Het verspreiden van het christendom over de wereld in het verleden

Vraag: Het christendom werd naar Japan gebracht door Francis Xavier in 1549, een zendeling in de orde van de jezuïeten die door de feodale heren in de ban werd gedaan. Onlangs vroeg een vriend van mij om de film ‘Silence’ te bekijken over twee Portugese missionarissen die op reis gingen naar Japan om hun vermiste mentor Vader Francisco te zoeken. Ik heb die film bekeken en er kwamen vragen in mij op over het verspreiden van het christelijke geloof. Die twee mannen predikten aan de christelijke dorpelingen die in het geheim hun geloof beleden. Als ze werden gepakt door de feodale heren of de heersende samoerai, moesten ze hun geloof afzweren of een langdurige en pijnlijke dood te ondergaan. Men denkt dat er in Japan in ieder geval 5500 christenen zijn gedood vanwege hun geloof. Sommigen werden verbrand, anderen onthoofd of verdronken. Veel christenen halen de uitspraak in Marcus 16 aan: “Ga heen in heel de wereld, predik het evangelie aan alle schepselen. Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden, maar wie niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden.” En Matteüs 24: “Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden. En dit evangelie van het koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen.” Door de tijd heen hebben christenen deze en andere uitspraken gebruikt om het christendom te verspreiden. Zou Jezus alsjeblieft op de vraag kunnen reageren of hij ooit het verspreiden van het christendom over de wereld heeft gesponsord op de manier van de missionarissen in de orde van de jezuïeten? Als dat niet zo is, zijn dan de mensen die bekeerd zijn in Japan in de zeventiende eeuw en later onnodig gestorven?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus, 2019 – Estland:

Uit alle leringen die ik heb gegeven over het christendom en de katholieke kerk, zelfs in mijn dictaat van vandaag, moet wel blijken dat ik dit niet heb gesponsord, de jezuïeten niet en ook geen andere christelijke zendelingen. Dit is een totaal verkeerde interpretatie die na het formeren van de katholieke kerk is gemaakt, omdat de gevallen wezens een vals christendom hebben gedefinieerd dat een uiterlijke lering was, een uiterlijke kerk, en een uiterlijke verlosser en uiterlijke verlossing. Dit was niet mijn evangelie, de lering die ik gaf, ging over het innerlijke pad. Zij hebben hier de interpretatie aan gegeven dat alles wat je moet doen, is het officiële evangelie van de christelijke kerk prediken en mensen bekeren om lid te worden van een bepaalde christelijke kerk, en dat dit de enige manier is om gered te worden. Dit is natuurlijk vals op grond van mijn vele, vele leringen.

Het wordt een persoonlijke kwestie als het gaat om het effect dat dit op mensen heeft. Ik heb het gehad over de noodzaak om bereid te zijn om de gescheiden zelven te laten sterven om Christus te volgen. Als je kijkt naar de vroegchristelijke martelaren in Rome die werden gemarteld vanwege hun geloof, dan had dit – afhankelijk van de houding van de mensen en hoe zij het bekeken – effect op hen kunnen hebben, omdat dit hielp om een bepaald niveau van het spirituele pad te komen, omdat zij demonstreerden dat principes, of hun geloof, hun overtuiging belangrijker voor hen waren dan hun eigen fysieke leven. Met andere woorden, zij lieten daarmee zien dat spirituele groei, het pad naar Christusschap bewandelen, zoals zij het zagen, belangrijker was dan fysieke bezittingen, fysieke geneugten, en zelfs hun fysieke leven. Zelfs in een situatie als in Japan, die na het formeren van de katholieke kerk was, waar mensen een bepaalde uiterlijke vorm van het christendom predikten, kon het nog een weldadig effect hebben op bepaalde spirituele mensen, omdat dit het innerlijk weten in hen versterkte dat het spirituele aspect van het leven en spirituele groei belangrijker is dan het materiële aspect van het leven.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat ik dit aanbeveel als methode om spiritueel te groeien. Het is niet nodig om op die manier spiritueel te groeien, maar voor bepaalde mensen kan dit een positief effect hebben. Het is natuurlijk niet het pad naar Christusschap. Het is niet beslist nodig dat jij fysiek vervolgd wordt, of gemarteld en gedood, om Christusschap te manifesteren. Dit is een verkeerde interpretatie bij sommige sekten, die nogmaals, gevormd is door de gevallen wezens die altijd proberen dingen tot in het extreme door te voeren. Daarom komt er ook zelfkastijding en andere vormen van jezelf martelen voor, omdat de mensen denken dat je spirituele groei wordt versterkt wanneer jij jezelf pijn toebrengt. Dit is opnieuw een misvatting, hoewel er nogmaals, mensen kunnen zijn die dit individueel kunnen doen, omdat dit hen helpt om te begrijpen dat het fysieke lichaam niet zo belangrijk is als spirituele groei, maar dit betekent niet dat ik dit in het algemeen aanbeveel. Ik wil hiermee zeggen dat er praktijken zijn die de mensen hebben bedacht die duidelijk uit evenwicht zijn, die duidelijk door de gevallen wezens in elkaar zijn gezet, maar dat er ondanks dat mensen zijn die daardoor spiritueel kunnen groeien. De meerderheid niet, maar enkelen wel. Als je naar de christelijke katholieke heiligen kijkt die tegenwoordig door de katholieke kerk vereerd worden, dan zie je dat daar ook mystici bij zijn. Zij leefden wel binnen een katholieke context, een christelijk klooster, maar waren in staat om de verdraaide leringen van de katholieke kerk te gebruiken om spiritueel te groeien. Dit kwam omdat zij momentum uit vorige levens hadden, dus konden ze elke willekeurige lering gebruiken om verder te komen. De mogelijkheid dat heiligen demonstreerden dat je met de leer van de katholieke kerk het mystieke pad kon bewandelen om andere mensen te inspireren om ook het mystieke pad te bewandelen, werd neergeslagen en ontmoedigd door de officiële kerken die het als een bedreiging zagen.