Hoe ontvang ik dictaten van geascendeerde meesters?

 

door Kim Michaels

Er is mij vaak gevraagd hoe ik een dictaat opneem, hoe dat voelt en hoe ik de verschillende meesters ervaar. Ik spreek hierover in dit en het volgende artikel.

Geen channelen in trance
Het eerste wat ik wil zeggen, is dat wat ik doe gewoonlijk niet is wat als channelen in trance wordt omschreven. Met andere woorden, ik ga niet in trance zodat de meesters mijn gedachten overnemen en ik mij niet bewust ben van wat er wordt gezegd. Ik heb eens gelezen over een bekende channeler die zegt dat zij uit haar lichaam wordt gehaald en naar een hogere dimensie wordt gebracht, terwijl ze aan het channelen is en dat zij de gechannelde entiteit haar lichaam en geest een poosje laat overnemen. Deze entiteit gebruikt zelfs haar lichaam om wijn te drinken, iets waar hij naar het schijnt nog steeds van houdt.

Ik heb in een eerder artikel genoemd dat ik er zelfs als kind al van bewust was dat mijn geest het grootste goed is wat ik heb en dat ik die zo zuiver mogelijk moest blijven. Tegelijkertijd ben ik altijd heel gevoelig voor energie en kan ik, zoals ik ook heb beschreven, gemakkelijk voelen of iemand, of iets, mijn gedachten probeert te beïnvloeden door wat ik paranormale projectie noem. Ik heb ook beschreven dat ik mij er altijd van bewust ben geweest dat het mijn verantwoordelijkheid is om mijn eigen beslissingen in het leven te nemen.

Ik moet er niet aan denken dat ik mijzelf in trance zou brengen, of mij door iemand anders in trance laat brengen. Ik heb altijd intuïtief geweten dat ik nooit iemand of iets kan toestaan om mijn geest over te nemen. Dit was iets wat ik al vanaf mijn jeugd wist en het werd door de Summit Lighthouse bevestigd waar werd gezegd dat de meesters de vrije wil totaal respecteerden en daarom nooit de gedachten van een boodschapper zouden overnemen. Ik ben het er helemaal mee eens op grond van mijn eigen innerlijke weten en ervaring.

Een boodschap aannemen is voor mij nooit een doel op zich geweest. Ik voel niet de behoefte om op iemand anders indruk te maken, dus ben ik niet bereid om een entiteit mijn geest over te laten nemen om een of andere ongewone boodschap over te brengen. Onderscheidingsvermogen is voor mij altijd essentieel geweest en ik heb altijd alles geschuwd waarvan ik het gevoel kreeg dat het zich met mijn geest probeerde te bemoeien. Wanneer ik een dictaat ontvang, ben ik mij daar volledig van bewust en ik ben alles gewaar wat er wordt gezegd. Ik zou op elk moment met het dictaat kunnen stoppen.

Waar een dictaat vandaan komt
Er zijn vier niveaus in het materiële universum en de geascendeerde meesters werken alleen maar op de hogere niveaus van het identiteits- of etherische rijk. Om een dictaat van een meester te kunnen ontvangen, moet ik in staat zijn om mijn bewustzijn te verhogen naar dat niveau van bewustzijn. Hoe doe ik dat?

In de eerste plaats moet ik een bepaalde zuiverheid in mijn vier lagere lichamen bezitten. Als ik veel emotionele onrust zou hebben, dan is het heel moeilijk om door het lawaai in mijn gevoelslichaam heen te komen. Als ik heel intellectueel was en de neiging heb om mijn gedachten in kringetjes te laten lopen, dan zou het moeilijk zijn om boven mijn mentale lichaam uit te komen. Als ik heel erg gehecht zou zijn aan een bepaalde aardse identiteit, dan zou het moeilijk zijn om boven de lagere niveaus van het identiteitsrijk uit te komen. Voor mij bestaat er geen twijfel over dat die duizenden uren decreten opzeggen een essentieel onderdeel van mijn voorbereiding hebben gevormd. Dit heeft beslist veel energie in mijn vier lagere lichamen getransformeerd, zodat ik mij kon afstemmen op de hogere niveaus.

Een van de manieren om het proces te beschrijven is dat mijn bewuste geest op de wijzer van een radio-ontvanger lijkt. We kunnen aan die wijzer draaien om ons op andere zenders af te stemmen. Het gaat erom of je in staat bent om de wijzer boven de emotionele en mentale zenders af te stemmen tot je de zender van de geascendeerde meesters vindt. Maar wat als de wijzer niet vrij kan ronddraaien? Wat als ik bepaalde energie heb verzameld of persoonlijk sterk gehecht ben aan dingen die voorkomen dat ik ver genoeg draai om de zender van de geascendeerde meesters te bereiken? In dat geval zou ik er misschien statische ruis op kunnen krijgen of zou ik mij misschien wel afstemmen op een lager station.

Zoals ik in andere artikelen heb beschreven: hoe stel ik de wijzer van mijn geest ver genoeg af als mijn intentie niet zuiver is (bijvoorbeeld als ik wrok tegen iemand zou koesteren en wilde dat de geascendeerde meesters die bevestigen) of als ik wilde dat de meesters mijn persoonlijke waarneming van het leven zouden bevestigen?

De gemoedstoestand die nodig is om een dictaat te kunnen ontvangen
Volgens mijn ervaring is het ontvangen van een dictaat een wankel evenwicht. Ik ben niet in trance maar ik ben ook niet in mijn normale waaktoestand. In bepaalde types esoterische literatuur kun je het concept vinden dat getuige zijn of de stille getuige zijn wordt genoemd. Het zenboeddhisme wil ons bijvoorbeeld uit onze normale bewustzijnsstaat halen en in een toestand brengen die soms wel ‘beginnersgeest’ wordt genoemd. Dit is een gemoedstoestand waarin je niet iets analyseert of beoordeelt zoals wij gewoonlijk doen. In plaats daarvan ben je heel erg aanwezig en gewaar, maar we zijn alleen maar getuige van wat er gebeurt zonder ergens een oordeel over te vellen of iets te analyseren. Je herinnert je misschien wel dat de Boeddha zei, toen hem gevraagd werd of hij God was of mens: “Ik ben wakker.” Padmasambhava, de mysticus uit de achtste eeuw die het boeddhisme naar Tibet heeft gebracht, noemde het ‘naakt gewaarzijn’ en zijn verhandeling staat op het internet.

Je vindt een soortgelijk concept in de gnostische leringen over het afbreken van de barrière tussen onderwerp en voorwerp. In plaats van onszelf als een onderwerp te beschouwen dat een voorwerp van afstand bekijkt, verhogen wij ons bewustzijn en ervaren we dat we één zijn met het voorwerp: gnosis. Mystici van diverse scholen beschrijven die hogere bewustzijnsstaat waarin ze alleen maar getuige waren van wat er gebeurde zonder het gevoel te hebben dat ze erbij betrokken waren.

Dat proces kan op verschillende manieren worden beschreven, maar de kern is dat ik uit mijn normale gemoedstoestand ga en in een toestand kom waarin ik neutraal ben. Ik sta open voor iets wat zich buiten mijn gewone geestestoestand bevindt en omdat ik helemaal neutraal ben – me nergens aan gehecht voel of bevooroordeelde ideeën heb over wat er wel of niet zou moeten worden gezegd – kan ik vermijden dat ik door paranormale entiteiten wordt binnengehaald en helemaal omhoog kan reiken naar de geascendeerde meesters.

Ik had die gemoedstoestand persoonlijk al vele keren ervaren voor ik als boodschapper begon. Dit gebeurde voor het eerst spontaan tijdens mijn jeugd en tienerjaren. Nadat ik had leren mediteren, voelde ik dit vaak tijdens meditaties. Nadat ik de leringen van de geascendeerde meesters had gevonden, voelde ik het wel vaak tijdens het opzeggen van decreten of als ik naar een dictaat bij de Summit Lighthouse luisterde. Ik kende het gevoel heel goed hoe het was om in een neutrale gemoedstoestand te zijn, waarin ik mij niet van mijn gewone gedachten, waarnemingen en gehechtheden gewaar ben. Ik had ook over die gemoedstoestand gelezen, ik snapte het op intellectueel niveau en begreep dat dit het uiteindelijke doel van meesterschap over het zelf en spirituele groei is.

Ik begreep dat de sleutel tot het Christusbewustzijn is dat ik boven mijn kritische gedachten ging staan die alleen maar vanuit twee dualistische polariteiten kunnen opereren. Ik begreep dat de sleutel tot het Boeddhaschap is dat ik alles waar ik aan gehecht ben, loslaat. Waarom denk ik dat dit zo belangrijk is? Omdat de waarde van de geascendeerde meesters voor ons is dat de meesters volkomen boven de bewustzijnsstaat staan die ons in de niet-geascendeerde staat gevangenhouden. Ik heb door de leringen van de Summit Lighthouse begrepen dat wij nooit zullen ascenderen als we die bewustzijnsstaat niet achter ons laten. Ik heb begrepen dat de sleutel om dat te doen, is een referentiekader te krijgen dat mij aantoont dat er nog een bewustzijnsstaat boven het menselijke niveau is.

Dat referentiekader kan alleen maar van de geascendeerde meesters komen die de menselijke bewustzijnsstaat hebben getranscendeerd. Ik heb rechtstreeks ervaren dat de geascendeerde meesters in deze neutrale, niet oordelende gemoedstoestand zijn. Ik geloof dat wij ons niet op de geascendeerde meesters kunnen afstemmen als we niet in deze gemoedstoestand kunnen komen. In plaats daarvan stemmen we ons heel gemakkelijk af op een of andere entiteit in het paranormale rijk die zich kan voordoen als een geascendeerde meester en jouw waarneming of gehechtheden bevestigt.

Mystici hebben deze gemoedstoestand op diverse manieren beschreven. In de taal die momenteel door de meesters wordt gebezigd, kunnen we zeggen dat de Bewuste Jij de kern van mijn lagere wezen is. Dit deel van mijn wezen werd geschapen in de neutrale gemoedstoestand die de meesters zuiver gewaarzijn noemen. Gewoonlijk ervaart de Bewuste Jij het leven door het waarnemingsfilter van het wereldlijke zelf. We kunnen echter nooit het vermogen verliezen om ons buiten het lagere zelf te projecteren en zuiver gewaarzijn te ervaren. Ik had niet het concept Bewuste Jij toen ik als boodschapper begon, maar het beschrijft precies wat ik mijn hele leven heb ervaren.

Gescheidenheid te boven komen
Bij de Summit Lighthouse was de cultuur in het algemeen dat de geascendeerde meesters ver boven ons stonden. Dit was overduidelijk een beeld uit het Vissentijdperk omdat dit aansluit bij het beeld van een God die boven ons in een hemelrijk woont. Bij de Summit Lighthouse dacht men dat het heel erg moeilijk was om een dictaat op te nemen, wat de reden was dat de boodschapper zo speciaal moest zijn en zoveel training en mantels kreeg om dictaten op te kunnen nemen (wat inhield dat niemand anders dan zij dat kon).

Daarom werd er ook gezegd dat er een grote groep mensen nodig was om verscheidene uren per dag decreten op te zeggen om een krachtveld op te bouwen anders kon het dictaat niet doorkomen.

In het begin accepteerde ik die mening, maar door de tijd heen begon ik in te zien dat dit niet het beste inzicht was. Aan het begin van de jaren negentig las ik veel boeken over wetenschap in het algemeen, waaronder over kwantumfysica. Ik ging begrijpen dat het oude wereldmodel helemaal verouderd was en gebaseerd was op onze zintuigen. Een voorbeeld hiervan is het oude middeleeuwse beeld dat men geloofde dat we, als we vanaf de aarde omhoog zouden reizen, dan door een membraan heen zouden breken en letterlijk de hemel in zouden gaan.

Ik begon tot het besef te komen dat de geascendeerde meesters niet van ons gescheiden zijn door een barrière of door afstand. Alles is energie, wat inhoudt dat alles vibratie is. Er is geen afstand of barrière tussen mij en de geascendeerde meesters. De meesters zijn nu hier bij mij; ze zijn nu op dit moment om mij heen. Ik zie ze alleen niet omdat zij in een rijk met hogere vibraties zijn, maar er is geen barrière die mijn geest van dat rijk scheidt. Als ik in de staat ga waarin ik een neutrale getuige ben, kan ik de Aanwezigheid van de meesters voelen. Het is geen kwestie van een kloof overbruggen of een brug van energie opbouwen naar een verafgelegen rijk. Het is slechts een kwestie van mijn gedachten verplaatsen naar een andere bewustzijnsstaat.

Het gevolg van dit besef was dat ik het gevoel begon af te breken dat de meesters heel ver weg waren. Ik begon te beseffen en te accepteren dat de meesters altijd bij mij zijn en ik begon hun Aanwezigheid te ervaren. Maar zoals ik ook heb beschreven, heb ik ze als onpersoonlijk ervaren in die zin dat zij mij niet vertelden wat ik moest doen. Ze gaven mijn gewoon een referentiekader om mijn eigen beslissingen te nemen.

Waarom is dit zo belangrijk? Ik probeer niet te zeggen dat de Summit Lighthouse of de boodschapper ongelijk had. Volgens mij moest de Summit Lighthouse de mensen te helpen om te slagen voor de initiaties van het Vissentijdperk. Eén daarvan was het idee dat maar één persoon – Jezus – de Christus kon zijn, omdat hij zo speciaal was. In het Aquariustijdperk moeten miljoenen mensen op een of andere manier de open deur worden voor de geascendeerde meesters. Hoe kunnen wij dat doen als wij vasthouden aan het beeld dat de meesters zo ver van ons afstaan dat alleen heel speciale mensen hen kunnen bereiken? Zelfs bij de Summit Lighthouse werd gezegd dat er spoedig een tijd zou komen waarin de meesters met ons zouden ‘wandelen en spreken’. Maar hoe kan dat gebeuren als veel mensen niet hun bewustzijn op de meesters kunnen afstemmen?

Het boodschapper zijn van mij berust vanaf het begin niet op het beeld dat de meesters ver van mij af zijn en dat het moeilijk is om ze te bereiken. Mijn boodschapper zijn berust erop dat ik probeer in een neutrale gemoedstoestand te komen die me dan één laat voelen, gnosis, met de meesters. Ik zie de meesters niet ver boven de aarde en dat ik dan in het midden sta en een dictaat van veraf ontvang dat ik vervolgens herhaal. Ik ervaar dat ik in een staat kom waarin ik één ben met de meester die een dictaat geeft. De meester spreekt geen woorden die ik zie of hoor. De meester stuurt een stroom bewustzijn naar mijn geest en mijn gedachten vertalen deze sferische, niet-lineaire stroom in de lineaire woorden die kunnen worden gezegd.

Als ik op wat voor manier ook speciaal ben, dan komt dat omdat ik de waarde ben gaan inzien van een neutrale gemoedstoestand en dat ik de bekwaamheid heb ontwikkeld om dit welbewust te doen. In feite bevind ik mij altijd in een soort staat van luisteren, omdat mijn gedachten enigszins op de meesters zijn afgestemd. Vanzelfsprekend ben ik ook wel vaak bezig met iets en op dat moment sta ik niet open voor een dictaat. Toch ben ik mij altijd bewust van de meesters en ik kan voelen of zij mij de impuls geven dat zij iets naar buiten willen brengen. Je zou dit misschien ‘luistervaardigheid’ kunnen noemen.

Ik schrijf deze artikelen omdat ik vanzelfsprekend geloof dat de meeste mensen deze vaardigheid kunnen ontwikkelen door de leringen en hulpmiddelen toe te passen die wij van de geascendeerde meesters hebben gekregen. Zelfs als het niet in je goddelijke plan staat om boodschapper te zijn, om dat neutrale gewaarzijn te krijgen, dan zal het zeker helpen om je af te stemmen en uit te voeren wat in je goddelijke plan staat.

Om terug te komen op wat ik over de Summit Lighthouse zei, ik geloof dat het in het Vissentijdperk moeilijker voor mensen was om dat zuivere gewaarzijn te bereiken. Ik heb ook gevoeld dat het beslist moeilijker is om een dictaat op te nemen, wanneer je voor een groep mensen staat, omdat hun bewustzijn op mij is gericht. Decreten zijn natuurlijk de beste manier om die invloed te neutraliseren door de energie te verhogen. Ik heb dictaten opgenomen voor groepen van meer dan honderd mensen. Maar in de Summit Lighthouse nam de boodschapper soms dictaten op voor een groep van vierduizend mensen. Ik begrijp heel goed dat zij verscheidene uren lang decreten moest opzeggen om de energie te verhogen.

Niettemin denk ik dat de meesters dit niet nodig hadden om ons te kunnen bereiken. Het was nodig dat wij uit onze normale bewustzijnsstaat werden geslingerd. Ik heb vele malen ervaren dat ik na uren decreten opzeggen in een veel ontvankelijker gemoedstoestand kwam. De enige echte vraag is wat ervoor nodig is om ons die neutrale gemoedstoestand te bereiken.

Ik ben door de jaren heen door de meesters getraind om op bijna elk willekeurig moment en onder alle omstandigheden in die ontvankelijke gemoedstoestand te komen. In het begin dacht ik dat ik in een rustige kamer moest zitten en het was een grote uitdaging voor mij om mijn eerste dictaat op te nemen in een openbare ruimte (zoals buiten bij de Reichstag in Berlijn) met verkeer om mij heen en mensen die vlak langs mij liepen. En het was zeker een speciale ervaring toen ik een paar dictaten op Tiananmen Square in Beijing opnam waar tienduizend Chinezen heel luid aan het praten waren. Energetisch gesproken was dit de meest intense omgeving die ik ooit heb ervaren, maar opnieuw, als ik in een neutrale gemoedstoestand ben, doet het er eigenlijk niet meer toe. Ik denk dat wij allemaal de vaardigheid hebben om zuiver gewaarzijn te krijgen.

Hoe een dictaat doorkomt
Wanneer een meester een dictaat geeft, zendt de meester mij iets wat ik enkel kan beschrijven als een ‘bewustzijnsstroom’. Ik zeg stroom omdat ik het als een voortdurende stroom ervaar. Het is geen statische boodschap met een vaste vorm. Het is een levende, vloeiende stroom die niet in de vorm van woorden komt. Die gaat maar door en als ik er niet bij blijf, zal die stroom gewoon verder gaan en kan ik een deel van de boodschap kwijtraken.

De vertaling naar woorden gebeurt in mijn gedachten en dit is een belangrijk punt. Bij de Summit Lighthouse dachten veel mensen dat de meester alles kon zeggen wat hij maar wilde, wanneer de boodschapper een dictaat opnam. Ze dachten dat een dictaat hetzelfde was als de Bijbel voor veel christenen, alsof het letterlijk door God zo gezegd is. Ik denk niet dat dit ooit het geval is, tenzij iemand in trance channelt. Alleen wanneer de geest volledig door een gechannelde entiteit wordt overgenomen, kan de entiteit alles zeggen wat hij wil.

Ik heb een paar heel gecompliceerde gechannelde boodschappen op het internet gezien en die gaan over onderwerpen waar de channeler niets vanaf wist. Maar volgens mij hebben die niet de vibratie van geascendeerde meesters. Het maakt mij niet uit hoe complex een boodschap is; ik wil gewoon niets dat beneden het niveau van de meesters zit. Ik twijfel er niet aan dat er entiteiten in het mentale rijk zitten die boodschappen kunnen uitdenken die heel erg complex zijn, maar wat voor waarde heeft dat als het door een niet-geascendeerde geest is bedacht?

Elizabeth Claire Prophet heeft uitgelegd dat een meester geen dictaat via haar kon geven over een onderwerp waar zij niets van afwist. Dat is ook mijn ervaring en ik zie het als een functie van het feit dat het dictaat door mijn gedachten in woorden wordt vertaald die ik ken. Wij denken gewoonlijk dat vocabulaire het aantal woorden is dat wij kennen. Maar behalve die woorden bestaat er ook nog een conceptuele ‘vocabulaire’. Bijvoorbeeld, ik weet weinig van de medische wetenschap en anatomie af en ik weet dat de meesters geen dictaten over deze onderwerpen kunnen geven die zo diep gaan als zij zouden kunnen.

Ik zie dat niet als een beperking. Gedeeltelijk omdat ik nogal een praktisch ingesteld mens ben. Ik kan begrijpen dat het voor mij onmogelijk is om mijzelf zo op te leiden dat ik op het niveau kom dat ik expert word in alle onderwerpen die de mens kent. Een ander onderdeel is dat ik nooit een ‘volmaakte’ boodschapper heb willen zijn. Ik zie duidelijk dat de meesters meerdere boodschappers willen, juist omdat ze mensen willen die expertise hebben op een bepaald aards terrein en die ook nog de bekwaamheid hebben om boodschappen en ideeën van de meesters te ontvangen.

Verzint de boodschapper het verhaal?
Er waren verscheidene mensen die heel kritisch waren op Elizabeth Claire Prophet als boodschapper. Zelfs een paar kinderen hebben geprobeerd haar in diskrediet te brengen en iets wat zij vertelden was dat in verscheidene gevallen haar staf een onderwerp had bestudeerd en dat iets van dat onderzoek later in een dictaat naar buiten werd gebracht. Zij zeggen dat dit bewijst dat de meesters niet als objectieve entiteiten bestaan, maar dat het allemaal door de boodschapper verzonnen was.

Maar op grond van mijn eigen ervaring zie ik het probleem niet. Als de meesters een dictaat over een onderwerp wilden geven waar de boodschapper weinig van afwist, dan zou zij eenvoudig niet de conceptuele vocabulaire hebben om de bewustzijnsstroom met haar gedachten in woorden te vertalen. De enige oplossing is dat zij haar kennis over het onderwerp dan zou moeten vergroten tot zij genoeg wist om in woorden uit te drukken wat de meesters naar buiten wilden brengen. Ik heb dat in bepaalde gevallen ook moeten doen om een antwoord te ontvangen over een specifieke vraag op de website Ascended Master Answers.

Verscheidene jaren geleden zond iemand mij een vraag over het Twaalf Stappen Programma. Ik wist hier maar weinig vanaf, maar na wat onderzoek kreeg ik ineens het gevoel dat ik er genoeg van afwist om het antwoord te ontvangen dat Jezus wilde geven en ik heb het antwoord opgenomen. Dit betekent niet dat ik dit als het beste of onfeilbare antwoord zie. Het is heel goed mogelijk dat iemand met persoonlijke ervaring een antwoord zou kunnen krijgen dat meer de diepte in gaat. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik, omdat ik er niets van afwist en er niet persoonlijk aan gehecht was, een heel neutraal antwoord kon ontvangen. In ieder geval komt er een moment waarop je gewoon moet accepteren dat wat er gezegd werd het beste was wat de meesters op dat moment door mij heen zouden kunnen zeggen.

Geen allerlaatste openbaring
Alles op aarde is een proces dat altijd doorgaat. Naarmate het bewustzijn van de mensheid wordt verhoogd, kunnen nieuwe ideeën en filosofieën naar buiten worden gebracht. Het is mijn visie dat de geascendeerde meesters een bijna onbeperkt aantal ideeën naar buiten zouden kunnen brengen, maar dat zij die altijd aanpassen aan het huidige bewustzijnsniveau.

De meesters proberen niet de allerhoogste openbaring naar buiten te brengen. Ze proberen ons een openbaring te geven die ons één stap verder omhoog brengt. Natuurlijk zijn verschillende groepen op verschillende bewustzijnsniveaus; sommige zullen dus een hogere openbaring krijgen dan andere. Niemand heeft echter ooit de allerhoogste of allerlaatste openbaring ontvangen. Het verlangen loslaten om de allerhoogste openbaring te krijgen, is juist een van de belangrijkste testen in het Vissentijdperk.

De geascendeerde meesters hebben sinds het eind van de negentiende eeuw verscheidene boodschappers en organisaties gesponsord. Ik heb de meeste leringen daarvan bestudeerd en alle wezen de boodschappers af die na hen kwamen. Dit is voor mij bijna komisch, omdat christenen de leringen van geascendeerde meesters afwijzen, omdat zij denken dat de Bijbel Gods laatste en allerhoogste openbaring aan de mensheid was. De enige manier waarop wij kunnen beweren dat de leringen van de geascendeerde meesters de moeite waard zijn, is dat wij accepteren dat goddelijke openbaringen progressief zijn. Hoe kunnen wij beweren dat ‘onze’ organisatie progressieve openbaringen heeft gekregen als er geen meer progressieve openbaringen na ons komen?

Hoe kunnen wij dan onszelf laten beweren dat de progressieve openbaringen nu gestopt zijn? Dat kan als wij nu denken dat wij kunnen dicteren wat de meesters wel of niet zullen doen. Voor mij kan dit alleen maar spirituele hoogmoed zijn. Als je gelooft dat je de hoogste lering op de planeet hebt – en dat je daarom wel de meest ver gevorderde student op de planeet moet zijn – dan wil je vanzelfsprekend niet dat iemand ons superioriteitsgevoel ondermijnt door een hogere openbaring op te nemen. Dus willen we dat er geen progressieve openbaringen meer komen. Wat een egospel.

Ik zeg dit, omdat ik denk dat het als boodschapper heel belangrijk is dat ik mezelf gewoon als een onderdeel beschouw van een voortdurend proces van openbaringen. Je wordt niet opgeroepen om een volmaakte of allerhoogste boodschapper te zijn die de meest bijzondere en intellectuele openbaringen ooit naar buiten kan brengen. Als ik dit accepteer, dan kan ik de angst vermijden dat ik niet goed genoeg ben of zoveel hoogmoed bezit dat ik denk dat ik nooit hogerop hoef te komen. Het kan ook het gewicht van die verantwoordelijkheid wegnemen, waarvan het effect is dat ik moeilijk in een neutrale gemoedstoestand kan komen en tevreden ben met wat ik naar buiten breng wat de meesters op dit moment door mij naar buiten kunnen brengen.

Dit helpt me om te kunnen accepteren dat wat er via mij naar buiten komt op dit moment misschien wel juist is wat de meesters willen zeggen tegen een specifieke groep mensen in een specifieke situatie. Laat mij ingaan op dit punt.

Hoeveel beïnvloedt het bewustzijn van de boodschapper de boodschap?
Een belangrijk punt van overweging is voor zowel boodschappers als studenten hoeveel het bewustzijn van de boodschapper de boodschap beïnvloedt die naar buiten komt. Ik heb gezegd dat een dictaat als een bewustzijnsstroom komt en door de gedachten van de boodschapper in woorden wordt vertaald. Als ik in staat ben om in een neutrale gemoedstoestand te komen, zal ik niet bewust of opzettelijk de boodschap beïnvloeden. Maar omdat de stroom ook door de onderbewuste lagen van mijn geest heen stroomt, kan en zal dit de boodschap wel enigszins beïnvloeden.

In vorige artikelen ben ik uitgebreid ingegaan op wat er volgens mijn ervaring nodig is om je af te stemmen op de geascendeerde meesters om zoveel mogelijk de open deur te kunnen zijn. Volgens mij is het mogelijk om mijn vier lagere lichamen te zuiveren en mijn persoonlijke gehechtheid aan dingen en mijn waarnemingsfilter los te laten zodat ik een heel zuivere boodschap van de meesters kan aannemen. Maar zelfs dan zal de boodschap enigszins beïnvloed worden door de manier waarop ik woorden gebruik en de manier waarop ik naar het leven kijk.

Ik ben bijvoorbeeld opgegroeid in de westerse wereld en mijn kijk op het leven wordt hier natuurlijk door beïnvloed. Als kind werd ik heel erg beïnvloed door de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust. Daarom zullen de meesters hier soms in dictaten over spreken. Maar als een boodschapper is opgegroeid in een werelddeel waar dit niet zo belangrijk is, zullen de meesters hier misschien niets over zeggen.

Daarom hebben de meesters door mij heen heel weinig over Afrika gezegd. Men heeft mij diverse malen gevraagd hoe dat kan. Vanzelfsprekend hebben de geascendeerde meesters veel over Afrika te vertellen, maar kennelijk willen ze dat niet door mij doen. Dit kan misschien wel komen omdat ik een outsider ben en dus niet bekend met het heersende wereldbeeld in Afrika. Aan de andere kant hebben de meesters mij ook niet aangemoedigd om mij in Afrika te verdiepen, dus kan ik alleen maar gissen dat ze andere redenen hebben om mij niet te gebruiken. Pallas Athena heeft door mij heen gezegd dat ze boodschappers voor de islamitische wereld hadden getraind, waar ik natuurlijk ook alleen maar een outsider ben. Ik twijfel er niet aan dat de meesters graag deugdelijke boodschappers willen hebben met veel verschillende achtergronden en dat zij misschien al een paar hebben die ik niet ken.

Zoals altijd moet er naar evenwicht gezocht worden. Aan de ene kant kunnen de boodschappen die ik krijg, worden beperkt door mijn algemene wereldbeeld, dan zijn er dus dingen waar de meesters niet over kunnen spreken omdat ik daar niet genoeg van afweet. Aan de andere kant, als ik te veel weet – als ik een insider ben – dan heb ik misschien sterke meningen die de boodschappen beïnvloeden zonder dat ik het maar merk. Een boodschapper die neutraal is, is misschien in staat om leringen naar buiten te brengen die een insider niet kan brengen, omdat de insider misschien niet verder kan zien dan het wereldbeeld van een bepaalde groep.

Laat mij wat voorbeelden geven. De Summit Lighthouse was nogal een Amerikaanse organisatie en de dictaten richtten zich vaak op het belang van de Verenigde Staten. Veel dictaten hadden kritiek op het specifieke beleid van de V.S., maar had een Amerikaanse boodschapper wel dictaten kunnen opnemen die het basale Amerikaanse wereldbeeld onderzochten – die de boodschapper misschien niet als zomaar een wereldbeeld kon zien, maar als de enige manier om naar dingen te kijken? Dat geldt natuurlijk voor alle boodschappers.

Ik heb eens een dictaat gekregen van Lady Master Venus in Estland en dat ging natuurlijk over dé dominante gebeurtenis in de geschiedenis van Estland, namelijk de bezetting van vijfenveertig jaar door Sovjet-Rusland. Dit heeft ervoor gezorgd dat een paar studenten in Rusland zich beledigd voelden en mij ervan beschuldigden dat ik mijn boodschap inkleurde met een negatieve houding ten aanzien van Rusland. Maar ik ben niet in Estland opgegroeid, dus ik ben geen insider. Ik groeide wel op met de kennis dat de Sovjet-Unie agressieve intenties had om de rest van de wereld over te nemen. En ja, ik beschouw dat wel als een vaststaand feit, gedeeltelijk omdat ik weet dat de meeste voormalige Sovjetrepublieken met geweld door Rusland werden overgenomen. Voor mij was het wel enigszins een schok om te beseffen dat veel Russen kennelijk nog niet hadden wisten hoe de buitenwereld naar de Sovjet-Unie keek. Heeft mijn wereldbeeld mij bevooroordeeld gemaakt of heeft het mij neutraal gemaakt, zodat ik een boodschap kon opnemen die een Russische boodschapper misschien niet zou willen opnemen.

Behalve het wereldbeeld van de omgeving waarin ik ben opgegroeid, kun je boodschappen misschien door een bepaalde houding beïnvloeden. De dictaten van de Summit Lighthouse hadden bijvoorbeeld soms een onheilspellender toon dan ik ooit naar buiten heb gebracht. De cultuur bij de Summit Lighthouse berustte enigszins op angst. Nogmaals, ik zeg niet dat dit fout was, omdat ik denk dat dit gedaan werd om de mensen voor de laatste initiaties van het Vissentijdperk te laten slagen.

In de jaren negentig begon ik te beseffen dat ik de benadering van God, de meesters en het leven die op angst berustte, moest laten varen. Ik heb er hard aan gewerkt om angst te overwinnen, mede geholpen door mijn ervaring van de roze liefde van El Morya en mijn ervaring van God. En ik denk dat dit heel erg noodzakelijk voor mij was om boodschappen voor het Aquariustijdperk te kunnen opnemen. Ik denk dat wij in dit tijdperk worden uitgedaagd om de op angst gebaseerde benadering van God, de meesters en het leven, los te laten. Mijn benadering om boodschapper te zijn, berust geheel op liefde. Ik ben niet bang voor God, ik ben niet bang voor de meesters en ik ben voor geen enkel menselijk wezen bang. Ik ben niet bang om een fout te maken en dat ik daarna ogenblikkelijk in een brandende afgrond zal vallen. Voor mij is dat belangrijk, omdat hij mij helpt om in een neutrale gemoedstoestand te komen, iets wat niet zal lukken als er nog angst in mijn wezen zit.

Door mijn op liefde gebaseerde aanpak, ben ik tot een simpele conclusie gekomen. Als ik alles wat ik hierboven zeg, in aanmerking neem, moet ik erop vertrouwen dat ik, wanneer ik mij er zo goed mogelijk op voorbereid om in een neutrale gemoedstoestand te komen, precies zeg wat de geascendeerde meesters willen dat ik op een bepaald moment in de tijd zeg. En als ik maar blijf proberen om mezelf te transcenderen, dan zal ik dit altijd blijven doen, en zien hoe ik als boodschapper door de tijd heen steeds verder in spiralen omhoog ga.

Zoals ik al zei, proberen de meesters op dit moment niet de allerhoogste openbaring naar buiten te brengen. Het feit dat ik in een bepaald deel van de wereld ben opgegroeid en een bepaald wereldbeeld heb, betekent dat het dictaat, terwijl dit door mijn bewustzijn wordt gefilterd, een vorm aanneemt die de doelgroep in het publiek (met dezelfde achtergrond als ik) hem gemakkelijker kan begrijpen en de boodschap kan hanteren. Ook al kleurt dit de boodschap enigszins, dan is daar niets mis mee – het is gewoon de manier waarop boodschappen naar buiten worden gebracht. Ik analyseer mezelf niet overdreven en laat mijn innerlijke afstemming op de meesters niet in de war brengen door de bevooroordeelde meningen van andere mensen.

Hoewel mijn gedachten de boodschap zal beïnvloeden, zullen de meesters natuurlijk in staat zijn om meer naar buiten te brengen dan mijn gedachten kunnen. Dat is mijn volgende onderwerp.

Hoe de meesters vermenigvuldigen wat in mijn bewustzijn zit
Ik weet dat ik over vocabulaire heb gesproken en dat mijn gedachten de boodschap op subtiele manieren kunnen beïnvloeden, maar dat betekent niet dat er niet meer aan de hand is met een dictaat dan wat er in mijn gedachten kan opkomen. In tegendeel, het waardevolle van een dictaat is dat de geascendeerde meesters wanneer ik met hen samenwerk, daadwerkelijk zullen vermenigvuldigen wat er in mijn bewustzijn zit en dictaten geven die veel verder gaan dan wat er ooit in mijn eigen gedachten had kunnen opkomen. Als ik dat niet als boodschapper zou ervaren, dan zou ik vanzelfsprekend geen dictaten opnemen.

Ik heb soms wel een idee waar de meesters over willen spreken. Ik heb soms gevoeld dat zij over een specifiek onderwerp wilden spreken en dan las ik daar iets over voor ik een dictaat opnam, maar bij de meeste dictaten heb ik geen flauw idee wat de meesters zouden willen zeggen. Bij een conferentie heb ik menigmaal voor een groep mensen gestaan zonder enig idee te hebben over wat de meesters naar voren zouden brengen. Vaak duurde het dictaat een uur en stond ik daar gewoon in een neutrale gemoedstoestand en stond ik versteld van de woorden die uit mijn mond kwamen. Ik heb ervaren dat een meester over één ding begint, daarna overstapt op andere dingen die schijnbaar geen enkel verband houden met het eerste onderwerp en dat hij er dan aan het eind van een dictaat van een uur een samenhangend geheel van maakt.

Ik bedoel maar, wat de meesters naar buiten brengen is echt een geweldig kunstwerk. Het kan misschien lijken alsof een dictaat een lineaire woordenstroom is met een begin, een midden en een einde, maar de bewustzijnsstroom van de meesters is altijd sferisch en ik sta ervan versteld hoe die in woorden kan worden vertaald die ook nog betekenis hebben. Ik kan je eigenlijk geen advies geven hoe je dit onderdeel van het boodschapper zijn moet doen, omdat het heel moeilijk is om onder woorden te brengen wat er gebeurt op het moment dat het dictaat in woorden wordt vertaald.

Wat ik ervaar, is dat ik intuïtief het gevoel krijg dat een bepaalde meester aanwezig is en een dictaat wil geven. Dit is een erkenning dat de meester er is en dat voelt duidelijk als een hogere energie, bijna een sfeer van licht. Ik herken de meester altijd en krijg de naam intuïtief door. Ik kom dan in een neutrale gemoedstoestand zoals ik dat heb geleerd, en dan geef ik mij eenvoudig over aan de stroom die er van de meester komt. Soms krijg ik een openingszin of de meester zegt: “ Ik ben Master MORE en ik ben gekomen om…” en dan begint de stroom gewoon op gang te komen. Ik sta daar in mijn neutrale gemoedstoestand en ben er getuige van hoe de woorden stromen.

Ik weet niet wat de woorden zullen zijn, maar hoor ze pas als ze worden uitgesproken, wat voor mij een teken is dat mijn bewuste geest geen invloed op de woorden heeft. Als ik de woorden zou proberen te analyseren en de meester iets specifieks zou willen laten zeggen, denk ik dat ik de stroom van het dictaat zou onderbreken en dat het dan zou stoppen.

In feite is een dictaat voor mij een proces, een intuïtief proces, in de rechterhelft van mijn brein. Een van de moeilijkste dingen om te doen is specifieke feiten zoals data opnemen, omdat dit mij gemakkelijk naar de analytische geest, de linkerhelft van het brein kan slingeren en dan stopt de stroom van de Geest gemakkelijk. Ik heb weleens gehad dat een meester een bepaald feit, zoals een jaar, gaf en dat mijn analytische geest dan dacht: “Was het echt wel in dat jaar?” En dan moest ik onmiddellijk terug naar de neutrale gemoedstoestand om te voorkomen dat de stroom stopte.

Natuurlijk kan ik op geen enkele manier bewust verzinnen wat er wordt gezegd. Ik ben een goede spreker, maar een uur staan zonder een van te voren voorbereid manuscript en een samenhangend verhaal houden, gaat gewoon te ver voor mijn capaciteiten. En op geen enkele manier zou ik de tientallen dictaten uit het hoofd kunnen leren die misschien tijdens een conferentie worden gegeven. Ik heb heel vaak gehad dat als ik een dictaat las, dacht: “Jee, dat had ik onmogelijk kunnen zeggen.” De lering die wordt gegeven, is gewoon zoveel meer dan ik bewust weet, hoewel ik wel kan zien dat ik de basale concepten had die de meesters vervolgens konden vermenigvuldigen.

Hoe het voelt om een dictaat op te nemen, is het onderwerp voor het volgende artikel.