Hoe ik dictaten van geascendeerde meesters ervaar

 

door Kim Michaels

In dit artikel zal ik proberen met woorden te beschrijven hoe ik het opnemen van een dictaat ervaar en hoe ik het verschil voel tussen diverse meesters. Vanzelfsprekend is het moeilijk om zulke ervaringen met woorden te beschrijven. Stel je maar eens voor hoe je de smaak van een appel met woorden moet beschrijven aan iemand die nog nooit een appel heeft geproefd.

Hoe het voelt om een dictaat op te nemen
Ik heb vaak mensen horen zeggen dat zij denken dat het een heel hoge ervaring moet zijn om een dictaat op te nemen, maar dat is in feite niet zo. In het vorige artikel heb ik beschreven dat de essentie voor mij is dat ik in een volledig neutrale gemoedstoestand ben. Daarmee bedoel ik dat ik boven de normale contrasten sta en daardoor kan ik gewoon niet zeggen of dit een hoge ervaring is in tegenstelling tot een lage ervaring of een gewone ervaring. Je kunt niets vergelijken met een volledig neutrale staat van zuiver gewaarzijn. Het ís er gewoon, maar het is niet het een of het ander.

Maar als ik een dictaat geef, stroomt er een enorme hoeveelheid spiritueel licht door mij heen, dus na het dictaat voel ik dat licht wel en voel ik ook hoeveel de Aanwezigheid van de meester mijn bewustzijn heeft verhoogd. Soms heb ik weleens een dictaat opgenomen terwijl ik moe was, maar daarna voelde ik mij zo energiek dat ik het gevoel had dat ik wel de marathon zou kunnen lopen (niet dat ik dat ook ooit heb geprobeerd). Naderhand voel ik mij vaak zo in de wolken dat ik het gevoel heb dat ik wel naar een verre bestemming zou kunnen vliegen of dat ik alle mysteries in het universum zou kunnen doorgronden.

Ik heb meerdere malen gesproken over een neutrale gemoedstoestand, maar ik heb me de laatste tijd gerealiseerd dat dictaten mij wel verschillende ervaringen geven. Ik heb gemerkt dat er keren zijn dat ik me zo op de meester en de stroom van bewustzijn concentreer dat ik me nergens anders van bewust ben. Dit noem ik een neutrale gemoedstoestand. Er zijn ook momenten dat ik de Aanwezigheid van de meester sterker voel en geabsorbeerd word door de meester of me één met een meester voel.

Ik merk dat dit meestal gebeurt wanneer ik tijdens een dictaat zit. Wanneer ik sta (en soms is dat meer dan een uur), dan gaat een beetje aandacht naar het staande houden van mijn lichaam en naar het publiek blijven kijken. Wanneer ik zit, kan ik me volledig concentreren op het ervaren van de meester. Er zijn ook dictaten die ik onderwijsdictaten noem, omdat ik voel dat de meester zich richt op het geven van een specifieke lering. Bij andere dictaten zijn de woorden niet zo belangrijk als de energie die wordt uitgegeven en de Aanwezigheid van de meesters. Tijdens de eerste richt ik me op de woorden en tijdens de laatste voel ik de meester zelf sterker.

Een pragmatische aanpak
Het grootste voordeel als je boodschapper bent, is dat je de Aanwezigheid van geascendeerde meesters kunt voelen. Dat geeft me een uniek referentiekader, maar eerlijk gezegd hebben we geen dictaat nodig om die ervaring te krijgen. Die kunnen we ook krijgen als we luisteren naar een dictaat of als we rechtstreeks contact maken met de meesters in ons eigen hart.

Door de tijd heen heb ik een pragmatische aanpak ontwikkeld, omdat ik weet dat ik dit heel lange tijd zal blijven doen. Ik beschouw mijn werk als boodschapper als mijn levensmissie en ik concentreer mij erop om het zo goed mogelijk te doen zonder een gevoel van eigendunk te krijgen. Ik haal wel een gevoel van voldoening uit het gevoel dat de meesters één of een paar dictaten naar buiten hebben gebracht die zij graag wilden geven. Voor mij is het heel erg de moeite waard om mijn tijd en energie zo te besteden, en dat is al een beloning op zich. Voor mij is de erkenning die ik misschien van anderen krijg, geen motivatie. Wat mij motiveert, is het gevoel dat ik de open deur ben voor de meesters om iets naar buiten te kunnen brengen wat zij naar buiten willen brengen. Dat gevoel is alle beloning die ik nodig heb voor dit werk. Het werk loont zichzelf.

Ik denk dat het luisteren naar een dictaat de mensen een hogere ervaring kan geven dan het opnemen van een dictaat. De reden is dat ik, terwijl ik een dictaat opneem, voortdurend alert moet zijn om een neutraal referentiekader te behouden en op de meester afgestemd te blijven. Wanneer ik ‘neutraal’ zeg, bedoel ik niet passief. Het is in feite een staat van verhoogd gewaarzijn om neutraal te zijn en dat vereist veel concentratie.

Wanneer je naar een dictaat luistert, kun je ook je ogen sluiten en je aandacht op je eigen hart richten. Dit geeft je de optie om ook in een neutrale gemoedstoestand te komen, maar in plaats van er alert op te zijn dat de stroom door jou heen gaat, kun jij je volledig concentreren op het ontvangen van die stroom. Wanneer ik een dictaat opneem, ben ik vaak zo neutraal dat ik geen van beide voel. Maar wanneer je hem alleen opneemt, kun je meer in de ervaring komen.

Nieuwe studenten voelen vaak een groter contrast tussen hun normale bewustzijnsstaat en een dictaat. Dit kan je het gevoel geven dat je een hogere ervaring krijgt, maar het gevoel van contrast zal verdwijnen wanneer jij je bewustzijn verhoogt. In plaats daarvan kun je voelen dat je meer met de meester één wordt, omdat je gewone bewustzijnsstaat dan dichter bij die van de meester komt. Maar tijdens dat eenzijn bestaat er geen contrast. Hoog of laag verliest gewoon betekenis.

Voor mij bestaat het echte teken dat ik een deugdelijk dictaat opneem niet uit de woorden, maar uit de vibratie van het licht dat tijdens het dictaat naar buiten wordt gebracht. Ik voel dit licht vanzelfsprekend net zoals de mensen die mijn werk bestuderen. Als de mensen het licht niet voelen, kan ik ze alleen maar aanraden om andere leringen te gebruiken.

Ik heb vaak het effect gezien op mensen na een dictaat, omdat zij zijn opgetild en zich in de wolken voelen. Tijdens een conferentie kan ik voelen dat de groep omhoog gaat in een spiraal en bij de maaltijden kan ik vaak voelen dat de gesprekken heel erg opgewekt zijn. Een dictaat van een geascendeerde meester biedt je een glimp van de vibratie in een hoger rijk. En het is een heel waardevol referentiekader om te beoordelen wat wij ‘gewoon’ menselijk gewaarzijn noemen.

De ervaring van specifieke meesters
Laat mij eerst wat algemene opmerkingen maken over hoe ik de meesters ervaar. Sommige dictaten zijn zoals ik zei onderwijsdictaten, omdat zij in de eerste plaats bedoeld zijn om iets in woorden uit te leggen. Andere dictaten zijn krachtiger en het belangrijkste is dan dat er licht wordt uitgegeven, terwijl de woorden minder belangrijk zijn. Ik heb soms mensen na een krachtig dictaat horen zeggen: “Dat was een geweldig dictaat!” En hoewel ik hun gevoel wel begrijp, dacht ik soms: “Ja, maar was het rustigere dictaat van Moeder Maria ook niet geweldig?”

Wat voor mij een dictaat speciaal maakt, is dat ik de Aanwezigheid van een Wezen heb aangeraakt dat volledig boven het menselijke, dualistische bewustzijn staat. Bij elk dictaat ervaar ik een Wezen dat helemaal geen ego heeft, geen kritiek of oordeel of andere lagere gevoelens heeft. Ik voel een Wezen dat alleen maar liefde uitstraalt en alle menselijke wezens wil verheffen. Soms is het keiharde liefde die mensen met een schok probeert wakker te schudden, maar het is altijd liefde. En voor mij is dat heel speciaal.

In de meeste gevallen is een dictaat eenrichtingsverkeer, wat inhoudt dat de meester een stroom naar buiten brengt, en dat de mensen ermee kunnen doen wat ze willen. Maar bij een paar vrouwelijke meesters heb ik gevoeld dat de stroom terugkeerde, in die zin dat de meester die het dictaat geeft een uitspraak doet, de reactie van het publiek afwacht en vervolgens weer een uitspraak doet op basis van het vermogen van de mensen om hun geest te verhogen. Dit is tamelijk verbazingwekkend om te zien, omdat ik dan de gedachten van de mensen voel op een manier waarop ik dat normaal niet kan.

Elke meester is een individu en elke meester staat boven het menselijke niveau. Maar er bestaan duidelijk niveauverschillen tussen de meesters. Sommige meesters staan dichter bij ons niveau en hun woorden zijn vaak heel praktisch en gemakkelijk te begrijpen. Hun vibratie is vaak niet zo hoog dat die mensen wegblaast. Dan zijn er niveaus met hogere meesters die vaak op een meer esoterische manier spreken, alsof zij de aarde van verderaf bekijken en zich niet zo druk maken over onze dagelijkse zorgen. De Chohans zijn bijvoorbeeld de leraren die het dichtst bij ons zijn, terwijl de aartsengelen en de Elohim een veel hoger perspectief hebben. En zelfs daarboven staan kosmische wezens, zoals de Godin van Vrijheid, de Grote Goddelijke Leider, Surya, Omega, enzovoort. Het is fascinerend om het verschil tussen die niveaus in de hiërarchie te ervaren.

Laat mij nu mijn ervaringen met specifieke meesters beschrijven.

Jezus
Vanzelfsprekend was Jezus de eerste meester met wie ik begon te werken en met wie ik ook het meest heb gewerkt. Ik voel mij dichter bij Jezus dan een andere meester en door de tijd heen heb ik een gevoel van eenzijn met hem ontwikkeld. Een dictaat van Jezus opnemen voelt zo bekend, zo nabij dat die anders is dan die van de andere meesters. Van de meeste andere meesters ben ik mij gewoonlijk niet bewust. Wanneer zij een dictaat willen geven, heb ik het gevoel dat zij mij van afstand benaderen en voel ik hun Aanwezigheid anders.

Bij Jezus voel ik bijna geen afstand. Hij is er altijd. Soms spreekt hij door mij heen in een dictaat, maar meestal is hij stil. Maar het komt zelden voor dat hij niet aanwezig is, als dat ooit al gebeurt. Ik heb het gevoel dat ik, tenzij ik heel erg moe ben of er niet bij ben met mijn aandacht door een praktisch dingetje, mijn ogen dicht kan doen, mijn mond openen en dat Jezus op elk moment een dictaat zou kunnen geven.

Ik ervaar dat Jezus een heel andere persoonlijkheid heeft, maar ik voel ook dat hij die niet volledig door mij heen tot uitdrukking brengt. Ik voel dat dit komt omdat hij zich er in ieder geval gedeeltelijk van bewust is dat de mensen zoveel verwachtingen van hem hebben dat hij zich al universeler of neutraler opstelt dan minder bekende meesters. Ik heb het gevoel dat Jezus heel gepassioneerd over zaken is en om mensen geeft en dat hij zich wel vrijer zou willen uitdrukken. Misschien gaat hij dat nog wel doen op een bepaald moment in de toekomst.

Mensen hebben mij verteld dat mijn stem een bepaalde kracht krijgt wanneer ik een dictaat van Jezus opneem. Ik zou willen zeggen dat Jezus gewoonlijk niet zo krachtig is als Aartsengel Michaël, maar hij heeft wel een speciale intensiteit. Voor mij is hij zeker de meest intense meester en ik heb vaak het gevoel dat hij nog intenser kan zijn dan hij tot nu toe is geweest. Maar als hij zijn volledige intensiteit zou benutten, dan weet ik niet zeker of ik dan nog in staat zou zijn om een dictaat op te nemen en ik weet niet hoeveel mensen die ervaring zouden kunnen hanteren. Maar misschien verandert dat te zijner tijd wel.

Dictaten van Jezus

Moeder Maria
Na Jezus denk ik dat Moeder Maria de meeste dictaten door mij heen heeft gegeven. Terwijl ik dit opschrijf, word ik mij bewust van een interessant fenomeen.

Wanneer ik Moeder Maria ervaar of zelfs maar aan haar denk, ervaar ik haar als de tedere, liefdevolle, koesterende moeder. Bij Moeder Maria heb ik het gevoel dat ik bij haar op schoot zit, in haar armen lig en mij helemaal veilig en onvoorwaardelijk geliefd voel. Ik heb het gevoel dat zij alles van mij weet en mij nooit bekritiseert of veroordeelt. Zij is precies de moeder die wij allemaal willen hebben – en die wij kunnen krijgen als wij ons op haar Aanwezigheid afstemmen.

Dat gezegd hebbende, toch zijn veel dictaten die zij door mij heen heeft gegeven, heel direct en streng, niet precies wat je van een vrouwelijke meester verwacht. De eerste dictaten gaf zij in 2003 en die gingen over Lucifer en oorlogen. Zelfs een aantal van haar laatste dictaten waren heel streng over het gevallen bewustzijn en daarin vastzitten. Dit is uiteraard een natuurlijk onderdeel van haar ambt als Goddelijke Moeder die de taak heeft al het leven te beschermen. Dus drukt zij de gram van Kali uit, zoals men in het oosten zegt.

Maar ook al heb ik net een van die strenge dictaten opgenomen, toch voel ik dan nog steeds de koesterende moeder en ik kan haar gewoon niet anders bezien. Ik herinner mij bijvoorbeeld een paar dictaten waarin zij heel direct en streng was over de katholieke kerk, en toch voelde ik ook dat ze alleen maar onvoorwaardelijke liefde voor alle katholieken voelt, zelfs de leiders van de kerk.

Het is heel uniek dat zij zo direct en tegelijkertijd toch onvoorwaardelijk liefdevol kan zijn. Ik denk dat je Moeder Maria niet echt kent als je haar onvoorwaardelijke liefde niet kunt voelen.

Dictaten van Moeder Maria

Saint Germain
Ik merk dat ik in mijn hart wil zeggen dat Saint Germain beslist de meest unieke en aparte geascendeerde meester is die ik ooit heb ervaren. Ik merk daarna dat mijn gedachten willen zeggen dat alle andere meesters ook uniek en speciaal zijn. En dan reageert mijn hart gewoon met: “Ja, maar geen van hen is zo uniek als Saint Germain.”

Het gevoel dat ik bij Saint Germain krijg, is dat zijn aura zo snel beweegt en zo’n opbeurende vibratie heeft dat hij ogenblikkelijk elk krachtveld verandert dat hij ingaat. Het is alsof iemand in een donker hol miljoenen lampen aanzet.

Ik herinner mij verscheidene dictaten waarin Saint Germain zo snel sprak dat ik nauwelijks de woorden kon uitspreken. Eén daarvan was in Oekraïne. Tijdens dergelijke dictaten ben ik nog steeds niet in trance, maar ik moet mij wel honderd procent concentreren, zodat er gewoon geen ruimte is voor één afdwalende gedachte.

Ik kan voelen dat Saint Germain er heel erg naar verlangt om zijn bezielende Aanwezigheid met mensen te delen. In dat soort dictaten doen de woorden er eigenlijk niet toe. Hij ontketent gewoon een stroom van zijn Vrijheidsvlam, alsof hij wil zeggen: “HIER BEN IK, WORD WAKKER EN BESEF DAT ALLES IS VERANDERD.”

Het is maar goed dat hij zijn vibratie soms afremt en een dictaat geeft dat meer op een lering lijkt. Maar ik kan je wel zeggen dat een dictaat van een uur van Saint Germain mij wel op mijn tenen laat lopen – vaak in de meest letterlijke zin. Ik heb vaak gevoeld dat ik lange tijd op mijn tenen stond terwijl ik een dictaat van Saint Germain opnam. Vanzelfsprekend sta ik normaal niet op mijn tenen en een uur lang staan is op zich al moeilijk genoeg. Dus een deel van die tijd op mijn tenen staan, is niet iets wat ik fysiek zou kunnen, maar het licht is zo intens dat normale fysieke overwegingen er gewoonweg niet toe doen. Ik heb het gevoel alsof ik fysiek wordt opgetild en ik gewoon op mijn tenen moet gaan staan.

Ik voel dat sommige meesters de tijd nemen om tegen de mensen te praten en hen geleidelijk te helpen om hun bewustzijn te verhogen. Stel je voor dat de mensen op een station staan en dat deze meesters met de trein aankomen, de trein stoppen en er misschien even uit gaan om tegen de mensen te spreken. Maar de trein van Saint Germain rijdt met een halsbrekende snelheid. Hij zal vaart minderen terwijl hij het station passeert, maar als jij niet op een bewegende trein wilt springen, moet je gewoon wachten tot hij de volgende keer weer langskomt.

Ik voel mij altijd vrijer na een dictaat van Saint Germain. Ik ben nog nooit een meester tegengekomen die zo in staat is om mij te bezielen en te helpen om zijn vlam te voelen. Zoals hij zegt: Hij ís echt vrijheid.

Ik merk dat ik aan andere meesters denk die mij ook bijzondere ervaringen hebben gegeven, en ik weet dat dit klopt. Maar mijn hart roept nog steeds dan Saint Germain gewoon bijzonder speciaal is.

Dictaten van Saint Germain

El Morya/Master MORE
Toen ik de Summit Lighthouse voor het eerst ontdekte, was een boek dat door El Morya was gedicteerd, waarin hij ronduit zei dat hij er niet in geïnteresseerd was of de hele wereld zijn chela was, één van de dingen die mij ervan heeft overtuigd dat de Summit Lighthouse deugdelijk was. Als je niet aan zijn eisen kon voldoen, zou hij je voorbijlopen totdat jij er wel aan toe zou zijn. Dat maakte op mij de indruk dat alleen een echte meester zoiets zou zeggen, omdat een nepmeester zoveel mogelijk volgelingen zou willen aantrekken.

In de Summit Lighthouse werd El Morya beschreven als een zeer strenge en harde tuchtmeester. Toen ik de Summit Lighthouse voor het eerst ontdekte, hadden zij rechts van het altaar een enorm schilderij van El Morya hangen, dat hem toonde als een kerel die je streng aankeek met een gouden tulband, een lange baard en doordringende bruine ogen. Dit symboliseerde hoe er naar hem werd gekeken en ik geloof dat hij dit beeld zelf niet erg mooi vond.

Ik heb het gevoel dat de boodschapper van de Summit Lighthouse El Morya strenger deed lijken dan hij in werkelijkheid is. Dit zou gebaseerd kunnen zijn op haar ervaring van hem, maar ik heb het gevoel dat zij hem soms als een soort boeman gebruikte. Ik ken voorbeelden dat ze onenigheid met haar personeel had, of dat zij door hen werd uitgedaagd, en dan zei zij vaak: “El Morya zegt…” en dat was dan het einde van de discussie.

Ik zeg niet dat El Morya nooit ruzies bijlegde. Hij had de boodschapper voor de Summit Lighthouse getraind en wilde vanzelfsprekend dat zij daarin zou slagen. Hij kon ongetwijfeld begrijpen dat er mensen waren die haar uitdaagden op grond van de denkwijze van de gevallen wezens die beter wisten dan de boodschapper hoe zij boodschapper moest zijn. Ik zeg eenvoudig dat El Morya in de cultuur van de Summit Lighthouse gewoon heel streng en hard was, maar ik heb hem niet zo ervaren.

Op een keer liet ik Elizabeth Claire Prophet mijn ego uitdagen. Ik besloot toen eerlijk te zijn en naar mijzelf te kijken in plaats van mezelf te verdedigen. Zodra ik dat besluit had genomen, voelde ik de Aanwezigheid van El Morya op mij neerdalen als een roze wolk van zeer tedere liefde. Tot op de dag van vandaag is dat de enige manier waarop ik El Morya/Master MORE heb gevoeld. Aan het begin van de jaren negentig heeft de Summit Lighthouse het oude schilderij van El Morya vervangen door een andere die hem veel aardiger afbeeldt met een humoristische vonk in zijn nu blauwe ogen. Dus El Morya wilde duidelijk het beeld dat de mensen van hem hadden, veranderen.

Een interessant onderdeel van mijn ervaring met El Morya was het moment waarop hij besloot om zijn naam in Master MORE te veranderen. Ik had nog nooit overwogen of een geascendeerde meester zijn naam zou kunnen veranderen, maar toen ik in 2007 op de conferentie in Engeland kwam, begon ik de Aanwezigheid van El Morya te voelen en hij bracht duidelijk op mij over dat hij zijn naam wilde veranderen. Ik snap dat hij mij probeerde voor te bereiden opdat ik tijdens het dictaat niet zou flauwvallen.

Vanzelfsprekend had ik er geen enkel belang bij dat hij zijn naam veranderde en in die tijd had ik waarschijnlijk ook liever gehad dat hij dat niet deed. Waarmee ik wil zeggen dat ik dit op geen enkele manier zelf had kunnen bedenken. Het kwam natuurlijk nooit in mij op om met de meester ruzie te maken. Na de eerste verbazing heb ik gewoon geaccepteerd dat een geascendeerde meester natuurlijk het recht heeft om te beslissen dat hij een naam wil die zijn bewustzijn beter weerspiegelt. En zoals ik heb uitgelegd, denk ik dat El Morya niet blij was met het beeld dat door de jaren heen van hem was geschapen.

Ik heb mensen horen zeggen dat ik dit allemaal heb bedacht en dat dit bewijst dat ik geen boodschapper van de echte meesters ben, maar voor mij lijkt dat nogal vreemd. Ik bedoel maar: als jij zegt dat een geascendeerde meester zijn naam nooit zou veranderen, zeg je dan niet dat jij beter weet wat een meester moet doen dan hij? Die manier van denken gaat mij wat te ver. Ik kan me voorstellen dat de meesters die het publiek kennen, zoals Jezus en Moeder Maria, hun naam niet veranderen, maar El Morya is over het algemeen niet erg bekend.

Een geascendeerde meester is hier om ons te helpen on aan ons mentale kader te ontsnappen. Waarom zou hij dan niet iets doen om de mensen op te schudden die een niet-constructief beeld van hem hebben gevormd? Geen enkel argument zal trouwens dat soort zaken regelen, maar mijn punt is dat juist de manier van denken dat jij het beter weet dan de meester, het credo van El Morya zelf overtreedt: “Als de goeroe een mier is, sla er dan acht op.” Als wij denken dat we het beter weten dan de leraar, voldoen we niet aan het oude gezegde dat de meester verschijnt, wanneer de student eraan toe is.

Als we denken dat wij het beter weten dan El Morya, dan zijn we nog niet klaar voor Morya. Omdat de vlam van El Morya/Master MORE juist de antithese is van de denkwijze die zegt dat hij het beter dan God weet. Master MORE vraagt niet van ons om koppig of sterk zijn om in aanmerking te komen om zijn student te zijn. Hij eist niet dat wij een blauwe vlam hebben of vastberaden zijn. Hij verwacht maar één ding: eerlijkheid.

Wanneer we totaal eerlijk tegen onszelf zijn, dan is het gewoon een feit: Wij zijn niet geascendeerd; Master MORE is geascendeerd. Hoe kan hij ons helpen om te ascenderen als wij denken dat we het beter weten dan hij? Als we hem willen vertellen hoe hij ons moet helpen om uit onze spirituele blindheid te komen, dan moet Master MORE ons gewoon voorbij lopen en ons met rust laten en ons minder laten worden tot we er genoeg van hebben en bereid zijn om samen met hem méér te worden.

Voor mij is Master MORE meer méér dan meester. Hij is degene die ons altijd inspireert om meer te worden. Dat wil niet zeggen dat ik het gevoel heb dat hij nooit blij is met onze vooruitgang. Hij is gewoon zo afgestemd op de wil van God , en die is dat alles zichzelf transcendeert, dat hij die voortdurende stroom uitstraalt. Als ik mij afstem op de Aanwezigheid van Master MORE, verander ik al en inspireert hij mij om hogerop te komen.

Ik heb al een aantal jaren het gevoel dat Master MORE boeddha is geworden, wat een belangrijke stap is voor een geascendeerde meester.

Dictaten van Master MORE

Gautama Boeddha
Het is altijd een bijzondere ervaring om een dictaat van Gautama Boeddha op te nemen. Zijn dictaten zijn vaak lang en verscheidene zijn wel bijna een uur lang. Ik voel me vaak geïnspireerd om met gekruiste benen te gaan zitten tijdens een dictaat en dit helpt mij om elke bewustheid van mijn lichaam uit te schakelen. Wanneer ik weer opsta na zo’n lang dictaat met gekruiste benen, kan ik nauwelijks nog lopen. Maar zolang het dictaat aan de gang is, voel ik mij niet ongemakkelijk.

Opnieuw, ik ben niet in trance, maar ik heb elk gevoel van tijd, van mijn lichaam en mijn omgeving verloren zolang ik in de Aanwezigheid van de Boeddha ben gehuld. Hij straalt zo’n gevoel van vrede uit dat je uiteindelijk het gevoel hebt dat alles is zoals het moet zijn. Het is een vrede die alles wat je op aarde kunt ervaren, ontstijgt, de vrede die alle begrip te boven gaat.

De Aanwezigheid van Gautama ervaren geeft mij een referentiekader voor wat het inhoudt om totaal onthecht te zijn. Ik zeg niet dat ik daar al de hele tijd ben, maar ik weet wel hoe het voelt. Ik heb het gevoel dat niets op aarde mij ooit uit mijn doen haalt of me stoort, alsof geen één demon van Mara me er ooit toe kan verleiden om erop te reageren. Ik kijk niet naar het leven door het gewone filter van waardeoordelen, omdat het in de geest van Boeddha gewoon is zoals het is.

Na een dictaat van Gautama wist ik vaak heel duidelijk dat duisternis en duistere krachten niet echt bestaan. Het zijn slechts tijdelijke verschijnselen en al het kwaad op deze planeet is net zo vluchtig als de ochtenddauw die verdampt wanneer de zon opkomt.

Wanneer ik een dictaat van Gautama opneem, dan weet ik ook hoe het voelt dat tijd gewoonweg niet bestaat. Wanneer ik mij richt op de stroom van licht die uit de geest van de Boeddha komt, dan lijkt tijd irrelevant. Moet ik ergens heen, moet ik een deadline halen?

Ik zei dat ik bij Saint Germain het gevoel krijg van een bewegende trein die altijd verder snelt. Bij Gautama heb ik het gevoel dat de wereld voorbij lijkt te gaan, er staat een scherm achter alle bewegingen dat constant stil staat. Die onbeweeglijke achtergrond is de geest van de Boeddha. Die blijft onbewogen onder alles wat er op aarde gebeurt, omdat elke beweging – hoe krachtig ook – zich simpelweg binnen de ruimte die de Boeddha inneemt, beweegt.

Gautama geeft mij een tastbaar gevoel van ruimte als een onbeweeglijke achtergrond die alle bewegingen mogelijk maakt. Het is niet gewoon iets wat bestaat; het is een gemoedstoestand en er is een wezen met Boeddhisch bewustzijn voor nodig om dit voortdurend zo te houden. Dat doet Gautama als Heer van de Wereld. Zonder hem was er geen ruimte waarbinnen wij kunnen bewegen.

Dictaten van Gautama Boeddha

Aartsengel Michaël
Alle aartsengelen hebben samen dezelfde basale eigenschap, namelijk dat er in hun aanwezigheid geen ruimte is voor twijfel. Met ons gewone bewustzijn kunnen we allerlei twijfels hebben of het gevoel dat de materie macht over de geest heeft. Maar in de aanwezigheid van een aartsengel verdwijnt dit onmiddellijk. Zij zijn gewoon zo één met hun spirituele vlam dat er geen ruimte is om te betwijfelen of de vlam sterker is dan iets anders op de materiële wereld. Het is een geweldig referentiekader als je de aanwezigheid van een aartsengel hebt ervaren.

Aartsengel Michaël is altijd heel krachtig en ik krijg het gevoel dat een niet te stuiten energiegolf alle lagere manifestaties wegveegt. Na een dictaat van Aartsengel Michaël heb ik altijd het gevoel dat er geen twijfel over bestaat dat de krachten van het licht altijd de strijd tegen de duisternis zullen winnen. Toch heb ik nooit het gevoel gekregen dat Aartsengel Michaël zichzelf beschouwt als tegenstander van duistere krachten, zichzelf met hen in een strijd verwikkeld ziet, boos op hen is of hen wil veroordelen. Hij is gewoon onbeweeglijk voor hun lagere energie.

Als ik Aartsengel Michaël in één woord zou moeten karakteriseren, dan zou ik zeggen: onverzettelijk. Als we ons ego niet willen opgeven, dan ervaar je Aartsengel Michaël als totaal onverzettelijk. Als wij ons ego wel willen opgeven, dan ontdek je dat Aartsengel Michaël een onvoorwaardelijk liefdevolle meester is die ons letterlijk ‘mee veegt’ zoals in het decreet aan hem staat.

Ik heb het gevoel dat de aartsengelen de zuiverste uitdrukkingsvormen zijn van spirituele vlammen die ik heb ervaren. Zij stralen hun specifieke vlam zo sterk uit dat die alle mindere energie verteert. Daarom zijn de nieuwe decreten aan hen zo’n grote dispensatie.

Dictaten van Aartsengel Michaël

Laat niemand ervoor zorgen dat jij aan de meesters gaat twijfelen
Ik heb zoveel kostbare ervaringen gehad met de geascendeerde meesters dat ik absoluut nergens over twijfel. Ik weet dat de meesters echt bestaan en ik weet dat ik met de echte geascendeerde meesters werk. Mijn ervaring van de meesters en hun Aanwezigheid is daar het bewijs van.

Ik zeg dit omdat ik door de jaren heen mensen heb ontmoet die wel spiritueel waren, maar op diverse manieren twijfels hadden of de meesters wel echt bestaan. In de Summit Lighthouse bijvoorbeeld begonnen veel mensen te twijfelen aan het bestaan van de meesters toen de boodschapper ziek werd en zich terugtrok. Het was alsof hun relatie tot de meesters had afgehangen van de boodschapper en toen de boodschapper niet aan hun mentale beeld voldeed – of werd bekritiseerd en afgekraakt door een groep negatieve mensen – begonnen zij eraan te twijfelen of die hele ervaring wel echt was geweest. Ik ken mensen die daarna spiritualiteit hebben opgegeven.

Door de jaren heen ben ik diverse negatieve reacties van mensen tegengekomen die zeggen dat geascendeerde meesters gewoonweg niet bestaan. Toen de Summit Lighthouse bijvoorbeeld werd bekritiseerd door de pers, was het een van de gezegdes dat de boodschapper met de ‘geesten van dode mensen’ communiceerde. Het heeft mij altijd verbaasd dat er mensen op de wereld zijn die zo boos en agressief zijn dat zij de overtuigingen van andere mensen proberen te vernietigen

Mijn persoonlijke reactie hierop is dat dit enkel het resultaat is van de ongelooflijke spirituele hoogmoed en arrogantie die het kenmerk zijn van de denkwijze van de gevallen wezens. Ik zeg niet dat specifieke mensen gevallen wezens zijn, want dat maakt mij niets uit. Wat ik zeg, is dat de essentie van de denkwijze van de gevallen wezens is dat ze denken dat zij het beter weten dan God. En het is mij wel duidelijk dat er mensen zijn die geloven dat zij beter dan God of de geascendeerde meesters weten hoe iets moet. Deze mensen spreiden nog een andere eigenschap van de denkwijze van de gevallen wezens ten toon en die is dat zij de dwangmatige behoefte hebben om anderen te beïnvloeden. Zij kunnen het gewoon niet loslaten; zij kunnen niet leven en laten leven.

Mijn standpunt is dat ik een directe ervaring van de geascendeerde meesters heb en ik ervaar dat de meesters heel ver boven alles staan wat ik ooit op aarde ben tegengekomen. Wanneer die mensen bij mij komen met argumenten en slecht verborgen boosheid, staat dat zo in contrast met mijn ervaring van de meesters dat ik het niet met elkaar kan vergelijken. Hoe zou ik ooit hun lage vibratie kunnen kiezen boven de hoge vibratie die ik van de meesters ervaar? Hoe zou iemand ooit kunnen denken dat zij de macht hebben om mijn directe innerlijke relatie met de geascendeerde meesters teniet te doen? Ik bedoel, hoe kunnen mensen zelfs zo denken?

Ik heb geleerd dat niets wat ik zeg bevooroordeelde mensen ooit kan beïnvloeden, maar mijn punt is dat het kostbaarste wat we hebben ons eigen innerlijke contact met de geascendeerde meesters is. Het is nooit mijn doel – en ook nooit het doel van de geascendeerde meesters – geweest dat mijn werk en websites een vervanging voor jouw innerlijk contact worden. Het doel is jou leringen en hulpmiddelen te geven om op het punt te komen dat jij bewust de Aanwezigheid van een geascendeerde meester direct in je eigen hart kunt voelen.

Wat iemand ook zegt over het niet bestaan van geascendeerde meesters, laat de onmogelijkheid om boodschapper te zijn, of hoe zij een specifieke boodschapper proberen te bekritiseren, nooit jouw innerlijk contact beïnvloeden. De meesters bestaan echt. Zij willen niet dat jij hen tot in het oneindige alleen maar door een lering of een boodschapper kent. Zij willen zich rechtstreeks in jouw eigen wezen aan jou openbaren.

Dit innerlijke contact is het kostbaarste wat je hebt. Het is een zeer Kostbare Parel en het is de moeite waard om alles wat je hebt op de wereld op te geven om met de geascendeerde meesters in contact te komen. Laats niets wat iemand zegt, laat geen blinde hoogmoed en arrogantie van de denkwijze van de gevallen wezens tussenbeide komen bij jouw innerlijke contact met de geascendeerde meesters. Zoals in het gezegde staat: “Laat niemand jou je kroon afpakken.”