Geascendeerde Meester Moeder Maria, 27 augustus 2012

Het is heel goed mogelijk dat een levensstroom incarneert – zelfs als hij onder het wat wij het achtenveertigste bewustzijnsniveau hebben genoemd, is gegaan, zelfs een egoïstische gemoedsgesteldheid heeft, een bepaalde mate van egoïsme – toch nog onschuld bezit. Omdat je het leven alleen maar door jouw waarnemingsfilter ervaart en vanuit die waarneming handelt.

Begrijpen jullie wat ik zeg, mijn geliefden? Je kunt naar veel gebeurtenissen op de wereld kijken, zowel tegenwoordig als in de geschiedenis. Je kunt naar iemand kijken die aan een kruistocht deelnam en andere mensen doodde en er absoluut van overtuigd was dat hij het werk van Christus deed en dat hij in de hemel een beloning zou ontvangen omdat hij dat heeft gedaan. Hij zou niet in de hemel beloond worden, hij zou karma maken, maar hij kon wel in een staat van onschuld zijn omdat hij oprecht geloofde dat zijn waarnemingsfilter klopte en hij op basis van dat waarnemingsfilter handelde.

Er waren mensen die dat deden. In bijna iedere oorlog en bij elk conflict zijn er wel een paar mensen die – weliswaar – voor de gek zijn gehouden om een onzuiver waarnemingsfilter te krijgen, een waarnemingsfilter dat wordt gebaseerd op het slangachtige bewustzijn dat het doel de middelen heiligt. Maar zij verkeren nog steeds in een staat van onschuld in die zin dat zij gewoon handelen volgens hun waarnemingsfilter. En zij hebben slechts de intentie om hun missie uit te voeren zoals zij die door hun waarnemingsfilter zien.

Natuurlijk is het nooit totaal rechtvaardig in de ogen van God om een ander menselijk wezen te doden, omdat jij je dan met hun fysieke leven bemoeit, maar desondanks is het wel een fysieke daad. Laten we opnieuw naar de woorden van Jezus kijken: “Uw vader is de duivel.” Niet iedereen die iemand anders doodt, is een zoon van de duivel, in die zin dat zij nazaten zijn geworden van het bewustzijn waar Jezus naar verwees als satan, of de duivel, of de prins van de wereld. Ze zijn door dat bewustzijn voor de gek gehouden, zij hebben een bepaalde bewustzijnsstaat aangenomen, want zij hebben zich niet volledig op één lijn gebracht met de gevallen wezens.

Nu, wat betekent het om een gevallen wezen, een zoon van de duivel, te zijn? Het houdt in dat je duidelijk de bedoeling hebt om het leven niet gewoon door jouw waarnemingsfilter te leven, maar andere mensen te dwingen een leven te leiden door jouw waarnemingsfilter in plaats van dat van zichzelf.

Dit is de essentie van het slangachtige bewustzijn, de intentie om anderen te manipuleren om een leven te leiden op basis van jouw waarnemingsfilter in plaats van dat van zichzelf. Wat moet je doen om mensen te dwingen hun leven te leiden volgens jouw waarneming dat van buitenaf komt in plaats van hun eigen waarnemingsfilter dat zij in hun hoofd hebben? Nu, je moet in staat zijn om hun gedachten te beheersen, je moet in staat zijn hun geest binnen te komen en waarom zouden zij jouw toegang verschaffen tot hun geest?

Dat zouden zij alleen maar doen omdat jij hun onschuld hebt vernietigd, het gevoel in hun innerlijk dat zij het recht hebben om een leven te leiden op basis van hun eigen waarneming. Dit heeft de slang vernietigd toen hij Eva manipuleerde om wel van dat fruit te eten. Dit hebben de gevallen wezens geprobeerd door die in zowel het materiële rijk als in de eerdere sferen te vernietigen voor zij ascendeerden, te beginnen bij de vierde sfeer.

Zij hebben geprobeerd om de heilige onschuld te vernietigen van degenen die gewoon hun leven op basis van hun waarneming leiden, maar die waarneming niet aan anderen proberen op te dringen. Ze komen in hun hoofd door de gedachten van anderen te manipuleren door het zaad van twijfel te zaaien, waardoor je de instructies die jij van de leraar hebt gekregen, gaat betwijfelen, namelijk dat je natuurlijk niet sterft als je van de verboden vrucht eet. Of je twijfelt eraan of jij wel het vermogen hebt of het recht om je waarneming geleidelijk te verfijnen wanneer jij eraan toe bent en ertoe in staat bent. Niemand heeft het recht om jou te dwingen jouw waarneming te veranderen als je er niet aan toe bent, maar jij hebt evenmin het recht om iemand anders tot iets te dwingen. Zie je het subtiele onderscheid?

Je hebt het recht om jouw eigen leven te leiden op basis van jouw eigen waarneming. Je hebt het recht om jouw waarneming tot uitdrukking te brengen en tegen iemand anders te zeggen: “Zo bekijk dit aspect van het leven.” Maar je hebt niet het recht om te eisen dat iemand anders zijn of haar leven op basis van jouw waarneming leeft.

Als het delen van jouw waarneming meehelpt op de waarneming van iemand anders te vergroten of te veranderen, zodat iemand dan zijn of haar leven gaat leiden met dezelfde waarneming die jij had, dan is dat legitiem. Maar als je probeert iemand te dwingen door te zeggen dat die ander ongelijk heeft, omdat hij die waarneming heeft en dat de ander zich aan jouw waarneming moet onderwerpen hoewel hij of zij niet jouw waarneming heeft, dan is dat de essentie van het slangachtige bewustzijn en de gevallen denkwijze: de poging om met geweld de gedachten van iemand anders te beïnvloeden.

Dit is een deel uit een langere lering. Je kunt het hele dictaat hier lezen.