De Lotussoetra en het innerlijke pad naar Boeddhaschap

Vraag: De Lotussoetra is een van de belangrijkste soetra’s in het Koreaanse boeddhisme. In die soetra staat dat iedereen een Boeddhanatuur heeft en het vermogen bezit om evenzeer de Boeddha te worden. Ik ben nieuwsgierig om te weten of de Lotussoetra ook door de echte Gautama Boeddha werd gegeven.

Antwoord van Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 2016 – Seoel, Korea:

Ja, mijn geliefde, het is een echte soetra die ik heb uitgebracht. Dat gezegd hebbende, zou ik erop willen wijzen dat de overgrote meerderheid van de mensen die deze soetra opzeggen, niet geloven wat er in de soetra wordt gezegd. Zij accepteren niet volledig dat zij de Boeddhanatuur in zich hebben en daardoor ook de Boeddha kunnen worden. Als we alle mensen zover zouden kunnen krijgen dat zij dit accepteren, zouden we belangrijke vooruitgang boeken. Dat zou het boeddhisme in een nieuwe fase brengen waarin ze meer het potentieel zouden erkennen dat zij echt de Boeddhanatuur kunnen manifesteren. Hoe meer mensen dit natuurlijk tot uiting brengen, hoe meer veranderingen wij in de samenleving zouden kunnen zien en het collectieve bewustzijn verheffen.

Nu, we zouden kunnen zeggen dat wanneer ik de terminologie van de Boeddhanatuur gebruik om te zeggen dat die inherent in iedereen aanwezig is, je moet begrijpen dat dit niet conflicteert met de leringen van Jezus over het Christuswezen in iedere persoon en dat iedereen de Christus kan worden. Er bestaat geen conflict hiermee. Het zijn geen wederzijds uitsluitende concepten, ze werden alleen in verschillende perioden aan verschillende culturen gegeven. Er zijn natuurlijk bepaalde nuances waar we over kunnen discussiëren, zoals we al eerder hebben onderwezen, omdat het Christusbewustzijn de fase is waar je doorheen gaat waarin je probeert om anderen meer te helpen en daarna kun je het Boeddhische bewustzijn krijgen, of wat wij in het oosten vaak als het Boeddhische bewustzijn beschouwen, omdat je meer innerlijk verankerd bent en jij je zelfs uit de wereld kunt terugtrekken, zoals je zag dat ik mij terugtrok in een ashram en daar les te geven. Terwijl je zag dat Jezus er meer op uit ging om de mensen te ontmoeten op de plek waar zij zijn.

Opnieuw, die twee sluiten elkaar niet uit, het zijn slechts verschillende fases en er zijn mensen die eraan toe zijn om het pad van Boeddhaschap te omarmen. Er zijn ook veel mensen in het oosten die er in feite nog niet aan toe zijn om het pad naar Boeddhaschap te omarmen, omdat zij eerst nog wat stadia moeten doorlopen. Daarom zullen zij eerst het pad naar Christusschap moeten doorlopen voor zij daar aan toe zijn

Dit is natuurlijk een van de grote problemen wanneer een spirituele lering wordt gegeven. Elke spirituele lering wordt gegeven voor een specifiek bewustzijnsniveau. Als mensen nog niet op dat bewustzijnsniveau zijn, kunnen zij de innerlijke betekenis van de lering niet bevatten. Dan maken ze van de innerlijke lering een uiterlijke religie, zoals wij al vaker hebben gezegd, waardoor zelfs het boeddhisme zo wordt geritualiseerd en zo ondergedompeld in tradities en rituelen dat de mensen denken dat zij, als zij de ceremonies en rituelen in de buitenwereld uitvoeren, automatisch vooruitgang zullen boeken.

Het betekent niet dat de mensen niet vooruitgang kunnen boeken op deze manier, maar als je de dogma’s van het boeddhisme op de wereld aanhangt en dat blijft doen, kom je niet automatisch op het punt dat je accepteert dat jij de Boeddhanatuur hebt. Dat geldt natuurlijk ook voor het christendom, waardoor degenen die het innerlijke pad naar Christusschap niet hadden begrepen, de religie in de buitenwereld vormden. Nogmaals, zoals Jezus heel vaak heeft gezegd, brengt het volgen van de uiterlijke beoefening van het christendom zoals het tegenwoordig eruitziet, je niet op het punt waarop je klaar bent om het innerlijke pad te volgen.

Het is heel erg nodig dat men zich meer bewust wordt van de noodzaak om verder te kijken dan de uiterlijke lering en de rituelen en naar de innerlijke boodschap te luisteren en het innerlijke pad te vinden. Wij onderwijzen tegenwoordig als geascendeerde meesters juist dat het pad verschillende niveaus heeft en dat je op verschillende niveaus verschillende leringen nodig hebt.

Eigenlijk zijn er veel mensen in het oosten die zijn opgevoed in een boeddhistische cultuur, die veel profijt kunnen hebben van het bestuderen van de leringen die wij in deze tijd uitgeven over het pad naar Christusschap. Dit zou hen in staat stellen om een geleidelijk stap voor stap pad te nemen dat hen zou voorbereiden op het pad naar Boeddhaschap.

Hoewel ik natuurlijk geprobeerd heb om het Achtvoudige Pad te geven als richtlijn in de buitenwereld, bestaat er geen garantie dat het volgen van een uiterlijk systeem je geest voor het innerlijke pad openstelt. Dit moet gebeuren door je er bewust van gewaar te zijn, een bewuste beslissing, om dat innerlijke pad te willen volgen. Daarom is het niet de best aanpak als je denkt dat jij, omdat je in een boeddhistische cultuur werd geboren, aan het innerlijke pad van de Boeddha toe bent.

Het is beter om je opener en nederiger op te stellen, zodat je niet een kloof krijgt tussen waar je bent en waar jij denkt dat de Boeddha was. Dit zie je bij veel boeddhisten, net als bij veel christenen: Zij zien een kloof tussen zichzelf en het boeddhische bewustzijn, net zoals zij een kloof zien tussen zichzelf en Jezus. Een religie in de buitenwereld kan die kloof niet overbruggen. Die kun je alleen maar oversteken met het innerlijke pad, maar je moet weten waar jij in bewustzijn bent en wat je nodig hebt om de volgende stap op jouw pad te nemen.

In heel veel religies hebben ze dat innerlijke pad afgenomen en de uiterlijke lering heeft daardoor die kloof veroorzaakt. De gevallen wezens doen er natuurlijk alles aan om de beoefening in de buitenwereld te vervormen, zodat de mensen die kloof niet kunnen dichten en het innerlijke pad vinden. In deze tijd proberen wij de mensen bewust te maken van het bestaan van het innerlijke pad en de noodzaak om dat te volgen.