De rol van de overheid is om de mensen te beschermen tegen uitbuiting door machtselites

 

Een van de belangrijkste veranderingen in bewustzijn die heeft plaatsvonden in de meeste democratische landen toen ze een democratie werden, was dat mensen in het algemeen meer vertrouwen begonnen te krijgen in hun regering. Ze begonnen het gevoel te krijgen dat hun regering er niet op uit was hen te domineren, te misbruiken, tot slaaf te maken, van hen te profiteren. Ze begonnen het gevoel te krijgen dat ze in een welwillender tijd leefden, een welwillender samenleving, waarin niet het duidelijke misbruik en de slavernij was die ze in het verleden hadden meegemaakt. Dit is natuurlijk een positieve en noodzakelijke ontwikkeling. Er is echter een keerzijde aan alles als het gaat om het menselijk bewustzijn, het dualiteitsbewustzijn, en zijn griezelige vermogen om alles in een onevenwichtige toestand te brengen.

In veel, vooral oudere, democratieën, is een bewustzijn ontstaan dat zeer krachtig is geworden en vaak de geest overneemt van die mensen die deel uitmaken van de democratische regering, of ze nu behoren tot de gekozen vertegenwoordigers, de bureaucratie, de media, of het onderwijssysteem. Dit bewustzijn is dat de leiders van democratische samenlevingen in wezen geloven dat het goed genoeg is wat ze doen. Ze nemen hun verantwoordelijkheid jegens de mensen door te zorgen voor een enigszins vreedzame en stabiele samenleving en een stabiele economie, enzovoort. De perceptie is dat zolang een democratische samenleving redelijk goed functioneert volgens de norm, de leiders hun plicht en verantwoordelijkheid jegens het volk vervullen.

Welke maatstaf gebruik jij om te beoordelen of een democratie goed functioneert? Vaak kijk je dan naar andere democratieën. Je kijkt naar de geschiedenis van de democratie en je kijkt natuurlijk naar samenlevingen die geen democratische regeringsvorm hebben en die misschien niet dezelfde vrijheden hebben die jij zogenaamd in een democratische samenleving wel hebt. Op basis van die vergelijking zeggen de mensen dan: “Onze democratie doet het toch best goed?” En de andere mensen zeggen: “Ja, ja, we doen het best goed vergeleken met hoe het was voordat we democratie hadden en vergeleken met een ander land.” Je bouwt het gevoel op dat wat je hebt gedaan, goed genoeg is.

De verantwoordelijkheid om de mensen te beschermen
Er is geen enkele democratische regering die voldoende haar verantwoordelijkheid neemt jegens haar volk. Omdat het de verantwoordelijkheid van een regering is om de mensen te beschermen. We zouden moeten zeggen dat dit een van de verantwoordelijkheden is, maar het is zeker een primaire verantwoordelijkheid.

Je denkt dat dit goed genoeg is als je een soort leger hebt, als er geen oorlog of dreiging van oorlog bestaat, als je een politiemacht hebt, als je verschillende diensten hebt op het terrein van de gezondheid, als je een onderwijssysteem hebt, enzovoort. Maar beschermt dat de mensen echt? Dat wel, maar is het voldoende bescherming?

Er zijn altijd twee soorten kwaad op aarde geweest. Een daarvan is de voor de hand liggende die iedereen kent en als slecht beschouwt. De andere is een verborgen kwaad dat de meeste mensen niet zien. We hebben meer voor de hand liggende vormen van kwaad en de meeste democratische naties denken dat ze hun volk daartegen beschermen, en veel landen doen dat ook in hoge mate. Hoeveel democratische naties hebben eerlijk en openlijk de verborgen krachten van het kwaad begrepen en erkennen dat ze hun volk daar niet tegen beschermen? Hoe kun jij je volk beschermen tegen iets waarvan je niet eens weet dat het bestaat en de aard niet van begrijpt. Dus, hoe groot is die kans? Hoe zou jij je volk kunnen beschermen tegen cholera als je niet wist dat een bacterie deze ziekte veroorzaakt?

Het recht om niet uitgebuit te worden
Een heel belangrijk idee van democratie is dat alle mensen bepaalde rechten hebben. Je hebt recht op geluk, leven, vrijheid. Wat tot nu toe in geen enkele democratische grondwet is gezet, maar wel een bepaling moet worden, is dat alle mensen het recht hebben om te leven zonder uitgebuit te worden. Democratische naties hebben hun volk tot op zekere hoogte bevrijd van de meer voor de hand liggende vormen van uitbuiting. Daar heb je geen dictatoriale leider die het recht heeft om iedereen te vermoorden die hij wil. Er is een rechtsstaat, er is een zekere bescherming tegen machtsmisbruik. Je hebt een zekere bescherming tegen uitbuiting door andere mensen voor diverse doeleinden. Maar dit zijn niet de enige vormen van uitbuiting. Het zijn alleen de vormen die door de samenleving of door mensen in het algemeen zijn erkend.

In het Tijdperk van Hoger Bewustzijn moet het duidelijk worden dat er een groeiend besef is dat veel subtielere vormen van uitbuiting aan de mensen worden opgelegd. Door de geschiedenis heen zijn er diverse machtselitegroepen geweest die hebben geprobeerd het volk uit te buiten.

Democratie en machtselites
Het is niet zo moeilijk voor een cruciaal aantal mensen om een stap verder te gaan en te beseffen dat dit niet betekent dat een samenleving automatisch bevrijd is van alle machtselites als die alleen een democratische regeringsvorm invoert. Dit is niet zo moeilijk te begrijpen voor heel veel mensen die dit al beginnen te begrijpen. Toch kunnen ze hier een hogere visie op krijgen dan via de complottheorieën en diverse websites die altijd proberen sensatie te veroorzaken. Ze brengen dit vaak zo in beeld dat de mensen denken dat ze niets kunnen doen aan deze verborgen elites die de samenleving proberen te manipuleren en over te nemen. De waarheid is dat mensen wel iets kunnen doen aan elke machtselitegroep. Maar slechts op één manier: door bewustwording.

De mensen kunnen zich pas bevrijden van welke machtselite ook als ze zich ervan bewust worden dat die machtselite bestaat, dat die bepaalde bedoelingen heeft, bepaalde methoden heeft, en bepaalde ideeën heeft gebruikt om zichzelf voor de mensen te verbergen en haar intenties en methoden voor de mensen te verbergen. Je hebt in de geschiedenis gezien dat de mensen in diverse landen zich bewust zijn geworden van een bepaalde machtselite en natuurlijk hebben gedaan wat zo vaak is gebeurd: geweld gebruiken om de machtselite te verslaan. Dit zal natuurlijk op geen enkele manier het Tijdperk van Hoger Bewustzijn brengen. Geweld en dwang kunnen geen beter tijdperk brengen, want die moet geheel berusten op een hogere visie. We moeten een stap verder gaan en erkennen dat de sleutel tot het overwinnen van de machtselite, de sleutel om jezelf en de mensen te bevrijden van uitbuiting door een machtselite, is het bewustzijn verhogen. Waarom? Waarom is het niet genoeg dat de mensen gewoon weten dat er een machtselite bestaat, zodat je ze allemaal onder de guillotine kunt leggen? Omdat er zich onmiddellijk een andere machtselite begint te vormen als je één machtselite onder de guillotine legt. Was dat niet de les die je kunt leren van de Franse Revolutie? Was het niet de les die je kunt leren van veel andere situaties in de geschiedenis?

Wat is ervoor nodig om de mensen te bevrijden van de machtselite? Dat je de invloed van het bewustzijn herkent. De machtselite kan het volk nooit alleen onderdrukken met geweld en dwang. Er moet een gedachtegang zijn die de mensen voor de gek houdt waardoor ze denken dat ze niet zonder de elite kunnen of die hen voor de gek houdt door simpelweg niet te zien wat de elite aan het doen is. Er is altijd een beperkt bewustzijn bij de mensen dat een opening schept voor de machtselite zodat die ingrijpt en de mensen uitbuit. Het verhogen van het bewustzijn is dus de sleutel, maar het bewustzijn moet verder kijken dan simpelweg weten dat er een machtselite bestaat.

Dit is ook de belangrijkste reden waarom de meeste complottheorieën geen enkele constructieve rol spelen. Ze proberen mensen bewust te maken van een of andere geheime samenzwering, maar ze verhogen het bewustzijn nooit verder, zelfs als het waar is wat ze zeggen, wat vaak niet zo is. Ze verhogen het bewustzijn nooit zover dat de mensen beginnen te zien welk element in hun eigen bewustzijn een elite kan laten ontstaan en voortbestaan. Er moeten steeds meer mensen komen die naar dit toegenomen bewustzijn willen reiken.

Een welwillende machtselite
Veel mensen kunnen begrijpen dat jij als vrij mens niet uitgebuit mag worden. Als burger in een democratische natie heb je het recht om niet te worden uitgebuit door een machtselite of een andere groep mensen die misbruik van je maakt. Het is niet zo’n grote sprong om de mensen te laten begrijpen dat het eigenlijk de verantwoordelijkheid van een democratische regering is om hun eigen samenleving te bekijken en te kijken of er een verborgen machtselite bestaat en wat de agenda en de methoden van die machtselite zijn. Pas als een regeringsapparaat dit heeft gedaan, heeft het zijn plicht gedaan, en is dat universeel aanvaardbaar voor veel mensen.

Je moet naar verschillende aspecten van de samenleving kijken om te zien dat er zelfs in democratische landen een machtselite kan worden gevormd en in sommige gevallen hoeven dit niet slechte mensen te zijn. Ze hoeven geen kwade bedoeling te hebben, maar ze hebben een beperkte visie. Het is een egocentrische visie omdat ze de neiging hebben om het universum door hun persoonlijke filter te zien. Ze denken dat een aspect van het universum hun bestaan, hun superioriteit, hun controle en hun macht, rechtvaardigt.

Wat is het doel van democratie?
Veel machtselites in democratische landen geloven nog steeds dat ze op een of andere manier, of het nu van nature is of door Gods hand, beter uitgerust zijn om te regeren. Ze zijn gewoon intelligenter en ze weten het beter, ze hebben meer macht, ze weten veel beter dan de mensen hoe het land bestuurd moet worden. Het grondbeginsel van democratie is dat niemand beter weet dan het volk hoe het land bestuurd moet worden.

Dit is voor velen een verrassende uitspraak omdat ze zullen verwijzen naar voorbeelden uit de geschiedenis dat de mensen stemden voor iets wat later rampzalig was, of dat ze hebben gestemd op iets wat rampzalig bleek te zijn. Sommigen zullen de verkiezingen in de Verenigde Staten als voorbeeld noemen.

Wat is het doel van democratie? Dit is een vraag die maar heel weinig mensen hebben gesteld en geen enkele democratische regering heeft deze vraag natuurlijk gesteld. Wat is het doel van democratie? Dit kun je niet begrijpen zonder naar het bewustzijn te kijken. Het is niet zo moeilijk om in de geschiedenis, vooral de afgelopen paar duizend jaar, te kijken naar het feit dat er ongelooflijke vooruitgang is geboekt in de samenleving; vooral op het gebied van technologie is er ongelooflijke vooruitgang geweest vergeleken met de tijd van Jezus. Je weet heel goed dat Jezus op een ezel Jeruzalem binnenreed, maar je weet ook dat hij tegenwoordig de keuze zou hebben gehad uit veel geavanceerdere transportmiddelen. Er is een enorme vooruitgang geboekt en dat valt niet te ontkennen.

Hoe is die vooruitgang tot stand gekomen? Een simpele vraag met een simpel antwoord: bewustwording. Het is niet alleen een kwestie van kennis. Het is een kwestie van bewustwording. Als je zou willen kijken naar wat de gemiddelde persoon tweeduizend jaar geleden wist, dacht en begreep van het leven, en dat zou vergelijken met de gemiddelde persoon in een democratisch land van tegenwoordig, dan zou je zien dat het bewustzijn van de mensen enorm is toegenomen. Je kunt je tegenwoordig nauwelijks voorstellen hoe beperkt het bewustzijn van de mensen tweeduizend jaar geleden was, hoe beperkt hun kijk op de wereld was, hun kijk op zichzelf, hun vermogen om zelfs maar vragen te stellen over wat voor soort wezens ze zijn. Er is een enorme bewustwording geweest.

Hoe is democratie ontstaan? Al duizenden jaren is de dominante regeringsvorm een dictatuur. Waarom is democratie ineens ontstaan? Dat kon alleen maar omdat de mensen hun bewustzijn verhoogden. Het is niet zo moeilijk om naar bepaalde ontdekkingen van de wetenschap te kijken en te erkennen dat er een collectief bewustzijn moet zijn. Je hebt hier veel voorbeelden van, zelfs erkend en ondersteund door wetenschappelijke instrumenten, bewijzen en experimenten.

Het is niet onmogelijk of moeilijk om mensen te laten beseffen dat het collectieve bewustzijn is verhoogd. Dan is het niet zo moeilijk om te beseffen dat de voortzetting van die vooruitgang afhangt van het voortzetten en verhogen van het collectieve bewustzijn. Hoe zal er anders vooruitgang komen (wanneer die tot nu toe is gekomen door deze bewustwording), tenzij we ook de bewustwording van mensen voortzetten? Dan is het niet zo moeilijk om kijkend naar de geschiedenis te zien dat er in het verleden diverse machtselites zijn geweest die heel agressief inperkten wat de mensen wisten, maar ook van het bewustzijn van de mensen inperkten.

In de recente geschiedenis zie je dat de communistische naties zeer streng censureerden wat voor soort informatie mensen mochten krijgen, omdat de leiders beseften dat de enige manier waarop ze een opstand konden voorkomen, was dat de mensen in de communistische landen, in de Sovjet-Unie, niet wisten hoeveel beter het leven in het Westen was. Als de mensen dit hadden geweten, zouden ze in opstand zijn gekomen tegen hun positie, maar ze dachten dat er niets beters was. Zelfs vandaag de dag censureert de Chinese overheid het internet en waartoe mensen in China toegang hebben op het internet. Natuurlijk censureert de Noord-Koreaanse regering streng wat mensen mogen weten over de buitenwereld. De katholieke kerk censureerde meer dan duizend jaar wat de mensen mochten weten; welke boeken ze mochten lezen.

Je realiseert je al snel dat het primaire wapen van een machtselite altijd is dat ze het bewustzijn van de mensen proberen in te perken. Nu kun je de volgende stap zetten en zeggen dat een democratische regering de vrijheid van haar burgers moet garanderen, en dat dit maar op één manier kan, namelijk door ervoor te zorgen dat er geen machtselite voor de mensen verborgen is die beperkt wat de mensen weten, of het nu over de machtselite gaat of over andere onderwerpen.

Een van de primaire verantwoordelijkheden van een democratische regering is ervoor zorgen dat de mensen toegang hebben tot gratis en volledige informatie over hoe de samenleving werkt. Als democratische burger heb je recht op informatie, want als je niet op de hoogte bent, kun je ook geen vrije keuzes maken? Dat kan niet.

Hoever kun je hierin gaan, zodra je begrijpt dat het de verantwoordelijkheid is van een democratische regering om naar de samenleving te kijken, om te kijken of er een verborgen machtselite is waar de mensen niets vanaf weten; die machtselite vervolgens te ontmaskeren en ook te kijken of er een of ander mechanisme in de samenleving is dat de kennis en het bewustzijn van de mensen beperkt. Als je eenmaal inziet dat dit een verantwoordelijkheid is, dan kun je eisen gaan stellen aan wat een overheid eigenlijk behoort te doen, wat de pers behoort te doen, wat de onderwijsinstituten behoren te doen.

Exploitatie door desinformatie
Dan kun je beginnen na te denken over hoe de mensen op aarde door de geschiedenis heen zijn uitgebuit door desinformatie. Niet alleen door gebrek aan informatie, maar rechtstreeks door desinformatie – onrechtmatig, opzettelijk en kwaadwillig – onjuiste informatie. Vervolgens kun je gaan nadenken over welke delen van de samenleving worden beïnvloed door verschillende vormen van desinformatie. Slechts één voorbeeld hiervan is dat een land in de meeste westerse democratieën gedurende heel veel eeuwen eerst werd gedomineerd door de katholieke kerk en daarna, de laatste vijfhonderd jaar, door de protestantse kerken. Is het onredelijk om te denken wat voor soort desinformatie de mensen werd opgedrongen door het katholieke en protestantse christendom?

Daarna zijn veel westerse landen de afgelopen twee- of driehonderd jaar gedomineerd door de materialistische wetenschap, door een materialistische kijk op het leven. Je kunt nogmaals de vraag stellen (en dit is een redelijk universele, voor de hand liggende, vraag): “Wat voor soort desinformatie is door het materialisme over de mensen verspreid?” Was er een machtselite die profiteerde van de christelijke religie om de mensen te programmeren en de mensen te beperken met desinformatie? Je hoeft niet heel nauwkeurig naar de geschiedenis te kijken om te zien dat die er natuurlijk was. Vanaf het allereerste begin was er een machtselite rondom keizer Constantijn die het christendom wilde gebruiken om het volk in zijn macht te krijgen. Dit ging zo door totdat de katholieke kerk haar invloed op samenlevingen begon te verliezen. Je hoeft geen genie te zijn om dit te zien. Je moet alleen de juiste vragen willen stellen en naar de voor de hand liggende antwoorden zoeken. De antwoorden die je in veel gevallen wel duidelijk worden als je de juiste vraag stelt.

Is het dan zo’n grote sprong om te vragen of er een of meer machtselitegroepen zijn die ook hebben geprofiteerd, niet alleen van de wetenschap maar eigenlijk van het wetenschappelijk materialisme, om opnieuw desinformatie over de mensen te verspreiden? Dit kun je dan natuurlijk uitbreiden en kijken naar de economie. Is er een machtselite die niet wil dat de mensen begrijpen hoe het geldsysteem werkt? Hoeveel mensen in democratische landen begrijpen het geldsysteem? Heel weinig. Zou dit ook door een machtselite bedacht kunnen zijn die niet wil dat mensen begrijpen hoe het geldsysteem werkt? En als dat zo is, waarom zou een machtselite niet willen dat de mensen begrijpen hoe het geldsysteem werkt? Misschien omdat er een machtselite is die de mensen uitbuit via het geldsysteem, die weet dat de mensen hier niet in mee zouden gaan als ze echt zouden begrijpen hoe het geldsysteem werkt?

Is het niet de verantwoordelijkheid van een democratische regering om te kijken hoe de economie precies werkt en de mensen vertelt hoe die werkt en daarna de mensen te laten beslissen of ze de huidige economie willen voortzetten of op zoek willen naar een beter systeem? Zou het echt buiten de verantwoordelijkheid van een democratische regering vallen om dit te doen?

Een publiek debat over uitbuiting
Veel mensen gaan ook beseffen dat er behoefte is om kritisch naar de samenleving te kijken. De bewustere mensen kunnen de voorlopers zijn om de aandacht van de mensen te vestigen op de noodzaak om niet te worden uitgebuit door een elite. Als dit lukt, en het is een realistisch doel, dan zou dit enorme impact kunnen hebben op het publieke debat in democratische landen.

Dit betekent geen gewelddadige opstanden tegen de machtselite, want dat is niet nodig. Op het moment dat een cruciaal aantal mensen hun bewustzijn verandert, zal een democratische natie veranderen en zullen er veranderingen doorgevoerd moeten worden. Een democratische natie reageert veel meer op het bewustzijn van de mensen dan een totalitaire regeringsvorm. Zelfs een totalitaire regeringsvorm reageert enigszins op het bewustzijn van de mensen, maar een democratische regering doet dat veel sneller. Wanneer het bewustzijn van de mensen verandert, moet de overheid haar gedrag, haar wetten, haar procedures en doelen veranderen.

Dit hangt samen met het grotere doel van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn, en het is niet zo dat een of andere almachtige God dit Gouden Tijdperk over de mensen zal afroepen. Het Tijdperk van Hoger Bewustzijn kan alleen worden gevormd als er mensen zijn geïncarneerd die iets medescheppen door zich af te stemmen op de ideeën en daarnaar te handelen. Nogmaals, hoe kun je het Tijdperk van Hoger Bewustzijn manifesteren als je niet de visie, het bewustzijn, hebt van wat zelfs maar mogelijk is?

Wat is de grootste uitbuiting die de mensen wordt opgedrongen door de machtselites die je in de geschiedenis hebt gezien? Juist dat er zoveel dingen op aarde als onoverkomelijke obstakels worden gezien, beperkingen waar je niet overheen kunt stappen: “Daar kun je niets aan doen. De olie zal opraken en daar kun je niets aan doen.” Dit is een van de ergste vormen van uitbuiting van het volk. Al die beperkingen verhinderen dat de mensen accepteren dat een betere samenleving mogelijk is.

Geprogrammeerd om beperkingen te accepteren
Ga een paar honderd jaar terug in de tijd. Kijk eens naar het feit dat de meerderheid van de bevolking niet kon lezen en schrijven in wat nu de meeste democratische landen zijn. Ze konden geen boeken lezen die hen een hogere visie konden geven. Ga eens tweehonderd jaar terug in de tijd en neem de gemiddelde persoon van toen. Als je hem uitlegt wat voor soort samenleving je tegenwoordig hebt, zou hij weigeren je te geloven. Hij zou dit bestempelen als een complete utopie, complete dagdromen, een totale fantasie. Toch ervaar jij dit als de dagelijkse realiteit.

Je hebt altijd genoeg te eten. Je hoeft niet gratis te werken op het land van de landeigenaar. Je hoeft niet bang te zijn voor de politie. Je hoeft geen zestien uur per dag te werken om het fysiek te overleven. Je hoeft niet te lopen als je ergens heen wilt. Je kunt in een auto stappen en door op een knop te drukken, ga je vooruit. Wie zou dit tweehonderd jaar geleden hebben geloofd? Als je ver weggaat, stap je in een machine die de lucht in gaat. Hoe zouden ze hiernaar gekeken hebben? Als totale fantasie.

Als je tweehonderd jaar teruggaat, kun je zien dat ze met hun bewustzijnsniveau niet zouden kunnen accepteren dat de samenleving van tegenwoordig zelfs maar mogelijk was. De meeste mensen kunnen tegenwoordig niet geloven dat het Tijdperk van Hoger Bewustzijn echt mogelijk is. Ook al hebben ze de afgelopen honderd jaar heel veel technologische vooruitgang gezien, ook al hebben ze heel veel veranderingen in de samenleving gezien, ze zouden nog steeds niet in staat zijn om de visie te accepteren van wat mogelijk is in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn. Dit is een gemanipuleerde toestand die de mensen is opgedrongen door de manipulatoren van alle tijden die hun visie en hun vermogen om te accepteren wat mogelijk is, willen inperken, want als de meerderheid van de mensen denkt dat iets onmogelijk is, dan zal het in de praktijk ook onmogelijk zijn.

Hoe kunnen mensen het Tijdperk van Hoger Bewustzijn accepteren?
Wat zit er achter de komst van de meeste technologie die je in de moderne wereld ziet? De mensen van een paar honderd jaar geleden konden op geen enkele manier hun geest openstellen om de visie voor het Tijdperk van Hoger Bewustzijn te accepteren. Daarom werd er mechanische technologie voortgebracht die zichtbare, onmiskenbare, effecten had die verder ging dan wat mensen zich tientallen jaren geleden konden voorstellen. Toen ze deze technologie zagen, en toen ze zagen dat nu iets werd aangetoond waarvan hun ouders dachten dat onmogelijk was, maar wat inderdaad wel mogelijk bleek te zijn, konden ze hun geest geleidelijk openen om grotere mogelijkheden te zien. Dit is voor een groot deel gebeurd, maar niet in die mate dat mensen het Tijdperk van Hoger Bewustzijn volledig kunnen accepteren. De bewustere mensen kunnen zich in gedachten voorstellen dat de mensen hogerop zullen komen.

Veel mensen kunnen beginnen te begrijpen dat de meest subtiele en gevaarlijke vorm van uitbuiting is dat een kleine machtselite de visie en het bewustzijn van de bevolking inperkt. De machtselite beperkt wat mensen denken dat mogelijk is, waar ze alleen maar van durven dromen. Dit heeft natuurlijk maar één doel, en de mensen kunnen dit gemakkelijk begrijpen. De leden van de machtselite hun macht willen behouden, ze willen aan de macht blijven, en om dit te doen zullen ze altijd proberen de status quo te handhaven. Hoe behouden ze de status quo? Door het bewustzijn van de mensen te beperken zodat de mensen denken dat het niet mogelijk is om een veel betere samenleving, een veel hogere staat, te manifesteren: “We zijn ongeveer zover gekomen als we kunnen.”

Zelfs in de moderne wereld wordt dit in het collectieve bewustzijn geprogrammeerd: “We zijn zo hoog gegaan als we kunnen. We hebben alles ontdekt wat er te ontdekken valt. We hebben de limieten van groei bereikt. We raken door onze middelen heen.” Allemaal beperkingen, en het doel is alleen maar het vermogen van mensen in te perken om zich voor te stellen en te accepteren dat hen in de toekomst een veel betere situatie staat te wachten. Er zijn ook mensen die zeggen dat wat we hebben, goed genoeg is en dat we niet hoger hoeven te komen, we hoeven alleen maar de huidige democratieën in stand te houden. We hoeven niet hoger te komen door directe democratie en dergelijke, en het is niet nodig om op een hoger niveau te komen. Dit alles heeft maar één doel: de machtselite aan de macht houden. Miljoenen mensen zijn bereid om dit bewust te erkennen. Ze weten het van binnen al en wanneer het aan hen wordt gepresenteerd, zal het vanzelfsprekend voor hen lijken.

Het echte doel van democratie
Welke vooruitgang er ook is geboekt in de samenleving, er is altijd een elite geweest die hiervan probeerde te profiteren. Het is duidelijk te zien dat er een gevestigde machtselite is maar op bepaalde momenten in de geschiedenis heb je een machtselite zien opkomen die er vervolgens in slaagde om misbruik van de mensen te maken, de mensen uit te buiten. Ze hebben de gevestigde machtselite omvergeworpen, maar het effect was alleen maar dat de aspirant-machtselite het overnam en toen de gevestigde machtselite werd.

Dit patroon heeft zich keer op keer herhaald. “Misschien wordt het tijd in onze democratische naties dat we ons inspannen om te beseffen dat het vormen van democratieën de gevestigde elite van de koning of de keizer of de adellijke klasse wel omver heeft geworpen, maar dat er daarna een machtselite opkwam die heeft geprobeerd om de democratie uit te buiten door zich te vestigen om meer macht en privileges dan de bevolking te krijgen. Het is de volgende logische stap dat de democratie dit aan het licht brengt en dat we de mensen uit deze toestand bevrijden.”

Veel mensen zouden verrast zijn door de uitspraak dat het volk altijd weet wat het beste is voor de democratie. Hoe komt dat? Er is een elite die bewuster en beter opgeleid is dan de gewone bevolking, en waarom zou deze elite het dan niet beter weten dan de mensen? Omdat het doel van democratie niet is dat ze een bepaalde situatie manifesteert.

Wat is het doel van democratie echt? Dat democratie helpt om voortdurend het collectieve bewustzijn te verhogen. Democratie is een geavanceerder schoollokaal voor het volk dan een dictatuur, omdat het volk meer verantwoordelijkheid en invloed heeft. Het primaire doel van de geschiedenis is niet een of andere statische samenleving in de beste situatie te vormen, maar dat de mensen voortdurend een hoger bewustzijn krijgen.

Dit kunnen zelfs mensen begrijpen die niet in een spirituele leer geloven. Je kunt gewoon kijken naar de geschiedenis die eruit bestaat dat de mensen hun bewustzijn steeds verder verhogen, en waarom zou dit niet door kunnen gaan? Democratie is een onderdeel van dat proces. Democratie is een regeringsvorm die grotere verantwoordelijkheid bij de mensen legt omdat ze stemmen, en ze kunnen alleen stemmen op wat ze weten. Dit vereist dat ze hun bewustzijn verhogen, zodat ze betere beslissingen kunnen nemen voor hun land.

Als je begrijpt dat het doel van democratie niet is dat je de allerbeste situatie schept, maar het bewustzijn van de mensen verhoogt, dan zie je dat de mensen altijd het beste weten wat goed is voor hun land. Het doel van een democratie is dat de mensen de kans krijgen om rechtstreeks invloed uit te oefenen op hun regering, en daar dan het resultaat van te zien. Of het resultaat nu dit of dat is, of sommigen het goed of slecht, of goed of fout zouden noemen, alleen al door het feit dat de mensen een beslissing nemen en de gevolgen zien, zal er bewustwording ontstaan. Daarom weten de mensen het altijd het beste, omdat ze stemmen op hun huidige bewustzijnsniveau. Wat is het beste voor de natie? Dat de mensen hun huidige bewustzijnsniveau tot uitdrukking brengen, de gevolgen zien en daardoor de kans krijgen om hun bewustzijn te verhogen.

Vanuit een bepaald perspectief kun je zeggen dat de mensen het niet beter weten. Vanuit een groter perspectief weten ze het eigenlijk beter omdat wat ze wel of niet weten, gevolgen zal hebben die hen zullen dwingen om hun bewustzijn te verhogen. Als jij je realiseert dat dit het doel is, dan zie je ook waarom de machtselites niet goed zijn, en onnodig zijn. Wat hebben de machtselites altijd gedaan? Ze hebben tegengewerkt dat het bewustzijn van de mensen werd verhoogd, omdat dit de enige manier is waarop ze hen in hun macht kunnen krijgen.

Waarom elites niet kunnen regeren
Je ziet dus dat de mensen het in zekere zin altijd het beste weten, omdat ze hun huidige bewustzijnsstaat openbaren, en wanneer ze de gevolgen daarvan zien, krijgen ze de beste kans om hun bewustzijn te verhogen. De mensen krijgen niet de beste kans om hun bewustzijn te verhogen als een kleine machtselite zegt: “Dit is goed voor jou.” Nu kan deze machtselite, of een intellectuele elite of een politieke elite, wel gelijk hebben. Het kunnen goedbedoelende mensen zijn. Ze hebben misschien de juiste visie op welke kant het land op moet, maar pas als de mensen dit van binnenuit begrijpen, hebben ze vorderingen gemaakt in de richting van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn omdat ze hun bewustzijn hebben verhoogd. Niet een kleine elite (zelfs niet een kleine elite van ontwikkelde of spirituele mensen) zullen het Tijdperk van Hoger Bewustzijn manifesteren, omdat het uiteindelijk altijd om het bewustzijn van de mensen gaat.

Bepaalde mensen kunnen hun bewustzijn wel zover hebben verhoogd dat ze een idee kunnen krijgen voor een nieuwe vorm van technologie die de samenleving vooruit kan helpen. Toch kan die technologie er pas komen als het bewustzijn van de mensen op een bepaald niveau is gekomen. Zo liggen de verhoudingen nu eenmaal.

Wat voor wezens zijn wij?
Zodra we begrijpen dat bewustzijn belangrijk is, dat er een collectief bewustzijn bestaat, dat het door de geschiedenis heen (vooral in de afgelopen tweeduizend jaar) is verhoogd, dan kunnen we een vraag gaan stellen die zelden is gesteld, en die is: “Wat voor soort wezens zijn wij?” Er zijn op dit moment miljoenen mensen geïncarneerd die op dit moment met deze vraag worstelen. Daarom kijken veel van hen naar al het alternatieve nieuws, alternatieve vormen van spiritualiteit, new age vormen van spiritualiteit, wat er maar is. Hoe komt dit? Waarom kijken ze hiernaar? Omdat ze in een deel van hun wezen eenvoudig weten dat ze van het traditionele christendom en het wetenschappelijk materialisme geen nauwkeurig beeld hebben gekregen van wie ze zijn.

Het is daarom heel goed mogelijk dat die mensen hun bewustzijn zo veranderen dat ze beseffen dat de volgende logische stap om het collectieve bewustzijn te verhogen is dat jij je meer bewust wordt van de rol van het bewustzijn. Mensen zijn bewuste wezens; je bent in de eerste plaats bewust, en in de tweede plaats mens. Je bewustzijn is geen product van de hersenen. Je bewustzijn valt buiten het fysieke lichaam, dat drukt zich uit door je fysieke lichaam, maar is meer dan jouw lichaam.

Miljoenen mensen staan hier al voor open. Miljoenen anderen zijn bereid om zich ervoor open te stellen en deze ideeën te omarmen, en zeggen daarom: “Het is de hoogste tijd dat we ons gezond verstand gebruiken om verder te kijken dan het beeld dat het christendom ons heeft gegeven, namelijk dat we zondaar zijn, dat we beperkte wezens zijn. Het wordt ook hoog tijd dat we verder kijken dan de opvatting die de wetenschap ons heeft gegeven, namelijk dat we geëvolueerde apen zijn, dat we materiële wezens zijn en dat ons bewustzijn in wezen geen mogelijkheden heeft buiten het fysieke lichaam om. Het is de hoogste tijd dat we de hulpmiddelen gebruiken die door de wetenschap zijn ontwikkeld om het bewustzijn te onderzoeken om erachter te komen wat voor soort wezens we werkelijk zijn.”

In veel oudere democratieën is geestesziekte de grootste uitdaging waarmee de gezondheidszorg wordt geconfronteerd. Wat is geestesziekte? Het is opnieuw een gebrek aan bewustzijn, en het is het gebrek aan bewustzijn over wat voor wezen je bent, wat bewustzijn is, wat het betekent om een bewust wezen te zijn, hoe je eigenlijk functioneert als bewust wezen. Kijk naar de medische wetenschap en dat die de afgelopen honderd jaar de kennis hebt vergroot over hoe het fysieke lichaam werkt, dat er subtiele processen in je fysieke lichaam zijn, dat je mineralen, vitamines, hormonen, en dergelijke nodig hebt om het lichaam te laten functioneren. Is het echt zo moeilijk om naar de menselijke psyche te kijken en te zeggen: “Het is relatief eenvoudig om fysiek gedrag in kaart te brengen, maar veel complexer om het psychologische gedrag van mensen in kaart te brengen, en dit moet betekenen dat de psyche veel complexer is dan het fysieke lichaam. Als al deze processen in het fysieke lichaam plaatsvinden, is het niet logisch dat je veel meer over de psyche te weten kunt komen dan we tot nu toe hebben ontdekt. Het wordt hoog tijd dat we dit gaan onderzoeken en ons ontdoen van de vooroordelen van het materialisme die de wetenschap nu al tweehonderd jaar gijzelt omdat een opkomende machtselite de wetenschap overnam en afstand wilde nemen van de oude machtselite die de religie in haar macht had.”

Het wordt tijd dat wij, als democratische samenleving, als democratische regering, zeggen: “We willen niets te maken hebben met een van deze machtselites en we willen de gedachten van de mensen bevrijden. We willen de collectieve geest bevrijden, zodat we echt kunnen onderzoeken wie we zijn, wat voor soort wezens we zijn, wat er nodig is om psychologisch te functioneren.”

Dit ligt vlak onder de oppervlakte, klaar om door te breken waardoor miljoenen mensen ineens begrijpen dat dit vanzelfsprekend is, dat dit de logische volgende stap is, en dat we die moeten nemen. Dit heeft niets te maken met een bepaalde spirituele leider of leer. Dit is universeel. Als mensen eenmaal objectief naar bewustzijn beginnen te kijken, kunnen zich natuurlijk allerlei wegen openen. Wanneer je ontdekt wat voor soort wezen je werkelijk bent, zul jij je realiseren dat je een spiritueel wezen bent, dat je uit een ander rijk kwam, een ander vibratiespectrum. Dan kun je enkele ontdekkingen van de wetenschap gebruiken die al hebben gewezen op het bestaan hiervan, en kunnen er ineens veel meer dingen worden ontdekt.

De universele spiritualiteit die mensen verenigt
Het is niet onrealistisch dat mensen binnen tientallen jaren steeds meer het bestaan van hogere wezens en een rijk van hogere energie gaan erkennen. Er kan een grote verschuiving plaatsvinden, niet dat mensen ineens één religie of één spirituele leer gaan volgen, maar dat er een universele hoeveelheid spirituele kennis is die plotseling in het bewustzijn van mensen begint op te duiken. Ook al drukken ze die misschien uit door lid te zijn van een bepaalde organisatie of door een bepaalde leer aan te hangen, ze zien dat ze zoveel gemeenschappelijk hebben dat het hen een groter gevoel van saamhorigheid, eenheid en eenzijn, geeft. Ineens kan er een verschuiving plaatsvinden omdat spiritualiteit mensen niet langer verdeelt, maar hen daadwerkelijk samenbrengt, niet in één leer en één beweging, maar in het universele bewustzijn omdat ze contact met elkaar maken in hun hart. Ze realiseren zich dat, ook al hebben ze verschillende overtuigingen en gebruiken en rituelen, ze weten allemaal dat ze spirituele wezens zijn en daarom iets gemeen hebben, hoe we dat ook besluiten tot uitdrukking te brengen.

Dit is opnieuw redelijk universeel, maar het kan natuurlijk ook leiden tot grotere erkenning van het bestaan van spirituele leraren en de waarde van hun leringen. Het kan zelfs leiden tot de erkenning dat er manipulatoren bestaan en dat een bepaald bewustzijnsniveau moet worden getranscendeerd opdat ze van de planeet verwijderd kunnen worden. Er kunnen veel dingen gebeuren als je eenmaal de cruciale hobbel hebt genomen door te erkennen dat de primaire verantwoordelijkheid van een democratische natie is dat ze het bewustzijn van de mensen verhoogt, zodat ze steeds meer vrije keuzes kunnen maken. Want alleen iemand die op de hoogte is van alle opties, en de consequenties van de opties, kan werkelijk een vrije keuze maken.

De machtselites van alle tijden, inclusief die in democratische samenlevingen, hebben altijd gewild dat de mensen het contract ondertekenen zonder de kleine lettertjes te lezen. Het wordt tijd dat de mensen de kleine lettertjes mogen lezen, zodat ze kunnen beslissen of ze een contract met de machtselite willen ondertekenen. Als ze dat niet willen, dan is het natuurlijk de verantwoordelijkheid van een democratische regering om de macht van de elite af te pakken en terug te geven aan de mensen. Wat zou anders de verantwoordelijkheid zijn? Hoe kan het de verantwoordelijkheid zijn van een democratische regering om de status quo te handhaven wanneer de mensen worden gedomineerd en uitgebuit door een machtselite?

De ergste vorm van uitbuiting
Als we terugkeren naar het onderwerp uitbuiting, dan is de meest subtiele en ergste vorm van uitbuiting dat de mensen zijn geprogrammeerd met desinformatie over wat voor soort wezens ze zijn en wat de ware mogelijkheden zijn van hun eigen bewustzijn, van het collectieve bewustzijn om een betere tijd te creëren. Dit is een zeer ernstige, zeer verraderlijke vorm van uitbuiting. Uitbuiting door desinformatie over wie je bent.

Na verloop van tijd zul je veranderingen zien bij democratische naties. Veel veranderingen kunnen in Europa beginnen. Natuurlijk is Europa niet de enige plek ter wereld waar deze doorbraken kunnen komen, maar het is zeker de plek waar veel mensen erop voorbereid zijn. Wat is de allereerste vereiste om deze veranderingen door te voeren? De bereidheid om openlijk te debatteren en te praten over zaken, en dat de situatie zo is dat de samenleving niet meer zoveel taboes heeft waar niet over gesproken mag worden.

Dit is nog een wapen van de machtselite: een taboe creëren: “Hier mogen we niet over praten.” Je moet inzien dat je in een democratie over geen enkel onderwerp niet mag praten. Juist achter de onderwerpen waarover je niet mag praten, kan de machtselite zich verschuilen en dat beperkt de mensen. Het begint met praten, en dat is de opening voor bewustwording, en bewustwording is rechtstreeks de oorzaak van veranderingen op de fysieke wereld. Dat is altijd zo geweest. Dat zal altijd zo zijn. Een groot deel van de bevolking kan dit al erkennen: de rol van bewustzijn bij het creëren en manifesteren van fysieke omstandigheden. Veel mensen staan dichtbij die verandering. Veel mensen zijn veranderd, maar nog veel meer staan op het punt om die verandering door te maken.

Bewustzijn komt altijd vóór de fysieke manifestatie. Wanneer je dit weet, en wanneer je dit erkent, en wanneer je verantwoordelijkheid neemt voor je bewustzijn, dan kun jij je bevrijden van alle vormen van uitbuiting. Als je niet erkent dat bewustzijn voorafgaat aan een fysieke manifestatie, dan kun je jezelf niet bevrijden van de uitbuiting door een of andere machtselite, zelfs niet door de ene na de andere.