Vertalen of niet vertalen

Vraag: Hoe stellen de geascendeerde meesters zich voor dat de mensen in Vietnam hun leringen ontvangen? Ik overweeg om zoveel mogelijk lesmateriaal te vertalen in het Vietnamees opdat zij ervan kunnen profiteren en ik zou graag advies willen of dat de moeite waard is.

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, 2021 – Webinar Een Einde maken aan het Tijdperk van Ideologie

Er zijn mensen in iedere natie die voordat ze naar het huidige leven kwamen, het bewustzijnsniveau hadden bereikt waarop ze eraan toe waren en in staat om profijt te hebben van de leringen van de geascendeerde meesters. Veel van die mensen in diverse naties spreken Engels. Maar er zijn natuurlijk veel mensen in andere naties die niet veel les in Engels krijgen en die de kloof niet kunnen overbruggen en de lering in het Engels ontvangen.

Het is altijd de moeite waard om de leringen te vertalen, maar nogmaals, je moet je intuïtieve inzichten gebruiken en jezelf er niet toe dwingen met je gedachten. En wij willen je zeker niet dwingen om het te doen. Je moet wat tijd besteden aan je intuïtie, niet alleen het gevoel hebben dat anderen er iets aan hebben, maar of het een deel van je Goddelijke plan is en als je het gevoel hebt dat dit zo is, dan verleen je een dienst aan de mensen die de lering niet in het Engels kunnen ontvangen. Zelf heb je er ook baat bij, want je begrijpt de lering dan op een grondiger manier. En in veel gevallen breng je ook karma in evenwicht en doe je iets wat een onderdeel is van je Goddelijke plan om anderen te helpen.

Het is heel individueel of je hier de aanzienlijke hoeveelheid tijd aan wilt spenderen die nodig is om een bepaald deel van de lering te vertalen. Er zijn landen waarin bijna alle, zo niet alle, leringen zijn vertaald. En dit is natuurlijk een enorme hoeveelheid werk die veel toewijding vraagt en dat je ook in de gelegenheid bent dat je zoveel tijd hebt dat je dat kunt doen, of dit met veel mensen samen doen, zoals je bijvoorbeeld in Rusland ziet.

Vaak is er één persoon die ermee begint en dan kunnen anderen meedoen. En dat is natuurlijk de beste manier. In Korea was één persoon die de leringen vond en die daarna andere mensen vond die de leringen ook hadden gevonden. Maar toen één persoon besloot om naar de conferentie te gaan en echt begon met het vertalen en creëren van studiegroepen, kwamen er meer mensen die zich aangetrokken voelden hieraan mee te doen. En in Korea is nu een enorm grote gemeenschap van studenten die de leringen publiceren, websites maken, bijeenkomsten houden, invocaties opzeggen, enzovoort. Het moet ergens beginnen; dat er één persoon een doorbraak krijgt en het fysiek maakt, zodat anderen mee kunnen doen.