De bedoeling van het leven

Volgens de twee heersende gedachtesystemen op de moderne wereld zijn we óf geschapen door een god in een hemel die ver weg is, óf zijn we het product van een onbewust evolutionair proces dat slechts door toeval is ontstaan. Hoewel die beide systemen heel verschillend mogen lijken, schilderen zij ons ongeveer op dezelfde manier af, namelijk als wezens die het product zijn van een proces waarop wij maar heel weinig invloed hebben.

Met andere woorden, wij zijn voor het merendeel machteloze wezens met een beperkt vermogen om onszelf te veranderen (laat staan onze situatie op aarde). Dit betekent in wezen dat het leven niet veel zin heeft, als het al een bedoeling heeft.

Beide gedachten systemen worden voor een groot deel gemanipuleerd door gevallen wezens. Zij hebben dit deels gedaan door hun eigen bestaan en methoden te verdonkeremanen, maar ook door ons te laten geloven dat wij grotendeels machteloos zijn en ons daarom moeten onderwerpen aan een machtselite die uit gevallen (en uiterst ambitieuze) wezens bestaat.

In werkelijkheid zijn wij zelfbewuste wezens met vrije wil, en als zodanig hebben wij het potentieel om doelbewust en bewust ons bewustzijn, ons zelfgevoel, te veranderen. Juist het feit dat dit niet algemeen bekend is, laat de mate zien waarin gevallen wezens zowel het christendom als het materialisme hebben gemanipuleerd.

De bedoeling van het leven, de zin van het bestaan, is groei in bewustzijn. Om het bewustzijn te kunnen verhogen, moet een wezen vrije wil bezitten. Wij verhogen ons bewustzijn door keuzes te maken die berusten op de bewustzijnsstaat of het zelfgevoel dat wij op dit moment hebben. Als wij de consequenties van onze keuzes ervaren, hebben we de optie om ons bewustzijnsniveau te verhogen en ons zelfgevoel uit te breiden.

Toen wij voor het eerst werden geschapen, hadden we een heel lokaal, in één punt geconcentreerd, zelfgevoel. Sindsdien (en dat was een hele tijd voor onze geboorte in dit leven) hebben we talloze keuzes gemaakt en de consequenties hebben ons de optie gegeven om ons zelfgevoel te vergroten. Ons zelfgevoel is ook beïnvloed door de manier waarop we hebben gereageerd op de situaties die wij zijn tegengekomen.

Dit proces om het zelfgevoel te vergroten, kun je heel ver doorvoeren. De mensen op aarde zijn op veel verschillende bewustzijnsniveaus. Om dat te meten, zouden we eens kunnen bekijken hoe zeer mensen op zichzelf gericht zijn en wat zij als hun eigenbelang beschouwen.

Sommige mensen richten zich helemaal op zichzelf, zelfs in zo’n mate dat zij ongevoelig zijn voor hoe hun daden andere mensen beïnvloeden. De meeste mensen zitten op een hoger niveau, omdat zij gevoelig zijn voor andere mensen. Sommigen zijn hoger geklommen en minder egoïstisch geworden, en zij proberen andere mensen of een zaak te dienen.

Zoals al eerder is gezegd, is het feit dat wij in het leven allemaal met elkaar verbonden zijn de basis; wat wij anderen aandoen, doen wij ook onszelf aan. Hoe meer wij ons bewustzijn ontwikkelen en ons er meer van gewaar worden, hoe beter wij dit feit kunnen accepteren. Hoe lager wij in bewustzijn komen en ons er steeds minder van gewaar te zijn, hoe meer wij dit feit negeren of ontkennen en hoe eerder wij bereid zijn om anderen te benadelen.

Het leven gaat altijd door
Binnen de traditionele gedachtesystemen van het christendom en het materialisme, is het onmogelijk uit te leggen dat menselijke wezens zo slecht kunnen zijn als Hitler of Stalin. Deze mensen waren bereid tot het uiterste te gaan in het doden van andere mensen of vernietiging te veroorzaken.

Het christendom zou zeggen dat die mensen zo door God zijn geschapen, wat de meeste mensen onzin vinden. Het materialisme zou zeggen dat zulke mensen het product zijn van willekeurige genetische mutaties, en dat legt ook niet uit waarom zij zoveel slechter zijn dan de gemiddelde persoon.

De verklaring is dat zulke wezens zo zijn geworden, als gevolg van keuzes die zij in heel lange tijd hebben gemaakt – veel langer dan de normale levensduur. De enige echte verklaring van het kwaad is dat wij in vele levens zijn geïncarneerd, waarin wij óf ons bewustzijn hebben verhoogd naar onbaatzuchtigheid, óf verlaagd naar egoïsme.

Het feit is dat zowel het christendom als het materialisme reïncarnatie ontkent. Dit bewijst slechts hoe diep beide systemen zijn beïnvloed door gevallen wezens. Zij willen dat wij niet weten dat zij een lange geschiedenis hebben waarin zij steeds slechter zijn geworden. Zij willen ook niet dat wij onze eigen geschiedenis kennen, omdat dit ons zal helpen om ons van hun bedrog te bevrijden.

Gevallen wezens hebben hun invloed gebruikt bij zowel het christendom als het materialisme om de kennis van reïncarnatie te verwijderen uit de GIN van de meeste moderne samenlevingen.

Het allerhoogste doel van het leven
Tijdens onze vele incarnaties hebben een zelfgevoel ontwikkeld dat berust op de omstandigheden die wij op deze planeet hebben ervaren. Dit zelf is heel complex.

Dit zelf wordt gedeeltelijk gebaseerd op wat wij als normale omstandigheden op aarde waarnemen, wat wij als onvermijdelijk beschouwen, wat wij wel of niet kunnen doen. Dit is de GIN (Geprogrammeerde Illusie over wat Normaal is). Wij groeien in bewustzijn door aspecten van onze GIN te onderzoeken en daardoor een hoger, een groter, een bewuster, zelfgevoel aan te nemen. Deze website zal je de kennis geven om je zelfgevoel te vergroten.

Op aarde hebben alle mensen iets met elkaar gemeen, namelijk dat ons bewustzijnsniveau binnen een bepaalde reikwijdte valt. Als wij ons bewustzijn voldoende verhogen, kunnen we ophouden met incarneren op aarde. Wij kunnen opklimmen, zodat wij kunnen incarneren op een planeet zonder lijden. Wij kunnen ook door een spirituele transformatie heen gaan, de ascensie geheten, waardoor wij naar een niveau kunnen opklimmen dat buiten ons universum ligt. Wij worden geascendeerde meesters, omdat wij meesterschap over onze eigen geest hebben bereikt. Om dat te kunnen begrijpen, moeten wij bekijken hoe het universum is geschapen.

Volgende pagina: De kosmische oorsprong van het kwaad