Wat ervoor kan zorgen dat de Economie groeit

Geascendeerde meester Elohim Astrea, 29 november 2019, Tallinn, Estland

IK BEN de geascendeerde meester Elohim Astrea, Wat was de cognitieve dissonantie die achter de vorming van de Sovjet-Unie zat? Vanuit het perspectief van de Vierde Straal was dit dat je een communistische/marxistische ideologie hebt die is gebruikt als basis voor deze nieuwe staatsvorm. Die ideologie zegt dat het de bedoeling is dat die zich over de wereld verspreidt, en de hele wereld dus communistisch kan worden, maar tegelijkertijd maak je een systeem waarin geen ruimte is voor acceleratie. Hoe kan iets zich verspreiden en de hele wereld omvatten als er geen ruimte is voor acceleratie?

Lasten we bijvoorbeeld eens naar de economie kijken. De stichters van de Sovjet-Unie realiseerden zich dat zij het communisme erdoor moesten drukken met een burgeroorlog. Zij wisten dat de enige manier om het communisme er bij de rest van de wereld door te drukken, was een gewelddadige revolutie ontketenen. Hoe je ook denkt over het kapitalisme of geld, je hebt geld nodig om oorlog te kunnen voeren. Als je van plan bent om het communisme over de wereld te verspreiden, dan heb je heel wat geld nodig. Hoe kun je daaraan komen in een staat met een gesloten economie zonder ruimte om de economie te laten groeien? Waarom was er geen ruimte om de economie te laten groeien? Omdat er geen ruimte was voor individuele initiatieven, er was geen ruimte om mensen hun huidige staat te laten transcenderen. Je vormde in principe een statisch systeem waarin een kleine elite van mensen die de partij leidden, de macht had over het merendeel van de bevolking. Geen van die twee klassen had de vrijheid om buiten het systeem te treden. De leiders konden alleen binnen de ideologische grenzen blijven die de communistische/marxistische ideologie, of de ideologie van Lenin formuleerde, zouden we kunnen zeggen. De mensen konden op geen enkele manier met nieuwe ideeën aankomen om iets beter te doen, om dingen te doen die totaal anders waren dan het systeem.

Er was dus een economie waarin geen ruimte was voor groei, geen ruimte voor acceleratie. Hoe zou die economie dan ooit de financiële basis kunnen worden om het communisme over te wereld te verbreiden? Dat kon gewoon niet. Al vanaf het allereerste begin kon dit niet werken, en zoals Saint Germain heeft gezegd: “Vanaf het allereerste begin was dit gedoemd te mislukken.” Het kon eenvoudig niet gebeuren. De mensen zijn er nu aan toe om dit te begrijpen. Zonder iets af te weten van geascendeerde meesters en de leringen die wij jullie hebben gegeven, kunnen de mensen beginnen te begrijpen dat een communistische economie geen groei kan brengen, zelfs nooit duurzame groei kan brengen. Dit houdt in dat er een grens zit aan de hoeveelheid materiële rijkdom, de materiële levensstandaard, waar een communistisch systeem voor kan zorgen. En in de Sovjet-Unie zag je dat er altijd gebrek was aan alles.

Je hebt een systeem gemaakt dat alleen maar een staat van gebrek kan opleveren en nooit verder kan komen dat die staat van gebrek; mensen met gezond verstand kunnen dit heel goed begrijpen. Nogmaals, het is belangrijk dat men zich hier in toenemende mate van bewust wordt, omdat het de mensen vooral in Oost-Europa kan openstellen om te zeggen: “Hoe kunnen we dan een economie scheppen die wel die groei oplevert en het fundament is voor een betere materiële levensstandaard? Hoe kunnen wij onze mensen de levensstandaard geven die zij duidelijk nodig hebben na vele decennia van gebrek? De mensen moeten die staat van gebrek overwinnen, want wat gebeurt er als je in gebrek leeft? Wat is er met de mensen gebeurd die binnen het systeem van de Sovjet-Unie of binnen het Warschaupact leefden? Zij gingen accepteren dat ze alleen dit maar konden krijgen en meer niet. Dit heeft er in de meeste gevallen voor gezorgd dat de mensen zich zonder het te weten afsloten voor elke wens om meer te krijgen. Als je de wens afsluit om meer te krijgen, wat sluit je dan af? Je sluit je creativiteit af. Want wat is de drijfveer die achter creativiteit zit? Je wilt meer dan je al hebt, je wilt iets beters dan je al hebt. En dat is de drive van creativiteit.

Wanneer je die afsluit, dan gaan de mensen accepteren dat dit hun plek in het leven is, dat dit alles is wat er in het leven zit, dat dit alles is wat ze kunnen krijgen. Dit verandert hun natuurlijk ingebouwde neiging om te groeien, en zij nemen een heel onnatuurlijke staat aan voor een van zichzelf bewust wezen. Ik zeg niet menselijk wezen, maar een van zichzelf bewust wezen dat wil groeien, dat wil accelereren, dat meer wil. In plaats daarvan nemen ze een bewustzijnsstaat aan, waarvan je zou kunnen zeggen dat je die als menselijk beschouwt op grond van wat je op de wereld ziet, waar veiligheid en stabiliteit belangrijker zijn dan al het andere. Daarom zie je dat er mensen in de Sovjet-Unie zijn die nog terugverlangen naar die veilige situatie, omdat zij wisten toen wat zij hadden en zij wisten dat wat zij hadden, nooit van hen afgepakt zou kunnen worden, of dat dachten ze tenminste. De waarheid is echter dat een systeem waarin geen groei zit, geen acceleratie geeft, niet duurzaam is. Daarom zal er een moment komen waarop dit van je wordt afgepakt. Zag je dat ook niet in de Sovjet-Unie en in de landen van het Warschaupact toen het communisme viel, zie je niet dat alles wat je wel had van je werd afgenomen?

Nu zijn er mensen die hierop terugkijkend zeggen: “In de sovjettijd hadden we een plek om te wonen, een baan, een bepaald inkomen en het was een vast inkomen, wij wisten altijd waar wij op konden rekenen.” Dan komt het kapitalisme en nu heerst er onzekerheid. Veel van ons hebben hun baan verloren en hun inkomen, ze zouden zelfs hun huis kunnen verliezen en dan is er nog al die onzekerheid. Mijn geliefden, niet de komst van het kapitalisme heeft ervoor gezorgd dat jullie verloren wat jullie hadden. De instorting van het communisme was vanaf het begin al onvermijdelijk. Als de Sovjet-Unie niet was ingestort, dan zou het langzaam in verval zijn geraakt, en dat was reeds begonnen. Dat verval zou veel erger zijn geweest en steeds meer mensen in de Sovjet-Unie zouden niet alleen hun baan hebben verloren, maar ook hun plek om te leven. Het systeem had niet iets kunnen blijven geven waarvan de mensen dachten dat ze het nooit kwijt zouden kunnen raken. Zij zouden het so wie so zijn kwijtgeraakt.

Dit is niet iets wat je pet te boven gaat, als jij je gezond verstand gebruikt, met al je kennis over hoe het leven werkt en hoe de economie werkt. Het is belangrijk dat de mensen dit begrijpen. De economische instorting van de Sovjet-Unie was onvermijdelijk; die was al in gang gezet toen de Sovjet-Unie werd gesticht. Waarom kon het dan zolang blijven bestaan? Waarom is het niet eerder ingestort? Gedeeltelijk omdat een paar westerse financiers de Sovjet-Unie in leven hielden, omdat zij winst maakten door de spanning tussen oost en west, waardoor zij wapens aan het westen konden verkopen.

Terwijl een aantal bankiers in de Verenigde Staten de overname van de macht door Lenin financierden, bleven ze ook de Sovjet-Unie financieren om bij wijze van spreken in leven te blijven, maar zij hadden niet de financiën om meer te doen dan in dit levensonderhoud voorzien.

Nu wil ik iets verder gaan dan wat mensen noodzakelijkerwijs kunnen begrijpen op hun normale bewustzijnsniveau. Ik wil een paar leringen geven die worden gebaseerd op wat wij jullie in de leringen van de geascendeerde meesters hebben verteld. Wij hebben gezegd dat vrije wil de allerhoogste wet in het universum is. Wanneer we dat zeggen, dan zullen er altijd mensen zijn (geen studenten van geascendeerde meesters maar wel veel mensen op de wereld) die zullen zeggen: “Vrije wil betekent dus dat we alles mogen doen.” Zoals we hebben uitgelegd, betekent vrije wil niet dat je alles mag doen wat jij maar wilt, omdat je een consequentie schept wanneer je een keuze maakt. Hoe zou je kunnen weten dat jij een keuze had gemaakt, als er geen bepaalde consequentie aan vastzat nadat je die keuze had gemaakt? Je kunt dus geen keuzes maken zonder dat dit bepaalde consequenties heeft; je zet iets in beweging en daardoor worden jouw fysieke omstandigheden in het leven geroepen. Het hele achtergrond van vrije wil en medescheppen bestaat eruit dat je een bepaalde matrix in je identiteitslichaam vormt. Je breidt die uit, maakt hem gedetailleerder en concreter in je mentale lichaam. Je geeft er energie en stuwkracht aan in het emotionele lichaam en daarna manifesteert dit zich dan als jouw fysieke omstandigheden.

Zo werkt dit op een natuurlijke planeet. Maar op een natuurlijke planeet heb je niet het dualiteitsbewustzijn. Daarom kun je daar geen onaangename omstandigheden voor jezelf scheppen. Je schept omstandigheden die voor jou neutraal zijn, er is gewoon een bepaalde uitkomst. Als je een bepaalde fysieke omstandigheid schept, laten we zeggen een groep mensen die besluit om een bepaald dorp te bouwen waarin zij willen wonen, dan kunnen ze als het af is er voor kiezen om daar enige tijd te blijven wonen om te ervaren hoe dat is. Op een natuurlijke planeet kun je in principe die situatie tot in het oneindige blijven ervaren, omdat er geen kracht is die afbreekt wat jij hebt gemaakt, dus als je die wilt behouden, dan kun je dat heel lang blijven doen. Het is alleen zo dat je op een natuurlijke planeet altijd iets meer wilt ervaren, omdat de mensen niet in de dualiteit zijn. Zij kunnen er dus een tijdlang voor kiezen om in een bepaalde omgeving te wonen, maar er komt een moment waarop een aantal mensen in ieder geval iets meer, weer iets anders wil. Dan zullen alle andere mensen iets beters willen scheppen, of zij gaan naar plekken waar mensen zich er meer voor openstellen om iets nieuws te maken. Er gebeuren geen onaangename dingen; er is geen straf omdat je weet dat je met je gedachten iets schept. Daardoor weet je ook dat je alles wat je hebt gemaakt, weer ongedaan kunt maken, je kunt iets veranderen, je kunt accelereren naar een hogere staat.

Zodra je in de dualiteit komt, doe je in principe hetzelfde: je formuleert een matrix in je identiteitslichaam, in je mentale lichaam, in je emotionele lichaam en dit schept je fysieke omstandigheden. Toen de meerderheid van de mensen op aarde het dualiteitsbewustzijn kreeg, bleef de aarde niet langer in haar natuurlijke staat. In haar natuurlijke staat was er geen gebrek, er was geen strijd. Je hoeft niet te zwoegen om de basis voor je materiële omstandigheden te verwerven; wat jullie op aarde een plek om te wonen, voedsel, kleding en levensbehoeften, noemen. Om het fysiek op een natuurlijke planeet te overleven, hoef je geen strijd te leveren, je schept het eenvoudig samen en als je het gevoel hebt dat je iets niet wilde, dan verander je dat of schept samen iets anders.

Als je in de dualiteit komt, zodra de meerderheid van de levensstromen op een planeet in de dualiteit komt, dan schep je al heel gauw de staat waarin je je moet zwoegen om een inkomen te verwerven. De reden is heel eenvoudig. Wanneer je in de dualiteit komt, activeer je een veiligheidsmechanisme dat in de Wet van Vrije Wil zit ingebouwd. In principe geeft de Wet van Vrije Wil je totaal vrije wil. Je kunt alles doen wat je maar wilt. Er zijn geen limieten gesteld aan je vrije wil door de Schepper. Maar zoals we echter hebben gezegd: “Wat je schept, zul je ook ervaren.” Dit is in zekere zin een veiligheidsmechanisme. Dit betekent dat wanneer je iets schept met het dualiteitsbewustzijn, je materiële omstandigheden schept net zoals op een natuurlijke planeet. Wat is het verschil dan? Het verschil is dat jij je er op een natuurlijke planeet van bewust bent dat je die situatie hebt geschapen. Daarom moet je jouw bewustzijnsstaat veranderen, je moet jezelf veranderen als je wilt dat een situatie verandert.

Wanneer je in de dualiteit komt, dan verlies je dat. Wat betekent dat? Het betekent dat een groep mensen nu gezamenlijk een bepaalde situatie hebben geschapen. Maar zij zijn zich er niet van bewust dat zij dit gezamenlijk hebben gedaan, omdat hun bewustzijnsstaat wordt gemanifesteerd. Wat betekent het als zij zich er niet bewust van zijn en niet de verantwoordelijkheid nemen voor wat zij hebben geschapen? Hoe kun je vermijden om de verantwoordelijkheid op je te nemen voor iets wat jij hebt geschapen? Je projecteert in gedachten dat dit door iets buiten jou werd geschapen, of dit nu een almachtige God was of een natuurwet, maar het was iets buiten jou. Wat houdt dat in? Dit betekent dat je denkt dat jij het niet kunt veranderen, omdat jij denkt dat je het niet kunt veranderen. Je denkt niet dat deze situatie werd geschapen met de kracht van jouw gedachten en hoe kun je dan denken dat de kracht van jouw gedachten dit zou kunnen veranderen? Als dit geschapen is door een kracht die sterker is dan jij, hoe kun je dan accepteren dat jij dit zou kunnen veranderen? Nu zou je kunnen zeggen dat het door een kracht is geschapen die sterker is dan jij als individu, omdat dit door het collectieve bewustzijn werd geschapen en is sterker dan de meeste personen wanneer ze in de dualiteit zitten.

Dit is dus het veiligheidsmechanisme dat zit ingebouwd in de Wet van Vrije Wil. Wanneer de mensen niet denken dat zij hun situatie in het leven hebben geroepen, dan kunnen ze die ook niet veranderen. Wat houdt dat in? Dit betekent dat zij hierop verder bouwen, zij blijven dat spoor herhalen. Het lijkt wel of hun creativiteit vastzit op een bepaald spoor en hoe kunnen ze daar weer vanaf komen? Zij ervaren het allemaal als iets onaangenaams, zij moeten hier tegen strijden. Het is niet echt wat ze willen, maar hoe komen ze er dan weer uit als zij niet denken dat zij het kunnen scheppen? Zij kunnen hier alleen vanaf komen op de Harde Leerschool, totdat mensen op het punt komen dat zij genoeg van die bepaalde situatie krijgen en zichzelf eindelijk de vraag willen stellen: “Is er iets wat ik zou kunnen doen om dit te veranderen? Zou ik mezelf kunnen veranderen, zou ik de manier waarop ik het bekijk, kunnen veranderen, zou ik mijn houding kunnen veranderen, is er iets wat ik eraan kan veranderen?”

De vraag wordt dan wat ervoor nodig is om de mensen op het punt te laten komen dat zij die verandering doorvoeren? Als ze eenmaal op de Harde Leerschool zitten en geen verantwoordelijkheid voor zichzelf nemen, niet naar hogere leiding luisteren, dan scheppen zij steeds weer opnieuw hetzelfde tot hun schepping in elkaar zakt. Waarom zal hun schepping inzakken? Dit zit ook in de Wet van Vrije Wil ingebouwd. Wat is het hele bedoeling van de vrije wil? Dat een wezen dat zich van zichzelf bewust is en geschapen met een identiteitsgevoel dat op één punt gericht is, om dit van zichzelf bewuste wezen zijn identiteitsgevoel te laten uitbreiden en wel zoveel dat hij kan ascenderen. De hele bedoeling van vrije wil is groei, is acceleratie, is zelftranscendentie.

Wanneer je mensen vrije wil geeft, dan geef je ze ook de optie om naar de dualiteit te gaan, maar in de dualiteit transcenderen zij zichzelf niet. Daardoor groeien ze ook niet. Hoe kunnen ze dan een samenleving vormen die groeit? Hoe kunnen ze een situatie op de wereld scheppen die groeit, die zichzelf transcendeert? Dat kan niet. Daardoor scheppen ze geleidelijk aan steeds opnieuw hetzelfde. Zij voegen nog meer op angst gebaseerde energie toe aan het emotionele rijk, steeds meer egocentrische energie aan het mentale rijk en steeds meer het identiteitsgevoel dat zij afgescheiden zijn; en de energie in het identiteitsrijk die daarmee te maken heeft, maken zij zich dichter. Je schept altijd meer; maar wat moet er wel gebeuren als je meer van hetzelfde schept? Je wordt compacter. Wanneer de energie compacter wordt, gaat het een drempel over en wordt het wat jullie materie noemen, fysieke materie. Fysieke materie is verdichte energie. Hoe meer je van die energie in je drie hogere lichamen schept, hoe compacter het fysieke vlak moet worden. Hoe compacter de dingen worden, des te langzamer alles gaat, alles wordt moeilijker, alles wordt een ergere worsteling.

Daardoor komt er op den duur een moment zoals je ziet bij een trein, omdat bij een trein die op een bepaald moment vaart mindert, de stuwkracht om vooruit te gaan, niet genoeg is om de frictie van de wielen en het spoor te overwinnen en dan houden ze op te draaien. Er is gewoon zoveel frictie dat het systeem geen kracht genoeg heeft om de frictie te overwinnen; de frictie wordt steeds groter en dan komen de wielen knerpend tot stilstand – net zoals de economische trein van de Sovjet-Unie steeds meer begon te knerpen. Gorbatsjov besefte dit, hij realiseerde zich dat de economie in de Sovjet-Unie niet duurzaam was. Het was slechts een kwestie van tijd voor alles zou stoppen, of dat de Sovjet-Unie zover zou achterop zou komen met haar militaire ontwikkeling, de technologische ontwikkeling, bij het westen, dat zij een aanval niet meer konden uitstellen en daarom was hij bang dat die aanval er zou komen. En dat zou Sovjet-Unie ook gedaan hebben, als zij in het voordeel waren geweest en dan zou de Sovjet-Unie ook hebben opgehouden te bestaan. Hij dacht dat het mogelijk was om economische hervormingen door te voeren, maar het communistische systeem te behouden. Maar zoals ik heb uitgelegd, was dat eenvoudig niet mogelijk.

Jezus heeft dit uitgedrukt in zijn parabel over de talenten: de dienaren die de talenten vermenigvuldigd hadden, kregen meer en de dienaar die dat niet had gedaan, werd alles afgepakt wat hij had. Het wordt niet afgeschilderd alsof er een God in de hemel zit die een beslissing neemt: “Ik ga die twee belonen, maar die ene niet.” Het is eenvoudig de wet. Wanneer je vermenigvuldigd wat je hebt, dan accelereer je. Dan ben je een deel van de opwaartse aantrekkingskracht van de hele sfeer die zelfs aan de aarde trekt. Jij bent deel van die accelererende beweging, daarom groei je, daarom groeit de economie. Waarom groeit die? Omdat je iets kunt ontvangen en naar het fysieke niveau brengen, namelijk energie uit het spirituele rijk.

Wanneer je iets op een positieve manier medeschept, dan breng je meer energie in het systeem. Wanneer je medeschept, hoewel het geen medescheppen is, maar ont-scheppen vanuit de dualistische staat, kun je alleen maar met de energie werken die in het systeem zit. Maar omdat je alles compacter maakt, komt er een moment waarop er geen genoeg energie in het systeem meer zit om je apparaat in beweging te houden. Als je naar de Sovjet-Unie kijkt, dan zou je kunnen zeggen dat vanaf het moment dat de Sovjet-Unie gevormd werd, Rusland en de andere staten die daar een onderdeel van werden aan het begin van de Sovjet-Unie, dan was er een bepaalde hoeveelheid energie in hun identiteitslichaam, een bepaalde hoeveelheid in hun mentale lichaam, een bepaalde hoeveelheid in hun emotionele lichaam en een bepaalde hoeveelheid in het fysieke lichaam. Toen de Sovjet-Unie door bleef gaan om de fysieke staat te behouden moesten ze energie uit de drie hogere rijken halen die zij naar het fysieke vlak moesten brengen. Dat hield in dat zij geleidelijk de energie in het identiteitsrijk, het mentale rijk en het emotionele rijk uitputten. Wat was het gevolg? In de eerste plaats werd de creativiteit afgesloten, want hoe minder energie er in het identiteitsrijk is hoe minder energie je van het spirituele rijk kunt ontvangen. Ook het vermogen van de mensen om helder te denken wordt minder. Nogmaals, in het mentale rijk waren de mensen zo uitgehongerd dat zij geen nieuwe manieren konden bedenken om iets te doen. Het enige wat ze konden bedenken, was oude patronen herhalen, hun gedachten zaten op een bepaald spoor, hun emoties kwamen vast te zitten op een bepaald spoor. Er was zelfs niet genoeg energie om de mensen de moed bijeen te laten rapen om te kunnen zeggen: “Dit werkt niet, waarom doen wij dit, wij willen dit niet meer.” Zij bleven zonder na te denken steeds opnieuw hetzelfde doen. Hier en daar dachten mensen helderder na, probeerden hervormingen door te voeren, maar konden ze dat wel? Je zou kunnen zeggen dat Gorbatsjov helderder nadacht, maar toen hij hervormingen in wetten wilde vastleggen, kwam hij heel veel oppositie tegen, omdat er niet genoeg energie in het identiteits-, mentale en emotionele rijk was, waardoor de mensen niet eens konden bevatten wat hij probeerde te doen. Je ziet dat het apparaat onvermijdelijk tot stilstaan moest komen.

Wat je dan ziet, is opnieuw zoals andere meesters hebben gezegd: “Hoe kun je dit nieuwe menselijke wezen scheppen dat je wilt scheppen om jouw systeem te laten werken”. Dat kan alleen maar onder dwang, je kunt alleen het bewustzijn verlagen en dan verlaag je al het creatieve potentieel van de mensen. Je dwingt ze tot passiviteit, omdat je niet openstaat voor wat voor creatieve stroom ook. Wat is creativiteit? Zoals we zeiden, is het een stroom. Energie en ideeën stromen van je IK BEN Aanwezigheid door je drie hogere lichamen naar jouw fysieke lichaam. Hoe kan die stroom er zijn, wanneer jij je niet eens meer in verbinding kunt stellen met jouw IK BEN Aanwezigheid, omdat je identiteitslichaam zo uitgehongerd is? Slechts heel weinig mensen hebben dit begrepen, maar wat bepaalde economen zouden kunnen begrijpen, is dat wanneer je naar een goed functionerende economie kijkt, en ik heb het niet over een kapitalistische economie als het tegenovergestelde van een communistische economie, de gewone bevolking enige vrijheid bezit. Dan zie je dat er meer energie naar de vier lagere lichamen van de aarde en de vier lagere lichamen van de mensen wordt gebracht. Dit betekent dat er dan meer energie is die voor economische groei kan zorgen, om rijkdom te scheppen.

Wat kan ervoor zorgen dat de economie groeit? Nogmaals, dit principe heeft Jezus uitgelegd in de parabel over de talenten: degenen die hun talenten vermenigvuldigden, kregen zelfs nog meer. Waar ontvingen ze die van? Zij ontvingen die energie van het spirituele rijk. Daar zat geen God die naar de mensen keek en willekeurig besloot welke mensen hij ging belonen. Zij activeerden eenvoudig een natuurwet. Wanneer jij je openstelt voor de stroom, dan stroomt de energie. Die energie komt voortdurend vrij in het spirituele rijk, het is gewoon een kwestie waar een opening zit om het te ontvangen, en die opening is er alleen maar wanneer jij je talenten hebt vermenigvuldigd. Wat houdt dat in: het vermenigvuldigen van je talenten? Het betekent dat jij iets doet in het leven dat niet alleen maar op jou gericht is. Je wilt misschien je situatie in het leven verbeteren, maar je doet dit niet zonder na te denken over de gevolgen die dat voor anderen heeft. Je probeert niet iets te krijgen door het van anderen af te nemen. Je probeert meer te krijgen door meer te scheppen. Je doet iets waar ook andere mensen profijt van hebben, waar het geheel van profiteert.

Nu, zoals we hebben gezegd, kan het communistische systeem of het gemeenschappelijk bezit, alleen maar werken wanneer de mensen onbaatzuchtig het geheel proberen te verbeteren. Het communistische systeem zou nooit zo’n onbaatzuchtige daad kunnen stellen, omdat dit het collectieve bewustzijn en het individuele bewustzijn heel ver onder het achtenveertigste niveau heeft gebracht, waardoor de mensen steeds egoïstischer worden, en hoe zou dat iets voor het geheel kunnen betekenen? Maar wanneer jij je best doet en steeds minder egoïstisch wordt, minder egocentrisch, dan breng je meer energie naar het fysieke rijk en daardoor groeit de economie op het fysieke niveau. De economie kan anders gewoonweg niet groeien en zoals wij al vaker gezegd hebben, als een natie besluit, zoals de Scandinavische landen hebben gedaan, dat ze niet wil dat mensen arm zijn, verhongeren, geen plek hebben om te wonen, wil dat alle mensen een fatsoenlijke levensstandaard hebben en als er een besluit werd genomen om hiervoor te zorgen, dan komt die verandering er en dan begint de economie zo te groeien dat de inkomstenbelasting van de staat een zorgstelsel kan ondersteunen.

De Verenigde Staten zou op dit moment geen zorgstelsel kunnen hebben zoals je in Scandinavië hebt. Dit was een punt van discussie bij de presidentsverkiezing bij de laatste paar verkiezingen. Er zijn mensen die zeggen: “De Verenigde Staten zouden dat niet kunnen betalen, de economie kan zo’n zorgstelsel niet betalen”, en in zekere zin hebben ze gelijk. Als het collectieve bewustzijn op het huidige niveau blijft, het huidige niveau van menselijkheid, het huidige niveau om voor het geheel te werken in plaats van voor jezelf, dan kan de Amerikaanse economie het Scandinavische zorgstelsel niet hebben. Maar als er een verandering komt in het collectieve bewustzijn net zoals in Scandinavië, dan zou de Amerikaanse economie heel snel in staat zijn om precies hetzelfde zorgstelsel te krijgen met gratis universele gezondheidszorg, omdat de economie zo snel zou groeien dat het mogelijk werd. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de naties in Oost-Europa die onder het communisme vielen.

Het communistische systeem had een heel lage levensstandaard. Zoals ik zei, zou dat verloren zijn gegaan binnen twee decennia, omdat je dan zou zien dat het communistische systeem begon af te takelen. Mensen zouden hun baan en hun huis hebben verloren en dan zouden ze helemaal geen plek meer hebben. Wat zouden de autoriteiten in de Sovjet-Unie dan hebben gedaan? Zij zouden vanuit hun ideologie hebben gezegd dat dit niet kan, dan moeten we die mensen dus kwijt zien te raken en hoe zouden ze dat dan doen? Raad eens hoe ze de dissidenten zijn kwijtgeraakt die het systeem niet accepteerden? Een individu is niet belangrijk in een communistisch systeem, omdat alleen de staat ertoe doet. Alleen het geheel, alleen de ideologie, alleen het communistische Utopia is belangrijk. Het individu is minder belangrijk.

In een kapitalistisch systeem doet het individu er ook niet toe. Daarom moet er een andere samenleving komen met een andere aanpak die niet streng kapitalistisch noch streng communistisch is, omdat die wordt gebaseerd op een hoger niveau van menselijkheid, omdat jij je verbindt met de menselijkheid in jou. Dit zorgt voor respect voor jezelf als individu. Als je respect voor jezelf hebt, dan heb je ook respect voor andere mensen als individu.

Dan komt er ineens een samenleving op die berust op respect voor het individu en dan kan de staat niet de rechten van het individu opzijschuiven. Het wordt alleen maar vanzelfsprekend.

Dit kan er dus mogelijk gebeuren in alle voormalige sovjetlanden en landen van het Warschaupact. Het kan wanneer jullie die verandering bewerkstelligen. Om die veranderingen te kunnen doorvoeren, moeten jullie je focus verschuiven van het zelf naar de menselijkheid en je daar meer op richten. In een communistisch systeem was er geen ruimte voor menselijkheid, omdat niemand iets deed om humanitaire redenen. Alles gebeurde voor hen zelf, voor hun eigen belang, hun bekrompen eigenbelang. In een opener systeem, een vrijer systeem, kunnen de mensen handelen vanuit verlicht eigenbelang. In het begin is het nog wel eigenbelang, maar er komt een moment waarop dit begint te veranderen en steeds meer mensen verder kijken dan hun eigen belang. Of je zou ook kunnen zeggen dat zij hun zelfgevoel vergroten, omdat het ook andere mensen omvat, zelfs het geheel, zelfs een soort principe maar niet iets wat je opgedrongen wordt zoals in het systeem van de sovjets. Het is iets wat van binnenuit komt en daarom creatief is en hen een creatieve stimulans geeft.

Sommige landen hebben dit gedaan, zij hebben dit onbewust gedaan en daarom zijn er nog wel wat beperkingen aan hoe de economie functioneert. Maar als landen zich hier bewuster van zouden worden, dan zou dat snel de economie op de hele wereld kunnen veranderen, omdat er meer welvaart gecreëerd zou worden. In plaats van rijke en arme landen zou je dan landen krijgen met een hogere levensstandaard. Het is heel goed mogelijk, eenvoudig omdat dit in de Wet van Vrije Wil staat. Hoe weet je of dit mogelijk is? Als je begint te begrijpen dat menselijke wezens de huidige omstandigheden hebben geschapen met hun bewustzijnsniveau, dan realiseer jij je ook dat het mogelijk is om een hogere situatie te scheppen met je bewustzijnsniveau wanneer je dat bewustzijnsniveau verhoogt. Alleen al door het feit dat je in staat bent om al die ellende te creëren, zie je ook dat je een veel betere situatie kun scheppen. Misschien wel veel beter dan de meeste mensen tegenwoordig kunnen accepteren.

Dit is natuurlijk een van de grootste beperkingen van het communisme. De mensen kunnen niet begrijpen dat die situatie veel beter is dan zij in hun leven hebben ervaren. Hier zal ik de andere meesters meer over laten vertellen en ik ben dankbaar dat ik de kans heb gekregen om jullie het perspectief van de Elohim van de Vierde Straal te geven.

Hiermee wil ik jullie een kans geven, jullie een dispensatie geven zou je kunnen zeggen, omdat degenen die dit dictaat lezen of horen, de kans krijgen om een eenvoudige oproep aan mij te doen om jou persoonlijk los te snijden van die illusies van het communisme. Je hoeft dat uitgebreid te doen, maar misschien specifieke illusies opnoemen waar jij van bevrijd wilt worden. Dan zal ik dit voor iemand persoonlijk doen. Wanneer je het ook voor jouw natie vraagt, dan zal ik het ook voor andere mensen doen, degenen die volgens mijn beoordeling het dichtst bij een doorbraak naar een nieuwe visie zijn. Misschien niet specifiek mensen die jij kent, daarom vraag ik je ook om de oproep universeel te houden en het aan mij over te laten wie het meeste baat heeft bij de vooruitgang van jullie natie. Dit is een belangrijke dispensatie die ik aan alle mensen geef die onder het communistische systeem vielen, of nog steeds onder een paar versies van het communistische systeem vallen, die het in ieder geval in naam hebben overleefd. Hiermee verzegel ik jullie in de accelererende vlam van de Vierde Straal.