Waarom jij GEEN vergeving krijgt als je het INNERLIJKE Woord afwijst

ONDERWERPEN: De illusie dat jij de ver verwijderde God dient – Waarom je vergeving krijgt als je het Woord van de buitenwereld afwijst – Waarom je GEEN vergeving krijgt als je het INNERLIJKE Woord afwijst – De meester-sleutel om niet meer te zondigen – Je kunt deze waarheid niet op intellectueel niveau begrijpen

Geascendeerde Meester Jezus, 6 april 2007

Daarom zeg ik u: elke zonde en elke godslastering kan de mensen worden vergeven, maar wie de Heilige Geest lastert, kan niet worden vergeven. En iedereen die iets ten nadele van de Zoon des mensen zegt, zal worden vergeven. Maar wie kwaadspreekt van de heilige Geest zal niet worden vergeven, noch in deze wereld, noch in de komende. (Matteüs 12:31-32)

Zo behoor ik, Jezus, mijn geliefden, ook tot de zesde straal van dienstbaarheid. Dus wilde ik ook graag een duit in het zakje doen, zoals ze zeggen. Want wat is ware dienstbaarheid aan het leven? Dat is wanneer je AL het leven dient. En wat houdt het in om al het leven te dienen? Nu, er is slechts één manier om al het leven te dienen en dat is mee te gaan met de Heilige Geest, die juist die kracht van God is, dat aspect van God, die bedacht is om al het leven te accelereren, zodat al het leven méér wordt.

Hoewel mijn woorden 2000 jaar geleden onheilspellend klonken, waren ze zo bedacht vanwege het bewustzijn in die tijd. De mensen zaten nog steeds zo vast in wat Nada zo juist heeft omschreven als het valse verlangen om de ver verwijderde God te dienen, en zij dachten dat zij het boze, oordelende wezen in de lucht met hun religieuze handelingen dienden. Dus hier vind je de Schriftgeleerden en de farizeeërs die – net als pauwen rond paradeerden, zichzelf heiliger dan alle anderen in Israël voelden – God dienen. Maar in werkelijkheid dienden zij de verkeerde God. En dat is juist de reden dat ik zei dat jullie, tenzij jullie gerechtigheid niet groter is dan die van de Schriftgeleerden en de farizeeërs, zeker het koninkrijk van de hemel niet zullen binnengaan. (Matteüs 5:20).

En hoe komt dit? Omdat de Schriftgeleerden en de farizeeërs gevangenzaten in het dualiteitsbewustzijn en zichzelf gescheiden van God beschouwden. Omdat jij, als je God als de ver verwijderde God ziet, jij God vanzelfsprekend buiten jou ziet en dat jij buiten God bestaat. En hoe kun jij dan ooit het koninkrijk van God ingaan, dat waar is?… (de toehoorders antwoorden met: “Binnenin jou”)… binnenin jou is. We zullen ervoor zorgen dat jullie dit op den duur begrijpen, zodat als ik jullie om vier uur ’s ochtends zou wekken en vroeg: “Waar is het koninkrijk van God?” jullie zouden zeggen: “Binnenin mij”.

De illusie dat jij de ver verwijderde God dient
Mijn geliefden, zonder gekheid, dit is het meest serieuze waar je ooit over zou moeten nadenken. Want zie je, negentig procent of meer van de religieuze mensen op deze planeet zit vast in de illusie dat wat zij doen, God dienen is. Maar ze dienen de ver verwijderde God, ze proberen de ver verwijderde God tevreden te stellen, ze denken dat als zij maar dingen in de buitenwereld doen, door een uiterlijke religieuze handeling, de uiterlijke God hen dan wel in het uiterlijke koninkrijk zal toelaten. Maar dat is natuurlijk de brede weg die tot ondergang leidt – dat kan gewoon niet.

Wanneer je in dat dualiteitsbewustzijn gevangenzit, zit je vast in de overtuiging van jouw ego dat God hem, als hij alles in de buitenwereld goed doet, wel in het koninkrijk moet toelaten. Dit is zo’n complete illusie dat jouw ego nooit in staat zal zijn dit als een redeneerfout te beschouwen. Dat is juist de reden dat wij jullie de lering hebben gegeven dat er een deel van jou, de Bewuste Jij, is die meer is dan jouw ego en die zich van jouw ego kan afscheiden.

Zolang jij je met jouw ego vereenzelvigd, ben jij niet bereid hogerop te komen, méér te worden. Want je wilt je vastklampen aan de illusie dat God jou, zolang je bij deze kerk in de buitenwereld blijft – en die handelingen verricht waarvan jij besloten hebt dat die jou in de hemel brengen – dan wel moet accepteren. En jouw ego wil deze illusie niet loslaten, omdat hij weet dat jij, mocht je deze illusie doorzien, geen ego meer nodig hebt en jouw ego zou sterven. Dus gelooft jouw ego dat het een kwestie van op leven en dood is ervoor te zorgen dat jij deze illusie behoudt. En zolang jij je met jouw ego vereenzelvigt, denk jij ook dat het een kwestie van op leven en dood is, of een kwestie van verlossing of verdoeming – het verschil tussen naar de hemel of naar de hel gaan.

Ik zeg niet dat de Schriftgeleerden en de farizeeërs slechte mensen waren. Ik heb hen niet slecht genoemd; ik noemde hen huichelaars, omdat zij dachten dat zij God dienden en omdat zij niet bereid waren het feit te erkennen dat zij God niet dienden – of beter gezegd dat zij niet de Levende God dienden die in alles is. Dat is de realiteit die ik hen met woorden en daden en zelfs door mijn Aanwezigheid, kwam aantonen. Ze moesten er niets van hebben, want zij waren niet bereid hun ego los te laten. Ze waren niet bereid dat sterfelijke zelf aan het kruis te laten sterven opdat zij opnieuw geboren konden worden. Daarom kon Nikodemus mij niet begrijpen toen ik zei dat, tenzij een mens uit water en geest geboren wordt, hij het koninkrijk van God niet kan ingaan (Johannes 3:3).

Waarom je vergeving krijgt als je het Woord van de buitenwereld afwijst
Mijn geliefden, wanneer jij in deze illusie van de ver verwijderde God vastzit, zul je het Levende Woord afwijzen. Je zult manieren vinden om het Levende Woord tegen te werken. Wat de Schriftgeleerden en farizeeërs deden, was slechts de meest primitieve versie van deze afwijzing is, want er bestaan veel subtielere versies waar ik het in de komende verhandelingen over zal hebben. Maar wat zij deden, was de persoon afwijzen die gekomen was om hen het Levende Woord te brengen, omdat die persoon – ik dus – één met het Levende Woord was geworden, wat natuurlijk de enige manier is om het Levende Woord te brengen – hoewel je ook tijdelijk in een staat kunt zijn dat je de open deur voor het Levende Woord bent, maar er nog niet helemaal één mee bent.

Toen ik bij hen kwam om het Levende Woord te vertegenwoordigen, wezen zij het Woord af. Daarom heb ik gezegd dat diegenen die de Zoon des mensen lasteren, vergeven zullen worden. Omdat de Schriftgeleerden en de Farizeeën mij, hoewel ik het Levende Woord vertegenwoordigde, als iemand buiten hen beschouwden. Dus ik vertegenwoordigde het Levende Woord dat het externe Woord was – en dat doe ik nu dus ook, wanneer ik door deze boodschapper spreek, die jullie herkennen als verschillend of gescheiden van jou.

Dit is ligt in de aard van het fysieke octaaf, dat jij een lichaam hebt, omdat je weet dat jouw lichaam van andere lichamen wordt gescheiden. Je weet dat een deel van jouw geest gescheiden is van andere geesten. Dus je ziet, je bezit die dualiteit die op dit punt inherent is aan het fysieke octaaf – die niet helemaal de zelfde dualiteit is als wat ik gewoonlijk het dualiteitsbewustzijn van jouw ego noem.

Want je zintuigen zijn echt niet slecht, ze doen gewoon waarvoor ze ontworpen zijn, namelijk de vibraties opvangen waaruit het fysieke universum bestaat. En in het fysieke universum zijn die vibraties gescheiden en hebben afzonderlijke, verschillende, vormen geschapen. Maar wat er werkelijk gebeurt, is dat het ego op deze zintuiglijke waarneming van gescheidenheid voortbouwt en vervolgens het dualiteitsbewustzijn opbouwt dat zegt dat je gescheiden bent, omdat je niets meer bent dan jouw lichaam, en jouw zintuigen, en jouw dagelijkse denkgeest, of zelfs niets meer dan de ziel die ook van andere zielen gescheiden wordt. Zie je dat dit heel subtiel en moeilijk te bevatten is?

Maar zelfs al bevind jij je in een fysiek lichaam, zelfs al bezie jij de wereld door jouw fysieke zintuigen, jij – in de betekenis van de Bewuste Jij – hebt het vermogen te weten dat jij meer dan jouw lichaam bent, meer dan jouw zintuigen en dat jij meer over het universum te weten kunt komen dan jij met jouw zintuigen kunt waarnemen. En dit is iets wat jullie natuurlijk allemaal wel weten, omdat dat de reden is dat jullie spirituele mensen zijn. Anders zouden jullie niet op het pad zijn, als jij van binnen niet wist dat er meer is dan de buitenwereld en de zintuigen.

Maar wat jullie moeten doen, is gaan inzien hoe jullie ego je zintuigen heeft gebruikt om die illusie van gescheidenheid op te bouwen. En dan kun jij je losmaken van die identificatie met de gescheidenheid. Dat wilden de Schriftgeleerden en farizeeërs niet. Dat konden of wilden mijn eigen discipelen zelfs niet allemaal. Want zie je, wanneer de Levende Christus op aarde verschijnt, komt hij niet zeggen: “Hier ben ik, ik ben de Christus, ik ben de enige Zoon van God, ik ben zoveel beter dan elk ander mens op deze planeet.”

Nee, de Levende Christus komt zeggen: “Kijk, ik heb God binnenin mij ontdekt en dus kun jij God binnenin jou ook ontdekken. En wanneer jij de God binnenin jou ontdekt, weet je dat het dezelfde God is die ik binnenin mij heb ontdekt. En dan weet je dat jij en ik op een dieper niveau één zijn, die de gescheidenheid van ons fysieke lichaam en zelfs onze gescheiden geest ontstijgt.”

Dit is een diepgaander eenzijn die de Levende Christus de mensen met een voorbeeld komt aantonen om hen van dat eenzijn bewust te maken. En dus wat hebben zij met mijn leringen en mijn voorbeeld gedaan? Ze zeiden: “Wij willen daar niets van weten; wij willen de illusie van ons ego van de externe God en het externe pad naar verlossing houden.” Dus hebben zij de Levende Christus gedood. Ze hebben de Zoon des mensen vermoord toen hij in levenden lijve voor hen stond.

Waarom je GEEN vergeving krijgt als je het INNERLIJKE Woord  afwijst
En zoals ik zei, diegenen die een woord tegen de Zoon des mensen spreken – waaronder hem doden, zijn lichaam doden – krijgen vergeving. Maar dan, wat is er na mijn dood aan het kruis, mijn opstanding gebeurd? Wat heb ik gezegd dat ik zou doen? Ik heb gezegd dat ik tot de Vader zou bidden opdat hij jullie een andere Pleitbezorger zou zenden (Johannes 14:16). En die Pleitbezorger is de Heilige Geest. En die Heilige Geest is een aspect van de Levende Christus, maar het is een aspect van de Levende Christus dat niet van buitenaf bij jou komt – die komt van binnenuit naar jou toe.

Zoals ik al eerder heb gezegd, er komt een punt waarop je iets binnenin jou moet begrijpen in plaats van het in de buitenwereld te horen. En dat is nu juist de functie van de Heilige Geest, om je die aha-erlebnis, dat innerlijke besef, te geven dat jou helpt de dualistische illusie te begrijpen en je daar uit losrukt op het moment dat jij doorhebt dat het een illusie is.

Dit is het subtiele onderscheid dat in mijn citaat wordt uitgedrukt. Als je een woord tegen de Zoon des mensen spreekt – die duidelijk buiten jou is, in ieder geval in fysieke zin – dan wordt jou dat vergeven, omdat dit een handeling in de buitenwereld is. Maar de zonde tegen de Heilige Geest, een woord uitspreken tegen de Heilige Geest, is wanneer jij de Levende Christus loochent die van binnen tot jou komt, wanneer jij weigert te luisteren naar die innerlijke Christus, de Heilige Geest, wanneer jij weigert jouw bewustzijn te veranderen.

En waarom wordt jou die zonde – van een woord tegen de Heilige Geest spreken – niet vergeven? Nu, dat komt omdat de afwijzing van de Heilige Geest binnenin jou op een dieper bewustzijnsniveau plaatsvindt dan jouw daden in de buitenwereld. Het is heel goed mogelijk dat er verschil, een scheiding, bestaat tussen jouw daden in de buitenwereld en de gedachten in jouw innerlijk. En jullie weten dit allemaal uit dagelijkse ervaring, dat je soms iets niet kunt doen maar waarvan jij zeker wist dat het het juiste was. En dit komt omdat er een golf zit tussen jouw daden en jouw innerlijke bewustzijn. Het is mogelijk dat iemand zo in het bewustzijn van de buitenwereld gevangenzit dat hij feitelijk de Levende Christus, de Zoon des mensen, kan veroordelen en vervolgen, terwijl zijn innerlijke wezen een zuiver hart heeft.

En hier is Paulus een voorbeeld van, die de christenen vervolgde totdat hij zo’n intense ontmoeting met de Levende Christus kreeg dit het zijn illusies aan diggelen gooide en dit hem uit de illusie haalde die ervoor had gezorgd dat hij mij in de vorm van Jezus en mijn discipelen afwees. Maar Paulus onderging die ervaring op weg naar Damascus, omdat hij bereid was naar de Heilige Geest te luisteren die van binnenuit tot hem kwam (Handelingen 22:6). Want in tegenstelling tot wat veel mensen denken, verscheen ik niet aan hem als de externe Christus die naast hem stond. Ik verscheen van binnen als de innerlijke Christus, als de Heilige Geest. En hoewel hij de externe Christus had afgewezen, wees hij de Christus in zijn innerlijk niet af en daarom bekeerde hij zich en werd hij genezen. En daarom werd hij een van mijn meest belangrijke discipelen.

De innerlijke mens Paulus was er klaar voor om de Christus te vertegenwoordigen, zelfs al was de mens in de buitenwereld er nog niet aan toe. En daarom zondigde hij tegen de Zoon des mensen, sprak hij een woord tegen de Zoon des mensen. Maar toen het erop aankwam, sprak hij zich niet tegen de Heilige Geest uit, hij wees die Geest niet af, hij accepteerde de Geest, bekeerde zich, veranderde zijn leven drastisch en heeft de rest van zijn incarnatie naar die Geest geluisterd.

Op het diepere niveau van jouw wezen kun jij de Geest afwijzen. Maar wat is dat diepere niveau van jouw wezen? Welnu, mijn geliefden, is dat niet het hart? Want zoals ik eerder zei, het hart is het centrum van jouw wezen. Wat je mond uitspreekt, is gewoon waar jouw hart van overstroomt. Zo zie je dat het diepere deel van jouw wezen juist de kern van jouw identiteitsgevoel is. En totdat je het valse identiteitsgevoel loslaat, blijf jij de Heilige Geest afwijzen. En zolang jij de Heilige Geest afwijst, kun jij jouw illusies niet overwinnen, kun jij niet hogerop komen, kun jij de gescheidenheid niet overwinnen.

En – zolang jij de Heilige Geest binnenin jou afwijst – is dat de reden dat jij buiten het koninkrijk van God blijft. Want je kunt het koninkrijk van God binnenin jou niet binnengaan, tenzij jij die ene Geest, de Heilige Geest, accepteert en er één mee wordt. Begrijpen jullie dat dit subtiele onderscheid 2000 jaar geleden niet kon worden uitgelegd – en dat zelfs tegenwoordig niet door het redeneringsvermogen niet kan worden begrepen, hoewel het collectieve redeneringsvermogen verder is ontwikkeld dan destijds.

De meester-sleutel om niet meer te zondigen
Er staat nog een citaat in de Bijbel dat zegt dat de zonde tegen de Heilige Geest niet vergeven zal worden. Maar de waarheid is dat die niet vergeven wordt, totdat het achterwege gelaten wordt. En zie je, mijn geliefden, wanneer jij de zonde achterwege laat, de verwerping van de Heilige Geest, word jij onmiddellijk één met de Heilige Geest. En dan wordt jou die zonde vergeven, omdat jij niet meer die persoon bent die zondigde. Jij bent méér geworden. En dit is de waarheid die wij jullie al op veel omslachtige manieren hebben geprobeerd te vertellen.

Je bent wie jij denkt dat je bent – totdat je denkt dat je méér bent. En wanneer jij beseft en accepteert dat jij méér bent, heeft dat oude zelf – dat beperkte zelf – afgedaan. En jij bent herboren in Geest – wanneer jij de Geest accepteert, die jou komt bevrijden van dat beperkte identiteitsgevoel. Degenen die zich tegen de Heilige Geest uitspreken, diegenen die zich tegen het WOORD uitspreken, doen dat omdat zij hun bewustzijn niet willen veranderen. En hun bewustzijn, zoals ik al eerder heb uitgelegd, houdt hen buiten het koninkrijk. Wat betekent het dat de zonde tegen de Heilige Geest niet vergeven wordt? Het traditionele beeld van de christelijke kerken – het ver verwijderde wezen in de lucht – laat het voorkomen alsof God of Christus of de Heilige Geest jouw zonden moet vergeven. Maar dat is niet zo. JIJ moet jouw zonde vergeven door hem achterwege te laten, door je bewustzijnsstaat te veranderen.

En op het moment dat jij die bewustzijnsstaat verandert, word je bevrijd van dat oude bewustzijn. En dat oude bewustzijn was de ware zonde, niet de daden in de buitenwereld – zelfs niet de daden in de buitenwereld dat je de Levende Christus, of hem, of zijn volgelingen hebt gedood. Dat alles kan je worden vergeven op het moment dat jij bereid bent jezelf te veranderen, jouw perspectief te veranderen, de valse geesten los te laten – het grote aantal geesten, het legioen van geesten in de dualiteit die jou alle kanten optrekken om je maar met de dingen op deze wereld te identificeren. Op het moment dat jij bereid bent ze los te laten en één met die ene Geest te worden, wel dan ben jij bevrijd van dat vroegere zelf: jij bent niet meer dat wezen.

Er is een gezegde dat geen enkele gevallen engel ooit verlost is. En dat is waar. Omdat jij, zolang jij jezelf als een gevallen engel beschouwt, jezelf niet kunt verlossen, het koninkrijk van God niet kunt ingaan. Dus daarom moet jij de identiteit van een gevallen wezen – of een zondaar – laten sterven, zodat jij – de Bewuste JIJ – in een nieuwe identiteit herboren wordt. Begrijp je die waarheid?

Je kunt deze waarheid niet op intellectueel niveau begrijpen
Zolang jij denkt dat je van God gescheiden bent, kun jij Gods koninkrijk niet binnengaan. Alleen op het moment dat jij die gescheiden identiteit laat sterven – op dat moment zul jij in het koninkrijk zijn. Dit is de waarheid die ik in versluierde parabels vorm moest geven, want de mensen waren er nog niet aan toe om de dieper gaande leringen te begrijpen. Misschien heb jij wel het gevoel dat jij er niet aan toe bent om ze nu te begrijpen. Maar ik zeg je opnieuw dat jouw hart het wel kan begrijpen, als jij ernaar wilt luisteren en het niet met jouw verstand aan de kant schuift. Ik geef jullie nu met opzet een lering die verwarrend kan lijken. En ik doe dit om je intellect in verwarring te brengen. Probeer dit niet met je intellect te begrijpen. Zit hier niet te denken van: “Wat bedoelde hij nou werkelijk? Wat zegt hij nou echt? Hoe kan ik dit bij mijn oude geloofssysteem aanpassen? Hoe kan ik dit in mijn mentale kader passen?”

Dat deden de Schriftgeleerden en farizeeërs. En daarom gebruikten zij altijd hun intellectuele geest, de analytische geest, om het met iets anders te vergelijken. Toen ik voor hen stond en hen het Levende Woord gaf, wilden zij wat ik zei en deed onmiddellijk met iets anders in hun traditie vergelijken. En daarom – vanwege hun gehechtheid aan die traditie – moesten ze mij afwijzen, omdat ik veel te ver ging volgens hun traditie.

Zij gebruikten het excuus dat ik onmogelijk de Messias kon zijn, want als ik God vertegenwoordigde, zou ik natuurlijk binnen de grenzen van het oude woord van God blijven – het woord van God in hun geschriften. Maar zie je, dat woord – op het moment dat het in het fysieke octaaf uitgegeven werd, op het moment dat het opgeschreven werd – op dat moment was het al in het dode woord veranderd. En daarom gebruikten ze het dode woord om het Levende Woord af te wijzen. Je kunt een Bijbelboek gebruiken om jouw hart te openen voor het Levende Woord dat binnenin jou wordt gesproken en veel mensen hebben dit op diverse manieren gedaan. Ik zie voortdurend christenen die de Bijbel bestuderen en die deze aha-erlebnisse hebben waarin zij openstaan voor de Geest. En zij maken wel vorderingen, maar ik zie ook dat die mensen aan bepaalde doctrines gehecht zijn, waarvan zij geloven dat die boven alle twijfel verheven zijn.

Ik kan hen, de Heilige Geest kan hen, inzichten geven, inzichten die binnen de grenzen vallen die zij zichzelf hebben gesteld. Maar als de Heilige Geest hen een inzicht probeert te geven dat die grenzen overschrijdt, dan zullen ze dat als een valse geest beschouwen en afwijzen. Ze zullen mij als de valse Christus beschouwen en afwijzen – zoals ze mij op mijn website afwijzen wanneer ze daar eens opkomen, en ze geconfronteerd worden met het feit dat de Jezus op die website iets zegt dat verder gaat dan de Jezus die zij uit de Bijbel kennen of de Jezus zoals hun voorganger die voor hen interpreteert, door met een traditie te komen die nu exact dezelfde dode traditie is die de Schriftgeleerden en farizeeërs hebben gebruikt om mij af te wijzen. Toch beweren ze dat dit de ware traditie van Christus is. En ze gebruiken hun dode traditie om de Levende Christus opnieuw af te wijzen.

Ah, mijn geliefden, ik loop op mezelf vooruit. Want dit is het onderwerp van mijn volgende verhandeling. En ik zal jullie de tijd geven om deze lezing te verteren, voordat ik met de volgende verder ga. Maar jullie zouden in mijn stem de geestdrift kunnen horen om die lering naar het fysieke octaaf te brengen, waarin de mensen hem kunnen bestuderen. En waar hij – als ze genegen zijn – dat innerlijke besef kan teweegbrengen, dat zij beseffen dat dit precies datgene is wat zij in hun hart altijd al wisten. En dan, omdat ze dat herkennen, omdat ze het horen uitspreken, kunnen zeggen: “Ah, ik kan die bron in de buitenwereld loslaten die de Levende Christus heeft geloochend en nu kan ik accepteren wat ik in mijn hart altijd al heb geweten.” Dus, mijn geliefden, nogmaals, dank voor jullie aandacht totdat ik weer tot jullie spreek, want ik heb nog veel meer met jullie vanuit het diepste van mijn hart te delen.