Er waren veel manieren waarop Jezus zijn missie kon uitvoeren

Geascendeerde Meester Saint Germain, 29 oktober 2009

En dat is natuurlijk de grootste vreugde van een vader: dat de kinderen dit in zichzelf vinden. Het in zichzelf vinden. Wat heeft het voor zin als je altijd moet vertrouwen op uiterlijke maatregelen – of het nu de sterren zijn of kaarten leggen, of in een kristallen bol kijken – om zogenaamd aan de weet te komen wat je op dat moment moet doen? Er moet een moment komen, waarop je zelf de verantwoordelijkheid neemt voor jezelf. Wat houdt dat in? Het betekent dat jij je realiseert dat jij, hoewel je een Goddelijk plan hebt dat de algemene stappen uitzet, de grote stappen, de details – soms tamelijk grote details – aan jou worden overgelaten, en jij kiest hoe jij je creatief wilt uiten.

Het Goddelijke plan is geen keurslijf. Goddelijke aanwijzingen zijn geen keurslijf. Het geeft je soms aan welke richting het op moet gaan en jij moet de details invullen binnen die grote lijnen – niet op een van te voren vastgestelde manier, maar op een creatieve manier. O ja, dit is zeker een subtiel verschil, zoals Jezus gisteren heeft gezegd, tussen de mensen die het uiterlijke pad volgen en de mensen die het innerlijke pad volgen.

De mensen die het uiterlijke pad volgen, geloven dat er ergens in de hemel een goddelijk plan bestaat dat tot in het kleinste detail is uitgewerkt. En je moet hier op aarde een bepaalde maatregel nemen voor hoe je iedere stap op dat pad neemt. En dan doe je dit blindelings en wanneer je alles je hebt gedaan om deze aanwijzingen te krijgen en iedere stap blindelings kunt nemen, zul je uiteindelijk daarvoor worden beloond met het koninkrijk van God dat jij als een koninkrijk op de wereld beschouwt, met ergens een poort waardoor je heen kunt.

Maar zoals Jezus heeft uitgelegd, is het een innerlijk pad, en wat houdt dat in? Dit betekent dat het niet mechanisch is. Het staat niet van te voren vast. Het is een creatief pad, mijn geliefden. O ja, ik weet dat christenen overal ter wereld al heel lang, al vele eeuwen lang, de Bijbelboeken hebben bekeken, de verhalen over het leven van Jezus hebben gehoord en dachten dat alles wat er is gebeurd, van tevoren was geregeld. Maar er zijn vele manieren om de Christus te zijn. Het betekent niet dat je, als je de Christus bent in een keurslijf wordt gehesen.

Jezus had op vele manieren de Christus kunnen zijn. Er waren vele manieren. Zoals hij gisteren heeft gezegd, gaf hij niet één Bergrede. Hij heeft er vele gegeven. Elke rede was net iets anders, elke rede wat een creatieve uitdrukkingsvorm. Zelfs de acht zaligheden die hij gisteren heeft gegeven voor de modernere tijd en een grotere bewustzijnsstaat, zelfs die zou je op veel verschillende manieren voor verschillende soorten publiek, onder andere omstandigheden, kunnen geven.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.