Jezelf ervaren zoals je bent

 

Geascendeerde Meester Jezus Christus, 8 april 2023, Pasen – Het Christendom en jezelf van het kruis halen.

IK BEN de Geascendeerde Meester Jezus Christus.

Zoals ik in mijn vorige verhandeling te kennen heb gegeven, houdt je eigen geest je aan het kruis. Natuurlijk niet de Bewuste Jij, maar de afzonderlijke zelven die je hebt gevormd toen je reageerde op de omstandigheden op aarde of toen je afdaalde naar het achtenveertigste bewustzijnsniveau of daaronder kwam. We zouden kunnen zeggen dat een beeld hiervan zou zijn dat je niet gekruisigd wordt aan een kruis van houten balken. In plaats daarvan word je gekruisigd aan een kruis van dunne staaldraden. Elke draad is dun en flexibel, maar omdat ze allemaal samengebundeld zijn, is de hele structuur behoorlijk strak en stijf en daarom blijf je vastzitten. Terwijl je één afzonderlijk zelf per keer overwint, stijg je naar het achtenveertigste niveau en boven het achtenveertigste en het zesennegentigste, trek je enkele van deze stalen draden uit het kruis. En daarom wordt het kruis waar je aan hangt na enige tijd flexibeler, zachter, minder strak. Dat wordt buigzaam en geeft je wat bewegingsvrijheid.

Je kunt zeggen dat jij, terwijl je het pad bewandelt, jezelf geleidelijk van het kruis afhaalt. En in zekere zin kun je zeggen dat je aan het kruis blijft hangen totdat je het honderdvierenveertigste niveau bereikt en de laatste illusie opgeeft. Dit betekent echter niet dat je de rest van de tijd dat je geïncarneerd bent aan het kruis vast moet zitten, want het is mogelijk om in eerdere stadia van het kruis af te stappen. Ik zeg niet dat je dit kunt doen op het achtenveertigste niveau of zelfs op het zesennegentigste niveau, maar wanneer je boven het zesennegentigste niveau komt, kun jij jezelf zeker op elk moment van het kruis halen. Zelfs tussen het achtenveertigste en het zesennegentigste niveau kun je proberen bewust een omschakeling te maken die je persoonlijke kruis minder strak maakt. Met de leringen over de Bewuste Jij hebben wij in zekere zin geprobeerd jullie een methode te geven om jezelf van het kruis te halen. Maar dit kan niet verstandelijk. Dit kan alleen door middel van ervaringen gebeuren.

Christus ervaren op het pad naar zelfmeesterschap
Nu weet ik dat er studenten zijn die de leringen over de Bewuste Jij hebben bestudeerd, deze leringen hebben geaccepteerd en ze verstandelijk begrijpen en bevatten. Maar wat is de essentie van de leringen over de Bewuste Jij? Dat de Bewuste Jij niet het uiterlijke zelf is, de gescheiden zelven. De Bewuste Jij vormt een zelf die lijkt op een gekleurde bril, stapt in dat zelf en ervaart de wereld door die bril. Maar hij wordt niet dat zelf, en dat betekent dat de Bewuste Jij het vermogen heeft om eruit te stappen, al was het maar in een flits, en zichzelf te ervaren buiten de gescheiden zelven. In mijn vorige verhandeling heb ik gezegd dat alle mensen dit potentieel hebben; hoe vast je ook zit in het dualiteitsbewustzijn, je kunt nooit het vermogen verliezen om Christus te begrijpen.

Wanneer ik dit zeg, gebruik ik natuurlijk de specifieke terminologie die gebruikelijk is in de christelijke religie. Maar hoe herken je Christus dan als je nog allemaal illusies hebt in het doodsbewustzijn? Alleen de Bewuste Jij die uit je normale bewustzijnsstaat, je normale zelfgevoel, stapt, kan dat. Jullie gescheiden zelven worden gevormd door het bewustzijn van gescheidenheid, wat het bewustzijn van antichrist is.

Welnu, de antichrist kan Christus niet herkennen. De antichrist kan Christus zien als een mentaal beeld, een concept. En dit is de reden waarom jij, als je de ervaring krijgt dat je Christus herkent, daarna net als Petrus een mentaal beeld over Christus heen legt en dit doen de gescheiden zelven. Met andere woorden, de Bewuste Jij kan uit je gescheiden zelven stappen, Christus ervaren, maar je kunt daar slechts een ogenblik in zijn, dan stap je terug in de gescheiden zelven en daarna begin je de beelden en overtuigingen van de gescheiden zelven over de ervaring heen te leggen die je had toen je uit de gescheiden zelven was. En daarom kunnen mensen heen en weer gaan, Christus ervaren, er een beeld overheen leggen, Christus opnieuw ervaren, er weer een beeld overheen leggen en zo kan het lange tijd doorgaan. In feite kun je dit doen tot je het zesennegentigste niveau bereikt en als je niet slaagt voor de initiatie op het zesennegentigste niveau, waarop jij je gesneden beelden loslaat, dan blijf je er een beeld overheen leggen en zul je dat beeld steeds meer verfijnen totdat je naar de lagere bewustzijnsniveaus gaat, waarop je er absoluut van overtuigd bent dat jouw beeld de absolute waarheid is.

Zelfs tussen het achtenveertigste en het zesennegentigste niveau ga je heen en weer. Je vangt er een paar glimpen van op en dan leg je er een beeld bovenop. Natuurlijk kunnen veel mensen beneden het achtenveertigste niveau een ervaring van Christus hebben, maar zodra ze terugkeren naar hun normale bewustzijnsstaat, leggen ze er een beeld overheen dat het voor hen moeilijk maakt om nog een ervaring te krijgen. Wat moeilijker te begrijpen kan zijn, is dat het zelfs als je boven het achtenveertigste niveau komt, zelfs als je iets weet van geascendeerde meesters, zelfs als je de leringen over de Bewuste Jij hebt, nog steeds mogelijk is om deze leringen verstandelijk te begrijpen, maar eigenlijk niet de bewuste ervaring hebt gekregen dat je uit je normale gemoedstoestand bent.

Dit kan een beetje lastig zijn om te begrijpen en woorden hebben beperkingen. Kun je op het achtenveertigste niveau komen zonder een ontmoeting met Christus te hebben? Je kunt zeggen van niet. Je moet ervaren dat er iets buiten je huidige meningen, jouw huidige kijk op de wereld, is en je moet bereid zijn om je kijk op de wereld te veranderen om op het achtenveertigste niveau te komen. Maar misschien heb je daar geen bewuste ervaring van of begrijp je niet wat dat betekent. Met andere woorden, je kunt ook zeggen dat de ontmoeting met Christus zo kort is dat die niet helemaal doordringt tot je bewuste gedachten. Je registreert wel dat er iets veranderde, je zag iets wat je nog niet eerder zag, maar je bent je er niet echt van bewust dat jij, als de Bewuste Jij, uit je vier lagere lichamen, je normale gemoedstoestand, bent gestapt.

De Bewuste Jij van een afstandje bestuderen
Je kunt verstandelijk begrijpen dat we hebben uitgelegd dat de Bewuste Jij zuiver bewustzijn is. Je kunt verstandelijk begrijpen wat het betekent om uit je normale zelfgevoel te stappen, omdat je ook verstandelijk begrijpt dat je zelven hebt die je waarneming verkleuren, beïnvloeden. Maar het is een heel andere ervaring als jij je bewust realiseert dat je uit je normale bewustzijnsstaat bent gestapt. En denk er goed over na wat dat betekent. Wat gebeurt er als je een spirituele leer bestudeert en een mentaal beeld formuleert op grond van die leer?

Welnu, wanneer je ergens een mentaal beeld van formuleert, en dat kan een spirituele leer zijn, of een rots of een berg in de verte, dan kijk je ernaar van afstand. Je bent een subject dat een object waarneemt dat je los van jezelf ziet. Wanneer je de lering krijgt die we via deze boodschapper hebben gegeven, dat je allemaal afzonderlijke zelven hebt die je waarneming beïnvloeden, maar ook een Bewuste Jij hebt die niet de afzonderlijke zelven is, dat de kern van jouw identiteit de Bewuste Jij is, dat de Bewuste Jij uit de zelven kan stappen, wat kun je dan doen? Je kunt dat verstandelijk begrijpen en er een mentaal beeld van formuleren. Wat gebeurt er dan? Je ervaart jezelf als een subject dat een object bestudeert en dat object wordt of is de Bewuste Jij. Jij als subject bestudeert de Bewuste Jij als een object, je begrijpt het, je formuleert er een mentaal beeld van. Maar wat betekent dit?

Het betekent dat je van een afstandje naar de Bewuste Jij kijkt. Je bestudeert een object. We zeggen tegen jou dat de Bewuste Jij uit je normale bewustzijnsstaat kan stappen, maar wat kun je doen? Je kunt je normale bewustzijnsstaat gebruiken om een mentaal beeld te vormen van wat het betekent om uit je normale bewustzijnsstaat te stappen. Je kunt een mentaal beeld vormen van hoe het is om uit je normale bewustzijnsstaat te zijn. Je kunt ons horen zeggen dat de Bewuste Jij zuiver gewaarzijn is, maar voor jou is dit niets meer dan een concept, je formuleert dus een mentaal beeld van wat zuiver gewaarzijn betekent en je zou ook kunnen proberen dit concept van zuiver gewaarzijn te gebruiken om zuiver gewaarzijn te ervaren. Maar dat kan niet. Dit is niet mogelijk. Waarom niet? Omdat de Bewuste Jij geen object is dat jij, het subject, kunt bestuderen. Zolang je denkt dat de Bewuste Jij een object is dat ver van jou verwijderd is en dat je van een afstandje bestudeert, kun jij de Bewuste Jij niet ervaren. Je kunt niet uit je normale bewustzijnsstaat stappen, omdat jij jezelf in je normale bewustzijnsstaat beziet als een subject dat objecten of ideeën bestudeert.

Jezelf ervaren als de Bewuste Jij
Wat moet er gebeuren om de Bewuste Jij uit je normale staat van bewustzijn te laten stappen? Dan dien je iets te hebben wat sommige van mijn vroege volgelingen en andere mystici Gnosis hebben genoemd. Wat is Gnosis? Het is dat de scheiding, de barrière tussen subject en object, wegvalt. Wat heb ik net gezegd? Je bestudeert onze leer over de Bewuste Jij. Maar wie bestudeert de leer? Wie beslist: “Ik zal deze abstracte leer bestuderen”? Dat is de Bewuste Jij. Hij kan naar de lering kijken door het filter van een of meerdere van gescheiden zelven, maar het is de Bewuste Jij. In zekere zin kunnen we zeggen dat de Bewuste Jij zichzelf bestudeert, maar zolang de Bewuste Jij zichzelf bestudeert, kan hij zichzelf niet ervaren. Deze illusie, dat je een subject bent dat een object bestudeert, moet worden doorbroken. Je moet een omschakeling maken zodat in plaats van dat de Bewuste Jij van een afstandje naar zichzelf kijkt, er geen afstand meer is.

Je ervaart jezelf als de Bewuste Jij, niet als een concept, niet als een mentaal beeld, niet als een of ander verstandelijk begrip. Er zijn verschillende meditatiemethoden die in de loop van de tijd zijn ontwikkeld en die helemaal teruggaan tot de oudheid om mensen te helpen dit te bereiken. De uit het boeddhisme bekende koans zijn een manier om je gedachten in verwarring te brengen, zodat je omschakelt en even iets anders ervaart. Hiervoor zijn verschillende methodes. Ze hebben allemaal een bepaalde waarde, een bepaald nut, maar er is niet één methode die voor jou de gegarandeerde automatische manier is om eruit te stappen.

Je analytische geest neutraliseren
We hebben je in de loop van de tijd methoden gegeven, maar ik zal je nu een eenvoudige geven. We hebben jullie het beeld gegeven dat je in een materiële wereld leeft, daarboven is het spirituele rijk, maar zelfs het spirituele rijk is niet één geheel, daar is ook een reeks van verschillende vibraties die door de eerdere sferen leiden die nu helemaal zijn geascendeerd tot aan de Schepper. We hebben jullie het beeld gegeven dat jullie wereld van vorm begon met jullie Schepper.

Maar denk nu eens na over een simpele vraag. Waar kwam jullie Schepper vandaan? Wij hebben jullie wat beelden gegeven dat de Schepper evolueerde in een andere wereld van vorm en dat die wereld van vorm zelfs voortkwam uit iets wat het Al wordt genoemd. Maar denk eens na, wat kwam er vóór jullie Schepper? Waar kwam jullie Schepper vandaan? Wat was er eerder? Wat heeft God geschapen? Dat was een andere God, maar wat heeft die eerste God dan geschapen? Waar was die eerste God? Waar kwam die eerste God vandaan?

En denk gewoon met je analytische gedachten na over deze vraag en dan zie je dat er een punt komt waarop de analytische geest verlamd raakt, stopt, niet weet wat hij moet doen, omdat de analytische geest, de lineaire geest, erg gehecht is aan het idee dat alles een begin moet hebben. Als de Schepper jullie wereld heeft geschapen, wat heeft de Schepper dan geschapen? Als er een schepping is, dan moet er iets zijn dat die eerste schepping heeft geschapen, maar wat zou dat iets zijn? Dit is een soort kosmische versie van de oude vraag, wat was er eerst, de kip of het ei? En je kunt zelfs deze metafoor gebruiken; waar kwam de eerste kip vandaan? Die moet uit een ei zijn gekomen, want daar komen kippen vandaan. Maar wacht even, voor de eerste kip waren er geen kippen. Wie heeft het eerste ei gelegd? Een kip, maar er waren geen kippen want dit was het eerste ei. Waar kwam dat vandaan? En je kunt dit soort paradoxen scheppen en door daarover na te denken kun je misschien uit de lineaire denkwijze stappen die je gevangenhoudt over iets te denken als een object, waardoor jij jezelf als een subject ziet.

De Bewuste Jij van het kruis halen
We zouden kunnen zeggen, wat houd je aan je persoonlijke kruis? Wie is de jij die aan je persoonlijke kruis hangt? Is dat de Bewuste Jij? Nee, de Bewuste Jij is zuiver gewaarzijn. De Bewuste Jij heeft geen vorm. Hoe ga je iets vormloos een hand laten vinden waar je een spijker doorheen kunt slaan of een been waar je een spijker doorheen kunt slaan? Hoe doe je dat met iets vormloos? Het vormloze kan niet aan het kruis hangen. Dat kunnen alleen de zelven zijn. En totdat je het honderdvierenveertigste niveau bereikt, zul je zelven hebben die aan het kruis hangen. Maar dit betekent niet dat Bewuste Jij aan het kruis moet hangen totdat je het honderdvierenveertigste niveau bereikt.

Maar om te voorkomen dat jij jezelf als aan het kruis voelt hangen, moet je ophouden jezelf te zien als een subject dat objecten bestudeert. De Bewuste Jij kan zichzelf niet als object bestuderen. Die kan zichzelf alleen zien als een object voor studie door middel van een gescheiden zelf. En daarom kun jij jezelf niet als het bewuste zelf ervaren zolang je door dat gescheiden zelf heen kijkt. Je kunt niet uit jezelf stappen. Wat kan je helpen? Alle leringen die we hebben gegeven over de gescheiden zelven en de Bewuste Jij zullen je helpen. Je kunt zeggen dat er, terwijl je het pad bewandelt, een punt zal komen waarop de Bewuste Jij zich niet meer zo heel erg identificeert met de zelven, zodat je uit de zelven kunt stappen en in het begin flitsen kunt opvangen van zuiver gewaarzijn en dat kan frequenter gebeuren totdat je het onderliggende gevoel kunt krijgen dat je weet dat je niet de zelven bent, je identificeert je niet met de zelven. Je kunt zien dat je in het vat van het zelf, in je vier lagere lichamen, nog steeds zelven hebt en dat je ze niet allemaal tegelijk kunt oplossen. Je concentreert je op één tegelijk.

Je bevindt je op een bepaald niveau van het pad, bijvoorbeeld het honderdachtste niveau. Je concentreert je op het zelf op dat niveau, overwint hem en stijgt naar het honderdnegende waarna je naar het volgende zelf kijkt, enzovoort. Je kunt echter de identificatie met de zelven overwinnen omdat jij jezelf beschouwt, jezelf ervaart, als de Bewuste Jij en je beseft dat deze zelven niet zijn wie jij bent. Je identificeert je niet met hen. Je hebt ze nog wel, snap je, maar je identificeert je er niet mee. Het is alsof je een gekleurde bril voor je ogen draagt en ze verkleuren alles wat je ziet. Maar dan doe je de bril met je hand af en houd hem op afstand. De glazen zijn er nog. Ze verkleuren wat je ziet, maar ze verkleuren niet alles omdat je ziet dat er iets buiten de bril is wat niet door de bril wordt verkleurd.

Dit gebeurt vanzelf als je het pad bewandelt en boven het zesennegentigste niveau uitkomt. Maar wat kun je in de tussentijd doen? Dan kun je op den duur bewust een besluit nemen, maar in het begin een inzicht krijgen. En dit inzicht kan op verschillende manieren worden uitgedrukt, maar laat me verwijzen naar een van mijn uitspraken. “Wat kan jou dat schelen? Volg mij.’ Je kunt besluiten dat het belangrijk voor je is om Christus te volgen of het spirituele pad te volgen of je hogere zelf of je geascendeerde leraren te volgen, wie je ook als je leraar beschouwt. Het is veel belangrijker dat je de leraar volgt in plaats van iemand anders.

Het ego: de allergrootste controlefreak
Maar waar moet je dan naar gaan kijken? Je moet gaan kijken naar: Wat is de essentie van de gescheiden zelven? Wat is de essentie van wat we vroeger het ego noemden? Dat is iets wat de controle wil houden. De zelven onder het achtenveertigste niveau, wat de meeste mensen en de meeste spirituele leringen het ego noemen, zijn controlefreaks. Het ego is de allergrootste controlefreak. Hij vormt een mentaal beeld om zichzelf als subject te zien die bijvoorbeeld een spirituele lering bestudeert en dan moet hij die tot de allerhoogste status verheffen: dit is de absolute waarheid, dit is de hoogste spirituele leer op de planeet, of wat het ook maar is. En dit gebeurt slechts om één reden: controle. Het ego moet het gevoel hebben dat hij de touwtjes in handen heeft. We hebben het gehad over het dualiteitsbewustzijn. Hij kan het gevoel krijgen dat hij de controle heeft als hij die ene dualistische polariteit verheft tot de status van onfeilbaarheid, waardoor de waarde van de tegenovergestelde polariteit wordt ontkend. Maar er is altijd spanning. Je ego staat voortdurend onder spanning omdat hij altijd de controle wil, hij moet gelijk hebben.

Wat is voor jou het belangrijkst?
En je kunt dit bewust gaan zien. Je kunt gaan begrijpen dat je de behoefte hebt om de touwtjes in handen te hebben, om te voelen dat jij gelijk hebt. En dan kun je, terwijl je hierover nadenkt in vergelijking met onze leringen, op het punt komen waarop je de beslissing kunt nemen: Wat is het belangrijkste voor mij? Gelijk hebben of Christus volgen? Gelijk krijgen van de mensen, in gedachten gelijk hebben of Christus volgen? Is het belangrijker voor mij om gelijk te hebben volgens de definitie van mijn afzonderlijke zelven en het ego of te ontdekken wat een hogere kijk op Christus is?

En de belangrijkste manier waarop je dit controlerende aspect van je ego kunt zien, is natuurlijk te kijken naar wat de Boeddha gehechtheden noemde. Ben je gehecht aan jouw mening, jouw overtuigingen? Je hebt een concept in het zenboeddhisme: “Ik klamp me aan mijn ideeën vast.” Dat deden de Schriftgeleerden en farizeeërs ook. Dat deed Petrus ook. Daardoor kon hij me wel begrijpen, maar hij kon me nooit echt volgen omdat hij in gedachten altijd gelijk moest hebben. En er zijn evangeliën, bijvoorbeeld het evangelie van Maria Magdalena, waarin je ziet dat hij vaak in conflict was met de andere discipelen omdat hij de behoefte had om het gevoel te hebben dat hij gelijk had. Als je dit patroon bij jezelf ziet, dan weet je dat je dit ook hebt, je hebt het zelf niet overwonnen voor wie controle zo belangrijk is. En je kunt er dan aan gaan werken met behulp van de hulpmiddelen die we hebben om de zelven bloot te geven. Je kunt oproepen doen en je kunt op den duur zover komen dat je besluit dat dit niet zo belangrijk is als het volgen van Christus.

Wat kan jou dat schelen? Volg mij
Als je nu naar de situatie van de afgelopen drie jaar kijkt, zie je dat er mensen zijn die het spirituele pad vele jaren hebben gevolgd. Ze hebben jarenlang geascendeerde meesters gevolgd. Ze hebben zelfs jarenlang de leringen gevolgd die we via deze boodschapper hebben gegeven, maar dan ontstaat er ineens een situatie waarin ze er heel gehecht aan raken dat ze gelijk krijgen over een specifieke toestand op de wereld. Dat kunnen de Amerikaanse verkiezingen zijn, een masker dragen of gevaccineerd worden. Het zou de oorlog in Oekraïne kunnen zijn. Dat kunnen allerlei andere dingen zijn. Maar je ziet dat zelfs iemand die het pad al geruime tijd volgt, er plotseling heel erg gehecht aan kan raken dat hij gelijk heeft over een bepaald probleem op de wereld.

En je kunt zelfs zien dat deze mensen een campagne beginnen om te bewijzen dat andere mensen ongelijk hebben. Zelfs dat de boodschapper ongelijk heeft, of dat sommigen zelfs een stap terug doen en zeggen: “O, Kim heeft ongelijk over deze kwestie. Wij weten het beter. Wij zijn de oudere broeders die het evenwicht voor hem bewaren tot hij ziet wat wij zien.” Maar wat ze vergeten, is dat ik daar sta, ik, de geascendeerde Meester Jezus Christus, ik sta daar en zeg: “Wat kan jou dat schelen? Volg mij.” Is het echt belangrijker dat jij gelijk krijgt over deze toestand op de wereld dan Christus volgen? En sommige studenten zullen zeggen: “Maar ik volg Christus ook; daarom heb ik deze mening.”

Ga achter mij, Satan
En dan zitten ze fout. En ik moet het sterke woord fout gebruiken, want je zit fout. Je hebt in feite het Petrusbewustzijn. En je verdient het om dezelfde woorden te horen die ik tegen Peter zei: “Ga achter mij, Satan.” Omdat je probeert mij zover te krijgen dat ik het eens ben met jouw wereldlijke meningen. Er is absoluut geen wereldlijke mening of toestand die de absolute waarheid is. Er is absoluut geen wereldlijke mening of toestand die belangrijker is dan het volgen van Christus. En wat wil Christus? Welnu, wat heb ik in mijn vorige verhandeling gezegd toen ik over de christenen sprak? En sommigen van jullie die dit hoorden, dachten: “Ja, de christenen begrijpen dit niet, maar wij begrijpen het natuurlijk wel.” Maar sommigen van jullie begrijpen het niet. Jullie hebben het niet begrepen. Christus komt je altijd in verwarring brengen. Christus komt altijd je gevoel dat jij alles onder controle hebt, verstoren, want dat is de enige manier waarop je kunt groeien. Zolang jouw ego denkt de touwtjes in handen te hebben en jij de hoogst mogelijke visie op iets op de wereld hebt, kun je niet groeien. Je bewandelt niet het pad van Christus, want wat is het pad van Christus? Dat jij jezelf bevrijdt van alle meningen van de wereld, alle meningen van mensen. De Schriftgeleerden en farizeeërs dachten ook dat ze alles wisten en dat ik hen niets kon leren of ergens mee helpen, omdat hun ego de obsessief-compulsieve behoefte had om alles onder controle te hebben. Ze konden alles wat ik zei, weerleggen omdat hun ego de overkoepelende mening had: “Ik kan het niet mis hebben. Het maakt niet uit wat iemand zegt, ik kan me niet vergissen.” En dat is prima.

Misschien beschouw jij jezelf als een student van een geascendeerde meester en ben je er absoluut van overtuigd: “Ik heb gelijk over Trump, ik heb gelijk over Rusland, ik heb gelijk over vaccins.” Maar mijn geliefden, ik kan maar op één manier reageren: “Hij die Mij verloochent tegenover de mensen, hem moet Ik verloochenen tegenover de Vader.” Je bent nog niet klaar om het koninkrijk binnen te gaan. Waarom niet? Omdat je gehecht bent aan een mening op aarde. Maar in het koninkrijk van God doet geen enkele mening op aarde ertoe. Wat hebben we keer op keer gezegd? Hoe ascendeer je? Door alle gehechtheden aan iets op aarde te overwinnen. Je moet alles loslaten. Alle spoken moeten verdwijnen totdat je dat laatste spook kunt opgeven. En wanneer je op het honderdvierenveertigste niveau staat, moet je naar de aarde kijken en in feite moet je dit vooral op elk niveau boven het zesennegentigste niveau doen. Je moet naar de aarde kijken en zeggen: “Is er iets waar ik aan gehecht ben? Is er iets wat nog niet af is? Iets wat ik wil ervaren? Iets wat ik wil doen? Is er iets wat ik wil bewijzen?”

En als dat zo is, ben je niet klaar voor de volgende stap en zeker niet om te ascenderen. Wat heb ik in mijn vorige verhandeling gezegd? Toen ik, die tweeduizend jaar geleden op een heel hoog bewustzijnsniveau was tegen het einde van mijn missie, aan het kruis hing, had ik nog steeds een spook dat ik moest opgeven. Door het feit dat je in een fysiek lichaam zit, heb je nog iets op te geven. En hoe kun je iets opgeven waar je aan gehecht bent? Waarom heb ik gezegd: “Hij die zijn leven probeert te redden, zal het verliezen?” Degene die probeert te bewijzen dat zijn meningen, zijn standpunten, zijn gevoel kloppen, meer gelijk te hebben dan Christus, zal zijn leven verliezen omdat je het koninkrijk van het leven niet kunt binnengaan en in het doodsbewustzijn blijven en het koninkrijk van het leven niet binnengaan. Je kunt niet herboren worden in Christus omdat je vasthoudt aan dat oude identiteitsgevoel.

Een spirituele leer gebruiken om gelijk te krijgen
Deze boodschapper heeft, zoals de meesten van jullie weten, onlangs allemaal YouTube-video’s opgenomen en hij beschrijft in een van deze video’s dat hij slechts een paar dagen geleden een belangrijke doorbraak op het pad kreeg. En dit heeft te maken met dit onderwerp; dat hij vanaf zijn vroegste uitstapjes naar het spirituele pad tot nu toe had gemerkt dat er mensen zijn die spirituele student zijn, een spirituele lering bestuderen, vaak erg enthousiast zijn om de oefeningen te beoefenen, maar nog steeds vastzitten, hun geest is afgesloten, ze zitten nog steeds vast, er is iets wat ze niet los kunnen laten. En dat is juist dit: de behoefte om het gevoel te hebben dat je gelijk hebt, zodat je ego het gevoel kan krijgen dat hij alles onder controle heeft.

En de boodschapper kreeg een doorbraak omdat hij zag dat hij geen contact had gemaakt met iets wat we hebben besproken, namelijk dat de wereld op een realiteitssimulator lijkt waardoor je de ervaring kunt krijgen dat je erin wordt ondergedompeld en de ervaring dat je ontwaakt. En hij dacht dat je om het spirituele pad te kunnen ontdekken en te volgen, in de ontwakingsfase moest zijn, niet meer in de onderdompelingsfase. Maar wat is het kenmerk van de onderdompelingsfase? Dat je enkele criteria hier op aarde gebruikt, een ideologie, een religie, een spirituele leer, om het gevoel te krijgen dat je superieur bent aan andere mensen. Hij legt uit dat dit een compensatiespel is, waar ik nu niet op in zal gaan, maar je bouwt het gevoel op dat je superieur bent aan andere mensen, maar hoe kun je het gevoel opbouwen dat je superieur bent aan andere mensen? Alleen als jij jezelf ziet als een apart wezen, want alleen een apart wezen kan superieur zijn. Maar wanneer jij je op het pad van eenheid bevindt, heb je steeds minder behoefte om je superieur te voelen totdat het helemaal wegvalt.

Het is heel goed mogelijk dat je deze gemoedstoestand bezit en een spirituele leer vindt maar het idee hebt, iets wat heel veel spirituele en religieuze mensen hebben, dat het doel van een spirituele leer is dat jij je ziel vervolmaakt, zoals veel mensen het zien, maar zelfs jezelf. En daarom denk je dat jij, hoe meer jij jezelf ontwikkelt, dichter bij de hemel komt.

Maar wat hebben we gezegd? Tussen het achtenveertigste en het zesennegentigste niveau trek jij jezelf op boven het massabewustzijn. Als gevolg hiervan moet je een zelf vormen dat vindt dat hij anders is dan het massabewustzijn. Maar op het zesennegentigste niveau komt de cruciale initiatie. Ben je nu bereid om dat zelf te laten sterven, in ieder geval geleidelijk aan, om het te ontmantelen om hogerop te kunnen komen? En als je dat niet wilt, kom je in de gemoedstoestand dat je een discipel wordt die een spirituele leer gebruikt die bedoeld is om hem te helpen dichter bij eenheid te komen, maar in werkelijkheid steeds meer gescheiden raakt, en die zegt dat hij steeds ontwikkelder en geavanceerder is, omdat hij gelijk heeft en een bepaald standpunt heeft en het zelfs beter weet dan al die mensen of de boodschapper.

De boodschapper besefte dat hij dit niet had begrepen, hij had dit niet gecombineerd, omdat hij hoopte dat het niet mogelijk zou zijn om het spirituele pad te bewandelen zonder dat je dit kon bevatten. Hij hoopte dat alle mensen die deze leringen hebben aangenomen die we hebben gegeven, het zouden herkennen, dat ze een doorbraak zouden krijgen en dit zien. Maar dat is niet het geval. Dat is niet het geval, zoals Peter bewees. Hij beweerde dat hij een van mijn discipelen was. Hij volgde me gedurende de drie jaar van mijn wereldlijke missie. Hij beweerde zelfs dat hij na mijn hemelvaart de christelijke leringen zou bevorderen, maar op het allerlaatste moment, toen hij in Rome op het punt stond om te worden gekruisigd, stond hij erop ondersteboven gekruisigd te worden, omdat hij het niet waard was om op dezelfde manier als Christus gekruisigd te worden. En wat laat dit je zien? In welke richting wijst je hoofd wanneer je ondersteboven wordt gekruisigd? Dat wijst naar de aarde. Waar wijst je hoofd naar wanneer je net als ik gekruisigd wordt? Naar de hemel.

Wat is beter als je het in koninkrijk wilt komen? Hij wilde bij de aarde blijven en hij is nog steeds geïncarneerd, er nog steeds van overtuigd dat hij gelijk heeft. Ik zou zij moeten zeggen in plaats van hij, maar toch. Hoe haal jij jezelf van het kruis af? Door dit zelf te gaan zien dat een obsessieve, dwangmatige behoefte heeft om de touwtjes in handen te hebben door altijd gelijk te willen hebben en dan te beslissen: “Het kan me niet schelen of ik gelijk krijg. Het kan me niet schelen of ik gelijk heb onder de mensen. Het kan me niet schelen of een wereldlijke mening juist is. Ik vind het belangrijk om Christus te volgen. Wat kan mij dat schelen? Ik zal jou volgen.”

Het is een kwestie van overgave
Op die manier kun je op het punt kunt komen waarop de Bewuste Jij het controlerende zelf los kan laten en zichzelf als zuiver gewaarzijn ervaren. En je kunt je ervan gewaarworden dat jij dit bent. Je ziet wat ik heb gezegd. Het algemene idee, vooral in de westerse wereld, is dat jij, als je een doel hebt dat je wilt bereiken, iets moet doen. Je moet moeite doen. Je moet een soort geheime manier of techniek vinden om dit te bereiken. Maar zolang de Bewuste Jij in een gescheiden zelf zit, kun je niets doen om eruit te komen, om te ervaren dat jij zuiver gewaarzijn bent. Jezelf ervaren als zuiver gewaarzijn is geen kwestie van doen. Het is een kwestie van ongedaan maken. Het is een kwestie van overgave. Je geeft je over aan de ervaring. Maar mensen die obsessief-compulsief zijn, moeten de controle hebben, gelijk hebben, ze kunnen zich niet overgeven.

Je kunt niet naar een situatie kijken waarin jij een sterke mening hebt en iemand anders een tegenovergestelde mening heeft, en gewoon zeggen: “Ik geef het op. Ik zal het loslaten. Ik ga geen ruzie maken. Ik ga niet proberen de ander te overtuigen. Ik ga niet proberen gelijk te krijgen. Ik zal me gewoon overgeven.” En ik zal naar Christus kijken en tegen Christus zeggen: “Help me om deze stap te zetten. Help mij om de volgende stap te zetten. Help me om te zien waar ik aan gehecht ben en het los te laten.”

Dat kun je niet als je eraan gehecht bent om gelijk te krijgen, want dan is controle hebben belangrijker dan Christus volgen. Nu kun je net als Petrus een mentaal beeld scheppen van wat het betekent om Christus te volgen, zodat je denkt dat je nog steeds Christus volgt omdat je gelijk hebt in de manier waarop je ernaar kijkt. En daarom denk je, net als Petrus, dat je de situatie begrijpt. Wat dacht Petrus toen hij zei: “Het zij verre van U, Heer”. Hij dacht dat hij het beter wist dan de levende Christus. Hij dacht dat hij het beter wist dan de leraar. En daarom berispte ik hem zo streng als ik maar kon bedenken: “Ga achter mij, Satan”, in een poging om hem uit die gemoedstoestand los te schudden. Heeft het gewerkt? Nee. Heeft het de afgelopen tweeduizend jaar gewerkt? Nee. Zal het ooit werken? Dat moeten we maar afwachten.

Moeten we ook wat jou betreft, afwachten? Of ga je eindelijk veranderen zodat je bewust naar dit mechanisme dat iedereen heeft, wilt kijken? De boodschapper had het ook. Het heeft hem veel jaren gekost om hiernaar te kijken, maar hij was bereid ernaar te kijken. Anderen hebben hetzelfde gedaan. Ze hebben ernaar gekeken en dan kun jij je ervan gaan ontdoen. Zolang je niet wilt, blijf je vastzitten.

De natuurlijke staat van de Bewuste Jij
Ik stel dit voor. Natuurlijk beschrijf ik hier een extremere situatie. En daarmee zeg ik niet dat jullie allemaal die heel sterke, obsessief-compulsieve behoefte hebben om gelijk krijgen. Maar ik stel dit voor. Als je merkt dat je naar deze leringen over de Bewuste Jij en zuiver gewaarzijn kijkt en denkt: “Maar ik heb dat eigenlijk niet ervaren”, dan stel ik voor dat je erover nadenkt of je een soort zelf hebt dat behoefte heeft alles onder controle te hebben, dat de behoefte heeft om gelijk te krijgen. En daarom is er iets wat je niet kunt opgeven. Je kunt iets niet zomaar loslaten.

Waarom zeg ik dit? Wat hebben we keer op keer gezegd? De Bewuste Jij is; De Bewuste Jij is zuiver gewaarzijn. De natuurlijke staat van de Bewuste Jij is zichzelf ervaren als zuiver gewaarzijn of op zijn minst ervaren dat hij buiten al die wereldlijke meningen en zelven staat. De natuurlijke staat is dat de Bewuste Jij de bril niet recht voor zijn ogen opheeft, maar hem op een afstandje houdt. Dat is de natuurlijke staat.

Er zijn zelfs leringen in de Veda’s die spreken over de twee soorten Samadhi. Er is Samadhi zonder een object en er is Samadhi met een object. Welnu, Samadhi zonder object is dat de Bewuste Jij zichzelf ervaart als zuiver gewaarzijn. Er zijn geen objecten in het bewustzijn, geen gedachten, geen gevoelens. Je bent je niet bewust van de buitenwereld. De andere staat is Samadhi waarin jij je bewust bent van objecten, wat betekent dat je dan de wereld kunt ervaren, je dagelijkse leven kunt ervaren, maar er niet in bent. Je hebt je er niet mee geïdentificeerd. Je weet dat je dit gewoon ervaart. Het is gewoon een ervaring die je van afstand beziet. Dit kan tegenstrijdig klinken omdat ik zei dat jij, wanneer je in een gescheiden zelf bent, jezelf ziet als een subject dat een object op afstand ervaart. En nu zeg ik dat de natuurlijke staat van de Bewuste Jij is dat je de wereld van een afstand ervaart. Maar het verschil is dat jij, wanneer je in een zelf bent, op de wereld bent. Maar dan ben je erbuiten, je ziet jezelf niet eens als een subject dat objecten ervaart. Je ervaart de wereld gewoon en je hebt geen sterke meningen. Je hebt geen behoefte om de touwtjes in handen te hebben, om te bewijzen dat je gelijk hebt, om te bewijzen dat andere mensen ongelijk hebben. Je hebt je er niet mee geïdentificeerd. Zelfs met je eigen leven, zelfs je eigen psyche, identificeer jij je niet. Het gebeurt min of meer op een oppervlakkig niveau van je gewaarzijn, maar je bent je er altijd van gewaar dat er een dieper niveau is waarop je vrede voelt.

En dit is de staat waarin je kunt komen en die je kunt het bereiken voordat je het zesennegentigste niveau bereikt, want het gaat er eigenlijk om dat je uit je identificatie met de wereldlijke zelven stapt. Het is moeilijker boven het achtenveertigste niveau, maar het is nog steeds mogelijk. Maar zeker als je boven het zesennegentigste niveau komt, is het gemakkelijker om bewust om te schakelen. En dit is een bewuste overstap. Je kunt zelfs zeggen dat het geen automatisme is. Je kunt het zesennegentigste niveau ontstijgen, maar dat betekent niet dat er een moment komt waarop je kunt zeggen: “O, nu ga je gegarandeerd die overstap maken.”

De prins van deze wereld komt en vindt niets bij jou
Je moet erkennen – je hoeft het niet te erkennen, maar het is nuttig als je het erkent – dat er verschil bestaat tussen iets wat we een zelf noemen en de manier waarop je naar het leven kijkt. Met andere woorden, je kunt fysiek geïncarneerd zijn en je totaal identificeren met al die zelven. Je ziet alles, inclusief jezelf, door de verkleuring van de zelven. Maar het is ook mogelijk dat de Bewuste Jij geïncarneerd is. Je hebt de zelven en in bepaalde situaties zou je in een zelf kunnen stappen en dat geeft je kijk op de situatie een bepaalde kleur. Maar op de achtergrond weet je dat je niet dat zelf bent. Er is een achtergrond van zuiver gewaarzijn, een innerlijk gevoel van vrede, onthechting en al het andere staat gewoon op de voorgrond. Soms richt jij je meer op de voorgrond, maar je kunt altijd teruggaan en beseffen dat jij meer bent. En dit is natuurlijk de ervaring die ik iedereen zou willen geven die deze heeft gevolgd en toegepast, omdat die het leven veel gemakkelijker maakt.

Je bent niet zo gehecht aan dingen. Het maakt jou niet zoveel uit of jouw partner dit doet of dat, of dat iemand op het werk iets zegt, of dat je iets in de krant leest. Het is alsof je alles wat neutraler kunt bekijken. Het trekt je niet naar binnen. En dan ben je in de staat waarover ik heb gezegd: “De prins van deze wereld komt en vindt niets bij mij.”

Dit is mijn poging geweest, althans op dit moment om jou te helpen jezelf van het kruis af te halen. Woorden zijn slechts woorden totdat je het woord transcendeert en een ervaring krijgt. Ik hoop dat je het woord wilt transcenderen en Christus ervaren, want ik ervaar Christus voortdurend en ik ben bereid die met iedereen te delen. Ik zou op dit moment de ervaring van Christus kunnen delen met ieder mens op aarde, maar ik zou heel blij zijn als ik die zou kunnen delen met zelfs maar een paar honderd studenten van de geascendeerde meesters. Ik hoop dat je bereid bent alles los te laten wat je in de weg staat om jezelf te ervaren zoals je bent – jezelf te ervaren zoals ik je zie vanuit de geest van Christus en niet als de gescheiden zelven je zien vanuit de geest van antichrist.

Welke grotere wens zou ik kunnen hebben tijdens Pasen dan dat er de studenten zijn die mij willen erkennen als geascendeerde meester, te zien dat ze ontsnappen van het kruis en te zien dat ze herrijzen met een hogere ervaring van hun zelf.