Waarom je géén vergeving krijgt als je het ínnerlijke Woord afwijst

 

Geascendeerde Meester Jezus, 6 april 2007

En zoals ik zei, diegenen die een woord tegen de Zoon des mensen spreken – waaronder hem doden, zijn lichaam doden – krijgen vergeving. Maar wat is er dan na mijn dood aan het kruis, na mijn opstanding, gebeurd? Wat heb ik gezegd dat ik zou doen? Ik heb gezegd dat ik tot de Vader zou bidden opdat hij jullie een andere Pleitbezorger zou zenden (Johannes 14:16). En die Pleitbezorger is de Heilige Geest. En die Heilige Geest is een aspect van de Levende Christus, maar wel een aspect van de Levende Christus dat niet van buitenaf bij je komt maar van binnenuit.

Zoals ik eerder heb gezegd, komt er een moment waarop je iets vanbinnen moet begrijpen in plaats van iets in de buitenwereld horen. En dat is nu juist de functie van de Heilige Geest, om je een aha-erlebnis te geven, het innerlijke besef dat jou helpt de dualistische illusie te begrijpen en je daar uit los te rukken op het moment dat jij doorhebt dat het een illusie is.

Dit is het subtiele onderscheid waar ik het in mijn citaat over heb. Als je een woord tegen de Zoon des mensen spreekt – die duidelijk buiten jou is, althans in fysieke zin – dan wordt jou dat vergeven, omdat dit een handeling in de buitenwereld is. Maar het is een zonde tegen de Heilige Geest, als je een woord uitspreekt tegen de Heilige Geest, wanneer jij de Levende Christus ontkent die vanbinnen bij je komt, wanneer jij weigert te luisteren naar de innerlijke Christus, de Heilige Geest, wanneer jij weigert jouw bewustzijn te veranderen.

En waarom wordt die zonde – een woord tegen de Heilige Geest spreken – niet vergeven? Dat komt omdat de afwijzing van de Heilige Geest binnenin jou op een dieper bewustzijnsniveau plaatsvindt dan jouw daden op de wereld. Het is heel goed mogelijk dat er verschil, een scheiding, bestaat tussen jouw daden op de wereld en de gedachten in jouw innerlijk. Jullie weten allemaal uit dagelijkse ervaring dat je soms iets niet kunt doen waarvan jij eigenlijk wel weet dat dit het juiste is. Dit komt omdat er een golf zit tussen jouw daden en jouw innerlijke bewustzijn. Het is mogelijk dat iemand zo in het wereldlijke bewustzijn gevangenzit dat hij feitelijk de Levende Christus, de Zoon des mensen, kan veroordelen en vervolgen, terwijl hij innerlijk een zuiver hart heeft.

Hier is Paulus een voorbeeld van, die de christenen vervolgde totdat hij zo’n intense ontmoeting met de Levende Christus kreeg dat die zijn illusies vernietigde en hem uit de illusie los schudde die ervoor had gezorgd dat hij mij in de vorm van Jezus en mijn discipelen afwees. Maar Paulus kreeg die ervaring op de weg naar Damascus omdat hij naar de Heilige Geest wilde luisteren die van binnenuit tot hem kwam (Handelingen 22:6). In tegenstelling tot wat veel mensen denken, verscheen ik niet aan hem als de externe Christus die naast hem stond. Ik verscheen vanbinnen als de innerlijke Christus, als de Heilige Geest. En hoewel hij de externe Christus had afgewezen, wees hij de Christus in zijn innerlijk niet af en daarom bekeerde hij zich en werd hij genezen. Daarom werd hij een van mijn belangrijkste discipelen.

De innerlijke mens Paulus was er klaar voor om de Christus te vertegenwoordigen, zelfs al was de mens op de wereld er nog niet aan toe. Daarom zondigde hij tegen de Zoon des mensen, sprak hij een woord tegen de Zoon des mensen. Maar toen het erop aankwam, sprak hij zich niet tegen de Heilige Geest uit; hij wees de Geest niet af, hij accepteerde de Geest, bekeerde zich, veranderde zijn leven drastisch en heeft de rest van zijn incarnatie naar die Geest geluisterd.

Op een dieper niveau van jouw wezen kun jij de Geest afwijzen, maar wat is het diepere niveau van jouw wezen? Is dat niet je hart? Want zoals ik al zei, het hart is het centrum van jouw wezen. Waar je mond van spreekt, is gewoon datgene waar je hart van overstroomt. Het diepere deel van jouw wezen is juist de kern van jouw identiteitsgevoel is. Totdat je het valse identiteitsgevoel opgeeft, blijf jij de Heilige Geest afwijzen en zolang jij de Heilige Geest afwijst, kun jij je illusies niet opgeven, kun jij niet hogerop komen, kun jij gescheidenheid niet overwinnen.

Zolang jij de Heilige Geest binnenin jou afwijst – blijf jij buiten het koninkrijk van God, want je kunt pas het koninkrijk van God binnenin jou binnengaan wanneer jij die ene Geest, de Heilige Geest, accepteert en er één mee wordt. Begrijpen jullie dat ik dit subtiele onderscheid tweeduizend jaar geleden niet kon uitleggen – en dat men het zelfs tegenwoordig niet kan begrijpen met het vermogen om te redeneren, hoewel het collectieve vermogen om te redeneren verder is ontwikkeld dan destijds.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.