Je verhaal delen is een manier op je eigen vooruitgang te taxeren en te meten

Vraag: Hoe kan ik mijn verhaal delen zonder psychologisch in regressie te gaan of mij opnieuw met mijn verleden te vereenzelvigen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2018 – Albuquerque (USA):

Welnu mijn geliefde, in zekere zin zou je kunnen zeggen dat je, als jij de leringen en hulpmiddelen gebruikt om je geboortetrauma, het oerzelf en een paar belangrijke zelven te bekijken en op te lossen, niet teruggaat naar het verleden. Als je daar nog niet helemaal aan toe bent of het proces nog niet hebt doorlopen, kun je jouw verhaal bekijken als een manier om je eigen vooruitgang te taxeren en te meten. Als je jouw verhaal deelt en ontdekt dat je bepaalde patronen uit het verleden opnieuw krijgt, dan geeft dat jou de gelegenheid om de hulpmiddelen te benutten die wij hebben gegeven en aan die patronen te werken. Er zijn onder jullie mensen die zullen ontdekken dat zij, zolang zij hun verhaal niet vertellen, de onopgeloste elementen in hun psyche verbergen. Die liggen daar maar en beïnvloeden hen nog steeds, maar zij zijn het zich niet bewust. Door je verhaal te delen en als er dan iets bovenkomt, krijg je de kans om te zien wat er nog niet is opgelost en dan kun je daaraan werken.

Nu kan het zijn dat het voor enkelen van jullie zo traumatisch is om je verhaal te delen dat dit grote problemen bij hen zou veroorzaken. Je zou een reactie kunnen krijgen die verder gaat dan alleen iets zien wat je in de war maakt en in dat geval moet jij jezelf vanzelfsprekend niet dwingen om je verhaal te delen. Je moet werken aan het helen van je trauma tot je in staat bent om dit te delen. Ik kan je ervan verzekeren dat je verhaal delen een heel belangrijk deel van het genezingsproces vormt. Er zijn heel veel therapiegroepen met een verschillende setting waar mensen in een veilige omgeving bij elkaar komen en de kans krijgen om hun verhaal te vertellen. Er zijn altijd mensen die heel erg terughoudend daarin zijn, maar je zult zien dat het voor hen een hele opluchting is wanneer zij dat uiteindelijk wel doen. Het is een grote opluchting. Wanneer je de hulpmiddelen hebt die wij hebben gegeven, is dit een mooie kans om te zien wat je nog niet opgelost hebt, eraan te werken, dan je verhaal weer te delen en te zien of er nog meer zit. Je blijft dit doen totdat je op het punt komt dat je helemaal rustig blijft als je jouw verhaal vertelt; jij voelt je helemaal vrij om je verhaal te delen. Dan weet je dat je genezen bent. Dan weet je dat je het hebt losgelaten. Je vertelt je verhaal niet meer om jezelf te genezen. Je vertelt je verhaal nu om anderen te inspireren en op het moment dat je helemaal vrede hebt met jezelf en je richt op het helpen van anderen, dan ben je geheeld.