Materie is een projectie van bewustzijn

 

Een revolutie is altijd een revolutie in bewustzijn, want je kunt geen andere manier vinden om het fysieke te veranderen. In de huidige tijd zal dit voor veel mensen vreemd klinken. Maar dat komt omdat je wereldbeeld – dat berust op het wetenschappelijk materialisme en de vervormde religies uit het verleden – zo primitief is dat je echt gelooft dat de materie gescheiden is van de geest, dat geest gescheiden is van materie. Ondanks het feit dat jullie kwantummechanica je iets anders heeft verteld, is de westerse beschaving – in de eerste plaats door de invloed van het materialisme, maar ook vanwege de subtiele invloed van het orthodoxe christendom – niet bereid geweest de filosofische consequenties te aanvaarden en te beseffen dat als de gedachten van een wetenschapper de uitkomst van een experiment beïnvloeden, alles dan wel beïnvloed moet zijn door bewustzijn, wat dan betekent dat echt alles bewustzijn is. Zodoende is alles in de materie een uitbeelding van wat er in het bewustzijn gaande is.

Dit concept kan de lineaire geest maar moeilijk bevatten. Denk eens aan het concept van een filmprojector, waarbij het licht van een gloeilamp door de filmstrook schijnt en de beelden op het filmscherm projecteert. Als je de beelden op het filmscherm wilt veranderen, is het niet efficiënt om op schermniveau te werken. Het is veel efficiënter om naar de projectiekamer te gaan en de beelden op de filmstrook te verwisselen. En dit illustreert dat je beter niet met fysieke middelen kunt werken als je de fysieke omstandigheden op aarde wilt veranderen maar dat het veel effectiever is om naar de oorzaak te gaan en de beelden in het collectieve bewustzijn te veranderen die eenvoudig worden geprojecteerd op de basisenergie.

Maar wanneer je bedenkt hoe een film werkt, dan realiseer jij je dat het niet echt een bewegend beeld is. Want de filmstrip bevat afzonderlijke beelden die allemaal maar een klein beetje verschillen van de vorige. Als je de beelden apart als stilstaande beelden zou zien, zou je gemakkelijk het verschil kunnen zien, maar omdat ze zo snel achter elkaar worden geprojecteerd, kunnen je ogen de afzonderlijke beelden niet zien en versmelten ze tot één constante beweging.

Dat gebeurt ook met je zintuigen wanneer je naar de materiële wereld kijkt. Je denkt dat de materiële wereld voortdurend aanwezig is en voortdurend blijft bestaan. Jullie wetenschappers in de klassieke natuurkunde geloofden vroeger echter dat licht een constante stroom was. Maar de voorloper van de relativiteitstheorie en de kwantumfysica ontdekte dat licht geen constante stroom is, maar inderdaad wordt gekwantiseerd als kleine afzonderlijke deeltjes, fotonen genaamd.

De aarde heeft eigenlijk geen continu bestaan, want met zeer snelle tussenpozen lijkt de fysieke aarde op een film die op de basisenergie wordt geprojecteerd. En je zintuigen zien die als iets vasts en iets wat heel langzaam verandert. Maar in werkelijkheid verandert dat beeld met hele kleine tussenpozen die gewoon zo snel worden geprojecteerd dat je de afzonderlijke bewegingen niet ziet, maar daardoor gelooft dat de aarde een continu bestaan heeft en jij er daarom niets aan kunt veranderen.

De beelden op de filmstrip veranderen voortdurend. En zodra het beeld verandert, verandert het beeld op het filmscherm ook onmiddellijk. Als er dus in plaats van een heel kleine verandering tussen het ene beeld en het andere een heel grote verandering was, dan zou het beeld op het filmscherm ook onmiddellijk veranderen. De huidige staat van de aarde, de huidige staat van beperking en lijden, is een beeld dat gewoon door de filmstrip van het collectieve bewustzijn wordt geprojecteerd. Het licht wordt geleverd door de wezens met een hoger bewustzijn die gezworen hebben de evoluties van de aarde te dienen en die hun licht mogen gebruiken om hun experimenten met de vrije wil te ondersteunen – zodat ze voortdurend de kans hebben om die vrije wil te openbaren door de fysieke gevolgen daarvan terug te zien.

Ze leveren alleen de stuwkracht; maar de werkelijke, fysieke omstandigheden die je op aarde ziet, zijn de projecties van de beelden in het collectieve bewustzijn. En daarom is het in principe mogelijk om onmiddellijk alle beperkingen, al het lijden op aarde te verwijderen – als je het collectieve bewustzijn zou kunnen veranderen. En daarom bestaat er altijd hoop om welke fysieke omstandigheid ook te veranderen – als het bewustzijn maar verandert. En in de loop van de bekende geschiedenis heb je gezien dat het bewustzijn van de mensheid voortdurend verandert; zich voortdurend uitbreidt.

Het overwinnen van de kleinste gemene deler
Soms gaat die verandering heel langzaam en geleidelijk, omdat de afzonderlijke beelden nauwelijks varieerden. Maar in de vorige eeuw is die verandering sneller gegaan en steeds sneller gaan verlopen. En de mogelijkheid bestaat dat dit zo blijft doorgaan of zich zelfs versnelt, zo snel dat de meeste mensen zich dat niet kunnen voorstellen. En inderdaad sneller dan sommige mensen aankunnen, want zij kunnen die verandering niet aan, vooral de machtselite niet die hun privileges en macht willen behouden.

Is het juist dat de aarde plaats moet bieden aan de kleinste gemene deler? Is het juist dat de aarde kunstmatig op een laag niveau wordt gehouden, zodat de laagste tien procent van de levensstromen geïncarneerd kunnen blijven? Wordt het geen tijd dat in plaats daarvan de top tien procent hun rechtmatige erfenis opeist en beseft dat zij de zachtmoedigen zijn die de aarde zullen erven? Maar om die te erven, moeten ze die claimen, zodat de aarde sneller kan draaien en degenen die zich niet aanpassen aan veranderingen eraf kan slingeren. Het is inderdaad mogelijk dat het collectieve bewustzijn een revolutionaire verandering ondergaat, bijna onmiddellijk, althans gemeten in historische tijd.

Als mensen in groten getale zich deze eenvoudige, maar toch zeer diepgaande, ideeën gaan realiseren en erkennen, kunnen we de beweging weg van oorlogen en de geruchten over oorlogen en de mogelijkheid op oorlogen enorm versnellen. En dan kunnen we daadwerkelijk de ware staat van vrede krijgen die geen gedwongen vrede is, die niet berust op de angst voor wat er zou gebeuren als kernwapens zouden worden ingezet, maar er echte vrede is die, hoewel die berust op inzichten, alle begrip te boven gaat. Want mensen doen meer dan het alleen maar begrijpen, ze zijn in feite een hoger bewustzijn in zichzelf gaan ervaren.

Je kunt leren om spirituele principes op een universele manier uit te drukken, waar mensen met een dualistische geest maar weinig tegenin te brengen hebben, hoewel de dualistische geest natuurlijk voor elk idee dat in woorden wordt uitgedrukt, wel een tegenargument kan bedenken. Toch is het mogelijk om een manier te vinden om de dualistische geest de mond te snoeren, zoals men in het zenboeddhisme doet met koans; zoals Jezus heeft gedaan in veel uitspraken die op koans lijken. Maar je zult merken dat het mogelijk is om dit zelfs in de hedendaagse taal te doen, omdat je een waarheid eenvoudig op zo’n manier kunt verkondigen dat de lineaire, analytische, dualistische geest de mond gesnoerd wordt, schrikt, en daarom niet meteen weet hoe hij moet reageren. En dan volgt er een moment van stilte, een pauze met stilte, in de gedachten van mensen en dat geeft hun hogere zelf de kans om er doorheen te komen en hen te helpen om echt in hun hart te voelen dat er een waarheid is die verder gaat dan wat hen is geleerd en wat ze tot nu toe hebben geloofd.

En dit vormt vervolgens de basis voor een nieuw wereldbeeld, een verschuiving in hun perceptie. En naarmate dat wereldbeeld groeit en zich verspreidt, is letterlijk alles mogelijk wat betreft een verandering in de moderne beschaving, weg uit de dualiteit – weg van het gebruik van geweld om alles te krijgen, maar te veranderen in het bewustzijn van overvloed door het besef dat de natuur niet onze vijand is, dat andere mensen niet onze vijand zijn en God niet onze vijand is. Want ze konden inderdaad de waarheid beseffen van Jezus’ woorden: “Vrees niet kleine kudde, want het is de Vaders welbehagen om u het koninkrijk te geven.”

En hoe komt dat? Omdat de Vader onvoorwaardelijke liefde voelt voor zijn nageslacht. Wanneer jij je dit realiseert, realiseer jij je ook dat er geen voorwaarden bestaan die je ervan kunnen weerhouden om het overvloedige leven te krijgen dat God wil dat je hebt – tenzij jij die voorwaarden met je eigen persoonlijke gedachten of in de collectieve geest hebt gesteld, waardoor je beelden van gebrek, lijden en beperking projecteert in plaats van de beelden van overvloed te projecteren die dan onmiddellijk uitgebeeld zouden worden door de basisenergie en jouw nieuwe werkelijkheid worden. Op die manier zou je de aarde kunnen laten verschuiven naar een andere dimensie. Niet door iemand in de hemel die het allemaal voor je doet, maar doordat de mensheid zorgt voor betere beelden waar het licht van boven doorheen kan stromen, waardoor hij zichzelf en die hogere beelden op de basisenergie drukt.