In het kort wat ideeën over de economie

 

Onpeilbare economische groei
Als je vandaag naar een land als de Verenigde Staten kijkt, dan zie je dat dit land trots is op zichzelf en zichzelf graag promoot als de rijkste natie ter wereld. Hoe kan het de rijkste natie zijn als twee procent van de mensen negentig procent van de rijkdom in handen heeft? De Verenigde Staten is de rijkste exclusieve, elitaire club ter wereld, maar niet het rijkste land omdat het zich niet eens kan veroorloven om alle burgers basale gezondheidszorg te geven, iets wat de meeste landen in Europa zich wel kunnen veroorloven. Als er in de Verenigde Staten een groter bewustzijn zou ontstaan, dan zouden de leiders inzien dat het hun verantwoordelijkheid is als democratische regering om te voorkomen dat negentig procent van de rijkdom in handen valt van twee procent van de mensen. En dan zouden er zoveel middelen vrijkomen dat de economie in een paar decennia zou kunnen groeien.

De nationale economie zou tot tien keer de huidige omvang kunnen groeien en als dat geld alle mensen ten goede zou komen, dan zou je kunnen zeggen dat de Verenigde Staten de rijkste natie ter wereld is. De Verenigde Staten moet heel voorzichtig zijn dat ze niet worden ingehaald door enkele andere naties die ook een grote bevolking hebben. Als een natie met zo’n grote bevolking als India enkele ideeën zou kunnen implementeren, simpelweg omdat ze veel meer mensen hebben en ze momenteel een lage materiële levensstandaard hebben en graag een hogere standaard willen bereiken, dan zou de Indiase economie snel groter kunnen worden dan de economie van de Verenigde Staten, tenzij de Verenigde Staten echt enorme nieuwe groei zou krijgen.

De landen die bereid zijn deze principes toe te passen, zullen het meest floreren. De vraag is: “Zullen dat de landen zijn die vandaag de dag welvarend zijn maar die vaak worden geregeerd door een kleine machtselite of de landen zijn die minder welvarend zijn en misschien grotere bereidheid hebben om de economie te laten groeien om hun mensen een hogere levensstandaard te laten bereiken?” China zou natuurlijk ook een heel erg rijk land kunnen worden als ze de laatste overblijfselen van de communistische mentaliteit en bepaalde andere aspecten van de nationale psyche om zich altijd te willen isoleren, apart te willen staan van de rest van de wereld om zich superieur te voelen, zou kunnen opgeven.

Het potentieel voor economische groei in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is voor de meeste mensen simpelweg ondoorgrondelijk. Als je teruggaat naar de negentiende eeuw en als je toen bijvoorbeeld mensen die iets van economie wisten, naar de moderne tijd had getransporteerd en ze had laten zien hoe de economie in honderdvijftig jaar was gegroeid, dan zouden ze hun ogen nauwelijks kunnen geloven. Ze zouden nauwelijks kunnen geloven dat zo’n ongelooflijke toename in rijkdom mogelijk was. Wanneer sommige van deze ideeën beginnen door te breken en worden geïmplementeerd, kan de economie veel sneller groeien dan in de afgelopen vijftig of honderd jaar. Er kan een groei in de economie plaatsvinden die zelfs de meest geavanceerde econoom van tegenwoordig nauwelijks zou kunnen of willen geloven, omdat hij zou denken, zoals hij geprogrammeerd is te denken, dat dit gewoon zou leiden tot zoveel inflatie dat de economieën oververhit zouden raken en instorten. Maar de inflatiecyclus is een product van de machtselite en een economie die op schulden berust.

Wanneer je dit transcendeert, kun je een economie creëren die veel sneller groeit zonder inflatie op te leveren. Wanneer je een beter geldsysteem hebt, zal er geen inflatoire factor in het geldsysteem zitten. Dan kan de economie ongelimiteerd groeien zonder een inflatoire spiraal te creëren. Een vrije economie kan niet oververhit raken omdat je in een vrije economie niet kunstmatig geld drukt. Je drukt alleen geld om goederen en diensten te betalen. Als het geld wordt gedekt door iets wat echt waarde heeft, kan er geen inflatie zijn, kan de economie niet oververhit raken.

Economische gelijkheid zonder socialisme
Als je de samenleving die je vandaag in de Verenigde Staten hebt, vergelijkt met de feodale samenlevingen in Europa van vijfhonderd jaar geleden, dan zie je dat de hoeveelheid rijkdom die aanwezig en beschikbaar was in die middeleeuwse samenlevingen heel veel kleiner was dan de hoeveelheid rijkdom die beschikbaar is in de huidige maatschappij. Helaas zie je dat de ongelijke verdeling van rijkdom niet veel is verbeterd van de middeleeuwen tot heden. Wanneer je het concept eigendom begint te onderzoek, dan zijn er enkele overwegingen die van toepassing zijn op de samenleving als geheel. Is het mogelijk om een ander gevoel over eigendom te hebben, meer een collectief gevoel van eigendom, wat inhoudt dat er een grens is aan hoeveel rijkdom of bezit het eigendom kan zijn en in handen van een enkele persoon of één enkele eenheid, zoals een bedrijf of een organisatie?

Juist het gevoel van gescheidenheid en het verlangen om bezittingen te vergaren voor het kleine ikje verhindert dat het Tijdperk van Hoger Bewustzijn zich manifesteert, want dit stopt de stroom van de Rivier van Leven. Wanneer je dat gevoel van persoonlijk, bezit van het gescheiden zelf overwint, zullen de sluizen worden geopend en zal er overvloed naar buiten stromen; niet voor het welzijn van één individu, maar voor het welzijn van allen, zodat de hele samenleving, en uiteindelijk de hele planeet, kan worden verhoogd.

Er moet op twee fronten worden gewerkt. Het belangrijkste is natuurlijk het verhogen van het bewustzijn dat de weg zal vrijmaken voor een herbeoordeling van eigendommen. Er moet ook op politiek niveau worden gewerkt. Het is zeker gepast dat een samenleving die begint te evolueren naar het Tijdperk van Hoger Bewustzijn – maar die overgang nog niet volledig heeft gemaakt – bepaalde beperkingen zal stellen aan de hoeveelheid rijkdom of dat eigendom in handen kan komen van één persoon of één bedrijf.

Dit is niet hetzelfde als het socialisme of communisme dat individueel eigendom vervangt door staatseigendom. Er is een middenweg omdat er een limiet zit aan hoeveel er in handen van de elite kan terechtkomen – en daardoor dus uit de roulatie wordt gehaald – wat de hele samenleving op een lager niveau brengt, iets wat zelfs de elite beperkt. De leden van de elite kan het niets schelen omdat ze zich geen zorgen maken over de hoeveelheid rijkdom die ze bezitten. Zij maken zich zorgen over het verschil tussen de hoeveelheid rijkdom die zij bezitten en de hoeveelheid rijkdom die de gemiddelde persoon bezit. Ze willen beter zijn dan anderen en ze zijn zeer bereid om de hele samenleving op een lager niveau te houden.

Er is een machtselite op deze planeet die, als ze dat hadden gekund, helemaal tevreden zou zijn geweest als de totale hoeveelheid rijkdom die beschikbaar is in de westerse wereld op het niveau was gebleven dat je zag in de feodale samenlevingen. Ze geven niet zoveel om het vergroten van de totale hoeveelheid rijkdom als wel om de bevolking voor te blijven. Er zijn natuurlijk een paar leden van de machtselite die vastzitten in een andere spiraal waardoor ze zich niet eens druk over maken of ze meer hebben dan de mensen. Die zijn alleen maar bezorgd of ze niet steeds meer kunnen krijgen, want ze zitten vast in een nooit eindigende cyclus die nooit gevuld kan worden.

De macht van bedrijfseenheden beperken
Een van de gevolgen van deze ideeën is dat het voor een samenleving als de Verenigde Staten, Europa en andere landen die economisch aan het inhalen zijn, noodzakelijk is om te bedenken dat het op een gegeven moment noodzakelijk wordt om de omvang van bedrijven in te perken. Ze mogen niet zo groot worden dat ze het contact met het menselijke element verliezen. Het bedrijf kan geen eenheid worden dat klaar staat om de hele wereld te onderdrukken en te regeren, als dat zou kunnen.

In plaats van bedrijven toe te staan om aan een eindeloze zoektocht naar macht en controle te beginnen, zou een bedrijf een instrument moeten zijn voor het grotere goed om de welvaart voor iedereen te vergroten. Welk bedrijf kan in een vacuüm bestaan als het erop aankomt? Een bedrijf moet in veel gevallen grondstoffen gebruiken om goederen te produceren die kunnen worden verkocht. Dat moet arbeiders hebben om die goederen te produceren. De aandeelhouders gaan natuurlijk niet op de werkvloer staan om hun brood te verdienen in het zweet huns aanschijns. Het is geen probleem dat een groep aandeelhouders eigenaar is van een bedrijf als ze bereid zijn het werk te doen. Als ze andere mensen nodig hebben om het werk te doen, kun je dan echt zeggen dat de aandeelhouders van het bedrijf dit volledig in eigendom kunnen hebben en opeisen? Als dat bedrijf grondstoffen gebruikt die in het milieu worden aangetroffen, wie is dan de eigenaar van de Verenigde Staten? Is het General Motors? Of General Electric? Of Halliburton? Of het Amerikaanse volk? Is deze natie niet één natie onder God die geacht wordt van het volk, door het volk en voor het volk te zijn?

De mensen hebben het recht om voor zichzelf op te komen en te zeggen: “Stop! We twijfelen eraan of de elite het recht heeft om negentig procent van de rijkdom van deze natie te bezitten en de touwtjes in handen te hebben. Ze hebben die rijkdom vergaard door middelen te gebruiken die van ons allemaal zijn en te profiteren van de arbeid van ons allemaal. Wij zijn dus ook eigenaar en hebben zeggenschap opdat de rijkdom van deze bedrijven niet zal worden gebruikt om de rijkdom van een elite te vergroten die al veel meer heeft dan een mens ooit zou kunnen uitgeven. In plaats daarvan hebben we het recht om te eisen dat de rijkdom van die bedrijven wordt verspreid over alle mensen in de samenleving – inclusief de arbeiders in die bedrijven.”

In het Tijdperk van Hoger Bewustzijn zullen we geen enorme monolithische bedrijven zien die de nationale grenzen overschrijden. We zullen veel kleinere bedrijven zien waarin de werknemers gedeeltelijk of zelfs volledig eigenaar zijn van het bedrijf zelf. Dit zorgt voor een totaal andere dynamiek omdat de mensen niet gewoon op een bepaald tijdstip naar hun werk komen om daar gedachteloos geestdodend, mechanisch werk te doen zonder enig gevoel van verantwoordelijkheid of zelfs eigenaarschap – op een positieve manier – van wat ze aan het doen zijn. In plaats daarvan investeren ze in het bedrijf en realiseren ze zich dat wat ze doen, impact heeft op het geheel en dat het hen uiteindelijk zelf ook voordeel oplevert. Er is een geheel nieuw bedrijfsmodel en er zijn al mensen geïncarneerd die zich hiervan bewust zijn en die zijn begonnen deze bedrijfsmodellen naar voren te brengen. De bewustere mensen kunnen de visie voor ogen houden dat het concept eigendom naar een nieuw en hoger bewustzijn wordt getranscendeerd.

Omgaan met de elite die geen belasting wil betalen
Er moeten veranderingen plaatsvinden in de economie, niet alleen in het geldsysteem. Hier is niet één specifieke oplossing voor. Men is geneigd om te denken dat het, wanneer jij je bewust wordt van een probleem, allereerst nodig is om het probleem heel duidelijk, heel beknopt, heel zwart-wit te omschrijven: “Dit is goed; dit mankeert er aan het probleem.” Dan moet je de oorzaak van het probleem definiëren, een zondebok in het leven roepen, en dan heb je een simpele oplossing. Je doet iets aan de zondebok en het probleem is opgelost.

Deze vorm van denken (de epische denkwijze, dit zwart-witdenken) is in het leven geroepen door de manipulatoren. In werkelijkheid is het leven veel ingewikkelder. De economie is een uiterst complex onderwerp. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn, maar het is toch een onderwerp dat niet in heel beknopte zwart-wittermen kan worden gedefinieerd. Er is niet één enkele oplossing aan te wijzen die in één keer alle problemen oplost.

Het Tijdperk van Hoger Bewustzijn blijft niet altijd hetzelfde. Er is geen vaste matrix die, wanneer de aarde die matrix heeft bereikt, het Tijdperk van Hoger Bewustzijn duizend jaar zal houden. Het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is een zich voortdurend ontwikkelend proces en de economie zal zich ook voortdurend ontwikkelen.

De elite die geen belasting betaalt
Het heeft geen zin om na te denken over hoe de economie er over twee- of vijfhonderd jaar uitziet, omdat we de kloof van hier naar daar niet kunnen overbruggen. Het is de bedoeling dat we beginnen waar we nu zijn en dan geleidelijk de economie transformeren door middel van een reeks stappen en stadia. De enige zorg is de volgende stap die de mensheid kan zetten. Een van die stappen is de publicatie van de Panama Papers.

Alle mensen in alle naties hebben de kans om zich er bewust van te worden dat er in elke natie een groep mensen erin geslaagd is om een groot fortuin te vergaren, grotere fortuinen dan de meerderheid van de bevolking. Ondanks het feit dat ze meer rijkdom hebben dan ze ooit kunnen gebruiken voor persoonlijke consumptie, zijn ze niet bereid belasting te betalen. Ze zijn niet bereid iets aan het geheel te betalen.

Wat zegt dat tegen de mensen? Dat er een machtselite is die profiteert van de vrijheid die hun samenleving hen heeft gegeven, maar dat ze niet bereid zijn om iets terug te geven. Hierop kan worden voortgeborduurd door mensen te laten beseffen dat er een machtselite is voor wie de economie (de financiële wereld, de aandelenmarkt, de grondstoffenmarkten, de valutamarkten) slechts een hulpmiddel is om zichzelf te verrijken door de waarde van de arbeid van mensen te stelen; door de waarde te stelen van wat de bevolking heeft voortgebracht die fysiek het werk verricht.

Geld onttrekken aan de arbeid van de mensen
Wat geeft een natie meer rijkdom? Dat er mensen zijn die iets doen. Ze produceren goederen; ze leveren een dienst, maar ze doen echt fysiek werk. Dit werk levert de waarde op, maar de manipulatoren hebben een situatie gecreëerd waarin de waarde die wordt geproduceerd door daadwerkelijke arbeid onmiddellijk wordt afgemeten aan, en wordt omgezet in, geld. Wanneer iemand fysieke arbeid verricht, wordt die arbeid gemeten als een bepaalde som geld en dit stelt de mensen die de macht hebben over het systeem in staat om een deel van het geld eraan te onttrekken voordat het wordt teruggegeven aan de mensen.

Hoe wordt geld teruggegeven aan de mensen? Allereerst via je salaris, via de pensioenen maar ook door belasting te betalen aan de samenleving zodat het ten goede komt aan iedereen en het in stand houden van de infrastructuur en de instituties van de samenleving die alle mensen ten goede komen. De machtselite heeft een situatie creëren waarin niet alle waarde van hun arbeid van mensen teruggaat naar de mensen of de samenleving, maar ze kunnen er een percentage aan onttrekken. Ze hebben in feite een situatie geschapen waardoor ze er een steeds groter percentage aan onttrekken door elk aspect van de economie te manipuleren, niet alleen het geldsysteem maar ook het hele banksysteem, de valutamarkten, de aandelenmarkten.

De gokeconomie
De aandelenmarkten en andere markten hebben een gokeconomie gevormd waarin je gokt dat dingen omhoog of omlaag gaan, maar je weet niet of ze omhoog of omlaag gaan. Men moet gaan inzien dat een machtselite deze gokeconomie voorbij het gokstadium heeft gebracht. Ze gokken niet; zij besturen de markt.

Als je naar Las Vegas gaat en met gokautomaten speelt, heb je misschien geluk en win je veel geld. Als je afstand neemt van je eigen situatie en kijkt naar alle mensen die naar Las Vegas gaan en met gokautomaten spelen (of andere vormen van gokken), kun je heel duidelijk zien dat er geweldige hotels zijn gebouwd, maar hoe kan dat tenzij mensen meer geld in Las Vegas uitgeven dan ze uit Las Vegas meenemen? Je weet dat ze zeggen: “Wat in Vegas gebeurt, blijft in Vegas”, en dat geldt ook voor jouw geld. Je ziet dat het goksysteem niet zou kunnen bestaan tenzij degenen die de macht over het systeem hebben, meer geld pakken dan er wordt teruggegeven aan degenen die spelen. Hetzelfde geldt voor de aandelenmarkt, de valutamarkten en alle andere aspecten van de economie. Hetzelfde geldt voor de bancaire sector.

Zijn banken nodig?
Hebben we nog banken nodig in de moderne tijd? Zou je niet kunnen zeggen dat, toen we afhankelijk waren van fysiek geld, het redelijk was dat we een instituut hadden dat een veilige opslagplaats voor ons geld was, zodat het niet gemakkelijk gestolen kon worden? Zou je niet een instelling, of het nu een overheidsinstituut is of een particulier, om internetbeveiliging te bieden, zodat je een rekening had die niet aan een bank was gekoppeld? Zou het niet mogelijk zijn om een non-profitorganisatie op te richten die jouw geld elektronisch zou kunnen opslaan en jou vrijwel dezelfde diensten zou kunnen verlenen als de banken tegenwoordig doen, maar zonder de banken de mogelijkheid te geven om je geld te manipuleren of af te pakken door te doen wat ze altijd hebben gedaan: verhoging van de kosten, door de rente te vragen voor het geld dat ze uitlenen. Is er in het elektronische tijdperk geen andere manier om banken óf volledig te transformeren óf nieuwe instellingen te creëren voor het beheer van geld?

Waarom wordt er met geld omgegaan via de banken die hier winst op maken? Het grootste probleem in de economie is dat je mensen geld laat verdienen met geld, niet alleen met geld maar ook aandelen, obligaties, valuta’s, grondstoffen.

Waarom laat je mensen speculeren als bewezen kan worden dat dit de economie in haar geheel verlaagt? Een paar mensen die weten hoe ze het systeem moeten manipuleren, levert het voordelen op, maar de prijs die je daarvoor moet betalen, is dat je geld uit de economie haalt dat ten goede komt aan de hele bevolking en de natie. Je staat een paar mensen toe om geld van veel mensen af te pakken. Waarom sta je dit toe? Waarom zou dit mogen? Dat zal niet worden toegestaan in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn.

De onmiddellijke stap naar een verbetering van de economie is de vraag op te werpen waarom naties (modern ontwikkelde naties die berusten op democratische principes voor het grootste goed voor het grootste aantal mensen) blijven toestaan dat een kleine elite geld steelt van de bevolking? Waarom? Dit slaat nergens op en het zou mogelijk moeten zijn om wakker te worden waardoor mensen als een lopend vuurtje wakker worden en zeggen: “Dit moet stoppen. Het is tijd om deze waanzin te stoppen.”