De vrouwenbeweging in Iran (en andere islamitische landen)

 

Vraag: Geachte meesters, in september is in Iran een nieuwe protestbeweging gestart tegen de dood van een jonge vrouw in politiehechtenis. De rol van jonge mensen, vooral jonge vrouwen, is zeer prominent aanwezig in deze beweging, en de slogan “Women, Life, Freedom” wordt veel gebruikt door demonstranten. Hoewel de regering zoals gewoonlijk haar toevlucht heeft genomen tot gewelddadige repressie, is die tot nu toe niet erg succesvol geweest. Hoe denken jullie over de toekomst van deze beweging en het potentieel van een revolutionaire verandering in Iran?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain, 2022 – Webinar voor Oekraïne

We hebben de situatie in Iran kort besproken, maar ik zal hier meer perspectief op bieden. Het is duidelijk dat Iran als land moet veranderen wanneer je naar de geschiedenis kijkt, wanneer je kijkt naar het feit dat we in de overgangsfase naar de Gouden Eeuw zitten. Het lijdt geen twijfel dat de islam of welk ander land ook in de Gouden Eeuw niet zal domineren, net als de katholieke kerk. De vraag is hoe deze verandering tot stand kan komen.

De gevallen wezens zijn er in Iran en verschillende andere Arabische landen in geslaagd om óf geïncarneerde gevallen wezens, óf mensen met het gevallen bewustzijn, te gebruiken om dit zeer repressieve regime vormen. En hun excuus om dit te doen is de islam geweest, of liever de volledig onevenwichtige en vervormde interpretatie van de oorspronkelijke leringen van de islam. Dit heeft geleid tot heel erg ernstige onderdrukking van de samenleving die de ontwikkeling van de samenleving tientallen jaren heeft tegengehouden. Iran ligt vandaag tientallen jaren achter op waar ze zou zijn als dit niet was gebeurd, als er niet zo’n repressief regime was geweest.

In zulke regimes moet de spanning blijven stijgen totdat er een breekpunt komt. Het is hetzelfde als bij een stoommachine waarvan je de klep sluit, de veiligheidsklep die stoom laat ontsnappen. De druk kan alleen maar opvoeren in het systeem. De vraag is waar een zwakte in het systeem is waardoor er een uitlaatklep komt, zodat de druk kan worden verlicht.

Ondanks het feit dat ik het woord zwakte gebruik, wil ik daarmee niet suggereren dat de demonstranten een zwak punt in het systeem zijn. Ik bedoel dat er een moment zal komen waarop degenen die meer openstaan voor verandering, zullen zeggen: “Niet meer, we kunnen dit niet meer accepteren, nu moeten we iets doen.” En de reden is natuurlijk dat een repressief systeem steeds repressiever moet worden. En dat betekent dat bepaalde mensen in een situatie gedwongen worden waarin ze het gevoel hebben dat ze geen leven hebben om naar uit te kijken.

Veel jongeren in deze repressieve regimes worden geconfronteerd met werkloosheid, een onzekere toekomst. Ze zien dat ze geen redelijk materieel leven voor zichzelf kunnen opbouwen. Natuurlijk worden de vrouwen in alle islamitische landen het meest onderdrukt. En zoals Moeder Maria heeft gezegd, is dit het decennium van de vrouw. Er bestaat een groot potentieel dat vrouwen niet alleen in Iran, maar ook in andere Arabische landen, of islamitische landen, voor een verandering kunnen zorgen.

Vrouwen kunnen autorijden, ik heb het niet over een gewelddadige revolutie, maar eigenlijk over een vreedzame revolutie die ervoor zal zorgen dat deze samenlevingen veranderen. Vanuit mijn perspectief als geascendeerde meester is het een erg ongelukkige situatie dat mensen zover worden gedreven dat ze zeggen: “Ik ga protesteren, zelfs als ik mijn leven hierdoor verlies.” Helaas kunnen de mensen hun leven verliezen, maar voor het land is het jammer dat het deze jonge mensen verliest als bronnen, omdat ze vaak tot de slimsten behoren die daadwerkelijk voor een betere toekomst van het land zouden kunnen zorgen. Natuurlijk kunnen de gevallen wezens, of mensen met een gevallen bewustzijn, dit nooit zien omdat ze mensen niet als hulpbron zien, maar als een bedreiging.

De mogelijkheid bestaat natuurlijk dat dit kan uitgroeien tot een beweging die jullie autoriteiten niet kunnen tegenhouden. Ze kunnen hem niet onderdrukken, ze kunnen niet alle mensen die bereid zijn om te protesteren, doden of tot slaaf maken of gevangenzetten. Ik zou veel liever een vreedzame overgang willen, maar zoals we al verschillende keren hebben gezegd, moeten de mensen, wanneer ze uit evenwicht raken, hun onevenwichtigheid zo extreem uitbeelden dat het uiteindelijk duidelijk wordt dat dit niet vol te houden is. De vraag is eenvoudig: wat is ervoor nodig, hoelang zal het duren, wat voor soort geweld zal er nodig zijn, voordat zelfs degenen die de leiding hebben over het land kunnen inzien dat dit zo niet door kan gaan.

De mogelijkheid bestaat dat vrouwen in islamitische landen in dit decennium initiatieven kunnen ontplooien om hun situatie te verbeteren en meer vrijheid kunnen krijgen van de onderdrukking waaraan ze worden onderworpen door deze patriarchale samenlevingen. Het is duidelijk dat dit een onevenwichtige toestand is die onhoudbaar en onverenigbaar is met de Gouden Eeuw. Als deze landen binnenkort in de Gouden Eeuw komen, kunnen alleen vrouwen voor de verandering zorgen, omdat mannen dat niet kunnen. Natuurlijk zijn er wel mannen die dat kunnen, maar over het algemeen kan het initiatief niet van mannen komen, maar wel van vrouwen. Helaas kunnen de mannen die de leiding hebben, geweld gebruiken om dit te onderdrukken en dan bestaat de kans dat de situatie zeer chaotisch wordt. Ik hoop natuurlijk altijd dat de rede zal zegevieren, maar we zullen zien. Degenen van jullie die studenten van de geascendeerde meesters zijn en zich hiervoor verantwoordelijk voelen, kunnen erom vragen. Maar nogmaals, er zijn veel problemen op de wereld waar je oproepen voor kunt doen, ik laat het dus aan je persoonlijke onderscheidingsvermogen over om te voelen wat er in je Goddelijke plan staat.