De energie van boosheid op vrouwen in het christendom

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 14 februari 2010

Deze boodschapper is nu al verscheidene dagen hier in Rome. Hij heeft hier rondgelopen, geobserveerd, bepaalde conclusies getrokken en heeft – zoals zijn gewoonte is – bepaalde grappen over de katholieke kerk en de paus en wat hij hier gezien heeft, gemaakt. Maar hij wilde er, in gedachten, niet een stempel op drukken, want hij wilde niet kritisch zijn. Maar vanmiddag, toen zijn metgezel het dictaat van Maria Magdalena opnam, liet ik hem een energie voelen die hij daarvoor niet wilde voelen, omdat hij niet bereid was met zijn hart te kijken en de vibratie te voelen. Hij was in gedachten bepaalde dingen gaan beseffen, maar er was een specifieke energie die hij niet in de katholieke kerk wilde zien, omdat hij die al vele levens geleden in zichzelf had overwonnen.

Dus vanmiddag liet ik hem – toen Maria Magdalena in de Sint Pieterbasiliek aan het spreken was – de weerstand tegen die uitgave van licht, de terugkerende stroom, de reactie op die uitgave van licht voelen. En hij begon zich niet meer op zijn gemak te voelen, daarna geïrriteerd en vervolgens, toen hij zich afstemde, zag hij het ineens. Hij zag wat die energie behelsde en hij zag dat deze energie inderdaad de boosheid van de katholieke kerk op vrouwen is.

Die boosheid is immens. Die boosheid is een immens beest dat door de katholieke kerk in het leven is geroepen. Maar het is eigenlijk nog ouder dan de katholieke kerk, want het christendom nam natuurlijk het Oude Testament van de joodse religie over en daarin vind je het verhaal over de zondeval van Eva. En dus gaat die boosheid terug in de nevelen van de geschiedenis, en natuurlijk is de katholieke kerk niet echt de katholieke kerk; het is de Rooms katholieke kerk. En eerlijk gezegd, zoals je weet, betekent het woord ‘katholiek’ ‘universeel’, en dus moet het eigenlijk de Roomse Kerk heten, want het is 99% Rooms en 1% katholiek.

En het Romeinse Rijk had ook, zoals je duidelijk kunt zien, als je dit bestudeert, een immense boosheid op vrouwen. Kijk eens naar de keizer die zijn eigen moeder doodt, omdat hij zich bedreigd voelt door de vrouwelijke energie. Kijk eens hoe vrouwen onderdrukt werden, bijna als slaaf behandeld, hoe mannen seksuele relaties hadden met hun eigen zusters, of hoe die vrouwen verkrachtten, hen als een seksueel lustobject behandelden. Dus je ziet dan dat die immense boosheid, een combinatie wordt, die al in de joodse religie ontstaat en zich vermengt met de boosheid van het Romeinse Rijk, zowel boosheid uit wat je zou kunnen noemen de wereldlijke, niet-kerkelijke richting als de spirituele richting.

Boosheid en het Petrusbewustzijn
De waarheid is natuurlijk dat dit alles geconcentreerd wordt – zoals Maria Magdalena in haar dictaat opmerkte – dit wordt allemaal in Petrus zelf geconcentreerd. Als je het Evangelie van Maria Magdalena leest, zie je dat er duidelijk wordt beschreven dat Petrus jaloers was op Maria Magdalena, omdat Jezus een speciale relatie met haar had en haar zelfs speciaal spiritueel onderwijs had gegeven dat hij niet aan de mannelijke discipelen had gegeven. En dus zie je dat Petrus de opening was om de rol van de vrouw in het christendom af te wijzen.

Nogmaals, je ziet dat het geen toeval is dat de katholieke kerk beweert dat ze op Petrus wordt gebaseerd, want het is natuurlijk een uitdrukkingsvorm van het Petrusbewustzijn, de boosheid op het vrouwelijke element, de boosheid op vrouwen. Maar daarnaast de boosheid op het vrouwelijke in zichzelf, want jullie zijn allemaal mannelijk en vrouwelijk, in die zin dat jullie beide polariteiten in je hebben. En jullie moeten allemaal afrekenen met de dynamiek die beschreven wordt in het boek Genesis over de zondeval van Eva. Zoals Saint Germain gisteren in zijn verhandeling sprak over de mythes van Romulus en Remus, zit er in deze oeroude mythes een diepere betekenis die je kunt begrijpen wanneer je bereid bent verder te kijken dan de letterlijke, oppervlakkige, interpretatie. Als je verder kijkt, weet je dat de vrouwen niet vielen; het was, bij wijze van spreken, het vrouwelijke element dat gevoelig werd om de lagere vorm aan te nemen. Maar dit is de belangrijke waarheid die nooit in een openbaar forum naar buiten is gebracht. Het vrouwelijke element viel niet, maar de Bewuste Jij, die besloot om geen verantwoordelijkheid meer voor zichzelf te dragen, de Bewuste Jij, die weigerde die verantwoordelijkheid te dragen.

Door te weigeren die verantwoordelijkheid te dragen, creëerde de Bewuste Jij een splitsing in zichzelf, in zijn eigen wezen. Nadat je deze splitsing had gemaakt, wilde je hem niet zien, zoals Saint Germain en ik nu hebben uitgelegd. Als je niet bereid bent om de verantwoordelijkheid voor jezelf te dragen, hoe kun je dan inzien dat jij de keuze hebt gemaakt om de splitsing te maken? En dus liet je het achter, je wilde eraan ontsnappen – en je dacht dat je kon weglopen en het in het bos achterlaten. Maar het stierf niet in het bos, want je kon niet aan jouw waarneming ontsnappen.

Zoals ik heb uitgelegd, begon je de wereld te zien door iets wat je niet bereid was in jou te zien. Jij ging die bewustzijnsstaat op de wereld te projecteren, waarmee ik het vrouwelijke aspect van jouw eigen wezen bedoel. En het vrouwelijke kan alleen aannemen wat erop geprojecteerd wordt en dus is het correct dat het vrouwelijke element zich in de onvolmaakte vorm manifesteerde. Maar het vrouwelijke element koos er niet voor om de verboden vrucht van de dualiteit te eten, dat was de Bewuste Jij.

Nu, je hebt het recht om met je vrije wil, je medescheppende vaardigheden, te experimenteren. Je hebt het recht om elke ervaring die jij wilt te creëren. Je hebt het recht om de wereld door het filter van de dualiteit te ervaren en daar is niets inherent verkeerd aan – als je bereid bent om het als een leerervaring te gebruiken. Maar je kunt het niet als leerervaring gebruiken als je het ontkent en niet bereid bent er naar te kijken. Zolang je er niet naar wilt kijken, moet je het buiten jou blijven projecteren, wat betekent dat de Bewuste Jij het dan op het vrouwelijke aspect van jouw wezen projecteert, je projecteert het op andere mensen.

En dan begin je andere mensen de schuld te geven, je geeft het Moederlicht, het vrouwelijke element van jouw eigen wezen, de schuld. En daardoor ontstaat de situatie dat velen die hier in een vrouwelijk lichaam zijn, die schuld van de vrouwen zijn gaan accepteren, het gevoel krijgen dat zij dat op zich moeten nemen en zich er schuldig over voelen. En velen met een mannelijk lichaam, zijn het ook gaan accepteren en krijgen dan het gevoel dat zij op vrouwen moeten neerkijken, de baas moeten zijn over vrouwen, of boos op de vrouwen moeten zijn. En wat je in het Romeinse Rijk ziet, was een wrede poging om macht te krijgen over vrouwen en hen te vernederen en ze in een bepaalde hoek te drukken, waar zij geen bedreiging voor mannen konden vormen.

Waarom het vrouwelijke aanleiding geeft tot boosheid in het mannelijke
Maar waarom bestaat die behoefte om het vrouwelijke element naar beneden te halen? Wat symboliseert het vrouwelijke element dat heel veel boosheid in het mannelijke element opwekt? Nu, precies twee dingen.

In de eerste plaats is het vrouwelijke element, het vrouwelijke aspect van schepping, niet verstoken van bewustzijn en niet verstoken van wijsheid. Het vrouwelijke element weet precies wat de gevolgen van alles zijn, wat erop geprojecteerd wordt door het mannelijke bewustzijn. Als je bereid bent naar het vrouwelijke aspect in jouw eigen wezen te luisteren, weet je altijd de consequenties van jouw keuzes voor jij die keuzes maakt of implementeert. Maar als jij niet naar jezelf wilt kijken, niet bereid bent jezelf in de spiegel te onderzoeken, dan ben je natuurlijk niet van plan om hiernaar te luisteren. Want alleen degenen die de verantwoordelijkheid dragen voor zichzelf, willen over de consequenties nadenken. Degenen die geen verantwoordelijkheid nemen, vallen ten prooi aan het gevallen bewustzijn – opdat zij aan de consequenties van hun acties kunnen ontsnappen, of dat zij dit kunnen compenseren door een daad in de buitenwereld te verrichten die hen het koninkrijk der hemelen garandeert, zelfs als zij niet naar de balk in hun eigen oog hebben gekeken, zoals we nu al zo vaak uitgelegd hebben.

Dit is één aspect van de vrouwelijke en daarom kunnen vrouwen zelfs in de maatschappij, vooral in een door mannen gedomineerde maatschappij, de stem van de rede vertegenwoordigen, de stem die je kan helpen juiste beslissingen te nemen – als je daartoe bereid bent – maar ook een immense bedreiging kan zijn voor het mannelijke ego dat wil doen wat hij wil en nooit over de consequenties wil nadenken. Degenen die proberen weg te lopen voor morgen, want vandaag willen wij oorlog voeren, seks hebben, nemen wat we willen en het ervaren – en later maken wij ons nog wel eens zorgen over het karma, maar wij denken dat wij dat wel kunnen ontduiken.

Dit is één reden waarom het vrouwelijke werd gekleineerd, zodat ze niet die stem konden vormen die het evenwicht bracht dat had kunnen voorkomen dat de mannen ten strijde trokken en zichzelf of hun samenleving vernietigden. Kijk naar het Romeinse Rijk: als vrouwen een stem hadden gekregen, zou er geen splitsing in het keizerrijk zijn gekomen, noch die kwetsbaarheid. Maar als vrouwen vanaf het begin een stem hadden gekregen, zou het Romeinse Rijk natuurlijk ook niet zo’n uitgestrekt wereldrijk zijn geworden door hun veroveringen. Het was dan een duurzame cultuur en beschaving geweest die nooit ingestort zou zijn.

Ruimte terugtrekken uit het bewustzijn van de boosheid op vrouwen
Het andere element van het vrouwelijke is wat wij natuurlijk de tweede wet van de thermodynamica hebben genoemd, de samentrekkende kracht van de moeder, die alles afbreekt wat door de dualiteit in het leven wordt geroepen. En de mannen hebben ook de vrouwen daarvan de schuld gegeven, door het concept van de oorspronkelijke zonde en veel andere subtiele denkbeelden. Gezien deze twee aspecten – de wijsheid en het afbreken van alles wat niet in evenwicht is, allebei zijn het elementen voor evenwicht – kun je dan begrijpen hoe die boosheid op vrouwen, die immense boosheid die vrouwen wil vernietigen, hen wil verkrachten, hen wil doden, hen wil vernederen, is ontstaan, zodat zij zich nooit verheffen om deze door mannen gedomineerde cultuur, die denkt dat het de volmaakte structuur op aarde heeft gecreëerd, te bedreigen. De structuur die de sleutels tot het koninkrijk der hemelen bewaart, zoals de katholieke kerk beweert.

Ze denken dat zij gegarandeerd naar de hemel gaan vanwege de structuur die zij op aarde hebben gevormd. En ze willen niet dat de vrouwen met hun wijsheid hen komen vertellen dat het niet zo is, noch willen ze dat de samentrekkende kracht van de Goddelijke Moeder hun structuren afbreekt of vernietigt of het bewustzijn erachter. Dit is een zeer sterke en krachtige energie op deze planeet, die je natuurlijk overal op de planeet ziet, maar ik kan wel zeggen dat het nergens sterker wordt geconcentreerd dan hier in Rome. Ik kan je ook zeggen dat het middelpunt van deze energie onder Sint Pieterbasiliek ligt in de crypte waar het graf van Petrus staat.

Dit is natuurlijk niet uitsluitend de verantwoordelijkheid van Petrus of de ziel van Petrus. Het is gewoon het middelpunt geworden, omdat het zo het middelpunt was van het instituut de Rooms katholieke kerk, die beweert haar gezag op Petrus te baseren. En door de concentratie op die kerk wordt de boosheid op vrouwen juist hier in dat graf geconcentreerd. Aangezien veel mensen op de hele wereld deze boosheid op vrouwen gaan inzien, heb ik, Gautama, besloten om de ruimte onder de Sint Pieterbasiliek in te trekken die deze boosheid op vrouwen laat voortbestaan. Ik, Gautama, Heer van de Wereld, trek die ruimte op dit moment terug. Het is daarom weg; die ruimte is er niet meer en dat betekent dat er geen middelpunt voor die boosheid is.

Dit wil niet zeggen dat dit een wereldwijd intrekken van de ruimte is, maar dat kan wel zo worden als steeds meer vrouwen voor zichzelf opkomen en steeds meer mannen naar zichzelf in de spiegel gaan kijken in plaats van vrouwen de schuld te geven of te weigeren te luisteren naar de stem van evenwicht die van de vrouwen komt. En dus hopen wij natuurlijk en is het natuurlijk de bedoeling dat dit zich zal verspreiden en dat de ruimte voor die boosheid op vrouwen wereldwijd ingetrokken kan worden. Maar juist het feit dat het planetaire brandpunt voor deze energie nu is ingetrokken, is een belangrijke stap voorwaarts, die het vrouwen heel veel gemakkelijker maakt om het juk van onderdrukking en schuld af te werpen en het voor mannen veel gemakkelijker maakt om het juk van boosheid af te werpen dat hen zelfs nog meer gevangenhoudt dan de vrouwen. Want de vrouwen kunnen in hun wijsheid vaak verder kijken, maar de mannen kunnen dat niet, omdat ze het ontkennen.

Dit is een deel van een langere lering. Het hele dictaat kun je hier lezen.