In het kort wat ideeën over de gemeenschap

 

Individualiteit en gemeenschapszin in het tijdperk van hoger bewustzijn
Het tijdperk van hoger bewustzijn is een tijdperk van gemeenschapszin. Dit is een subtiel concept dat je volledig moet begrijpen. Als je het over gemeenschapszin hebt, dan heb je het meestal over een groep mensen die samen werkt aan een gemeenschappelijk doel. Ze werken in een groep. Dit roept de vraag op naar de wisselwerking tussen het individu en de groep.

In voorgaande eeuwen zie je dat de soort groepen die zich op aarde hebben gevormd, groepen zijn geweest waarin mensen een vergelijkbare bewustzijnsstaat hadden die hen naar elkaar toe trok. Dat bewustzijn was dualistisch, omdat je één groep mensen had die bij elkaar bleef, maar het belangrijkste wat hen bij elkaar hield, was dat ze tegenover een andere groep stonden. Om te voorkomen dat ze door de andere groep onder de voet werden gelopen, moesten ze bij elkaar blijven om zichzelf te beschermen. Zo zijn veel groeperingen ontstaan.

Tot op zekere hoogte zie je dat de Europese gemeenschap zich ook zo formeerde als reactie op iets anders, tegen de mensen die erbuiten stonden. Dit kan het Oostblok zijn (zoals het geval was toen de Europese Unie werd gevormd) of het gevoel dat wij een groep naties zijn die superieur zijn, of die in staat zijn om samen te werken, maar die andere naties zijn niet op ons niveau en wij willen niet met hen samenwerken. Of als we wel met hen samenwerken, kunnen we geen gelijkwaardige partners zijn. In heel veel individuele en nationale groeperingen bestaat het gevoel dat sommigen superieur moeten zijn aan anderen. Dit zijn natuurlijk niet groeperingen die wij ons voorstellen als de basis voor de gemeenschap van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn.

Wij voorzien een geheel nieuwe benadering van groepen. Het subtiele is dat de mensheid (vooral in de meer ontwikkelde landen) om zover te komen dat je zulke groepen kunt vormen, eerst door een fase moest waarin ze zich op individualiteit richtte. Sommigen zijn opgegroeid in een cultuur waarin de individuele mens centraal staat. Er is jullie allemaal verteld dat jullie allemaal persoonlijk mensenrechten hebben en jullie zijn allemaal opgevoed om jezelf te onderwijzen, om voor je eigen belangen op te komen, om de best mogelijke opleiding, baan, inkomen, enzovoort te krijgen.

De waarheid is dat dit slechts een tijdelijke fase is. Deze fase was niet absoluut noodzakelijk. Je ziet dat Jezus zijn discipelen en andere volgelingen een gemeenschap liet vormen. In het boek Handelingen der Apostelen zie je dat er zich een gemeenschap vormde waarin de discipelen bij elkaar leefden en veel deelden. Dit patroon had zich in het vorige tijdperk kunnen voortzetten.

In plaats daarvan werd de katholieke kerk gevormd en daardoor werd het christendom gedomineerd door de manipulatoren. De manipulatoren kunnen zich alleen een gemeenschap van ongelijken voorstellen; ze kunnen zich geen gemeenschap van gelijken voorstellen. Ze willen zichzelf opwerpen als de onbetwiste leiders die een aantal gehoorzame volgelingen hebben. Dit is natuurlijk niet de gemeenschap die Jezus opzette. Hij zette een gemeenschap op in de geest, van hoger bewustzijn, waarin werd erkend dat niemand de leider was, omdat het erom ging wie de open deur was voor de Geest, en dat kon van moment tot moment veranderen.

Als dit patroon zich had voortgezet, dan had je in het vorige tijdperk een veel groter gemeenschapsgevoel kunnen opbouwen. Omdat de manipulatoren het overnamen, riepen jullie een nieuwe vervormde gemeenschap in het leven waarin de meesten de leider volgen, en hem volgen zonder zich af te vragen wat de leider zegt en doet. Dat zag je bij de koningen in de middeleeuwen. Je zag dat dit pas werd doorbroken bij de opkomst van democratie die berust op individuele mensenrechten.

Een nieuw type spirituele gemeenschap
Het is belangrijk dat jullie, als de bewuste mensen, ook in gedachten houden dat jullie als individu samen kunnen komen om een echte gemeenschap van hoger bewustzijn te vormen. Een gemeenschap van gelijken waarin niemand superieur is, niemand meer waard is, niemand boven iemand anders staat. Niemand staat boven de wet en niemand staat boven gezond verstand. Niemand staat boven de noodzaak om anderen met respect te behandelen.

Ik heb het nu niet over het vormen van een spirituele gemeenschap, zoals de vele gemeenschappen die je in het verleden hebt gezien, waar jullie jezelf apart zetten en jezelf definieerden als het tegenovergestelde van of anders dan anderen. Ik heb het over een andere gemeenschapsvorm, een gemeenschap die geen separatistische, elitaire, sektarische gemeenschap is, maar een universalistische, inclusieve gemeenschap. Je vindt nog wel een manier om elkaar te steunen en bepaalde gemeenschappelijke doelen en visies te hebben, maar dat doe je niet door je af te zonderen van de samenleving, door afgezonderd te zijn van anderen en vooral niet door jezelf boven anderen te stellen.

Dit is een grote uitdaging, maar een die je kunt aangaan als je bereid bent om elke onzuiverheid in jezelf te transcenderen die je doel blokkeert. Elke situatie in de materiële wereld kan worden veranderd, en dat klopt wel, maar alleen als je het bewustzijn transcendeert waardoor een situatie zich openbaarde. Natuurlijk ben je in staat om die vraagstukken te transcenderen.

Een gemeenschap met een hoger bewustzijn
De Boeddha legde de nadruk op drie elementen: de Boeddha, de Sangha, de Dharma. De Sangha is een ander woord voor gemeenschap. De reden hiervoor is dat we op een planeet leven die behoorlijk moeilijk is, behoorlijk uitdagend – in veel opzichten vrij donker. Zoals we in het verleden hebben gezien, zijn er een paar mensen geweest die alleen het pad naar een hoger bewustzijn konden bewandelen, maar in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is er een heel ander gemeenschapsmodel waarin mensen elkaar steunen.

De Boeddha koos ervoor om zich terug te trekken uit de samenleving en een aparte gemeenschap te vormen. De Boeddha was in die gemeenschap en liet de studenten naar deze beschermde sfeer komen. Dit is waardevol. Het is niet zo dat dit model tegen het eind van het vorige Tijdperk is achterhaald. Het is niet zo dat je dit model niet zult zien in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn. Er zullen gemeenschappen zijn die los staan van het massabewustzijn.

In het voorgaande tijdperk zag je echter dat er gemeenschappen waren die het als hun rol zagen om zichzelf te isoleren en af te zonderen van de wereld en de problemen, hoe ze die ook definieerden. Je hebt gemeenschappen gezien waarin mensen zich hun hele leven zouden inzetten om monnik, non of lid van die gemeenschap te worden, wat de naam van die leden ook was. Dit model zal niet heel bruikbaar zijn in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn.

Zelfs in het vorige tijdperk waren er veel voorbeelden van dat dergelijke gemeenschappen noch haar leden noch het collectieve bewustzijn hielpen groeien. De mensen kwamen gewoon vast te zitten in een zeer comfortabele toestand waarin niets hen uitdaagde, en daarom groeiden ze niet. Er zijn veel voorbeelden van christelijke monniken en nonnen, maar ook van veel boeddhistische monniken en nonnen, die in een gemeenschap kwamen waarin ze de rest van hun leven gewoon niet verder zijn gekomen dan een bepaald punt. In plaats daarvan zouden ze meer zijn gegroeid als ze in de samenleving waren gebleven waardoor ze meer zouden zijn uitgedaagd. In het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is behoefte aan een andere benadering van de gemeenschap omdat jij je realiseert dat de gemeenschap geen doel op zich is. De gemeenschap heeft alleen betekenis als het bestaat als onderdeel van de drie-eenheid van de Boeddha, de Sangha, de Dharma.

Boeddha, Sangha, Dharma
Wat is de Boeddha? Welnu, de Boeddha is een weergave van wat je ervaart als de stroom van hoger bewustzijn. Wat wil de impuls vanuit hoger bewustzijn uiteindelijk? Die wil zich in de wereld manifesteren. Om de impuls van hoger bewustzijn tot uitdrukking te brengen schrijft de Wet van Vrije Wil voor dat er mensen moeten zijn geïncarneerd die de open deur worden om de impuls tot uitdrukking te brengen. Dit is de belangrijkste rol van de Sangha. Het is een plek waar mensen naartoe kunnen gaan, of waar ze elkaar kunnen helpen – elkaar kunnen steunen zodat ze de open deur kunnen worden voor de uitdrukkingsvorm van hoger bewustzijn. Wanneer ze dat bepaalde niveau van bewustzijn (meesterschap, openheid) hebben bereikt, gaan ze de samenleving in en brengen ze dat in de samenleving tot uiting.

Het heeft weinig zin om meesterschap te bereiken in een ideale situatie en vervolgens je meesterschap te beperken tot die ideale situatie. Allereerst moet je voor je eigen groei daadwerkelijk testen of je ook meesterschap kunt behouden in een situatie die niet ideaal is. Je moet ook – om verder te groeien – je meesterschap gebruiken om het Al te verhogen, om anderen te helpen. Dan moet je erop uit, naar mensen toegaan om hen te helpen.

Dit legt geen beperkingen op aan de exacte vorm van spirituele gemeenschappen in het Tijdperk van Hoger Bewustzijn. Er is geen bepaalde matrix: “Dit is de ideale matrix voor hoe ze zouden moeten functioneren.” Er zijn veel manieren om dit te implementeren, maar denk eens na over de gedachte dat de Sangha geen fysieke plek is.

Er zijn heel veel voorbeelden – en je kunt ze tegenwoordig overal in India en ook in het westen vinden – van een bepaalde goeroe die een ashram heeft opgericht. Daarna hebben ze volgelingen gekregen die bij hen komen om leringen, darshans en zegeningen te ontvangen, net zoals de bijenkoningin in een bijenkorf of de koningin in een mierenhoop, en alle studenten rennen rond om ervoor te zorgen dat de goeroe kan functioneren in zijn of haar hoedanigheid. Dit is niet de Sangha. Dit is niet de gemeenschap. Een echte gemeenschap, echte ‘eenwording’ kan alleen tot stand worden gebracht onder degenen die enigszins op gelijke hoogte zijn in bewustzijnsniveau, maar wat nog belangrijker is, die de behoefte van hun ego om speciaal te zijn, om superieur te zijn, hebben overwonnen. Je kunt pas één worden als je totaal geen behoefte meer hebt
om te voelen dat je beter, belangrijker of specialer bent dan anderen.

Eenwording, geen conformeren
Als je een groep mensen hebt die deze behoefte hebben getranscendeerd, dan kunnen ze één worden, zelfs als ze niet hetzelfde niveau van spirituele volwassenheid en verworvenheid hebben. Misschien zijn er ook nog wel enkelen die verder op het pad zijn. Er kunnen nog steeds mensen in bepaalde hoedanigheden dienen, hetzij als boodschapper, hetzij als predikant, hetzij als genezer – op verschillende manieren. Als iedereen de behoefte aan erkenning van het ego heeft overwonnen, om zich speciaal te voelen, dan kun je één worden. Er zijn veel voorbeelden van fysieke ashrams waarin mensen bijeenkomen en het lijkt alsof ze één worden omdat ze allemaal aan een bepaald doel werken. Ze werken allemaal samen en ze werken allemaal schijnbaar in harmonie omdat ze geen conflicten hebben. Eenwording is echter niet hetzelfde als in overeenstemming komen.

Er zijn veel voorbeelden van een goeroe die erin geslaagd is iets te creëren dat er van buitenaf uitziet als een staat van eenheid, omdat hij alle volgelingen ertoe heeft gebracht zich te onderwerpen aan de matrix die hij voor de ashram heeft gevormd. Zo word je niet één, want in feite zet je iets opzij, je laat de studenten hun eigen individualiteit opzijzetten.

Je hoeft niets opzij te zetten. Je moet de patronen van het ego transcenderen, zodat jij jezelf er werkelijk van kunt bevrijden. Dan kun je zijn wie je werkelijk bent en je hogere individualiteit tot uitdrukking brengen die verankerd is in je hogere zelf. In de gemeenschap van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn is er niet één persoon die een bepaalde staat heeft bereikt, hoe je die ook noemt, en dat alle anderen de uitdrukkingsvorm van hun individualiteit hebben onderdrukt. Dit is niet een soort gemeenschap dat zal helpen om het Tijdperk van Hoger Bewustzijn te manifesteren.

Daarom is het ook niet nodig om een gemeenschap te vormen die een bepaalde fysieke locatie heeft waar iedereen fysiek bijeenkomt. Een gemeenschap kan per definitie niet alles zijn voor alle mensen. Een gemeenschap die geïsoleerd is en apart staat, moet een keuze maken en zeggen: “Dit zijn de activiteiten die we verkiezen uit te drukken in onze gemeenschap in de kring van de Sangha. En dit zijn de activiteiten die we eruit willen halen; die we uitkiezen om niet in de Sangha tot uitdrukking te brengen.” Dit is niet beslist verkeerd, als je mensen wilt helpen om samen te komen om bijvoorbeeld het ego te overwinnen, hun psyche te helen, een hoger bewustzijn te bereiken, maar de bredere gemeenschap is een gemeenschap waarin jij je individualiteit niet opzij hoeft te zetten om in die gemeenschap te passen. Dit betekent een gemeenschap opbouwen die de technologie van internet en andere communicatietechnologie gebruikt om toch een gemeenschapsgevoel op te bouwen, maar iedereen hoeft niet op dezelfde fysieke locatie te zijn.

Niet-fysieke gemeenschappen
Bij elkaar komen voor een conferentie bijvoorbeeld is waardevol, maar dat is één ding. Permanent samenwonen is iets anders. Je ziet dat als je groeit op je individuele pad, als je het ego overwint, als jij je geboortetrauma’s en andere psychologische wonden heelt, wat natuurlijk gebeurt, dan word je vrij om je hogere individualiteit en je Levensplan tot uitdrukking te brengen. Als jouw hogere individualiteit zich op een bepaalde manier tot uiting wil brengen door met andere mensen samen te werken, hen te helpen, hen bepaalde gaven, leringen of wat dan ook te geven, dan gebeurt dat niet beslist op de beste manier in een gesloten gemeenschap. In een samenleving komt dat beter tot uiting.

Een gemeenschap kan niet alles zijn voor alle mensen, maar een samenleving kan veel meer dingen zijn voor veel meer mensen. Fixeer je gedachten niet op het oude model van een gemeenschap waardoor je op een fysieke locatie moet zijn die apart staat, dat het een gemeenschap moet zijn met een strikte definitie van regels en voorschriften. Zoek in plaats daarvan naar een opener gemeenschap waarin je elkaar nog steeds kunt steunen bij bepaalde gemeenschappelijke doelen, maar je hebt ook je individuele leven waarin voldoende ruimte is voor persoonlijke expressie.

Het zou waardevol zijn als je een manier hebt om te communiceren zodat je elkaar kunt steunen op je pad naar hoger bewustzijn. Dit kan veel verschillende dingen inhouden, van het delen van je ervaringen tot samen oefeningen doen, met elkaar praten, elkaar op verschillende manieren helpen, tot zelfs bepaalde therapeuten hebben in de gemeenschap die mensen op een directere persoonlijke manier kunnen helpen, enzovoorts. Er is geen vaste matrix, want in het verleden zag je dat de hel losbarstte wanneer mensen een vast doel hadden. Er komt tegenstand van het ego van mensen. Vaak zorgt dat ervoor dat mensen in een bijna krankzinnige toestand terechtkomen omdat ze het gevoel hebben dat ze dit doel nu absoluut moeten manifesteren en dan proberen ze het dus te forceren in plaats van op de stroom mee te gaan.

Spontane gemeenschappen met een hoger bewustzijn
De wereld kent vele spiralen of draaikolken van ideeën en energie die mensen naar binnen willen trekken net als een draaikolk in een rivier. Je kunt niet één worden zolang jij persoonlijk gevangenzit in kleine draaikolken en vortexen. Je kunt niet echt één worden als jouw energieveld een persoonlijke draaikolk van wervelende energie is omdat je onopgeloste psychologische problemen hebt of te veel onopgeloste energie in je vier lagere lichamen hebt die je nog niet hebt getranscendeerd. Je moet natuurlijk wel het werk doen dat je moet doen om de energie te transformeren, om je psychologische problemen op te lossen, om je illusies te zien.

Wanneer je dat voldoende hebt gedaan, kun je er veel baat bij hebben als jij je best doet om je op de rivier te concentreren. Zo vorm je de gemeenschappen van het Tijdperk van Hoger Bewustzijn. Een goeroe besluit een Sangha of ashram te vormen, stelt bepaalde regels vast, geeft bepaalde leringen en zegt: “Degenen die bereid zijn zich aan te passen aan de matrix die ik heb opgesteld, zijn hier welkom en anderen niet.”

In het Tijdperk van Hoger Bewustzijn zullen er spontaan gemeenschappen ontstaan omdat een groep personen zich, persoonlijk, eerst heeft afgestemd op hun individuele Levensplan en daarna op de Rivier van Leven. Wanneer je weet wie je bent, wat je tot uiting wilt brengen, en als je bent afgestemd op de rivier, dan zal iedereen die een vergelijkbaar Levensplan heeft, die een vergelijkbare uitdrukkingsvorm heeft en is afgestemd op de rivier, bij elkaar worden gebracht door de rivier – niet op zichtbare manieren. Wanneer jij je afstemt op de rivier, brengt de rivier je samen met andere mensen die ook op elkaar zijn afgestemd en met jou en je missie en je uitdrukkingsvorm resoneren. Zo kun je een hogere vorm van gemeenschap vinden die berust op het steunen van elkaar. Je hebt altijd het bewustzijn van de Boeddha, die de drijvende kracht achter de rivier is, en de Dharma, de manier waarop de rivier zich wil uitdrukken op de wereld, hoe ze wil uitmonden in fysieke gebeurtenissen op aarde.

Zo kun je een soort gemeenschap vormen die weleens eerder op aarde is geweest, maar zelden. Die berust niet op kenmerken die vereisen dat jij je aanpast, omdat je geen reeks kaders hebt, zoals bij elkaar wonen op een bepaalde plek en een bepaald type gemeenschap vormen. Je leeft individueel, maar je hebt wel een gemeenschap waarin je elkaar steunt. Je helpt elkaar niet alleen om hindernissen op het pad te overwinnen, maar je helpt elkaar om af te stemmen op de rivier. Je helpt elkaar om uit te drukken wat jullie persoonlijk tot uiting wensen te brengen. Er is geen concurrentie. Niemand hoeft zijn psyche of de manier waarop hij zijn Levensplan uitvoert opzij te zetten om in die gemeenschap te passen. Nu je het ideale model hebt, zou het ook duidelijk moeten zijn dat zulke gemeenschappen, zulke spontane gemeenschappen, alleen kunnen ontstaan als mensen serieus het pad willen bewandelen, hun bewustzijn willen verhogen, hun psychologische problemen willen helen en zich willen afstemmen op de Rivier van Leven.