Wanneer regeringen hun eigen volk wantrouwen
Laten we eens kijken naar de Sovjet-Unie; dat je daar een primitievere versie had van wat veel mensen tegenwoordig de gecontroleerde samenleving noemen. De communistische regering van de Sovjet-Unie voelde zich bedreigd, vaak door haar eigen volk, en ze deden wat ze konden was met de technologie die er toen was om de mensen altijd in de gaten te houden en een heel uitgebreid, complex systeem op te zetten om ervoor te zorgen dat ze wisten wanneer iemand iets deed wat een bedreiging voor de staat zou kunnen vormen.

Dit is gemakkelijk te begrijpen wanneer je kijkt naar hoe de bolsjewistische revolutie tot stand is gekomen. Dit gebeurde door geweld, door manipulaties, door leugens en bedrog. Mensen die in deze bewustzijnsstaat zijn, weten dat ze aan de macht zijn gekomen door anderen deze dingen aan te doen. Die dingen stelden hen in staat aan de macht te komen, maar de prijs die ze ervoor betalen is dat ze altijd, of in ieder geval voor onbepaalde tijd, leven met de angst dat anderen hen ook zullen aandoen zoals zij anderen hebben aangedaan. Met andere woorden, dat anderen dezelfde middelen zullen gebruiken om hen omver te werpen toen zij de vorige machtselite omverwierpen. Dit wordt de motivatie voor een gecontroleerde samenleving.

Als we nu vooruitgaan naar de modernere tijd na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, en kijken naar de belangrijkste ontwikkelingen die hebben plaatsgevonden, dan zijn dat natuurlijk het internet en digitale technologie. Als de Sovjetleiders toegang hadden gehad tot dit soort technologie, dan hadden ze natuurlijk een nog strakker netwerk van toezicht op hun burgers kunnen maken. Ze hadden het niet en nu werd het ontwikkeld, vooral in de jaren negentig van de vorige eeuw.

Regeringen in het westen waren hiervan op de hoogte. Ze begonnen er ook wat gebruik van te maken, maar ze wisten dat hun volk erg kritisch zou zijn over meer toezicht. Ze stonden voor een zeker dilemma omdat je niet gemakkelijk kunt beweren dat je een vrije democratische natie bent en tegelijkertijd steeds strenger toezicht op je eigen burgers houdt. De manipulatoren, die altijd proberen samenlevingen over te nemen, hielden van dit soort technologie.

Natuurlijk hebben het internet en digitale technologie ook de hoeveelheid informatie die voor mensen beschikbaar is, vergroot. Je ziet dat een van de redenen waarom de Sovjetleiders geen computertechnologie konden gebruiken, was dat ze eigenlijk bang waren om computers te geven aan hun wetenschappers. Ze stonden voor het dilemma dat ze wisten dat ze, als ze hun wetenschappers computers zouden geven, niet konden bepalen tot welke informatie ze toegang hadden en hoe ze met mensen in het westen zouden kunnen communiceren. Hetzelfde geldt natuurlijk voor westerse regeringen, omdat ze het internet en de hoeveelheid informatie waartoe mensen toegang hebben, ook niet volledig kunnen beheersen.