Waarom ik géén Samenzweringstheorieën aanhang

door Kim Michaels

Ik heb meerdere e-mails ontvangen van mensen die vragen hoe je moet omgaan met samenzweringstheorieën. Sommige mensen geloofden zelf in die theorieën en hebben zich gerealiseerd dat het een neerwaartse spiraal was en zich er daarna weer uit teruggetrokken of wilden daarbij hulp. Anderen hebben vrienden die samenzweringstheorieën aanhangen en zij kunnen daar niet meer mee praten, omdat die mensen heel gauw geïrriteerd raken wanneer er aan hun overtuigingen wordt getwijfeld. Ik persoonlijk ken al heel lang mensen met wie ik niet meer kan praten en in sommige gevallen herken ik die mensen niet eens meer als de mensen die ik vroeger kende.

Hoe kan ik mensen helpen om hiermee om te gaan, maar ik wil allereerst zeggen dat ik zelf niet weet wat ik met de mensen aan moet die in de energetische vortexen zijn meegezogen van die samenzweringscultuur. Hoe praat je tegen mensen die er absoluut van overtuigd zijn dat zij gelijk hebben en die heel erg van streek raken als zij het gevoel krijgen dat jij twijfelt aan iets wat zij de onbetwistbare waarheid vinden. Hoe ga je om met mensen die het gevoel hebben dat zij meer zijn dan jou, omdat zij in die samenzwering geloven en daardoor automatisch alles kunnen ontkennen wat jij zegt dat aan de theorie of de persoon die erachter zit, twijfelt. Ik heb daar geen antwoord op, omdat ik denk dat er geen antwoord op is. Ik denk dat mensen in die maalstroom komen, omdat zij psychologisch die behoefte voelen, maar dit niet zien en daardoor kun je ze niet helpen om het te begrijpen. Zij zijn op de Harde Leerschool gekomen en het is alleen maar een kwestie van de ervaringen krijgen die ze nodig hebben voordat zij hun wereldbeeld willen gaan onderzoeken.

Ik weet niet hoe ik deze mensen hierbij kan helpen, maar ik dacht dat het misschien wel nuttig zou kunnen zijn om uit te leggen waarom ik niet in samenzweringstheorieën geloof en hoe ik naar die theorieën kijk en de hele cultuur daar omheen. Waarom hang ik geen samenzweringstheorieën aan? Het korte antwoord is dat ik een spiritueel persoon ben. Vanzelfsprekend zegt dat niet veel en daarom zal ik het proberen te verklaren.

Mijn beeld van spiritualiteit
De kern van mijn spiritualiteit is voor mij dat het mijn verantwoordelijkheid is om de leiding te hebben over mijn eigen gedachten en psyche. Ik weet dit al mijn hele leven, zelfs al voordat ik bewust iets van een spiritueel pad afwist. Volgens mij ben ik in dit leven begonnen op een bepaald bewustzijnsniveau, maar ik heb het potentieel om een systematisch pad te volgen dat mijn bewustzijn op steeds hogere niveaus brengt. Dit is geen mechanisch pad, waarop ik spirituele oefeningen kan doen en automatisch vooruitgang boek. Het gaat erom dat ik patronen begin te ontdekken in de manier waarop ik naar het leven kijk en die dan bewust verander totdat ik mijn reacties op de wereld beheers. De drijvende kracht achter mijn spirituele vooruitgang is voortdurend mezelf observeren.

Ik vond op mijn achttiende pas een spirituele leer, maar zelfs als kind deed ik al veel dingen om mijn gedachten te beheersen. Ik was bijvoorbeeld bang in het donker en ik hielp mezelf daarvan af door ’s nachts te wandelen in een gebied zonder straatverlichting tot ik het gevoel had dat ik niet meer bang was. Ik heb altijd sterk het gevoel gehad dat ik er niets van buitenaf mocht gebeuren wat mijn gedachten zou overnemen. Tegelijkertijd heb ik ook altijd het vermogen gehad om paranormale energie te voelen. Ik voelde letterlijk dat mijn angst voor het duister een externe, agressieve energie was die mijn gedachten was binnengekomen en ik voelde dat die wegging omdat ik niet meer in de illusie die erachter zat, geloofde.

Voor mij is de essentie van spirituele groei dat ik de baas blijf over mijn gedachten en een belangrijk onderdeel daarvan is dat ik mijn intuïtieve vermogen om paranormale of spirituele energie te voelen, vergroot opdat mijn gedachten niet kunnen worden overgenomen of overmand raken door die energie. Ik heb altijd het gevoel gehad dat er krachten buiten mij zijn (waaronder maar niet beperkt tot andere mensen) die mij willen beïnvloeden, zelfs mijn gedachten manipuleren en dat ík er verantwoordelijk voor ben dat dit niet gebeurt. Ik zie mezelf leven in een wereld waarin bepaalde externe krachten toegang tot mijn gedachten willen forceren en zij kunnen dat in principe op twee manieren doen:

• Ik weet niet dat zulke krachten bestaan, en weet ik dus ook niet hoe ik mezelf daartegen kan beschermen.
• Ik geloof in bepaalde illusies die zulke krachten toegang tot mijn gedachten verschaffen.
• Ik heb bepaalde wonden en trauma’s in mijn psyche die deze krachten kunnen gebruiken om mij geïrriteerd te maken of uit balans brengen.
• Ik wil niet naar mijn eigen psyche kijken en daarom projecteer ik dat de oorzaak van mijn problemen niet bij mij liggen.

Ik denk dat we allemaal het vermogen hebben om ons te concentreren op ons hart en af te stemmen op de energie of een impuls, bijvoorbeeld iets wat we lezen. We kunnen dan voelen of de energie in ons hart omhoog of omlaaggaat. Voor mij spreekt het vanzelf dat een idee waardoor mijn energie omlaaggaat, niet iets is wat ik in mijn gedachten wil toelaten. Als spiritueel persoon geloof ik dat we een energieveld rondom ons lichaam bezitten en dat er centra of chakra’s in dat veld zitten. Een daarvan is de solar plexuschakra en wanneer ik van streek raak of boos word, dan kan ik duidelijk voelen dat er chaotische energie in mijn solar plexus chakra zit. Ik denk dat de meeste mensen dat ook kunnen voelen.

De energie voelen die samenzweringstheorieën hebben
Wanneer ik een samenzweringstheorie lees (of iets anders), let ik niet in de eerste plaats op wat er wordt gezegd. Ik probeer af te stemmen op de energie die erachter zit. Als ik energie voel die op angst berust en mijn energie naar beneden trekt, dan is dat voor mij een duidelijk teken dat er iets mis is. Als ik voel dat de theorie mijn solar plexuschakra irriteert, dan is dat een waarschuwingsteken. Ik probeer niet te zeggen dat ik een uniek vermogen heb om energie te voelen. Mijn punt is dat we dat allemaal kunnen.

Vanzelfsprekend zou je ook kunnen zeggen dat je vrienden hebt die dat niet kunnen, omdat jij kunt voelen hoe geïrriteerd hun solar plexuschakra is of je kunt de angst voelen die zij op jou projecteren. Ik denk niet dat dit aantoont dat die mensen geen energie kunnen voelen; het toont alleen maar aan:

• Dat zij zich niet bewust zijn van dat vermogen
• Dat zij het niet ontwikkeld hebben.
• Dat zij dat niet gebruiken om de samenzweringstheorie te voelen.

Hoe komt het dat er mensen zijn die de energie van een samenzweringstheorie niet kunnen voelen. Volgens mij is het zo dat die mensen een bepaald mechanisme in hun psyche hebben dat het vermogen blokkeert of het voelen onderdrukt.

De meeste mensen nemen bijvoorbeeld geen verantwoordelijkheid voor hun gemoedstoestand. Zij geloven dat onze psychologische gesteldheid wordt bepaald door factoren in de buitenwereld, zoals onze opvoeding. Die mensen geloven daarom dat ons geluk afhangt van een situatie in de buitenwereld. Als we bepaalde materiële omstandigheden hebben, zullen we gelukkig worden. Als ze die niet realiseren, zullen ze niet gelukkig zijn. Veel van die mensen hebben niet de materiële omstandigheden die ze willen en omdat zij hun gemoedstoestand niet kunnen of willen veranderen, voelen ze zich klem zitten. Ze zien dat andere mensen het beter doen, maar omdat zij er niet over willen nadenken dat hun eigen gemoedsgesteldheid hun geluk wel eens zou kunnen blokkeren, zoeken ze naar een oplossing in de buitenwereld. Zij komen een theorie tegen die zegt dat een soort geheime samenzwering de schuld is van hun gebrek aan geluk en ineens klinkt dat heel aantrekkelijk. De theorie legt uit waarom ze niet hebben wat ze willen en legt tegelijkertijd uit waarom zij niet naar zichzelf hoeven te kijken. Het voedt de oude droom dat je jouw leven kunt veranderen zonder jezelf te veranderen.

Een ander voorbeeld is dat er mensen zijn die al emotioneel in de war zijn. Wij leren kinderen niet hoe zij met hun emoties om moeten gaan en veel mensen bouwen hun hele leven boosheid op. Zij komen een theorie tegen die hun boosheid rechtvaardigt en die daar richting aan geeft of een zondebok buiten henzelf aanwijst. Zij voelen eigenlijk dat de energie in die theorie correspondeert met de energie die al in hun solar plexuschakra zit en vinden dat daar niets mis mee is. Andere mensen worden niet emotioneel maar worden gedomineerd door hun rationele, lineaire geest. Zij zoeken een verklaring voor het feit dat ze niet gelukkig zijn en nu is er een theorie die dat uitlegt. Hun rationele gedachten blokkeren hun intuïtie. Zij zien geen reden om hun intuïtie te gebruiken wanneer die theorie hen erg aanspreekt en verklaart waarom zij niet naar zichzelf hoeven te kijken.

Hoewel ik altijd spirituele groei heb beschouwd als iets om de leiding over je gedachten te krijgen, heb ik mensen ontmoet die tientallen jaren spirituele leringen hebben gevolgd zonder dat ze doorkregen dat ze naar zichzelf moesten kijken. En een aantal van die mensen zijn inderdaad meegesleept in samenzweringstheorieën. Maar voor spirituele mensen is er een speciaal geval dat complexer is.

Spirituele mensen en samenzweringstheorieën
Waarom zijn we spirituele mensen? Omdat onze geest openstaat voor ideeën die verder gaan dan de grote religies en het wetenschappelijk materialisme. Wij hebben aanleg om naar verklaringen te zoeken die niet standaard zijn; spreekt het dan ook niet vanzelf dat wij openstaan voor samenzweringstheorieën? Is het niet een van de problemen op aarde dat veel mensen geen open blik hebben? Ik zal de eerste zijn die zegt dat wij een open geest moeten hebben, maar ik zeg ook dat als je met een open blik kijkt, dit niet betekent dat we open moeten staan voor alles. Hoe vind je het evenwicht tussen openstaan voor iets zonder al te open te zijn?

Ik heb uitgebreid geschreven over veel spirituele mensen die naar de aarde zijn gekomen om te helpen om de planeet te verheffen naar een niveau waarop oorlogen en andere gruweldaden niet kunnen bestaan (in het boek ‘Mijn Levens met Lucifer, Satan, Hitler en Jezus’). Veel van ons hebben sterk het gevoel dat ze een missie of een bedoeling hebben en dat stuurt ons vaak op onze spirituele zoektocht. Wij proberen altijd meer inzicht te krijgen in waarom het kwaad op aarde is en wat wij kunnen doen om dat te verwijderen. Mijn eigen ervaring is dat deze aanpak een risico inhoudt, namelijk dat we al te ijverig of onevenwichtig worden als we de aarde willen veranderen. In wezen is het een spirituele versie van iets waar ik hierboven over gesproken heb, namelijk dat we het probleem buiten ons projecteren.

Ik kan zien dat ik, toen ik jonger was en pas op het spirituele pad was, erg uit evenwicht was, in feite obsessief-dwangmatig in mijn aanpak van spiritualiteit. Ik voelde grote behoefte om spirituele oefeningen te doen om de wereld te veranderen en het heeft wel even geduurd voor ik begreep dat het een excuus was om niet naar mijn eigen psyche te kijken. Ik dacht dat je de wereld kon veranderen door iets buiten mij te veranderen.

Het heeft vele jaren geduurd voor ik die verandering kon doorvoeren door me te realiseren dat je de enige manier om de wereld te veranderen is dat ik mezelf, mijn bewustzijn, verander. Kortom ik ging begrijpen dat de oorzaak van conflicten op aarde eigenlijk is dat heel veel mensen proberen andere mensen te veranderen.

• Mensen willen een bepaalde gemoedstoestand hebben.
• Zij denken dat hun gemoedstoestand afhangt van omstandigheden op de wereld.
• Zij denken dat je alleen de uiterlijke omstandigheden kunt veranderen, als je andere mensen dwingt om te veranderen.

Ik ging begrijpen dat dit mechanisme (van mensen die anderen proberen te veranderen om hun eigen gemoedstoestand te kunnen veranderen) al millennia op aarde heerst. Ik realiseerde me dat ik, als ik wilde helpen om de planeet te verbeteren, het op een ander manier moest benaderen. Ik moest ophouden met denken dat de manier om het kwaad te overwinnen, het kwaad bestrijden is om het te vernietigen. Ik moest niet meer proberen om andere mensen te veranderen, maar in plaats daarvan me concentreren op het veranderen van mezelf. Ik realiseerde me dat de manier om de aarde te veranderen eigenlijk het verhogen van het collectieve bewustzijn was en de enige manier die ik had om het collectieve bewustzijn te veranderen, was mijn eigen bewustzijn veranderen.

Het heeft me heel veel tijd gekost om dit proces te doorlopen en ik probeer niet iemand een schuldgevoel te geven, omdat ik het zelf ook niet heb ingezien en dat het daarom zo lang heeft geduurd. Ik zie gewoon dat er mensen zijn die al vele jaren op het spirituele pad zijn en in plaats van de omslag te maken waar ik het over heb, hebben ze een gevoel van frustratie opgebouwd. Zij hebben zich geconcentreerd op uiterlijke veranderingen op aarde en zij hebben het gevoel dat dit niet is gebeurd. Dit veroorzaakt een bepaalde twijfel of spirituele leringen wel werken of dat het alleen maar holle beloften zijn. Met andere woorden, zij zoeken naar een verklaring waarom hun inspanningen geen resultaten hebben opgeleverd en zij denken dat het komt omdat: Of er is een geheime samenzwering die daar de oorzaak van is, of een bepaalde president kan alleen maar de veranderingen doorvoeren die nodig zijn.

Ik ben ook gaan begrijpen dat veel conflicten voortkomen uit de epische denkwijze. Die zegt dat er een strijd is tussen krachten die goed zijn en krachten die slecht zijn. Het is van episch belang dat het goede het slechte vernietigt, en dat houdt dat het doel de middelen heiligt. Ik zie dit duidelijk in veel samenzweringstheorieën terug en ik zie dat mensen die daarin geloven, ineens denken dat het van het allerhoogste belang is dat een bepaalde president wordt herkozen of dat zij zich niet laten vaccineren, of nog iets anders wat ze bedenken. Daarom lijkt het schijnbaar gerechtvaardigd om gewone menselijke vriendelijkheid opzij te zetten of het democratische proces omver te werpen.

Ik begon te begrijpen hoeveel conflicten deze epische denkwijze hebben veroorzaakt door de mensheid in groepen op te delen en één groep het gevoel te geven dat zij het recht hebben om een andere te vernietigen, zoals bij de Holocaust. Ik maakte een periode door waarin ik mijn gedachten probeerde te bevrijden van de illusies van deze denkwijze. Ik ging daardoor begrijpen dat het noodzakelijk is dat je in een evenwichtige gemoedsgesteldheid bent die niet in die dualistische polariteiten wordt meegesleept.

De noodzaak om in evenwicht te zijn
Zoals ik al heel vaak heb verteld, is de grootste inspiratie voor mij het verhaal van Gautama Boeddha die op het punt stond om het Nirvana in te gaan en dat de demonen van Mara hem toen uitdaagden. Ik ging begrijpen dat de demonen alleen maar probeerden om hem zover te krijgen dat hij reageerde op iets wat op aarde was en als hij dat deed, dan was hij niet klaar om de aarde achter te laten. Als ik na dit leven wil ascenderen, mag ik niet meer gehecht zijn aan iets op aarde. Ik ben in staat geweest om net als Jezus te zeggen: “Als de prins van deze wereld komt, vindt hij niets bij mij.”

Ik kijk altijd of ik op iets reageer op een onevenwichtige manier. Als ik een spiritueel persoon was die had geflirt met samenzweringstheorieën, dan zou ik zorgvuldig bekijken hoe die mijn reacties en gemoedstoestand beïnvloeden:

• Verhogen of verlagen ze mijn energie?
• Veroorzaken ze een gevoel van angst?
• Zorgen ze ervoor dat mijn solar plexuschakra geïrriteerd raakt?
• Zorgen ze voor een obsessief-dwangmatig behoefte om het gevoel te krijgen dat er bepaalde dingen gebeuren?
• Geven ze me het gevoel dat ik gehecht ben aan een bepaalde uitkomst, bijvoorbeeld dat iemand als president van mijn land wordt gekozen?
• Denk ik de hele tijd aan een bepaalde theorie en kan ik die niet loslaten?
• Voel ik sterk de behoefte om andere mensen ervan te overtuigen dat ik gelijk heb?
• Ben ik heel bang dat bewezen kan worden dat mijn theorie niet klopt?
• Voel ik me superieur aan de mensen die de theorie niet accepteren?
• Heb ik het gevoel dat ik superieure kennis bezit die anderen gewoon niet kunnen begrijpen omdat ze niet zo slim zijn als ik?
• Ga ik iets ontkennen om elke twijfel aan mijn theorie af te wijzen?
• Ga ik steeds meer een extremere verklaring geloven om elke uitdaging van mijn theorie af te wijzen?

Ik heb verslagen gelezen die zijn geschreven door mensen die geloofden in de samenzweringstheorie van Q-Anon en die beschreven dat zij pas konden ophouden met lezen als zij hun dagelijkse portie hadden gekregen. Voor mij klinkt dit als een verslaving, niet een chemische, maar een psychologische, zoals pornografie. Mensen worden simpelweg meegesleept in een energetische maalstroom waarbij hun gedachten worden overmand door een specifiek soort energie. Als zij daar aandacht aan schenken, geven ze ook energie aan de wezens achter de verslaving en uiteindelijk voelen ze zich uitgeput.

Als spiritueel mens wil ik niet in zo’n vortex worden gezogen. Ik wil geen enkele verslaving en ik wil mijn energie niet voeden aan de wezens die achter die verslaving zitten.

Praten over samenzweringstheorieën
De belangrijkste factor om nieuwe ideeën te beoordelen is mijn intuïtie, maar ik gebruik natuurlijk ook mijn rationele denken. Laten we het er dus eens over hebben. Mijn geest gaat altijd op zoek naar inconsistenties of tegenstrijdigheden. Toen ik bijvoorbeeld twaalf was, zei een klasgenoot tegen mij: “Soms moet je gewoon het tegenovergestelde doen van wat je ouders willen om je eigen gang te kunnen gaan.” Mijn reactie was toen dat of je nu doet wat je ouders willen of juist het tegenovergestelde, zij bepalen nog steeds wat jij doet. Om je eigen gang te kunnen gaan, moet je onafhankelijk van je ouders worden.

De boodschap van sommige samenzweringstheorieën is dat er een geheime kliek is van machtige mensen die de samenleving beheersen. Maar als ze echt de samenleving in hun macht hadden, waarom zouden ze dan toestaan dat er samenzweringstheorieën worden gepubliceerd? Ik zeg beslist niet dat er geen samenzweringen of groepen zijn die de wereld in hun macht proberen te krijgen. Ik zeg alleen dat een theorie die beweert dat een geheime kliek de wereld beheerst, uit balans is omdat die theorie zou zijn onderdrukt als die bewering juist was.

Ik denk dat we, als we de wereldgeschiedenis bestuderen, kunnen concluderen dat er een tendens is om diverse elitegroeperingen te vormen en dat die zullen proberen om de maatschappij te domineren. Duizenden jaren hebben de koningen, feodale heren en katholieke priesters de Europese samenleving in hun macht gehad en zij deden dat hoofdzakelijk door de toegang tot informatie te beperken. Een manier van een elite is dus de toegang tot informatie beperken, zoals de Sovjet-Unie heeft gedaan.

Toen Gutenberg echter de drukpers uitvond, werd het vermogen van de elite om informatie te onderdrukken ernstig beperkt en dit is op een nieuw niveau gekomen door het internet. Nogmaals, als een geheime kliek de wereld echt in haar macht had, hoe kon die dan toestaan dat het internet zo’n wereldwijd fenomeen werd? Of ze hebben de wereld niet echt in hun macht, of zij bestaan helemaal niet.

Ik denk dat er wel degelijk diverse machtselitegroepen zijn die de mensen in hun macht proberen te krijgen door de informatie in te perken. Duidelijke voorbeelden hiervan zijn het Rusland van Poetin, China en Noord-Korea. Natuurlijk zijn er ook machtselites in de democratische wereld die informatie proberen in te perken en die hebben wel enig succes; er zijn veel dingen die mensen niet weten. Zij konden echter duidelijk niet alle informatie onderdrukken en dit betekent dat zij op plan B zijn overgestapt. Dit plan bestaat eruit dat ze zoveel desinformatie verspreiden dat de mensen daardoor in de war raken, erdoor worden overmand en het opgeven om onderscheid te maken tussen wat goede en foute informatie is.

Ik denk dat er veel samenzweringstheorieën voor dit doel werden gecreëerd. Daar zijn meerdere redenen voor:

• De mensen te overweldigen met zoveel informatie dat hun gedachten dat niet kunnen verwerken of geen tijd hebben om alles te lezen.
• Zich ervan te verzekeren dat elke bewering wordt tegengesproken door het tegenovergestelde te zeggen, aan alles kun je dus twijfelen.
• Een of andere belachelijke samenzweringstheorie uitbrengen opdat elke ontmaskering van een echte samenzwering in twijfel kan worden getrokken als het de naam ‘samenzweringstheorie’ krijgt.
• Door gebruik te maken van de vrijheid van meningsuiting om de democratie te ondermijnen die wordt gegarandeerd in een democratie.
• Om het bestaan van machtselitegroepen te verdonkeremanen die wel bestaan door ervoor te zorgen dat de mensen zich concentreren op denkbeeldige samenzweerders.
• Om de mensen een geschikte zondebok te geven opdat ze hun boosheid op een andere groep mensen) zoals immigranten, Joden, democraten, liberalen of duizend andere groepen) te richten.
• Om de mensen te laten denken dat ze door iets aan de zondebok doen, hebben gedaan wat ze moeten doen, terwijl de ware elite in de schaduw verborgen blijft.
• Om theorieën voor een speciaal doeleind in het leven te roepen zoals het ondermijnen van het geloof van de mensen in het democratische proces.

Het is met bewijzen gestaafd dat vooral Rusland, maar ook China, trolfabrieken heeft. Het zijn kantoorgebouwen waar mensen worden ingehuurd om bepaalde dingen op het internet te plaatsen, vooral op social media. Het doel is gedeeltelijk om verwarring en chaos te zaaien, maar het doel is eigenlijk om zoveel mogelijk mensen in democratische landen het vertrouwen in het democratische proces te laten verliezen. Rusland en China voeren letterlijk oorlog tegen de democratie en zullen samenzweringstheorieën bedenken met de bedoeling om democratie te ondermijnen.

Ik wil hier eigenlijk mee zeggen dat ik denk dat veel samenzweringstheorieën níét werden bedacht voor het doel dat wordt gezegd, namelijk mensen de waarheid vertellen over een geheime groep die echt bestaat. Ze werden in het leven geroepen vanwege verborgen motieven en hoe kunnen wij de waarde van de theorie beoordelen als wij weten niet wat die zijn?

Zelfvertrouwen schenken of verliezen
Zoals ik heb gezegd, zijn er veel mensen die openstaan voor samenzweringstheorieën die innerlijk gefrustreerd zijn en zich machteloos voelen om hun eigen situatie te veranderen en dat is eigenlijk een gemoedstoestand. Wanneer ze een samenzweringstheorie vinden, krijgen ze zelfvertrouwen omdat zij dan weten wat er aan de wereld mankeert en hoe het moet worden opgelost en dat is altijd iets buiten hen om. Zij voelen zich dus machteloos om iets te veranderen, maar de theorie laat hen denken dat zij de wereld kunnen veranderen. Dit duurt echter maar een klein poosje, net zoals de stoot op den duur verdwijnt die je krijgt na het drinken van een kop koffie. Daardoor voelen ze zich op den duur nog machtelozer, want hoe moet je een samenzweringstheorie in een handeling omzetten?

Als er echt een geheime samenzwering bestaat die de wereld in haar macht heeft, dan krijg je zelfvertrouwen als je dit weet, maar wat kun je er eigenlijk mee? Hoe ga je de strijd aan met een geheime en dus per definitie groep samenzweerders die je niet kent? Ik bedoel dat veel samenzweringstheorieën een vicieuze cirkel worden omdat je de kennis die je krijgt niet in daden kunt omzetten. Je kunt je boos voelen en daardoor je boosheid een uitlaatklep geven, maar het helpt je niet om die boosheid los te laten.

Sommige theorieën zijn anders omdat ze een zondebok aanwijzen. In Amerika zijn er bepaalde samenzweringstheorieën die diverse zondebokken aanwijzen, zoals pedofielen, immigranten, democraten of liberalen. Veel mensen die in dergelijke samenzweringstheorieën geloven, kunnen dan hun boosheid op die mensen richten en dat geeft hen dan tijdelijk een gevoel van zelfvertrouwen. Het probleem is dat ze in een democratie leven die mensen bepaalde rechten geeft. Hoe vernietig je een zondebok die het label ‘liberaal’ heeft in een land als Amerika? Als je hen doodschiet, dan zal het apparaat dat de wet handhaaft achter je aan komen.

Hoewel een samenzweringstheorie je misschien tijdelijk een gevoel van zelfvertrouwen kan schenken, door je een uitlaatklep te geven voor je boosheid, zul jij je op den duur zelfs nog machtelozer voelen. Kijk eens naar de mensen die inbraken in het Capitool van de Verenigde Staten op 6 januari 2021. Werd dit niet gedreven doordat er frustratie en boosheid werd opgebouwd omdat zij in bepaalde samenzweringstheorieën geloofden maar de samenleving niet zover konden krijgen dat die het ook geloofde? Zij leken schijnbaar vol zelfvertrouwen, maar aangezien het illegaal was, moesten ze rekenschap afleggen aan het apparaat dat de wet handhaaft en een aantal mensen gaan nu de gevangenis in. Voelen ze zich nog steeds vol zelfvertrouwen? Een paar van hen hebben zich in ieder geval gerealiseerd dat hun samenzweringstheorie hen niet heeft gebracht waar ze heen wilden.

Ik wil niet zonder zelfvertrouwen leven en daardoor ben ik heel behoedzaam bij het accepteren van theorieën die het hebben over geheime klieken of zondebokken aanwijzen. Ik maak me vooral zorgen over zondebokken aanwijzen, omdat ik me in mijn jeugd realiseerde dat dit heeft geleid tot de concentratiekampen van de nazi’s. Ik wil niet betrokken zijn bij het verspreiden van een theorie die de vernietiging van andere mensen aanmoedigt. Zoals ik later zal beschrijven, geloof ik dat er inderdaad samenzweringen zijn, maar mijn inzichten zorgen ervoor dat ik zelfvertrouwen voel omdat ik zie wat ik eraan kan doen.

De bewijslast
Een van de principes die steeds weer opduikt bij de rechtssystemen van de democratische wereld is dat je onschuldig bent totdat het bewézen is dat je schuldig bent. De achtergrond is natuurlijk dat je in totalitaire naties zonder bewijs of goed proces kunt worden gevangengezet. Alleen al de verdenking dat je tegen de regerende elite bent, is genoeg om je in een kerker te laten belanden waar je nooit meer uit komt.

In democratieën hebben we iets wat ‘bewijslast’ heet en die moet de aanklager leveren. Het is altijd gemakkelijk om anderen te beschuldigen, maar tenzij je het bewijs daarvoor hebt, is dat niet geldig in een rechtszaak. Natuurlijk is dit niet het geval aan het ‘Hof van de Publieke Opinie’, en dat is nog nooit zo waar geweest als in de tijd van het internet. Bijna iedereen kan een website of account op social media maken en beginnen met het beschuldigen van andere mensen – maar waar is de bewijslast? Een website kan anoniem zijn, net als een Facebookaccount zonder gezicht.

Veel samenzweringstheorieën proberen niet eens echt bewijs te leveren. Velen worden er anoniem op gezet en dan heb je geen idee wie dat heeft gedaan en wat de (verborgen) motieven waren die ze misschien hadden. Om terug te komen om mijn uitspraak dat mijn gedachten naar tegenstellingen zoeken, denk eens na over hoe samenzweringstheorieën gesloten systemen kunnen worden of een vicieuze logica hebben. “Wij kunnen niet zeggen wie die theorie heeft geplaatst, omdat wij dan het doel van de samenzweerders zouden worden.” “We kunnen geen echt bewijs leveren dat de samenzwering bestaat, omdat het een geheime samenleving is en het bewijs dus geen openbare kennis is.” Dit betekent letterlijk dat iedereen iets kan beweren zonder dat hij aansprakelijk wordt gesteld voor de beweringen die hij doet. Dit is het vermogen om te handelen zonder daarvoor persoonlijk rekenschap af te leggen en ik denk dat de geschiedenis overladen is met voorbeelden van de absurditeiten waartoe dat kan leiden.

Natuurlijk zit er ook een andere kant aan het verhaal. Als je in Rusland woont, dan kun je niet een theorie over de regering onder jouw eigen naam plaatsen zonder dat je ervoor wordt vervolgd. En het is natuurlijk moeilijk te bewijzen dat er een geheime samenleving bestaat, want als je het bewijs kon krijgen, dan zou die samenleving niet meer geheim zijn. Nogmaals, ik zeg niet dat er geen groepen samenzweerders zijn. Ik zeg alleen maar dat het heel erg gemakkelijk is om een samenzweringstheorie te bedenken omdat je dat kunt doen zonder dat je er rekenschap van hoeft af te leggen en zonder echt bewijs te leveren. Je kunt natuurlijk ook bewijs vervalsen omdat je er niet aansprakelijk voor bent. Ik heb eens gelezen dat er in Amerika een roddelblad is dat er niet eens over nadacht of iets waar of niet waar was. Zij vroegen alleen maar: “Zal een derde van onze lezers het in ieder geval geloven?” Als het antwoord ja was, dan publiceerden ze het, zelfs als ze wisten dat het volkomen uit de lucht gegrepen was.

Wanneer ik een theorie bekijk, dan denk ik er altijd over na wie die zou kunnen hebben bedacht en wat de motieven zouden kunnen zijn. Ik zoek altijd naar het bewijs dat wordt geleverd en of je het ook kunt checken. Hoe waarschijnlijk is het of lijkt het zichzelf tegen te spreken? Ik denk ook na over de bedoeling om die theorie te plaatsen, welke vooroordelen of politieke motieven erachter zitten.

De motieven achter samenzweringstheorieën
Ik was altijd erg sceptisch over alles wat ik te horen kreeg. Ik geloofde de beweringen van het christendom in het algemeen nooit en ik geloofde het wetenschappelijk materialisme ook nooit, dus zag ik mezelf ook nooit als zondaar of een geëvolueerde aap. Een van de momenten die beslissende momenten in mijn jeugd was in de vijfde klas toen een leraar de vijf grootste Deense kranten meebracht waarvan er drie het bezit waren van politieke partijen. Hij liet ons drie nieuwe verhalen lezen die in al die kranten stonden en het was wel duidelijk dat het politieke vooroordeel van de krant een belangrijke impact had op de manier waarop het verhaal werd gebracht. Ik zal nooit meer de impact vergeten, omdat ik met mijn eigen ogen zag hoe een vooroordeel de presentatie van dezelfde basisfeiten kon beïnvloeden.

Mijn reactie hierop heeft me sceptisch gemaakt voor al het nieuws, waaronder de zogenaamd grote media. Maar vanwege mijn gevoel dat ik altijd naar evenwicht moet streven, ben ik niet zover gegaan dat ik alles heb afgewezen dat uit reguliere nieuwsbronnen komt. In het bovenstaande voorbeeld hadden de kranten het over gebeurtenissen die zonder twijfel ook echt hebben plaatsgevonden. Dus wanneer alle media in de democratische wereld zeggen dat er een orkaan heeft huisgehouden in New Orleans in 2005, dan geloof ik dat dit ook echt is gebeurd. Waarom? Omdat ik weet dat de normale media zich zorgen maken over hun geloofwaardigheid. Het laatste wat zij willen, is dat ze iets rapporteren als feit wat later fout blijkt te zijn. Wanneer ze dus feiten rapporteren die je kunt checken, rapporteren ze dat nauwkeurig uit loyaliteit. Wanneer alle uitlaatkleppen van de media in de democratische wereld rapporteren dat Rusland Oekraïne is binnengevallen, dan geloof ik hen eerder dan uitspraken van de Russische regering.

Kijk nu eens naar samenzweringstheorieën. Doen ze nauwkeurig verslag of checken ze feiten? In sommige gevallen duidelijk niet. Hebben ze een overduidelijk vooroordeel? In sommige gevallen duidelijk wel. Neem Q-Anon als voorbeeld. Ik heb er geen probleem mee als iemand zegt dat er een geheime groep pedofielen bestaat die kinderen smokkelen om hen te kunnen misbruiken. Maar wanneer je zegt dat al die mensen democraten zijn, dan ben je me kwijt. Een seksuele afwijking beperkt zich niet tot een specifieke politieke connectie, deze bewering laat eenvoudig jouw politieke vooroordeel zien. Ik raak misschien ook niet gealarmeerd als iemand zegt dat een geheime groep pedofielen elkaar ontmoet in de basement van een pizzarestaurant in Washington D.C. Maar wanneer blijkt dat dit restaurant in het bezit is van mensen die homofiel zijn, dan zie ik een politiek vooroordeel. En wanneer blijkt dat het restaurant niet eens een basement heeft, zie ik niet dat je trouw de feiten checkt. Als een samenzweringstheorie bovendien zegt dat JFK op 22 november 2021 levend in Dallas zal verschijnen en het gebeurt niet, dan kan ik werkelijk niet begrijpen dat iemand daar nog aandacht aan schenkt.

Ik ken meerdere mensen die zijn opgegroeid met het geloven van de reguliere media en die zich als volwassene hebben gerealiseerd dat veel van die verslaggeving bevooroordeeld is. Zij zijn ineens overgestapt naar het andere uiterste en geloven niets meer wat ze als MSM of de grote media labelen. Een aantal zeggen dat ik naïef ben als ik iets geloof wat MSM zegt en niet de samenzweringstheorieën van die mensen geloof. Volgens mij verwerpen zij in veel gevallen wat MSM zegt en in plaats daarvan geloven ze in een of andere anonieme website die het tegenovergestelde zegt van MSM. Herinner jij je nog het verhaal van mijn klasgenoot? Het tegenovergestelde geloven van wat MSM zegt, is niet hetzelfde als je eigen dingen– of de waarheid – geloven.

Diezelfde mensen zeggen dat ik hun samenzweringstheorieën afwijs omdat ik niet kritisch genoeg ben en dat is ook de reden dat ik in MSM geloof. Het is echter juist omdat ik zo kritisch ben dat ik hun samenzweringstheorieën afwijs en een aantal verslagen van MSM wel geloof. Ik kijk in het algemeen naar meerdere uitlaatkleppen van de media en als ze allemaal dezelfde feitelijke informatie geven, dan zie ik geen reden om te geloven dat bepaalde gebeurtenissen echt hebben plaatsgevonden. Wat betreft de betekenis van die gebeurtenissen ben ik veel kritischer en vorm mijn eigen mening. Maar ik verwijs niet naar onbewijsbare theorieën op het internet om de wereldgebeurtenissen te kunnen duiden. Ik denk dat mensen die dat doen niet kritisch genoeg zijn, zelfs als ze beweren dat ze kritisch naar MSM kijken.

Samenzweringstheorieën en propaganda
Een ander beslissend moment in mijn jeugd was dat ik hoorde over Hitler, het nazisme en de Holocaust. Er was één ding wat enorme indruk op mij maakte en dat was de nazipropaganda die was uitgevonden door Joseph Goebbels, Hitlers minister van propaganda. Ik worstelde om te kunnen begrijpen dat een regering opzettelijk leugens vertelde over een specifieke groep mensen om haar eigen burgers te manipuleren om aan een oorlog te beginnen of genocide te plegen. Later hoorde ik over de sovjetpropaganda die de democratische vrijheid die ik in Denemarken genoot, probeerde te ondermijnen.

Wat is de connectie tussen samenzweringstheorieën en propaganda? Historisch gezien zijn samenzweringstheorieën vaak gebruikt als basis voor propaganda. De bewering dat een geheime Joodse kliek de economie duidelijk in haar macht had en de oorzaak was van de problemen van het land, is een typische samenzweringstheorie. Net als de bewering dat Oekraïne in de macht is van de neonazi’s. Samenzweringstheorieën zijn dus gebruikt om een paar van de ergste gruwelen in de geschiedenis te rechtvaardigen. Omdat ik in karma geloof, wil ik als spiritueel mens in geen geval een verzonnen theorie promoten die mensen manipuleert en een enorme hoeveelheid karma vormt.

Een samenzweringstheorie wijst vaak een zondebok aan die de oorzaak is van specifieke problemen. Er bestaat een fundamenteel conflict tussen de zondebok en de meerderheid van de bevolking die leidt tot een ‘ons’ tegen ‘hen’ mentaliteit. Als alleen de mensen die de theorie accepteren, actie ondernemen om zich te ontdoen van de zondebok, kunnen ze alle problemen in de samenleving oplossen. De theorie beschrijft een doel van episch belang en zegt dat ze gerechtigd zijn en dat het noodzakelijk is om de normale morele overwegingen opzij te zetten om dit doel te bereiken. Het doel heiligt de middelen, zelfs als dat betekent dat je andere mensen van het leven berooft of democratische principes om zeep helpt.

Denk nu eens na over wat het doel van propaganda is. Het is niet alleen leugens uitdragen, maar twijfel zaaien over algemeen geaccepteerde feiten. De nazi’s hebben bijvoorbeeld twijfel gezaaid over de belangrijkste media in Duitsland en heeft het laten lijken alsof Hitler de enige was die je kon worden vertrouwen. Zeggen dat iets ‘fake nieuws’ is, is een propagandamiddel vooral wanneer het twijfel zaait over álle mediabronnen die het niet eens zijn met de propagandisten. Zelfs de grote media worden een propagandamiddel dat kan worden ingezet om het te laten voorkomen dat er maar één bron van informatie is die je kunt vertrouwen. Heeft de Sovjet-Unie niet bewezen dat je die bron absoluut niet kunt vertrouwen, wanneer er slechts één mediabron is?

Wat is mijn echte probleem met propaganda? Zoals ik heb gezegd, is mijn allergrootste verantwoordelijkheid dat ik mijn eigen gedachten beheers en dat betekent ook dat ik niet toelaat dat een kracht van buitenaf mijn gedachten beheerst. Propaganda is een manier om een kracht van buitenaf de macht te geven over de gedachten van mensen. Het effect is dat mensen een beperkt en verdraaid beeld krijgen van de realiteit. Zij krijgen een tunnelvisie die gemakkelijk leidt tot fanatisme en fanatisme is nog iets wat ik altijd heb willen vermijden.

Samenzweringstheorieën en fanatisme
Toen ik als kind een tv-programma zag over Hitler, heeft dat enorme indruk op mij gemaakt. Ik herinner me vooral dat hij een toespraak hield tegen tienduizend mensen. Het gezicht van de mensen toen ze ‘Sieg Heil’ schreeuwden, was puur fanatisme; starre, lege ogen en verwrongen gezichten. Zij waren duidelijk gehypnotiseerd door Hitler en ik nam me toen vastberaden voor dat ik dit nooit met mij zou laten gebeuren. Ik herinner me ook een nieuwsclip over een Beatlesconcert waarin tienermeisjes over de rand van het podium heen hingen en hysterisch schreeuwden. Weer iets waar ik nooit deel van zou willen uitmaken. Waarom? Omdat die mensen duidelijk de macht over hun gedachten hadden verloren.

Ik ben opgevoed met de gedachte dat fanatisme iets heel extreems was, zoals de nazi- en moslimterroristen. Ik heb me sindsdien gerealiseerd dat fanatisme ook in minder herkenbare vormen komt, zoals het fanatisme van iedere dag. Dit is de overtuiging dat jij het beste standpunt inneemt en weigert om erover na te denken dat er nog meer te begrijpen valt over het probleem.

Samenzweringstheorieën hebben het unieke vermogen om fanatisme te bevorderen. Dat beweert dat je moet geloven wat je niet kunt bewijzen. Als je die bewering eenmaal gelooft, dan zit je psychologisch in de val. Als je die bewering accepteert, dan heb je een superieure status bereikt vergeleken met degenen die de bewering niet geloven. Kijk maar naar de nazi’s die het gevoel hadden dat zij het superieure ras waren. Het probleem is dat je dan het probleem moet verdedigen, want als er wordt bewezen dat het niet klopt, dan verlies jij je superieure status en verander je een dwaas die in een leugen geloofde. Je gaat dan van superieur naar inferieur en als je dat niet aankunt, dan moet je de bewering vol fanatieke ijver bestrijden.

Nogmaals, ik wil mezelf niet in een gemoedstoestand brengen die mijn spirituele groei stopt. Daarom wil ik niet fanatiek zijn en dat zorgt ervoor dat ik heel erg veel achterdocht voel bij theorieën die fanatisme aanmoedigen. Natuurlijk heeft fanatisme ervoor gezorgd dat mensen enkele van de ergste gruweldaden in de geschiedenis hebben gepleegd en ik wil niet dat soort karma maken.

De samenzweringstheorie van Trump
Om die ideeën concreter te maken zal ik dit in verband brengen met een aantal specifieke kwesties. Laat ik beginnen met de verkiezingen in de Verenigde Staten in 2020.

Ik zie Amerika als een land dat het bijna tweehonderdvijftig jaar heeft overleefd als democratie. Die lange levensduur komt door het feit dat Amerika een grondwet heeft en een aantal wetten die bepalen hoe verkiezingen moeten worden gehouden, hoe de stemmen moeten worden geteld en hoe de vreedzame overdracht van macht moet plaatsvinden. Het systeem evolueert steeds, maar dat heeft het land wel lange tijd in leven gehouden.

In feite is het stelsel nooit echt uitgedaagd – in ieder geval tot 2020. Zelfs maanden voor de verkiezing begon Donald Trump al te spreken over verkiezingsfraude. Nadat de stemmen in november waren geteld, begon hij zijn verhaal op te voeren en kon nauwelijks nog ergens anders over praten. Hij beweerde dat miljoenen stemmen voor Biden frauduleus waren en dat de verkiezing van hem gestolen was.

Als je bekijkt hoe het verkiezingssysteem werkt en nadenkt hoe dit dan eigenlijk zou kunnen gebeuren, dan zul je tot de conclusie komen dat een groot aantal mensen er rechtstreeks bij betrokken moet zijn geweest om die fraude te kunnen uitvoeren en verbergen. Dit betekent dat de bewering een samenzweringstheorie moet zijn geweest. De enige manier waarop de verkiezing van Trump kan zijn gestolen, is een geheime samenzwering waar duizenden mensen bij betrokken waren. Dit is mijn probleem hiermee. Ongeveer de helft van alle verkiezingsambtenaren zijn Republikeinen die hoogstwaarschijnlijk willen dat Trump wint. Om te kunnen geloven dat de verkiezing werd gestolen, moet je geloven dat een substantieel deel van die Republikeinse ambtenaren deel uitmaakten van die samenzwering. Dit lijkt mij niet geloofwaardig.

Het verkiezingsstelsel heeft diverse procedures waarin de accuraatheid van de resultaten wordt gecontroleerd. Internationale observanten hebben verklaard dat de Amerikaanse verkiezingen veilig en eerlijk zijn verlopen. Meerdere Republikeinse ambtenaren hebben herhaaldelijk verklaard dat ze accuraat zijn, zoals Raffensberger in Georgia die weigerde om voor Trump elfduizend stemmen te vinden. Er werd ook opgeroepen tot een hertelling. Er is diverse keren opnieuw geteld maar in geen enkel geval waren er andere resultaten. Er werden zelfs meer stemmen voor Biden gevonden dan bij de eerste telling. Een andere mogelijkheid is een rechtszaak aanspannen in de gerechtshoven. Trump en zijn mensen hebben meer dan vijftig rechtszaken aangespannen en die werden allemaal ongegrond verklaard en veel van die rechters waren Republikeinen. Dan had je nog het Hooggerechtshof dat zelfs weigerde om de zaak te horen omdat die op de rechters niet geloofwaardig overkwam – zes daarvan waren naar veronderstelling rechters die overhelden naar de Republikeinen en drie van hen waren door Trump benoemd. Het zou een primeur voor één uitlaatklep van de media zijn om als eerste fraude te rapporteren, maar er waren geen media die zich bezighielden met feiten checken, die met geloofwaardig bewijs konden komen en in ieder geval niet degenen die overhelden naar de Republikeinen.

Wat er dan nog overblijft, is dat het Amerikaanse verkiezingsstelsel bijna tweehonderdvijftig jaar goed heeft gewerkt. Maar ineens is dit stelsel slachtoffer van een totale overname door een geheime kliek die bestaat uit veel Republikeinse ambtenaren, Republikeinse rechters, hooggerechtshofrechters en Republikeinse mensen in de media die het er met elkaar over eens zijn om een grote samenzwering om de verkiezingen van Trump te stelen, te willen uitvoeren en verborgen te houden. Voor mij is de waarschijnlijkheid dat dit gebeurt, een geringe eventualiteit, om met de Engelsen te spreken.

Maar ik ken wel een paar mensen die het geloofden en die heel erg van streek raakten omdat ik het niet geloofde. Ik probeerde hen uit te leggen dat het niet uitmaakte wat zij of ik geloofden, maar zij begrepen het niet. De realiteit is dat de Verenigde Staten een verkiezingsstelsel heeft dat berust op de grondwet en verkiezingswetten. Het maakt niet uit wat jij of ik ervan vinden. Het enige wat ertoe doet, is wat is de ambtenaren die zijn benoemd en getraind, ervan vinden. Als ze denken dat er geen significante fraude is gepleegd, en dat de uitkomst Biden is, dan is dat de juiste uitkomst, gezien de huidige wetten van het land. Als het systeem had gezegd dat Trump had gewonnen, dan zou ik dat zonder nadenken meteen hebben geaccepteerd.

Begrijp je wat ik zeg? Het systeem werkt. Als jij beweert dat dit systeem het slachtoffer is van een grote samenzwering, en dat het systeem jouw bewering toch afwijst, dan heb je geen respect voor het democratische proces of de verkiezingswetten. Amerika heeft het zolang gered omdat er een systeem is dat de verkiezingen goed laat verlopen, en dat houdt in dat die niet worden bepaald door beweringen die je niet kunt verifiëren die op anonieme websites worden gedaan. Als je beweert dat het systeem is overgenomen door een samenzwering, dan geef je daarmee aan dat je geen respect meer hebt voor het democratische proces. Door te bepleiten dat het systeem moet worden omvergeworpen en dat Trump president moet worden, bepleit je anarchie. Dit is geen objectieve evaluatie. Het is fanatisme veroorzaakt door een blind vertrouwen in een samenzweringstheorie en door al het bewijs te ontkennen dat het tegendeel beweert. En dan kan dit er niet voor zorgen dat dit land blijft bestaan.

Wanneer ik ernaar kijk, dan vind ik dat de beweringen van Trump niet geloofwaardig zijn en daarmee bedoel ik dat ik naar een alternatieve verklaring op zoek ga. Voor mij vind je die in de psyche van Trump, omdat ik geloof dat wij als mensen psychologische wezens zijn. Als je het leven van Trump bestudeert, dan is het duidelijk dat hij denkt dat het ergste wat met hem zou kunnen gebeuren, is dat hij een loser is. In werkelijkheid zou iemand met de psychologische problemen die hij heeft, nooit deel mogen nemen aan competities waarin hij kan verliezen. Maar zijn ambitie om belangrijk te zijn heeft hem ertoe gedreven om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap.

Toen hij verloor, zorgde zijn wens om zichzelf niet als een loser te beschouwen ervoor dat hij een samenzweringstheorie lanceerde die eigenlijk een poging is om het democratische proces te ondermijnen en miljoenen mensen hun vertrouwen in hun regeringsvorm te laten verliezen. En dat allemaal om zijn zelfbeeld te redden dat volgens mij een zet is van een klassieke narcist. Ik heb dit eens vergeleken met de manier waarop Hitler aan de macht is gekomen en er waren mensen die zich daardoor beledigd voelden. Maar veel volgelingen van Trump hebben dezelfde fanatische overtuiging dat hij onfeilbaar is; zoals de nazi’s ook van Hitler dachten. Sommigen geloofden duidelijk dat iedereen die het niet eens is met Trump, liegt of bedriegt en dit doet propaganda nu juist met de mensen die daarin geloven. Die mensen zijn gehypnotiseerd en hun gedachten zijn overgenomen door krachten van buitenaf. Ik bekijk dit en denk: “Laat me buiten die maalstromen blijven.”

De samenzwering die vaccinatie is
Een ander samenzweringstheorie zegt dat er een microchip in het coronavirus zit die ‘hen’ in staat stelt om ‘ons’ te traceren. Vanzelfsprekend kan ik die theorie niet ontkrachten, maar ik ben geneigd om sceptisch daarover te zijn om twee belangrijke redenen. De ene is dat ik in Denemarken woon en ik geloof oprecht dat mijn regering geen deel uitmaakt van een wereldwijde samenzwering en eropuit is om mij te pakken. De andere is dat ik een paar radicale logistieke problemen zie om dit te kunnen laten gebeuren.

Vele jaren geleden hoorde ik de samenzweringstheorie dat de maanlanding niet echt was en in Idaho was gefilmd. Mijn reactie was dat de NASA destijds tienduizenden mensen in dienst had die allemaal geloofden dat de maanlanding wel echt was gebeurd (net als de astronauten die over de maan wandelden). Vanzelfsprekend hoefden niet alle NASA-medewerkers daaraan mee te doen, maar een substantieel aantal mensen had daadwerkelijk weet moeten hebben van de vervalsing. Er is een oud gezegde dat zegt dat het enige geheim dat je kunt bewaren, het geheim is dat je aan niemand vertelt. Al vertel je het maar één persoon, dan ontstaat de waarschijnlijkheid al dat het geheim zal uitkomen. En hoe meer mensen je het vertelt, hoe waarschijnlijker het wordt dat exponentieel veel mensen het te weten komen. Het idee dat duizenden NASA-medewerkers van het bedrog afwisten en dat niemand het nooit heeft verteld, leek mij onmogelijk. Stel je voor dat iemand op zijn doodsbed zijn geweten nog in het reine wil brengen.

Een microchip maken en dat in een vaccin stoppen en dan een apparaat maken om miljoenen mensen te traceren, lijkt mij gewoon niet heel erg praktisch. Daar zouden zoveel mensen bij betrokken worden dat het niet geheim zou kunnen blijven. Dan is er ook nog het feit dat de sovjets de maan nooit hebben gehaald en zij hadden vanzelfsprekend wel een motief om de Amerikaanse overwinning te ondermijnen. Net zoals de Russen tegenwoordig een motief hebben om het vertrouwen in westerse vaccins en de westerse democratie te ondermijnen.

Maar hoe het ook zij, mijn ongeloof in deze theorie is gebaseerd op een persoonlijke ervaring. Ik ben drie keer gevaccineerd en heb goed opgelet bij de procedure. Ik sta in de rij en wordt dan binnengeroepen door een verpleegster die met pensioen is. Zij vraagt mijn persoonlijke identiteitsnummer zonder identificatie door een foto. Ze zet dat in de computer en registreert dan dat ik het vaccin ga krijgen. ze pakt vervolgens een ampul van een blad waarop er zo’n vijftig liggen. Zij vult de spuit en geeft mij de injectie.

Let nu goed op twee dingen. Toen ze de spuit vulde, heeft ze de ampul niet leeggemaakt. Er zat nog wat in. Als er een microchip in die ampul zat, dan zou dat niet zichtbaar zijn voor het blote oog. Hoe kon zij weten of de chip in de spuit zat en dat de chip daarom in mij was geïmplanteerd? Zat zij (een gepensioneerde verpleegster die haar diensten had aangeboden) in deze samenzwering? Had ze onzichtbare contactlenzen om een onzichtbare chip te zien om ervoor te zorgen dat ik hem ook kreeg? In het begin was er gebrek aan vaccins; Denemarken had de restanten uit de ampullen bewaard en bij elkaar gedaan om meer mensen te kunnen vaccineren. Hoe zou dat hebben kunnen voorkomen dat de chips door elkaar werden gemixt?

Nu komt de echte reden waarom ik de theorie niet geloof. Op geen enkel punt heeft de verpleegster mijn specifieke dosis gelinkt aan mij. Er stond geen barcode op de ampul die in de computer werd gescand om een verslag te krijgen dat ik deze specifieke dosis had gekregen en dus ook deze specifieke chip. Als er dus al een chip was geweest, hoe zouden ‘zij’ dan mij weten te traceren?

Dit terzijde, waarom zouden ‘zij’ al die moeite doen om chips in vaccins te doen wanneer ik een apparaat in mijn zak heb dat hen in staat stelt om mij te traceren? Je kunt mijn telefoon traceren om de eenvoudige reden dat ik mensen wil laten weten dat ze mij bellen, wanneer zij dit nummer bellen. In ieder geval, als ‘zij’ mij traceren, dan zouden ze ontdekken dat ik de meeste tijd achter mijn computer zit, iedere dag een wandeling maak in het bos of op het strand en om de paar dagen naar de kruidenier ga. Ik sta helemaal te beven als ik bedenk wat ‘zij’ met die informatie zouden kunnen doen.

Ik realiseerde me vele jaren geleden dat een van de redenen waardoor de Sovjet-Unie was ingestort, was dat ze om mensen aan het werk te krijgen een substantieel deel van de bevolking moesten gebruiken om te controleren of de anderen wel echt aan het werk waren. Die mensen deden vanzelfsprekend geen productief werk en daardoor stortte de economie in. Als westerse naties hetzelfde doen, dan is het nog maar een kwestie van tijd voor het systeem uit elkaar valt.

Ik geloof wel dat er samenzweringstheorieën zijn
Ik heb nu uitgelegd hoe ik persoonlijk samenzweringstheorieën beoordeel en dat betekent dat ik de meeste afwijs. Maar accepteer ik wel dat er samenzweringen zijn? Natuurlijk. Hoe zou ik die niet kunnen accepteren als je naar de wereldgeschiedenis kijkt?

Ik vind het vanzelfsprekend dat in iedere samenleving en iedere tijd een machtselite geneigd is om naar een vorm te zoeken om de samenleving te domineren. Sommige elites zijn openbaar zoals de katholieke kerk, de koningen en edelen in de feodale samenlevingen. Andere zijn meer verborgen, zoals de nazi’s voordat Hitler het overnam. Een opkomende machtselite heeft ook de neiging om er één te vormen en de oude gevestigde machtselite omver te werpen. In veel gevallen zal de opkomende elite beweren dat ze voor de vrijheid van de mensen aan het werk zijn, maar zodra ze aan de macht komen, onderdrukken ze de bevolking vaak nog meer dan de oude elite zoals je hebt gezien bij de Franse en bolsjewistische revolutie.

Als je naar de geschiedenis kijkt, dan wordt het wel duidelijk dat er elitegroepen zijn geweest en nog steeds zijn die denken dat zij een bepaalde natie of zelfs de wereld kunnen overheersen. Ik denk ook dat het wel duidelijk is dat er geheime groepen zijn die het publiek niet kent. Ik denk bijvoorbeeld dat er diverse groepen overal ter wereld zijn die in het geheim proberen de macht over het geldstelsel en het financiële stelsel te krijgen. In Amerika is een geheime groep die de neoliberale ideologie hebben bevorderd en de welvaart hebben weggesluisd van de bevolking naar hun eigen rekening. Voor mij wordt dit bewezen door een studie die de RAND Corporation heeft gemaakt:
https://www.rand.org/pubs/working_papers/WRA516-1.html.

Dit betekent echter niet dat er in werkelijkheid één geheime kliek is die de wereld beheerst. Ik heb al gezegd dat als er echt zo’n kliek bestond, die dan zowel de democratie als het internet had onderdrukt. Volgens mijn observatie zijn machtselites altijd onderling verdeeld. De mensen die betrokken zijn bij die elites, zijn in principe narcist of sociopaat, en dat houdt in dat ze een groot ego hebben. Sommigen kunnen wel even samenwerken, maar er zijn ook mensen die de hoogste leider willen zijn en wanneer er twee mensen met zo’n houding zijn, dan kunnen ze niet samenwerken. De elites zijn verdeeld in diverse groepen die vaak met elkaar concurreren om de allerhoogste macht.

Ik ben er wel zeker van dat er samenzweringen bestaan, maar ik hoef niet te weten wie die mensen zijn. De reden is dat ik een spirituele student ben, en daarom geloof ik dat de oplossing voor het probleem van samenzweringen is dat je níét fysiek tegen de geheime groepen strijdt maar het collectieve bewustzijn verhoogt. Daarom verlies ik mijn zelfvertrouwen ook niet als ik in samenzweringen geloof. Ik weet dat ik samenzweringen kan bestrijden als ik mijn bewustzijn verhoog en oproepen doe aan de geascendeerde meesters. In plaats van uren achter de computer te zitten en samenzweringstheorieën te bestuderen en mijn solar plexuschakra steeds geïrriteerder te laten worden, ga ik naar de Transcendence Toolbox of pak een boek en ga op zoek naar een invocatie die het probleem aanpakt waar ik me zorgen over maak. Dan zeg ik de invocatie op en krijg ik het gevoel dat ik iets significants heb gedaan om samenzweringen van deze planeet te verwijderen.

Ik beschouw mezelf ook als iemand die lid is van een samenzweringsgroep. Die bestaat uit studenten van geascendeerde meesters die zijn geïncarneerd en de geascendeerde meesters in het geascendeerde rijk. Omdat ik geïncarneerd ben, staat mijn vrije wil me toe om te beslissen dat samenzweringen of bepaalde bewustzijnsstaten niet aanvaardbaar voor mij zijn. Met andere woorden, ik heb het gezag om te beslissen wat acceptabel op aarde is. Ik heb niet de kracht om die samenzweringen te verwijderen, maar de geascendeerde meesters wel. Door oproepen aan hen te doen, gebruik ik mijn gezag om de meesters toestemming te geven om in te grijpen en hun macht op aarde te gebruiken en dit is een heel effectieve samenwerking.

Je zegt misschien: “Wat kunnen wezens in het spirituele rijk fysiek op aarde doen?” De geascendeerde meesters hoeven fysiek niets te doen. Ik ben een spiritueel persoon en dat betekent dat ik geloof dat onze wereld uit vier niveaus bestaat die corresponderen met vier niveaus van vibratie van energie:

• Het fysieke rijk, waar onze lichamen zijn
• Het emotionele rijk, daar zitten onze emoties natuurlijk
• Het mentale rijk van onze gedachten
• Het identiteitsrijk waar ons gevoel van wie we zijn, zich bevindt

In elk van die rijken zijn wezens die menselijke wezens kunnen beïnvloeden. Wezens in het emotionele rijk kunnen de emoties van de mensen agiteren en er zijn mensen van wie hun emoties geheel door die wezens worden gedomineerd. Ik geloof dat er veel mensen zijn bij wie hun gedachten zo geblokkeerd zijn door krachten die je niet ziet in de hogere rijken dat zij geen heldere of vrije keuzes kunnen maken.

Wanneer we oproepen doen aan de geascendeerde meesters, kunnen de meesters hun macht gebruiken om die niet-materiële wezens te verwijderen, waardoor de mensen worden bevrijd om duidelijker te zien wat het beste voor hen is. Wanneer die mensen bevrijd zijn van de krachten die ze niet zien, kunnen ze niet zo gemakkelijk in de macht komen van een fysieke samenzwering. Ik probeer specifiek om de wereld niet te veranderen door fysieke veranderingen. Ik probeer het bewustzijn te verhogen opdat de mensen bewustere keuzes kunnen maken.

Waarom praten samenzweringen in het algemeen over geheime groepen die de mensen in hun macht hebben? Als die groepen de fysieke macht hadden om de mensen te beheersen, dan zouden ze niet geheim hoeven te zijn. Ze moeten de mensen dus in hun macht krijgen door hen te bedriegen, en zij doen dit door de mechanismen die de mensen in hun psyche hebben, waarover ik heb gesproken. Wanneer de geascendeerde meesters de mensen bevrijden van de factoren die hun psyche beheersen, dan kunnen de mensen zelf de keuzes maken en tot actie overgaan die de samenleving ten goede zal komen. Ik hoef niet fysiek te strijden tegen geheime klieken; ik hoef alleen maar spirituele hulpmiddelen te gebruiken om de mensen te bevrijden van hun onwetendheid of uit hun hypnose te halen. Als de mensen het beter wisten, zouden ze het beter doen.

Ik houd niet van het wereldbeeld van samenzweringstheorieën
Nu komt de laatste reden waarom ik geen samenzweringstheorieën aanhang. Ik geloof niet in het wereldbeeld dat door die theorieën wordt afgeschilderd:

• Er bestaat een geheime samenzwering die de wereld leidt en alle mensen tot slaaf probeert te maken en daar kunnen we weinig aan doen.
• Er is een andere groep mensen die zorgt voor de problemen in de samenleving, maar omdat we ze niet kunnen verzamelen en naar concentratiekampen sturen, kunnen we er maar weinig aan doen.
• De democratische regering, van nationaal tot lokaal, de media en bedrijven, maken deel uit van die samenzwering of zijn in hun macht, en dat houdt in dat iedereen eropuit is om jou te pakken.
• De wereld glijdt af en dat lijdt tot een of andere dystopische toekomst.
• De enige uitkomst die mogelijk is, is dat Jezus terugkomt en de goede mensen redt of dat een sterke leider de slechte mensen kan vernietigen en de goede mensen redden.

Ik begrijp dat veel mensen gefrustreerd zijn en dat dit hen naar samenzweringstheorieën leidt. Ik zie dat die mensen misschien tijdelijk wat meer zelfvertrouwen krijgen door een theorie die een zondebok aanwijst, maar ik zie ook dat zij alleen maar gefrustreerder en bozer worden op den duur.

Ik wil gewoon niet zo leven.

Ik heb zelfvertrouwen en ik heb het gevoel dat de meeste mensen op de wereld goed zijn en een betere toekomst willen. Ik begrijp dat de wereld in een opwaartse spiraal zit die naar democratie, vrijheid en voorspoed leidt, omdat Saint Germain dit van plan is om dit in zijn Gouden Eeuw te bewerkstelligen. Ik woon in een democratisch land met een hoog welvaartsniveau en veel vrijheid en ik denk niet dat de regering mij wil pakken. Ik ben niet blind voor het bestaan van het kwaad, maar ik kan zien dat het niet aan het winnen is, omdat ik nog steeds mijn websites en boeken heb waarin ik alles kan publiceren wat ik wil zeggen. Dat zou in het verleden niet gekund hebben, omdat de katholieke kerk of de communistische partij mij op de brandstapel zouden hebben gezet. Ik hang dus geen samenzweringstheorieën aan, omdat ik een optimist ben. Mijn optimisme heeft me op deze planeet gebracht en dat haalt me hier ook weer weg.