Psychologie onderwijzen op scholen

Vraag: Wanneer zal het onderwijsstelsel in Estland veranderen, zodat jonge mensen meer kunnen leren over het leven dan de dingen die zij momenteel moeten leren?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria – Estland, 2017:

Nogmaals, de verandering waar wij naar op zoek zijn in het onderwijsstelsel is niet één specifieke verandering, omdat verschillende naties hun onderwijsstelsel zelf moeten bedenken, gedeeltelijk op grond van hun geschiedenis en hun nationale bewustzijn. Estland is duidelijk een natie die in vele opzichten achterop ligt, omdat die zich te veel richt op het mechanisch uit het hoofd leren. Er zijn veel landen in Oost-Europa die nog steeds een restant over hebben van het mechanisch uit het hoofd leren van feiten in plaats van de ontwikkeling van de persoonlijkheid van de student, enzovoort.

Niettemin de verandering waar wij in de eerste plaats naar op zoek zijn, is dat naties beginnen om kinderen meer psychologisch inzicht te geven: Hoe ze met hun eigen psychologische problemen om moeten gaan, hoe ze met de psychologische problemen van andere mensen om moeten gaan, enzovoort. In veel naties wordt men zich er in toenemende mate van bewust van het onderwerp dat kinderen andere kinderen pesten, en dat ze hen een trauma bezorgen en dat het hun opleiding hindert. Dit is één stap in de goede richting, maar niet de laatste stap, omdat veel naties er een beleid op na houden van pesten onderdrukken. Het is veel beter om de kinderen psychologielessen te geven en hoe de psychologie werkt.

Er zijn natuurlijk redenen waarom dit nog niet is gebeurd en zoals je weet mijn geliefde, komt elk probleem erop neer dat er gevallen wezens zijn die niet willen dat het bewustzijn wordt verhoogd. Zij willen niet dat de mensen les krijgen in hun psychologie, omdat ze dan in staat zijn om conflicten op te lossen en dan hebben de gevallen wezens hen niet meer in hun macht. Dit is in veel landen echter niet beslist de belangrijkste reden.

Er zijn in feite veel landen – Estland, de Scandinavische landen, veel Europese landen – die op een soort kruispunt staan, omdat het traditionele conflict tussen de wetenschap en religie tot gevolg had dat er geen echte discussie kwam over wat voor wezens wij zijn als menselijke wezens, en hoe wij als menselijke wezens eigenlijk functioneren. Wat hebben wij nodig om een redelijk vervuld bestaan te leiden? Wat moeten wij weten over onze psyche om zo’n leven te krijgen?

Wij zijn op zoek naar zo’n omslag, maar het is meer dan het onderwijsstelsel. Wij vragen van de samenleving om dit conflict tussen de traditionele christelijke religies en het wetenschappelijk materialisme op te lossen. Dit betekent niet dat ze de leringen van de geascendeerde meesters moet accepteren. Zij hoeven alleen maar over deze kwestie te beginnen te discussiëren en beseffen dat je over dit onderwerp iets aan de weet kunt komen dat niets te maken heeft met traditionele religies en het materialisme.

Wanneer gaat dat gebeuren? Welnu, het is niet realistisch om te verwachten dat Estland een van de voorlopers hiervan zal zijn, maar in principe kan het binnen tien jaar gebeuren, vooral als een aantal spirituele mensen overal ter wereld, of in Europa, er een onderwerp van maken om oproepen en invocaties voor te doen, die deze groei zouden versnellen.

Het is ook een noodzakelijke stap dat een land als Estland begint te bespreken of haar onderwijsstelsel te streng is, te zeer op mechanisch uit het hoofd leren is gericht en daarmee de creativiteit van de kinderen onderdrukt die het potentieel hebben om de ideeën naar buiten te brengen die Estland in de Gouden Eeuw zouden leiden. In alle voormalige communistische landen bestaat er een lange traditie om de creativiteit te onderdrukken, en het zou dus een goede zaak zijn als Estland en andere landen in Oost-Europa zouden beginnen te praten over: “Zijn wij op de een of andere manier bezig die poging uit de communistische tijd voort te zetten die eigenlijk bedacht was om de individuele creatieve pogingen te onderdrukken? Moeten wij iets veranderen aan de aanpak van onze kinderen, onze aanpak van het onderwijs, om bepaalde kinderen die creatiever zijn, die niet op die traditionele intellectuele en analytische manier leren, te laten schitteren en hun vermogens te ontwikkelen? Omdat het voor onze natie noodzakelijk is om die mensen met de ideeën te laten komen, die alleen zij naar buiten kunnen brengen.”