Als je één bent, is niemand Heer of Koning over iemand anders

Geascendeerde Meester Jezus, 2 november 2008

Dus je ziet, dat wanneer het leven één is, is niemand de baas. Niemand is heer over iemand anders; niemand is koning over iemand anders. Toen de oude Israëlieten een koning eisten, versterkten ze slechts de illusie van gescheidenheid – en het was niet echt het volk dat een koning eiste. Het was de opkomende machtselite uit die tijd; degenen die naar de macht smachtten die de hogepriesters hadden en zij wilden hun eigen aandeel in die macht hebben – door hun vervorming van het Omega-aspect om het dagelijks leven van het volk te beheersen, terwijl de priesters hun geest in hun macht wilden. Hier in Europa werd het concept dat Christus de Koning der Koningen is zodanig vervormd dat dat de koningen gingen beweren dat zij de vertegenwoordiger van Christus waren – dat zij tussen het volk en Christus stonden en dat zij tot koning waren gewijd door Christus en het feit dat de zoon van de vorige koning, de oudste zoon, altijd de volgende koning moest worden.

Als je teruggaat naar de oude tijd, hadden ze koningen, maar die koningen werden niet zomaar door opvolging benoemd. Je werd benoemd door een of andere tussenkomst van het spirituele rijk, of het nu via een orakel of op een andere manier ging, waardoor de Geest de koning kon benoemen. Vaak verhief die iemand tot koning die als burger was geboren en opgevoed om de volgende koning te worden, zodat de koning wist hoe het was om onder de mensen te wonen en die niet in een koninklijk kasteel was geboren, ver weg van de gewone mensen, en opgroeide in een gesloten omgeving, en daarom natuurlijk half krankzinnig, bij wijze van spreken, werd opgevoed om krankzinnig te zijn in die zin dat hij ongevoelig was voor de smeekbede van het volk. Dit is echt één van de grote problemen; misschien wel het grootste probleem op aarde, vooral hier in Europa.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.