Hoe Oost-Europa zich kan bevrijden van Rusland

ONDERWERPEN: Alcohol en andere vormen van verslaving – Het communisme als een kans beschouwen – Een contemplatief leven proberen te leiden – De nationale demonen uit het communistische tijdperk binden – De nationale demonen van de angst voor Rusland – Rusland vergeven ten behoeve van jezelf – Rusland wordt niet weer zo agressief – De enige manier om je van Rusland te bevrijden – De visie voor jouw natie vasthouden

Geascendeerde Meester Elohim Astrea, 3 december 2017 – Tallinn, Estland

Ik ben de geascendeerde meester Elohim Astrea. Ik kom in de eerste plaats uit dankbaarheid voor jullie bereidheid om hier te zijn, de decreten en invocaties op te zeggen die mij in staat hebben gesteld om veel licht in Oost-Europa uit te brengen. Het gevolg van jullie bereidwilligheid, jullie openheid, de eigenschappen van jullie hart en het aantal mensen dat hier is, is dat ik heb besloten om de oproepen die jullie tijdens deze conferentie hebben gedaan met de factor tienduizend te vermenigvuldigen. Dit is niet helemaal hetzelfde als tienduizend mensen, maar het komt er dicht bij in de buurt.

Natuurlijk is dit een dispensatie. Het is ook de erkenning van de waarde die het heeft om bijeen te komen en jullie onze waardering te tonen wanneer dit gebeurt. Daarmee tonen we ook onze liefde voor de mensen in Oost-Europa, bij wie wij echt graag willen zien dat zij zich bevrijden van de last die de onderdrukking door de communisten was.

Alcohol en andere vormen van verslaving
Een van de terreinen die ik onder jullie aandacht wil brengen, is iets wat mij na aan het hart ligt als Elohim van de Vierde Straal en dat zijn natuurlijk allerlei soorten verslavingen, en in de eerste plaats alcohol. Jullie hebben gezien, mijn geliefden, wat er tijdens het communistische tijdperk werd onderdrukt, waar andere meesters over hebben gesproken. Het gevolg van deze onderdrukking is natuurlijk het gevoel dat niets ertoe doet, dat het leven geen bedoeling heeft. Er bestaat een bepaalde frustratie, een bepaalde pijn.

De mensen hebben de wens om er alleen maar daaraan te ontsnappen en zij kunnen geen andere manier vinden om daaraan te ontsnappen, om niets te voelen. Dus ze gaan over op alcohol of drugs of wat ook maar. Nu zijn er natuurlijk ook andere vormen van escapisme. Jullie kunnen wel begrijpen dat alcohol de voornaamste verslaving was in die tientallen jaren van onderdrukking door het communisme. Nu de naties zich in Oost-Europa meer hebben opengesteld voor een toestroom van andere ideeën en een meer materialistische levensstijl, zijn er in feite veel mensen die een nieuwe vorm van verslaving hebben ontwikkeld, verslaving aan materiële goederen, materiële bezittingen, geld, bezittingen, mooie spullen, wat ook maar. Hoewel dit niet helemaal hetzelfde is als een fysieke verslaving, is dit desondanks wel een manier om jezelf te verdoven en aan de noodzaak te ontsnappen om naar jezelf te kijken.

Het communisme als een kans beschouwen
Je zou kunnen zeggen mijn geliefden, dat elke situatie die je op aarde tegenkomt, een kans is. Hoewel de meesten van jullie die in Oost-Europa zijn opgegroeid, er niet aan gewend zijn om er op die manier over te denken, zou het goed kunnen zijn om te overwegen: “Welke kans kregen we tijdens het communisme voorgelegd?”

Wanneer je een stap naar achteren doet, kun je zien dat er een tijd was dat de aarde bijna een zelfdestructieve spiraal inging en dat de geascendeerde meesters daarom besloten om gevallen wezens op deze planeet te laten incarneren. Wat was onze bedoeling om hier toestemming voor te geven? Welnu, we wilden de dingen in beweging krijgen en de oorspronkelijke bewoners van de aarde te dwingen om bepaalde zaken onder ogen te zien die ze niet hadden willen zien. Wij hebben al eerder verteld dat de oorspronkelijke bewoners beschavingen hadden gevormd waarin het globale doel harmonie was en het vermijden van conflicten. Daardoor hadden zij beschavingen gevormd waarin de mensen werden opgevoed, we zouden kunnen zeggen gebrainwasht of geprogrammeerd, om hetzelfde te zijn, om op elkaar te lijken.

Denke erom dat dit geen beschavingen zijn zoals je onder het communisme hebt gezien, omdat de mensen zich niet onderdrukt voelden door hun leiders, hun regering, hun systeem. De meesten waren heel tevreden met dat heel comfortabele en ook heel welvarende materiële leven dat zij leiden. Door die comfortabele levensstijl hoefden de mensen niet naar zichzelf te kijken, naar hun eigen psyche te kijken. Daarom groeiden zij persoonlijk niet en de samenlevingen niet op een collectieve manier. Een van de bedoelingen om de gevallen wezens hier te laten zijn, was dat zij zo agressief zijn dat zij bepaalde dingen zouden doen die de mensen simpelweg niet konden negeren.

Nogmaals, wat was de kans die ze kregen tijdens de communistische tijd? Nu, dat er zo’n onderdrukkend regime was dat je dit niet kon negeren. Je kon niet negeren dat je onderdrukt werd en alle mensen voelden zich, op een of andere manier, wel onderdrukt. Natuurlijk is er een breed bewustzijn, maar was hun kans als wij kijken naar de mensen die meer ontwikkeld waren, die in dit heel onderdrukkende regime leefden? Dat zij niet konden negeren dat zij werden onderdrukt, zij konden de spanning niet negeren. Tegelijkertijd hadden ze geen fysieke uitlaatklep, zij konden niet echt iets doen om die situatie te veranderen en wat hadden ze dan nog als enige keuze? Als je buiten jezelf nergens heen kunt, als je niets buiten jou kunt veranderen, welnu dan kun je naar binnen kijken en jezelf veranderen.

Een contemplatief leven proberen te leiden
Er waren inderdaad mensen die dat hebben gedaan. Er waren mensen die wel vooruitgang hebben geboekt tijdens het communistische tijdperk door aan zichzelf, hun eigen psychologische problemen, te werken. Sommigen van degenen die hier zijn, waren daarbij. Sommigen van jullie waren zo jong dat jullie er niet erg door werden beïnvloed, maar jullie incarneerden wel met deze drive om naar jezelf te kijken, om vooruitgang te boeken en de bereidheid om aan jezelf te werken. Zo kun je zien dat het zelfs in het meest onderdrukkende regime, een regime dat misschien je daden enigszins kan beheersen (je uiterlijke situatie), heel moeilijk is om jouw geest te beheersen – als je niet de propaganda gelooft die door dat regime wordt aangeprezen of verspreid.

Zelfs mensen die in de gevangenis zaten, zijn erin geslaagd om die staat van innerlijke groei te krijgen. Als je naar een paar kloosters kijkt die er in het verleden zijn geweest, zowel in Europa als in het oosten, dan zie je dat de monniken en nonnen in zekere zin net zo leefden als mensen in een cel; zij wonen zelfs in een cel. Je zou kunnen zien dat je, als jij in een klooster een contemplatief leven kunt leiden, ook een contemplatief leven kunt leiden in een gevangenis in een communistische natie.

Veel mensen waren in staat om dit te doen, in ieder geval een bepaald percentage, maar veel meer mensen waren daartoe niet in staat, hadden die bereidheid. Maar degenen die zich meer ontwikkeld hadden, hadden die innerlijke spanning en om die innerlijke spanning te vermijden, verdoofden zij zich met alcohol en andere dingen. Tegenwoordig, nu de onderdrukking niet meer zo sterk is, zijn er nog steeds mensen die vastzitten in alcohol en drugs. Sommigen hebben zichzelf verdoofd door middel van materialistische dingen na te streven en steeds meer materiële goederen te vergaren. Dit zijn de mensen die de samenleving in potentie vooruit kunnen brengen. Vanwege jullie oproepen tijdens deze conferentie heb ik besloten om een portie licht uit mijn retraiteverblijf uit te geven om de mensen los te snijden, over wie ik oordeel dat zij het potentieel hebben om uit die verdoving te komen en daardoor een constructieve rol te vinden die ze in de rest van dit leven kunnen spelen.

Dit is een grote dienst aan het individu, maar het kan ook een grote dienst zijn aan de samenleving, omdat steeds meer mensen een creatieve uitlaatklep kunnen vinden en daarom een bijdrage kunnen leveren om de samenleving vooruit te brengen.

De nationale demonen uit het communistische tijdperk binden
Ik heb ook besloten om nog een daad te stellen als resultaat van jullie oproepen en die is dat ik mijn cirkel en zwaard zal gebruiken om de nationale demonen te binden die tijdens het communistische tijdperk werden geschapen. Ik ben al door elk van de naties in Oost-Europa heengegaan en heb gezien dat de nationale demonen enigszins van elkaar van natie tot natie verschillen. Ik heb besloten om de demonen die in die tijd het meest onderdrukkend voor de individuele natie waren, te binden. Een paar van die demonen hebben veel van de macht verloren die ze over mensen hadden, omdat de mensen zich zelf al enigszins van de communistische manier van denken hadden bevrijd. Zoals we jullie hebben verteld, zijn er nog wel bepaalde dingen die de mensen niet onder ogen hebben gezien, niet hebben afgehandeld. Daarom geven de dingen die door andere meesters in dictaten zijn genoemd, dit zijn de demonen die ik voornamelijk heb gebonden om de mensen van die naties natuurlijk de kans te geven om te groeien zonder zich door die demonen belast te voelen, die hen voortdurend de tegenovergestelde kant optrekken.

Er is trouwens nog één nationale demon aanwezig in alle landen van Oost-Europa die wij tot dusver niet hebben genoemd en die ik ook in iedere natie heb gebonden. Nu begrijp je natuurlijk wel dat, wanneer ik zeg dat ik een bepaalde demon heb gebonden, ik daarmee de demon bedoel die er toen was; die heb ik gebonden, verteerd en weggehaald. De mensen kunnen natuurlijk nog wel vanwege hun vrije wil opnieuw een nieuwe collectieve entiteit vormen die op den duur in intensiteit kan toenemen tot het wat wij een demon noemen wordt. Dit betekent niet dat hij voor altijd gebonden is, daarom is het belangrijk dat enkelen van jullie voortdurend oproepen blijven doen.

De nationale demonen van de angst voor Rusland
De demon die ik onder jullie aandacht wil brengen, is natuurlijk dat iedere natie die werd onderdrukt door het communistische Rusland, te beginnen met het stalinistische Rusland, een demon heeft die bang is voor wat Rusland misschien gaat doen. Je kunt heel duidelijk zien dat veel naties in Oost-Europa ogenblikkelijk een angstige reactie vertoonden, toen Rusland Oekraïne en de Krim binnenviel. Decennia lang hebben zij zich relatief veilig gevoeld, omdat het leek dat de Russische beer lag te slapen, maar ineens leek het of de Russische beer weer los was. Ze kregen onmiddellijk een angstige reactie die zoals ik heb verteld, niet heel erg rationeel was, omdat veel van die naties per slot van rekening lid zijn van de NAVO en het principe is dat als er één wordt aangevallen, de anderen haar beschermen.

Het was in zekere zin irrationeel, maar angst mijn geliefde, is nooit rationeel. Vanzelfsprekend is dit een begrijpelijke reactie. Ik heb besloten om die demonen van angst te binden, zodat de naties in Oost-Europa met een schone bladzijde kunnen beginnen. De mensen kunnen persoonlijk nog wel angst in hun aura hebben, zij kunnen nog wel bepaalde overtuigen in hun mentale lichaam hebben. Zij kunnen zelfs een bepaald identiteitsgevoel in hun identiteitslichaam bezitten, waardoor zij zich identificeren met mensen die op een of andere manier moeten reageren op of afstand nemen van Rusland. Zij kunnen die nationale demonen van angst opnieuw scheppen en daarom kunnen jullie oproepen veel doen om dat te voorkomen. Het is natuurlijk veel gemakkelijker om oproepen te doen voor een zwak momentum van angst dan wanneer de angst is verworden tot een machtige demon die de macht heeft om het emotionele lichaam van de mensen over te nemen.

Dit is een geweldige prestatie op deze conferentie, het resultaat van jullie oproepen, het gevolg ervan dat ik jullie oproepen heb geaccelereerd en vermenigvuldigd. Het kan heel goed een nieuwe start zijn voor de Oost-Europese naties om echt een positieve kijk op de toekomst te krijgen. Zij kunnen tot het besef komen dat zij vrij van Rusland willen zijn en de oude communistische invloed en daarom moeten zij zich bevrijden van hun angst voor Rusland. Dit betekent natuurlijk ook dat zij Rusland en het Russische volk moeten vergeven, zoals in de invocatie staat en op dit onderwerp wil ik nog wat dieper ingaan.

Rusland vergeven ten behoeve van jezelf
Het is natuurlijk een heel kenmerkende reactie voor mensen op aarde dat zij, wanneer hen onrecht is aangedaan door iemand, het gevoel hebben dat zij iemand pas kunnen vergeven als diegene aan een bepaalde voorwaarde heeft voldaan. Je ziet dat de meeste naties in West-Europa die door de nazi’s werden aangevallen, Duitsland dat bijna allemaal hebben vergeven. Met andere woorden, zij associëren het moderne Duitsland niet met het nazi-Duitsland. De belangrijkste reden is dat Duitsland bereid was om de fouten die zijn gemaakt in de nazitijd, de holocaust en de oorlog, te erkennen en bereid zijn geweest om daarvoor enige verantwoordelijkheid te dragen en dit intern te verwerken. Daarmee hebben ze op een bepaalde manier aan de voorwaarden voldaan die mensen hadden. Zij hadden het gevoel dat zij Duitsland konden vergeven, omdat Duitsland dit had toegegeven, en daardoor konden ze het moderne Duitsland van het nazi-Duitsland loskoppelen.

Zij hielden het moderne Duitsland niet verantwoordelijk voor de nazitijd. Dit is enigszins vergemakkelijkt door de demonisering van Hitler. Hij was degene die Duitsland heeft verleid en de bron van al dit kwaad, enzovoort. Dit is allemaal niet geheel constructief en correct geweest, maar niettemin heeft dat het proces van vergeving vergemakkelijkt.

Zoals wij eerder al hebben gezegd, was het nooit zodat Rusland in een oorlog werd verslagen, hoewel de Sovjet-Unie instortte, en Rusland heeft eigenlijk nooit een nederlaag geaccepteerd, dus is dat een andere dynamiek. Daarom hebben veel mensen in Oost-Europa het gevoel dat Rusland of het Russische volk moet inzien wat zij ons hebben aangedaan, zich verantwoordelijk te voelen voor alles wat zij ons hebben aangedaan, moeten zeggen dat het hun spijt, ons om vergeving vragen en daarna – als ze dat willen doen – zullen wij hen vergeven.

Nu mijn geliefde, gezien de gruweldaden die in vijftig jaar bezetting en onderdrukking door de Russen, zijn gepleegd, is dit een begrijpelijke reactie. Nogmaals, we nemen niemand iets kwalijk, wij nemen het Russische volk of Rusland niet kwalijk wat er in de communistische tijd is gebeurd. Wij nemen niemand in Oost-Europa kwalijk dat ze zo hebben gereageerd. Het is in feite nodig dat jullie (om het moeilijke verleden achter je te laten) in gedachten toegeven wat er met jullie is gebeurd. Als iemand anders jullie kwaad heeft gedaan of heeft onderdrukt, is het noodzakelijk om toe te geven dat dit niet goed was, ze hadden dat niet moeten doen, ze hadden dat niet mogen doen volgens de algemene humanitaire maatstaven van hoe je andere mensen behandeld.

Het is noodzakelijk dat de naties van Oost-Europa openlijk erkennen (en sommigen hebben dat nog niet gedaan in de mate die nodig is) dat het niet goed was dat het stalinistische Rusland hun natie bezette en onderdrukte. Het was verkeerd dat de handlangers van het stalinistische regime en de communistische partij, zelfs mensen in hun eigen naties, andere mensen arresteerden, doodden, martelden, en naar concentratiekampen zonden, enzovoort. Dit was verkeerd. Het was inhumaan, het was een anti-humanitaire daad. Daar bestaat geen twijfel over. Het is noodzakelijk dat jij zover komt dat je dit in gedachten erkent, omdat dit in feite de enige manier is om verder te gaan en je af te scheiden van, niet zozeer de daad, maar jouw reactie erop.

Je kunt erkennen dat die daad niet gepleegd had mogen worden. Wanneer je erkent dat deze schending niet had mogen plaatsvinden, kun je (in ieder geval de mensen die het meest bewust zijn) de volgende stap nemen. Je kunt zeggen: “Deze actie heeft een reactie in mij gewekt, in ons als natie, in onze nationale psyche. Nu, als die actie niet had mogen gebeuren, dan zou de reactie er ook niet zijn gekomen, in een ideale wereld. Met andere woorden wanneer wij erkennen dat die actie niet had mogen plaatsvinden, zien we ook in dat onze reactie – in het ideale geval – er niet was geweest. De reactie is begrijpelijk, maar in het ideale scenario was onze reactie er niet geweest en het gevolg is dat wij die reactie dan niet meer met ons mee zouden dragen.”

Rusland wordt niet weer zo agressief
Omdat mijn geliefden, het communisme is ingestort en omdat jouw natie in Oost-Europa niet onder het Sovjetcommunisme valt, heeft het grotere vrijheid. Sommige zijn lid van de NAVO en de Europese Unie. Jullie hebben je op een fysieke manier afgekeerd van het stalinistische Rusland. Het stalinistische Rusland bestaat niet meer. Jullie worden niet meer fysiek onderdrukt. De actie bestaat niet meer, maar de reactie in jullie individuele en collectieve psyche is er nog wel en dat betekent dat jullie niet meer door die actie worden beïnvloed, maar nog wel door de reactie erop.

De vraag die we nu moeten stellen, is: “Willen wij ons nog steeds door de reactie op het communistische tijdperk laten beïnvloeden? Of willen we een nationaal bewustzijn krijgen en een bewuste poging doen om die reactie los te laten, die reactie te ontstijgen, hem verwijderen?” Wij hebben jullie een paar ideeën gegeven over hoe je dit kunt doen door de samenleving te veranderen, maar ik wil hier nog één ding aan toevoegen. Het is nogmaals, begrijpelijk dat veel mensen in Oost-Europa bepaalde wrok of boosheid koesteren ten aanzien van Rusland als natie. Niet beslist voor het volk van Rusland van tegenwoordig, maar vanwege hun angst dat Rusland zoiets weer zou kunnen doen, hebben ze het gevoel dat Rusland opnieuw zoiets zou kunnen doen en daarom hebben ze het gevoel dat zij Rusland pas kunnen vergeven, als zij er zeker van zijn dat Rusland hen niet weer aanvalt of onderdrukt.

In West-Europa zijn de meeste naties er natuurlijk relatief zeker van dat Duitsland nooit weer zo’n situatie zou kunnen scheppen als in de nazitijd is gebeurd. Als je naar Oost-Europa kijkt, dan zijn er vele, vele mensen die vaak onuitgesproken angst hebben dat Rusland opnieuw zou kunnen doen wat ze in de stalinistische tijd heeft gedaan. Dit komt voor een deel omdat het Russische volk niet heeft toegegeven dat dit verkeerd was, dat dit nooit had mogen plaatsvinden en op geen enkele manier om een soort van vergeving heeft gevraagd. Dus jullie zijn er nooit zeker van hoe het Russische volk zal reageren.

Ik wil zeggen dat ik de demonen van angst heb weggehaald. Jullie zijn lid van de NAVO, in de Europese Unie. De fysieke situatie is anders. Ik zeg ook dit: De situatie in Rusland is anders. Ik kan je niet per definitie beloven dat Rusland nooit weer een dergelijke agressieve actie zal ondernemen, maar ik kan je er wel met absolute zekerheid van verzekeren dat het stalinistische Rusland nooit weer opnieuw verschijnt. Rusland zal nooit het niveau van agressiviteit terugkrijgen dat je in het verleden hebt gezien. Het gebeurt niet, omdat de planeet eenvoudig voorbij het punt is waarop dit kan gebeuren. Het collectieve bewustzijn in Rusland is voorbij het punt waarop dit kan gebeuren. Sommigen kunnen hieraan twijfelen, maar toch is het zo. Dit komt grotendeels vanwege de vele spirituele mensen in Rusland die hun bewustzijn hebben verhoogd, waaronder natuurlijk onze studenten die onze invocaties en decreten hebben gebruikt die voor deze omslag hebben gezorgd, waardoor je niet terug kunt.

De enige manier om je van Rusland te bevrijden
Nu zitten we in de situatie dat jullie erkennen dat jullie een bepaalde angst hebben voor wat Rusland zou kunnen doen. Jullie geven toe dat jullie een reactie hebben die uit de communistische tijd komt en dat jullie die reactie op het emotionele, mentale en identiteitsniveau met jullie meedragen en dat dit jullie belast. Dit vraag is eenvoudig: “Willen jullie een nieuw tijdperk ingaan waarin jullie je niet belast voelen door het communistische verleden, dit niet met jullie meedragen, maar een nieuwe positieve kijk op het leven omarmen en het gevoel hebben dat jullie natie vrij is om zich te ontwikkelen zonder druk van Rusland?”

Als jullie dat willen, moeten jullie je realiseren dat de enige manier om dit te doen, is dat jullie je reactie uit het verleden loslaten. De enige manier om die reactie uit het verleden los te laten is Rusland en het Russische volk onvoorwaardelijk te vergeven. Jullie moeten ie neiging opgeven om te wachten met vergeving tot zij veranderen. Waarom mijn geliefden? Omdat jullie, als jullie wachten tot de Russen veranderen, je nog steeds door hen laten onderdrukken, jullie je tegen laten houden. Jullie hebben je niet van de invloed van Rusland bevrijd.

Daarom is de vraag heel eenvoudig: “Willen jullie de vooruitgang van jullie natie laten afhangen van de Russen?” Of willen jullie vooruit als onafhankelijke, vrije staat die een prachtige toekomst voor zich heeft? Als je vooruit wilt, moet je hier eenvoudig naar kijken en zeggen: “Wij kunnen niet wachten tot de Russen veranderen. Misschien hebben we niet eens het recht om te eisen dat de Russen veranderen. Misschien kunnen ze dat niet, misschien willen ze dat niet. Maar hoe het ook zij, wij gaan niet wachten tot er iemand anders verandert. Wij gaan zelf veranderen, wij gaan vooruit, wij gaan accepteren dat wij een schone witte bladzijde hebben en een nieuw tijdperk. De Gouden Eeuw van onze natie begint op dit moment.”

Dit kan natuurlijk gebeuren door een openbaar debat hierover en het is mogelijk dat er mensen in veel naties zijn die de voorloper kunnen zijn om die ideeën naar buiten te brengen. Zelfs een aantal mensen kwam persoonlijk tot deze conclusie dat dit een grote impact op de natie zou hebben. Mijn geliefden, als je niet bang voor iets bent, dan is het zeer onwaarschijnlijk dat je die situatie fysiek meemaakt.

De visie voor jouw natie vasthouden
Er zijn dingen waar jij de visie voor kunt vasthouden, jij kunt de oproepen doen. Mijn geliefden, alleen al het feit dat jullie hier zijn, dit bewustzijn verankeren, tot dit besef komen, kunnen jullie veel impact op jullie natie en de andere naties van Oost-Europa hebben, als je hier wat oproepen voor wilt doen. Het kan een heel geleidelijke verandering tot stand brengen, omdat ze uit die impasse komen waar vele in zitten. Zij hebben al enige vooruitgang geboekt, maar begrijpen niet waarom zij niet meer vooruitgang boeken. Zij kunnen niet, zoals je in naties zoals Polen ziet, begrijpen waarom zij niet gelijk aan het westen zijn, waarom zij niet de welvaart hebben die zij in het westen zien, waarom zij niet dat respect krijgen. Zij kunnen niet begrijpen waarom zij de terugval door het communistische tijdperk niet hebben overwonnen en weer zijn waar zij hadden moeten zijn.

De reden is heel eenvoudig: Zij dragen nog steeds de reactie in hun nationale psyche en individuele psyche met zich mee, dus hebben zij zich nog niet van hun Sovjetverleden, het communistische verleden, bevrijd. Hoe kun je nu verwachten dat je fysieke situatie op hetzelfde niveau is, alsof je nooit door dat verleden belast bent geweest? Hoe kun je de fysieke situatie inhalen, waarin je in het ideale geval was geweest, als je die reactie nog steeds met je meesleept?

Het is heel belangrijk geweest om die ideeën in het collectieve bewustzijn te verankeren, om die te verspreiden, zodat de mensen die gevoeliger, ontvankelijker, zijn zich hier meer bij kunnen aansluiten. Er bestaat in ieder geval een kans dat veel naties in Oost-Europa zich hier in de komende jaren en decennia meer van bewust worden, er meer over zullen discussiëren hoe ze vooruit kunnen komen. Dit kan een grote, grote dienst aan die naties zijn, want wij willen natuurlijk graag zien dat de volken in Oost-Europa zich bevrijden van alle lasten uit het verleden, net zoals wij alle mensen overal, inclusief Rusland, graag bevrijd willen zien van hun verleden.

Ik wil eenvoudig mijn grote dankbaarheid uitspreken en de grote dankbaarheid van de geascendeerde meesters voor deze conferentie, voor jullie dienstbaarheid, jullie open hart, en de bereidheid om de uitzendstations te zijn voor deze boodschappen en uitgaven van licht die wij hebben uitgevoerd. Dus mijn dankbaarheid en mijn liefde voor dit alles.