Stierf Jezus aan het kruis?

Geascendeerde Meester Jezus, 28 mei 2006

Mijn geliefde harten, ik zal jullie nu een lering geven over de vierde fase van mijn missie en leven – namelijk mijn dood aan het kruis en mijn wederopstanding. Er bestaan boeken op deze wereld die beweren dat Jezus Christus niet aan het kruis is gestorven – dat hij een of andere techniek had geleerd in de mysteriescholen van de oude wereld van hoe je tijdelijk je adem uit jouw lichaam terug kunt trekken, zodat het lijkt alsof het lichaam dood is, maar door bepaalde methodes weer tot leven gebracht kon worden. Er wordt beweerd dat de azijn die mij werd gegeven toen ik aan het kruis hing, een middel was om mij in staat te stellen mijn lichaam in coma te brengen en de ziel terug te trekken.

Dus, mijn geliefden, wat is ervan waar? Welnu, de waarheid is dat ik inderdaad aan de mysteriescholen van de oude wereld heb gestudeerd. De waarheid is dat ik inderdaad de techniek had geleerd om mijn adem terug te trekken, waardoor het lichaam in een toestand komt waardoor het in elk ziekenhuis in de moderne wereld dood verklaard zou worden. Ik was ook van plan, samen met een aantal supporters, de kruisiging te ondergaan en deze techniek te gebruiken om de indruk te wekken dat ik aan het kruis stierf en daarna weer tot leven werd gewekt.

Dit was mijn bedoeling. Maar dat is niet gebeurd. Want toen ik aan het kruis hing, besefte ik dat dit niet Gods Wil was. Het was inderdaad Gods Wil dat ik, Jezus Christus, door de ervaring van de fysieke dood heen zou gaan, ik het vertrouwen had dat of ik al of niet weer tot leven gewekt zou worden, in overeenstemming met Gods plan zou zijn. Zien jullie in, mijn geliefden, dat zelfs het bewustzijn dat de dood te slim af wilde zijn in zekere zin een gebrek aan vertrouwen van mijn kant was en dacht dat ik God op een of andere manier een beetje hulp moest bieden. En dus had ik een geest gecreëerd – een spookbeeld – van hoe mijn ascensie, mijn kruisiging, plaats moest vinden. En dit was natuurlijk een spookbeeld dat ik moest opgeven, terwijl ik aan het kruis hing.

Want ik merkte dat – toen ik begon aan het proces van mijn adem terugtrekken – Gods aanwezigheid zich uit mij terugtrok. En daardoor wist ik dat het niet Gods wil was om ermee door te gaan. En zodoende schreeuwde ik het uit in mijn bezoeking, niet wetend wat er daarna zou gebeuren. En toen gaf ik mij over, ik gaf de geest op, en liet mijn lichaam sterven.

En deze daad van totale overgave – bereid te zijn aan het kruis te sterven – was natuurlijk de sleutel van mijn wederopstanding. Dus waarom zou ik die geest opbouwen, waarom zou ik die geest creëren, die geest die nodig was om lichamelijk in leven te blijven in plaats van het aan God over te laten? Welnu, dat kwam deels, omdat mijn hele missie in Palestina was aangepast aan de opvattingen van de Joden. Ik deed en zei veel dingen die erop gericht waren de profetieën uit het Oude Testament te vervullen, zodat de Joden mij als hun Messias zouden accepteren en daardoor hun religie de wet en profeten van het Oude Testament zou laten ontstijgen die vanaf dat moment verouderd waren.

In de wetenschap hoe gesloten van geest de leiders van de Joodse religie en hun volgelingen waren, was het dus noodzakelijk om veel dingen te zeggen en te doen die specifiek op de vervulling van de gegeven profetieën over de komst van de Messias toegespitst waren. En met dat bewustzijn bouwde ik die geest op door te denken dat ik door dit proces van kruisiging zou kunnen gaan zonder dat mijn fysieke lichaam hoefde te sterven. En daarnaast was het mijn bedoeling om mijn missie elders voort te zetten.

Eeuwige overgave
Dus mijn geliefden, ik vertel jullie dit opdat jullie kunnen begrijpen hoe subtiel het ego kan zijn. En hoe je ego, tot op het allerlaatste moment van jouw spirituele pad en jouw spirituele missie op aarde, je erin kan luizen door een geest voor jouw missie op deze aarde te creëren. Ik vraag jullie hierover je gedachten te laten gaan en, nogmaals, van mijn voorbeeld te leren, waardoor je niet permanent in zo’n spookbeeld vastzit dat je door jouw ego of door andere mensen wordt opgedrongen. Want zoals besproken is, zou de wereld de aanwezigheid van de Christus kunnen erkennen, maar de wereld zal haar dualistische beelden over hoe de Christus zich in deze wereld tot uitdrukking moet brengen, eraan willen opdringen.

En het is heel gemakkelijk voor ons allemaal, wanneer wij in een fysiek lichaam zijn, om ons op subtiele wijze aan de wereld aan te passen, in plaats van volledig open te staan – God een schone lei te geven waarop hij kan schrijven. Dus vraag ik jullie erover na te denken om zolang je geïncarneerd bent, een bepaald gewaarzijn te handhaven van de noodzaak om voortdurend de geest op te geven. En daarom vraag ik jullie over het concept van eeuwige overgave na te denken, waarbij je het ego nooit toelaat jou het kunstje te flikken waardoor jij denkt dat je dan een soort keerpunt op het pad gepasseerd bent, en dat je dan boven jouw ego of de noodzaak tot overgave staat. Als je altijd bereid bent op te geven en als jij altijd alert bent op wat jij moet opgeven, kun je nooit voorgoed in het doodsbewustzijn vastzitten. Want ik zeg jullie, het levensbewustzijn is inderdaad de staat van eeuwige overgave en dus zijn wij die geascendeerd zijn en in de spirituele wereld verblijven, in die staat van eeuwige overgave.

En ik weet dat velen van jullie, door de christelijke dispensatie en andere organisaties, een geascendeerde meester op een of andere manier als volmaakt zijn gaan zien. En hoe kan die geascendeerde meester dan iets moeten overgeven? Maar begrijpen jullie dat een geascendeerde meester geen ego hoeft op te geven? Maar een geascendeerde meester heeft nog wel op ieder moment een identiteitsgevoel.

En toch, om zijn/haar plaats in de Rivier van Leven te behouden moet zelfs een geascendeerde meester – met bepaalde tussenpozen – zijn/haar huidige van identiteitsgevoel opgeven en een groter identiteitsgevoel aannemen en zo meer in het proces te worden. Dit proces eindigt pas als je het volle Godbewustzijn hebt gemanifesteerd, zoals je schepper dat door zijn voorbeeld heeft getoond. En zelfs dan houdt het niet op, zoals we zeker in het boek van Maitreya zullen beschrijven, dat te zijner tijd uitkomt.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.