De Negende Straal van Equilibrium

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 9 mei 2009

Ik, Gautama, kom jullie een verhandeling geven over de negende straal. Maar laten we beginnen met nog een keer te kijken naar de leringen over de achtste straal van integratie van wat je hebt bereikt door te slagen voor de initiaties van de eerste zeven stralen.

Zoals ik zei, je komt op een punt dat je een stapje terug moet doen en het grotere plaatje zien. Wat betekent dit precies met betrekking tot persoonlijke genezing? Het betekent, mijn geliefden, dat je verder dan het fysieke lichaam zelf kijkt. Je ziet dat genezing meer is dan het fysieke lichaam genezen. Genezing betekent waarachtige heelheid, heelheid bereiken. En dat houdt in dat jij wanneer je de initiaties van de eerste zeven stralen hebt gedaan, daarna je focus moet verschuiven, zodat je allereerste – in feite jouw enige – doel vanaf dit moment het bereiken van heelheid in jouw hele wezen wordt.

Zoals ik in mijn eerdere uitgave zei, zijn er mensen die de initiaties hebben gedaan en niet genezen zijn van een bepaalde fysieke toestand of niet een specifieke situatie hebben overwonnen. En dus moet de volgende stap zijn dat er iets is dat niet heel is in je hogere lichamen – niet alleen het emotionele, mentale en identiteitslichaam, maar zelfs juist de waarneming van wat het betekent om medeschepper met God te zijn. Wat niet alleen het fysieke lichaam is, maar de kern van jouw identiteitslichaam, de hogere niveaus van jouw etherische lichaam.

En dus moet je naar deze heelheid zoeken. En die vind je wanneer je de uiterlijke benadering loslaat – wanneer je naar de innerlijke benadering zoekt. Want waarom zou je zelfs maar denken dat de uiterlijke benadering voor het spirituele pad relevant kan zijn wanneer het de geheime stralen betreft? Die zoals ik heb gezegd niet alleen de dualistische geest overstijgt, maar ook de lineaire geest die alles wil analyseren en categoriseren.

Dan kun je de geheime stralen eigenlijk niet begrijpen – je kunt ze intellectueel niet begrijpen. Je kunt natuurlijk een intellectueel concept creëren, een gesneden beeld dat je op het concept van de geheime stralen en op een bepaalde straal projecteert. Maar je kunt met jouw lineaire, intellectuele geest niet echt begrijpen waar de geheime stralen over gaan. Wat betekent dat wij, opnieuw, een ingecalculeerd risico nemen door leringen in woorden uit te geven over de geheime stralen. Want zoals altijd zijn er mensen die er door het filter van de lineaire geest naar zullen kijken, het willen analyseren, het in hun database willen laten passen die ze hebben gemaakt volgens een of andere spirituele lering die ze tot nu toe hebben beoefend of bestudeerd.

Desondanks weten we ook dat er altijd mensen zullen zijn die tussen de regels door lezen, die beseffen dat de letterlijke woorden niet echt zo belangrijk zijn als de innerlijke betekenis die buiten de woorden om wordt overgebracht. En dan is het niet echt een kwestie of je de de geheime stralen of de eigenschappen van de geheime stralen begrijpt. Je moet je erop afstemmen, hun vibratie rechtstreeks ervaren, zelfs één worden met die aanwezigheid, de spirituele Aanwezigheid, die elk van de geheime stralen is.

Wend je tot Aartsengel Uzziël
Hoe slaag je echt voor de initiaties van de achtste straal? Door één te worden met de spirituele Aanwezigheid van de achtste straal. Dit is natuurlijk de Boeddha. Maar voor velen zal dit een moeilijke stap zijn en dus heeft Aartsengel Uzziël aangeboden dat degenen die willen slagen voor de initiaties van de achtste straal zijn tweelingvlam mogen worden. Ze kunnen dan door hem op innerlijk niveau onderricht worden tot ze zich als de Omegapolariteit in de materie van de Alphapolariteit van de aartsengel in het spirituele rijk gaan beschouwen. Je kunt je ook als de Omegapolariteit van jouw IK BEN Aanwezigheid beschouwen.

Om te slagen voor de initiaties van de achtste straal, moet je de lineaire geest overstijgen. Je moet ervaren wat in de goede oude tijd gnosis werd genoemd, één worden – het eenzijn van de kenner met het gekende. Maar begrijpen jullie dat de lineaire geest geboren wordt en afhankelijk is van de dualiteit tussen de kenner en het gekende, tussen degene die waarneemt en het object dat wordt waargenomen?

Wat vervolgens inhoudt dat ieder onderwerp dat je bestudeert het voorwerp van waarneming, van analyseren, categoriseren, labelen, oordelen wordt, wanneer je door dat filter van de lineaire geest heen kijkt. Jij bent er, en een onderwerp dat jij niet bent, dat gescheiden van jou is, dat van jou afstaat. En jij bestudeert dit vanaf een afstand. Dit is de Heilige Graal van de moderne wetenschap, de objectiviteit zoals ze het noemen, waarbij de observator geen deel uitmaakt van de observatie, maar er ver van verwijderd is, zoals een astronoom, die door een telescoop naar de sterren kijkt en denkt dat hij helemaal geen invloed heeft op de sterren of wat dan ook, maar gewoon een neutrale, objectieve observator is.

Maar wanneer je het punt bereikt dat je verder gaat dan de zeven stralen, naar de achtste straal en naar de hogere stralen begint te gaan, moet je deze illusie overwinnen, deze misvatting dat jij de neutrale afstandelijke observator bent. Geen enkele wetenschapper heeft ooit een echt objectieve observatie gemaakt. Want de wetenschapper doet de observatie met zijn of haar bewustzijn. En zolang je een observatie probeert te doen, zolang jij je als de waarnemer beschouwt die een voorwerp op afstand waarneemt, kun je niet objectief zijn.

Wat is ware objectiviteit? Dat is gnosis – omdat de subject-object-dualiteit oplost en je eenzijn ervaart met wat eerst een voorwerp op afstand was. Hoe kan dat ooit mogelijk zijn? Hoe kun jij, bijvoorbeeld op een berg of een meer of de oceaan mediteren en verder gaan dan de observator zijn die hierop mediteert – die overduidelijk niet jou als persoon, jou als lichaam, jou als incarnatie is? Nu, dat kan, wanneer je een heel gewoon onderliggend feit van al het leven herkent. Toen ik als de Boeddha uit het Nirwana kwam en de mensen mij vroegen: “Wat ben je”, was mijn antwoord: “Ik ben ontwaakt.”

De onderliggende realiteit achter alle verschijnselen
Wanneer je bent ontwaakt, erken je dat de fundamentele onderliggende realiteit niet de materie is, niet de energie is, maar het bewustzijn. Alles is een uitdrukkingsvorm van het bewustzijn. Niets op de materiële wereld bestaat zomaar. Alles is een projectie op het Ma-terlicht en die projectie heeft plaats door een specifieke bewustzijnsstaat.

Als je dus een bepaald materieel object tracht waar te nemen, zoals een verre ster, enkel met jouw fysieke zintuigen – of de uitbreiding van de zintuigen, wat de wetenschappelijke instrumenten zijn die wetenschappers hebben gecreëerd, nu dan zul je het object niet echt leren kennen. Je zult de materiële eigenschappen leren kennen, maar je zult niet het bewustzijn kennen dat het object op het Ma-terlicht heeft geprojecteerd. En pas als je dat bewustzijn kent, weet je echt wat een ster is, wat een bepaalde ster is. Je zult niet echt de ster van je eigen Zon kennen en het specifieke bewustzijn van de spirituele wezens die dat beeld op het Ma-terlicht hebben geprojecteerd en die dat nog steeds met hun bewustzijn in stand houden.

Ik zou daarom degenen die verder willen gaan van de achtste straal naar de negende straal, aanbevelen om wat tijd te besteden aan het mediteren op de Zon, jullie eigen Zon in dit specifieke zonnestelsel. Mediteer niet op een fysieke zon, maar mediteer op een spirituele Zon, als de expressie van een spiritueel wezen, een stel spirituele wezens – een Alpha-Omegapolariteit. En laat dan je geest versmelten met de spirituele wezens die de ruimte van jullie Zon innemen, die momenteel Helios en Vesta heten. Versmelt ermee, zodat jij hun vibratie leert kennen, hun Aanwezigheid leert kennen.

Dit is de enige manier om de geheime stralen te leren kennen, echt te leren kennen – daarom worden ze ook geheim genoemd. Want de mensen die vastzitten in de lineaire geest, degenen die alles willen objectiveren, kunnen het geheim van de hogere stralen niet ontsluiten. Zoals ik zei, het ego kan niets uitvergroten. Er is niets wat het ego kan gebruiken om zijn wereldbeeld te bevestigen en te bekrachtigen, om zichzelf in vergelijking tot anderen te verheffen.

Zoals ik heb uitgelegd, zijn de eerste zeven stralen, de stralen die gebruikt zijn om het materiële universum op te bouwen. En daardoor hebben ze een bepaalde expressieve kracht, die het ego – wanneer die door het dualiteitsbewustzijn wordt vervormd –in de vervormde, onevenwichtige vorm ervan kan aannemen en in feite gebruiken om zijn macht op te bouwen of naar de tegenovergestelde dualistische polariteit over te slaan van verminderde kracht, maar niettemin zo het ego in leven te houden door die dualistische strijd.

Natuurlijk kan het ego een beeld projecteren op de geheime stralen, er een gesneden beeld van vormen, dat ze dan schijnbaar dualistisch maakt. Maar je moet begrijpen dat de geheime stralen niet gebruikt werden om het materiële leven op zich op te bouwen. Het zijn hogere uitdrukkingsvormen die boven het materiële staan. Daarom moet jij je bewust zijn van de lineaire geest en zijn neiging om die geheime stralen in de sfeer naar beneden te trekken, zodat de lineaire geest ermee om kan gaan en ze zo categoriseren en analyseren in overeenstemming met zijn relativistische perspectief op alles.

De relatieve geest en de dualistische geest
Mijn geliefden, laat me jullie een subtiel verschil aangeven dat maar weinig mensen begrijpen. We spreken over de dualistische geest en we spreken over de lineaire, analytische geest. Soms gebruiken wij die door elkaar, maar wanneer jullie betere inzichten krijgen, zie je dat er een subtiel verschil tussen is. Het verschil is dat de lineaire geest relatief is, terwijl de geest van het ego dualistisch is.

De analytische geest is, in essentie, neutraal. Daarom zijn wetenschappers die zich richten op het intellect en de analytische geest, gaan geloven dat de analytische geest objectief kan worden. Je ziet, de analytische geest wil alles categoriseren volgens een relatieve maatstaf, een relatieve maatstaf met twee tegenovergestelde polariteiten. Maar de analytische geest heeft geen waardeoordeel over de tegenovergestelde polariteiten. Dat doet de geest van het ego wel. De geest van het ego wordt gebaseerd op een waardeoordeel. De analytische geest zou misschien zeggen dat iets zus of zo is, maar die zal niet zeggen dat dit goed is en dit is slecht – dat doet het ego wel.

En je ziet dus dat de analytische geest niet beslist je vijand hoeft te zijn – het is gewoon een werktuig. Wanneer het ego een waardeoordeel bij de analytische geest neerlegt – komen mensen vast te zitten in de dualistische worsteling, omdat ze uiteindelijk gaan denken dat één kant goed is en de andere slecht. En daarom moeten ze zich in overeenstemming brengen met het goede en proberen het slechte te vernietigen.

Wat je wel kunt doen – wanneer jij de geest van het ego en de analytische geest van elkaar scheidt – is dat je de analytische geest, binnen bepaalde grenzen, feitelijk kunt gebruiken als hulpmiddel om het ego bloot te leggen. De analytische geest kan gebruikt worden om te zien dat de waardeoordelen van het ego elkaar tegenspreken, nergens op slaan, jou slechts in de dualistische strijd houden. En dus kan het bewuste zelf de analytische geest in zekere mate gebruiken om het ego bloot te leggen, zoals sommigen van jullie al op diverse manieren hebben gedaan.

Maar je moet je er ook van bewust zijn dat de analytische geest nooit het niveau kan ontstijgen waarop alles in relatieve termen wordt bezien. Er moeten twee polariteiten zijn, er moet spanning tussen die twee bestaan. Voor de analytische geest is spanning niet beslist een strijd, die strijd komt voort uit het waardeoordeel. Maar er is wel spanning en die spanning kan nooit worden opgelost door de analytische, lineaire geest. Bijvoorbeeld: we hebben gesproken over de Schepper die zich als twee tegengestelde polariteiten manifesteert, de uitbreidende kracht van de Vader, de samentrekkende kracht van de Moeder. Voor de analytische, lineaire geest, is uitbreiding een naar buiten gekeerd proces, samentrekking gaat in de tegenovergestelde richting. Dit kan niet met de analytische geest worden opgelost. De lineaire geest kan niet met een redenering, een argument, komen dat deze schijnbare dichotomie tussen die twee basale krachten van de schepping oplost. Ze zullen door de lineaire geest als tegenstellingen worden gezien.

Om vooruitgang te boeken om voorbij de achtste straal te komen en te beginnen aan de negende straal – de eerste van de geheime stralen – moet je zover komen dat je de beperkingen van de lineaire geest begrijpt en beseft dat jij – als het bewuste zelf – meer bent dan de lineaire geest. Dan hoef je de wereld niet door het filter van de lineaire geest te ervaren, maar je kunt in feite verder gaan en een intuïtieve ervaring – een Aha-erlebnis – krijgen die niet in woorden kan worden uitgedrukt, die woorden overstijgt, concepten overstijgt. Maar toch weet je dat je iets hebt ervaren wat echt is.

De eigenschappen van de negende straal
Dit brengt ons dan bij de negende straal. Wat zijn de eigenschappen van de negende straal? Nu, opnieuw, door er een woord voor te hebben, voer ik de lineaire geest, dus wees voorzichtig en laat je hier niet door meeslepen. Want de lineaire geest zal doen wat hij moet doen en probeert het te analyseren en categoriseren. Maar toch erken ik dat we wel woorden moeten gebruiken om te communiceren.

Het woord dat ik je zal geven om de negende straal te beschrijven is equilibrium. Dit is een concept waar de lineaire geest moeilijk mee om kan gaan. Het is een concept waar je ego niet mee om wil gaan. En je zou misschien kunnen erkennen – als je jouw innerlijke staat controleert – dat jouw ego ertegen in opstand komt, allerlei redenen aanvoert waarom dit onmogelijk het geval kan zijn. “Waarom dit niet het grote geheim kan zijn waar de geascendeerde meesters al zoveel jaren over spreken. Er moet een geheime kracht in die geheime stralen zitten.” En dat is ook zo, maar het is een kracht die je ego niet kan bevatten. Het ego kan enkel werken als er onbalans is, wanneer er spanning is. Het ego kan pas aan de slag met spanningen, tegenstellingen tussen twee polariteiten, die gecreëerd zijn door de daad van afscheiding van het eenzijn. Het ego kan eenzijn niet gebruiken en daardoor kan hij equilibrium nergens voor gebruiken.

Dit brengt ons dan bij het concept dat oosterse religies al eeuwen, millennia lang, kennen en het wordt geleidelijk ook steeds meer bekend in het westen en dat is het concept karma. Karma wordt vaak gezien in heel dualistische termen, van goed karma en slecht karma. Dit is een concept, dat parallel loopt aan het westerse concept zonde, omdat je hebt gezondigd als je iets fout doet, en dan moet de schuld, de zonde, worden vereffend voor je vrij kunt zijn.

Daardoor zijn er miljarden mensen op deze planeet die in een of andere vorm dit concept geloven en die geloven dat als ze iets doen zij – dat volgens een of andere maatstaf, hetzij religieus of anderszins, als fout beschouwd wordt – het moeten compenseren door iets anders te doen.

Maar wat houdt het in dat je karma maakt, wat betekent het om te zondigen? Het betekent dat je een onevenwichtige daad hebt gepleegd. Realiseer je nu iets subtiels, een subtiel verschil. Denk eens na over wat ik zei over de lineaire geest, die relatief is maar geen waardeoordeel heeft en jouw ego dat er een waardeoordeel aan geeft.

Als je het ego uit de vergelijking haalt, wordt de lineaire geest gewoon een hulpmiddel om te handelen in de materiële wereld. Je kunt met de lineaire geest handelen zonder karma te maken, zonder te zondigen – wanneer je erkent dat jij meer bent dan de lineaire geest. Maar wanneer jouw ego erbij komt en jou als een apart individu bekijkt – waardoor jij je gevoel van eenzijn verliest met je hogere Wezen, jouw gevoel van eenzijn met al het leven – nu, dan handelt jouw ego – nog wel met de lineaire geest, maar geeft een waardeoordeel over wat goed is voor jou als apart individu. In plaats van de hogere manier door te proberen alleen maar het Al te verheffen door jouw goddelijke eigenschappen tot uitdrukking te brengen, die niet onevenwichtig zijn, mijn geliefden, die geen karma scheppen, geen zonde zijn.

Dit is iets dat zowel het ego als de lineaire geest moeilijk te begrijpen vinden en onmogelijk om te accepteren. Want de lineaire geest zal zeggen: “Nu als twee mensen dezelfde handeling verrichten, moeten ze beide wel zondigen.” Maar dat is niet zo, mijn geliefden. Twee mensen zouden misschien dezelfde handeling in de buitenwereld kunnen verrichten, de ene is in de illusie van de dualiteit, van gescheidenheid, en dus is de handeling onevenwichtig, hij is erop gericht om het gescheiden zelf te verheffen. Terwijl iemand anders misschien dezelfde handeling verricht, maar die persoon staat boven de dualistische geest, probeert het Al te verheffen en dan is het geen zonde. Het is een evenwichtige actie – een actie die uit het equilibrium voortkomt.

En dan zie je dat er bepaalde acties kunnen worden uitgevoerd vanuit een staat die non-dualistisch is, die niet oordelend is. En door de zuivere bedoeling om het Al te verheffen, zit er geen onevenwichtigheid in die handeling. Ik zeg niet dat dit op alle handelingen van toepassing is. Wanneer je boven de dualistische geest staat, zijn er bepaalde acties waar je niet eens aan zou denken om ze uit te voeren, mijn geliefden.

Op deze wereld is actie onvermijdelijk
Maar je erkent dat zelfs al heb je een hogere staat van bewustzijn bereikt, dat jij, zolang je in een fysiek lichaam bent bepaalde acties moet uitvoeren. Je kunt niet geïncarneerd zijn en niet op de een of andere manier handelen, je moet bepaalde handelingen verrichten. Je kunt natuurlijk iets doen wat veel spirituele mensen in het verleden gedaan hebben, dat wanneer ze een bepaalde bewustzijnsstaat bereiken – waarin ze boven en buiten de dualiteit staan waar zoveel mensen in gevangenzitten – zij de ijdelheid, de futiliteit van de dualistische strijd zien. En dan trekken ze zich eruit terug, gaan in een klooster of een grot in de bergen, of isoleren zich op een andere manier van de dualistische strijd – om er maar geen deel aan te hebben, om er maar niets aan toe te voegen, om maar niets te voeden. En dat heeft ook enige waarde en dat blijft ook zo in die zin dat een paar mensen het spirituele evenwicht kunnen bewaren voor de velen door in die zuivere bewustzijnsstaat te blijven.

Maar door het spirituele evenwicht bewaren, win je slechts tijd. Het helpt niet mee om Gods koninkrijk of de Gouden Eeuw tot stand te brengen. En dus hebben wij – in het Aquariustijdperk – geen mensen nodig die zich uit de maatschappij terugtrekken en zich isoleren. In tegendeel, wij hebben mensen nodig die zich actief met de maatschappij bezig houden, maar dit doen vanuit een staat van equilibrium, waardoor hun handelingen niet onevenwichtig zijn. En daarom voegen ze niets aan de spanning toe, ze voegen niets aan de strijd toe – ze laten zien dat er een alternatief is voor de strijd.

Dat hebben we nodig in dit tijdperk. Velen van jullie zijn geïncarneerd met de bedoeling om uit te vergroten dat het mogelijk is om actief te zijn in de maatschappij, terwijl je niet in de dualiteit bent. En hoe kun je dit manifesteren? Je kunt dit enkel manifesteren wanneer je leert hoe je kunt handelen zonder dat op een onevenwichtige manier te doen. Want het spreekt vanzelf dat je niet bij een maatschappij betrokken kunt zijn zonder te handelen.

In werkelijkheid handelt zelfs iemand in een grot in de Himalaya’s wel iets, onderneemt actie in het materiële universum. Iemand moet in de meeste gevallen eten. Hij kan misschien slechts fruit eten, maar dat fruit moet door iemand geplukt worden en naar de grot worden gebracht. Als het fruit niet geplukt was, wat zou er dan gebeurd zijn? Het zou zijn opgegeten door dieren, andere mensen, door insecten of het zou verrot zijn en deel geworden zijn van de cyclus van de natuur. Dus door zelfs fruit te eten, water te drinken, te ademen, handel je. Jij beïnvloedt de omgeving. Je zou een relatief kleine voetafdruk kunnen maken – zoals ze zeggen – maar je verricht nog steeds een handeling.

En waarom zou je dan niet de maatschappij ingaan, waar je handelingen kunnen dienen als inspiratie voor andere mensen doordat je aantoont dat je boven die bewustzijnsstaat bent uitgestegen dat jij je moet terugtrekken om te vermijden dat je in die dualistische staat gezogen wordt? Want je bent in plaats daarvan op het punt aanbeland dat jij je actief met het leven bezig houdt zonder in de dualistische strijd meegezogen te worden – zonder dat je het de wereld mogelijk maakt om jou bij de strijd te betrekken, om je naar de zee van Samsara, de zee van het lijden, te trekken.

Denk eens na over de vereniging van de basiskrachten
Dit kun je bereiken wanneer je nadenkt over de negende straal van equilibrium. De Aartsengel voor de negende straal is Uniël, wat betekent eenheid, de verenigende eigenschap van de negende straal die de uitbreidende kracht en de samentrekkende krachten verenigt door in te zien dat die uitdrukkingsvormen zijn van de Ene, van de enkelvoudigheid.

En omdat de zeven stralen uit de enkelvoudigheid voortkomen, is dat ook zo bij de uitbreidende en samentrekkende kracht. En wanneer je dit begrijpt, erken je dat de uitbreidende en de samentrekkende krachten geen tegenstellingen zijn. Ze staan niet tegenover elkaar, ze vullen elkaar aan. Want als het niet krachten waren die in wisselwerking konden treden, konden er geen verschillende vormen gecreëerd worden. Daarom heeft God zich gemanifesteerd als de uitbreidende en de samentrekkende kracht; er moet uitbreiding zijn om elke willekeurige vorm op het scherm van het Ma-terlicht te kunnen projecteren.

Maar neem nu eens het wetenschappelijke concept van de Big Bang. In een reusachtige explosie wordt alles naar buiten geworpen. Nu, mijn geliefden, wat gebeurt er als je een gebouw met explosieven opblaast? De ordelijke structuur van het gebouw valt uiteen, wordt in vele kleine stukjes uiteen geblazen. Dan zie je wel in dat als alleen de uitbreidende kracht er geweest was, er nooit een vorm gecreëerd had kunnen worden. Er moet iets zijn wat de uitbreidende kracht in evenwicht houdt om een duurzame vorm te creëren en die onbepaalde tijd in stand te houden.

De uitbreidende kracht is dan niet de vijand van de samentrekkende kracht. Wat het scheppen laat beginnen en het blijft aanzetten tot zelftranscendentie. Want opnieuw, als de samentrekkende kracht op een onevenwichtige manier mag handelen, loopt het zoals wij hebben besproken bij de tweede wet van de thermodynamica – de structuren beginnen af te brokkelen. Niet door uiteen geblazen te worden door een uitbreidende kracht, maar door zoveel samen te trekken dat alles tot het niets verkruimeld wordt – en dan kan de vorm, opnieuw, niet in stand blijven.

En dus bestaat nergens iets permanent in de wereld van de vorm. En het ego kan daar natuurlijk maar heel moeilijk mee omgaan. In feite vindt de lineaire, analytische geest dit ook heel erg moeilijk. Want die wil alles categoriseren en in een database zetten. Maar zodra hij dit gedaan heeft, is de realiteit al verder, is al getranscendeerd, heeft de regels en wetten getranscendeerd, zelfs de natuurwetten die het intellect eindelijk dacht te hebben uitgeplozen. Maar in werkelijkheid bepaalt het intellect alleen maar regels die geen waarde hebben voor het voortdurende transcenderen wat het leven is.

In equilibrium komen
Dus hoe kom je dan bij dat equilibrium? Dit is de uitdaging voor spirituele studenten en vaak zijn degenen die er het meest naar verlangen om de eerste zeven stralen toe te passen en de initiaties van de eerste zeven stralen te ondergaan juist degenen die het moeilijk vinden om verder te gaan met de initiaties van de geheime stralen. Hoe komt dat? Omdat ze de stuwkracht hebben gecreëerd die hen veel verder gebracht heeft dan hun vorige bewustzijnsstaat – veel verder dan de neerwaartse aantrekkingskracht van het massabewustzijn.

Begrijp je dat jij om een spirituele student te zijn en het massabewustzijn te ontstijgen, een opwaartse stuwkracht moet hebben, en dat dit jouw beheersing van de eerste zeven stralen is? Zie je in dat de Elohim van de zeven stralen om het materiële universum te manifesteren, die stuwkracht moesten hebben, zodat zij deze beelden op het Ma-terlicht konden projecteren en die een heel lange periode in stand houden.

En dat bouw je op naarmate jij de initiaties van de zeven stralen beheerst. Maar wat er nu ook opgebouwd wordt, is het gevoel dat je moet handelen, dat je iets moet doen – zelfs het verlangen om het verschil te maken op de wereld, om een beslissend verschil te maken door de Gouden Eeuw van Saint Germain te brengen, door wereldvrede te brengen, door ziekte uit te roeien, door het perfecte politieke systeem te vormen, door armoede uit te roeien of andere van de vele deugdelijke en waardevolle doelen die de mensen hebben. Ik zeg niet dat deze doelen niet belangrijk, niet deugdelijk zijn. Maar ik zeg dat ze pas deugdelijk zijn bij een bepaalde fase van het pad, mijn geliefden.

En wanneer je bij het punt komt van de achtste naar de negende straal, moet je een stapje achteruit doen, naar het grote plaatje kijken en begrijpen dat jij, hoewel je stuwkracht hebt opgebouwd door de juiste actie te ondernemen, niet voorbij dat niveau kunt komen door juist te blijven handelen.

Denk eens na over het achtvoudige pad – dit goed, dat goed, het volgende goed. Het is allemaal goed en wel op een bepaald niveau. Maar je kunt de Boeddha niet automatisch worden door het achtvoudige pad te volgen als een pad in de buitenwereld door aan een bepaalde maatstaf proberen te voldoen. Je ontstijgt dit niveau pas als je inziet dat je moet stoppen te handelen vanuit het gevoel van gescheidenheid.

Als je goed kijkt naar studenten van geascendeerde meesters uit diverse dispensaties, zie je dat veel van hen nog steeds vastzitten in dat dualistische wereldbeeld doordat ze denken dat ze actie moeten ondernemen, vastberadenheid tonen, het communisme moeten uitroeien, ziekten moeten overwinnen, ze de Gouden Eeuw van Saint Germain moeten brengen door tegen een of andere situatie te vechten.

De dualiteit overstijgen om het kwaad irrelevant te maken
Maar dit zal je slechts tot zo ver brengen; het zal je niet bij de geheime stralen brengen. Want om bij de geheime stralen te komen, moet je bij de negende straal beginnen waar je het gevoel van gescheidenheid moet overwinnen, de overblijfselen van de dualiteit, wanneer je denkt dat je nog iets moet doen dat op een of andere manier de tegenovergestelde actie compenseert – dat je om het kwaad te overwinnen, een handeling moet verrichten die goed is. Op de achtste straal moet je het besef krijgen dat je om het kwaad echt te overwinnen, het kwaad irrelevant moet maken. En je moet het kwaad niet irrelevant maken door er tegen te vechten, door het te overwinnen, door het te vernietigen.

Je maakt het enkel irrelevant door het niveau van dualiteit te overwinnen, zodat de prins van deze wereld niets bij jou vindt als hij komt, waardoor hij je uit je doen kan brengen, waardoor hij je uit je equilibrium haalt. En tot je de initiaties van de zeven stralen beheerst, denk je dus dat het doel is dat je stuwkracht opbouwt, stootkracht, zodat de prins van deze wereld wanneer hij komt, jou niet ter plekke kan stoppen. We hebben jullie de analogie gegeven, mijn geliefden, dat als je één wiel op de grond laat staan en het aan de kant duwt, het dan omvalt. Als het wiel rolt en je het opzij duwt, verandert dat slechts van richting. Maar hoe sneller het wiel rolt, hoe minder het van richting verandert.

En dat doe je met de zeven stralen – je bouwt die stuwkracht op, zodat niets ter wereld je weg kan duwen uit de richting die jij wilt opgaan, de richting van jouw spirituele groei. Maar dan kom je op het punt van de achtste naar negende straal en dit zal je niet verder brengen, dit zal je niet bij de geheime stralen brengen.

In plaats daarvan moet je inzien dat equilibrium geen evenwichtige staat tussen twee dualistische uitersten is, het gaat verder dan het niveau van de dualiteit, waar een waardeoordeel tussen goed en slecht bestaat, waar er zelfs de mogelijkheid bestaat van tegenstellingen. Equilibrium betekent, in haar ware betekenis, in feite niet dat je de tegenstellingen in evenwicht hebt gebracht. Het betekent dat je het hele bewustzijn hebt getranscendeerd waarin tegenstellingen kunnen bestaan.

Begrijp je, nogmaals, dat als je naar de uitbreidende en samentrekkende kracht van God – de Vader, de Moeder – kijkt met de lineaire geest, je die als tegenstellingen zult zien? Samen met het waardeoordeel van jouw ego zul je zelfs denken dat de ene goed kan zijn en de andere slecht. Daarom zijn er zoveel mensen die denken dat de materie de vijand is van hun spirituele groei; dat de Moeder de vijand is van hun vereniging met de Vader, en daarom voelen zij weerstand bij de materie. Ze proberen zich op alle mogelijk manieren uit het materiële leven terug te trekken, zelfs uit het fysieke lichaam. En toch is dit geen evenwichtige spirituele groei.

Wanneer jij dit niveau ontstijgt, zie je dat de echte krachten van het scheppen zoals de Schepper die ziet – niet als tegenstellingen, maar gewoon als andere uitdrukkingsvormen van de Ene. Uitdrukkingsvormen die anders zijn, maar net genoeg verschillend om bepaalde vormen uit het Ene, waarin niets verdeeld is, naar boven te halen.

Vanuit equilibrium handelen
De ondeelbare God kan niet een bepaalde vorm scheppen uit zichzelf, als de ondeelbare God. Het Oneindige moet zichzelf laten manifesteren als een eindig samenspel van twee krachten om vormen te laten scheppen. Toch gaat het Oneindige niet in een of ander uiterste, de ene polariteit of de andere. Het Oneindige blijft in het equilibrium waaruit de twee krachten tot uitdrukking worden gebracht. En daardoor ziet het die nooit als tegenstellingen, vereenzelvigt het zich nooit met één tegenstelling, die de andere moet bestrijden.

En dit is de bewustzijnsstaat die je bewuste zelf kan bereiken, en moet bereiken om de initiatie van de negende straal, de straal van equilibrium, de straal van eenzijn te bereiken – de straal om eenzijn te zien in de diversiteit, en diversiteit te zien als een uitdrukkingsvorm van eenzijn. En daardoor in staat zijn om te handelen vanuit die staat van eenzijn, die staat van equilibrium. In plaats van te handelen vanuit die staat van dualiteit, alles te zien als een samenspel van dualistische uitersten, dualistische tegenstellingen, en te denken dat één van de dualistische tegenstellingen uitgeroeid moet worden voor het koninkrijk van God kan worden gemanifesteerd.

Je ziet, mijn geliefden, de Gouden Eeuw, het koninkrijk van God, hoe je het ook noemt, wordt niet op aarde gemanifesteerd door mensen die beslissende acties ondernemen – wat de actie ook is, hoe goed die ook lijkt – maar die nog wel in een onevenwichtige toestand zijn.

Onevenwichtige acties kunnen nooit het koninkrijk van God op aarde brengen. Maar het koninkrijk van God wordt niet gebracht door de mensen die zich – op dezelfde manier – uit de werkelijkheid terugtrekken en in een grot zitten te mediteren. Ze zouden misschien een spiritueel evenwicht kunnen handhaven die de mensheid tijd geeft om hun bewustzijn te verhogen, maar je kunt niet rechtstreeks een bijdrage leveren om het koninkrijk van God te brengen door in een grot te zitten. Je moet erop uit, zoals zelfs de Boeddha erop uitging en tegen de menigte predikte, of degenen die klaar waren voor zijn leringen. En zoals je Christus zag doen die naar de markt ging en met de mensen van gedachten wisselde.

En dus is de uitdaging om actie te ondernemen zonder te handelen. Om te handelen zonder actie. Om vanuit die staat van equilibrium te handelen. Wat je op persoonlijk niveau misschien begint te begrijpen door over de intentie, de motieven na te denken. Probeer je in de eerste plaats mensen te verheffen wanneer je met hen omgaat? Probeer je hen te verheffen, help je hen met transcenderen? Of probeer je hen op een of andere manier in jouw database te passen, gebaseerd op waardeoordelen en hen te labelen als zijnde zus of niet zijnde zo.

Evalueer dan ook: Laat jij je meeslepen in de dualistische strijd? Ben je gehecht aan de acties of reacties van andere mensen? Wil je hen zien veranderen? Wil je hen dwingen te veranderen, mijn geliefden? Want als je dergelijke gehechtheden hebt, halen die jou vanzelfsprekend uit je equilibrium. En dan handel je niet langer vanuit een staat van equilibrium – een staat van vrede – je handelt vanuit dualistische staat. En daardoor voeg je iets aan de strijd toe in plaats van te laten zien hoe je in de wereld kan zijn zonder van de wereld te zijn.

Dit zijn overwegingen die je moet overdenken om je aan te sluiten op de negende straal. Maar je kunt je niet zoals ik zei volledig aansluiten door het intellectueel te begrijpen. Je moet op het punt komen dat jij je geest, wezen en hart opent voor die ervaring van gnosis, van eenzijn met die staat van equilibrium waardoor je het equilibrium leert kennen, het equilibrium ervaart. Om dit te laten gebeuren, moeten de meeste van jullie het anders doen dan tot dusver.

Je zult eraan moeten werken om je geest te verstillen. Je moet een manier vinden, mijn geliefden, om de tijd te nemen om niet te handelen. Zelfs niet een rozenkrans of decreten opzeggen of andere spirituele oefeningen doen. Maar mediteert, niet op een mantra, niet op een gedachtevorm, niet op een concept, maar je mediteert op stil zijn, op equilibrium – als datgene wat boven alle beslissende krachten in de dualistische strijd staat die je in deze of gene richting proberen te trekken.

Dit is dus de uitdaging van de negende straal. We zullen jullie nog meer leringen geven over de andere geheime stralen die jullie zullen helpen deze uitdaging aan te gaan. We zullen jullie zelfs hulpmiddelen geven over hoe je verder kunt gaan en het stil zijn in jou vinden dat alle duw- en trekacties van de wereld overstijgt.

Deze uitgave is klaar omdat ik de vibratie van het equilibrium uitadem voor degenen die er klaar voor zijn en bereid zijn het te absorberen (ademt uit).

Wees stil en weet dat de IK BEN in jou God is.