De Strijd van Armageddon

Elohim Astrea, 17 december 2009

Nu opnieuw, 2000 jaar geleden hadden mensen een veel beperkter wereldbeeld dan jullie tegenwoordig. Ze dachten, echt, dat de aarde het totale materiële universum was en dat net achter de lucht – die ze als een koepel boven de platte aarde zagen – de hemel lag. Ze konden de uitgestrektheid van het fysieke universum niet bevatten en daardoor dachten ze natuurlijk dat de aarde het centrum was, de totaliteit van de wereld. En dus moesten sommige wezens die uit wat zij als de hemel zagen, geworpen werden, wel op aarde geworpen worden, wat inhield dat de strijd van Armageddon in haar geheel hier op aarde plaats vond, en dat de aarde het strijdtoneel is dat het lot van het universum beslist.

Dit is natuurlijk door de fundamentalistische christenen, die de Bijbel letterlijk opvatten, opgeblazen tot het geloof dat de aarde het centrum van de strijd van Armageddon is en dat het lot van het hele universum bepaald wordt door wat er op deze kleine planeet gebeurt. Dit is natuurlijk ver bezijden de waarheid, het is een visie die alleen mensen die in het dualiteitsbewustzijn zitten, hebben, waardoor ze denken dat zij zo belangrijk zijn dat zij het lot van het universum bepalen en daardoor zelfs God uitdagen. Of zelfs dat zij de fout die in Gods ontwerp zit, corrigeren door mensen te dwingen te ascenderen.

De waarheid is natuurlijk dat de aarde een heel klein planeetje is in een heel groot universum. En zoals je weet, de aantrekkingskracht van de aarde trekt aan het gehele universum, maar heeft natuurlijk niet de kracht om het hele universum omhoog of naar beneden te trekken. Dus zou je in staat moeten zijn in te zien dat de spirituele kracht die wordt opgewekt door de spirituele kracht van de levensvormen op deze aarde, natuurlijk niet het hele universum omhoog of naar beneden kan trekken. Maar wat de aarde wel kan, is dienen als plaats om iets te testen, als proefterrein, of het mogelijk is dat de geascendeerde meesters een voldoende aantal van de top tien procent in staat stellen om de aarde in een ascenderende spiraal te trekken, om haar uit de descenderende, neerwaartse, spiraal te trekken die gecreëerd werd door het aantal gevallen wezens dat werd toegestaan om hier door de eeuwen heen te incarneren.

En dus koesteren enkele van de gevallen wezens die op de aarde geworpen zijn, natuurlijk grote wrok. Niet alleen weten zij dat ze maar weinig tijd hebben, maar ze hebben ook grote haast om precies hetzelfde spoor te blijven volgen dat verscheidene sferen boven die van jullie werd aangelegd – dat van proberen om levensvormen een neerwaartse spiraal in te laten gaan door hen van alles te beschuldigen wat ze maar kunnen bedenken, het maakt niet uit wat. Er bestaan geen limieten voor waar de gevallen wezens mee kunnen aankomen met betrekking tot het beschuldigen van de onschuldigen. Want het gevallen bewustzijn, zoals Jezus zei van de duivel, heeft geen waarheid in zich, en daardoor is alles toegestaan, het doel heiligt de middelen.

Je ziet dat voor iemand die gevangen zit in het gevallen bewustzijn, het niet meer een kwestie is van goed of fout, wat waar of onwaar is. Het is zelfs geen kwestie van wat logisch is of consequent. Zo’n wezen heeft geen scrupules om vandaag iets te zeggen dat anders is dan van gisteren werd gezegd, omdat het zijn bedoeling niet is om consequent, waarheidsgezind of logisch te zijn. Het doel is anderen te beschuldigen door twijfel in hun wezen te zaaien, door hen te overweldigen met deze beschuldigende energie, die nu door diverse sferen heen is opgebouwd en dus een neerwaartse spiraal heeft gevormd, een zwart gat, van zeer hoge intensiteit. En hoewel er maar een bepaald kleiner zwart gat aan de aarde zit, is het niettemin zo intens dat het uiterst moeilijk voor mensen is er weerstand aan te bieden, om weerstand te bieden aan de aanval van de beschuldigende energie, zonder erop te reageren – net zoals de levensvormen in die hogere sfeer, door te proberen de beschuldiging van de beschuldigende energie van zich af te duwen of door te proberen je te verdedigen door het argument van de aanklager te vernietigen.

De belangrijkste dynamiek op aarde
Zie je deze dynamiek? Het is de belangrijkste dynamiek die de grondslag vormt, die zal bepalen of de aarde inderdaad uit de negatieve spiraal getrokken zal worden en een ascenderende spiraal in zal gaan die haar boven die beschuldigende energie uit zal trekken, tot de bewoners van de aarde hun bewustzijn zo zullen verhogen dat de beschuldigers van de broeders van de aarde afgeworpen zullen worden. En dan moeten afdalen naar een zelfs nog lagere plaats, waar ze degenen om hen heen kunnen blijven beschuldigen – of er zelfs toe overgaan elkaar te beschuldigen, want ze kunnen er gewoon niet mee ophouden. Ze worden zo overweldigd door deze neerwaartse spiraal dat als er geen onschuldigen te beschuldigen zijn, ze inderdaad elkaar zullen beschuldigen, wat precies het veiligheidsmechanisme is dat het hen onmogelijk maakt om een samenhangende machtselite te vormen die de hele planeet aarde beheerst.

Want zie je, de Karmische Raad wordt niet door onintelligente wezens gevormd. Door een bepaalde gevallen levensvorm toe te staan op een planeet zoals de aarde te incarneren, is er een heel simpele formule. De stuwkracht van de gevallen levensvorm kan niet voorbij een bepaalde limiet gaan die gerelateerd is aan de aarde, aan het aantal levensvormen dat hier geïncarneerd is en hun bewustzijnsniveau. Met andere woorden, één gevallen levensvorm moet niet de aarde alleen naar beneden kunnen trekken. Dat kan dat alleen maar door met anderen samen te werken en omdat deze gevallen levensvormen in het beschuldigende bewustzijn leven, is het in beginsel onmogelijk dat zij in alles samenwerken om op het punt te komen dat ze de aarde kunnen overnemen en de baas zijn in de maatschappij. Er zullen altijd strijdende groeperingen zijn – een gevestigde machtselite, één of meer aankomende machtselites – en dan beschuldigen zij niet alleen de onschuldigen, maar ook elkaar en daardoor verdelen ze dus hun kracht en hun macht.

Mijn punt is gewoon dit: we staan op een kruispunt. We zijn met aftellen begonnen naar het jaar 2012, zoals Gautama Boeddha met nieuwjaar heeft uitgelegd. We naderen het eind van het eerste jaar van die cyclus, het jaar van de Vader (2009). En dus staan degenen die de top tien procent vormen van de levensvormen op deze planeet nu voor de initiatie, of ze klaar zijn om te ascenderen naar een groter inzicht en de toepassing van het correcte gebruik van de uitbreidende kracht van de Vader. In feite is de ascensiespiraal al gevormd.

De vraag is: zul je die ascensiespiraal ingaan, zul je de ascenderende spiraal ingaan, blijf je daar? Of word je in de verleiding gebracht om hem te verlaten om een of andere strijd aan te gaan met de beschuldiger van onze broeders, die je jou dag en nacht bij je God aanklagen door je van van alles te beschuldigen? Zul je deze energie herkennen? Zul je hem in jezelf erkennen? Zul je eerlijk zijn en naar jezelf kijken en naar je leven en zeggen: “Heb ik de neiging om anderen te beschuldigen? Zit ik in één van deze negatieve spiralen? Kan ik eerlijk zeggen dat ik nooit van mijn leven een negatieve spiraal ben ingegaan? Zit ik nu in een negatieve spiraal? Richt ik mij op het veranderen van mensen, hen beschuldigen, omdat ik splinters in hun ogen zie, terwijl ik niet bereid ben geweest om naar de balk in mijn eigen oog te kijken? Moet ik mij dus afvragen: “Ben ik het werktuig geworden van de energie die de broeders beschuldigt?”

Of moet je naar jezelf kijken en zeggen: “Ben ik verleid om me te verdedigen tegen beschuldigingen? Kan ik naar mijn leven kijken en zien dat ik een patroon heb waarin ik me ten onrechte beschuldigd voel en daardoor in een spiraal ben gekomen om me te verdedigen en rechtvaardigen, of ik dit nu openlijk doe naar andere mensen, of dat ik het in mijn eigen hoofd doe, een martelaarscomplex heb, waardoor ik het gevoel krijg dat ik ten onrechte ben veroordeeld, maar ik droom ervan dat ik op een dag, op zekere dag, verheven zal worden en dat de wereld zal zien dat ik ten onrechte veroordeeld werd. Of dat ik een talent had dat niemand heeft gezien, hoewel ik het nooit tot uitdrukking gebracht heb, want ik had het gevoel dat ik mijn talenten niet tot uitdrukking kon brengen; ik kon mijn licht niet laten schijnen vanwege een of andere onzuivere toestand in de wereld. Of omdat ik dacht dat ik ervan beschuldigd zou worden dat ik mijn licht liet schijnen, of dat ik anderen bang zou maken of hen overweldigen of dat het te veel zou zijn.”

Zie je dat je zelfs niet eens beschuldigd hoeft te worden om deze energie op te nemen in vorige levens? Zodat je zoveel stuwkracht hebt dat jij, of jezelf beschuldigd, of jezelf naar beneden haalt, of dat je anticipeert op hoe de kracht van de beschuldiger van de broeders jou zal beschuldigen als je voor de waarheid opkomt of opvalt in de massa. Zie je hoeveel subtiele spelletjes er zijn die uit dit bewustzijn zijn ontstaan van beschuldigen en verdedigen, beschuldigen en ook beschuldigen, je ten onrechte veroordeeld voelen, wachtend op het moment dat je eindelijk herkend wordt als rechtvaardig of als iemand met een talent. Altijd wachtend op iemand buiten je, in plaats van gewoon een stap voorwaarts te doen en de open deur te zijn voor het Woord.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.