De oorlog in Oekraïne en het collectieve bewustzijn van de wereld

 

Vraag: Hoe heeft de oorlog in Oekraïne het collectieve bewustzijn van de wereld beïnvloed? Welke veranderingen kunnen er op de wereld komen na de oorlog?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, 2022 – Webinar voor Oekraïne

Dit is natuurlijk een zeer brede vraag die vele uren zou kosten om er een gedetailleerde analyse van te geven, maar we kunnen wel zeggen dat er een zeer wijdverbreid ontwaken heeft plaatsgevonden in het collectieve bewustzijn. Je ziet dit in alle naties, maar de gemakkelijkste manier om dit te zien is in de democratische naties, die hebben ingezien dat ze hun houding en hun benadering van Rusland moeten veranderen. En dat niet alleen, maar ook de mensen die opzettelijk de democratie willen vernietigen of ondermijnen, inclusief China. Hierin zul je de komende jaren een hele grote verschuiving gaan zien. Als je een parallel wilt, dan kun je ook zien dat er ook een enorme verschuiving plaatsvond na de gebeurtenis op 9/11 in 2001.

Ik zeg niet dat alles wat daarna gebeurde ideaal was, zoals we al verschillende keren eerder hebben besproken. Maar de democratische naties realiseren zich iets heel eenvoudigs – ze kunnen niets vertrouwen wat Poetin of zijn regering zegt. Je kunt echter ook in het collectieve bewustzijn zien dat veel andere naties tot hetzelfde besef zijn gekomen. Naties die geen democratie zijn en die op de een of andere manier sympathiseren met Poetins zoektocht om de democratie een beetje af te breken en de invloed van het westen te verminderen, realiseren zich ook dat ze op niets kunnen vertrouwen wat Poetin of zijn regering zegt, zelfs niet schriftelijke overeenkomsten, omdat Poetin heeft laten zien dat hij overeenkomsten die hij in een opwelling is aangegaan, zal schenden zonder daar letterlijk een logische rationele reden voor te geven, maar gewoon omdat hij er zin in heeft, om welke reden ook.

Dit is iets wat is verschoven in het collectieve bewustzijn. Zelfs in China zie je een groeiend besef hiervan. Natuurlijk is China nooit een vriend van Poetin geweest, ondanks wat Xi Jinping eerder dit jaar of in vroeger tijden zei. China kijkt naar hun belang en ze staan Rusland alleen bij voor zover het hen ten goede komt of denken dat het hen ten goede komt.

Maar je ziet ook dat er een abrupt ontwaken is omdat de wereldorde waarvan veel naties dachten dat die na de Tweede Wereldoorlog tot stand was gekomen, in feite kan worden bedreigd. En als ik wereldorde zeg, dan doe ik dat met opzet om de mensen uit te dagen om onderscheid te maken. Ik praat natuurlijk niet net als Poetin als hij het erover heeft dat de wereldorde wordt gedomineerd door het westen en dat het westen macht gebruikt en dat hij een nieuwe wereldorde zal afdwingen omdat het westen niet de enige macht is. Ik heb het over een wereldorde waarin naties elkaar zo vertrouwden dat ze wisten dat ze niet door andere naties zouden worden aangevallen.

En dit is niet alleen het geval voor democratische naties. Er zijn andere naties die het gevoel hadden dat ze een betere toekomst konden opbouwen in hun eigen natie en dat ze niet plotseling zouden worden vernietigd door een buurland dat hen zou veroveren en overnemen. In veel naties, niet alleen in democratieën, heerste het gevoel dat het tijdperk van barbaarsheid, plundering en verovering voorbij was. En dit wordt natuurlijk bedreigd nu veel naties zich hier bewust van worden en zich realiseren dat er specifieke leiders zijn, specifieke landen op de wereld, die een bedreiging kunnen vormen voor deze wereldorde. En als ze daarin slagen, dan bedreigt dit niet alleen de vrede, maar ook de welvaart die in de meeste landen is toegenomen.

Je ziet nogal wat landen die een stap terug hebben gedaan en hun relatie met Rusland en China gaan evalueren naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne en de onwil van China om die aan de kaak te stellen en zich van Rusland af te scheiden. En misschien zie je dit nog niet op officieel niveau. Je ziet ze hier misschien niet over praten, maar ik kan je verzekeren dat het in het collectieve bewustzijn heel erg aanwezig is. Er is een grote omwenteling die ervoor zorgt dat alle naties opnieuw aan het evalueren zijn. Je ziet zelfs dat sommige van de voormalige Sovjetrepublieken die tot nu toe een hechte band met Rusland hadden, een stap naar achteren doen en zich afvragen of Poetin hun natie als volgende zou kunnen binnenvallen en wat ze kunnen doen om dat te voorkomen.

In de komende jaren zal dit van het identiteits-, mentale en emotionele niveau naar het fysieke vlak komen. En, om een populaire uitdrukking te gebruiken, je ziet dat Rusland in wezen een kuil graaft voor zichzelf waardoor het zelfs in de post-Poetin-fase erg moeilijk zal zijn voor Rusland om zichzelf daar weer uit te graven. Dit heeft natuurlijk vele andere gevolgen, zoals de vastberadenheid die je in West-Europa ziet om niet alleen onafhankelijk te worden van Russische energie, maar ook van fossiele brandstoffen in het algemeen en om meer dan voorheen te investeren in alternatieve energiebronnen en zelfs hernieuwbare energiebronnen. Dit zul je de komende jaren ook zien, omdat er een moment zal komen waarop geen enkel land in Europa nog olie en gas uit Rusland of uit het Midden-Oosten wil importeren.