Individualiteit en het Christusbewustzijn

Geascendeerde Meester Jezus, 31 december 2011

Maar wanneer je naar deze lering kijkt – die waarachtig een hogere lering is dan ik 2000 jaar geleden kon geven – kijk je misschien naar een lering die ik zo lang geleden heb gegeven en zeg je: “Maar Jezus, waarom heb je toen gezegd: Ik kom niet om vrede naar de wereld te brengen, maar het zwaard?” Welnu, de waarheid is dat ik het zwaard van Christus kwam brengen. En één van de functies van het zwaard van Christus is dat het de conflicten uitvergroot die mensen zelf hebben, het vergroot zelfs de conflicten tussen mensen en groepen mensen uit. Zodat zij die niet kunnen toedekken, zodat ze die niet kunnen verbergen, zodat ze die niet onder het kleed kunnen vegen, zoals ze zeggen.

Want zie je hoe vaak in de maatschappij de neiging voorkomt dat mensen het conflict willen negeren, het willen toedekken, of onderdrukken. Zien jullie niet in dat wat de Sovjet-Unie probeerde met het communisme en wat China nog steeds probeert – en wat Rusland nog steeds voor elkaar probeert te krijgen – een kunstmatige vorm van eenzijn is door iedereen te programmeren om hetzelfde te zijn. Maar eenzijn is niet hetzelfde als hetzelfde zijn. Eenzijn is dat iedereen zijn of haar unieke individualiteit tot uitdrukking mag brengen. Maar de unieke individualiteit die in jouw IK BEN Aanwezigheid zit verankerd. En dan kan er geen conflict bestaan tussen de ene individualiteit en de andere.

En dus kun je geen eenzijn creëren met geweld, omdat je niet onschuldig kunt zijn op een dwingende manier. En dan zie je dat zelfs de christelijke kerk, de laatste 2000 jaar, dit kunstmatige eenzijn probeerde te vormen, omdat van iedereen wordt verwacht dat ze zich tot hetzelfde geloof bekeren, gebaseerd op een beeld van Christus. En dus is de gedachte dat als iedereen hetzelfde beeld van Christus aanvaardt, iedereen met elkaar overeenstemt. Maar je kunt wel zien dat dit niet het geval is, wanneer je naar de geschiedenis van het christendom kijkt. Want hoewel de katholieke kerk er duizenden jaren in geslaagd is om alle afscheiding te onderdrukken – door ongeveer dezelfde wreedheden en dwang als de Sovjet-Unie te gebruiken om afscheiding te onderdrukken – er op den duur een moment kwam dat sommige mensen dat niet meer accepteerden. En sinds de opkomst van de protestantse beweging zag je hoe het christendom bleef fragmenteren in veel verschillende kerken en sekten. En dit is opnieuw een uitdrukking van het feit dat als mensen niet echt dat eenzijn vinden, het eigenlijk beter is dat het verschil steeds uitgesprokener wordt, zodat mensen het niet kunnen negeren, het niet kunnen onderdrukken, niet kunnen doen alsof wij goede volgelingen van Christus zijn omdat we één zijn, wanneer er eigenlijk geen echt eenzijn bestaat.

En dus is eenzijn niet hetzelfde als hetzelfde zijn. Want hetzelfde zijn is een kunstmatige situatie, die natuurlijk de droom van de gevallen wezens is, omdat zij dan iedereen kunnen programmeren om hetzelfde te zijn. En dan beginnen ze te denken dat er hier beneden harmonie en eenzijn bestaat, dat ze kunnen rivaliseren met het spirituele rijk en zelfs het eenzijn in het spirituele rijk vervangen. Ze proberen één te worden door het bewustzijn van gescheidenheid en natuurlijk kan dat niet. Want hoe meer dwang ze gebruiken om hetzelfde zijn te creëren, hoe meer tegenkracht ze creëren, dat hetzelfde zijn fragmenteert.

Dus het is mogelijk dat een kracht op de wereld een kunstmatige staat van hetzelfde zijn vormt door individualiteit te onderdrukken. Maar dit kan maar bepaalde tijd tot het Zwaard van Christus dat kunstmatige hetzelfde zijn fragmenteert en zichzelf opnieuw tot uitdrukking begint te brengen door de individualiteit van de verschillende levensstromen. En dan zie je dat zelfs als wij naar jullie kijken als spirituele mensen, die misschien zijn opgegroeid in een maatschappij die je individualiteit heeft onderdrukt, die jullie heeft geprogrammeerd om je individualiteit te onderdrukken. Dit kan de kracht van buitenaf zijn, zoals je in de Sovjet-Unie zag, of misschien de sociale druk in de vele zogenaamd vrije westerse naties, zoals onze twee boodschappers gisteren hebben beschreven in het gesprek over het ego.

Houd op je individualiteit te onderdrukken
En dus is het natuurlijk dat je bent opgegroeid door diverse aspecten in jouw ego te vormen die erop gericht zijn om jouw individualiteit te onderdrukken, jezelf te verhinderen jouw individualiteit tot uitdrukking te brengen. En wanneer je dit dus begint te beseffen en je ervan losmaakt, is het natuurlijk dat je een fase meemaakt waarin jij je op alle mogelijke manieren tot uitdrukking brengt. Je moet jezelf op extremere manieren tot uitdrukking brengen dan je daarvoor hebt gedaan. Want je moet alle die kunstmatige beperkingen die je hebt gevoeld, weggooien.

Daarom moeten de meeste tieners door een fase heen, waarin ze schijnbaar tegen hun ouders rebelleren of dingen doen waarvan hun ouders hebben gezegd dat het niet mocht, als noodzakelijke fase om uit te vinden wie ze echt zijn. Maar je ziet ook dat tieners er in het ideale geval hier maar een bepaalde tijd over zouden moeten doen en daarna ontdekken wie zij zijn, zodat ze niet meer hoeven te rebelleren. Omdat ze dan weten wie ze zijn; niet het tegenovergestelde zijn van iets hier op aarde, maar door hun unieke individualiteit verankerd in hun IK BEN Aanwezigheid.

En dit zou ook jullie doel als spirituele mensen moet zijn. Je zou door zo’n zelfde fase heen moeten gaan van tot uitdrukking gebrachte individualiteit, het niet meer te onderdrukken. Maar wat je in plaats daarvan in spirituele bewegingen ziet, is dat ze een nieuw ideaal opleggen, een stel nieuwe regels, dat je weer een reden, weer een excuus, geeft om jouw individualiteit te onderdrukken. Maar dit kan niet tot groei leiden; alleen maar tot spanning. En dan zie je opnieuw hoe veel spirituele bewegingen na een poosje beginnen te fragmenteren. Er zullen conflicten tussen mensen komen of in veel gevallen zullen mensen individueel vertrekken, omdat ze zich niet meer kunnen aanpassen aan het kader van de buitenwereld.

Maar dit kan worden getranscendeerd door bewegingen te creëren waarin mensen zichzelf tot uitdrukking mogen brengen, net zoals jullie vandaag hebben gedaan voor jullie deze rozenkrans opzeiden. De mensen mochten zich vrij uitdrukken. Er was geen globaal doel, er was geen globaal ontwerp, er was geen politiemacht die mensen probeerde te vertellen op welke manier ze spiritueel moesten zijn en wat ze wel of niet zouden mogen zeggen. Er was geen poging om hier een probleem op te lossen; iedereen werd toegestaan om zich vrij tot uitdrukking te brengen.

En toen jullie die meningen tot uitdrukking hadden gebracht, waren jullie nog steeds in staat om samen het ritueel te doen van de rozenkrans, die daarna weer geholpen heeft om je bewustzijn te verhogen en de uitdrukkingsvorm te transcenderen die niet de echte jij was, die niet jouw ware individualiteit was. Maar alleen maar een noodzakelijke fase voor jullie om je te bevrijden van de beperkingen, om jouw individualiteit tot uitdrukking te brengen.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.