk moet worden omgedraaid en we zo snel mogelijk terug moeten naar een punt waarop de situatie van vrouwen over de hele wereld beter kan worden. Heel veel problemen zijn door de pandemie verergerd, maar de economie is duidelijk de belangrijkste. Laten we daarom eens kijken naar vrouwen en de economie.

Traditioneel wordt er gezegd – door mannen natuurlijk – dat vrouwen niet het mentale vermogen hebben om de economie te begrijpen. Vanzelfsprekend is dit een mannelijke chauvinistische uitspraak, duidelijk een seksistische opmerking; maar als je er neutraal naar kijkt, zit er wel een kern van waarheid in. Natuurlijk zeggen ze dit om te provoceren, maar waarom zou je het überhaupt zeggen?

Het klopt wel enigszins dat vrouwen de economie niet kunnen begrijpen, omdat niemand de economie kan begrijpen. Zelfs de mannen die de huidige economie hebben gevormd, kunnen de huidige economie en alle effecten ervan niet begrijpen. Dit is een van de redenen waarom vrouwen de economie niet kunnen begrijpen. Natuurlijk niet zoals die mannen het bedoelden, maar toch is dit wel enigszins waar. Wie begrijpt de economie wel? Niemand begrijpt die helemaal en dat is een van de redenen waarom het zo loopt.

Een ander aspect is dat vrouwen de economie van mannen niet kunnen begrijpen, de door mannen gevormde, de door mannen gedomineerde, economie. Ze kunnen die niet begrijpen, niet omdat ze niet in staat zijn om die te begrijpen, maar omdat ze niet kunnen begrijpen dat mannen zo’n onevenwichtige economie kunnen vormen. Er zijn twee manieren om het woord ‘begrijpen’ te begrijpen. Je kunt iets niet begrijpen omdat je niet het vermogen of de intelligentie hebt om het te begrijpen, of je kunt het niet begrijpen omdat jij je afvraagt hoe mensen zo dom kunnen zijn. Hoe konden mannen zo dom zijn om de economie vormen die je op de wereld ziet? Dat kunnen veel vrouwen niet begrijpen over de economie.

Het hogere bewustzijn zoekt de komende jaren, maar natuurlijk ook de rest van dit decennium, naar vrouwen die zich steeds meer met de economie zullen gaan bezighouden. Ze zullen hun mening beginnen te geven en vragen stellen omdat vrouwen de basale menselijkheid begrijpen dat je andere mensen bepaalde dingen niet mag aandoen.

Ze zouden naar de economie kunnen kijken en zeggen: “Bepaalde dingen mag je de mensen niet aandoen door de economie. We zouden geen economie mogen hebben die de meerderheid van de wereldbevolking veroordeelt tot armoede en alleen een kleine elite zo rijk maakt dat die niet eens weet wat ze met het geld moet doen. Omdat niemand zoveel geld kan uitgeven.”

Vrouwen kunnen naar dit fenomeen kijken en zeggen: “Er is hier iets ernstig mis. Er is iets ernstig mis met een economie die er volledig op gericht is om een paar mensen in staat te stellen steeds meer zogenaamde ‘rijkdom’ te vergaren, wanneer ze die rijkdom om praktische redenen absoluut niet nodig hebben.”

Waarom blijven ze zoveel rijkdom vergaren? Vanwege een psychologisch mechanisme in het hoofd van deze mensen, en dat psychologische mechanisme houdt in dat niets ooit genoeg is voor deze mensen. Dit betekent dat een groot aantal vrouwen eraan toe is om hun bewustzijn te veranderen en zich ineens te realiseren: “We hebben een wereldeconomie die volledig is ontworpen om een kleine elite – die vooral uit mannen bestaat – in staat te stellen om rijkdom te vergaren, maar het gaat echt niet om die rijkdom. Het gaat om een psychologisch mechanisme in hun hoofd wat ervoor zorgt dat niets ooit genoeg voor hen is. Waarom laten we de hele economie op de planeet afhangen van dit buitengewoon grote, onvervulbare, verlangen?

Veel vrouwen kunnen zelfs zien wat er zal gebeuren als dit tot in het logische uiterste wordt doorgevoerd. De economie zal zich steeds meer richten op een paar mensen die steeds rijker worden. Maar die zijn bang dat ze niet genoeg geld hebben, ze willen rijkdom vergaren, niet uitgeven. Wat betekent dat? Dat betekent dat ze rijkdom onttrekken aan wat we de ‘echte’ economie zouden kunnen noemen, de natuurlijke economie. Dat geld kan dan door niemand worden uitgegeven om de economie te laten draaien.

Wat betekent dat? Het betekent dat de trein geleidelijk aan tot stilstand komt; de economie zal naar een lager niveau beginnen te zakken en binnen afzienbare tijd terugkeren naar het peil van de economie in de middeleeuwen, in de feodale samenlevingen. Toen was de overgrote meerderheid van de bevolking, ruim vijfennegentig procent van de bevolking arm en een kleine elite rijk. Maar de elite in de middeleeuwen had bij lange na niet de rijkdom die de elite tegenwoordig heeft. En waarom niet? Omdat de economie op een lager peil stond.

Hoe komt het dat de economie op een hoger peil is gekomen dan in de middeleeuwen; waarom is er tegenwoordig meer rijkdom? Omdat de rijkdom is verspreid over een groter deel van de bevolking en de mensen hebben, althans in sommige landen, een veel hogere levensstandaard dan de mensen in de middeleeuwen. Daarom is de economie gegroeid. Daarom is de welvaart in de echte economie toegenomen.

Veel vrouwen zijn eraan toe om hiernaar te kijken. Sommige mannen natuurlijk ook, maar dit idee begrijpen vrouwen gemakkelijker wanneer ze contact krijgen met hun basale menselijkheid en zeggen: “Wat voor soort economie zouden we eigenlijk moeten hebben? Waarom hebben we een economie die duidelijk elitair is in plaats van één die het beste is voor alle mensen? Hoe zou het zijn als we een economie hadden die doet wat het beste is voor de meeste mensen: hun levensstandaard verhogen?”

Die economie zou maar blijven groeien en groeien en groeien; er zou steeds meer rijkdom komen. Het zou veel gelijkmatiger worden verspreid en dan zou de economie in een zelfvoorzienende, opwaartse spiraal komen, in plaats van een economie met ups en downs die van crisis naar crisis gaat, omdat de economie zelf de ene crisis na de andere veroorzaakt. En hoe komt dit? Omdat de elite een economie wil die van crisis naar crisis gaat. Waarom? Ze concentreren de rijkdom in hun handen door het samenspel tussen opleving en neergang.

In een gelijkmatig groeiende economie zou het voor hen moeilijker zijn om zelf hun rijkdom in de hand te houden, maar als er sprake is van een opleving en neergang, van crisis naar hoogconjunctuur, dan kunnen ze hoe dan ook geld verdienen. Dit is bewezen door het feit dat de elite in 2020 meer geld heeft verdiend dan zou zijn gebeurd als er geen pandemie was geweest. Wie verliest geld tijdens een crisis? De gewone bevolking. Wie wint? De elite, altijd de elite. Ze concentreren de rijkdom, ze concentreren eigendommen, in hun handen en als de economie blijft stijgen en dalen, zal er op den duur een feodale economie ontstaan waarin de meerderheid van de bevolking slaaf van de elite zal zijn.

Zoals je al in de Verenigde Staten ziet, wordt de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking geleidelijk uitgehold. Veel mensen, mannen en vrouwen, zijn eraan toe om daarnaar te kijken en te zeggen: “Dit kan niet goed zijn, dit mag niet zo doorgaan.” Maar nogmaals, vrouwen zijn vooral degenen die dit kunnen doen, omdat ze kunnen kijken naar wat het de mensen kost: hoe dit mensen beïnvloedt, hoe dit gemeenschappen beïnvloedt, hoe dit hele naties en zelfs de wereld beïnvloedt. Zij kunnen hiernaar kijken en zij kunnen roepen dat dit moet stoppen. Deze visie kun je voor ogen houden en het hogere bewustzijn eraan laten werken dat vrouwen zich zullen gaan bezighouden met de economie, de door mannen gecreëerde economie onderzoeken en de vragen stellen die gesteld moeten worden.

Eén vraag die gesteld moeten worden, of een van de dingen waarover moet worden nagedacht, is natuurlijk het neoliberalisme.

Wat heeft ervoor gezorgd dat de levensstandaard van de middenklasse geleidelijk werd uitgehold en dat de rijkdom zich concentreerde in de handen van de elite? Dat waren de neoliberale principes die stelden dat de overheid zich niet mocht bemoeien met de economie; dit zou de financiële sector en andere industrieën dereguleren, omdat ‘de markt voor zichzelf zou zorgen’. Dit heeft tot een vier decennia durende achteruitgang van de levensstandaard van de middenklasse geleid, vier decennia groei van de rijkdom van de elite en ook tot de financiële crisis in 2008.

Natuurlijk zijn er mensen die na 2008 het neoliberalisme in twijfel zijn gaan trekken, maar niet genoeg. Waarom? Omdat de economie nog te veel wordt gedomineerd door mannen die niet bereid zijn om dit te onderzoeken. Waarom niet? Omdat de mannelijke psyche meer geneigd is om in ideeën, mentale beelden, ideologieën, te geloven. De mannelijke psyche wil geloven dat de wereld functioneert volgens een mentaal beeld en dat de wereld zich zal conformeren aan het mentale beeld als we dat mentale beeld maar lang genoeg blijven projecteren. Mannen geloven dit sneller.

Vrouwen staan meer open om te zeggen: “Oké, we hebben dit mentale beeld al een tijdje. Wat zijn de effecten ervan? Wat zijn de consequenties? Is de belofte van dat mentale beeld uitgekomen? En als dat niet het geval is, moeten we vraagtekens bij dat beeld zetten.”

Serieus, het neoliberalisme had in 2008 moeten sterven, maar dat is niet gebeurd en nu heb je weer een economische crisis, en als je daar op de beste manier die mogelijk is uit wilt komen, zul je verder moeten kijken dan de neoliberale principes. Wat is er in 2008 gebeurd? De niet-gereguleerde financiële sector bracht de wereldeconomie op de rand van de afgrond. Wat was de reactie van de mensen die neoliberale principes hadden omarmd, die de economie door hun hebzucht op de rand van de afgrond hadden gebracht? “De overheid moet ingrijpen!”

Een heel oud gezegde is dat je niet van twee walletjes kunt eten, omdat het op planeet aarde gewoon een feit is dat je niet twee elkaar wederzijds uitsluitende dingen tegelijkertijd kunt doen. Je kunt geen neoliberaal zijn en roepen dat de regering moet ingrijpen. Dat kan niet. Je moet kiezen: Wil je een neoliberale economie? Dan moeten de instituties van die economie, de banken en investeringsbanken, failliet kunnen gaan als ze indruisen tegen de principes die de economie laten functioneren.

Of wil je een economie waarin de overheid een rol kan spelen? Dan moet je het neoliberalisme opgeven, want in een neoliberale economie kan de overheid geen actieve rol spelen – dat kan niet. Je moet je dan een heel simpel feit realiseren. Wie wil een neoliberale economie? De elite. Waarom? Omdat die hen volledig de vrijheid geeft om de bevolking uit te buiten. Een niet-gereguleerde kapitalistische economie is een vrijbrief voor een elite die al rijkdom heeft vergaard om de bevolking uit te buiten. Dat is gewoon een feit en vrouwen staan daar meer voor open dan mannen, vooral de mannen die nog steeds verliefd zijn op het neoliberale mentale beeld.

De enige manier om een economie waarin de gemiddelde persoon zijn levensstandaard verhoogt, veilig te stellen is dat de overheid tussenbeide komt en de economie reguleert. In de eerste plaats de financiële sector die altijd wordt gedomineerd door de elite en er altijd door gedomineerd zal worden. In een ideale, natuurlijke, economie sta je niet toe dat mensen geld verdienen aan geld, want geld is niets meer dan een hulpmiddel. Een niet-gereguleerde financiële sector is een vrije licentie voor de elite om de mensen uit te buiten en dat kan de levensstandaard van de bevolking niet verhogen. Het kan niet. Dit zijn onverenigbare ideeën.

Je moet kiezen welke economie je wilt. “Kies vandaag wie je wilt dienen”, de elite of het volk. Te veel mannen zijn nog steeds zo verliefd op het neoliberale idee dat ze niet willen zien dat dit de elite dient en daarom moeten er vrouwen komen die zeggen: “We moeten kiezen, en we willen een economie die van het volk, door het volk en voor het volk is, niet van de elite door de elite en voor de elite. We willen een economie die functioneert volgens democratische principes, niet antidemocratische principes zoals nu het geval is.”

Neem een van de mooie ideeën die door de neoliberalen naar voren zijn gebracht: “Het opkomende tij tilt alle boten op”. Maar wat is het ‘opkomende tij’? Dat is zogenaamd geld, of rijkdom, de hoeveelheid rijkdom. Als je de totale rijkdom op de wereld vergroot, zal dat alle boten optillen net als het getij dat opkomt. Maar neem dat beeld nog eens. Wat heeft de elite gedaan sinds de financiële sector is gedereguleerd? Ze hebben rijkdom gecreëerd. Maar niet de rijkdom die gekoppeld is aan de reële economie. Het gaat niet om het produceren van een product of het leveren van een dienst – dit is kunstmatig gecreëerde rijkdom. Dus stel je voor, dit kun je gemakkelijk vanwege de beelden die er zijn over de opwarming van de aarde en het smelten van de ijskappen, stel je voor dat het vloed wordt.

Wat gebeurt er als het vloed wordt? Veel boten in een jachthaven zijn vastgebonden aan palen in de grond. Wat gebeurt er als het tij blijft stijgen? Welnu, de touwen waarmee de boten zijn vastgemaakt, zullen strak komen te staan. Dat betekent dat de boot niet verder omhoog kan. Wat zal er dan gebeuren? Uiteindelijk zal het tij zo hoog worden dat het in de boot begint te lopen en de boot zinkt. Welke boten zullen in dit scenario als eerste zinken? De kleinste boten natuurlijk, daar zal het water als eerste naar binnen stromen, terwijl het langer duurt voor de grote jachten van de elite vol water staan. Maar uiteindelijk zullen die ook vollopen met water als het tij blijft stijgen.

De leugen van dit idee is dat als je kunstmatig rijkdom blijft scheppen, het net is of je de ijskappen laat smelten tot aan het punt waarop het getij boven het natuurlijke niveau uitstijgt en schade begint aan te richten aan de steden die aan de kust liggen en alle boten zinken. Vanaf het begin is dit geen goed idee. Wanneer je dit tot in het uiterste doordrijft, zie je hoe slecht dit idee is – alle boten worden niet opgetild, omdat het opkomende tij uiteindelijk alle boten zal laten zinken, zelfs de boten van de elite.

Je moet terug naar het punt waarop je zegt: “Er is een natuurlijk waterpeil op deze planeet, er is een natuurlijk niveau van rijkdom, en als we dat geleidelijk laten stijgen, kunnen we ons eraan aanpassen, dan kunnen we dat aan, maar als het te veel stijgt, door kunstmatige rijkdom te creëren of de ijskappen kunstmatig te laten smelten, dan hebben we een probleem. Dan wordt het een destructieve kracht die de boten niet optilt, maar verstrekkende destructieve gevolgen heeft.”

Dit heb je gezien in eerdere crisissituaties. Je zult het in de toekomst zien als het neoliberalisme niet wordt begraven en er een anti-elitaire en niet-elitaire economie wordt gecreëerd. Je weet dit al, want de elite wil een economie die van crisis naar bloei en weer terug naar crisis gaat, maar ze willen daar de controle over. In hun hebzucht denken ze dat alles wat ze ook bedenken om hun rijkdom te vergroten, goed is. Ze zijn zo blind dat ze niet kunnen zien dat het op den duur uit de hand zal lopen. Er komen misschien veel boom en bust cycli, omdat de elite de touwtjes in handen kan houden, maar vroeg of laat gaan ze te ver; zoals in 1929 en 2008. Plots loopt het uit de hand en dan krijg je een grote crisis, die zij niet kunnen stoppen en dan roepen ze ineens dat zij ‘too big to fail’ zijn.

In een neoliberale economie is niemand en niets te groot om te falen. Dat is gewoon hoe de economie werkt, want de markt zorgt voor zichzelf en degenen die de markt niet kunnen bijhouden, gaan failliet; ze zijn niet te groot om te falen. Niets is te groot om te mislukken als je neoliberaal bent. Als je mens bent, zou je wel kunnen zeggen dat iets te groot is om te mislukken, namelijk de samenleving, de regering, de orde waarin mensen een behoorlijke levensstandaard hebben – waarin álle mensen een behoorlijke levensstandaard hebben. Die is te groot om te mislukken en daarom moeten we de elite laten mislukken als dat de mensen zijn die het hele systeem bedreigen.

Het is heel belangrijk dat vrouwen zich bewust beginnen te worden van hun rechtmatige rol in de economie. Want waarom is de economie uit balans? Omdat de onevenwichtige mannelijke drang naar expansie niet is gecompenseerd door de vrouwelijke drang naar evenwichtige groei.

Mannen kunnen de economie echt niet repareren. Als vrouwen niet meer invloed op de economie krijgen, zal de economie niet worden gerepareerd, maar de richting opgaan van volgende crises. Die zullen nog erger zijn dan de vorige, totdat iemand wakker wordt en beseft dat we ons bewustzijn over de economie moeten veranderen. Deze ommezwaai kan er echt komen en de komende jaren escaleren en het werk en de visie van de bewustere mensen kunnen daar een belangrijke positieve impact op hebben.