Geascendeerde Meester Jezus, 17 juni 2012

Begrijp je niet dat jij, zolang jij vastzit in het dualiteitsbewustzijn, paranoïde schizofreen bent. Je kunt er niet omheen. Het is een feit dat de mensen die door de gevestigde orde van de psychologie als paranoïde schizofreen worden bestempeld, slechts mensen zijn die de kwaal die 99,9% van de mensen op deze planeet heeft, in heel extreme mate hebben. De meeste mensen zijn paranoïde schizofreen, alleen komen sommige vormen van paranoïde schizofrenie zo veel voor dat ze als normaal worden beschouwd.

Er komt een moment waarop iemand op moet staan en zeggen: “De keizer heeft niets aan.” Dat moet je natuurlijk toegeven als je vrede wilt; je moet uit de dualistische polariteiten stappen, erover heen stappen, want anders kun je geen vrede vinden. Dat heeft de Boeddha met de Vier Edele Waarheden proberen uit te leggen. De Eerste Edele Waarheid wordt gewoonlijk gezien als de uitspraak dat het leven lijden is, maar de waarheid is eigenlijk dat het leven uit lijden bestaat zolang jij in de dualiteit bent.

De dualistische polariteiten die aan elkaar trekken, maken van jou een huis dat tegen zichzelf verdeeld is en dat zorgt ervoor dat jij geen vrede hebt. Er zijn natuurlijk veel verschillende definities van lijden, maar als je onder de oppervlakkige verschijnselen kijkt, dan wordt lijden niet veroorzaakt door niet-vrede. Als jij geen vrede hebt, dan lijd je.

Op het moment dat jij innerlijke vrede krijgt, wordt jouw lijden getranscendeerd, zelfs als de omstandigheden op de wereld niet ideaal zijn. Als jij gemoedsrust hebt, lijd je niet en dat zie je aan sommige bejaarden; wanneer hun lichaam tekenen van slijtage gaat vertonen, kunnen ze wel innerlijke rust hebben.

Hoe je innerlijke rust krijgt
Je ziet maar heel zelden mensen op aarde die vrede met zichzelf hebben. Wij, de geascendeerde meesters, zouden graag willen dat iedereen die onze leringen kent, innerlijke vrede vindt.

Die zul je echter pas vinden wanneer je op het punt komt dat je bereid bent naar jezelf te kijken en te zeggen: “Ik ben niet rustig, toch? Nee, ik ben niet in vrede, maar waarom heb ik dan geen vrede? Wat is dit gevoel dat ik wel heb, wat zijn de reactiepatronen die mij uit mijn vrede halen? Waarom reageer ik zo, wat is de diepere overtuiging die achter mijn reactiepatronen schuilgaat, de diepere overtuiging die ik over mijzelf, over het leven, heb?”

Als je goed kijkt, dan zie je geleidelijk – als je de instrumenten gebruikt die wij hebben gegeven en andere middelen die op de wereld tot je beschikking staan – de heel subtiele overtuigingen die je hebt. Een verwachting over hoe het leven eruit moet zien en als het leven niet zo verloopt, dan lijd je omdat de tegenovergestelde polariteit nastreeft waar het leven is zoals jij denkt dat het moet zijn.

Er komt een moment waarop jij jezelf moet afvragen: “Blijf ik mijn hele leven lang verwachtingen najagen; ga ik proberen het universum aan mijn verwachtingen te laten voldoen of doe ik een stapje naar achteren en kijk ik eens naar die verwachting en zeg: “Is dit de verwachting die mij in het lijden vasthoudt en niet de omstandigheden op de wereld?” Wanneer je dat besef krijgt, dan begin je pas echt aan het pad naar Christusschap en zelfs Boeddhaschap en nog verder.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.