Geascendeerde Meester Jezus, 17 juni 2012

Ik weet natuurlijk heel goed dat veel van jullie eerst door een fase heen moeten waarin jij je angst moet opruimen, de angst die in je zit geprogrammeerd. Wat gebeurt er als jij je uit het systeem terugtrekt, wanneer jij niet meer in de kaders van het bedrijfsleven past? Het dualiteitsbewustzijn heeft je natuurlijk heel zwaar geprogrammeerd. Zie je niet dat ze jullie iets meer aanbieden dan een financieel veilig bestaan? Ze bieden je een gevoel van superioriteit aan, maar dit betekent dat jij inferieur bent als jij je uit de genadeloze concurrentiestrijd van het bedrijfsleven terugtrekt; jij bent niets. “Wat doe jij tegenwoordig? Je hebt ontslag genomen, wat doe je nu?” Wie ben jij wanneer je niet meer in het kleine kadertje van het bedrijfsleven zit dat jou en ieder aspect van jouw creatieve expressie definieert?

Enkelen van jullie moeten naar deze angst kijken en onderzoeken waarom jij je zo voelt. Waarom geloof je deze programmeringen die zeggen dat jij niemand bent, of inferieur, als jij niet aan de verwachtingen voldoet. Ik suggereer niet dat jullie nu allemaal ontslag moeten nemen. Wat ik wel zeg, is dit: Als jij bewuster wordt en je overtuigingen gaat onderzoeken die jouw huidige situatie echt en onvermijdelijk laten lijken, dan kan er een moment komen waarop jij je niet uit die situatie hoeft terug te trekken. Je ziet natuurlijk dat er andere mogelijkheden zijn en dan schakel je om.

Natuurlijk moet ik ook zeggen dat er iets in jou moet sterven voor je de creatieve kansen ziet en dat is het bewustzijn dat ervoor heeft gezorgd dat jij je met die eerdere situatie vereenzelvigde. Zoals wij hebben gezegd, bouw je een soort zelfgevoel op, je bouwt een bepaalde identiteit op, een bepaalde rol voor jezelf en je projecteert de Bewuste Jij er naartoe. Maar er zit verschil tussen de rol en de situatie op de wereld.

Je hoeft niet beslist je baan op te zeggen of met je familie te breken om op een hoger niveau te komen. Je moet wel bereid zijn om het identiteitsgevoel dat jij hebt te onderzoeken en die identiteit te laten sterven, zelfs als je ego tegen jou staat te gillen dat je in een vacuüm terecht komt, dat je niemand zult zijn, dat je inferieur bent, dat je geen bestaan hebt. Je moet dat identiteitsgevoel laten sterven voor je de helderheid, de lege geest, hebt om de nieuwe kansen te zien waarop jij je kunt richten.

Het niemandsland
Soms kun je inderdaad in een niemandsland terechtkomen omdat je hebt ingezien dat jouw situatie op de wereld onecht is. Je bent er niet meer volledig van overtuigd dat het zo moet gaan, maar je hebt nog niet dat identiteitsgevoel losgelaten, de rol die jij jezelf had gegeven. Daardoor kun je de nieuwe kansen nog niet zien en dan moet je bereid zijn om je identiteitsgevoel te onderzoeken en willen doen wat ik heb gezegd: Degenen die hun leven – hun identiteitsgevoel – willen behouden, zullen het verliezen. Degenen die hun leven willen opgeven om mijnentwil, zullen zien dat er nieuwe kansen komen.

Dit is natuurlijk het pad naar Christusschap omdat je de echtheid van de verschijnselen begint te onderzoeken die jou laten geloven dat jij je als oneindige Geest, aan de eindige verschijnselen moet aanpassen. Wat ik al vaker heb gezegd, is het enige wat ik graag wil dat je onthoudt, zelfs als ik je om vier uur ’s morgens wakker zou maken: Wat onecht is, heeft geen macht over wat echt is. Wat oneindig is, is niet verplicht om zich aan eindige verschijnselen aan te passen.

Natuurlijk hebben jullie allemaal een fysiek lichaam, jullie moeten je aan allerlei situaties aanpassen, maar ik heb het over je gedrag op de wereld, ik heb het over identificatie. Jullie zijn allemaal geïncarneerd, jullie hebben allemaal gezinnen waar jullie voor moeten zorgen en dit is prima, maar je hoeft je niet met die rol te identificeren, zodat jij denkt dat er niets meer is.

Enkelen van jullie hebben misschien kleine kinderen en hebben het gevoel dat ze nooit eens tijd voor zichzelf hebben. Maar als je desondanks naar het identiteitsgevoel kijkt dat jij als ouder hebt opgebouwd, dan ontdek je misschien dat er altijd af en toe wel wat tijd voor jezelf overschiet als je die identiteit onderzoekt. Je kunt natuurlijk van mening veranderen en je zult zien dat je zelfs met een druk schema tijd voor jezelf kunt maken. Het is maar hoe je het bekijkt.

Wanneer jij in de onderdompelervaring bent, dan denk je dat allemaal echt is en dat niets een kwestie van perspectief is. Wanneer je door de ontwaakervaring heen gaat, begin je te begrijpen: “Ah, dit is niet echt, dit is een kwestie van perspectief. Als ik mijn perspectief verander, dan veranderen de omstandigheden op de wereld of mijn benadering daarvan ook. Ineens verandert mijn ervaring van het leven, waardoor ik mij niet meer door die omstandigheden beperkt voel.

Naarmate dit bewustwordingsproces vordert, begin je in te zien en zelfs te accepteren dat niets op aarde echt is en dat het allemaal een kwestie is van perspectief, van waarneming. Dit is een waarheid die dieper gaat, die wij allemaal proberen te onderwijzen afhankelijk van de situatie en het bewustzijnsniveau waarin wij in fysieke vorm zijn verschenen die de mensen konden zien.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.