Corruptie is een van de grootste bedreigingen van democratie

 

De vraag is of er een omslag in het collectieve bewustzijn van Europa kan komen, een omslag die oorzaak en effect wil begrijpen. De ware oorzaak, het ware effect, in plaats van die twee door elkaar te halen zoals nu al eeuwenlang in dit werelddeel gebeurt, is dat jij je wel moet afvragen wanneer de gewone man zich er bij wijze van spreken van bewust begint te worden en beseft dat er iets niet goed kan zijn aan de manier waarop hij het leven bekijkt, zijn beeld van de wereld.

De grote beproeving voor de democratie
Wat is één van de grootste uitdagingen voor de democratie als regeringsvorm? Dat is de grote apathie van de mensen. Waar komt die apathie vandaan? Nu, van de vervorming van de zeven stralen natuurlijk. Maar in deze verhandeling wil ik het over de houding hebben die je zo vaak tegenkomt bij de mensen in democratische naties, omdat zij naar de huidige omstandigheden kijken – hoe die er ook uitzien – en hun schouders ophalen en zeggen: “Zo gaat het nu eenmaal” of “Zo moet het nu eenmaal zijn.”

Er is niets op aarde dat nu eenmaal zo moet zijn. Wat je op aarde geopenbaard ziet, is het effect van een oorzaak, en die oorzaak zijn menselijke wezens. Iemand, een groep mensen, zet een oorzaak in werking die het huidige effect veroorzaakt dat je nu in de maatschappij ziet, en zij doen dat met hun bewustzijn. En het wordt dus tijd om te ontwaken en de waarheid onder ogen te zien die al meer dan een eeuw door de wetenschap is bewezen, namelijk dat energie een fundamenteler werkelijkheidsniveau heeft dan materie. En daarom mag het er niet toe doen wat er in het materiële rijk gebeurt, want het wordt veroorzaakt door iets in het rijk van energie. En de menselijke geest, het menselijke bewustzijn kan natuurlijk energie uitwisselen.

Omdat alles van energie wordt gemaakt, kan bewustzijn uiteindelijk materie scheppen, of in ieder geval materie vormgeven. Zonder dit besef kan democratie het niet overleven, noch het hoogste potentieel bereiken, en als je dus naar de EU als geheel kijkt en ziet wat de grootste economische uitdagingen zijn, als je naar naties kijkt die nu de grootste financiële moeilijkheden hebben, dan zie je heel duidelijk dat de naties die de grootste financiële problemen hebben, de naties zijn waar je in alle sectoren van de regering de meeste corruptie hebt. En de grootste uitdaging voor de democratie – of in ieder geval het opnieuw vestigen van een fiscaal progressieve staat – is dan natuurlijk dat die corruptie aan de kaak moet worden gesteld, en te begrijpen dat het rechtstreeks een bedreiging voor de democratie vormt.

Waarom corruptie een bedreiging voor de democratie vormt
Wat is één van de ideeën als je een democratie vormt? Als eerste dat wij een maatschappij hebben die berust op principes, op wetten. Dit is natuurlijk niet uniek voor de democratie, want Nazi-Duitsland of de Sovjet-Unie hadden ook wetten. Maar wat democratie uniek maakt, is dat iedereen, voor de wet gelijk is, of in ieder geval gelijk zou moeten zijn.

Niemand staat boven de wet. Er is geen bevoorrechte elite die weg kan komen met iets waar de gewone burger niet aan kan ontkomen. Want als je eenmaal zo’n elite laat ontstaan, dan heb je de democratie ondermijnd en begrijp je dan niet dat je een samenleving misschien een democratie kunt noemen, er zijn misschien mensen die elke vier jaar, of hoe vaak je ook maar gaat, stemmen, maar als er een onderliggend systeem is dat een elite schept en als die elite privileges kan kopen van de verkozen regering, kun je niet zeggen dat het een democratisch verkozen regering is. Want het is geen democratische regering, en die werd verkozen door gebrek aan beter omdat de mensen geen echt alternatief hadden voor deze corrupte regering.

En dat is juist de reden waarom het volk – wanneer de mensen dat steeds opnieuw zien gebeuren en opgroeien met dit systeem en dit bewustzijn – haar schouders ophaalt en zegt: “Zo gaat het nu eenmaal.” En zij geloven dat zij er niets aan kunnen doen om die denkwijze te veranderen. want zij zien dat er eigenlijk niets is veranderd, hoewel er op een bepaald moment een democratie in hun samenleving is gekomen, zoals veel mensen in Rusland zien dat er na het communisme niets is veranderd. Diezelfde corrupte, bevoorrechte elite regeert het land nog steeds en het maakt eigenlijk niet uit of je op de ene of de andere presidentskandidaat stemt, want er zijn mensen die denken dat zij boven de wet staan en die wetten maken om opnieuw president te kunnen worden of langer president te blijven, en die dan in wezen een dictator worden die niet echt verkozen wordt, behalve dan door een democratisch nepproces.

Een moderne versie van de feodale samenlevingen
En hier in Europa zie je veel corruptie op alle niveaus van de regering in diverse landen, waaronder natuurlijk Griekenland, Italië, Spanje, Portugal, waar jij niet doorheen komt, tenzij je iemand kent of geld hebt om ervoor te betalen. Je kunt geen zaak beginnen, je kunt je bedrijf niet uitbreiden. Je kunt een bedrijf niet in stand houden. Je komt nergens boven het niveau uit waar een gewone burger aan moet voldoen op het huidige niveau van de economie in dat land. Zelfs hier in West-Europa, in veel van de zuidelijke naties, zie je een toestand die niet zo heel veel verschilt van de feodale samenlevingen in de middeleeuwen.

Oppervlakkig gezien heb je een democratie, maar het is geen ware democratie als alle mensen voor de wet niet gelijk zijn. Er bestaat nog steeds een bevoorrechte elite. In aantal is de elite tegenwoordig groter dan in de feodale samenlevingen, toen een relatief klein aantal landeigenaren en edelen een land kon besturen. Maar niettemin is er nog wel een elite die maar uit een klein percentage van de bevolking bestaat, en door hun invloed, hun connecties en hun geld, hebben zij het land in hun macht ondanks het democratische proces, wat eigenlijk geen proces is maar een façade.

En is het goed dat andere naties – die lang geleden een poging hebben gedaan om in ieder geval de ergste vormen van corruptie te transcenderen – borg staan voor naties waarin mensen niet bereid zijn om op te komen voor ware democratie? Want heb je niet door dat een samenleving met een democratische grondwet – waardoor de mensen de gelegenheid krijgen om te stemmen, de kans krijgen om iets te zeggen – de mensen zich dan niet aan hun verantwoordelijkheid kunnen onttrekken door hun schouders op te halen en te zeggen: “Zo gaat het nu eenmaal.” “Wij kunnen er niets aan doen.”

Omdat je er wel iets aan kunt doen. Jullie kunnen in voldoende grote aantallen opkomen en ware hervormingen, ware veranderingen, eisen. Wat denk je dat mensen in andere delen van Europa hebben gedaan om het elitarisme en de corruptie te overwinnen? Zij gingen overeind, zij eisten verandering. Zij waren bereid om zelf te veranderen en zij wilden alert en ijverig zijn en eisen dat hun land niet weer tot corruptie verviel, omdat dit gevaar natuurlijk altijd bestaat.

De verdeeldheid in Europa
De waarheid is eenvoudig dat er een bepaalde verdeeldheid in Europa is tussen naties waarin de mensen in ieder geval gedeeltelijk hun verantwoordelijkheid hebben genomen en andere naties waarin de mensen niet hun verantwoordelijkheid wilden nemen omdat zij, om eerlijk te zijn, op zoek zijn naar een gemakkelijke uitweg. Ook hopen veel mensen in die naties dat zij zelfs eens op een plek komen te zitten waarop zij worden betaald. Of zij kennen iemand in hun familie die zo’n positie heeft en zodoende willen zij het systeem niet omverwerpen.

Er verandert pas iets als de mensen overeind komen en één simpel feit bevestigen, namelijk het principe dat jij je talenten moet vermenigvuldigen en dat jij dan vermenigvuldigd terugkrijgt wat jij uitgeeft. En wanneer jij dat eeuwige universele principe begrijpt, moet je wel bereid zijn om je in te zetten en dan word je op dezelfde manier beloond, wanneer genoeg mensen dat doen en wanneer de dingen naar het fysieke octaaf doorsijpelen.

Maar zolang de meerderheid van de mensen het idee heeft dat zij er op een gemakkelijke manier vanaf willen, dat zij hun hand op willen houden bij de regering – dat zij een gemakkelijk leven willen, omdat zij hun talenten niet willen vermenigvuldigen, wat die talenten ook zijn, welke talenten zij ook bezitten – hoe kan een land corruptie transcenderen wanneer iedereen in stilte instemt met corruptie, omdat zij alleen maar zitten te wachten en hopen dat zij, of iemand die zij kennen, in een positie komen waarin zij door middel van corruptie geld ontvangen?

Hoe corruptie de economie beperkt
Maar waarom zou je er niet voor zorgen dat jij geld ontvangt als het op een universele manier vermenigvuldigd wordt; dat het universum voor de overvloed zal zorgen bij de mensen die hun talenten vermenigvuldigen? De reden dat bepaalde naties een veel lager niveau van economie hebben dan anderen, komt juist doordat de mensen niet bereid zijn hun talenten te vermenigvuldigen? Zij zitten maar te wachten of zij wat geld krijgen. Maar in een corrupte economie is er maar een bepaalde hoeveelheid geld en het land kan op geen enkele manier dat niveau van welvaart transcenderen.

Wat doet dat corrupte systeem dan? Dat creëert een situatie waarin maar een bepaalde hoeveelheid geld is en iedereen een steeds groter stuk van de taart probeert te krijgen. Terwijl de hoeveelheid voortdurend toeneemt, wanneer je een systeem hebt waarin mensen hun talenten willen vermenigvuldigen.

En dan is er geen behoefte aan mensen die corrupt zijn, omdat zij begrijpen dat je door een inspanning te leveren, door een initiatief te nemen, door een bedrijf op te zetten, meer van het universum krijgt dan ze ooit door één of andere betaling zouden ontvangen. Zo is de situatie in de noordelijke Europese landen, waaronder Duitsland, waarin de mensen bereid zijn om te werken. Zij zijn bereid hard te werken. Zij zijn bereid om de verantwoording te dragen voor hun persoonlijke financiën en niet meer schulden te maken dan redelijk is.

De kunstmatige inflatie van de prijs van onroerend goed
Dit moet in andere naties worden veranderd. Zelfs een aantal andere landen die het financieel goed doen, moet begrijpen dat de hausse die tot de uitbarsting in 2008 leidde, ook een vorm van corruptie was, alleen op veel hoger niveau, omdat de mensen die de financiële elite vormen, erin geslaagd zijn om een inflationistische cyclus te creëren waardoor vooral de prijs van onroerend goed buiten alle proporties aan inflatie onderhevig was.

Maar de mensen dachten dat zij hun huis, als het in waarde bleef stijgen, op een dag met winst konden verkopen, of dat zij een lening konden nemen op de vrije waarde en die gebruiken om hun levensstijl te financieren. Maar je moet toegeven dat dit ook een vorm van corruptie is. Want wat doet corruptie?

Die maakt het harde werk van het volk minder waard. Maar financiële corruptie steelt de waarde van jouw werk door de waarde van het geldstelsel van de hele munteenheid van een natie te verminderen. Wanneer je de prijzen van onroerend goed opdrijft tot drie keer het niveau van levensonderhoud waarop hun salaris wordt gebaseerd, dan steel je het geld van de mensen, omdat zij heel veel meer voor hun huis, hun hypotheek, moeten betalen. En dit verschilt niet zo veel van wat je moet betalen aan iemand die jouw winkel beschermt of om iets voor elkaar te krijgen.

Wanneer je denkt dat er een gemakkelijke uitweg is, vermenigvuldig jij je talenten niet. Het is eigenlijk heel simpel. Dit moet de belangrijkste les in economie zijn die op iedere universiteit, iedere middelbare school, ter wereld moet worden onderwezen. Want er is geen andere manier om een economie te laten groeien dan dat mensen hun talenten vermenigvuldigen, wat die talenten ook zijn. En elke natie heeft natuurlijk talenten, alle mensen hebben talenten, die zij kunnen vermenigvuldigen.

En alleen als je vermenigvuldigt wat je hebt, vergroot je de totale som, het geheel, zodat het geheel meer is dan de som der delen. Terwijl het geheel in een corrupt systeem minder is dan de som der delen. En je kunt dit maar op één manier veranderen. Je kunt dit niet aan mensen opleggen. De mensen kunnen dit alleen maar zelf veranderen als zij de waarheid begrijpen die ik nu uitleg. Dit is al heel lang in het collectieve bewustzijn aanwezig en er is een collectieve impuls die gestadig groeit sinds het feodale systeem niet zo lang geleden werd afgebroken. Maar wel lang genoeg waardoor er meerdere generaties zijn voorbijgegaan waarin mensen zijn opgegroeid met het collectieve momentum; met het besef: “Wat wij zaaien, zullen wij oogsten!” En hoe meer talenten wij vermenigvuldigen, hoe meer wij oogsten, hoe meer opbrengst we krijgen.