De test dat je alle verwachtingen los moet laten

Geascendeerde Meester Patrick, 18 mei 2007

Ik zou jullie een lering willen geven die verband houdt met waarover ik begon te spreken, dat ik mij enigszins depressief voelde door het gebrek aan respons. En ik moet zeggen dat dit door mijn eigen voorwaarden kwam, mijn eigen verwachtingen, omdat mijn spirituele visie om naar Ierland te gaan, op subtiele wijze door mijn ego was gebruikt om de verwachting te scheppen dat er bepaalde resultaten in de buitenwereld, de fysieke manifestatie van veel bekeerde mensen op moesten volgen. Zelfs het subtiele gevoel dat ik de resultaten van mijn werk kon zien, niet dat ik het verlangen had om mezelf te laten verheffen, maar de wens om te zien dat mijn werk vrucht had afgeworpen, dat ik verschil had uitgemaakt.

Dit is iets waar alle heiligen en spirituele mensen mee hebben geworsteld en mee moeten worstelen. Want het spirituele pad is, zoals we gezegd hebben, geen uiterlijk pad, dus waarom zou je dan eigenlijk resultaten in de buitenwereld verwachten? Toch besef ik heel goed – want ik heb het zelf meegemaakt – dat er een moment op het pad komt dat je wel enig resultaat van je handelingen nodig hebt om door te kunnen gaan. En daarom moet je op de lagere niveaus van het pad wel zien dat je het verschil maakt, door verschil in de buitenwereld, resultaten in de buitenwereld, te zien. Maar ik zeg jullie dat, naarmate je het pad bewandelt – in het bijzonder wanneer je dichter bij het Christusschap komt – er een belangrijke initiatie komt waarbij je al je verwachtingen, al je voorwaarden om een bepaald uiterlijk resultaat te zien, overboord moet zetten. Want als je dat niet doet, kun jij geen Christusschap manifesteren.

Want de Christus is volledig onthecht van wat voor reactie hij van de mensen op aarde krijgt, want hij is niet hier om hen wakker te maken. Hij is hier om zijn licht zo voor de mensen te laten schijnen dat zij de kans krijgen om te zien dat er een alternatief is voor het kromme bewustzijn, de menselijke bewustzijnsstaat. Maar de Christus weet dat hij niet hier is om voor hen te kiezen, maar hen de gelegenheid te geven om te kiezen, die ze niet hadden gekregen, wanneer ze alleen maar mensen hadden gezien die vanuit het kromme bewustzijn over religie praatten.

Als je terugdenkt aan jouw eigen ervaring bij het beklimmen van die berg gisteren, zie je dat je misschien een bepaalde visie, een bepaalde verwachting, had van wat er op de top zou kunnen gebeuren. Bepaalde dingen die je zou willen zien, zeker een straaltje zonneschijn en veel minder regen, of misschien andere verwachtingen. Maar ik moet zeggen dat de ware overwinnaars op het spirituele pad – degenen die hun ascensie behalen, degenen die hun goddelijke plan vervullen – degenen zijn, die bereid zijn zulke verwachtingen te bekijken en dan te zeggen: “Ik ben hier niet om aan deze uiterlijke verwachtingen en voorwaarden te voldoen. Want ik ben alleen maar hier om mijn licht te laten schijnen.”

Wanneer je verwachtingen hebt, in het bijzonder wanneer je verwachtingen hebt over hoe andere mensen zouden moeten reageren omdat jij het Woord spreekt, welnu dan plaats jij je in een dualistische situatie, waarbij jouw innerlijke vervulling en vrede afhangt van iets buiten jou, afhangt van andere mensen die vrije wil hebben. En het is toch voorspelbaar dat er een paar mensen zullen zijn aan wie jij het Levende Woord predikt die hun vrije wil zullen gebruiken om te weigeren het kromme bewustzijn te ontstijgen. En dus zullen weigeren met jou mee te gaan en wanneer ze de kans om hogerop te komen afwijzen, wat moeten zij dan doen? Welnu, hun ego moet deze afwijzing verdedigen en hoe doen ze dit? Door jou te bekritiseren, door jou te kleineren, door jouw leer te kleineren, door gladde, sluwe manieren te vinden om twijfel te zaaien over de deugdelijkheid van jouw lering, de zuiverheid van jouw motieven of al het andere wat ze maar kunnen bedenken.

Dus moet je erkennen dat sommigen van jullie weten dat je aarzelt om op te staan en je licht te laten schijnen. En wij die geascendeerd zijn, begrijpen dit natuurlijk, omdat wij daar ook doorheen zijn gegaan. Maar ik zeg dat wij er doorheen zijn gegaan, juist omdat we op het punt kwamen dat wij inzagen dat we hier niet waren om andere mensen te plezieren of zelfs te wekken. We waren hier om ons licht te laten schijnen. En dat was onze taak. Dat was onze allereerste taak, zoals ze zeggen. En het was de enige taak.

Dus je begrijpt dat wanneer jij die omslag maakt – en het is een fundamentele omslag in bewustzijn – jouw innerlijke vervulling niet afhangt van iets buiten jou. En dan pas vindt de prins van deze wereld niets bij jou waardoor hij jou kan ontmoedigen of bang maken om je licht helemaal niet te delen. Of waardoor hij op jouw hoogmoed kan inspelen en je zover krijgen dat je het gevoel hebt dat je God wel een genoegen moet doen, omdat je aan al deze mensen gepredikt hebt en het een en ander gedaan hebt om een lering uit te dragen.

De twee dualistische polariteiten, van angst en hoogmoed, het inferioriteits-/superioriteitscomplex, zijn er altijd. Want de ene kan niet zonder de andere bestaan, maar JIJ kunt zonder allebei bestaan – wanneer het bewuste zelf erkent dat hij meer is dan deze dualistische persoonlijkheid en identiteit. En dan ben je bereid dit te laten sterven, zoals Moeder Maria zei. Je beseft dat het opgeven van deze dualistische persoonlijkheid geen verlies maar winst is.

Dit overkwam mij op die dag toen ik bij die beek zat. Eindelijk zag ik de dwaasheid in van mijn gehechtheid aan resultaten in de buitenwereld in. Want waarom was ik aan mijn missie in Ierland begonnen? Omdat ik een goddelijk visioen, een spirituele visie in mijn innerlijk kreeg. En wat voor dwaasheid was het om te denken dat ik alleen door kon gaan met die visie volgen als er bepaalde manifestaties in de buitenwereld gebeurden? Nee, ik moest getrouw aan die innerlijke, niet gehecht aan de uiterlijke, visie zijn. En toen ik die onthechtheid kreeg, kan ik je ervan verzekeren dat ik meerdere visioenen kreeg en ik veel meer innerlijke vervulling voelde dan ik ooit had kunnen voelen, zelfs als heel Ierland door mij persoonlijk bekeerd was.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.