Moeder Maria was geen passieve vrouw

Geascendeerde Meester Moeder Maria, 29 oktober 2011

Wanneer je bedenkt dat de vele vrouwen in Polen devotie voor mij voelen als de Moeder van Jezus, moet het voor jullie mogelijk zijn die omslag te maken en te beseffen dat ik niet de typisch passieve huisvrouw was die tot de ideale huisvrouw die je in vele naties ziet, werd opgevoed. Ik was geen passieve moeder voor Jezus.

Want Jezus was, zoals ik wel eens gezegd heb, een lastig kind. En hij moest weten dat er zelfs voor een kind met een bepaald Christustalent een grens was. En het was, natuurlijk, mijn rol in het gezin om die rol op me te nemen die misschien de rol van de man lijkt. Maar dat wil niet zeggen dat Jozef die rol ook niet vervuld heeft, maar het was juist mijn rol als vrouw die tegenwicht moest bieden aan de persoon die een beetje Christusverworvenheid had, maar de neiging had te denken dat hij alles wist en dat niets ter wereld hem hoefde te corrigeren.

Want dat is natuurlijk de positie van vele mensen met spirituele talenten. En daarom zie je dat sommigen steeds egoïstischer en egocentrischer worden en dat hun missie daardoor mislukt. En ik was vastbesloten om te doen wat in mijn macht lag, zodat de missie van Jezus niet zou mislukken door gebrek aan ouderlijke discipline en een goede voorbeeld. En ik kan je ervan verzekeren dat er tijden waren dat het hard tegen hard ging en ik al mijn Christusverworvenheden bij elkaar moest rapen om mijn standpunt in te nemen en te zeggen: “Nee, je gaat niet over deze grens heen.”

En dit is natuurlijk het potentieel dat iedereen die in het algemeen de Goddelijke Moeder, en Moeder Maria in het bijzonder, toegewijd is, heeft. En daarom plaats ik die gedachtevorm in het collectieve bewustzijn van Polen dat vrouwen een absoluut en onwrikbaar standpunt innemen: niet uit boosheid maar door echte vastberadenheid. De vastberadenheid die zegt: “Ik ga niet aan de kant voor iets wat minder is dan de zuiverheid van de Christusvisie.”

Want hoewel de materie, en het Moederelement, had beloofd om alles uit te vergroten wat eraan wordt opgelegd, komt er een moment dat die van zichzelf bewuste wezens die in de materie incarneren natuurlijk het recht hebben om hun mening te geven en te zeggen: “Dit is de grens, ga er niet overheen! Of je haalt je de toorn van Kali, de toorn van de Goddelijke Moeder, op de hals.” Wat niets van doen heeft met menselijke boosheid, maar natuurlijk met de absolute vastberadenheid dat als je over die grens gaat, de Goddelijke Moeder je dan ter plekke reflecteert wat je uitzendt en dan zonder verzachtende factor. Zodat je de totale oogst binnenhaalt van je eigen projecties en niet de genade ontvangt die gewoonlijk door het oponthoud in de tijd of de reductie in intensiteit ontstaat die je in staat stelt bepaalde dingen te doen en dat ook nog te overleven.

Want ik kan je ervan verzekeren dat er vele vormen van karma zijn, die er gewoonlijk ogenblikkelijk voor zorgen dat de overtreder zou worden vernietigd, als er geen vertragende factor was. En die vertragende factor is niet onvermijdelijk, maar is echt verbonden met de vrije wil van degenen die het slachtoffer zijn van het misbruik. Want hoewel je belooft dat je toestaat dat sommigen jou misbruiken om hun bewustzijnsstaat uit te vergroten, komt er ook een moment dat je moet gaan staan en zeggen dat het nu genoeg is en dat jij moet veranderen.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.