Is Jezus gekomen om een religie te stichten die op angst wordt gebaseerd?

door Kim Michaels

Was Jezus iemand die hel en verdoemenis predikte?
De christelijke religie heeft het concept van ‘een prediker van hel en verdoemenis’ in het leven geroepen. Het is daardoor relevant om de vraag te stellen of Jezus zelf ook zo’n prediker was. Voor een aantal mensen is het antwoord nee, maar laten we eerst eens beter kijken.

Nogmaals, het is heel gemakkelijk om het contrast te zien tussen Jezus en de mensen die de gevestigde religie uit die tijd vertegenwoordigden. Als Jezus net als hen was geweest, dan zouden ze geen conflicten met elkaar hebben gehad. Juist het feit dat de gevestigde religie Jezus – onder de vele andere predikers van alternatieve vormen van religie – zag als iemand die de mond gesnoerd moest worden, toont al aan dat Jezus als een bedreiging werd gezien. Waarom vormde Jezus een bedreiging voor een lang bestaande religie die zelfs werd geruggesteund door het leger van het Romeinse Rijk? Zou het kunnen zijn dat de gevestigde religie op angst berustte, terwijl Jezus een boodschap had die op liefde was gebaseerd?

Angst is een emotie, een mentale toestand, wat inhoudt dat er iets gebeurt in de psyche van individuele menselijke wezens. Zoals de moderne psychologie heeft aangetoond, heeft angst veel te maken met controle. Hoe groter je angst, hoe groter de behoefte om je omgeving, waaronder andere mensen, onder controle te hebben om je angst te verlichten. En de mensen die worden gedreven om uit angst anderen in hun macht te hebben, gebruiken angst bij hun pogingen om anderen in hun macht te krijgen.

Een korte blik op de geschiedenis zal een basale dynamiek aantonen, namelijk de machtsstrijd tussen de gewone bevolking en een kleine elite die de bevolking in haar macht wil krijgen om speciale privileges voor zichzelf te bemachtigen en te behouden. De leden van de elite zijn bang dat zij hun macht over de mensen verliezen en hoewel zij vaak fysieke macht bezitten, weten ze dat dit niet genoeg is. Diverse revoluties hebben bewezen dat de elite altijd verliest als de mensen niet willen meewerken. Daarom proberen de leden van een machtselite de bevolking door middel van angst onder de duim te houden. De historicus Arnold Toynbe had het over een creatieve minderheid die de bevolking probeerde te bevrijden uit de macht van een dominante minderheid.

De basale dynamiek is dat de dominante minderheid grote militaire macht kan bezitten, maar zij zijn zo in de minderheid dat zij de bevolking niet alleen met geweld in hun macht kunnen houden. Zij moeten proberen om het verlangen naar vrijheid van de bevolking te onderdrukken en de meest effectieve manier om dat te doen, is door middel van angst waardoor de mensen zich machteloos gaan voelen. Als je eerlijk naar de geschiedenis kijkt, dan zie je dat een van de meest effectieve manieren om angst bij een bevolking op te wekken, inderdaad religie is. De geschiedenis kent meerdere voorbeelden van een dictatoriaal apparaat dat nauw samenwerkt met een religieus apparaat, en zo een ongrijpbaar doel bereikt om de daden van de mensen met geweld onder controle te hebben, terwijl ze tegelijkertijd hun geest willen beheersen door middel van angst. Helaas werd het christendom ook een van die voorbeelden zoals we later meer gedetailleerd zullen bespreken.

In de samenleving van Jezus werd de dominante minderheid gevormd door de joodse religie en haar hiërarchie, die nauw samenwerkte met de Joodse koning die een verbond had met Rome. Het gevolg was dat de bevolking kon worden ingedeeld in de mensen die ‘hebben’ en de mensen die ‘niet hebben’ zonder een middenklasse, en de meerderheid van de mensen voelde zich duidelijk onderdrukt en machteloos. Dan rest er slechts een eenvoudige conclusie. Jezus was óf een onderdeel van de dominante minderheid óf hij was een deel van de creatieve minderheid die de mensen van de machtselite probeerde te bevrijden. Het is nogal moeilijk om Jezus te beschouwen als iemand die deel uitmaakte van de dominante minderheid, of net zo loyaal was aan de macht die deze bezat over de mensen. Je kunt Jezus veel gemakkelijker beschouwen als een soort spirituele revolutionair die de mensen probeerde te bevrijden uit de macht van de dominante minderheid. Dit wordt natuurlijk nog onderstreept door het feit dat die dominante minderheid Jezus liet doden, omdat zij hem als een bedreiging voor hun macht over de mensen beschouwden. Maar hoe konden de leringen van Jezus een bedreiging lijken voor een elite die steun kreeg van de onuitputtelijke militaire macht van het Romeinse Rijk? Hoe kon een op sandalen lopende, ongewapende man die in Galilea rondliep, ooit een bedreiging vormen voor degenen die aan de macht waren? Zou het kunnen dat Jezus juist het fundament van hun macht over de mensen aanviel?

Wat moet een religie die op angst berust, doen om de geest van de mensen in hun macht te hebben? Ze moet een probleem bedenken dat zo ernstig is dat het angst opwekt en de mensen haastig naar een oplossing op zoek gaan. Dan moet zij zichzelf presenteren als de enige manier voor de mensen om het probleem te kunnen oplossen en hun angsten weg te nemen. Met betrekking tot de joodse religie heeft ze het volgende gedaan:

• Ze heeft God gedefinieerd als een wezen dat ver weg in de lucht is, een oordelend wezen dat de mensen voortdurend beoordeelt op grond van hun daden, beoordeelt of zij handelen in overeenstemming met zijn geboden of dat het zonden zijn.
• Degenen die in overeenstemming met de geboden handelden, zouden dan in een toekomstig leven worden beloond met de hemel, terwijl degenen die hadden gezondigd, dan zouden worden gestraft met een toekomstig bestaan in de hel.
• De sleutel om in de hemel te komen was dat de zonden – die alle mensen hadden begaan – werden geabsolveerd.
• De absolutie van zonden was het exclusieve privilege van de priesters in de joodse religie, die het monopolie hadden op het offeren van dieren in de tempel.

Voor degenen die dit geloofssysteem accepteerden als een accurate weergave van de werkelijkheid, was het duidelijk dat de sleutel tot hun toekomstige bestaan afhing van de welwillendheid van de priesters in die religie. En afhankelijk van de geneigdheid die iemand had om bang te worden, konden de priesters iemand inderdaad totaal in hun macht hebben. Als je geloof, dat je óf naar het koninkrijk van God gaat óf in een vurige hel belandt, afhangt van de religie en de priesters ervan, dan heeft dat instituut bijna absolute macht over jou. En het schijnt dat de meeste mensen in de tijd van Jezus dit geloofden. De conclusie is duidelijk. De joodse religie in die tijd berustte op angst en de religieuze leiders hadden aanzienlijk veel macht over de geest van de mensen door middel van angst.

Dan komt Jezus. Heeft hij een op angst berustende boodschap gepredikt en rechtstreeks geconcurreerd met de gevestigde religie? Als dat zo is, dan had hij maar één optie, namelijk een boodschap prediken van echte hel en verdoemenis en de mensen nog banger voor hem te maken dan zij al voor het religieuze establishment waren. Dit was duidelijk niet de aanpak die Jezus had. In feite schijnt hij precies het tegenovergestelde te hebben gedaan. Het schijnt dat hij rechtstreeks de bewering van het establishment dat zij mensen buitensloot, uitdaagde door een op liefde gebaseerde boodschap te prediken en door ongehoorzaam te zijn aan een paar van de basale pilaren van het gevestigde geloofssysteem.

Jezus’ boodschap van liefde
Voor iemand die is opgegroeid met de moderne christelijke religie kan het wel enigszins moeilijk zijn om de boodschap van Jezus als een boodschap van liefde te zien. De reden is natuurlijk dat het christelijke geloof na de tijd van Jezus werd veranderd in een religie die op angst was gebaseerd. Het is ontegenzeglijk een historisch feit dat de katholieke kerk in de middeleeuwen daadwerkelijk een instituut was dat de geest van de mensen door middel van angst probeerde in haar macht te houden. Ze had een nauwe band met de koningen en edelen van de feodale samenleving die waarschijnlijk het elitaire systeem eeuwenlang in stand heeft gehouden. En dat op angst berustende element is nog steeds zichtbaar bij een aantal hedendaagse christelijke kerken met hun predikanten die hel en verdoemenis preken. Er is daarom misschien een mentale herbewerking, een nieuw perspectief, voor nodig om te zien dat de leringen van Jezus wel op liefde berusten. Dit kan worden bereikt als men verder kijkt dan de eigen situatie en zich probeert voor te stellen hoe Jezus op de mensen uit zijn tijd is overgekomen, mensen die duidelijk waren opgegroeid met een op angst berustend geloofssysteem.

Een van de pilaren van een op angst berustende religie is dat ze God als een wezen afschildert dat buiten het bereik van de meeste mensen is. De mensen in de tijd van Jezus geloofden duidelijk dat zij God zelf persoonlijk niet konden bereiken en dat zij daarom de religie in de buitenwereld nodig hadden en de priesters om als bemiddelaar tussen hen en God op te laten treden. Dus hoe keken die mensen dan naar de volgende uitspraak van Jezus:

Toen de farizeeërs Jezus vroegen wanneer het koninkrijk van God zou komen, antwoordde hij hun: “De komst van het koninkrijk van God laat zich niet aanwijzen.” (Lucas 17:20)

en men kan niet zeggen: “Kijk, hier is het!” of: “Daar is het!” Maar weet wel: het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik. (Lucas 17:21)

Met deze twee korte uitspraken valt Jezus de twee pilaren van een op angst gebaseerde religie aan. De mensen in die tijd geloofden vanzelfsprekend dat de sleutel om het koninkrijk binnen te gaan, was dat ze zich getrouw aan de leerstellingen, de rituelen en de regels van die religie moesten houden. Als ze dat deden, dan kregen ze zo goed als de garantie dat zij naar het koninkrijk zouden gaan, dat zij vanzelfsprekend als een locatie ver bij hen vandaan beschouwden. Maar Jezus zei duidelijk dat het naleven van een religie in de buitenwereld niet genoeg is om in het koninkrijk te komen. En in het tweede deel zegt Jezus in principe dat wij het koninkrijk nooit zullen vinden zolang wij dat nog buiten ons zoeken. Dit was revolutionaire stof voor de mensen in de tijd van Jezus.

Als moderne christenen hebben wij nu twee basale opties. Wij kunnen ofwel redeneren dat Jezus ongelijk had en niets afwist van hoe je in het koninkrijk van God komt, of we kunnen onze intuïtie gebruiken om meer inzicht te krijgen in wat er achter die woorden schuilt. Wat probeerde Jezus ons hier werkelijk te vertellen?

Onthoud dat de basale bewering van een op angst berustende religie is dat je het koninkrijk van God niet op eigen kracht, je inherente kracht, kunt binnengaan. Op een of andere manier blijf jij fundamenteel in gebreke en daardoor kun je het koninkrijk alleen via de religie op de wereld binnengaan. Alleen al door het geloof dat je machteloos bent, komt angst voor het wereldlijke gezag om de hoek kijken. Als je gelooft dat je zelf de vermogens bezit om de toegang tot het koninkrijk veilig te stellen, waarom zou je dan bang zijn voor andere mensen of een aards instituut. Je kunt nog steeds bang zijn dat je niet in het koninkrijk wordt toegelaten, maar je hebt geen angst dat krachten van buitenaf je daarvan af kunnen houden.

Laten we nu eens naar een andere basale pilaar van een op angst berustend geloofssysteem kijken, namelijk het idee dat God een oordelende God is. Stel je eens voor hoe mensen, die sterk geloofden in de God uit het Oude Testament, hadden gereageerd op de volgende uitspraak van Jezus:

De Vader zelf velt over niemand een oordeel, maar hij heeft het oordeel geheel aan de Zoon toevertrouwd. (Johannes 5:22)

Het lijkt of Jezus rechtstreeks het beeld uit het Oude Testament uitdaagt van de boze en oordelende God in de lucht, de God die Farao plagen zond, die de Israëlieten vertelde om de mannen, vrouwen en kinderen van hun overwonnen vijanden af te slachten en die dreigde de mensen te treffen met het een of ander, als ze hem niet gehoorzaamden. In feite kon je de boze God uit het Oude Testament heel goed bezien als een wezen die de mensen door middel van angst probeert onder de duim te houden. Of is deze God misschien de uitvinding van een instituut dat de mensen door middel van angst onder de duim probeert te houden? Maar kun je van zo’n God houden?

Een paar moderne psychologen zeggen dat er maar twee basisemoties zijn, namelijk liefde en angst en dat wij niet echt van iets kunnen houden, als we dat ook vrezen. Het is duidelijk dat de gevestigde religie uit de tijd van Jezus wilde dat de mensen God vreesden, omdat die angst op een natuurlijke manier zou worden overgeheveld naar het instituut dat zichzelf als de enige bemiddelaar tussen de mensen en hun boze God had geplaatst. Maar het is even duidelijk dat Jezus niet wilde dat zij God vreesden. Als hij dat had gewild, waarom zou hij dan de volgende uitspraak hebben gedaan:

Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. (Matteüs 22:35-38)

Kun je echt van de oudtestamentische God houden met geheel je hart, ziel en geest? Toch wilde Jezus duidelijk dat zijn volgelingen God op die manier liefhadden en daarom kan de God van Jezus niet ver weg zijn en ook niet het boze wezen in de lucht. Als Jezus ook een op angst gebaseerde boodschap had gepredikt, waarom zou hij dan niet hebben gezegd: “Gij moet de Heer uw God vrezen met geheel uw hart, ziel en geest?”

Het schijnt dat Jezus ook wilde dat de mensen begrepen dat Gods liefde geen voorwaardelijke liefde is, maar onvoorwaardelijk is. Waarom zou Jezus dan de volgende uitspraak doen:

Vrees niet, kleine kudde, want jullie Vader heeft jullie het koninkrijk willen schenken. (Lucas 12:32)

Bedenk eens hoe revolutionair die uitspraak moet hebben geklonken voor iemand die met het beeld uit het Oude Testament is opgegroeid van een boze en oordelende God in de lucht. Wat zegt Jezus hier eigenlijk? Zegt hij niet dat het ontvangen van Gods koninkrijk geen kwestie is van je houden aan de op angst gebaseerde religie in de buitenwereld, een religie die dieroffers had als belangrijkste middel om het goed te maken met God? In plaats van al die regels in de buitenwereld lijkt Jezus te zeggen dat God ons heel graag zijn koninkrijk wil geven, wat betekent dat de enige voorwaarde waaraan wij moeten voldoen, is dat wij bereid en in staat moeten zijn om dit te ontvangen. Dit is geen uiterlijke maar innerlijke voorwaarde.

Stel je voor hoe dit voor de leiders van de gevestigde religie in de tijd van Jezus moet hebben geklonken. Als de mensen waren gaan geloven wat Jezus zei, zou de angst voor de wereldlijke religie zijn verdampt zoals morgendauw bij zonsopkomst. Is het een wonder dat zij Jezus begonnen te zien als een directe bedreiging voor hun macht over de mensen, de macht die duidelijk op angst berustte?

Jezus wilde dat de mensen nadachten
Wat is een van de belangrijkste effecten van een religie die op angst berust? Dat die er juist voor zorgt dat de mensen stoppen met nadenken over spirituele zaken. Hoe komt dat? Omdat een op angst berustende religie een cultuur vormt waarin mensen bang zijn om de interpretaties, doctrines en dogma’s op te volgen die de leiders van de gevestigde religie presenteren. Er staat duidelijk in de Bijbel dat de Schriftgeleerden en farizeeërs voortdurend probeerden Jezus in de val te laten lopen door hem zover te krijgen dat hij tegen hun interpretaties inging, zodat zij hem konden beschuldigen van diverse overtredingen, vooral de kapitale overtreding die godslastering is.

Wij menselijke wezens zijn geneigd om meer vragen over het leven te stellen dan welke doctrine ook kan beantwoorden. In een op angst berustende religie worden zulke vragen ontmoedigd of zelfs actief onderdrukt. De houding is over het algemeen dat de officiële doctrines je alles vertellen wat je over God, het leven en de verlossing moet weten. Als je vragen hebt die de doctrines niet kunnen beantwoorden, dan is er iets mis met die vragen. Als jij niet tevreden bent over de doctrine, dan is er iets mis met jou. Maar als alle mensen die aanpak hadden geaccepteerd, dan had Jezus geen volgelingen kunnen aantrekken, omdat zij binnen de schaapskooi zouden zijn gebleven die de dominante religie had gevormd. Zij zouden bang geworden zijn om na te denken over wat Jezus zei.

Hoe komen de leiders van een op angst berustende religie aan hun interpretaties en doctrines? Vanzelfsprekend kunnen ze alleen maar met hun intellect dingen oplossen die op angst berusten. De mensen die anderen in hun macht proberen te krijgen, moeten zelf in hun angst vastzitten – waarom zouden ze anders macht willen hebben? De leiders van een op angst gebaseerd geloofssysteem willen niet dat mensen denken, omdat zij dan misschien tegenstrijdigheden of tegenspraken in officiële doctrines vinden. Maar was Jezus zo’n leider?

Nogmaals, als dat zo was, waarom vormde hij dan zo’n bedreiging voor de gevestigde religie? Maar we vinden veel hints terug in de woorden en daden van Jezus die duidelijk aantonen dat Jezus wilde dat de mensen nadachten. Wij hebben al gezegd dat Jezus de wetgeleerden afwees, omdat zij ervoor gezorgd hadden dat de mensen de Sleutel tot de Kennis waren kwijtgeraakt. En uit de moderne psychologie weten we dat angst een van de belangrijkste psychologische factoren is om hun intuïtie af te sluiten of aan hun intuïtie te twijfelen. Angst zorgt ervoor dat mensen zich vastklampen aan wat zij al weten en het intellect is veel voorspelbaarder dan intuïtie.

Maar het is duidelijk dat Jezus wilde dat mensen verder keken dan intellectuele interpretaties en hun intuïtieve vermogens zouden gebruiken – hij wilde dat mensen buiten hun kader denken. Neem, als voorbeeld, de volgende parabel:

Hij hield hun een andere gelijkenis voor: “Het koninkrijk van de hemel lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand meenam en in zijn akker zaaide. Het is weliswaar het kleinste van alle zaden, maar het groeit uit tot de grootste onder de planten. Het wordt een struik, en de vogels van de hemel komen nestelen in de takken.” (Matteüs 13: 31, 32)

Vanzelfsprekend is deze parabel moeilijk te begrijpen, zelfs voor moderne mensen, maar bedenk eens hoe dit moet hebben geklonken voor mensen met een oeroude landbouwcultuur. De mosterdplant is een kruid dat vaak in het wild groeit in graanvelden. Ze is groot en ruig en kan snel waardevolle oogsten overgroeien en toen waren er nog geen pesticiden om haar onder de duim te houden, en werd ze overduidelijk als een bedreiging beschouwt. Waarom zou Jezus het koninkrijk van God vergelijken met een verafschuwd onkruid? Is het niet aannemelijk om te denken dat Jezus wilde dat de mensen verder keken dan hun neus lang was? De ware boodschap was niet dat het koninkrijk op een plant lijkt, maar dat het koninkrijk zover afstaat van het orthodoxe, op angst gebaseerde mentale kader dat de mensen het koninkrijk niet kunnen zien of het niet als waardevol kunnen beschouwen. Pas als mensen buiten hun mentale kader willen kijken, zullen ze het ware koninkrijk ontdekken.

En neem dan de volgende quote:

Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan. (Matteüs 7: 7,8)

Het is duidelijk dat Jezus wil dat wij gaan zoeken, en wat zou dit kunnen betekenen? Wil hij misschien dat wij op zoek gaan naar iets dat buiten het mentale kader valt van een op angst gebaseerd geloofssysteem dat door een elite wordt beheerst die angst gebruikt om de bevolking in haar macht te houden? En is het niet duidelijk, naar aanleiding van wat wij hebben besproken, dat Jezus wil dat wij met meer dan het intellect zoeken, namelijk onze intuïtie? Is het ook niet duidelijk dat Jezus gelooft dat wij, wanneer wij niet op die manier zoeken, inderdaad antwoorden zullen vinden? Hoe kan Jezus daar zo zeker van zijn? Kwam dat omdat Jezus in zijn eigen belofte geloofde?

De belofte van Jezus om een Trooster te zenden
Hoe kon Jezus er zo zeker van zijn dat wij inderdaad een antwoord ontvangen als wij bereid zijn om verder te kijken dan een op angst gebaseerd mentaal kader en op zoek te gaan naar de waarheid met onze intuïtieve vermogens? Het lijkt alsof hij dit heeft gebaseerd op een mechanisme dat hij zelf heeft gemaakt, een mechanisme dat ons antwoorden zou kunnen geven op alle vragen die wij hebben. Denk eens na over de volgende quotes:

Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven. (Johannes 14:16,17)

Later zal de pleitbezorger, de heilige Geest die de Vader jullie namens mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik tegen jullie gezegd heb. (Johannes 14:26)

Wanneer de pleitbezorger komt die ik van de Vader naar jullie zal zenden, de Geest van de waarheid die van de Vader komt, zal die over mij getuigen. (Johannes 15:26)

Is het niet eigenaardig dat het christelijke instituut de Trooster grotendeels heeft genegeerd, hoewel Jezus het duidelijk als iets heel belangrijks beschouwde? Waarom zou een instituut dat beweert Christus te vertegenwoordigen, een mechanisme negeren of bagatelliseren dat Christus heeft gemaakt? Zou het kunnen dat dit instituut dezelfde soort op angst berustende religie is geworden als de religie die Jezus had gedood?

Kijk eens naar de katholieke kerk in de vroege middeleeuwen. Jezus heeft duidelijk het mechanisme van een Trooster geschapen om ons een manier te geven om zijn leringen te begrijpen. Daarom heeft hij gezegd dat “hij je alles zal onderrichten en je alles laten herinneren wat ik tegen je heb gezegd”. Maar kun je begrijpen dat iemand voor de Spaanse inquisitie staat en zegt dat de Trooster iets tegen hem had gezegd wat de katholieke doctrine tegensprak? Hij zou op de brandstapel geëindigd zijn.

De naakte historische waarheid is dat het officiële christendom eeuwenlang een op angst gebaseerde religie was die probeerde te beheersen wat de mensen dachten over Christus met doctrines die door bedreiging met de dood door hun strot werden geduwd. De mensen mochten niet nadenken en zij mochten geen inzicht in de boodschap van Jezus zoeken buiten de officiële doctrines om. Kun je begrijpen dat dit alleen maar kan berusten op het verlangen om het denken van de mensen te beheersen? Doctrines zijn voorspelbaar, omdat zij worden vastgesteld door een aards instituut. De Trooster is onvoorspelbaar, omdat die niet door een aards instituut kan worden beheerst.

Wij zullen later nog beter kijken naar wat de Trooster nu precies zou kunnen zijn, maar het punt waar het nu om draait, is dat Jezus nooit over een Trooster zou hebben gesproken als hij een op angst berustende religie wilde stichten. Hij zou ons duidelijk omschreven doctrines geven in plaats van iets wat ons misschien onvoorspelbare antwoorden zou geven.

Wilde Jezus een religie stichten die leek op de religie die hem had gedood?
Het is overduidelijk dat de leiders van een op angst gebaseerde religie Jezus hebben gedood. Dit is duidelijk, omdat alleen angst ervoor zorgt dat mensen zich zo bedreigd voelen dat zij denken dat zij iemand moeten doden. Aangezien Jezus zo vaak de leiders van de gevestigde religie uitdaagde, lijkt het duidelijk dat hij moet hebben geweten dat het geen ware vorm van religie was. Het is daarom duidelijk dat hij niet van plan was om nog een religie te stichten die op angst berustte. Wat inhoudt dat hij van plan moet zijn gewest om een heel ander soort spirituele beweging op te zetten.

Het is een historisch feit dat de christelijke religie een groot deel van haar bestaan een op angst gebaseerde religie is geweest. Aangezien dit duidelijk niet overeenkomt met de bedoeling van Jezus, zijn wij, degenen die medescheppende christenen zijn, vastbesloten om een benadering van spiritualiteit te ontwikkelen die niet op angst berust, maar wordt gebaseerd op een beter begrip van de boodschap van Jezus en zijn bedoelingen.

Wij zijn vastbesloten om te begrijpen waarom het christendom een op angst gebaseerde religie werd en hoe wij ons steentje kunnen bijdragen om die weer op één lijn te brengen met de intenties van Jezus. Wij proberen niet de mensen te veroordelen die behoefte hebben aan een op angst gebaseerde religie. Wij proberen alleen duidelijk te maken dat er een alternatief is.

Als medescheppende christenen erkennen wij een basale dynamiek van het leven. De basis voor vooruitgang – de hele reden dat wij niet als grotbewoners leven – is dat wij vragen stellen en ons begrip van het leven uitbreiden. Als een samenleving stopt met vragen stellen, dan stopt de vooruitgang van die samenleving. En de geschiedenis heeft duidelijk aangetoond dat dit leidt tot de neergang van die samenleving, zoals je duidelijk kon zien in de vroege middeleeuwen en bij andere beschavingen.

Wij vinden dat religie of spiritualiteit een kracht ten goede is, wat betekent dat ze de mensen moet aanmoedigen om vragen te stellen en proberen te helpen om antwoorden te vinden. Dit is duidelijk de intentie van Jezus geweest, toen hij tegen ons zei dat wij op zoek moesten gaan en hij ons de Trooster heeft gegeven. Daarom komt dit niet overeen met de intentie van Jezus dat het christendom een werktuig werd om de vooruitgang te hinderen door kennis te onderdrukken en mensen te laten stoppen met vragen stellen die tot vooruitgang leiden.

Welke vragen leiden tot vooruitgang? Vragen die verdergaan dan wat je al weet en daardoor ervoor zorgen dat mensen ‘buiten hun hokje’ gaan denken. Als medescheppende christenen zijn wij vastbesloten om het erfgoed van het christendom achter te laten die de vooruitgang heeft belet. Wij geloven dat de innerlijke leringen van Jezus zo diepgaand en tijdloos zijn dat zij elke vorm van onderzoek kunnen doorstaan. Wij geloven dat je alleen door allerlei soorten vragen te stellen, en ze allemaal te stellen, in staat zult zijn om het op angst berustende verleden van het christendom te ontstijgen en het christendom te veranderen in een op liefde gebaseerde religie die relevant is voor mensen op de moderne wereld.

Daarom willen we over allerlei soorten vragen, en alle vragen, met een open geest nadenken. Wij gaan de moeilijke vragen niet uit de weg, wij zullen vragen niet terzijde schuiven door te denken ‘het is een mysterie’ of dat wij bepaalde dingen over God of Jezus niet mogen weten. Wij leven in de moderne tijd, het informatietijdperk, en dat heeft ons geleerd dat kennis niet gevaarlijk is en dat je vooruitgang niet kunt tegenhouden. Wij geloven in het gezegde dat ‘een beetje kennis gevaarlijk is’ en daarom wijden wij ons aan het vergaren van meer kennis. Krijg bij alles wat je krijgt, meer inzicht.

Er wordt van ons verwacht dat wij het weten en we kunnen het weten – als wij onze intuïtie benutten, de Sleutel tot de Kennis en de Trooster van Jezus zelf. Maar het begint allemaal met onze bereidheid om vragen te stellen – zelfs als andere christenen die vragen niet stellen. Wat kan ons dat schelen – wij volgen Jezus naar het koninkrijk van de kennis.